Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek, z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnoszę o wydanie interpretacji indywidualnej, w kwestii poprawności zakwalifikowania odszkodowania z tytułu szkody w środku trwałym w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim, na remont tego środka trwałego, co powoduje zwolnienie przedmiotowego odszkodowania od podatku zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, w niżej opisanej sprawie.
W dniu (…) 2025 r. doszło do pożaru hali warsztatowo-magazynowej na terenie siedziby spółki (…). W efekcie pożaru, na mocy decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla (…), hala składająca z 8 segmentów w zakresie 4 segmentów została wyłączona z użytkowania, a Spółka została zobowiązana do doprowadzenia obiektu do odpowiedniego stanu technicznego poprzez wymianę uszkodzonych elementów konstrukcyjnych oraz okładzinowych. Dwa segmenty hali uległy znacznemu uszkodzeniu, częściowej awarii uległa konstrukcja i pokrycie dachu, a przegrody pionowe uległy wybrzuszeniu.
Spółka otrzymała odszkodowanie od Ubezpieczyciela i uznała, że nie musi rozpoznawać przychodu z tytułu tego odszkodowania, kwalifikując konieczny do wykonania zakres jako remont środka trwałego z założeniem, że odszkodowanie zostanie wydatkowane na cel ściśle określony (remont środka trwałego po pożarze), w ściśle określonym okresie (w bieżącym roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym).
Pytanie
Czy Spółka poprawnie zinterpretowała to zdarzenie w aspekcie podatkowym, zaliczając otrzymane odszkodowanie za opisane szkody w środku trwałym, jako wolne od podatku, z tytułu koniecznego do wykonania remontu?
Państwa stanowisko w sprawie
Zadaniem spółki (…), przyznane odszkodowanie korzysta ze zwolnienie od podatku zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”),
przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT,
dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,
przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o CIT można stwierdzić, że − co do zasady − przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Skutek w postaci powstania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może być również następstwem zdarzeń prawnych, których skutkiem jest zmniejszenie pasywów podatnika, czyli jego zobowiązań.
Ustalony w powyższy sposób dochód (art. 7 ust. 2 ustawy o CIT) może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o CIT. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku, czyli innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT,
wolne od podatku są odszkodowania za szkody w środku trwałym, z wyłączeniem samochodu osobowego, w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z Klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była taka szkoda, przy czym przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 stosuje się odpowiednio.
Stosownie natomiast do art. 17 ust. 10a ustawy o CIT,
zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 54a, stosuje się także do otrzymanego odszkodowania w części odpowiadającej wartości wydatków poniesionych przez podatnika na cele określone w tym przepisie od dnia powstania szkody do dnia otrzymania odszkodowania, w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne.
Pierwszym warunkiem skorzystania ze zwolnienia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, jest spożytkowanie otrzymanego odszkodowania na remont środka trwałego, który był przedmiotem szkody lub zakup albo wytworzenie środka trwałego zaliczonego do tego samego rodzaju klasyfikacji środków trwałych co środek trwały, który był przedmiotem szkody. Jeżeli odszkodowanie zostało wydane w części na ww. cele, wówczas ze zwolnienia korzysta tylko ta część. Drugim warunkiem jest wydatkowanie środków w określonym terminie, tj. w danym lub bezpośrednio po nim następującym roku podatkowym.
Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle, zgodnie z wykładnią językową danej regulacji. Zasada ścisłej interpretacji przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych wskazuje, że nie należy rozszerzać rozumienia pojęć użytych w ustawie.
Omawiany przepis przewiduje zwolnienie dla kwot odszkodowań uzyskiwanych przez podatnika od ubezpieczyciela z tytułu zniszczenia lub uszkodzenia posiadanego przez niego środka trwałego.
Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN (wydanie internetowe, https://sip.pwn.pl/) „szkoda” to „1. strata, uszczerbek”. Natomiast, słowo „strata” jest definiowana jako: „1. w rozliczeniach: wielkość, o którą zmniejszyły się fundusze; 2. coś co się przestało posiadać; 3. fakt, że się przestało coś posiadać”. Natomiast, „uszczerbek” to: „poniesiona szkoda”.
Wskazania wymaga, że przepis art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, wyraźnie określa datę graniczną, po upływie której następuje utrata prawa do wydatkowania kwoty odszkodowania i tym samym skorzystania ze zwolnienia od podatku. Przedmiotowe wydatkowanie powinno zatem nastąpić alternatywnie w roku podatkowym bądź (najpóźniej) do końca roku bezpośrednio po nim następującego.
Z opisu sprawy wynika, że w dniu (…) 2025 r. doszło do pożaru hali warsztatowo-magazynowej na terenie siedziby spółki. W efekcie pożaru, na mocy decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, hala składająca z 8 segmentów w zakresie 4 segmentów została wyłączona z użytkowania, a Spółka została zobowiązana do doprowadzenia obiektu do odpowiedniego stanu technicznego poprzez wymianę uszkodzonych elementów konstrukcyjnych oraz okładzinowych. Dwa segmenty hali uległy znacznemu uszkodzeniu, częściowej awarii uległa konstrukcja i pokrycie dachu, a przegrody pionowe uległy wybrzuszeniu.
Spółka otrzymała odszkodowanie od Ubezpieczyciela i uznała, że nie musi rozpoznawać przychodu z tytułu tego odszkodowania, kwalifikując konieczny do wykonania zakres jako remont środka trwałego z założeniem, że odszkodowanie zostanie wydatkowane na cel ściśle określony (remont środka trwałego po pożarze), w ściśle określonym okresie (w bieżącym roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym).
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy Spółka poprawnie zinterpretowała to zdarzenie w aspekcie podatkowym, zaliczając otrzymane odszkodowanie za opisane szkody w środku trwałym, jako wolne od podatku, z tytułu koniecznego do wykonania remontu.
Odnosząc powyższe uregulowania prawne do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że aby skorzystać z omawianego zwolnienia spełnione muszą być następujące warunki:
-odszkodowanie musi dotyczyć szkody w środku trwałym (z wyłączeniem samochodu osobowego),
-odszkodowanie musi być wydatkowane na ściśle określone w art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT cele, tj. na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z Klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była taka szkoda,
-w ściśle określonym terminie, w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym,
-wydatki pokryte odszkodowaniem nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w tym również poprzez odpisy amortyzacyjne.
Zatem, skoro spełniają Państwo powyższe warunki skorzystania z omawianego zwolnienia, należy uznać, iż Spółka poprawnie zinterpretowała to zdarzenie w aspekcie podatkowym, zaliczając otrzymane odszkodowanie za opisane szkody w środku trwałym, jako wolne od podatku, z tytułu koniecznego do wykonania remontu.
Tym samym, Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.