Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przyjęcia, że:

• Spółka nie utraci prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w wyniku zakupu walut wirtualnych za wypracowany zysk;
• przeznaczenie wypracowanego zysku na zakup walut wirtualnych nie będzie stanowiło wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością mającą siedzibę w Polsce i podlega w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”) od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Spółka rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej w formie spółki z o.o. z momentem jej zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu (…) 2024 r.

Spółka posiada aktualnie dwóch Wspólników, którzy są spokrewnionymi osobami fizycznymi (dalej: „Wspólnicy”). Wspólnicy Spółki są polskimi rezydentami podatkowymi, podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych od całości swoich dochodów w Polsce bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca wybrał opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek (tzw. CIT estoński - uregulowany w Rozdziale 6B ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. - Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych). Wnioskodawca jest także czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka nie spełnia negatywnych przesłanek wynikających z art. 28k.

Przedmiot działalności Wnioskodawcy to sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet.

Przedmiot pozostałej działalności Wnioskodawcy to:

• Działalność wydawnicza.
• Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane.
• Działalność wspomagająca edukację.
• Działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych.
• Działalność agencji reklamowanych.

Spółka planuje reinwestowanie wypracowanych nadwyżek finansowych poprzez nabywanie walut wirtualnych, w szczególności Bitcoina. Inwestycje te mają charakter długoterminowy i ukierunkowane są na akumulację aktywów z perspektywą ich przyszłego wzrostu wartości.

Należy podkreślić, że działalność polegająca na obrocie kryptowalutami nie stanowi podstawowego ani dominującego przedmiotu działalności Spółki. Wnioskodawca uzyskuje przychody z innych, niezwiązanych z kryptowalutami obszarów działalności gospodarczej. Niemniej jednak nie można wykluczyć, iż w niektórych okresach przychody związane z inwestycjami w waluty wirtualne mogą przekroczyć 50% ogółu przychodów Spółki.

Dotychczas Spółka nie prowadziła inwestycji w kryptowaluty. Planowane zakupy walut wirtualnych finansowane będą wyłącznie z nadwyżek kapitałowych, które nie są przeznaczone na finansowanie bieżącej działalności operacyjnej ani przyszłych projektów związanych z podstawową działalnością gospodarczą Spółki. Inwestycje te nie będą miały wpływu na płynność finansową Spółki, ani nie będą stanowiły zagrożenia dla realizacji jej celów operacyjnych.

Pytanie

Czy Wnioskodawca, opodatkowany w formie ryczałtu od dochodów spółek, który przeznacza wypracowany zysk na zakup walut wirtualnych, nie utraci prawa do opodatkowania w tej formie, a sam zakup walut wirtualnych nie będzie uznany za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro dochody ze sprzedaży walut wirtualnych są objęte szczególnymi zasadami opodatkowania przewidzianymi w art. 22d ustawy o CIT, ich uzyskiwanie nie wpływa na możliwość kontynuowania opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek. Inwestycje w kryptowaluty nie naruszają zatem warunków przewidzianych dla stosowania tej formy opodatkowania. W opinii Wnioskodawcy, reinwestowanie wypracowanego zysku w waluty wirtualne, nie mogą zostać uznane za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą), o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY.

Zgodnie z art. 4a pkt 22a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), ilekroć w przepisach tej ustawy mowa jest o „walucie wirtualnej”, rozumie się przez to walutę wirtualną w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 644, dalej: „ustawa AML”).

Zgodnie z powołanym przepisem ustawy AML, przez walutę wirtualną należy rozumieć cyfrowe odwzorowanie wartości, które nie jest:

a. prawnym środkiem płatniczym emitowanym przez NBP, zagraniczne banki centralne lub inne organy administracji publicznej,

b. międzynarodową jednostką rozrachunkową ustanawianą przez organizację międzynarodową i akceptowaną przez poszczególne kraje należące do tej organizacji lub z nią współpracujące,

c. pieniądzem elektronicznym w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,

d. instrumentem finansowym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,

e. wekslem lub czekiem,

- oraz jest wymienialne w obrocie gospodarczym na prawne środki płatnicze i akceptowane jako środek wymiany, a także może być elektronicznie przechowywane lub przeniesione albo może być przedmiotem handlu elektronicznego.

Na gruncie ustawy o CIT, ustawodawca wskazał, iż przychody z obrotu walutami wirtualnymi należy kwalifikować jako przychody z zysków kapitałowych. Stosownie bowiem do art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. f ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uznaje się m.in. przychody uzyskane z tytułu wymiany waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar, usługę, prawo majątkowe inne niż waluta wirtualna, a także z tytułu regulowania zobowiązań walutą wirtualną.

Warto jednak wskazać, że ustawodawca przewidział wyjątek od powyższej kwalifikacji. Zgodnie bowiem z art. 7b ust. 3 ustawy o CIT, w przypadku podatników prowadzących działalność, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, przychody wymienione w ust. 1 pkt 6 lit. f zalicza się do przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W świetle powyższego, należy dojść do wniosku, iż sposób kwalifikacji przychodów z transakcji z udziałem walut wirtualnych zależy od charakteru działalności prowadzonej przez podatnika. W przypadku, gdy Spółka nie prowadzi działalności w zakresie świadczenia usług w odniesieniu do walut wirtualnych (w rozumieniu przepisów AML), a jedynie dokonuje inwestycji w te instrumenty z zamiarem ich długoterminowego utrzymania, przychody z tytułu ich zbycia kwalifikowane będą jako przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 ustawy o CIT:

1. Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający:

1) wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:

a) do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub

b) na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);

2) wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);

3) wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);

4) nadwyżce wartości rynkowej składników przejmowanego majątku lub wniesionego w drodze wkładu niepieniężnego ponad wartość podatkową tych składników (dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku) - w przypadku łączenia, podziału, przekształcenia podmiotów lub wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;

5) sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) - w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem;

6) wartości przychodów i kosztów podlegających zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, które nie zostały uwzględnione w tym zysku (stracie) netto (dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych).

Zasadniczym przedmiotem opodatkowania w ramach ryczałtu od dochodów spółek kapitałowych, zgodnie z art. 28m ust. 1 ustawy o CIT, jest zysk netto przeznaczony do dystrybucji w formie klasycznej dywidendy lub innej formy wypłaty o charakterze ekonomicznie równoważnym.

W tym kontekście kluczowe znaczenie ma rozróżnienie między dochodami podlegającymi opodatkowaniu w formie ryczałtu, a dochodami, które - pomimo wyboru tej formy opodatkowania przez podatnika - są objęte odrębnymi zasadami podatkowymi. Takie szczególne zasady przewiduje m.in. art. 22d ust. 1 i 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym: „od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia walut wirtualnych podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Dochodem z odpłatnego zbycia walut wirtualnych jest różnica pomiędzy sumą przychodów określoną w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. f a kosztami uzyskania przychodów ustalonymi na podstawie art. 15 ust. 11-13.”

Jednocześnie, stosownie do treści art. 28h ust. 1 ustawy o CIT: „Podatnik opodatkowany ryczałtem nie podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 19, art. 24b, art. 24ca i art. 24d.”

Zgodnie z art. 28h ust. 1 ustawy o CIT, podatnik, który wybrał opodatkowanie w formie ryczałtu od dochodów spółek (tzw. estoński CIT), nie podlega opodatkowaniu według zasad przewidzianych w art. 19, 24b, 24ca oraz 24d ustawy o CIT. Innymi słowy, spółka objęta estońskim CIT nie rozlicza podatku:

• według ogólnych stawek 9% lub 19% (art. 19),
• z tytułu przychodów z budynków (art. 24b),
• podatku minimalnego (art. 24ca),
• ani dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box, art. 24d).

Warto jednak zauważyć, że w katalogu przepisów wyłączonych spod stosowania dla ryczałtowców nie znalazł się art. 22d, który reguluje zasady opodatkowania dochodów ze zbycia walut wirtualnych. Oznacza to, że dochody ze sprzedaży kryptowalut nie podlegają estońskiemu CIT, ale są rozliczane osobno - według zasad określonych właśnie w art. 22d.

Przepis ten nakłada 19% podatek dochodowy od różnicy pomiędzy przychodami ze zbycia walut wirtualnych (w rozumieniu art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. f) a kosztami ich uzyskania (zgodnie z art. 15 ust. 11-13). Dodatkowo, dochodów tych nie łączy się z innymi przychodami podatnika, co podkreśla ich odrębność.

W konsekwencji należy przyjąć jednoznaczną zasadę: w przypadku gdy spółka stosuje opodatkowanie w formie ryczałtu od dochodów spółek (tzw. estoński CIT), spełnia warunki określone w art. 28j ustawy o CIT oraz nie zachodzą wobec niej przesłanki wyłączenia, o których mowa w art. 28k tej ustawy, dochody uzyskiwane z inwestycji w kryptowaluty podlegają odrębnemu opodatkowaniu, zgodnie z art. 22d ustawy o CIT i nie są objęte mechanizmem ryczałtowego opodatkowania.

Wynika z tego, że ustawodawca - wskazując zamknięty katalog przepisów, które nie mają zastosowania do podatników opodatkowanych estońskim CIT - nie wyłączył zastosowania art. 22d ustawy o CIT. Zatem dochody osiągane z odpłatnego zbycia walut wirtualnych są kwalifikowane jako dochody podlegające osobnemu opodatkowaniu, niezależnie od statusu podatnika jako podmiotu objętego ryczałtem.

Podobna wykładnia została przedstawiona zarówno w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych, jak i w orzecznictwie sądów administracyjnych. W interpretacji indywidualnej z dnia 3 lutego 2023 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.222.2022.1.IN, Dyrektor KIS jednoznacznie wskazał, że dochody ze sprzedaży kryptowalut nie są objęte ryczałtem od dochodów spółek, lecz podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 22d ustawy o CIT.

Warto jednak dodać, że w przeciwieństwie do sprawy 0114-KDIP2-2.4010.222.2022.1.IN), gdzie:

• handel kryptowalutami był GŁÓWNYM przedmiotem działalności,
• spółka nie osiągała przychodów z innych źródeł,
• była wpisana do rejestru podmiotów prowadzących handel walutą wirtualną,

w niniejszej sprawie:

• podstawowa działalność to sprzedaż detaliczna przez Internet,
• kryptowaluty to inwestycje DŁUGOTERMINOWE z nadwyżek kapitałowych,
• spółka nie ma wpisu do rejestru działalności kryptowalutowej.

Stanowisko to zostało podtrzymane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 11 lipca 2023 r., sygn. akt I SA/Gd 342/23. Sąd uznał, że brak wymienienia art. 22d w katalogu wyłączeń zawartym w art. 28h ust. 1 nie prowadzi do objęcia dochodów z kryptowalut ryczałtem, lecz oznacza, że dochody te podlegają odrębnemu opodatkowaniu, niezależnie od systemu estońskiego CIT.

Z powyższego wynika, że system estońskiego CIT stanowi alternatywny model opodatkowania, który w założeniu ma charakter uproszczony i kapitałowy, skoncentrowany na efektywnym opodatkowaniu wypłacanego zysku, a nie bieżącego dochodu operacyjnego. Niemniej jednak, wyłączenie stosowania powyższych przepisów ma charakter enumeratywny, a więc ograniczony do tych wymienionych wprost w art. 28h ust. 1 ustawy o CIT.

W konsekwencji, pozostałe przepisy ustawy CIT, które regulują szczególne obowiązki podatkowe, znajdują pełne zastosowanie również w odniesieniu do podatników opodatkowanych ryczałtem od dochodów spółek. Wykładnia systemowa przepisów o ryczałcie estońskim potwierdza, że ustawodawca świadomie wyłączył z katalogu art. 28h ust. 1 ustawy o CIT jedynie te przepisy, które są niekompatybilne z ideą opodatkowania kapitałowego. Art. 22d nie został wyłączony nie przez przypadek, lecz dlatego, że dochody z kryptowalut podlegają odrębnemu, specjalnemu reżimowi opodatkowania, niezależnemu od systemu estońskiego CIT. Dotyczy to przepisów regulujących:

• ceny transferowe (rozdział 1a),
• dochody z odpłatnego zbycia walut wirtualnych (art. 22d),
• dochody z zagranicznych jednostek kontrolowanych (art. 24a),
• niezrealizowane zyski (exit tax - art. 24f),
• obowiązki płatnika i podatku u źródła (rozdział 4).

Stanowisko to zostało potwierdzone przez Ministerstwo Finansów w Przewodniku do ryczałtu od dochodów spółek z dnia 23 grudnia 2021 r ., gdzie wskazano, że przepis art. 28h ustawy o CIT nie wyłącza stosowania innych przepisów tej ustawy, regulujących odrębne obowiązki podatkowe, tj. w zakresie cen transferowych, dochodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych, dochodów z zagranicznej jednostki kontrolowanej, dochodów z niezrealizowanych zysków, czy w zakresie obowiązków płatnika i poboru podatku u źródła.

Powyższe oznacza, że art. 22d ustawy o CIT - regulujący sposób opodatkowania dochodów ze zbycia walut wirtualnych - pozostaje w pełni stosowany również wobec spółek, które korzystają z estońskiego CIT.

Dodatkowo, Przewodnik MF wskazuje również na fundamentalną zasadę wykładni prawa podatkowego: „Ryczałt jest alternatywnym sposobem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w stosunku do klasycznego CIT. [...] Prawidłowym podejściem interpretacyjnym do przepisów ustawy o CIT jest zastosowanie zintegrowanej wykładni językowej, systemowej i celowościowej”.

Zgodnie z tą zasadą, zakres przepisów niestosowanych w ryczałcie należy określać ściśle, bez możliwości jego rozszerzania na podstawie wykładni celowościowej czy funkcjonalnej, jeżeli przepis wprost nie przewiduje wyłączenia.

Skoro ustawodawca jednoznacznie wskazał odrębny tryb opodatkowania dochodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych - niezależny od CIT estońskiego - to tego rodzaju dochody należy klasyfikować jako wyłączone z zakresu opodatkowania estońskim CIT. Tym samym nie podlegają one zasadom rozliczania, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, w szczególności nie są uwzględniane w analizie warunku 50% przychodów z tzw. przychodów pasywnych.

Zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi:

a) z wierzytelności,

b) z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,

c) z części odsetkowej raty leasingowej,

d) z poręczeń i gwarancji,

e) z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw,

f) ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,

g) z transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 - w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Wnioskodawca wybrał opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek. Spółka będzie dokonywać transakcji walutami wirtualnymi w rozumieniu art. 4a pkt 22a ustawy o CIT w zw. z art. 2 ust. 2 pkt 26 oraz art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Ponadto transakcje na kryptowalutach nie będą dokonywane z podmiotami powiązanymi.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że obrót kryptowalutami nie będzie pochodził z:

• wierzytelności,
• odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,
• części odsetkowej raty leasingowej,
• poręczeń i gwarancji,
• praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw,
• zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,
• transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 - w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma.

W tym miejscu należy przejść do analizy art. 28j ust. 1 pkt 2 oraz art. 28k ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, które określają szczegółowe wymogi co do źródeł przychodów spółki oraz struktury ich pochodzenia.

Zgodnie z art. 28k ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, jednym z warunków utrzymania statusu podatnika opodatkowanego ryczałtem jest to, aby przychody pasywne nie przekraczały 50% ogólnych przychodów spółki. Ustawodawca posługuje się przy tym pojęciem „przychodów pasywnych”, przy czym ich zamknięty katalog został enumeratywnie określony w art. 28k ust. 4 ustawy - i obejmuje m.in. wierzytelności, odsetki, gwarancje, prawa własności przemysłowej czy zbycie praw autorskich.

Co istotne, przychody ze zbycia kryptowalut nie zostały ujęte w tym katalogu.

Ponadto, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 sierpnia 2024 r. nr: 0111-KDIB1-1.4010.348.2024.1.MF, jednoznacznie wskazano, że obrót kryptowalutami nie stanowi źródła przychodów, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, a dochód z odpłatnego zbycia walut wirtualnych nie jest kwalifikowany jako przychód pasywny.

W związku z tym, nawet jeżeli w określonym roku obrotowym udział przychodów ze sprzedaży kryptowalut w ogólnej strukturze przychodów spółki przekroczyłby 50%, nie można uznać, że spółka przekroczyła limit przychodów pasywnych, który skutkowałby utratą prawa do estońskiego CIT.

Tym samym należy przyjąć, obrót kryptowalutami nie mieści się w katalogu przychodów wskazanych w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, w ramach opodatkowania ryczałtem dodatkowo opodatkowaniu może podlegać tzw. „dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą”. Konstrukcja ta została wprowadzona w celu przeciwdziałania sytuacjom, w których spółka, mimo że nie dokonuje klasycznej dystrybucji zysku na rzecz wspólników, przeznacza środki finansowe na cele, które nie służą realizacji jej przedmiotu działalności lub charakterowi gospodarczemu funkcjonowania.

W tym kontekście istotne jest dokonanie rozróżnienia między konsumpcją majątku (np. wypłatą zysku, darowiznami, zakupami o charakterze prywatnym) a profesjonalnym, zarządczym wykorzystaniem nadwyżek finansowych spółki - w tym przypadku w postaci inwestycji portfelowych.

Stanowisko to znajduje pełne potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 września 2022 r., nr: 0111-KDIB1-1.4010.381.2022.3.SS, w której organ podatkowy jednoznacznie uznał, że inwestycje w kryptowaluty finansowane z nadwyżek kapitałowych nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, jeżeli: są finansowane wyłącznie z wolnych środków finansowych, nie wpływają na płynność finansową spółki, mają charakter długoterminowy i inwestycyjny oraz nie są przeznaczone na cele prywatne wspólników. Wszystkie te warunki są spełnione w przypadku Wnioskodawcy.

W przedmiotowej sprawie analogiczny stan faktyczny wskazuje, że Spółka nie angażuje środków finansowych przeznaczonych na realizację bieżących zobowiązań lub projektów operacyjnych, lecz inwestuje wyłącznie nadwyżki kapitałowe, które powstały w wyniku prowadzenia podstawowej działalności gospodarczej. Co więcej, inwestycje w waluty wirtualne mają charakter długoterminowy, pasywny i ukierunkowany na zabezpieczenie wartości kapitału oraz dywersyfikację źródeł jego wzrostu.

Inwestycja w waluty wirtualne stanowi uzasadnioną decyzję zarządczą, podejmowaną w ramach realizacji strategii dywersyfikacji portfela aktywów, mającej na celu zabezpieczenie oraz zwiększenie wartości kapitału Spółki.

W tym kontekście należy powtórzyć, że sama czynność inwestycyjna, nawet w aktywa niestanowiące bezpośredniego przedmiotu działalności spółki, nie oznacza automatycznie, że mamy do czynienia z wydatkiem „niezwiązanym z działalnością gospodarczą”. Jak słusznie wskazano w cytowanej interpretacji, taki wydatek musi mieć cechy oderwania od działalności, celów gospodarczych lub racjonalnej polityki finansowej spółki.

Inwestycje w kryptowaluty z nadwyżek kapitałowych nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, ponieważ:

• są finansowane wyłącznie z wolnych środków,
• mają charakter długoterminowy i inwestycyjny,
• nie wpływają na płynność finansową spółki,
• nie służą celom prywatnym wspólników,
• są racjonalne z punktu widzenia zarządzania kapitałem.

Aspekty rachunkowe inwestycji w kryptowaluty

Zgodnie z art. 28d ustawy o CIT, Wnioskodawca jako podatnik opodatkowany ryczałtem prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z przepisami o rachunkowości. Kryptowaluty będą ujmowane w bilansie jako aktywa finansowe lub inwestycje długoterminowe. Ich nabycie i sprzedaż będą miały bezpośredni wpływ na wynik finansowy spółki, który stanowi podstawę dla ewentualnego opodatkowania ryczałtem dopiero po jego dystrybucji do wspólników. Potwierdza to, że sama inwestycja w kryptowaluty nie generuje podstawy opodatkowania w ramach estońskiego CIT.

Z perspektywy rachunkowej, kryptowaluty będą ujmowane jako aktywa finansowe. Ich nabycie stanowi jedynie zmianę struktury aktywów (środki pieniężne —> kryptowaluty), bez wpływu na wynik finansowy w momencie zakupu. Dopiero realizacja zysków z ich sprzedaży wpłynie na wynik podatkowy zgodnie z art. 22d ustawy o CIT.

Dla zapewnienia przejrzystości oraz jednoznaczności w zakresie rozliczeń związanych z obrotem walutami wirtualnymi, Spółka prowadzi wyodrębnioną ewidencję zarówno na potrzeby rachunkowości finansowej, jak i - w zakresie wymaganym przepisami - ewidencji podatkowej. Rozdzielenie to ma na celu jednoznaczne wykazanie operacji związanych z kryptowalutami, co sprzyja zachowaniu transparentności prowadzonej działalności oraz umożliwia precyzyjne określenie skutków ekonomicznych tych transakcji.

Podsumowanie

Na gruncie przepisów ustawy o CIT, dochody uzyskane z obrotu walutami wirtualnymi kwalifikowane są zasadniczo jako przychody z zysków kapitałowych, chyba że podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie walut wirtualnych - wówczas dochody te zaliczane są do przychodów operacyjnych.

W przypadku podatników, którzy wybrali opodatkowanie w formie ryczałtu od dochodów spółek kapitałowych (tzw. estoński CIT), ustawodawca w art. 28h ust. 1 ustawy o CIT wskazał zamknięty katalog przepisów, które nie mają w tym przypadku zastosowania. Wśród tych przepisów nie został jednak wymieniony art. 22d, który określa zasady opodatkowania dochodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych. W konsekwencji, dochody ze sprzedaży kryptowalut są opodatkowane na zasadach szczególnych, niezależnie od zastosowania ryczałtu. Podatek dochodowy od tych transakcji wynosi 19% i liczony jest jako różnica między przychodem a kosztem jego uzyskania.

Interpretacje indywidualne organów podatkowych oraz orzecznictwo sądów administracyjnych potwierdzają, że dochody z transakcji na walutach wirtualnych nie są objęte ryczałtem i powinny być rozliczane odrębnie. Co więcej, zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 2 i art. 28k ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, tego rodzaju dochody nie są kwalifikowane jako przychody pasywne, co ma istotne znaczenie dla spełnienia warunków stosowania ryczałtu.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 sierpnia 2024 r., nr: 0111-KDIB1-1.4010.348.2024.1.MF wskazano, że obrót kryptowalutami nie stanowi źródła przychodów, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, a dochody z odpłatnego zbycia kryptowalut podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 22d ustawy o CIT, tj. według stawki 19%. Dochodów tych nie łączy się z innymi dochodami spółki.

Z kolei w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 lipca 2023 r., sygn. I SA/Gd 342/23 potwierdzono, że podatnik opodatkowany ryczałtem, osiągający dochody ze sprzedaży walut wirtualnych, nie traci prawa do opodatkowania estońskim CIT, lecz te dochody podlegają odrębnemu opodatkowaniu zgodnie z art. 22d ustawy o CIT. Sąd uznał, że literalna wykładnia przepisów nie pozwala na kwalifikację dochodów z kryptowalut jako dochodów objętych ryczałtem, co jednak nie skutkuje utratą prawa do tej formy opodatkowania.

W świetle art. 28h ust. 1 ustawy o CIT, podatnik opodatkowany ryczałtem nie podlega opodatkowaniu według zasad ogólnych określonych w art. 19, 24b, 24ca i 24d. Jednakże, jak wyjaśnił Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 23 sierpnia 2024 r., przepis ten nie wyłącza stosowania art. 22d - przepisów szczególnych dotyczących opodatkowania zbycia walut wirtualnych. Dochody z kryptowalut należy zatem rozliczyć osobno, niezależnie od systemu ryczałtu.

Zgodnie z powyższym, fakt osiągania dochodów z inwestycji w kryptowaluty nie podlega rozliczeniu w ramach CIT estońskiego, a przychody te nie mieszczą się w definicji przychodów pasywnych, co zostało jednoznacznie potwierdzone w aktualnych interpretacjach organów podatkowych. W związku z tym ich osiąganie nie wyklucza możliwości korzystania przez Wnioskodawcę z estońskiego CIT.

Wobec powyższego, planowane inwestycje Wnioskodawcy w kryptowaluty, finansowane z nadwyżek kapitałowych, nie stanowią podstawy do utraty prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Należy wyraźnie podkreślić, że nawet gdyby przychody z inwestycji w kryptowaluty przekroczyły 50% ogółu przychodów Spółki, nie stanowi to podstawy do utraty prawa do estońskiego CIT, gdyż: po pierwsze, nie są to przychody pasywne w rozumieniu art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT; po drugie, podlegają odrębnemu opodatkowaniu na podstawie art. 22d; po trzecie, nie wpływają na ocenę spełnienia warunków określonych w art. 28k ustawy o CIT.

Praktyczne konsekwencje dla Wnioskodawcy

W praktyce powyższe oznacza, że Wnioskodawca będzie: rozliczać podatek w formie estońskiego CIT od pozostałej działalności gospodarczej; płacić 19% podatek od rzeczywistych zysków z transakcji kryptowalutowych zgodnie z art. 22d ustawy o CIT; prowadzić oddzielną ewidencję dla transakcji kryptowalutowych; zachowywać prawo do estońskiego CIT niezależnie od skali inwestycji w kryptowaluty. Takie rozwiązanie jest zgodne z intencją ustawodawcy i zapewnia przejrzystość rozliczeń podatkowych. 

W świetle przywołanych argumentów Wnioskodawca zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że przedstawione stanowisko i rozumienie treści przepisów prawa podatkowego jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia przyjęcia, że Spółka nie utraci prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w wyniku przeznaczenia wypracowanego zysku na zakup walut wirtualnych.

Zgodnie z 4a pkt 22a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”):

W myśl art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 644 ze zm.):

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. f ustawy o CIT:

Natomiast w przypadku art. 7b ust. 3 ww. ustawy:

W odniesieniu do Państwa wątpliwości wskazać należy na treść art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Natomiast w myśl art. 28l ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT:

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Spółka jest opodatkowana ryczałtem od dochodów spółek. Przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub internet. Spółka planuje również reinwestowanie wypracowanych nadwyżek finansowych poprzez nabywanie walut wirtualnych, w szczególności Bitcoina. Działalność polegająca na obrocie kryptowalutami nie stanowi podstawowego ani dominującego przedmiotu działalności Spółki. Spółka uzyskuje przychody z innych, niezwiązanych z kryptowalutami obszarów działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że obrót kryptowalutami nie będzie pochodził z:

• wierzytelności,
• odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,
• części odsetkowej raty leasingowej;
• poręczeń i gwarancji;
• praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw;
• zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych;
• transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 - w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma.

Tym samym, obrót kryptowalutami nie mieści się w katalogu przychodów wskazanych w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Zatem, Spółka nie utraci prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w wyniku przeznaczenia wypracowanego zysku na zakup walut wirtualnych.

Powzięli Państwo również wątpliwość w zakresie przyjęcia, że przeznaczenie wypracowanego zysku na zakup walut wirtualnych nie będzie stanowiło dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Stosownie do art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT:

Przedmiotem opodatkowania w systemie ryczałtu jest zatem co do zasady efektywna dystrybucja zysku ze spółki kapitałowej do jej udziałowca/akcjonariusza, przy czym przepisy nie ograniczają się wyłącznie do opodatkowania dywidend, ale uwzględniają również inne formy dystrybucji.

Dochody niezwiązane z działalnością gospodarczą mogą częściowo pokrywać się z dochodami stanowiącymi ukryte zyski. W przypadku jednak wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.

Z przepisów ustawy CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca nie zdecydował się na sformułowanie w przepisie definicji ani nawet przykładowego katalogu tego rodzaju wydatków.

Przepisy Rozdziału 6b ustawy CIT nie zawierają definicji legalnej wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym. W tym aspekcie warto odnotować, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą możną uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Ryczałt od dochodów spółek będący alternatywną formą opodatkowania dedykowaną podatnikom podatku CIT, nie posługuje się takimi pojęciami jak koszty uzyskania przychodów czy koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek dokonuje wyliczenia oraz zapłaty podatku w oparciu o przepisy Rozdziału 6b ustawy CIT.

Wskazać należy, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą. Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter.

Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą rozpoznawany jest dla celów opodatkowania ryczałtem niezależnie od tego czy podatnik dokona już zapłaty za usługę czy towar. Wszystkie dochody wymienione w art. 28m ust. 1 pkt 2, 3 i 6 ustawy CIT związane są bezpośrednio z zasadami sporządzania wyniku finansowego. W związku z powyższym, nawet jeśli podatnik nie dokona zapłaty za towar czy usługę, ale zaksięguje daną operację gospodarczą obciążającą wynik finansowy netto (m.in. zapisy księgowe na kontach zespołu 4, 5 i 7), to w takiej sytuacji dojdzie do powstania dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika. Dochód z tego tytułu, zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 3 ustawy CIT ustala się w miesiącu wykonania danego świadczenia lub dokonania wypłaty lub wydatku. Indywidualny stan faktyczny i cechy określonego świadczenia i zachowania podatnika przesądzać będą o terminie powstania dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Wskazać również należy na treść powoływanego przez Państwa art. 22d ust. 1 i 2 ustawy o CIT zgodnie z którym:

Stosownie do art. 28h ust. 1 i 2 ww. ustawy:

Zauważyć należy, że podstawowe znaczenie ma treść art. 28h ust. 1 ustawy CIT. Przepis ten wskazuje, że podatnik opodatkowany ryczałtem nie podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 19, art. 24b, art. 24ca i art. 24d. Oznacza to, że pomimo spełnienia przez podatnika warunków wymaganych przez ustawodawcę co do zakresu podmiotowego, zawartych w rozdziale 6b oddział 2 ustawy o CIT nie wszystkie dochody osiągane przez takiego podatnika mogą podlegać opodatkowaniu ryczałtem. Podatnik opodatkowany w tej formie nie podlega, zgodnie z literalnym brzmieniem art. 28h ust. 1 ustawy o CIT, opodatkowaniu: od dochodów ustalanych na zasadach ogólnych wg stawki 19% lub 9% (art. 19), w zakresie tzw. przychodów z budynków opodatkowanych stawką 0,035% (art. 24b), w zakresie przychodów podlegających podatkowi minimalnemu opodatkowanych stawką 10% (art. 24ca) oraz w zakresie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej opodatkowanych stawką 5% (art. 24d).

W katalogu zawartym w art. 28h ust. 1 ustawodawca nie wymienił art. 22d, który to przepis zawiera szczególne zasady opodatkowania dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia walut wirtualnych (stawka podatku, podstawa opodatkowania, zakaz łączenia dochodów z tego tytułu z innymi dochodami itd.). Tak więc, podatnik, który jest opodatkowany ryczałtem (spełnia warunki opodatkowania zawarte w rozdziale 6b oddział 2 ustawy o CIT i wybrał tę formę opodatkowania), jeżeli osiąga dochody ze zbycia kryptowalut to w tym zakresie podlega opodatkowaniu na innych zasadach niż obowiązujące w przypadku ryczałtu, określonych szczegółowo w art. 22d ustawy o CIT. Wynika to z literalnej wykładni powołanych przepisów.

Dla ustalenia podstawy opodatkowania w ryczałcie nie stosuje się innych przepisów ustawy o CIT regulujących analogiczne kwestie, tj. w zakresie ustalenia dochodu, podstawy opodatkowania, stawki podatkowej, a także podatku od przychodów z budynków czy podatku minimalnego, których rozliczenie jest bezpośrednio związane z podstawowymi (klasycznymi) zasadami rozliczania podatku CIT. Wynika to literalnego brzmienia przepisu art. 28h ustawy o CIT.

Wyżej wymieniony przepis nie wyłącza jednak stosowania innych przepisów tej ustawy, regulujących odrębne obowiązki podatkowe, tj. w zakresie cen transferowych (rozdział 1a), dochodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych, dochodów z zagranicznej jednostki kontrolowanej, dochodów z niezrealizowanych zysków, czy w zakresie obowiązków płatnika i poboru podatku u źródła.

Oznacza to, że przepisy regulujące te kwestie, znajdują zastosowanie również do podatników, którzy wybrali opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek.

Z powyższego wynika, że wybór ryczałtowego opodatkowania od dochodów spółek tzw. estońskiego CIT wiąże się z wyłączeniem stosowania pewnych regulacji zawartych w ustawie CIT, niemniej dotyczy to tylko niektórych z nich. W przypadku regulacji dotyczących sprzedaży waluty wirtualnej mamy do czynienia z przepisami, które są nadal przepisami właściwymi dla spółek opodatkowanych ryczałtem. Co istotne żaden przepis nie daje podstaw do twierdzenia, że przepisy dot. opodatkowania dochodów osiąganych ze sprzedaży waluty wirtualnej nie są stosowane przez spółki opodatkowane tzw. estońskim CIT.

Zatem nawet jeżeli Spółka dokonała wyboru takiej formy opodatkowania to nadal musi stosować przepisy dot. opodatkowania dochodów osiąganych z tyt. sprzedaży waluty wirtualnej. Z faktu, że w żadnym miejscu przepisy rozdziału 6b Ustawy CIT „Ryczałt od dochodów spółek”, nie odsyłają ani do przepisów art. 22d Ustawy CIT, nie można wysnuwać wniosku iż przepisy te nie obowiązują podatników opodatkowanych „estońskim CIT”.

Jak wynika z wniosku Spółka opodatkowana ryczałtem od dochodów spółek prowadzi działalność w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej lub internet. Spółka planuje również reinwestowanie wypracowanych nadwyżek finansowych poprzez nabywanie walut wirtualnych, w szczególności Bitcoina. Inwestycje te mają charakter długoterminowy i ukierunkowane są na akumulację aktywów z perspektywy ich przyszłego wzrostu wartości. Działalność polegająca na obrocie kryptowalutami nie stanowi podstawowego ani dominującego przedmiotu działalności Spółki. Spółka uzyskuje przychody z innych, niezwiązanych z kryptowalutami obszarów działalności gospodarczej. Planowany zakup walut wirtualnych finansowany będzie wyłącznie z nadwyżek kapitałowych, które nie są przeznaczone na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej Spółki. Inwestycje te nie będą miały wpływu na płynność finansową Spółki, ani nie będą stanowiły zagrożenia dla realizacji jej celów operacyjnych.

W świetle wyżej wymienionych przepisów prawa podatkowego oraz przestawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że przeznaczenie wypracowanego zysku na zakup walut wirtualnych nie będzie stanowić wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, bowiem wiążą się one z inwestowaniem środków finansowych w ramach działalności gospodarczej w celu uzyskiwania przychodu w przyszłości.

Tym samym, stwierdzić należy, że Spółka opodatkowana w formie ryczałtu od dochodów spółek, który przeznacza wypracowany zysk na zakup walut wirtualnych, nie utraci prawa do opodatkowania w tej formie, a sam zakup walut wirtualnych nie będzie uznany za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Powyższe wynika z faktu, że obrót kryptowalutami nie mieści się w katalogu przychodów wskazanych w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, dlatego Spółka nie utraci prawa do opodatkowania ryczałtem w myśl art. 28l ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Sam zakup nie będzie stanowił wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, bowiem wiąże się on z inwestowaniem środków finansowych w ramach działalności gospodarczej w celu uzyskiwania przychodu w przyszłości.

Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych oraz wyroku sądu wskazać należy, że dotyczą one konkretnych spraw i konkretnych podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.