Interpretacja indywidualna – stanowisko jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie m.in. podatku dochodowego od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 lipca 2025 r. (wpływ 21 lipca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) S.A. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), opodatkowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów.

Spółka jest również zarejestrowanym w Polsce czynnym podatnikiem VAT.

Dotychczas przedmiotem działalności Wnioskodawcy było m.in. (…). Spółka nawiązała współpracę z (…) (dalej: „Bank”) z siedzibą (…) i w dniu (…) r. zawarła z Bankiem Umowę główną regulującą założenia współpracy pomiędzy Bankiem a Spółką.

Bank jest (…) (...). Bank jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, z tytułu którego jest zobowiązany do rozliczania świadczonych na jego rzecz usług (podatnik VAT zarejestrowany (...) ). Bank nie zatrudnia w Polsce personelu, ani nie wynajmuje w Polsce biur i innych nieruchomości. Bank nie prowadzi działalności na terytorium Polski poprzez oddział.

Działalność Banku polegająca na (…) prowadzona jest przez Bank ze swojej siedziby (...) w ramach działalności (…).

Bank nie prowadzi w Polsce działalności inwestycyjnej. Decyzje dotyczące zarządzania Bankiem w tym spotkania zarządu odbywają się (...) . W powyższym zakresie nie jest planowane aby Bank był zarządzany z terytorium Polski. Wszystkie zasoby Banku w tym zaplecze personalne i techniczne znajdują się poza terytorium Polski. Bank nie posiada agentów oraz pełnomocników działających w Polsce, którzy byliby umocowani do zawierania umów w imieniu Banku.

W powyższym zakresie, wszelkie umowy, których Bank jest stroną są zawierane przez osoby upoważnione do reprezentacji Banku, bezpośrednio z terytorium (…). Bank nie jest w Polsce ani w innym kraju członkowskim UE (oprócz (…)) zarejestrowany jako podatnik VAT. Bank udziela polskim konsumentom (dalej: „Klient”) finansowania w formie wystawianych przez Bank wirtualnych lub fizycznych kart kredytowych (dalej: „Umowa o Kartę Kredytową”).

Umowy z konsumentami są zawierane na odległość, w formie elektronicznej. Złożenie wniosku o kartę kredytową przez Klienta, zawarcie Umowy o Kartę Kredytową oraz obsługa karty kredytowej są realizowane z wykorzystaniem przeglądarki internetowej. Umowa o Kartę Kredytową jest umową o kredyt konsumencki w rozumieniu ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim oraz umową ramową o świadczenie usług płatniczych w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 roku o usługach płatniczych, zawieraną pomiędzy Bankiem a Klientem. Jest to odnawialny limit kredytowy na wirtualnej lub fizycznej karcie kredytowej. Limit kredytowy jest ustalany indywidualnie dla każdego Klienta, w tym maksymalna kwota zadłużenia Klienta wobec Banku w rachunku karty kredytowej (dalej: „Limit kredytowy”). Bank oferuje usługi dodatkowe, opcjonalne i odpłatne na rzecz Klienta takie jak m.in. zarządzanie kartą VIP w oparciu o Aneksy do Umowy o kartę kredytową (dalej: „Aneksy”). Rachunki Banku do rozliczeń z Klientami i odrębnie ze Spółką są prowadzone w polskim banku, niepowiązanym z Bankiem.

Spółka i Bank na mocy Umowy głównej określili ramowe założenia współpracy polegającej na:

-świadczeniu przez Spółkę na rzecz Banku usług pośrednictwa kredytowego,

-nabywaniu przez Spółkę wierzytelności przyszłych warunkowych wynikających z Umowy o kartę kredytową i Aneksów.

Spółka i Bank nie są podmiotami powiązanymi. Bank i Spółkę łączą umowy o świadczenie usług. Spółka świadczy usługi na rzecz różnych klientów, a więc jej działalność nie jest ograniczona do świadczenia usług wyłącznie na rzecz Banku.

Spółka wykonuje usługi poprzez swoich pracowników i współpracowników, którzy podlegają jej kierownictwu. Bank nie jest uprawniony do wydawania im poleceń w ramach świadczonych usług. Bank może nabywać inne usługi od podmiotów zlokalizowanych w Polsce m.in. usługi biura informacji kredytowej, usługi bankowe, usługi prawne. Usługi pośrednictwa kredytowego Spółka prowadzi działalność polegającą na świadczeniu na rzecz Banku usług pośrednictwa kredytowego. Usługi pośrednictwa kredytowego wykonywane przez Spółkę na rzecz Banku polegają na dokonywaniu czynności faktycznych związanych z oferowaniem Umów o Kartę Kredytową i obejmują w szczególności pozyskiwanie Klientów i przekazywanie im niezbędnych informacji oraz zebranie informacji potrzebnych do zbadania zdolności kredytowej przez Bank i podjęcia przez Bank decyzji o zawarciu Umowy o Kartę Kredytową.

Usługi pośrednictwa kredytowego są świadczone na podstawie Umowy pośrednictwa kredytowego. Stronami Umów o Kartę Kredytową i Aneksów są Bank oraz Klienci. Spółka nie zawiera Umów o Kartę Kredytową ani w imieniu Banku, ani w imieniu Klientów i nie posiada pełnomocnictw w tym zakresie. Jednocześnie Spółka jest zobowiązana nie oferować Klientom rozwiązań finansowych oferowanych przez innych kredytodawców. Zobowiązanie, o którym mowa w poprzednim zdaniu, nie ma zastosowania do umów kredytu konsumenckiego, których kredytodawcą jest Spółka.

Ponadto Spółka może świadczyć usługi pośrednictwa (…). Z tytułu świadczenia usług pośrednictwa kredytowego Spółce należne jest od Banku wynagrodzenie w formie prowizji naliczanej od transakcji kartowych. Prowizja jest rozliczana w okresach miesięcznych i jest płatna na rachunek bankowy Spółki.

Usługi dodatkowe.

W celu uatrakcyjnienia oferty, Bank oferuje dodatkowe i opcjonalne dla klienta usługi, tj. produkty i usługi, w ramach których Klienci są uprawnieni do dodatkowych usług w przypadku Klientów VIP oraz do otrzymania kodów rabatowych i promocji na usługi różnych podmiotów trzecich. Jednym z elementów usług dodatkowych oferowanych przez Bank jest aplikacja udostępniana wszystkim Klientom.

Aplikacja umożliwia Klientom monitorowanie ich zadłużenia, terminów spłat oraz dokonanych już płatności. Administratorem tej aplikacji jest Spółka. Za pośrednictwem tej aplikacji mogą również być udostępniane dodatkowe usługi podmiotów trzecich, w tym kody rabatowe i promocje oferowane przez podmioty trzecie (np. kody rabatowe na zakup usług podmiotów trzecich).

Obecnie, Spółka udostępnia tę aplikację również innym swoim klientom bez wynagrodzenia, jako element wspomagający usługi świadczone obecnie przez Spółkę dotychczasowym klientom. Z tytułu udostępnienia aplikacji Spółka nie pobiera żadnego wynagrodzenia.

Powyższe nie wiąże się z przyznaniem Bankowi uprawnień do kontroli, nadzorowania lub innej formy wpływania na działalność Spółki w zakresie związanym z takim udostępnieniem. Umowa ramowa cesji wierzytelności Spółka i Bank zawarli również umowę ramową nabywania wierzytelności przyszłych warunkowych (dalej: „Umowa cesji”) wynikających z Umów o Kartę Kredytową oraz Aneksów.

Przez wierzytelności przyszłe warunkowe (dalej: „Wierzytelności”) należy rozumieć wszelkie wierzytelności pieniężne z Umów o kartę kredytową i Aneksów zawartych przez Bank, jak również z tytułu odstąpienia przez Klientów od umów, powstałe w stosunku do Klientów w okresie obowiązywania Umowy cesji, w tym w szczególności wierzytelności z tytułu:

-zwrotu udostępnionego kapitału wykorzystanego Limitu Kredytowego,

-wszelkich naliczonych opłat, w tym opłaty za transakcje lub prowizji, w tym określonych w Aneksie oraz opłaty na rzecz podmiotów trzecich,

-odsetek kapitałowych lub

-odsetek za opóźnienie.

Wraz z Wierzytelnościami na Spółkę przechodzą wszelkie związane z nimi prawa, w tym zwłaszcza roszczenia o należności uboczne (opłaty, odsetki). Tym samym wszelkie uiszczone kwoty i płatności otrzymywane przez Bank z tytułu Umów o Kartę Kredytową i Aneksów, o ile zostaną zawarte, objętych cesją, mają skutek względem Spółki.

Wnioskodawca zwrócił uwagę, iż po dokonaniu cesji Wierzytelności stroną Umowy o Kartę Kredytową i Aneksu pozostaje Bank i Klient (następuje cesja wierzytelności, a nie wszystkich praw i obowiązków wynikających z Umowy o Kartę Kredytową i Aneksów).

Wobec powyższego, z prawnego punktu widzenia pierwotnym wierzycielem poszczególnych komponentów Wierzytelności jest Bank. To Bank, pozostając po Dniu przeniesienia stroną Umowy o Kartę Kredytową i Aneksu, ma obowiązek naliczać Klientom stosowne opłaty (w tym opłaty za transakcje lub prowizje). Zatem, na mocy Umowy cesji Spółka staje się właścicielem tych komponentów Wierzytelności, które po Dniu przeniesienia zostaną naliczone przez Bank zgodnie z postanowieniami Umowy o Kartę Kredytową i Aneksu. Na mocy Umowy cesji Bank cyklicznie sprzedaje na rzecz Spółki wszelkie Wierzytelności.

Nabywanie wierzytelności przybiera postać umowy sprzedaży określonej w art. 535 Kodeksu cywilnego i na jej podstawie dochodzi do przelewu Wierzytelności na Spółkę zgodnie z art. 509 Kodeksu cywilnego. Wierzytelności przenoszone są na Spółkę automatycznie, odrębnie dla każdej Umowy o kartę kredytową i Aneksów spełniających odpowiednie kryteria, w dniu, w którym zawarto Umowę o Kartę Kredytową lub Aneks (dalej: „Dzień przeniesienia”).

Z chwilą cesji ryzyko spłaty scedowanej wierzytelności przechodzi na Spółkę. Na mocy Umowy cesji, ani żadnej innej umowy, nie zostały na Spółkę przeniesione żadne zobowiązania Banku wobec Klientów wynikające z Umowy o Kartę Kredytową i Aneksów. Cena oznacza kwotę, którą Spółka każdorazowo płaci Bankowi za Wierzytelności. Cena została naliczona od wartości transakcji kartowych wymienionych w Umowie cesji. Jest ona wyliczana z zastosowaniem różnych współczynników określonych Umową cesji, w tym z uwzględnieniem opłat systemowych (opłaty naliczane przez podmioty trzecie niezależne od Banku, w szczególności operatorów płatności online lub operatorów sieci bankomatów).

W praktyce cena nabycia Wierzytelności przekracza wysokość udostępnionego Klientom kapitału przez Bank tzw. cena z premią (dalej: „Premia”). Natomiast w przypadku odstąpienia przez Klienta od Umowy o Kartę Kredytową lub Aneksu w terminie 14 dni od dnia ich zawarcia cena jest odpowiednio powiększana o kwotę wskazaną w Umowie cesji. Cena naliczana jest od danej Wierzytelności z dniem dokonania transakcji kartowej lub z dniem naliczenia Kredytobiorcy opłaty na podstawie Aneksu lub w innych szczegółowo opisanych w umowie terminach. Cena jest płacona zbiorczo, z dołu, w ratach i z określonym w Umowie Cesji odroczeniem w stosunku do Dnia przeniesienia. Ze względu na specyfikę transakcji, co do zasady, wydatek w postaci ceny nie jest rozpoznawany przez Spółkę jako koszt dla celów księgowych. Na koncie kosztowym Spółka ujmuje tylko część ceny odpowiadającą różnicy między wartością nominalną zobowiązania z tytułu nabycia wierzytelności przyszłych a wartością zdyskontowanych przyszłych przepływów.

Jednocześnie Spółka zauważyła, że cena nie jest ujmowana jako koszty rezerw ani biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów dla potrzeb księgowych. Po Dniu przeniesienia Klienci dokonują spłat na rzecz Spółki na rachunki płatnicze kart kredytowych lub dokonują spłat w gotówce do rąk przedstawicieli Spółki. Możliwe jest również dokonywanie przez klientów spłat przelewem na konto bankowe Spółki, w tym korzystając z aplikacji mobilnej Spółki. W aplikacji tej Klienci mają możliwość śledzenia spłat zadłużenia. Każda ze stron rozpatruje reklamacje dotyczące działań danej strony we własnym zakresie, informując drugą stronę o reklamacjach mogących mieć wpływ na wykonywanie przez tę drugą stronę jej praw lub obowiązków wynikających z Umowy cesji. W pewnych okolicznościach (przykładowo niespełnienia przez wierzytelność kryteriów wskazanych w umowie, nie wykorzystania przez Klienta w żadnej części przyznanego Limitu kredytowego w ogóle lub gdy okaże się, że wierzytelność nie istniała), Spółka może żądać od Banku zwrotu ceny uiszczonej za daną wierzytelność, za zwrotnym przeniesieniem wierzytelności na Bank (dalej: „Odkup”). W pewnych okolicznościach stronom przysługuje prawo zawieszenia wykonywania przez nie usług. Umowa cesji stanowi dodatkowe źródło finansowania Banku i pozytywnie wpływa na rozwój w obszarze finansowania polskich konsumentów przez Bank poprzez zwiększanie wolumenu zawieranych przez Bank Umów o Kartę Kredytową i Aneksów.

Dodatkowo, Bank jest zabezpieczony od ryzyka braku spłaty przez Klienta, tzn. co do zasady (z pewnymi wyjątkami) w przypadku braku spłaty kredytu przez Klienta, Bank nie jest zobowiązany do Odkupu.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:

1)Czy podmiot zagraniczny Bank (…) jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r., poz. 775)?

Zgodnie z art. 28a pkt 1 lit. a Ustawy o VAT, ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6.

Z kolei na podstawie art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Bank prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą (...) , a tym samym zdaniem Wnioskodawcy spełnia materialną definicję podatnika, o której mowa w powołanych wyżej przepisach.

2)Czy podmiot zagraniczny Bank (…) posiada na terytorium Polski siedzibę działalności gospodarczej, lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej?

Nie, zgodnie z oświadczeniem Banku, nie posiada on na terytorium Polski siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

3)Czy Państwo (…) posiadają na terytorium (...) siedzibę działalności gospodarczej, lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, lub też są zarejestrowani dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium (...) i czy na terytorium (...) wykonują Państwo czynności związane z realizacją Umowy głównej regulującej założenia współpracy pomiędzy Bankiem, a Państwem?

Nie, Spółka nie posiada na terytorium (...) siedziby działalności gospodarczej, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka nie jest również zarejestrowana dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium (...) . Spółka nie wykonuje na terytorium (...) czynności związanych z realizacją Umowy głównej regulującej założenia współpracy z Bankiem.

4)W jakim celu nabywają Państwo wierzytelności od Banku?

Nabywanie wierzytelności od Banku jest podyktowane celami biznesowymi związanymi z zamiarem osiągnięcia zysku przez obie strony transakcji. Skoro Bank jest zainteresowany rozwojem produktu kart kredytowych dla polskich konsumentów, a jednocześnie nie posiada w Polsce siedziby czy stałego miejsca prowadzenia działalności, które umożliwiałyby nawiązywania osobistych relacji z konsumentami i później ich fizycznej obsługi, a z drugiej strony Wnioskodawca posiada wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu działalności finansowej w Polsce oraz szerokie kontakty, strony transakcji, tj. Bank i Wnioskodawca postanowiły nawiązać długofalową współpracę i uzyskać efekt synergii biznesowej. Parametry transakcji z Bankiem są ustalone w taki sposób, żeby obie strony osiągnęły zysk.

5)Proszę opisać przebieg transakcji nabycia przez Państwa wierzytelności od Banku.

Zgodnie z Umową Cesji, wierzytelności przyszłe są nabywane od Banku automatycznie odrębnie dla każdej Umowy o Kartę Kredytową, w dniu zawarcia przez Bank Umowy o Kartę Kredytową. Automatyczne nabywanie wierzytelności oznacza, że Spółka oraz Bank nie dokonują dodatkowych czynności prawnych mających na celu przeniesienie wierzytelności z Banku na Spółkę.

Innymi słowy, automatyzm nabycia wierzytelności polega na tym, że z dniem zawarcia przez Bank Umowy o Kartę Kredytową, Spółka nabywa jednocześnie wierzytelności przyszłe z tej Umowy o Kartę Kredytową i w powyższym zakresie nie jest konieczne dokonanie dodatkowych czynności prawnych celem nabycia tych przyszłych wierzytelności. Nabycie wierzytelności przyszłych z Umów o Kartę Kredytową dotyczy tych wierzytelności, które spełniają parametry określone w załączniku do Umowy Cesji (m.in. dotyczących wieku, braku obciążeń prawami osób trzecich, niepowstania w wyniku przestępstwa).

Przeniesienie wierzytelności jest potwierdzane raportami cesji, sporządzanymi przez Bank. Raporty są sporządzane odrębnie dla każdego kredytobiorcy, który w danym dniu zawarł Umowę o Kartę Kredytową. Oznacza to, że raporty cesji będą sporządzane codziennie w odniesieniu do zawartych w danym dniu Umów o Kartę Kredytową.

Na dzień przeniesienia wierzytelności przyszłych, zgodnie z oświadczeniem Banku są bezsporne, a ich zbycie nie podlega ograniczeniom, a Bank nie będzie stroną postępowań sądowych, egzekucyjnych ani upadłościowych dotyczących tych

Podsumowując, jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Spółka jest pośrednikiem w zawieraniu Umów o Kartę Kredytową. Jakkolwiek stronami Umów o Kartę Kredytową są Klienci oraz Bank, to na podstawie Umowy Cesji, z dniem zawarcia danej Umowy o Kartę Kredytową, Spółka nabywa automatycznie wierzytelności przyszłe z tej umowy, co jest z kolei potwierdzane raportami cesji sporządzanymi przez Bank i przekazywanymi Spółce.

6)Jakie warunki muszą spełniać nabywane przez Państwa wierzytelności od Banku?

Wierzytelności muszą spełniać następujące warunki określone w załączniku do Umowy Cesji:

a)wiek kredytobiorcy na moment zawarcia Umowy o Kartę Kredytową wynosi nie mniej niż 18 oraz nie więcej niż 75 lat;

b)wierzytelności nie są zabezpieczone hipotecznie ani nie są obciążone innymi prawami osób trzecich;

c)wierzytelności mają charakter pieniężny;

d)wierzytelności powstały z Umów o Kartę Kredytową, które to umowy nie są związane z prowadzonymi przez kredytobiorców działalnościami gospodarczymi;

e)wierzytelności wynikają tytułu zawartych przez Bank z kredytobiorcami Umów o Kartę Kredytową/Aneksów lub wynikają z odstąpienia od tych Umów o Kartę Kredytową/Aneksów przez Kredytobiorców;

f)kredytobiorcy żyją;

g)wierzytelności nie powstały w wyniku przestępstwa lub wykroczenia.

7)Czy wierzytelności w dacie ich nabycia przez Państwa będą stanowić wierzytelności wymagalne?

Nie, wierzytelności w dacie nabycia ich przez Spółkę od Banku nie będą stanowić wierzytelności wymagalnych. Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie 5, nabycie wierzytelności przez Spółkę nastąpi automatycznie z momentem zawarcia przez Bank Umowy o Kartę Kredytową i są to wierzytelności przyszłe.

8)Czy na dzień nabycia wierzytelności przez Państwa istnieją przesłanki do uznania tych wierzytelności za zagrożone nieściągalnością?

Nie, na dzień nabycia wierzytelności przez Spółkę nie istnieją przesłanki do uznania tych wierzytelności za zagrożone nieściągalnością.

9)Czy w stosunku do nabywanych przez Państwa wierzytelności od Banku jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, sądowe?

Nie, w stosunku do nabywanych przez Spółkę wierzytelności od Banku, na moment ich nabycia nie jest prowadzone postępowanie egzekucyjne ani postępowanie sądowe.

10)Czy umowa dotycząca nabycia przez Państwa wierzytelności zawiera zastrzeżenia o zwrotnym przeniesieniu wierzytelności?

Umowa dotycząca nabycia przez Spółkę wierzytelności zawiera zastrzeżenia o zwrotnym przeniesieniu wierzytelności w ściśle określonych sytuacjach, m.in.

-     w sytuacji braków w dokumentacji karty kredytowej uniemożliwiających dochodzenie wierzytelności,

-     gdy kredytobiorca nie wykorzystał w jakiejkolwiek części limitu kredytowego przyznanego na karcie kredytowej przez Bank,

-     wierzytelność nie spełnia parametrów określonych w załączniku do Umowy Cesji, opisanych w pkt 6 powyżej,

-     reklamacja kredytobiorcy mająca wpływ na wysokość wierzytelności lub możliwość jej dochodzenia została uznana przez Bank,

-     na żądanie Spółki w sytuacji, gdy informacje dotyczące wierzytelności przekazane Spółce przez Bank okażą się nieprawdziwe, niepoprawne lub niekompletne w zakresie, który w rozsądnej opinii Spółki uniemożliwia dochodzenie wierzytelności w całości lub części lub jeżeli wyjaśnienie lub usunięcie niezgodności jest konieczne w celu wywiązania się z obowiązku wynikającego z przepisu prawa lub żądania właściwych organów publicznych.

W takiej sytuacji, Spółka oraz Bank zawrą stosowne porozumienie w sprawie zwrotnego przeniesienia wierzytelności.

11)Czy cena sprzedaży nabywanych przez Państwa od Banku wierzytelności odpowiada ich wartości rynkowej w chwili ich zbycia?

Tak, cena sprzedaży nabywanych przez Spółkę od Banku wierzytelności odpowiada ich wartości rynkowej w chwili ich zbycia. Spółka oraz Bank nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278).

12)Czy umowa dotycząca nabycia przez Państwa wierzytelności od Banku nosi cechy umowy Sekurytyzacji, jeżeli tak to proszę wskazać czy w ramach tej umowy dochodzi do zapewnienia finansowania np. poprzez emisję papierów wartościowych, itp.)?

Nie, umowa dotycząca nabycia przez Spółkę wierzytelności od Banku nie nosi cechy umowy sekurytyzacji w rozumieniu (…).

W szczególności w ramach nabycia wierzytelności nie dochodzi do zapewnienia finansowania poprzez emisję papierów wartościowych.

13)Jakie czynności wykonują Państwo w ramach umowy dotyczącej nabycia wierzytelności od Banku?

Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 5, Spółka nabywa wierzytelności automatycznie, na podstawie samych postanowień Umowy Cesji. W powyższym zakresie, Spółka oraz Bank nie dokonują dodatkowych czynności prawnych mających na celu przeniesienie wierzytelności.

Przeniesienie wierzytelności jest dokumentowane sporządzonymi przez Bank raportami cesji.

Po nabyciu wierzytelności, Spółka zajmuje się jej obsługą polegającą na przyjmowaniu płatności od klientów, we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca nabywa wierzytelności na tzw. własny portfel i nie zajmuje się obsługą wierzytelności na zlecenie Banku na żadnym etapie.

14)Czy mogą Państwo wybrać jakie wierzytelności będą nabywać od Banku?

Spółka nabywa wszystkie wierzytelności przyszłe wynikające z zawartych przez Bank za jej pośrednictwem Umów o Kartę Kredytową, które spełniają parametry wskazane w załączniku do Umowy Cesji.

15)Czy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonują Państwo wyłącznie czynności opodatkowane?

Nie, Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki 23%, stawki 8%, jak również czynności zwolnione z opodatkowania VAT.

16)Czy obowiązek ściągania długów spoczywa na Państwu? Jeżeli tak to, czy ściągają Państwo długi we własnym imieniu i na własny rachunek?

W związku z tym, że Spółka nabywa od Banku wierzytelności do własnego portfela wierzytelności, to wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki wierzyciela. Stąd też, w przypadku braku spłaty wymagalnych wierzytelności przez dłużników Spółka będzie we własnym imieniu i na własny rachunek podejmować działania mające na celu uzyskanie spłaty wymagalnych wierzytelności.

17)Jakie uzyskują Państwo wynagrodzenie w związku z nabyciem wierzytelności od Banku?

W związku z nabyciem wierzytelności od Banku, Spółka uzyskuje spłaty tych wierzytelności od Klientów. Spłaty dokonywane przez klientów są traktowane przez Spółkę jako przychód. W momencie, gdy wysokość tego przychodu przekroczy cenę nabycia wierzytelności od Banku, po stronie Spółki powstaje dochód.

18)Czy zgodnie z przepisami obowiązującymi (...), transakcje dotyczące długów korzystają ze zwolnienia od podatku VAT?

Zgodnie z przepisami obowiązującymi (...), transakcje dotyczące długów korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Pytanie

Czy spłaty przez Klientów kapitału, odsetek, opłat, w tym opłat za usługi dodatkowe i opłat transakcyjnych, wynikających z nabywanych przez Spółkę Wierzytelności stanowią dla niej przychody uzyskane z wierzytelności wchodzących w skład pakietu wierzytelności, o których mowa w art. 15ba ust. 2 ustawy CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 8)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, spłaty przez Klientów kapitału, odsetek, opłat, w tym opłat za usługi dodatkowe i opłat transakcyjnych, wynikających z nabywanych przez Spółkę Wierzytelności stanowią dla niej przychody uzyskane z wierzytelności wchodzących w skład pakietu wierzytelności, o których mowa w art. 15ba ust. 2 ustawy CIT.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 15ba ust. 1 ustawy CIT, w przypadku nabycia w ramach jednej transakcji co najmniej 100 wierzytelności bez wyodrębnienia ceny nabycia poszczególnych wierzytelności (pakiet wierzytelności) dochód z pakietu wierzytelności stanowi nadwyżka przychodów uzyskanych z wierzytelności wchodzących w skład pakietu wierzytelności nad kosztem nabycia pakietu wierzytelności.

Na podstawie art. 15ba ust. 2 ustawy CIT, przez przychody uzyskane z wierzytelności wchodzących w skład pakietu wierzytelności rozumie się środki lub wartości otrzymane w wyniku uregulowania tych wierzytelności lub środki lub wartości ze zbycia całości albo części wierzytelności wchodzących w skład danego pakietu wierzytelności, z wyjątkiem opłat, odsetek, odsetek za opóźnienie w zapłacie zobowiązań i kar, naliczonych po dniu nabycia pakietu wierzytelności.

Zgodnie z art. 15ba ust. 5 ustawy CIT, wskazane wyżej przepisy stosuje się odpowiednio do nabycia pojedynczej wierzytelności.

Zasada podatkowa rozliczania nabywanych wierzytelności Ustawodawca wprowadził zasadę, że przychodem nabywcy po nabyciu wierzytelności są środki otrzymane w wyniku uregulowania tych wierzytelności. Została ona sformułowana w art. 15ba ust. 2 ustawy CIT w odniesieniu do nabywania pakietów wierzytelności.

Jednocześnie w ust. 5 ustawodawca wskazał, że taka definicja przychodu ma również odpowiednie zastosowanie do nabycia pojedynczej wierzytelności. Oznacza to zatem, że celem ustawodawcy było objęcie tymi regulacjami jak najszerszego zakresu transakcji nabywania wierzytelności (zarówno pakiety wierzytelności i pojedyncze wierzytelności).

W ocenie Wnioskodawcy, art. 15ba ust. 2 ustawy o CIT powinien mieć również zastosowanie w odniesieniu do transakcji, których przedmiotem są wierzytelności przyszłe.

Wyjątek.

Wskazana wyżej zasada nie będzie miała zastosowania do specyficznych transakcji obrotu wierzytelnościami realizowanych przez banki, fundusze lub umów subpartycypacji, które zostały odrębnie uregulowane w ustawie CIT (ta kwestia nie jest przedmiotem wniosku).

W art. 15ba ust. 2 ustawy CIT, ustawodawca przewidział jednak wyjątek dla opłat, odsetek, odsetek za opóźnienie w zapłacie zobowiązań i kar, naliczonych po dniu nabycia pakietu wierzytelności.

W doktrynie i judykaturze ugruntowane jest stanowisko, że w przypadku przepisów prawa podatkowego wyjątki należy interpretować ściśle, a nie rozszerzająco. „Wskazać również należy na regułę, że wyjątków nie należy interpretować rozszerzająco (exceptiones non sunt extendendae).” (wyrok NSA z 15 listopada 2019; sygn. akt II FSK 3972/17). Analogiczne stanowisko zajął NSA w wyroku z dnia 28 maja 2013 r. (sygn. akt. II FSK 1914/11). Obrót wierzytelnościami przyszłymi jest specyficzną transakcją.

Przykładowo Wierzytelności będą przenoszone na Spółkę w dniu, w którym zawarto Umowę o Kartę Kredytową lub Aneks (dalej: „Dzień przeniesienia”). Oznacza to, że w Dniu przeniesienia często nie będzie znana jeszcze wartość wierzytelności ani jej cena, bowiem może nie istnieć w tym dniu wierzytelność.

Dodatkowo należy zauważyć, że w analizowanym przypadku po Dniu przeniesienia stroną Umowy o Kartę Kredytową i Aneksów pozostanie Bank i Klient. Następuje cesja wierzytelności, a nie wszystkich praw i obowiązków wynikających z Umowy o Kartę Kredytową i Aneksów. W takim przypadku odsetki, opłaty (w tym opłaty za usługi dodatkowe, opłaty transakcyjne oraz prowizje) są immanentnymi elementami nabywanej od Banku Wierzytelności, które są naliczane przez zbywcę, czyli Bank, który pozostaje stroną Umowy o Kartę Kredytową i Aneksów nawet po Dniu przeniesienia. Jako immanentne elementy składowe nabywanych Wierzytelności naliczanych przez Bank, nie mogą być one jednocześnie odrębnymi od nabywanej wierzytelności, odsetkami, opłatami lub karami naliczanymi przez nabywcę po Dniu przeniesienia wskazanymi jako wyjątek w art. 15ba ust. 2 ustawy CIT, ponieważ prowadziłoby to do rozszerzającej wykładni tego przepisu.

W ocenie Wnioskodawcy, art. 15ba ust. 2 ustawy o CIT, w zakresie w jakim wyłącza z przychodów uzyskanych z wierzytelności opłaty, odsetki kapitałowe, odsetki za opóźnienie w zapłacie zobowiązań i kary, naliczone po dniu nabycia pakietu wierzytelności, powinien być interpretowany w ten sposób, iż wyłączaniu podlegają tylko takie roszczenia wobec dłużnika, które po dniu nabycia wierzytelności są naliczane przez nowego właściciela wierzytelności na podstawie stosunku prawnego, jaki nawiąże on z dłużnikiem w wyniku cesji wierzytelności i w zakresie przejętej wierzytelności.

Tytułem można wskazać, opłatę jaką po dniu nabycia wierzytelności nabywca może naliczyć dłużnikowi w związku z restrukturyzacją zadłużenia (opłata za rozłożenie długu na raty, opłata za przedłużenie terminu płatności itp.). Powyższe wyłączenie nie będzie zatem miało zastosowania w odniesieniu do elementów Wierzytelności będących przedmiotem niniejszego wniosku – w okresie trwania Umowy o Kartę Kredytową i Aneksu po Dniu przeniesienia Spółka nie będzie bowiem naliczała dłużnikom odsetek kapitałowych, opłat za usługi dodatkowe, opłat transakcyjnych i prowizji. Powyższe elementy będą miały skutek względem Spółki, jeżeli zostaną uprzednio naliczone przez Bank jako pierwotnego wierzyciela, na mocy Umowy o Kartę Kredytową, której Bank nadal będzie stroną.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do specyficznej kategorii transakcji w zakresie wierzytelności przyszłych, w której dysponentem źródła powstania wierzytelności pozostaje nadal cedent, o tym czy dane opłaty, odsetki kapitałowe, odsetki za opóźnienie w zapłacie zobowiązań i kary, naliczone po dniu nabycia wierzytelności podlegają wyłączeniu z kategorii przychodów uzyskanych z wierzytelności czy też do tej kategorii się zaliczają, decyduje również okoliczność, czy wskazane elementy zostały wymienione w umowie cesji jako będące przedmiotem transferu i czy stanowiły element kalkulacyjny ceny należnej cedentowi. Jeżeli powyższe elementy zostały uwzględnione w umowie cesji, to powinny być rozpoznawane przez nabywcę wierzytelności jako przychody z wierzytelności, do których ma zastosowanie art. 15ba ustawy o CIT.

W odniesieniu do powyższego, na podstawie Umowy cesji na Spółkę przechodzą wszelkie wierzytelności pieniężne z Umów o kartę kredytową i Aneksów zawartych przez Bank, jak również z tytułu odstąpienia przez Klientów od umów, powstałe w stosunku do Klientów w okresie obowiązywania Umowy cesji, w tym w szczególności wierzytelności z tytułu:

-zwrotu udostępnionego kapitału (wykorzystanego Limitu Kredytowego),

-wszelkich naliczonych opłat, w tym opłaty za transakcje lub prowizji, w tym określonych w Aneksie oraz opłaty na rzecz podmiotów trzecich,

-odsetek kapitałowych lub

-odsetek za opóźnienie.

Jednocześnie Cena oznacza kwotę, którą Spółka każdorazowo zapłaci Bankowi za Wierzytelności. Cena ta uwzględnia zatem spodziewane „przychody uzyskane z wierzytelności wchodzących w skład pakietu wierzytelności”, o których mowa w art. 15ba ust. 2 ustawy CIT.

W świetle powyższego, spłaty przez Klientów kapitału, odsetek kapitałowych, opłat, w tym opłat za usługi dodatkowe oraz opłat transakcyjnych, wynikających z nabywanych przez Spółkę Wierzytelności stanowią dla niej przychody uzyskane z wierzytelności wchodzących w skład pakietu wierzytelności, o których mowa w art. 15ba ust. 2 ustawy CIT. Nie można wykluczyć, że w przyszłości w pewnych przypadkach (np. rozwiązanie Umowy o kartę kredytową lub Aneksu zawartych pomiędzy Bankiem i Klientem), to Spółka będzie naliczać w jakimś zakresie odsetki z tytułu przeterminowania wierzytelności.

W ocenie Spółki, spłaty takich odsetek naliczonych po dniu nabycia pakietu wierzytelności przez Spółkę, nie będą stanowić przychodu uzyskanego z wierzytelności wchodzących w skład pakietu wierzytelności, o których mowa w art. 15ba ust. 2 ustawy CIT (ta kwestia nie jest przedmiotem wniosku).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy wniosku. W związku z powyższym wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze. zm. dalej: „ustawy o CIT”):

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl natomiast art. 12 ust. 3 ww. ustawy:

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ustawodawca ustanawiając ten przepis wprowadził wyjątki od zasady wynikającej z art. 12 ust. 1, bowiem o przychodach należnych możemy mówić w sytuacji, gdy podatnikowi przysługuje uprawnienie do ich otrzymania. Oznacza to więc, że przychód należny związany jest z powstaniem wierzytelności. Ponadto przepis ten znajduje zastosowanie, gdy podatnik nie uzyskuje zapłaty za wykonane w roku podatkowym świadczenie, które było wymagalne.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT:

Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1) wystawienia faktury albo

2) uregulowania należności.

Zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT:

W przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3 ww. ustawy, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f ww. ustawy, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Zatem o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza pasywa. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w takim znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi (takie, którym może on rozporządzać jak właściciel). Do przychodów podatkowych podatnik winien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

Kwestia cesji wierzytelności uregulowana została w ustawie z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeks cywilny:

Wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Stosownie do art. 510 § 1 Kodeks cywilny:

Umowa sprzedaży zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Przeniesienie takie w prawie cywilnym jest określane jako przelew wierzytelności (cesja).

W wyniku przeniesienia wierzytelności (cesji wierzytelności), wygasa u dotychczasowego wierzyciela stosunek zobowiązaniowy z dłużnikiem. Jednocześnie, powstają nowe stosunki zobowiązaniowe w rozumieniu cywilnoprawnym pomiędzy nabywcą wierzytelności a dłużnikiem oraz pomiędzy zbywcą a nabywcą wierzytelności.

Regulacje dotyczące pakietów wierzytelności zostały wprowadzone ustawą z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193, dalej: „ustawa nowelizująca”).

W myśl art. 15ba ust. 1 ustawy o CIT:

W przypadku nabycia w ramach jednej transakcji co najmniej 100 wierzytelności bez wyodrębnienia ceny nabycia poszczególnych wierzytelności (pakiet wierzytelności) dochód z pakietu wierzytelności stanowi nadwyżka przychodów uzyskanych z wierzytelności wchodzących w skład pakietu wierzytelności nad kosztem nabycia pakietu wierzytelności.

Zgodnie z art. 15ba ust. 2 ustawy o CIT:

Przez przychody uzyskane z wierzytelności wchodzących w skład pakietu wierzytelności rozumie się środki lub wartości otrzymane w wyniku uregulowania tych wierzytelności lub środki lub wartości ze zbycia całości albo części wierzytelności wchodzących w skład danego pakietu wierzytelności, z wyjątkiem opłat, odsetek, odsetek za opóźnienie w zapłacie zobowiązań i kar, naliczonych po dniu nabycia pakietu wierzytelności.

Stosownie do art. 15ba ust. 3 ww. ustawy:

Przez koszt nabycia pakietu wierzytelności rozumie się cenę nabycia takiego pakietu wierzytelności.

W myśl natomiast art. 15ba ust. 4 ustawy o CIT:

Koszty nabycia pakietu wierzytelności potrąca się w okresie rozliczeniowym, w którym osiągnięty został przychód z wierzytelności wchodzących w skład pakietu wierzytelności, do wysokości odpowiadającej temu przychodowi.

Jednocześnie zgodnie z art. 15ba ust. 5 ww. ustawy:

Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do nabycia pojedynczej wierzytelności.

Zgodnie zatem z dyspozycją wyrażoną w cyt. powyżej art. 15ba ust. 4 ustawy o CIT, koszty nabycia pakietu wierzytelności oraz zgodnie z art. 15ba ust. 5 ww. ustawy koszty nabycia pojedynczej wierzytelności, potrąca się w okresie rozliczeniowym, w którym osiągnięty został przychód z wierzytelności wchodzących w skład pakietu wierzytelności/pojedynczej wierzytelności, do wysokości odpowiadającej temu przychodowi. Z powołanych regulacji wynika zasada odpowiedniości (adekwatności) potrącania kosztów z przychodami. Oznacza to, że osiągnięcie części oczekiwanego przychodu powinno skutkować rozpoznaniem kosztu uzyskania przychodu „wprost” w kwocie odpowiadającej kwocie uzyskanego przychodu, do momentu zrównania się przychodu ze spłaty wierzytelności (pakietu wierzytelności) z kwotą poniesionego na jej (jego) nabycie wydatku.

Zauważyć należy, że Wierzytelności winny cechować się ustaloną ściśle określoną wartością. Tym samym winny spełniać wszelkie przesłanki pozwalające zakwalifikować je do składników majątkowych. Na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych samo nabycie wierzytelności nie stanowi podstawy do rozpoznania przychodu, w szczególności rozumianego jako spodziewany wpływ z nabytych od kontrahenta jednostkowych wierzytelności. Do przychodów z wierzytelności/pakietu wierzytelności zalicza się środki otrzymane w wyniku uregulowania tych wierzytelności lub środki ze zbycia całości lub części wierzytelności wchodzących w skład danego pakietu, z wyjątkiem opłat, odsetek za opóźnienie w zapłacie zobowiązań i kar, naliczonych po dniu nabycia pakietu wierzytelności. Przychodowi temu towarzyszą koszty uzyskania przychodów w wysokości ceny zapłaconej za nabyte wierzytelności, potrącane zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 15ba ust. 3 i 4 w zw. z ust. 5 ustawy o CIT oraz z zastosowaniem art. 16 ust. 1 pkt 39a ustawy o CIT. Dochodem zaś będzie nadwyżka przychodów uzyskanych z wierzytelności wchodzących w skład pakietu lub pojedynczej wierzytelności nad kosztem nabycia całego pakietu/pojedynczej wierzytelności.

W niniejszej sprawie Spółka nabywa wierzytelności od Banku na podstawie umowy cesji. Cesja obejmuje również wierzytelności przyszłe – tj. naliczane po dniu cesji zgodnie z zawartą wcześniej umową między Bankiem a Klientem (umowa o kartę kredytową). W następstwie cesji, Spółka staje się nowym wierzycielem – właścicielem zarówno pierwotnych, jak i przyszłych wierzytelności i nabywa prawo do całości świadczeń należnych od dłużnika.

Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy spłaty przez Klientów kapitału, odsetek, opłat, w tym opłat za usługi dodatkowe i opłat transakcyjnych, wynikających z nabywanych przez Spółkę Wierzytelności stanowią dla niej przychody uzyskane z wierzytelności wchodzących w skład pakietu wierzytelności, o których mowa w art. 15ba ust. 2 ustawy CIT?

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz opis sprawy, wskazać należy, że wszelkie spłaty kapitału dokonane przez Klientów, a także odsetek oraz opłat wynikających z wierzytelności nabywanych przez Spółkę od Banku w ramach pakietu wierzytelności, naliczonych do dnia nabycia pakietu wierzytelności, stanowią dla Spółki przychody uzyskane z wierzytelności, o których mowa w art. 15ba ust. 2 ustawy o CIT. Natomiast zgodnie z literalnym brzmieniem art. 15ba ust. 2 ustawy o CIT, opłaty, odsetki, odsetki za opóźnienie w zapłacie zobowiązań i kary, naliczone po dniu nabycia pakietu wierzytelności, nie stanowią przychodu z wierzytelności wchodzących w skład pakietu. Zatem należności, które powstały po dniu cesji wierzytelności, będą dla Spółki przychodem o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie uznania, czy spłaty przez Klientów kapitału, odsetek, opłat, w tym opłat za usługi dodatkowe i opłat transakcyjnych, wynikających z nabywanych przez Spółkę Wierzytelności stanowią dla niej przychody uzyskane z wierzytelności wchodzących w skład pakietu wierzytelności, o których mowa w art. 15ba ust. 2 ustawy CIT, w części dotyczącej:

-spłat kapitału, a także odsetek, opłat, w tym opłat za usługi dodatkowe i opłat transakcyjnych naliczonych do dnia nabycia pakietu wierzytelności – jest prawidłowe,

-odsetek, opłat, w tym opłat dodatkowych i opłat transakcyjnych naliczonych po dniu nabycia pakietów wierzytelności – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.