
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy straty podatkowe z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych mogą być rozliczane na bieżąco (prezentowane łącznie) lub w latach późniejszych z dochodami z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie pozyskanych instrumentów wsparcia w postaci zezwoleń i decyzji o wsparciu, jednak niekorzystającymi ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT z uwagi na niewystarczające limity pomocy publicznej.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
A. sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „A.”) - podlegająca w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”) - należy do międzynarodowej grupy kapitałowej B. (dalej: „Grupa B.”), będącej (...). A. jest producentem maszyn i urządzeń (...) i dostarcza innowacyjne oraz ekologiczne rozwiązania zarówno dla klientów indywidualnych, jak i profesjonalistów z branży (...).
Prowadzona przez Spółkę działalność produkcyjna pozostaje zlokalizowana w ramach zakładu produkcyjnego w (…) (województwo (…)). Siedziba A. oraz Centrum Usług Wspólnych są umiejscowione w (…) (województwo (…)).
W związku z chęcią rozwoju prowadzonej działalności operacyjnej, A. pozyskała na przestrzeni ostatnich lat następujące instrumenty wsparcia:
- Zezwolenie nr (…) z dnia (…) kwietnia 2010 r., zmienione następnie Decyzją nr (…) z dnia (…) lipca 2013 r. (dalej: „Zezwolenie nr (…)”) - instrument wsparcia został wydany w związku z realizacją projektu inwestycyjnego, zakładającego utworzenie nowoczesnego zakładu produkcyjnego w (…), wyspecjalizowanego w produkcji (...) zarówno dla odbiorców profesjonalnych, jak i prywatnych (konsumentów);
- Zezwolenie nr (…) z dnia (…) marca 2016 r. (dalej: „Zezwolenie nr (…)”) - Zezwolenie nr (…) zostało wydane w związku z realizacją projektu inwestycyjnego, zakładającego kompleksowe zwiększenie zdolności produkcyjnych zakładu w (…) oraz wdrożenie nowych i ulepszonych wyrobów (tj. ...);
- Decyzję o wsparciu nr (…) z dnia (…) czerwca 2020 r. (dalej: „DOW nr (…)”) - analizowany instrument wsparcia został pozyskany przez Spółkę w związku z realizacją projektu inwestycyjnego, zakładającego zwiększenie zdolności produkcyjnych zakładu w (…), w szczególności w zakresie produkcji baterii (…) i baterii (…);
- Decyzję o wsparciu nr (…) z dnia (…) kwietnia 2021 r., zmienioną następnie Decyzją nr (…) z dnia (…) stycznia 2022 r. (dalej: „DOW nr (…)”) - DOW nr (…) została wydana na realizację inwestycji zakładającej utworzenie Centrum Usług Wspólnych w (…) oraz zatrudnienie wysoko wykwalifikowanych pracowników świadczących usługi specjalistyczne, których to odbiorcami są podmioty z Grupy B.
Wyżej wskazane instrumenty wsparcia (dalej: „Instrumenty wsparcia”) uprawniają Spółkę na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT do korzystania ze zwolnień podatkowych do wysokości limitów pomocy publicznej, kalkulowanych jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy publicznej określonej dla danego obszaru i kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu stosownych przepisów. W wypadku Zezwolenia nr (…), Zezwolenia nr (…) oraz DOW nr (…), limity pomocy publicznej budowane pozostawały w oparciu o ponoszone koszty inwestycji w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t. j. Dz.U. z 2019 r. poz. 121 ze zm. - akt w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania ww. instrumentów wsparcia, odpowiednio; dalej: „Rozporządzenie SSE”) oraz § 8 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (t. j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1713 ze zm. - akt w brzmieniu i mocy obowiązującej na dzień wydania DOW nr (…), dalej: „Rozporządzenie WNI”). W odniesieniu natomiast do DOW nr (…), limit pomocy publicznej budowany był w oparciu o dwuletnie koszty pracy nowo zatrudnianych pracowników, zgodnie z treścią § 5 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI.
Należy zaznaczyć, iż Spółka nie wyklucza w przyszłości pozyskania kolejnych instrumentów wsparcia w postaci decyzji o wsparciu w związku z realizacją nowych inwestycji.
Uwzględniając powyższe, w toku prowadzonej działalności Spółka osiąga i może osiągać następującego rodzaju dochody (przychody):
- dochody nieobjęte pozyskanymi instrumentami wsparcia w postaci Zezwolenia nr (…), Zezwolenia nr (…), DOW nr (…) oraz DOW nr (…), a w konsekwencji opodatkowane na zasadach ogólnych (np. dochody z prowadzonej działalności handlowej);
- dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie pozyskanych instrumentów wsparcia w postaci Zezwolenia nr (…), Zezwolenia nr (…), DOW nr (…) oraz DOW nr (…) (tj. wygenerowane na terenie objętym treścią ww. instrumentów wsparcia oraz osiągnięte ze sprzedaży usług lub wyrobów gotowych, mieszczących się w grupowaniach statystycznych PKWiU, wskazanych w ich treści - odpowiednio) i podlegające zwolnieniom podatkowym, określonym w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT do wysokości dostępnych limitów pomocy publicznej;
- dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie pozyskanych instrumentów wsparcia w postaci Zezwolenia nr (…), Zezwolenia nr (…), DOW nr (…) oraz DOW nr (…) (tj. wygenerowane na terenie objętym treścią ww. instrumentów wsparcia oraz osiągnięte ze sprzedaży usług lub wyrobów gotowych, mieszczących się w grupowaniach statystycznych PKWiU, wskazanych w ich treści - odpowiednio) i niepodlegające zwolnieniom podatkowym, określonym w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT z uwagi na niewystarczające limity pomocy publicznej - w takim wypadku, dochody te stanowią dochody opodatkowane na zasadach ogólnych.
Należy zauważyć, iż występują oraz w przyszłości mogą wystąpić sytuacje, w których Spółka będzie osiągać straty podatkowe z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych.
Końcowo, zwraca się uwagę, iż rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym, tj. trwa od stycznia do grudnia.
Pytanie:
Czy straty podatkowe z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych mogą być rozliczane na bieżąco (prezentowane łącznie) lub w latach późniejszych z dochodami z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie pozyskanych instrumentów wsparcia w postaci Zezwolenia nr (…), Zezwolenia nr (…), DOW nr (…) oraz DOW nr (…), jednak niekorzystającymi ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT z uwagi na niewystarczające limity pomocy publicznej?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, straty podatkowe z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych mogą być rozliczane na bieżąco (prezentowane łącznie) lub w latach późniejszych z dochodami z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie pozyskanych instrumentów wsparcia w postaci Zezwolenia nr (…), Zezwolenia nr (…), DOW nr (…) oraz DOW nr (…), jednak niekorzystającymi ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT z uwagi na niewystarczające limity pomocy publicznej.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o CIT: „Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód". Jak stanowi art. 7 ust. 2 Ustawy o CIT: „Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11 i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów”.
Stosownie natomiast do art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 Ustawy CIT, przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania, nie uwzględnia się:
- przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku;
- kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w punkcie powyżej, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.
W myśl uregulowań zawartych w art. 7 ust. 4 Ustawy CIT: „Przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3, a w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, także straty przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych, z wyjątkiem spółek przekształconych w inne spółki".
W myśl art. 7 ust. 5 Ustawy CIT, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:
- obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym, że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo
- obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł; nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym, że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
Biorąc pod uwagę treść wyżej powołanych regulacji oraz uwzględniając zasady wykładni językowej oraz systemowej, strata wygenerowana z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych (tj. niepodlegającej zwolnieniu ani wyłączeniu z opodatkowania) może być zatem rozliczona wyłącznie z dochodem opodatkowanym na zasadach ogólnych, zgodnie z regułami określonymi w art. 7 ust. 5 Ustawy o CIT.
Zgodnie z art 17 ust.1 pkt 34 Ustawy CIT: "Wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1604), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami;", natomiast treść przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34a wskazuje, iż: „Wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2024 r. poz. 459 oraz z 2025 r. poz. 39), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami".
Zgodnie z art. 17 ust. 4 Ustawy CIT: „Zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu".
Odnosząc się do maksymalnej dopuszczalnej pomocy publicznej dostępnej w wypadku pozyskania zezwolenia strefowego, uwagę należy zwrócić na § 3 ust. 1 Rozporządzenia SSE: „Pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.) stanowi regionalną pomoc Inwestycyjną z tytułu:
1)kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub
2)tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników".
Jednocześnie, jak stanowi § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE: „W przypadku przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w zezwoleniu, w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej". Co więcej, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1604 - akt w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania Zezwolenia nr (…) i Zezwolenia nr (…), odpowiednio, dalej: „Ustawa o SSE”) zezwolenia wygasają z upływem okresu, na jaki została ustanowiona strefa. Zgodnie z aktualnym stanem prawnym, Specjalne Strefy Ekonomiczne mają zakończyć swoje funkcjonowanie z dniem 31 grudnia 2026 r. (przykładowo: § 1 ust. 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia (…) w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej, t. j. Dz. U. z (…)).
Analizowaną kwestię w ramach reżimu decyzji o wsparciu reguluje natomiast § 5 ust. 1 Rozporządzenia WNI, zgodnie z treścią którego „Maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu:
1)kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 7, lub
2)zatrudnienia określonej liczby pracowników w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników z zastrzeżeniem § 6 ust. 4".
Jak stanowi § 9 ust. 1 Rozporządzenia WNI: „Wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej". W wypadku kalkulacji dostępnej pomocy publicznej na podstawie ponoszonych dwuletnich kosztów pracy nowozatrudnionych pracowników, obszar ten reguluje § 5 ust. 6 Rozporządzenia WNI: „Zwolnienie od podatku dochodowego, na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu zatrudnienia określonej liczby pracowników w związku z nową inwestycją przysługuje, począwszy od miesiąca, w którym przedsiębiorca rozpoczął ponoszenie kosztów pracy, aż do wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej".
Wyżej przywołane przepisy wskazują, iż zwolnieniem podatkowym - dostępnym w związku z pozyskaniem instrumentu wsparcia w postaci zezwolenia strefowego bądź decyzji o wsparciu - można objąć dochód, spełniający łącznie niżej przedstawione warunki:
- dochód musi być wygenerowany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w wypadku zezwolenia strefowego bądź na terenie określonym w treści decyzji o wsparciu (tj. konkretne działki);
- dochód musi być osiągany w ramach zakresu przedmiotowego zezwolenia strefowego bądź decyzji o wsparciu (tj. konkretne grupowania PKWiU).
Dodatkowo, należy zauważyć, iż w wypadku decyzji o wsparciu, warunkiem uznania dochodu za zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT jest jego uzyskanie w wyniku realizacji nowej inwestycji (tj. wypracowanie dochodu przy wykorzystaniu składników majątkowych objętych kosztami kwalifikowanymi dla celów decyzji o wsparciu).
Niemniej jednak, należy zwrócić uwagę, iż korzystanie ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT, pozostaje ograniczone pod względem wartościowym i czasowym. Ich utylizacja jest możliwa do momentu zaistnienia zdarzeń wskazanych poniżej (w zależności od tego, które z nich nastąpi wcześniej):
- aż do wyczerpania całego limitu pomocy publicznej, dostępnego na podstawie pozyskanego instrumentu wsparcia. Dodatkowo, zawężając się do perspektywy poszczególnych lat podatkowych - w wypadku ustalenia, iż limit ten pozostaje niewystarczający na potrzeby objęcia nim całego zidentyfikowanego dochodu w danym roku podatkowym, który mógłby podlegać zwolnieniu podatkowemu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT, odpowiednią część takiego dochodu należy uznać za opodatkowaną na zasadach ogólnych;
- aż do wygaśnięcia zezwolenia strefowego bądź decyzji o wsparciu.
Tak jak wskazano powyżej, Spółka znajduje się w posiadaniu czterech instrumentów wsparcia (tj. Zezwolenia nr (…), Zezwolenia nr (…), DOW nr (…) oraz DOW nr (…)), uprawniających do korzystania ze zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy CIT (odpowiednio) do wysokości limitów pomocy publicznej, kalkulowanych jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy publicznej określonej dla danego obszaru i kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, co wynika z treści właściwych przepisów Rozporządzenia SSE oraz Rozporządzenia WNI. Uwzględniając powyższe, w toku prowadzonej działalności Spółka osiąga i może osiągać następującego rodzaju dochody (przychody):
- dochody nieobjęte pozyskanymi instrumentami wsparcia w postaci Zezwolenia nr (…), Zezwolenia nr (…), DOW nr (…) oraz DOW nr (…), a w konsekwencji opodatkowane na zasadach ogólnych (np. dochody z prowadzonej działalności handlowej);
- dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie pozyskanych instrumentów wsparcia w postaci Zezwolenia nr (…), Zezwolenia nr (…), DOW nr (…) oraz DOW nr (…) (tj. wygenerowane na terenie objętym treścią ww. instrumentów wsparcia oraz osiągnięte ze sprzedaży usług lub wyrobów gotowych, mieszczących się w grupowaniach statystycznych PKWiU, wskazanych w ich treści - odpowiednio) i podlegające zwolnieniom podatkowym, określonym w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT do wysokości dostępnych limitów pomocy publicznej;
- dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie pozyskanych instrumentów wsparcia w postaci Zezwolenia nr (…), Zezwolenia nr (…), DOW nr (…) oraz DOW nr (…) (tj. wygenerowane na terenie objętym treścią ww. instrumentów wsparcia oraz osiągnięte ze sprzedaży usług lub wyrobów gotowych, mieszczących się w grupowaniach statystycznych PKWiU, wskazanych w ich treści - odpowiednio) i niepodlegające zwolnieniom podatkowym, określonym w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT z uwagi na niewystarczające limity pomocy publicznej - w takim wypadku, dochody te stanowią dochody opodatkowane na zasadach ogólnych.
Należy zauważyć, iż występują także i w przyszłości mogą wystąpić sytuacje, w których Spółka będzie osiągać straty podatkowe z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych, które mogą podlegać rozliczeniu na zasadach określonych treścią art. 7 ust. 5 Ustawy o CIT.
Biorąc pod uwagę ww. przepisy, zdaniem Spółki, straty podatkowe z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych mogą być rozliczane z dochodami z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie pozyskanych instrumentów wsparcia w postaci Zezwolenia nr (…), Zezwolenia nr (…), DOW nr (…) oraz DOW nr (…), jednak niekorzystającymi ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT z uwagi na niewystarczające limity pomocy publicznej.
W pierwszej kolejności, uwzględniając stosowne regulacje art. 7 Ustawy o CIT, należy ponownie podkreślić, iż strata wygenerowana z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych (tj. niepodlegającej zwolnieniu ani wyłączeniu z opodatkowania) może być zatem rozliczona wyłącznie z dochodem opodatkowanym na zasadach ogólnych, zgodnie z regułami określonymi w art. 7 ust. 5 Ustawy o CIT. W tym miejscu należy wskazać, że za stratę z działalności opodatkowanej, Spółka przyjmuje wyłącznie stratę poniesioną z działalności gospodarczej nieobjętej pozyskanymi instrumentami wsparcia w postaci Zezwolenia nr (…), Zezwolenia nr (…), DOW nr (…) oraz DOW nr (…) (tj. w szczególności, niemieszczącą się w ramach zakresu przedmiotowego pozyskanych instrumentów wsparcia oraz prowadzoną poza terenem Specjalnej Strefy Ekonomicznej bądź terenem objętym treścią decyzji o wsparciu).
Zarówno przepisy Ustawy o CIT jaki i innych aktów prawnych regulujących pomoc publiczną udzielaną w związku z pozyskaniem zezwolenia strefowego bądź decyzji o wsparciu (m.in. Rozporządzenie SSE, Rozporządzenie WNI) nie zawierają szczególnych regulacji dotyczących możliwości obniżenia dochodu osiągniętego przez podatników w związku z posiadanymi instrumentami wsparcia, jednak opodatkowanego na zasadach ogólnych z uwagi na niewystarczające limity pomocy publicznej, o wysokość strat poniesionych w związku z działalnością opodatkowaną na zasadach ogólnych (uwzględniając wyżej przedstawione rozumienie straty podatkowej).
W tym miejscu, należy ponownie podkreślić, iż dochody - wygenerowane z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie pozyskanych instrumentach wsparcia w postaci Zezwolenia nr (…), Zezwolenia nr (…), DOW nr (…) oraz DOW nr (…) i niepodlegające zwolnieniom podatkowym, określonym w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT z uwagi na niewystarczające limity pomocy publicznej - stanowią dochody opodatkowane na zasadach ogólnych, co wynika przede wszystkim z wykładni art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT (stanowiących, że zwolnione są wyłącznie dochody z działalności spełniającej określonego rodzaju warunki, jednak tylko do wysokości limitów pomocy publicznej). Zdaniem Wnioskodawcy, z perspektywy przepisów Ustawy o CIT, wyżej wskazane dochody należy traktować tak samo, jak dochody generowane w ramach działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych, pozostającej poza zakresem pozyskanych instrumentów wsparcia - analizowane dochody nie podlegają bowiem preferencjom w postaci zwolnienia z opodatkowania, a zatem są opodatkowane na zasadach ogólnych, co aktualizuje zarówno wszystkie obowiązki (np. zapłata podatku), jak i uprawnienia podatnika wynikające ze przepisów Ustawy o CIT (np. obniżenie dochodu o wysokość poniesionej straty podatkowej, na zasadach określonych treścią art. 7 ust. 5 Ustawy o CIT). Wnioskodawca wskazuje, iż mając na uwadze treść art. 7 Ustawy o CIT, dla celów podatkowych należy wydzielać przychody podatkowe i koszty ich uzyskania odpowiednio dla działalności podlegającej opodatkowaniu na zasadach ogólnych oraz dla działalności zwolnionej z opodatkowania na podstawie pozyskanych instrumentów wsparcia w postaci zezwoleń strefowych i decyzji o wsparciu - uwzględniając ww. regulacje, w wypadku ustalenia, iż limity pomocy publicznej pozostają niewystarczające na potrzeby objęcia nimi całości analizowanych dochodów w danym roku podatkowym, odpowiednią część takiego dochodu uznaje się za opodatkowaną na zasadach ogólnych.
Powyższe oznacza dla podatników (w tym dla Spółki) to, że z jednej strony nie jest możliwe rozliczenie straty podatkowej określonej w stanie faktycznym z dochodem podlegającym zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT, ale jednocześnie strata ta może zostać rozliczona z (1) dochodami osiągniętymi w związku z posiadanymi instrumentami wsparcia, ale niepodlegającymi zwolnieniu z opodatkowania (m.in. w wyniku wyczerpania limitu pomocy publicznej), oraz (2) dochodami z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych, pozostającej bez związku z posiadanymi instrumentami wsparcia.
Zdaniem Wnioskodawcy straty poniesione w ramach działalności opodatkowanej mogą być rozliczane na bieżąco z dochodami wygenerowanymi z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie pozyskanych instrumentów wsparcia w postaci Zezwolenia nr (…), Zezwolenia nr (…), DOW nr (…) oraz DOW nr (…), w zakresie w jakim dochody te podlegają efektywnemu opodatkowaniu. Oznacza to, że jeśli w danym roku podatkowym Spółka osiąga dochód w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie instrumentów wsparcia, o których mowa powyżej, który jednak nie korzysta w części ze zwolnienia ze względu na brak dostępnego limitu pomocy publicznej (czyli jest efektywnie opodatkowany), może on zostać „skompensowany” ze stratą z działalności opodatkowanej, rozliczaną na zasadach ogólnych. W konsekwencji, dla celów rozliczenia podatku dochodowego uzasadnione jest sumowanie całego wyniku podlegającego faktycznemu opodatkowaniu w danym roku, niezależnie od tego czy pochodzi on z działalności zawsze opodatkowanej (np. handlowej), czy takiej, która jest prowadzona na podstawie instrumentów wsparcia, ale efektywnie opodatkowana ze względu na brak limitu pomocy publicznej. Dochody z takich rodzajów działalności bądź dochód i strata powinny być zatem prezentowane łącznie i łącznie tworzyć podstawę opodatkowania CIT.
Wnioskodawca wskazuje, że powyższe znajduje również potwierdzenie w samej konstrukcji formularza CIT-8, który nie przewiduje możliwości prezentowania wyników z działalności mogącej korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT, ale efektywnie opodatkowanej ze względu na brak dostępnego limitu pomocy publicznej oraz działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych w sposób rozłączny, jeśli oba źródła dochodu podlegają efektywnemu opodatkowaniu. Dochód strefowy, który nie korzysta ze zwolnienia, jest wówczas traktowany jak każdy inny dochód opodatkowany na zasadach ogólnych, co uzasadnia ich łączne ujęcie w kalkulacji wyniku podatkowego. Tym samym, konstrukcja formularza CIT-8 potwierdza, że intencją ustawodawcy było umożliwienie podatnikom łącznego prezentowania wyniku opodatkowanego, nawet jeśli jego część pochodzi z działalności, która mogłaby być traktowana jako zwolniona, ale w praktyce nie jest ze względu na brak dostępnego zwolnienia.
Końcowo, Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż rozliczanie straty podatkowej w kolejnych latach na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 Ustawy o CIT jest podstawowym prawem wszystkich podatników i brak możliwości rozliczenia straty z działalności opodatkowanej w przedstawionym w niniejszym wniosku stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym stanowiłby naruszenie tego prawa.
Stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego. Jako przykłady można wskazać:
- interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 grudnia 2024 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.747.2024.1.DW, w której tut. Organ zgodził się z podatnikiem odstępując od uzasadnienia oraz potwierdził możliwość rozliczenia straty podatkowej ze źródła przychodów, z którego dochód podlega opodatkowaniu CIT na zasadach ogólnych, która została wygenerowana w okresie po wydaniu zezwolenia/decyzji o wsparciu;
- interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 maja 2023 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.115.2023.1.IZ, w której tut. Organ wskazał, że „dochód powstały w oparciu o Zezwolenie i/lub Decyzję o Wsparciu, niepodlegający zwolnieniu z opodatkowania z powodu przekroczenia dostępnego limitu pomocy publicznej wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 i/lub art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT, może zostać rozliczony ze stratą podatkową Wnioskodawcy powstałą w obecnym roku podatkowym i w latach ubiegłych, z działalności Spółki nieobjętej Zezwoleniem i/lub Decyzją o Wsparciu tj. przedmiotowo nieobjętej zakresem Zezwolenia i/lub Decyzji o Wsparciu”,
- interpretację indywidualną z 21 października 2019 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.369.2019.1.MBD, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że „Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym, strata podatkowa powstała po dacie uzyskania Zezwolenia, lecz przed spełnieniem warunków wynikających z Zezwolenia, będzie mogła zostać rozliczona, na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 u.p.d.o.p., z dochodem niepodlegającym zwolnieniu z opodatkowania na podstawie Zezwolenia, uzyskanym przez Spółkę w latach następnych z działalności opodatkowanej, należy uznać za prawidłowe”,
- interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 13 marca 2012 r. o sygn. IPTPB3/423- 325/11-2/MF, w której organ wskazał, że "Jednakże, w sytuacji spełnienia warunków uprawniających do korzystania ze zwolnienia podatkowego obejmującego dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, przed rozliczeniem w całości straty podatkowej powstałej w latach poprzednich, Spółka będzie miała prawo do rozliczenia pozostałej części straty wyłącznie z dochodem niezwolnionym z opodatkowania podatkiem dochodowym”,
- interpretację indywidualną Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z dnia 12 stycznia 2006 r. o sygn. ZD/406-220/CIT/05, w której organ wskazał, co następuje: „Dochody z działalności, prowadzonej na terenie strefy, nieobjęte zwolnieniem, winny być traktowane dla celów podatkowych w taki sam sposób, jak dochody z działalności opodatkowanej, prowadzonej przez Podatnika poza terenem strefy. A zatem strata, poniesiona przez Podatnika z działalności prowadzonej na terenie strefy, w części, w której dochód z tej działalności nie jest objęty zwolnieniem od podatku dochodowego, podlega rozliczeniu - na zasadach przewidzianych w przepisie art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - z dochodem, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym, tj. zarówno z działalności, prowadzonej przez Wnioskującego poza terytorium strefy ekonomicznej, jak i z działalności prowadzonej na terytorium strefy, jednakże takiej, która nie jest zwolnieniem objęta”.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, straty podatkowe z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych mogą być rozliczane z dochodami z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie pozyskanych instrumentów wsparcia w postaci Zezwolenia nr (…), Zezwolenia nr (…), DOW nr (…) oraz DOW nr (…), jednak niekorzystającymi ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT z uwagi na niewystarczające limity pomocy publicznej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa CIT”, „updop”):
wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1670 oraz z 2021 r. poz. 2105), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Stosownie do treści art. 17 ust. 4 updop:
zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1604 ze zm., dalej: „ustawa o SSE”).
W myśl art. 16 ust. 1 ustawy o SSE:
podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej "zezwoleniem".
Zgodnie z art. 12 tej ustawy:
dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.
Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności.
W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t. j. Dz.U. z 2019 r., poz. 121, dalej: „rozporządzenie”) w brzmieniu niezmiennym od 30 grudnia 2008 r.:
zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.
Stosownie do § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od 30 grudnia 2008 r. do 24 grudnia 2014 r.:
Pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:
1)kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub
2)tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
W świetle zaś § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od 25 grudnia 2014 r.:
pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.) stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:
1)kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub
2)tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
W świetle art. 17 ust. 1 pkt 34a updop (w brzmieniu obowiązujący od 30 czerwca 2018 r. do 31 grudnia 2021 r.):
wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2020 r. poz. 1752), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a updop (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.):
wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1752 oraz z 2021 r. poz. 2105), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami;
Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 469 ze zm., dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.
W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o WNI:
wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.
Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.
Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1713 ze zm., dalej: „Rozporządzenie o WNI”), w brzmieniu obowiązującym od 5 września 2018 r. do 30 grudnia 2021 r. (tj. w okresie, w którym otrzymali Państwo Decyzje o wsparciu nr (…) i nr (…)):
Maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu:
1)kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 7, lub
2)zatrudnienia określonej liczby pracowników w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników
- z zastrzeżeniem § 6 ust. 4.
Stosownie do § 9 ust. 1 Rozporządzenia o WNI w brzmieniu niezmiennym od 5 września 2018 r.:
wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.
Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej na podstawie uzyskanego Zezwolenia/Decyzji o wsparciu, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.
Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie, czy straty podatkowe z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych mogą być rozliczane przez Państwa na bieżąco (prezentowane łącznie) lub w latach późniejszych z dochodami z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie pozyskanych instrumentów wsparcia w postaci zezwoleń i decyzji o wsparciu, jednak niekorzystającymi ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT z uwagi na niewystarczające limity pomocy publicznej.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop:
przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Stosownie do art. 7 ust. 2 updop:
dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
W myśl art. 7 ust. 3 pkt 1 updop:
przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:
przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.
Na podstawie treści przepisu art. 7 ust. 5 updop:
o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:
1)obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo
2)obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
Przedsiębiorca, który korzysta ze zwolnienia podatkowego z tytułu prowadzenia działalności na terenie SSE, na podstawie zezwolenia bądź decyzji o wsparciu w odniesieniu dla nowej inwestycji, dochód uzyskany z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie określonym w zezwoleniu/ decyzji o wsparciu, winien wyłączyć z podstawy opodatkowania. Elementy odpowiednio kształtujące dochód strefowy (przychody strefowe oraz koszty uzyskania tego przychodu) oraz dochód podlegający zwolnieniu w ramach decyzji o wsparciu, nie są elementem podstawy opodatkowania. Prowadzona przez niego ewidencja księgowa powinna umożliwić ustalenie tych wartości.
Zatem, jeżeli przychody podatnika na działalności opodatkowanej, będą mniejsze od kosztów ich uzyskania, ujemna różnica między przychodami i kosztami ich uzyskania będzie stanowiła stratę w rozumieniu art. 7 ust. 2 updop i jako taka będzie korzystała z uregulowań określonych w art. 7 ust. 5 updop.
Uwzględniając zasady wykładni językowej oraz systemowej, strata na działalności opodatkowanej może być zatem rozliczona wyłącznie z dochodem osiągniętym z tytułu działalności opodatkowanej, zgodnie z regułami określonymi w art. 7 ust. 5 updop.
Jednocześnie, należy wskazać na dominujący w orzecznictwie pogląd, że wola ustawodawcy w kwestii kwalifikacji strat poniesionych przez podmioty zwolnione z podatku dochodowego została w ww. przepisach art. 7 updop zamanifestowana w sposób wyraźny i konsekwentny. Skoro treść przepisu art. 7 tej ustawy, dzięki wykładni językowej, pozwala skonstruować obowiązującą normę, a ponadto jest ratio legis tak ustalonej normy, to brak jest podstaw do stosowania wykładni systemowej i celowościowej w celu poszukiwania innego, możliwego znaczenia tego przepisu. Wszystkie podmioty objęte zakresem art. 7 ust. 3 updop, zarówno te niepodlegające opodatkowaniu, jak i zwolnione z obowiązku płacenia podatku, są pozbawione możliwości odliczania strat poniesionych w działalności wolnej od podatku (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 czerwca 1999 r. sygn. akt SK 12/98, wyrok Sądu Najwyższego z 3 grudnia 1997 r. sygn. akt III RN 70/97 oraz wyroki NSA z 7 maja 1999 r. sygn. akt III SA 5404/98 i z 12 maja 1999 r. sygn. akt I SA/Gd 1519/97).
Podkreślenia wymaga również to, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe (m.in. zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a updop) są odstępstwem od reguły powszechności i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową.
Przenosząc powyższe przepisy na grunt analizowanej sprawy, należy zauważyć, że wraz z otrzymaniem Zezwoleń i Decyzji o wsparciu uzyskali Państwo prawo do zwolnienia z opodatkowania na podstawie ww. Zezwoleń i Decyzji.
Z opisu sprawy wynika, że w toku prowadzonej działalności Spółka osiąga i może osiągać następującego rodzaju dochody (przychody):
- dochody nieobjęte pozyskanymi instrumentami wsparcia w postaci Zezwolenia nr (…), Zezwolenia nr (…), DOW nr (…) oraz DOW nr (…), a w konsekwencji opodatkowane na zasadach ogólnych (np. dochody z prowadzonej działalności handlowej);
- dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie pozyskanych instrumentów wsparcia w postaci Zezwolenia nr (…), Zezwolenia nr (…), DOW nr (…) oraz DOW nr (…) (tj. wygenerowane na terenie objętym treścią ww. instrumentów wsparcia oraz osiągnięte ze sprzedaży usług lub wyrobów gotowych, mieszczących się w grupowaniach statystycznych PKWiU, wskazanych w ich treści - odpowiednio) i podlegające zwolnieniom podatkowym, określonym w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT do wysokości dostępnych limitów pomocy publicznej;
- dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie pozyskanych instrumentów wsparcia w postaci Zezwolenia nr (…), Zezwolenia nr (…), DOW nr (…) oraz DOW nr (…) (tj. wygenerowane na terenie objętym treścią ww. instrumentów wsparcia oraz osiągnięte ze sprzedaży usług lub wyrobów gotowych, mieszczących się w grupowaniach statystycznych PKWiU, wskazanych w ich treści - odpowiednio) i niepodlegające zwolnieniom podatkowym, określonym w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT z uwagi na niewystarczające limity pomocy publicznej - w takim wypadku, dochody te stanowią dochody opodatkowane na zasadach ogólnych.
Nadto, występują oraz w przyszłości mogą wystąpić sytuacje, w których Spółka będzie osiągać straty podatkowe z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych.
Analiza treści art. 17 ust. 1 pkt 34 i pkt 34a w zw. z art. 17 ust. 4 updop w powiązaniu z § 5 ust. 1 rozporządzenia oraz § 9 Rozporządzenia o WNI prowadzi do wniosku, że dla przedsiębiorców, którzy realizują nową inwestycję na terenie SSE lub terenie objętym decyzją o wsparciu, zwolnienia w podatku dochodowym przysługują aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej lub wygaśnięcia decyzji o wsparciu (w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej).
Biorąc pod uwagę zacytowane przepisy prawa oraz opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że Państwa straty podatkowe z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych mogą być rozliczane na bieżąco (prezentowane łącznie) lub w latach późniejszych z dochodami z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie pozyskanych instrumentów wsparcia w postaci zezwoleń i decyzji o wsparciu, jednak niekorzystającymi ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a updop z uwagi na niewystarczające limity pomocy publicznej.
Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia;
- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Każdą sprawę organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
