Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB1-1.4010.238.2025.4.KM

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 18 lipca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.238.2025.4.KM

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący m.in. podatku dochodowego od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo pismem z 19 czerwca 2025 r. (data wpływu tego samego dnia) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka A Sp. z o.o. została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym (…).

W roku (…) Spółka nie prowadziła działalności gospodarczej, a wartość sprzedaży wynosiła 0 zł. W roku podatkowym (…) Spółka rozpocznie prowadzenie działalności gospodarczej, jednak wartość sprzedaży nie przekroczy 200 000 zł w proporcji do okresu prowadzenia działalności gospodarczej, określonej w art. 113 ust. 1 tej ustawy.

Na dzień złożenia niniejszego wniosku Spółka nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Spółka nie wykonuje i nie planuje wykonywać czynności wyłączających możliwość skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. W szczególności Spółka nie świadczy usług o charakterze doradczym, nie prowadzi działalności w zakresie prawniczym, jubilerskim, nie zajmuje się sprzedażą towarów opodatkowanych akcyzą. Spółka A sp. z o.o. planuje rozpoczęcie działalności pośrednictwa w zakresie wspierania korepetytorów w nawiązywaniu kontaktów z uczniami. Usługi te skierowane będą do osób świadczących usługi edukacyjne w postaci prywatnego nauczania (dalej: „kontrahenci”).

Spółka będzie świadczyć usługi polegające na pośrednictwie w kontaktach oraz rozliczeniach między kontrahentami a uczniami. Kontrahenci zachowają pełną niezależność w zakresie treści i formy świadczonych usług edukacyjnych oraz będą samodzielnie odpowiedzialni za rozliczenia podatkowe związane z prowadzoną działalnością. Spółka nie będzie ingerować w sposób wykonywania usług edukacyjnych ani nie będzie odpowiadać za ich jakość.

Spółka nie świadczy usług edukacyjnych w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 26-29 ustawy o VAT – usługi te są wykonywane wyłącznie przez niezależnych kontrahentów (korepetytorów), którzy samodzielnie ustalają treść i formę zajęć oraz ponoszą pełną odpowiedzialność za ich realizację.

Działalność Spółki polegać będzie na pozyskaniu uczniów, którzy wykazują zainteresowanie dodatkowymi zajęciami pozalekcyjnymi w obszarze (…).

Dodatkowo Spółka rozważa (…).

Spółka będzie prowadziła (…).

Spółka rozważa (…).

Jednym z produktów oferowanych przez Spółkę może być również usługa (…).

Spółka planuje świadczyć usługi zarządzania płatnościami oraz obsługi rozliczeń pomiędzy uczniami a kontrahentami. W ramach tych usług Spółka będzie przyjmować płatności od uczniów na dedykowany rachunek bankowy, następnie weryfikować je pod kątem poprawności i zgodności z ustaleniami zawartymi w umowach z kontrahentami. Po przetworzeniu i pomniejszeniu o prowizję należną Spółce, środki będą przekazywane na rachunki bankowe kontrahentów.

Usługi Spółki obejmować będą również (…).

W przyszłości Spółka może rozszerzyć swoje usługi o (…).

Spółka nie świadczy usług edukacyjnych, nie zawiera umów z uczniami i nie otrzymuje od nich wynagrodzenia. Środki przekazywane przez uczniów są przetwarzane wyłącznie w ramach systemu rozliczeń i transferowane do kontrahentów. Jedynym realnym przysporzeniem majątkowym dla Spółki jest prowizja należna za świadczone usługi pośrednictwa.

W uzupełnieniu wniosku z 19 czerwca 2025 r. wskazali Państwo m.in., że:

Umowa Spółki została zawarta (…).

Zapis informujący, że w roku (…) Spółka nie prowadziła działalności gospodarczej, a wartość sprzedaży wyniosła 0 zł, miał wyłącznie charakter informacyjny i służył podkreśleniu, że rok (…) będzie pierwszym rokiem operacyjnej aktywności gospodarczej Spółki. Spółka planuje rozpocząć działalność pośrednictwa po uzyskaniu interpretacji indywidualnej, działając zgodnie z przedstawionym poniżej modelem.

W zakresie otrzymywania płatności Spółka wskazuje dwa możliwe modele działania, z czego aktualnie planowany do wdrożenia jest model współpracy z operatorem płatności dzielonej.

a)Na moment składania niniejszego uzupełnienia, Spółka planuje wdrożyć model współpracy z operatorem płatności dzielonej jako pierwszy etap działalności (np. (…)).

W takim modelu uczniowie wpłacają środki na rachunek operatora płatności, a następnie środki te są automatycznie dzielone przez system należący do operatora płatności – odpowiednia część kwoty trafia bezpośrednio na rachunek bankowy tj. kontrahenta, a prowizja należna Spółce przekazywana będzie na jej własny rachunek. Spółka nie staje się właścicielem środków wpłacanych przez uczniów ani nie nabywa do nich prawa swobodnego dysponowania. Pełni wyłącznie funkcję organizatora systemu rozliczeniowego i odbiorcy prowizji w ramach usług pośrednictwa.

b)W drugim analizowanym wariancie, Spółka zamierza złożyć (…).

Uzyskanie (…) umożliwiłoby Spółce przyjmowanie środków pieniężnych na wydzielony rachunek i ich dalsze przekazywanie do kontrahentów, z jednoczesnym potrąceniem prowizji należnej Spółce. Spółka posiada niezbędną wiedzę i możliwości techniczne do stworzenia takiego systemu płatności. Takie rozwiązanie umożliwiłoby techniczne przetwarzanie płatności przez Spółkę w ramach działalności regulowanej, bez nabywania prawa własności do środków oraz bez możliwości swobodnego nimi dysponowania. Wariant (…) może zostać wdrożony na późniejszym etapie działalności Spółki.

Ze względu na skalę działalności w pierwszym etapie, Spółka (…). Niezależnie od modelu technicznego, Spółka nie będzie traktować środków wpłacanych przez uczniów jako przychodu własnego. Wpłaty te będą stanowić należności przysługujące kontrahentom, a Spółka będzie działać wyłącznie jako podmiot przetwarzający płatność, zgodnie z warunkami umownymi.

Doprecyzowując warunki współpracy pomiędzy uczniami, a kontrahentami, Spółka A Sp. z o.o. pełnić będzie wyłącznie funkcję pośrednika pomiędzy uczniami a kontrahentami. Spółka nie świadczy usług edukacyjnych, nie będzie organizować zajęć ani nie będzie stroną umowy nauczania. Umowa o świadczenie usług edukacyjnych zawierana będzie bezpośrednio pomiędzy uczniem a kontrahentem, natomiast umowa o świadczenie usług pośrednictwa zawierana będzie pomiędzy Spółką a kontrahentem.

(…)

(…) Spółka nie występuje jako strona usług edukacyjnych i nie pobiera wynagrodzenia od uczniów. Spółka nie zawiera umów z uczniami i nie fakturuje ich za swoje usługi. Całość należności uiszczanych przez uczniów stanowi zapłatę za usługi świadczone przez kontrahentów.

Umowa zawierana pomiędzy Spółką a kontrahentem regulować będzie szczegółowo sposób i organizację rozliczeń, dostęp do dedykowanego panelu administracyjnego, zakres usług pośrednictwa, wysokość prowizji oraz mechanizm jej naliczania. Ponadto, w umowie wskazane zostaną usługi, które Spółka zapewnia kontrahentowi m.in. (…). Kontrahenci wskazują stawkę za godzinę zajęć, która stanowi podstawę do dalszych ustaleń z uczniem.

Spółka, na podstawie zaakceptowanej przez kontrahenta prowizji, ustala końcową cenę oferowaną uczniowi, działając wyłącznie jako pośrednik handlowy. W ramach zawieranej umowy kontrahenci akceptują wysokość tej marży jako podstawę do dalszych rozliczeń.

Wynagrodzeniem Spółki będzie prowizja potrącana z płatności dokonywanych na rzecz kontrahentów. Prowizja będzie należna za każdą godzinę zajęć zakontraktowaną przez ucznia. Wysokość prowizji za godzinę zajęć uzależniona będzie od kilku czynników, które wpływają na organizacyjne zaangażowanie Spółki. W pierwszej kolejności (…).

Przykład – wariant podstawowy: (…). Stawki prowizji każdorazowo wskazane będą indywidualnie w umowie zawartej z kontrahentem i mogą być dostosowywane w zależności od zakresu współpracy, specyfiki materiału, popularności usług lub dodatkowych zobowiązań organizacyjnych. Uczeń dokonuje zapłaty za wybrane zajęcia za pośrednictwem systemu udostępnionego przez Spółkę. Środki te są przyjmowane przez operatora płatności wyłącznie w imieniu i na rzecz kontrahenta i przechowywane są technicznie do czasu ich rozliczenia.

Zgodnie z modelem opisanym powyżej, Spółka – działając na podstawie zawartej umowy z kontrahentem, który akceptuje marżę ustaloną przez Spółkę – otrzymuje należną jej prowizję, a pozostała część środków przekazywana będzie na rachunek bankowy wskazany przez kontrahenta.

Przedstawiony model prowizyjny pozwala zachować elastyczność operacyjną, transparentność rozliczeń i zgodność z przepisami prawa podatkowego. Spółka pobiera wynagrodzenie wyłącznie w formie prowizji od kontrahenta, nie uzyskując żadnych przychodów bezpośrednio od uczniów. Wszelkie należności kierowane przez ucznia traktowane są jako zapłata za usługę edukacyjną świadczoną przez korepetytora.

Podsumowując, w zakresie rozliczeń finansowych z umowy pomiędzy kontrahentem a spółką wynikać będą następujące warunki:

  1. Strony zgodnie oświadczają, że środki pieniężne wpłacane przez uczniów nie stanowią wynagrodzenia Spółki, lecz są należnościami za usługi edukacyjne świadczone przez Korepetytora.
  2. Spółka działa wyłącznie jako pośrednik w przyjmowaniu i przekazywaniu środków od uczniów do kontrahenta.
  3. Spółka ma prawo potrącić wyłącznie prowizję wskazaną w umowie.
  4. Po zaksięgowaniu wpłat od uczniów, Spółka przekaże należność Korepetytorowi, pomniejszoną o prowizję należną Spółce, w terminie nie dłuższym niż (np. 7 dni roboczych) od dnia zaksięgowania wpłaty.
  5. W przypadku nieprawidłowej płatności (np. błędny tytuł, brak przypisania), środki te są tymczasowo oznaczane w systemie jako nierozliczone i oczekujące na dopasowanie. Spółka nie wykorzystuje ich i nie uznaje za środki własne, a jedynie przechowuje je technicznie w celu prawidłowego przypisania do kontrahenta.

Spółka A Sp. z o.o. nie zamierza świadczyć usług windykacyjnych ani usług ściągania długów w rozumieniu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. d ustawy o VAT. Spółka nie będzie kierować wezwań do zapłaty w formie przedsądowej ani prowadzić negocjacji z dłużnikami.

Jedynym rozważanym elementem technicznej funkcjonalności systemu rozliczeniowego może być (…).

Podsumowując, (…).

Spółka nie pobiera wynagrodzenia od uczniów, ponieważ nie świadczy na ich rzecz żadnych usług edukacyjnych ani pośredniczących. Relacja umowna i rozliczeniowa w zakresie wynagrodzenia Spółki istnieje wyłącznie między Spółką a kontrahentami, na podstawie dwustronnych umów o świadczenie usług pośrednictwa. Jednocześnie, w ramach technicznej realizacji systemu rozliczeniowego, Spółka umożliwia uczniom dokonywanie płatności za usługi edukacyjne. Wpłaty te będą przyjmowane przez Spółkę w imieniu i na rzecz kontrahentów, a nie jako zapłata za usługi świadczone przez Spółkę. Po potwierdzeniu płatności, środki te są rozliczane zgodnie z warunkami umowy z kontrahentem – tj. pomniejszane o prowizję Spółki i przekazywane do kontrahenta.

Zatem:

- płatność ucznia trafia do Spółki zgodnie z procesem opisanym powyżej, ale Spółka nie nabywa do niej prawa własności (poza prowizją),

- przychód Spółki stanowi jedynie prowizja należna od kontrahenta – a nie cała wpłata ucznia,

- żadna opłata nie będzie naliczana uczniowi przez Spółkę – cała cena usługi edukacyjnej to należność przysługująca korepetytorowi. W związku z powyższym, nie ma faktycznej sprzeczności między wskazanymi fragmentami – są one zgodne, przy czym odnoszą się do różnych stron relacji (uczeń – kontrahent vs. kontrahent – Spółka).

Pytanie

Czy przychodem Spółki, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jest wyłącznie prowizja otrzymywana od kontrahentów, a nie środki przekazywane przez uczniów na rzecz kontrahentów – w sytuacji, gdy Spółka nie jest stroną umowy między uczniem a korepetytorem? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka stoi na stanowisku, że przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych jest wyłącznie prowizja należna Spółce od kontrahentów za świadczone usługi pośrednictwa.

Środki przekazywane przez uczniów na rzecz korepetytorów, które przepływają przez system rozliczeniowy zarządzany przez Spółkę, nie stanowią przychodu Spółki, gdyż nie stanowią trwałego przysporzenia majątkowego.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji podatkowej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach: Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 grudnia 2016 r., Znak: 2461-IBPB-1-1.4510.319.2016.1.EN. W interpretacji tej wskazano, że przychodem podmiotu pośredniczącego w umawianiu wizyt lekarskich i obsłudze rozliczeń między pacjentami a lekarzami jest wyłącznie prowizja za świadczone usługi – a nie kwoty przepływające przez rachunek.

Analogicznie, w przypadku Spółki, środki otrzymywane od uczniów są transferowane do kontrahentów i nie stanowią przychodu podatkowego Spółki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie wskazać należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie oceny stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast w zakresie podatku od towarów i usług wydane zostanie/zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r., poz. 276 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”):

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje ściśle pojęcia przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa. Od zasady tej, w ściśle określonych przypadkach, wprowadzone zostały przez ustawodawcę wyjątki. Katalog przysporzeń, których nie zalicza się do przychodów podatkowych jest zamknięty i zawarto go w art. 12 ust. 4 ustawy o CIT. Wskazać przy tym należy, że przychód w prawie podatkowym nie jest definiowany wynikowo (jako strata lub zysk podmiotu), a jako jakiekolwiek trwałe przysporzenie majątkowe, uzyskane poprzez przyrost aktywów lub zmniejszenie pasywów podatnika.

W przypadku podatników prowadzących działalność gospodarczą przychodem są również kwoty należne, nawet gdy nie zostały faktycznie otrzymane, pod warunkiem że kwoty te spełniają warunki wymienione powyżej (trwały, bezzwrotny i definitywny charakter).

Z opisu sprawy i jego uzupełnienia wynika, że Spółka będzie świadczyć usługi polegające na pośrednictwie w kontaktach oraz rozliczeniach między kontrahentami a uczniami. W zakresie otrzymywania płatności Spółka wskazuje dwa możliwe modele działania, z czego aktualnie planowany do wdrożenia jest model współpracy z operatorem płatności dzielonej.

a)Spółka planuje wdrożyć model współpracy z operatorem płatności dzielonej jako pierwszy etap działalności (np. (…)).

b)W drugim analizowanym wariancie, Spółka zamierza złożyć (…).

Spółka A Sp. z o.o. pełnić będzie wyłącznie funkcję pośrednika pomiędzy uczniami a kontrahentami. Spółka nie świadczy usług edukacyjnych, nie będzie organizować zajęć ani nie będzie stroną umowy nauczania. Umowa o świadczenie usług edukacyjnych zawierana będzie bezpośrednio pomiędzy uczniem a kontrahentem, natomiast umowa o świadczenie usług pośrednictwa zawierana będzie pomiędzy Spółką a kontrahentem. Spółka nie występuje jako strona usług edukacyjnych i nie pobiera wynagrodzenia od uczniów. Spółka nie zawiera umów z uczniami i nie fakturuje ich za swoje usługi. Całość należności uiszczanych przez uczniów stanowi zapłatę za usługi świadczone przez kontrahentów. Umowa zawierana pomiędzy Spółką a kontrahentem regulować będzie szczegółowo sposób i organizację rozliczeń, dostęp do dedykowanego panelu administracyjnego, zakres usług pośrednictwa, wysokość prowizji oraz mechanizm jej naliczania.

W odniesieniu do powyższych wątpliwości, wskazać należy, że z powołanych wyżej regulacji ustawy o CIT, jak już wskazano, wynika że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza pasywa. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi, a więc takie którym może on rozporządzać jak właściciel.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia – w modelu a) uczniowie wpłacają środki na rachunek operatora płatności, a następnie środki te są automatycznie dzielone przez system należący do operatora płatności – odpowiednia część kwoty trafia bezpośrednio na rachunek bankowy tj. kontrahenta, a prowizja należna Spółce przekazywana będzie na jej własny rachunek. Spółka pełni wyłącznie funkcję organizatora systemu rozliczeniowego i odbiorcy prowizji w ramach usług pośrednictwa.

Natomiast w modelu b), uzyskanie (…) umożliwiłoby Spółce przyjmowanie środków pieniężnych na wydzielony rachunek i ich dalsze przekazywanie do kontrahentów, z jednoczesnym potrąceniem prowizji należnej Spółce.

Ponadto, wskazują Państwo, że zarówno w modelu a) jak i w modelu b), Spółka nie staje się właścicielem środków wpłacanych przez uczniów ani nie nabywa do nich prawa swobodnego dysponowania.

Tym samym, analizując treść powołanych przepisów oraz przedstawiony przez Państwa opis zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że środki przekazywane przez uczniów nie będą stanowiły dla Państwa przychodu podatkowego, bowiem nie będą przysporzeniem majątkowym Państwa Spółki. Przychodem Państwa Spółki podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym będzie wyłącznie należna prowizja.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych jest wyłącznie prowizja należna Spółce od kontrahentów za świadczone usługi pośrednictwa.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej, stwierdzić należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie innego podmiotu i nie wiąże organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.