Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący uznania wydatków na system kafeteryjny za koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej. Spółka) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podlegającą na terytorium Polski nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. 1992 nr 21 poz. 86 ze zm.; dalej, ustawa o CIT). Spółka prowadzi działalność w poniższym zakresie:

• outsourcing oprogramowania, tj.: tworzenie oprogramowania na zamówienie, modernizacja oprogramowania, dostosowywanie i konfiguracja oprogramowania oraz monitorowanie i wsparcie oprogramowania;
• wdrażanie kontroli jakości oprogramowania oraz najlepszych praktyk i narzędzi testowania oprogramowania;
• doradztwo w zakresie oprogramowania obejmujące poszukiwanie najlepszych rozwiązań dostosowanych do potrzeb klientów Spółki.

Spółka zatrudnia pracowników w oparciu o umowy o pracę (dalej: Pracownicy) oraz współpracuje z kontrahentami w oparciu o umowy o świadczenie usług (dalej: Współpracownicy).

W celu zwiększenia motywacji oraz wydajności Pracowników oraz Współpracowników, zgodnie z praktyką przyjętą w branży, w której działa Spółka, poza podstawowym wynagrodzeniem Spółka przyznaje Pracownikom i Współpracownikom dodatkowe świadczenia o charakterze niepieniężnym. Aby umożliwić efektywne zarządzanie wydatkami związanymi z przyznawaniem ww. świadczeń, a także celem dostosowania zakresu ww. świadczeń do aktualnych potrzeb Pracowników i Współpracowników, Spółka korzysta z systemu internetowego – tzw. kafeterii benefitów (dalej: System kafeteryjny). System kafeteryjny pozwala na przyznawanie przez Spółkę Pracownikom i Współpracownikom punktów (dalej: Punkty) uprawniających ich do nabycia określonych towarów i usług (które nie są na moment przyznania punktów określone) od podmiotów innych niż Spółka.

System kafeteryjny jest udostępniany Pracownikom i Współpracownikom przez zewnętrznego dostawcę (dalej: Dostawca), na podstawie umowy zawartej pomiędzy Dostawcą a Spółką. W zamian za udostępnianie Pracownikom i Współpracownikom Systemu kafeteryjnego, Spółka opłaca na rzecz Dostawcy miesięczne wynagrodzenie, w oparciu o otrzymywane od Dostawcy faktury VAT (dalej: Faktury zakupowe). Wynagrodzenie finansowane jest z bieżących środków Spółki.

W ramach Systemu kafeteryjnego Pracownicy i Współpracownicy otrzymują na przypisane indywidualne konto funkcjonujące w Systemie kafeteryjnym określoną stałą miesięczną ilość Punktów. Punkty przekazywane są przez Spółkę do banku Punktów w Systemie kafeteryjnym raz w miesiącu, na podstawie dokonywanej przez Spółkę płatności na rzecz Dostawcy, która dokumentowana jest każdorazowo notą obciążeniową. Samo przypisanie Punktów do poszczególnych kont realizowane jest przez Dostawcę w sposób automatyczny.

Dostawca umożliwia Pracownikom i Współpracownikom założenie konta w serwisie internetowym, w którym znajduje się informacja o otrzymanych Punktach, całkowitej wartości Punktów oraz ofercie towarów i usług, które można nabyć za Punkty. Pracownik lub Współpracownik ma możliwość złożenia za pośrednictwem Systemu kafeteryjnego zamówienia na poszczególne towary i usługi dostępne w ramach Systemu kafeteryjnego aż do wyczerpania dostępnych w ramach przypisanego konta Punktów. Wymiana punktów na towary i usługi następować może w trybie jednorazowym (w formie jednorazowego umorzenia punktów w zamian za określone towar lub usługę) lub abonamentowym (w formie okresowego umorzenia punktów w zamian za udostępnienie usługi w kolejnym okresie rozliczeniowym – w takim przypadku otrzymywane w danym okresie rozliczeniowym punkty w pierwszej kolejności wymieniane są na świadczenia abonamentowe). Jeżeli wartość zgromadzonych Punktów okaże się niewystarczająca do nabycia danego towaru lub usługi Pracownicy i Współpracownicy mają możliwość dopłacenia brakującej kwoty z własnych środków. Jednocześnie, Pracownicy i Współpracownicy nie mają w żadnym przypadku możliwości wypłaty ekwiwalentu pieniężnego uzyskanych punktów z przypisanego indywidualnego konta.

Zgodnie z procedurą obowiązującą w Spółce, uprawnienie do korzystania przez Pracowników i Współpracowników z Systemu kafeteryjnego oraz zasady korzystania z Systemu kafeteryjnego wynikają z ustaleń pomiędzy Spółką a Pracownikami lub Współpracownikami.

W przypadku Współpracowników, uprawnienie do korzystania z Systemu kafeteryjnego jest elementem uzgodnionych zasad współpracy pomiędzy stronami oraz istnieje wyłącznie na czas zawartej umowy o świadczenie usług.

Pytanie

1.Czy do powstania u Pracownika przychodu ze stosunku pracy dochodzi w momencie zamiany przez Pracownika Punktów na towary lub usługi w Systemie kafeteryjnym i tym samym Spółka jest w tym momencie zobowiązana do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych – od kwoty odpowiadającej wartości pieniężnej Punktów zamienionych na dany towar lub usługę?

2.Czy wynagrodzenie Dostawcy, udokumentowane Fakturami zakupowymi, stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu inny niż bezpośrednio związany z przychodami, w rozumieniu art. 15 ust. 4d ustawy o CIT?

Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 2 w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W zakresie pytania oznaczonego jako nr 1 wydam odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 2

Zdaniem Spółki, wynagrodzenie Dostawcy, udokumentowane Fakturami zakupowymi, stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu inny niż bezpośrednio związany z przychodami w rozumieniu art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Jak stanowi art. 15 ust. 4 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodu nie uznaje się wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz koszty, o których mowa w art. 15 ust. 1za pkt 2.

Wskazana w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT definicja kosztów uzyskania przychodów zawiera następujące kryteria, które musi spełnić dany wydatek, aby mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu:

• wydatek poniesiony jest w celu uzyskania przychodów ze źródła przychodów lub
• wydatek poniesiony jest w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz
• poniesiony wydatek nie zalicza się do żadnego z wydatków określonych w zamkniętym katalogu wydatków niestanowiących kosztu zyskania przychodu określonym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Ponadto, zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 września 2019 r., sygn. akt. II FSK 839/18; Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 czerwca 2017 r„ sygn. akt. II FSK 1382/15; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lutego 2017 r„ sygn. akt. II FSK 4113/14), aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów powinny być spełnione łącznie następujące warunki:

a)wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. został pokryty z zasobów majątkowych podatnika, a nie innego podmiotu,

b)wydatek jest definitywny (rzeczywisty), tj. jego wartość nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

c)wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;

d)wydatek poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia

e)wydatek został właściwie udokumentowany, f) wydatek nie znajduje się w grupie wydatków wskazanych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego, System kafeteryjny jest udostępniany Pracownikom i Współpracownikom przez Dostawcę, na podstawie umowy zawartej pomiędzy Dostawcą a Spółką. W zamian za udostępnianie Pracownikom i Współpracownikom Systemu kafeteryjnego, Spółka opłaca na rzecz Dostawcy miesięczne wynagrodzenie, w oparciu o otrzymywane od Dostawcy Faktury zakupowe. Wynagrodzenie jest finansowane ze środków bieżących Spółki.

Na wstępie należy zaznaczyć, że katalog wydatków wskazany w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT ma charakter zamknięty, a wydatki udokumentowane Fakturami zakupowymi nie zostały w ramach tego katalogu wymienione. W szczególności, jak wskazała Spółka, wynagrodzenie Dostawcy finansowane jest z bieżących środków Spółki. Jak wynika z przedstawionego opisu stanu faktycznego, wydatki udokumentowane Fakturami zakupowymi są ponoszone przez Spółkę, mają charakter definitywny oraz są właściwie udokumentowane.

W dalszej kolejności należy wskazać na niewątpliwy związek przedmiotowych wydatków z przychodem uzyskiwanym przez Spółkę z tytułu świadczenia usług opisanych we wniosku. Umożliwienie Pracownikom i Współpracownikom korzystania z Systemu kafeteryjnego wpływa bezpośrednio na zwiększenie konkurencyjności Spółki na rynku pracy, co natomiast pozwala na pozyskanie wykwalifikowanych pracowników i współpracowników. Z uwagi na przyjętą praktykę w branży, w której działa Spółka, brak benefitów dla pracowników i współpracowników odbierany jest negatywnie. Jednocześnie, wprowadzenie Systemu kafeteryjnego wpływa na efektywność pracy i motywację Pracowników i Współpracowników, co przekłada się na lepsze wyniki sprzedażowe Spółki.

Z uwagi na fakt, że nie jest możliwe powiązanie wydatków dokumentowanych Fakturami zakupowymi z konkretnymi przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę, ww. wydatki powinny zostać zaklasyfikowane jako koszty uzyskania przychodu inne niż bezpośrednio związane z przychodami, o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, tj. koszty potrącalne w dacie ich poniesienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej „ustawa o CIT”):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje przynależność wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów (koszty bezpośrednie), jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (koszty pośrednie). Koszty pośrednie stanowią wydatki na funkcjonowanie przedsiębiorstwa, związane z całokształtem działalności. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, gdyż brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w negatywnym katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy CIT oraz pod warunkiem wykazania ich związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, zaś ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodów, względnie zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy CIT konstytuuje więc ogólną zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem uzyskania przychodów oraz przychodami podatkowymi musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Artykuł 16 ust. 1 ustawy CIT zawiera katalog kosztów, które podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów.

Kierując się kryterium stopnia powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć, ustawodawca wyróżnia koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami i koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), różnicując moment ich potrącalności (art. 15 ust. 4, 4b-4e ustawy o CIT).

Do kategorii kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami należą takie wydatki, których poniesienie ma bezpośrednio na celu uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Innymi słowy – posługując się językowym znaczeniem – przez koszty bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu.

Z kolei pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Koszty te jednak są związane z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczyniają się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT:

Koszty pośrednie potrąca się, co do zasady, w roku poniesienia. Jeżeli jednak dotyczą one okresu dłuższego niż 1 rok, rozlicza się je proporcjonalnie. O tym jednak, czy w istocie dany wydatek z uwagi na swój charakter nie może zostać przyporządkowany do długości okresu, którego dotyczy, decydować będą przepisy prawa podatkowego, a nie sposób jego księgowania na potrzeby prawa bilansowego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka zatrudnia pracowników w oparciu o umowy o pracę (dalej: Pracownicy) oraz współpracuje z kontrahentami w oparciu o umowy o świadczenie usług (dalej: Współpracownicy). Poza podstawowym wynagrodzeniem Spółka przyznaje Pracownikom i Współpracownikom dodatkowe świadczenia o charakterze niepieniężnym. Spółka korzysta z systemu internetowego – tzw. kafeterii benefitów (dalej: System kafeteryjny). System kafeteryjny jest udostępniany Pracownikom i Współpracownikom przez zewnętrznego dostawcę. Spółka opłaca na rzecz Dostawcy miesięczne wynagrodzenie, w oparciu o otrzymywane od Dostawcy faktury VAT. Pracownicy i Współpracownicy nie mają w żadnym przypadku możliwości wypłaty ekwiwalentu pieniężnego uzyskanych punktów z przypisanego indywidualnego konta. Zgodnie z procedurą obowiązującą w Spółce, uprawnienie do korzystania przez Pracowników i Współpracowników z Systemu kafeteryjnego oraz zasady korzystania z Systemu kafeteryjnego wynikają z ustaleń pomiędzy Spółką a Pracownikami lub Współpracownikami.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii tego, czy wynagrodzenie Dostawcy, udokumentowane Fakturami zakupowymi, stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu inny niż bezpośrednio związany z przychodami, w rozumieniu art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Państwa zdaniem nie jest możliwe powiązanie wydatków dokumentowanych Fakturami zakupowymi z konkretnymi przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę, tym samym ww. wydatki powinny zostać zaklasyfikowane jako koszty uzyskania przychodu inne niż bezpośrednio związane z przychodami, o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, tj. koszty potrącalne w dacie ich poniesienia.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o CIT do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się:

Zgodzić należy się z Państwem, że wydatki udokumentowane Fakturami zakupowymi nie zostały wymienione w ramach katalogu znajdującego się w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. W szczególności, należy zaznaczyć, że wynagrodzenie Dostawcy finansowane jest z bieżących środków Spółki, nie z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Z uwagi na cel (zwiększenia motywacji oraz wydajności), jaki ma spełniać nabycie usług kafeteryjnych przez Spółkę, poniesione wydatki na ich nabycie należy potraktować jako ogólne koszty działalności (gdyż nie są one związane z konkretnym przychodem), tj. koszty, które stanowią inne niż bezpośrednie koszty uzyskania przychodów.

Podsumowując, wynagrodzenie Dostawcy, udokumentowane Fakturami zakupowymi, stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu inny niż bezpośrednio związany z przychodami, w rozumieniu art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. Wydana interpretacja dotyczy więc tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa zapytania. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Wskazać należy, że powołane we wniosku wyroki sądowe zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.