
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) posiada w swoich zasobach X nieruchomości, w których znajdują się lokale mieszkalne, a dodatkowo – w Y z tych nieruchomości, oprócz lokali mieszkalnych, znajdują się również lokale użytkowe.
Poniżej zestawienie powierzchni lokali mieszkalnych i użytkowych w poszczególnych nieruchomościach:
(...)
Lokale użytkowe – które stanowią mienie Spółdzielni Mieszkaniowej – są wynajmowane, a uzyskiwane z tego tytułu przychody są opodatkowane zgodnie z art. 7 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (z późn. zm.).
Mając na celu utrzymanie zasobów w jak najlepszym stanie technicznym, uwzględniając także inne kwestie, np. związane z bezpieczeństwem czy racjonalną gospodarką ciepłem, Spółdzielnia Mieszkaniowa prowadzi szereg prac remontowych dotyczących zarówno części mieszkalnej jak i użytkowej, finansowanych z funduszu remontowego. Należy podkreślić, że stan techniczny budynków, w tym również tych w których znajdują się lokale użytkowe, wymaga dalszych remontów, z czym związana jest konieczność zabezpieczenia odpowiednich środków finansowych.
Szczegółowe zasady tworzenia funduszu remontowego oraz finansowania remontów i modernizacji zasobów lokalowych, nieruchomości wspólnych oraz mienia w Spółdzielni Mieszkaniowej funduszem remontowym określa Regulamin Funduszu Remontowego.
Obecnie w ramach funduszu remontowanego prowadzone są:
1)fundusz remontowy nieruchomości – oddzielnie dla lokali mieszkalnych i lokali użytkowych,
2)fundusz remontowy mienia Spółdzielni (centralny fundusz remontowy).
Fundusz remontowy tworzony jest zgodnie z zapisami § 5, 6 i 7 ww. regulaminu, tj. odpowiednio głównie z:
1)fundusz remontowy nieruchomości w części dla lokali mieszkalnych – naliczenia w koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi z lokali, zgodnie z Regulaminem rozliczania kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi i ustalania opłat za używanie lokali; fundusz ten może zostać zasilony również wypracowaną przez SM nadwyżką bilansową – w części przypadającej proporcjonalnie do powierzchni nieruchomości;
2)fundusz remontowy nieruchomości w części dla lokali użytkowych – odpis z przychodu z najmu lokali użytkowych w stawce za zł/m2 powierzchni użytkowej lokalu w wysokości nie niższej jak stawka w części mieszkalnej, ustalonej uchwałą Rady Nadzorczej; zmiana wysokości odpisu leży w kompetencjach Rady Nadzorczej;
3)fundusz remontowy mienia Spółdzielni (centralny fundusz remontowy) – części nadwyżki bilansowej uzyskanej przez Spółdzielnię, uchwałą Walnego Zgromadzenia.
Zgodnie z zapisami ww. Regulaminu z funduszu remontowego nieruchomości finansowane są odpowiednio remonty części mieszkalnej i lokali użytkowych, a także remonty części wspólnych dla lokali mieszkalnych i użytkowych nieruchomości (tj. np. remont dachu, kotłowni, elewacji). W opisanym przypadku, koszt remontu (np. dachu, kotłowni, elewacji) obciąża fundusz remontowy lokali mieszkalnych, a także – zgodnie z zapisami § 10 p. 2 ww. Regulaminu – fundusz remontowy lokali użytkowych, w wysokości odpowiadającej udziałowi poszczególnych lokali w nieruchomości wspólnej (tj. proporcjonalnie – w oparciu o klucz powierzchni).
Fundusz remontowy mienia Spółdzielni obciąża się m.in. z tytułu kosztów remontu lokali użytkowych w przypadku braku środków na funduszu remontowym lokali użytkowych, kosztów remontów wykonanych w nieruchomościach, w których znajdują się lokale lub pomieszczenia użytkowe stanowiące mienie Spółdzielni w wysokości odpowiadającej udziałowi przedmiotowych lokali w nieruchomości wspólnej (§ 9 p. 1 i 2 ww. Regulaminu). Ze środków na finansowanie remontów mienie Spółdzielni finansowane są remonty lokali użytkowych stanowiących mienie Spółdzielni oraz remonty infrastruktury osiedlowej (§ 15 p. 2 ww. Regulaminu).
Odpis na fundusz remontowy dla części mieszkalnej oraz odpis z przychodu na fundusz remontowy dla części użytkowej (dla lokali stanowiących mienie Spółdzielni), wg stanu na dzień 31 grudnia 2024 r. kształtowały się następująco:
(...)
W oparciu o Plan Remontów na 2025 rok, przy uwzględnieniu stanu funduszu remontowego lokali użytkowych poszczególnych nieruchomości, Rada Nadzorcza zadecydowała o zwiększeniu odpisu z przychodu na fundusz remontowy lokali użytkowych stanowiących mienie Spółdzielni, w następujący sposób:
(...)
Skutkiem prawnopodatkowym wynikającym ze zwiększenia odpisu z przychodu na fundusz remontowy lokali użytkowych jest obniżenie podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych z późn. zm. oraz interpretacja ogólna Ministra Finansów z 2 kwietnia 2015 r., nr DD6.8201.1.2015.1.MZG).
Pytanie
Czy zaliczenie odpisu z przychodu na fundusz remontowy lokali użytkowych, w wysokości przekraczającej odpis na fundusz remontowy lokali mieszkalnych w tej nieruchomości (widoczna dysproporcja: (...)) do kosztów podatkowych podatku dochodowego od osób prawnych jest działaniem prawidłowym w świetle przepisów art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (z późn. zm.) oraz interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 2 kwietnia 2015 r., nr DD6.8201.1.2015.1.MZG?
Państwa stanowisko w sprawie
Wnioskodawca wyżej przedstawione stanowisko uznaje za prawidłowe. W chwili obecnej środki zgromadzone na Funduszu Remontowym części lokali użytkowych (lokale są wynajmowane) nie pozwalają na pełne sfinansowanie wymaganych remontów części wspólnych budynków, w których one się znajdują proporcjonalnie do swojego udziału. Zwiększenie wysokości odpisu pozwoli na pokrycie wydatków w części dot. lokali użytkowych, a jednocześnie stanowić będzie koszt uzyskania przychodu i wpłynie na obniżenie podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, co jest zgodne z zapisami art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (z późn. zm.) oraz interpretacją Ministra Finansów z 2 kwietnia 2015 r., nr DD6.8201.1.2015.1.MZG.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.
Spółdzielnia mieszkaniowa podlega ogólnym regułom opodatkowania, przewidzianym w ustawie z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...)
Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu.
Ponadto zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ww. ustawy.
Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:
1)wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
2)jest definitywny, a więc bezzwrotny,
3)pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4)poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
5)został właściwie udokumentowany,
6)nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Wskazać należy, że stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o CIT:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.
Powyższy przepis dotyczy podstawowych odpisów i wpłat na poczet funduszy, jeżeli:
- po pierwsze obowiązek lub możliwość ich tworzenia określają odrębne ustawy, tj. musi istnieć akt prawny (ustawa), która określa obowiązek, ewentualnie możliwość utworzenia przez podatnika danego funduszu,
- po drugie, aby zastosować tę regulację w ustawie tej musi znaleźć się zapis, iż odpisy i wpłaty na ten fundusz stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu podatku dochodowego.
Powyższym przepisem nie są objęte fundusze, które podatnik tworzy z własnej inicjatywy, tzn. w sytuacji gdy dany przepis ani nie nakazuje, ani nie przewiduje możliwości utworzenia funduszu w ciężar kosztów.
Na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 558 ze zm.):
Spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.
Z powyższego wynika, że kosztem uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o CIT będą tylko te odpisy dokonywane na fundusz remontowy, które obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy wskazanej w treści przepisu grupy podmiotów. Zatem kosztami podatkowymi mogą być tylko odpisy na fundusz remontowy spółdzielni mieszkaniowej zasilony wpłatami od wymienionych w art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych podmiotów.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółdzielnia Mieszkaniowa posiada w swoich zasobach nieruchomości, w których oprócz lokali mieszkalnych, znajdują się również lokale użytkowe, które są wynajmowane, a uzyskiwane z tego tytułu przychody są opodatkowane zgodnie z art. 7 ustawy o CIT. Spółdzielnia utworzyła oddzielne fundusze remontowe dla lokali mieszkaniowych i lokali użytkowych (fundusz remontowy nieruchomości). Z wniosku wynika również, że fundusz remontowy nieruchomości w części dotyczącej lokali użytkowych tworzony jest z „odpisów z przychodów z najmu lokali użytkowych”.
Powołany wcześniej art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych koresponduje z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiąc o obowiązku tworzenia funduszu remontowego zasobów mieszkaniowych w spółdzielni mieszkaniowej i wskazując, iż odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi.
W tym miejscu wskazać należy, że art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych określa jedynie podmiotowo obowiązek świadczenia na fundusz remontowy wskazując na członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, nie przesądzając jakich lokali on w istocie dotyczy.
Mając na uwadze powyższe w ocenie organu fundusz remontowy lokali użytkowanych w przedmiotowej sprawie nie jest funduszem remontowym zasobów mieszkaniowych, o którym mowa w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych, bowiem nie jest on tworzony ze świadczeń członków i innych podmiotów mających lokale w spółdzielni, ale jak Państwo wskazali z odpisów z przychodów z najmu lokali użytkowych.
Tym samym Państwa stanowisko, zgodnie z którym zwiększenie wysokości odpisu na fundusz remontowy lokali użytkowych stanowić będzie koszt uzyskania przychodu i wpłynie na obniżenie podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Końcowo odnosząc się do powołanej przez Państwa interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 2 kwietnia 2015 r., nr DD6.8201.1.2015.1.MZG wskazać należy, że ww. interpretacja ogólna dotyczy możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisu na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych w spółdzielni mieszkaniowej, dokonany od lokalu użytkowego, w której Minister Finansów wskazał, m.in. że:
Skoro zatem świadczenie na rzecz funduszu na remonty zasobów mieszkaniowych dotyczy tak samo właścicieli lokali mieszkalnych jak i użytkowych, a ustawa w tym zakresie nie rozróżnia regulacji, to należy uznać, że odpisy na fundusz remontowy dokonywane od lokali użytkowych także mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów”
Z Państwa wniosku natomiast wynika, że Spółdzielnia mieszkaniowa uzyskuje przychody z najmu lokali użytkowych i fundusz remontowy nieruchomości w części dotyczącej lokali użytkowych tworzony jest, nie z wpłat właścicieli lokali, ale „odpisów z przychodów z najmu lokali użytkowych”. Można więc stwierdzić, że wynajem lokali użytkowych przez spółdzielnię dokonywany jest w ramach własnej działalności gospodarczej spółdzielni (spółdzielnia uzyskuje przychód z najmu lokali użytkowych), nie zaś w ramach gospodarki zasobami mieszkaniowym, do których to zasobów oprócz lokali mieszkalnych można zaliczyć także lokalu użytkowe. Tym samym odpisy na fundusz remontowy lokali użytkowych, także ich zwiększenie, o którym mowa w sformułowanym przez Państwa pytaniu, których dokonuje Państwa Spółdzielnia z przychodów z najmu lokali użytkowych stanowiących mienie spółdzielni nie mieszczą się więc w stanie faktycznym objętym interpretacją ogólną.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
