Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 maja 2025 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 14 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przychody osiągane przez Spółkę z tytułu opłat abonamentowych stanowią przychody, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką kapitałową prawa polskiego, podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka korzysta z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek (tzw. estońskiego CIT).

Głównym źródłem przychodów Spółki są opłaty abonamentowe uiszczane przez użytkowników (klientów biznesowych) za dostęp do platformy (…) (dalej: „Platformy”) – serwisu internetowego i aplikacji (…).

Platforma umożliwia (…). Użytkownik uzyskuje dostęp do pełnych funkcjonalności Platformy po zawarciu umowy drogą elektroniczną, tj. po dokonaniu rejestracji, akceptacji regulaminu i opłaceniu abonamentu. Wysokość opłat abonamentowych jest ustalana w oparciu o liczbę aktywnych uczestników przypisanych do konta użytkownika, zgodnie z obowiązującym cennikiem.

Na podstawie regulaminu, użytkownicy uzyskują dostęp do funkcjonalności platformy na zasadzie ograniczonego, niewyłącznego i niezbywalnego uprawnienia do korzystania z niej w ramach prowadzonej działalności. Spółka nie przenosi na użytkowników żadnych praw autorskich ani praw własności przemysłowej do Platformy ani jej elementów. Zgodnie z regulaminem, użytkownicy nie są uprawnieni do kopiowania, modyfikowania, zwielokrotniania, rozpowszechniania ani integrowania oprogramowania Platformy z innymi systemami. Korzystanie z Platformy możliwe jest wyłącznie w środowisku kontrolowanym przez Spółkę, poprzez dostęp do konta użytkownika.

Spółka stale rozwija oprogramowanie dostępne w ramach Platformy, w tym aktualizuje istniejące moduły, wdraża nowe funkcjonalności oraz dostosowuje je do potrzeb użytkowników. W ramach świadczonej usługi Spółka zapewnia klientom pełną infrastrukturę techniczną – obejmującą hosting, przechowywanie danych, konserwację, aktualizacje oraz zabezpieczenia systemowe – dzięki czemu użytkownicy nie ponoszą kosztów związanych z utrzymywaniem własnych serwerów ani troską o kwestie cyberbezpieczeństwa.

W ramach współpracy z klientami Spółka zapewnia indywidualne wsparcie techniczne i operacyjne. Klienci otrzymują pomoc we wdrożeniu platformy oraz bieżącą obsługę, przy czym kontakt z użytkownikami ma często charakter bezpośredni i regularny. Dodatkowo, w ramach usługi Spółka udostępnia aplikację mobilną, (…).

Pytanie

Czy przychody osiągane przez Spółkę z tytułu opłat abonamentowych stanowią przychody, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT.

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, przychody osiągane przez Spółkę z tytułu opłat abonamentowych nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT.

Uzasadnienie

Możliwość skorzystania z estońskiego CIT jest obwarowana szeregiem warunków wskazanych w art. 28j oraz 28k ustawy o CIT. W art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT wprowadzono wymóg posiadania przez podatnika odpowiedniej struktury przychodowej. Zgodnie z tym przepisem, opodatkowaniu estońskim CIT może podlegać podatnik, będący polskim rezydentem podatkowym, jeżeli mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług pochodzi:

a)z wierzytelności,

b)z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,

c)z części odsetkowej raty leasingowej,

d)z poręczeń i gwarancji,

e)z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw,

f)ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,

g)z transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT – w przypadku, gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma.

W kontekście generowanych przez Spółkę przychodów z tytułu opłat abonamentowych, przepisem wymagającym analizy jest art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT, który odnosi się do przychodów z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw.

Jak wynika z objaśnień Ministerstwa Finansów z 23 grudnia 2021 r. „Przewodnik do Ryczałtu od dochodów spółek”, celem wprowadzenia tego warunku było ograniczenie możliwości korzystania z opodatkowania ryczałtem przez podmioty nieprowadzące aktywnej działalności gospodarczej, nakierowane na czerpanie przychodów głównie z pasywnych źródeł przychodów. Powyższe pasywne źródła przychodów ustawodawca wymienił w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy CIT, wśród których znajdują się m.in. przychody z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw.

W ocenie Wnioskodawcy art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT w żadnym wypadku nie powinien znajdować zastosowania do podatników, którzy prowadzą aktywną działalność gospodarczą (operacyjną), lecz ze względu na jej charakter wykorzystują prawa autorskie lub prawa własności przemysłowej. Takie podejście powodowałoby, iż podmiotami uprawnionymi do skorzystania z estońskiego CIT byliby wyłącznie podatnicy prowadzący prostą działalność produkcyjną lub handlową, co przeczyłoby nie tylko celowi analizowanego art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, ale również ogólnym założeniom estońskiego CIT. Estoński CIT został wprowadzony do ustawy o CIT jako narzędzie proinwestycyjne, mające na celu wspieranie rozwoju gospodarki i zwiększanie jej konkurencyjności. Stąd rozszerzająca interpretacja art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT, zawężająca de facto zakres stosowania estońskiego CIT do podmiotów prowadzących prostą działalność handlową lub produkcyjną, powinna zostać odrzucona jako sprzeczna z założeniami całego systemu estońskiego CIT.

Również wykładnia literalna art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT prowadzi do wniosku, że odnosi się on wyłącznie do przychodów osiąganych bezpośrednio z praw autorskich lub praw własności przemysłowej (w tym z tytułu zbycia tych praw).

Na taką interpretację wskazuje użyte w przywołanym przepisie sformułowanie „z praw autorskich (...)”. Gdyby celem ustawodawcy było wyłączenie z estońskiego CIT podatników osiągających przychody pozostające w jakimkolwiek związku z prawami autorskimi lub prawami własności przemysłowej (a nie tylko przychodów z pasywnej działalności gospodarczej polegających na ich udostępnianiu lub zbyciu) omawiany przepis zawierałaby sformułowanie: „przychody związane z prawami autorskimi” lub „przychody osiągane bezpośrednio lub pośrednio z praw autorskich”.

W związku z powyższym, wobec brzmienia art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT, jedyną akceptowalną wykładnią jest taka, zgodnie z którą przepis ten odnosi się wyłącznie do przychodów bezpośrednio osiąganych z praw autorskich lub praw własności przemysłowej.

W ocenie Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane przez Spółkę z tytułu opłat abonamentowych nie mają charakteru pasywnego – przeciwnie, są efektem prowadzenia aktywnej, zorganizowanej działalności gospodarczej. Spółka stale rozwija swoje oprogramowanie, wdraża nowe funkcje i odpowiada na potrzeby użytkowników. Przychody te są rezultatem bieżącej obsługi klienta, zapewnienia infrastruktury technicznej (w tym hostingu, przechowywania danych, aktualizacji i zabezpieczeń), wsparcia technicznego oraz ciągłej współpracy z klientami.

Spółka nie przenosi na użytkowników praw autorskich do oprogramowania stanowiącego podstawę Platformy, ani nie udziela im licencji w rozumieniu art. 74 i 75 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm., dalej: „u.p.a.p.p.”). Zgodnie z regulaminem świadczenia usług, użytkownicy uzyskują jedynie dostęp do funkcjonalności platformy w ramach ograniczonego, niewyłącznego i niezbywalnego uprawnienia do korzystania z niej w środowisku kontrolowanym przez Spółkę, bez możliwości:

-kopiowania lub modyfikacji programu,

-zwielokrotniania jego kodu,

-wprowadzania go do obrotu,

-czy łączenia z innym oprogramowaniem.

Nie są im udzielane jakiekolwiek prawa eksploatacyjne z art. 74 ust. 4 u.p.a.p.p., ani nie dochodzi do przekazania egzemplarza programu w rozumieniu art. 75 ust. 2 i 3 u.p.a.p.p., ponieważ użytkownik nie uzyskuje możliwości korzystania z oprogramowania poza interfejsem udostępnianym przez Spółkę. Dostęp do platformy odbywa się wyłącznie przez logowanie się do konta i korzystanie z określonych funkcji w sposób przewidziany przez regulamin. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że uzyskiwane przez Spółkę przychody wynikają z udostępnienia lub zbycia praw autorskich.

Warto wskazać, iż w piśmiennictwie wskazuje się, iż do przeniesienia autorskich praw majątkowych dochodzi wówczas, gdy wynika to wyraźnie z postanowień umowy zawartej w formie pisemnej. Oznacza to, iż dla zaistnienia skutku kwalifikacji umowy jako umowy przenoszącej autorskie prawa majątkowe wymagane jest wyraźne postanowienie o przeniesieniu prawa, co powoduje, że w przypadku braku takiego wyraźnego postanowienia nie można dokonać interpretacji oświadczeń woli na rzecz umowy przenoszącej. W przypadku Spółki żadne z postanowień regulaminu nie przewiduje przeniesienia praw autorskich – wręcz przeciwnie, dostęp do platformy odbywa się wyłącznie na zasadzie ograniczonego uprawnienia do korzystania w ramach świadczonej usługi.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

-z 23 lutego 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.688.2023.2.IN,

-z 1 lutego 2023 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.738.2022.1.AR,

-z 17 listopada 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.446.2023.2.AW.

W świetle powyższego należy przyjąć, że przychody Spółki z tytułu opłat abonamentowych nie stanowią wynagrodzenia za korzystanie z praw autorskich, lecz są rezultatem świadczenia złożonych i ciągłych usług na rzecz klientów biznesowych, polegających na bieżącej obsłudze oraz udostępnianiu funkcjonalności platformy cyfrowej. Działalność ta nie wpisuje się w katalog przychodów pasywnych, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że przychody osiągane z tytułu opłat abonamentowych za dostęp do Platformy nie stanowią przychodów z praw autorskich, ani z tytułu zbycia tych praw, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. Przede wszystkim przedmiotem interpretacji nie była ocena, czy w istocie spełniacie Państwo pozostałe przesłanki do korzystania z zasad opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Zgodnie z art. 28j ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

2) mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi:

a) z wierzytelności,

b) z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,

c) z części odsetkowej raty leasingowej,

d) z poręczeń i gwarancji,

e) z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw,

f) ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,

g) z transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 - w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma;

3) podatnik:

a)zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych - przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym, lub

b)ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń na podatniku ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych;

4) prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjnej, prostej spółki akcyjnej, spółki komandytowej, spółki komandytowo-akcyjnej, której odpowiednio udziałowcami, akcjonariuszami lub wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne nieposiadające praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciele (fundatorzy) lub beneficjenci fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

5) nie posiada udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

6) nie sporządza za okres opodatkowania ryczałtem sprawozdań finansowych zgodnie z MSR na podstawie art. 45 ust. 1a i 1b ustawy o rachunkowości;

7) złoży zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem, według ustalonego wzoru, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku podatkowego, w którym ma być opodatkowany ryczałtem.

Podatnik, aby móc korzystać z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek, o którym mowa w rozdziale 6b ustawy o CIT (tzw. estoński CIT), jest zobowiązany spełniać warunki określone w ww. przepisach o ryczałcie. Dodatkowo przepisy ustawy o CIT wyłączają wprost niektóre kategorie podatników z zakresu podmiotowego tej regulacji.

W myśl art. 28f ust. 1 ustawy CIT:

Opodatkowanie ryczałtem obejmuje okres bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych wskazany przez podatnika w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 7.

Po zakończeniu okresu czteroletniego, jeśli podatnik spełnia warunki ustawowe, może kontynuować rozliczenia zgodnie z przepisami rozdziału 6b ustawy CIT, w kolejnym okresie czteroletnim.

Stosownie do art. 28f ust. 2 ustawy CIT:

Opodatkowanie ryczałtem przedłuża się na kolejne okresy bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych, chyba że podatnik złoży informację o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem w deklaracji, o której mowa w art. 28r ust. 1, składanej za ostatni rok podatkowy, w którym podatnik był opodatkowany ryczałtem.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że korzystają Państwo z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek (tzw. estońskiego CIT).

Głównym źródłem Państwa przychodów są opłaty abonamentowe uiszczane przez użytkowników (klientów biznesowych) za dostęp do platformy (…) – serwisu internetowego i aplikacji (…). Użytkownik uzyskuje dostęp do pełnych funkcjonalności Platformy po zawarciu umowy drogą elektroniczną, tj. po dokonaniu rejestracji, akceptacji regulaminu i opłaceniu abonamentu. Wysokość opłat abonamentowych jest ustalana w oparciu o liczbę aktywnych uczestników przypisanych do konta użytkownika, zgodnie z obowiązującym cennikiem. Na podstawie regulaminu, użytkownicy uzyskują dostęp do funkcjonalności platformy na zasadzie ograniczonego, niewyłącznego i niezbywalnego uprawnienia do korzystania z niej w ramach prowadzonej działalności. Nie przenoszą Państwo na użytkowników żadnych praw autorskich ani praw własności przemysłowej do Platformy ani jej elementów. Zgodnie z regulaminem, użytkownicy nie są uprawnieni do kopiowania, modyfikowania, zwielokrotniania, rozpowszechniania ani integrowania oprogramowania Platformy z innymi systemami. Korzystanie z Platformy możliwe jest wyłącznie w środowisku kontrolowanym przez Państwa, poprzez dostęp do konta użytkownika. Stale rozwijają Państwo oprogramowanie dostępne w ramach Platformy, w tym aktualizują istniejące moduły, wdrażają nowe funkcjonalności oraz dostosowują je do potrzeb użytkowników. W ramach świadczonej usługi zapewniają Państwo klientom pełną infrastrukturę techniczną – obejmującą hosting, przechowywanie danych, konserwację, aktualizacje oraz zabezpieczenia systemowe – dzięki czemu użytkownicy nie ponoszą kosztów związanych z utrzymywaniem własnych serwerów ani troską o kwestie cyberbezpieczeństwa. W ramach współpracy z klientami zapewniają Państwo indywidualne wsparcie techniczne i operacyjne. Klienci otrzymują pomoc we wdrożeniu platformy oraz bieżącą obsługę, przy czym kontakt z użytkownikami ma często charakter bezpośredni i regularny.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy przychody osiągane przez Spółkę z tytułu opłat abonamentowych stanowią przychody, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT.

Odnosząc się do powyższej wątpliwości należy w pierwszej kolejności zauważyć, iż wskazane w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy CIT warunki dotyczące struktury przychodów mają w zamierzeniu ograniczać możliwość korzystania z nowej formy opodatkowania tym podmiotom, które nie prowadzą aktywnej działalności gospodarczej, a swoje dochody opierają na pasywnych źródłach przychodów.

W przepisie art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy CIT ustawodawca wyklucza bowiem możliwość skorzystania z ryczałtu od dochodu spółek kapitałowych przez podmioty uzyskujące więcej niż 50% przychodów z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw.

W celu określenia zakresu praw autorskich wg polskich przepisów, należy odnieść się do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.; dalej: „upapp”) w myśl którego:

Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ponadto w art. 1 ust. 2 pkt 1 upapp stwierdza się, że:

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

W art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, zawarto ogólną normę opisującą utwór, będący przedmiotem prawa autorskiego, natomiast ust. 2 tegoż artykułu ma charakter pomocniczy. Dla uznania danego dzieła za przedmiot prawa autorskiego nie wystarcza ustalenie, że mieści się ono w jednej z nazwanych ustawowo kategorii, podanych jako katalog otwarty. Ustawodawca, wyszczególniając przykładowe kategorie utworów, posłużył się porządkującym kryterium przedmiotu twórczości i użytych w niej środków wyrazu. Oznacza to, że niektóre dzieła chronione mogą być przyporządkowane do więcej niż jednego przedziału klasyfikacyjnego. Utwory wyrażone w sposób określony w art. 1 ust. 2 pkt 1 stanowią niejednorodną grupę utworów będących przedmiotem prawa autorskiego. Grupa ta została wyodrębniona ze względu na stosowane przez twórcę techniczne środki wyrazu, czyli utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. W grupie tej wyodrębniono podkategorie wg przedmiotu twórczości, czyli literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe.

W myśl art. 74 ust. 1 upapp:

Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Ponadto, zgodnie z art. 74 ust. 2 zdanie pierwsze ww. ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Jak wskazuje powołany przepis, program komputerowy podlega ochronie niezależnie od formy (sposobu) wyrażenia, a więc w postaci „programu źródłowego” i „programu maszynowego”, „programu wpisanego do pamięci stałej komputera”, itd. Podlega on ochronie również wówczas, gdy jest utrwalony w odręcznie sporządzonych notatkach, w dokumentacji projektowej, wytwórczej i użytkowej.

Stosownie do treści art. 74 ust. 4 upapp:

Autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

1)trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

2)tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

3)rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Reasumując, należy stwierdzić, że w rozumieniu polskich przepisów o prawie autorskim, przedmiotem tego prawa są wszelkie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na to, czy są to dzieła artystyczne, utwory naukowe lub literackie. Program komputerowy został wymieniony przez ustawodawcę jako przedmiot prawa autorskiego. Jednocześnie możliwe jest przeniesienie praw czy też udzielenie prawa do korzystania z autorskich praw majątkowych w stosunku do programu komputerowego.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 upapp:

Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub licencja obejmują pola eksploatacji wyraźnie w nich wymienione.

Jak wskazuje natomiast art. 53 ww. ustawy:

Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Oznacza to, że niezachowanie formy pisemnej powoduje bezwzględną nieważność takiej umowy, wobec czego nie wystąpi skutek w postaci zamierzonego przeniesienia praw.

W tym miejscu wskazać należy, że abonamentowa (czasowa) forma licencjonowania umożliwia użytkownikowi dostęp do określonego pakietu licencji przez określony czas, oczywiście z możliwością stałego ich odnawiania.

Istotą licencji prawa autorskiego jest udzielenie prawa do korzystania z utworu (a właściwie praw do utworu, a nie utworu jako „egzemplarza”) oraz określenie pól eksploatacji tego utworu.

Jak stanowi natomiast art. 75 ust. 2 i 3 upapp:

2. Nie wymaga zezwolenia uprawnionego:

1)sporządzenie kopii zapasowej, jeżeli jest to niezbędne do korzystania z programu komputerowego. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, kopia ta nie może być używana równocześnie z programem komputerowym;

2)obserwowanie, badanie i testowanie funkcjonowania programu komputerowego w celu poznania jego idei i zasad przez osobę posiadającą prawo korzystania z egzemplarza programu komputerowego, jeżeli, będąc do tych czynności upoważniona, dokonuje ona tego w trakcie wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania lub przechowywania programu komputerowego;

3)zwielokrotnianie kodu lub tłumaczenie jego formy w rozumieniu art. 74 ust. 4 pkt 1 i 2, jeżeli jest to niezbędne do uzyskania informacji koniecznych do osiągnięcia współdziałania niezależnie stworzonego programu komputerowego z innymi programami komputerowymi, o ile zostaną spełnione następujące warunki:

a)czynności te dokonywane są przez licencjobiorcę lub inną osobę uprawnioną do korzystania z egzemplarza programu komputerowego bądź przez inną osobę działającą na ich rzecz,

b)informacje niezbędne do osiągnięcia współdziałania nie były uprzednio łatwo dostępne dla osób, o których mowa pod lit. a,

c)czynności te odnoszą się do tych części oryginalnego programu komputerowego, które są niezbędne do osiągnięcia współdziałania.

3. Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 3, nie mogą być:

1)wykorzystane do innych celów niż osiągnięcie współdziałania niezależnie stworzonego programu komputerowego;

2)przekazane innym osobom, chyba że jest to niezbędne do osiągnięcia współdziałania niezależnie stworzonego programu komputerowego;

3)wykorzystane do rozwijania, wytwarzania lub wprowadzania do obrotu programu komputerowego o istotnie podobnej formie wyrażenia lub do innych czynności naruszających prawa autorskie

Powyższe przepisy wskazują na zakres działania, który nie narusza autorskich praw majątkowych do programu komputerowego i nie wymaga zezwolenia uprawnionego.

Istotna jest także regulacja zawarta w art. 52 ust. 1 upapp, zgodnie z którą

Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, przeniesienie własności egzemplarza utworu nie powoduje przejścia autorskich praw majątkowych do utworu.

Zauważyć należy, że w przypadku licencji użytkownika końcowego nie dochodzi do udzielenia prawa do korzystania z autorskich praw majątkowych w stosunku do programu komputerowego w rozumieniu ww. przepisu, a jedynie do udzielenia prawa do używania określonego egzemplarza utworu (np. poprzez dostęp do korzystania z oprogramowania dla określonej ilości użytkowników). W szczególności, w przypadku licencji użytkownika końcowego, użytkownik ten nie uzyskuje praw do czerpania korzyści z autorskich praw majątkowych na zasadach przewidzianych w art. 74 ust. 4 upapp, tj. do:

-trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

-tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

-rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

W kontekście powyższych rozważań należy stwierdzić, że należność z tytułu opłat abonamentowych za używanie oprogramowania komputerowego, uiszczanych przez użytkowników końcowych, które nie obejmują uprawnień wynikających z art. 74 ust. 4 upapp, nie będzie stanowiło przychodu z praw autorskich, w tym z tytułu zbycia tych praw.

Umowa abonamentowa na używanie oprogramowania komputerowego dla użytkownika końcowego, nie stanowi licencji w rozumieniu upapp, gdyż nie obejmuje ona takich pól eksploatacji, jak choćby prawo do: modyfikowania, kopiowania, powielania, trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu.

Z powyższych rozważań wynika, że w przypadku wskazanych we wniosku umów abonamentowych dot. dostępu do Platformy, tj. serwisu internetowego i aplikacji (…) nie dochodzi do przejścia praw majątkowych. Zatem uzyskiwane przez Państwa należności z tytułu opłat abonamentowych nie stanowią przychodów z praw autorskich, w tym z tytułu zbycia tych praw, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT.

Państwa stanowisko w powyższym zakresie należało zatem uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartego w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt niniejszej sprawy. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.