Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Teść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z siedzibą w Niemczech, niepodlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych (Wnioskodawca nie jest polskim rezydentem podatkowym). Wnioskodawca podlega obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiąga na terytorium Polski. Wnioskodawca nie posiada i na moment planowanej sprzedaży udziałów nie będzie posiadał w Polsce zagranicznego zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 Ustawy CIT, ani zakładu w rozumieniu art. 5 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90 ze zm.; dalej: „UPO Polska-Niemcy”).

Wnioskodawca posiada 100% udziałów [(…) udziałów o łącznej wartości nominalnej (…) zł] w kapitale zakładowym spółki A Sp. z o.o., będącej polskim rezydentem podatkowym (dalej: „Spółka Córka”). Wnioskodawca zaznacza, że udziały w Spółce Córce nie zostały przez niego objęte wskutek transakcji reorganizacyjnej, w tym m.in. wskutek połączenia, podziału lub tzw. wymiany udziałów.

Spółka Córka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (…). Powyższa działalność jest prowadzona przez Spółkę Córkę nieprzerwanie od (…) r. (rejestracja spółki w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego nastąpiła natomiast w (…) r. w wyniku przeniesienia danych z rejestru handlowego).

Mając powyższe na względzie należy podkreślić, iż Spółka Córka nie jest podmiotem rozpoczynającym działalność, o którym mowa w art. 4a pkt 35 lit. a Ustawy CIT.

Wnioskodawca planuje sprzedać wszystkie posiadane przez siebie udziały w kapitale zakładowym Spółki Córki spółce B Sp. z o.o., należącej do tej samej Grupy Kapitałowej, celem dalszego połączenia i konsolidacji biznesów o analogicznym profilu w ramach tej Grupy.

Spółka Córka jest właścicielem nieruchomości położonych na terytorium Polski w postaci (…). Wartość bilansowa ww. aktywów na dzień 31 grudnia 2024 r. (ostatni dzień roku poprzedzającego aktualny rok podatkowy Spółki Córki) wynosiła ok. (…) zł. Natomiast wartość bilansowa wszystkich aktywów Spółki Córki na dzień 31 grudnia 2024 r. wynosiła ok. (…) zł.

Spółka Córka nie posiada praw do nieruchomości, w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 4 oraz art. 4a pkt 35 lit. b Ustawy CIT, innych niż prawo własności. Spółce Córce nie przysługuje w szczególności prawo do wieczystego użytkowania gruntów.

Z powyższego wynika, że wartość bilansowa nieruchomości położonych w Polsce jak również praw do takich nieruchomości na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy (tj. na dzień 31 grudnia 2024 r.) nie przekroczyła 50% wartości bilansowej aktywów Spółki Córki.

Przewidywany stosunek procentowy wartości bilansowej nieruchomości do wartości bilansowej całości aktywów Spółki Córki – ustalony na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dojdzie do transakcji sprzedaży udziałów w Spółce Córce (poprzedzającej miesiąc uzyskania przychodów ze zbycia udziałów) – będzie również niższy niż 50%.

Na moment zbycia udziałów w Spółce Córce Wnioskodawca zamierza ponadto ustalić, jaki będzie stosunek wartości rynkowej nieruchomości tej spółki, w odniesieniu do wartości rynkowej wszystkich pozostałych aktywów.

Jak zostało podkreślone powyżej, przedmiotem działalności Spółki Córki jest (…). Spółka Córka nie prowadzi oraz historycznie nie prowadziła działalności w zakresie wynajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub obrotu nieruchomościami. Jeżeli przychody tego rodzaju występowały historycznie, to musiały mieć charakter incydentalny, niemający znaczenia z perspektywy działalności operacyjnej. Wobec powyższego udział ww. przychodów w przychodach podatkowych Spółki Córki w 2024 r. nie przekroczył 60%, w rozumieniu art. 4a pkt 35 lit. b Ustawy CIT. Wnioskodawca zakłada, że stan taki utrzyma się również do dnia zbycia udziałów Spółki Córki.

Spółka Córka nie posiada ponadto udziałów w spółkach nieruchomościowych, o których mowa w art. 4a pkt 35 Ustawy CIT.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym planowane zbycie przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce Córce nie spowoduje powstania dochodu (przychodu) osiąganego na terytorium Polski na podstawie art. 3 ust. 3 pkt 4 Ustawy CIT, bowiem stosunek procentowy wartości bilansowej nieruchomości do wartości bilansowej całości aktywów Spółki Córki będzie niższy niż 50%?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym planowane zbycie przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce Córce nie spowoduje powstania dochodu (przychodu) osiąganego na terytorium Polski na podstawie art. 3 ust. 3 pkt 4a Ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Planowane zbycie przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce Córce nie spowoduje powstania dochodu (przychodu) dla Wnioskodawcy osiąganego na terytorium Polski na podstawie art. 3 ust. 3 pkt 4 Ustawy CIT, bowiem stosunek procentowy wartości bilansowej nieruchomości do wartości bilansowej całości aktywów Spółki Córki będzie niższy niż 50%.

2.Planowane zbycie przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce Córce nie spowoduje powstania dochodu (przychodu) dla Wnioskodawcy osiąganego na terytorium Polski na podstawie art. 3 ust. 3 pkt 4a Ustawy CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 3 ust. 2 Ustawy CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z kolei, zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 4 Ustawy CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 Ustawy CIT, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw – jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości.

Stosownie natomiast do art. 3 ust. 4 Ustawy CIT, wartość aktywów, o której mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 Ustawy CIT, ustala się na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc uzyskania przychodu, o którym mowa w tym przepisie.

Ponadto, zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 4a Ustawy CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 Ustawy CIT, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej.

Z powyższego wynika, że do przychodów osiąganych na terytorium Polski przez nierezydentów należy zaliczyć w szczególności przychody z tytułu:

1)przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki stanowią nieruchomości położone na terytorium Polski lub prawa do takich nieruchomości,

2)przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce nieruchomościowej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy wyrażonego w pkt 1)

Stosownie do art. 3 ust. 3 pkt 4 Ustawy CIT, aby ustalić, że dochód (przychód) z tytułu sprzedaży udziałów w Spółce Córce zostanie osiągnięty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki bezpośrednio lub pośrednio musiałyby stanowić nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu zastosowania ww. przepisu w przypadku, gdy wartość bilansowa nieruchomości danej spółki nie przekracza 50% sumy bilansowej, podczas gdy wartość rynkowa tychże nieruchomości stanowi co najmniej 50% wartości rynkowej majątku spółki (tj. w sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym).

Zaznaczyć należy, że ani art. 3 ust. 3 pkt 4 Ustawy CIT, ani art. 13 ust. 2 UPO Polska-Niemcy, nie precyzują sposobu ustalenia udziału wartości nieruchomości w majątku spółki, w tym 50% udziału „wartości aktywów”, o której mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 Ustawy CIT.

W kontekście powyższego Wnioskodawca zwraca uwagę, że w treści Ustawy CIT ustawodawca posługuje się pojęciami zarówno „wartości rynkowej aktywów”, jak i „wartości bilansowej aktywów” (np. w ww. art. 4a pkt 35 Ustawy CIT). Powyższe spostrzeżenie uniemożliwia ustalenie znaczenia normatywnego sformułowania, użytego w art. 3 ust. 3 pkt 4 Ustawy CIT, w oparciu o wykładnię literalną.

W ocenie Wnioskodawcy wyniki wykładni funkcjonalnej oraz celowościowej przedmiotowego przepisu prowadzą do wniosku, że użyte w treści art. 3 ust. 3 pkt 4 Ustawy CIT pojęcie „wartości aktywów” odwołuje się do wartości bilansowej tych składników majątkowych. Należy bowiem zwrócić uwagę, że treść analizowanego przepisu nakazuje ustalenie wartości aktywów – tj. desygnatów pojęcia ściśle zdefiniowanego w prawie bilansowym. W ocenie Wnioskodawcy, nie bez znaczenia przy tym pozostaje także fakt, że w art. 3 ust. 3 pkt 4 Ustawy CIT ustawodawca nie użył sformułowania „składników majątku” lub „majątku”, które są używane w innych przepisach tejże ustawy.

Posłużenie się przez ustawodawcę pojęciem z zakres rachunkowości pozwala na odwołanie się do jego rozumienia na gruncie ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.; dalej: „UOR”). Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 12 UOR, ilekroć w ustawie jest mowa o aktywach, rozumie się przez to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

Z powyższego wynika więc, że przez „wartość aktywów” wskazaną w art. 3 ust. 4 pkt 4 Ustawy CIT należy rozumieć łączną sumę wartości bilansowej wszystkich zasobów majątkowych będących aktywami w rozumieniu UOR, wynikającą z ksiąg rachunkowych Spółki Córki, prowadzonych zgodnie z zasadami rachunkowości, według stanu na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień zbycia udziałów w kapitale zakładowym Spółki Córki.

Skoro więc ustawodawca posłużył się w brzmieniu analizowanego przepisu zwrotem z zakresu prawa bilansowego, jednocześnie nie definiując go specyficznie (tj. odmiennie, niż wynika z brzmienia dla celów prawa bilansowego), dla celów podatkowych, to – w ocenie Wnioskodawcy – nieuprawnione byłoby nadawanie temu pojęciu innego znaczenia, niż wynika z przepisów prawa bilansowego.

Co więcej, zdaniem Wnioskodawcy nieuprawnione byłoby przyjmowanie wartości rynkowej nieruchomości w sytuacji, gdy wartość pozostałych aktywów spółki wyceniana byłaby jako wartość bilansowa. Ustalony w ten sposób procentowy wskaźnik nie dawałby klarownej i jednoznacznej informacji o tym, jaki udział ogółu aktywów danej spółki stanowią nieruchomości. Zatem, zarówno wartość ogółu aktywów spółki, jak i wartość nieruchomości powinny być traktowane jednolicie celem ustalenia wskaźnika z art. 3 ust. 3 pkt 4 Ustawy CIT.

Podkreślenia wymaga również fakt, iż w przypadku, gdy przepisy podatkowe statuują obowiązek uwzględnienia wartości rynkowej, zazwyczaj jest to wyraźnie określone przez ustawodawcę.

W konsekwencji, zarówno literalne brzmienie art. 3 ust. 3 pkt 4 w zw. z art. 3 ust. 4 Ustawy CIT, jak i wykładnia systemowa i celowościowa tych przepisów wskazuje na przyjęcie, iż wartość ogółu aktywów Spółki Córki oraz wartość nieruchomości będących własnością Spółki Córki (innych praw do nieruchomości przysługujących Spółce Córce), powinna być rozumiana jako ich wartość bilansowa wynikająca z ksiąg rachunkowych Spółki Córki, określona na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zbycia udziałów w kapitale zakładowym Spółki Córki przez Wnioskodawcę.

Kolejno, istotne jest ustalenie, czy przy kalkulacji udziału wartości nieruchomości oraz praw do nieruchomości względem wartości całości aktywów, należy przyjmować wartość pomniejszoną o odpisy amortyzacyjne lub odpisy aktualizujące czy też uwzględniać wyłączenie wartości pierwotne tych aktywów.

W ocenie Wnioskodawcy, dla potrzeb stosowania art. 3 ust. 3 pkt 4 Ustawy CIT, poprawnym podejściem będzie uwzględnienie wartości aktywów wynikających z ksiąg rachunkowych po dokonanych już odpisach amortyzacyjnych i aktualizujących. Wnioskodawca zwraca jednak uwagę, że przyjęcie wartości aktywów po odpisach dokonanych dla celów bilansowych nie oznacza sytuacji, że wartości te uwzględniają długi, zobowiązania lub inne obciążenia związane z tymi aktywami.

Na powyższe wskazuje przede wszystkim obowiązek przyjęcia dla celów porównawczych wartości aktywów w ekwiwalentnej względem siebie wysokości. Skoro zatem wykazywana dla potrzeb rachunkowych wartość nieruchomości lub praw do nieruchomości uwzględniać będzie odpisy amortyzacyjne dokonane bilansowe, to wartość aktywów ogółem powinna również uwzględniać odpowiednio wartość odpisów aktualizujących dokonanych dla celów rachunkowych.

Podsumowując powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, przy ocenie, czy Spółka Córka będzie spełniać kryteria określone w art. 3 ust. 3 pkt 4 w zw. z art. 3 ust. 4 Ustawy CIT, dla celów określenia wskaźnika udziału nieruchomości położonych na terytorium Polski (lub praw do takich nieruchomości) w całkowitej wartości aktywów Spółki Córki, określając wartość bilansową aktywów Spółki Córki, w tym aktywów związanych z nieruchomościami, należy przyjąć bilansową wartość takich aktywów po uwzględnieniu odpisów amortyzacyjnych i odpisów aktualizujących wykazywaną w księgach rachunkowych Spółki Córki zgodnie z regulacjami prawa bilansowego.

Stanowisko analogiczne do przedstawionego przez Wnioskodawcę zostało wyrażone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 6 marca 2024 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.29.2024.1.ANK, w której potwierdzono nast. stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, dla celów obliczenia, czy wartość udziałów w Spółce Zależnej pochodzi, bezpośrednio lub pośrednio, przynajmniej w 50% z nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości, należy przyjąć wartość bilansową majątku nieruchomego (zdefiniowanego w sposób wskazany powyżej) wykazanego w bilansie Spółki Zależnej oraz Pozostałych Spółek Zależnych z pominięciem jakichkolwiek pasywów Spółki Zależnej oraz pasywów Pozostałych Spółek Zależnych.

DKIS zastosował tę samą linię interpretacyjną również w:

- interpretacji indywidualnej z dnia 4 października 2024 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.459.2024.1.PP,

- interpretacji indywidualnej z dnia 1 marca 2023 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.21.2023.1.JC,

- interpretacji indywidualnej z dnia 6 marca 2024 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.41.2024.1.DK oraz 0111-KDIB1-2.4010.30.2024.1.ANK).

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy - biorąc pod uwagę prognozowane przyszłe wartości wynikające z danych bilansowych Spółki Córki, zgodnie z którymi wskaźnik procentowy udziału wartości nieruchomości w wartości aktywów ogółem będzie mniejszy niż 50% – dochód (przychód) osiągnięty przez Wnioskodawcę wskutek zbycia udziałów Spółki Córki nie będzie stanowił dochodu (przychodu) osiągniętego na terytorium Polski. W konsekwencji, dochód (przychód) osiągnięty przez Wnioskodawcę z tytułu zbycia udziałów w Spółce Przejmowanej nie będzie podlega, opodatkowaniu w Polsce z uwagi na treść art. 3 ust. 2 Ustawy CIT.

Uzasadnienie stanowisku Wnioskodawcy wyrażonego w pkt 2)

Poprzez spółkę nieruchomościową rozumie się podmiot inny niż osoba fizyczna obowiązany do sporządzenia bilansu na podstawie przepisów o rachunkowości, spełniający dodatkowe kryteria, różniące się w zależności od tego, czy jest to podmiot rozpoczynający działalność, czy posiadający już historię działalności.

Jak stanowi art. 4a pkt 35 Ustawy CIT, przez spółkę nieruchomościową rozumie się podmiot inny niż osoba fizyczna, obowiązany do sporządzania bilansu na podstawie przepisów o rachunkowości, w którym:

a)na pierwszy dzień roku podatkowego, a w przypadku gdy spółka nieruchomościową nie jest podatnikiem podatku dochodowego – na pierwszy dzień roku obrotowego, co najmniej 50% wartości rynkowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość rynkowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości oraz wartość rynkowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego pierwszy dzień roku podatkowego - w przypadku podmiotów rozpoczynających działalność,

b)na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy, a w przypadku gdy spółka nieruchomościową nie jest podatnikiem podatku dochodowego – na ostatni dzień roku poprzedzającego rok obrotowy, co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy oraz w roku poprzedzającym odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy przychody podatkowe, a w przypadku gdy spółka nieruchomościową nie jest podatnikiem podatku dochodowego – przychody ujęte w wyniku finansowym netto, z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, stanowiły co najmniej 60% ogółu odpowiednio przychodów podatkowych albo przychodów ujętych w wyniku finansowym netto (w przypadku podmiotów innych niż określone w lit. a.

Jak wynika z powyższego, dla podmiotów rozpoczynających działalność istotna jest wartość rynkowa posiadanych nieruchomości. Natomiast dla pozostałych podmiotów istotna staje się wartość bilansowa.

Zgodnie z informacjami wskazanymi w opisie zdarzenia przyszłego uznać należy, że Spółka Córka nie może być uznana za podmiot rozpoczynający działalność na podstawie art. 4a pkt 35 lit. a Ustawy CIT. W konsekwencji, w analizowanym zdarzeniu przyszłym weryfikacja będzie dotyczyć przesłanek wskazanych w art. 4a pkt 35 lit. b Ustawy CIT. Podkreślić przy tym należy, że wymagania wymienione w art. 4a pkt 35 lit. b Ustawy CIT muszą być spełnione łącznie, co zostało potwierdzone przez DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 6 marca 2025 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.39.2025.1.MR1.

Aby uznać Spółkę Córkę za spółkę nieruchomościową, musiałyby więc zostać łącznie spełnione poniższe warunki:

- w bilansie na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy:

- co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów bezpośrednio lub pośrednio stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości oraz

- wartość bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 mln zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy oraz

- w roku poprzedzającym odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy przychody podatkowe (w przypadku gdy spółka nieruchomościową nie jest podatnikiem podatku dochodowego – przychody ujęte w wyniku finansowym netto) z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, stanowiły co najmniej 60% ogółu odpowiednio przychodów podatkowych albo przychodów ujętych w wyniku finansowym netto.

Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, w Spółce Córce – według stanu na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy tej spółki, tj. na dzień 31 grudnia 2024 r. – wartość bilansowa nieruchomości oraz praw do nieruchomości stanowiła mniej niż 50% wartości wszystkich aktywów. Pierwsza z wymienionych powyżej przesłanek, dotycząca procentowego udziału wartości nieruchomości oraz praw do nieruchomości w wartości aktywów ogółem nie jest więc spełniona.

Z danych księgowych Spółki Córki wynika również, że przychody z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych w 2024 r. nie przekroczyły 60% ogółu przychodów. Nie jest zatem spełniona również trzecia z wymienionych powyżej przesłanek.

Biorąc więc pod uwagę fakt, że wszystkie przesłanki wymienione w art. 4a pkt 35 lit. b Ustawy CIT mają być spełnione łącznie, nawet jeżeli wartość bilansowa nieruchomości na dzień 31 grudnia 2024 r. przekroczyła 10 mln zł, nie wpłynie to na brak możliwości uznania Spółki Córki za spółkę nieruchomościową w rozumieniu art. 4a pkt 35 Ustawy CIT.

W konsekwencji powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, dochód (przychód) osiągnięty przez Wnioskodawcę z tytułu zbycia udziałów w Spółce Córce nie będzie mógł zostać uznany za dochód (przychód) osiągnięty na terytorium Polski. Wnioskodawca nie będzie zatem podlegał obowiązkowi podatkowemu w Polsce na podstawie art. 3 ust. 2 Ustawy CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące przyjmowania wartości bilansowej jako wartości służącej do określenia udziału nieruchomości we wszystkich aktywach na gruncie art. 3 ust. 3 pkt 4a Ustawy CIT, znajduje jednoznaczne potwierdzenie w praktyce organów podatkowych, w szczególności:

- w interpretacji indywidualnej z dnia 14 marca 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.668.2021.1.AK, w której organ zaakceptował stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym:

w szczególności wartość rynkowa aktywów Spółki nie powinna być uwzględniana w kalkulacji, czy 50% wartości aktywów Spółki stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości, zgodnie z treścią art. 3 ust. 3 pkt 4 oraz art. 3 ust. 3 pkt 4a w związku z art. 4a pkt 35 ustawy o CIT. Zgodnie z powołanymi przepisami, istotna jest bowiem wartość bilansowa, wynikająca z ksiąg rachunkowych Spółki;

- w interpretacji indywidualnej z dnia 28 lutego 2020 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.529.2019.1.SP, w której organ stwierdził:

Dla celów obliczenia, czy wartość udziałów (akcji) w polskiej Spółce pochodzi w większości z majątku nieruchomego położonego w Polsce, należy przyjąć wartość księgową (bilansową) majątku nieruchomego. Ponadto, aby dokonać poprawnych obliczeń, wartość księgowa (bilansowa) położonego w Polsce nieruchomego majątku nie powinna uwzględniać zobowiązań związanych z tym majątkiem (przy wyliczaniu wartości majątku nie należy uwzględniać długów i innych zobowiązań podmiotu (bez względu na zabezpieczenie hipoteką na posiadanych nieruchomościach)). Oznacza to, że dla celów kalkulacji, czy wartość udziałów (akcji) w polskiej Spółce pochodzi w więcej niż 50% z majątku nieruchomego położonego w Polsce, należy porównać wartość bilansową (księgową) majątku nieruchomego położonego w Polsce, uwzględniając w szczególności dokonane odpisy amortyzacyjne, z wartością bilansową wszystkich składników majątkowych wynikającą z ksiąg Wnioskodawcy na dzień sprzedaży udziałów.

Podsumowując całość przedstawionej argumentacji, zdaniem Wnioskodawcy na gruncie analizowanego zdarzenia przyszłego brak jest podstaw do opodatkowania CIT w Polsce dochodu (przychodu) ze zbycia całości udziałów posiadanych przez Wnioskodawcę w kapitale zakładowym Spółki Córki. Transakcja ta nie będzie w szczególności spełniała przesłanek z art. 3 ust. 3 pkt 4 oraz 4a Ustawy CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.