Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP2-1.4010.409.2025.2.DK

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 30 lipca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.409.2025.2.DK

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy:

  • dla celów podatku od przychodów z budynków Spółka powinna zwiększać podstawę opodatkowania na pierwszy dzień następujący po miesiącu, w którym Spółka zwiększyła wartość początkową Nieruchomości
  • Koszty prac, które nie zwiększyły wartości początkowej Nieruchomości w miesiącu następującym po miesiącu, w którym został podpisany protokół zdawczo-odbiorczy oraz zaksięgowana faktura dotyczące danego Zlecenia, powinny podwyższać podstawę opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków określonym w art. 24b ustawy o CIT w momencie, w którym faktycznie podwyższyły wartość początkową Nieruchomości dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili Państwo w odpowiedzi na wezwanie wniosek pismem z 2 lipca 2025 r. (data wpływu tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca :

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek, a także wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi oraz działalność związana z obsługą rynku nieruchomości wykonywanej na zlecenie.

Spółka jest właścicielem nieruchomości komercyjnej zlokalizowanej w (…), której powierzchnia użytkowa jest wynajmowana przez Wnioskodawcę w szczególności na cele biurowe (dalej: "Nieruchomość"). Spółka ponosi wydatki związane z zarządzaniem i utrzymaniem Nieruchomości.

Nieruchomość została oddana po raz pierwszy do użytku w 1997 r. Została nabyta przez Spółkę (poprzez nabycie udziałów w spółce celowej) w 2018 r., ale była wcześniej wynajmowana najemcom przez ponad 20 lat. Spółka zdecydowała się na jej nabycie ze względu na jej walory (m.in. lokalizację) i potencjał inwestycyjny, ale uwzględniając, że Nieruchomość będzie wymagała poniesienia istotnych nakładów.

W związku z powyższym Spółka zdecydowała o przeprowadzeniu kompleksowych prac budowlanych i aranżacyjnych mających na celu przystosowanie Nieruchomości do zmieniających się warunków rynkowych (istotnie zmienionych względem roku oddania jej po raz pierwszy do użytku oraz względem daty nabycia przez Spółkę) oraz wzrostu jej użyteczności (dalej: „Prace”). Celem Prac było przede wszystkim zwiększenie atrakcyjności Nieruchomości i zachęcenie potencjalnych najemców do najmu powierzchni biurowej w Nieruchomości (uwzględniając m.in. długą historię Nieruchomości i jej stan, a także wzrost konkurencyjności na rynku najmu powierzchni biurowych oraz zmniejszającą się liczbę potencjalnych najemców, a także ich wymagań – spowodowaną m.in. popularnością pracy zdalnej).

W grudniu 2021 r. został opracowany projekt inwestycyjny, który obejmował m.in. ramowy zakres Prac (dalej: „Projekt inwestycyjny”). Niemniej zakres Prac był i jest ustalany na bieżąco, w zależności od zidentyfikowanych przez Spółkę potrzeb.

Za realizację Projektu inwestycyjnego oraz poszczególnych Prac odpowiada obecny Zarządca Nieruchomości albo wykonawca danego zakresu Prac (Spółka posiada z Zarządcą Nieruchomości ramową umowę dotyczącą wykonania i nadzoru nad Pracami, ale zawiera umowy na realizację Prac również z innymi wykonawcami). Prace są prowadzone na podstawie odrębnych zleceń podpisywanych z Zarządcą Nieruchomości albo wykonawcami (które Spółka określa jako: „order” – ang. Zlecenie, dalej: „Zlecenie”). Wykonanie Prac określonych w Zleceniu jest dokumentowane podpisaniem przez Spółkę i Zarządcę Nieruchomości lub wykonawcę protokołu zdawczo-odbiorczego. Co do zasady, w następstwie podpisania protokołu, Zarządca Nieruchomości albo inny wykonawca wystawia fakturę(y) na Spółkę. Alternatywnie, przed zakończeniem prac może być wystawiona faktura zaliczkowa. W takiej sytuacji po odbiorze prac jest wystawiana faktura końcowa (rozliczeniowa).

W ramach Zleceń zostały zrealizowane m.in. następujące zakresy prac:

  • budowa / adaptacja tarasów (wcześniej nieistniejących) na istniejących elementach konstrukcyjnych,
  • prace budowlane w holu głównym, korytarzach, holu windowym (obejmujące m.in. wyburzenie ścian, sufitów, demontaż posadzek kamiennych i wykładzin, budowę ścian, położenie gresu oraz wykładzin czy zakup i montaż balustrady),
  • prace modernizacyjne związane z przejściami przeciwpożarowymi,
  • prace dot. instalacji sanitarnych, wentylacyjnych, elektrycznych itd.,
  • wymiana masztów,
  • montaż logo na budynku;
  • prace dot. terenów wokół budynku,
  • zakup i instalację mebli (np. zabudowy kuchennej),
  • przygotowanie projektów związanych z ww. pracami (m.in. projektu tarasów).

W ramach prac Spółka przeprowadziła również prace niezbędne do wzrostu użyteczności Nieruchomości, w tym:

  • montaż ścian mobilnych,
  • wymianę ścian GK w niektórych pomieszczeniach,
  • wymianę sufitów w przedsionku,
  • wykonanie znaków sygnalizacyjnych w garażach,
  • aranżację przestrzeni wspólnych.

Co do zasady, Koszty prac związane z realizacją poszczególnego Zlecenia przekraczają 10 000 PLN. Spółka rozpoczęła wykonywanie projektu inwestycyjnego w 2022 r. W kolejnych latach do chwili obecnej Prace są wykonywane przy współpracy z Zarządcą Nieruchomości na podstawie odrębnych Zleceń. Prace będą prowadzone również w kolejnych latach.

Wnioskodawca realizuje ww. projekt inwestycyjny z własnych środków, w szczególności nie posiłkuje się kredytem.

W latach podatkowych 2022-2024 Spółka kwalifikowała koszty Prac (dalej: „Koszty prac”) jako koszty, które zwiększają wartość początkową budynku dla celów podatkowych (oraz księgowała je na koncie CAPEX). Mając na względzie, że projekt inwestycyjny nie został zakończony, Spółka nie dokonywała podwyższenia wartości początkowej Nieruchomości na bieżąco, tj. w momencie zakończenia i odebrania Prac określonych w poszczególnych Zleceniach, ale Koszty prac były „zawieszone” na koncie CAPEX).

Spółka dokonała jednorazowego podwyższenia wartości początkowej Nieruchomości o Koszty prac w grudniu 2024 r.

Wnioskodawca wskazuje, że w związku z zastosowaną metodą wyceny Nieruchomości (tzn. według wartości godziwej), obecnie Spółka nie zalicza do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Nieruchomości. Spółka jednak nie wyklucza, że zmieni podejście i będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Nieruchomości – zależnie od brzmienia przepisów i kształtującej się ich wykładni ze strony Naczelnego Sądu Administracyjnego, w tym w sprawie Spółki.

Poza powyższym Spółka od 2023 r. przeprowadza prace polegające na adaptacji powierzchni biurowej do potrzeb poszczególnych najemców (dalej: "Prace Fit-out").

Zakres Prac Fit-out wynika zwyczajowo z charakteru prowadzonej przez najemców działalności, a także jest każdorazowo określony w umowie najmu oraz dotyczy prac wykonywanych na potrzeby najemcy danej powierzchni. Mając na względzie warunki rynkowe, Prace Fit-out wynikają z umowy zawartej przez Spółkę z najemcą.

Prace Fit-out obejmowały i będą obejmować w szczególności:

  • przygotowanie projektów architektonicznych,
  • instalację i modernizację systemów (PPŻ i innych),
  • modernizację instalacji elektrycznych i sanitarnych,
  • malowanie ścian oraz wymianę podłóg według projektu architektonicznego,
  • rekonstrukcję przestrzeni biurowej (np.: poprzez wydzielenie odrębnych pomieszczeń, kuchni oraz innych pomieszczeń w zależności od potrzeb najemcy);
  • instalację mebli w zabudowie;
  • inne prace określone w umowie z najemcą.

Koszty Prac Fit-out (dalej: „Koszty Fit-out”) Spółka księgowała razem z Kosztami prac na koncie CAPEX. Koszty Fit-out zwiększyły wartość początkową Nieruchomości w grudniu 2024 r.

Spółka jest podatnikiem podatku od przychodów z budynków, zgodnie z art. 24b ustawy o CIT. Wnioskodawca spełnia również przesłanki do uznania za spółkę nieruchomościową w rozumieniu art. 4a pkt 35 ustawy o CIT.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest kwalifikowanie Kosztów prac jako wydatków związanych z ulepszeniem środka trwałego (Nieruchomości) dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, a w konsekwencji podwyższających wartość początkową środka trwałego (Nieruchomości) i stanowiących koszty uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne od tego środka trwałego (Nieruchomości)?

2.Czy dla celów podatku od osób prawnych Spółka powinna dokonywać zwiększenia wartości początkowej Nieruchomości o wartość Kosztów prac w momencie podpisania protokołu zdawczoodbiorczego dotyczącego danego Zlecenia oraz zaksięgowania faktury (albo faktury końcowej) otrzymanej od Zarządcy Nieruchomości (wykonawcy) oraz dokumentującej dany zakres prac?

3.Czy dla celów podatku od przychodów z budynków Spółka powinna zwiększać podstawę opodatkowania na pierwszy dzień następujący po miesiącu, w którym Spółka zwiększyła wartość początkową Nieruchomości?

4.Czy Koszty prac, które nie zwiększyły wartości początkowej Nieruchomości w miesiącu następującym po miesiącu, w którym został podpisany protokół zdawczo-odbiorczy oraz zaksięgowana faktura dotyczące danego Zlecenia, powinny podwyższać podstawę opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków określonym w art. 24b ustawy o CIT w momencie, w którym faktycznie podwyższyły wartość początkową Nieruchomości dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych?

5.Czy Spółka prawidłowo kwalifikuje Koszty Fit-out (poniesione do dnia złożenia niniejszego wniosku oraz po tym dniu) jako wydatki związane z ulepszeniem środka trwałego (Nieruchomości) dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, a w konsekwencji podwyższające wartość początkową środka trwałego (Nieruchomości) i stanowiące koszty uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne od tego środka trwałego (Nieruchomości)?

6.Zakładając, że Koszty Fit-out nie stanowią wydatków na ulepszenie Nieruchomości, a tym samym powinny być potrącalne na zasadach określonych dla kosztów pośrednio związanych z przychodem (w momencie ich poniesienia), czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Koszty Fit-out jako koszty dotyczące okresu przekraczającego rok podatkowy, powinny być zaliczane do kosztów podatkowych czasie, tj. proporcjonalnie do trwania umowy najmu?

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytania nr 3 i 4 w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych. Odnośnie pytań nr 1, 2, 5, 6 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

3)W ocenie Wnioskodawcy, dla celów podatku od przychodów z budynków Spółka powinna zwiększać podstawę opodatkowania na pierwszy dzień następujący po miesiącu, w którym Spółka zwiększyła wartość początkową Nieruchomości.

4)W ocenie Wnioskodawcy, Koszty prac, które nie zwiększyły wartości początkowej Nieruchomości w miesiącu następującym po miesiącu, w którym został podpisany protokół zdawczo-odbiorczy oraz zaksięgowana faktura dotyczące danego Zlecenia, powinny podwyższać podstawę opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków określonym w art. 24b ustawy o CIT w momencie, w którym faktycznie podwyższyły wartość początkową Nieruchomości dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie

Ad.3

Zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy o CIT podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który stanowi własność podatnika, został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze i jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

Jak stanowi art. 24b ust. 3 ustawy o CIT, przychód, o którym mowa w ust. 1, stanowi ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca wartość początkowa podlegającego opodatkowaniu środka trwałego wynikająca z prowadzonej ewidencji, a w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji - wartość początkowa ustalona na dzień wprowadzenia środka trwałego do ewidencji.

Podstawę opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków, zgodnie z art. 24b ust. 9 ustawy o CIT, stanowi suma przychodów, o których mowa w ust. 1, z poszczególnych budynków, pomniejszona o kwotę 10 000 000 zł.

Zgodnie z literalnym brzmieniem przepisów ustawy o CIT, wartość środka trwałego w oparciu o którą kalkulowana jest podstawa opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków oblicza się na pierwszy dzień każdego miesiąca zgodnie z kwotą wartości początkowej wykazanej w ewidencji prowadzonej przez podatnika.

Mając powyższe na względzie, w przypadku, gdy podatnik dokonuje ulepszeń nieruchomości komercyjnej w trakcie roku podatkowego, wartość podstawy opodatkowania należy ustalić na pierwszy dzień każdego miesiąca danego roku podatkowego. Przykładowo, jeżeli do ulepszenia nieruchomości doszło w styczniu 2025 r., podstawa opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków powinna zostać zwiększona od dnia 1 lutego 2025 r.

W konsekwencji powyższego, w ocenie Wnioskodawcy Spółka powinna dokonywać zwiększenia podstawy opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków w miesiącu następującym po miesiącu, w którym zwiększona została wartość początkowa Nieruchomości (stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do momentu, w którym Spółka powinna zwiększyć wartość początkową Nieruchomości zostało wskazane w pytaniu nr 2).

Ad 4)

W ocenie Wnioskodawcy, Spółka nie ma obowiązku korekty zeznań rocznych oraz załączników CIT-MIT poprzez zwiększenie podstawy opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków o wartość, o którą powinna zostać zwiększona wartość początkowa Nieruchomości.

Zgodnie bowiem z literalnym brzmieniem art. 24b ust. 3 ustawy o CIT, przychodem jest ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca wartość początkowa podlegającego opodatkowaniu środka trwałego wynikająca z prowadzonej ewidencji. W konsekwencji, podstawą opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków jest wartość początkowa nieruchomości komercyjnej wynikająca z prowadzonej ewidencji.

W przypadku, gdy podatnik nie zwiększył wartości początkowej budynku dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w momencie, w którym zaksięgowany został wydatek kwalifikowany jako wydatek zwiększający wartość początkową środka trwałego, a tym samym nie ujawnił zwiększenia wartości początkowej budynku w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, nie jest zobowiązany do podwyższenia podstawy opodatkowania dla celów podatku od przychodów z budynku. Ulepszenia wprowadzone przez Wnioskodawcę w Nieruchomości w ramach realizacji kompleksowego zamierzenia inwestycyjnego, zwiększające jej wartość początkową jako środka trwałego, powinny być one brane pod uwagę przy kalkulacji podatku od przychodów z budynków z początkiem miesiąca następującego po wpisaniu ich do ewidencji środków trwałych tj. w miesiącu po ujawnieniu, że przeprowadzona modernizacja wpłynęła na wartość środka trwałego.

Powyższe zostało potwierdzone w orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 kwietnia 2022 r., sygn. akt II FSK 2173/19:

Pierwszy warunek, jaki ma spełniać wartość początkowa, o której mowa w art. 24b ust. 3 u.p.d.o.p., czyli wynikanie z ewidencji prowadzonej przez podatnika, jest jasny i oczywisty. Nie budzi też wątpliwości, że pod użytym przez ustawodawcę pojęciem "ewidencja" należy rozumieć ewidencję środków trwałych. Wobec tego, wartość początkowa środka trwałego w rozumieniu tego przepisu ma wynikać z ewidencji środków trwałych prowadzonej przez podatnika. Nie da się bowiem tej regulacji odczytywać w oderwaniu od art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania postawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z tym, wydana interpretacja dotyczy tylko ustalenia momentu zwiększenia opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków, nie stanowi zaś odpowiedzi dotyczącej ustalenia, które koszty wymienione we wniosku związane są z ulepszeniem środka trwałego.

Zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.; dalej: „updop”), podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:

1) stanowi własność albo współwłasność podatnika,

2) został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,

3) jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

‒ zwany dalej "podatkiem od przychodów z budynków", wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

W myśl art. 24b ust. 3 updop,

przychód, o którym mowa w ust. 1, stanowi ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca wartość początkowa podlegającego opodatkowaniu środka trwałego wynikająca z prowadzonej ewidencji, a w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji - wartość początkowa ustalona na dzień wprowadzenia środka trwałego do ewidencji.

Stosownie do art. 24b ust. 9 updop,

odstawę opodatkowania stanowi suma przychodów, o których mowa w ust. 1, z poszczególnych budynków, pomniejszona o kwotę 10 000 000 zł.

Zgodnie z art. 24b ust. 11 updop,

Podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek od przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. Jeżeli podatnik przed upływem terminu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, złoży zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, podatek od przychodów z budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca nie później niż w terminie złożenia tego zeznania.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz opis sprawy wskazać należy, że w wyniku nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od dnia 1 stycznia 2019 r., minimalnym podatkiem dochodowym zostały objęte wszystkie nieruchomości – budynki, niezależnie od ich klasyfikacji (m.in. mieszkalne, niemieszkalne, przemysłowe, magazynowe) położone na terytorium Polski, jeżeli generują przychody z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Z zakresu tego podatku zostały wyłączone jedynie przychody z budynków mieszkalnych, jeżeli zostały oddane do używania w ramach rządowych (samorządowych) programów dotyczących budownictwa społecznego, przy spełnieniu warunków określonych w ustawie.

Z uzasadnienia do projektu ustawy nowelizującej [druk sejmowy 2291-A], tj. ustawy z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. poz. 1291) wynika, że regulacje dotyczące tzw. minimalnego podatku dochodowego skierowane są do podatników posiadających określone nieruchomości komercyjne w postaci budynków biurowych oraz budynków handlowo-usługowych, których wartość początkowa przekracza 10 mln zł. Celem nowelizowanej regulacji jest natomiast przeciwdziałanie stosowaniu przez podatników optymalizacji podatkowej.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest właścicielem nieruchomości komercyjnej, której powierzchnia użytkowa jest wynajmowana przez Wnioskodawcę w szczególności na cele biurowe (dalej: "Nieruchomość"). Spółka zdecydowała o przeprowadzeniu kompleksowych prac budowlanych i aranżacyjnych (ulepszenie nieruchomości). Co do zasady, Koszty prac związane z realizacją poszczególnego Zlecenia przekraczają 10 000 PLN.

W latach podatkowych 2022-2024 Spółka kwalifikowała koszty Prac (dalej: „Koszty prac”) jako koszty, które zwiększają wartość początkową budynku dla celów podatkowych (oraz księgowała je na koncie CAPEX). Mając na względzie, że projekt inwestycyjny nie został zakończony, Spółka nie dokonywała podwyższenia wartości początkowej Nieruchomości na bieżąco, tj. w momencie zakończenia i odebrania Prac określonych w poszczególnych Zleceniach, ale Koszty prac były „zawieszone” na koncie CAPEX).

Spółka dokonała jednorazowego podwyższenia wartości początkowej Nieruchomości o Koszty prac w grudniu 2024 r.

Poza powyższym Spółka od 2023 r. przeprowadza prace polegające na adaptacji powierzchni biurowej do potrzeb poszczególnych najemców (dalej: "Prace Fit-out").

Koszty Prac Fit-out (dalej: „Koszty Fit-out”) Spółka księgowała razem z Kosztami prac na koncie CAPEX. Koszty Fit-out zwiększyły wartość początkową Nieruchomości w grudniu 2024 r.

Spółka jest podatnikiem podatku od przychodów z budynków, zgodnie z art. 24b ustawy o CIT. Wnioskodawca spełnia również przesłanki do uznania za spółkę nieruchomościową w rozumieniu art. 4a pkt 35 ustawy o CIT.

Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy:

  • dla celów podatku od przychodów z budynków Spółka powinna zwiększać podstawę opodatkowania na pierwszy dzień następujący po miesiącu, w którym Spółka zwiększyła wartość początkową Nieruchomości,
  • Koszty prac, które nie zwiększyły wartości początkowej Nieruchomości w miesiącu następującym po miesiącu, w którym został podpisany protokół zdawczo-odbiorczy oraz zaksięgowana faktura dotyczące danego Zlecenia, powinny podwyższać podstawę opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków określonym w art. 24b ustawy o CIT w momencie, w którym faktycznie podwyższyły wartość początkową Nieruchomości dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ustawodawca określił, że podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem stanowi przychód odpowiadający wartości początkowej środka trwałego ustalanej na pierwszy dzień każdego miesiąca wynikającej z prowadzonej ewidencji, pomniejszonej o kwotę 10 000 000 zł.

Podstawą opodatkowania jest wartość początkowa środka trwałego, która powinna łącznie spełniać trzy warunki, tj.:

1.wynikać z ewidencji,

2.być ustalana na pierwszy dzień każdego miesiąca,

3.być pomniejszona o kwotę 10.000.000 zł.

Podkreślić należy, że ustawodawca nie precyzuje, o jaką ewidencję chodzi: czy o ewidencję środków trwałych prowadzoną dla celów podatkowych, czy też o ewidencję prowadzoną dla celów bilansowych. Zważywszy jednak, że uregulowania w zakresie podatku od przychodów z budynków dotyczą w istocie kwestii podatkowych, zasadne jest przyjęcie, że dla celów ustalenia omawianego zobowiązania będzie miała znaczenie wartość początkowa budynków uwidoczniona w ewidencji środków trwałych prowadzonej przez podatnika dla celów podatkowych.

Kierując się wykładnią systemową, przyjąć należy, że określenie "wartość początkowa środków trwałych" zostało zdefiniowane w art. 16g u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.,

za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się:

1) w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia;

Zasadą jest, iż wartość początkową środka trwałego ustala się w dniu przyjęcia środka trwałego do używania. Zmiana przyjętej wartości początkowej środka trwałego możliwa jest tylko wobec zaistnienie takich okoliczności, z którymi ustawa podatkowa łączy taką możliwość. Taką okolicznością jest ulepszenie środka trwałego.

Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o CIT:

Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

W związku z powyższym wartość początkowa środka trwałego na pierwszy dzień każdego miesiąca powinna być ustalana z uwzględnieniem m.in. ulepszeń.

Zatem wartość początkowa – jako podstawa opodatkowania – zmienia się dopiero w momencie jej aktualizacji w ewidencji środków trwałych, po spełnieniu ustawowych warunków. Tylko wtedy można uznać, że doszło do „zwiększenia wartości początkowej”, które skutkuje aktualizacją podstawy podatku z art. 24b ustawy o CIT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie ustalenia czy:

  • dla celów podatku od przychodów z budynków Spółka powinna zwiększać podstawę opodatkowania na pierwszy dzień następujący po miesiącu, w którym Spółka zwiększyła wartość początkową Nieruchomości – jest prawidłowe
  • Koszty prac, które nie zwiększyły wartości początkowej Nieruchomości w miesiącu następującym po miesiącu, w którym został podpisany protokół zdawczo-odbiorczy oraz zaksięgowana faktura dotyczące danego Zlecenia, powinny podwyższać podstawę opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków określonym w art. 24b ustawy o CIT w momencie, w którym faktycznie podwyższyły wartość początkową Nieruchomości dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, tj. z początkiem miesiąca następującego po wpisaniu wartości ulepszenia do ewidencji środków trwałych – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

  • Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
  • Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, że wydana interpretacja odnosi się ściśle do przedmiotu pytań nr 3 i 4. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji Podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.