Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB1-1.4010.293.2025.2.BS

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 16 lipca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.293.2025.2.BS

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo, w odpowiedzi na wezwanie pismem z 4 lipca 2025 r. (data wpływu 7 lipca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą od 2009. Jest czynnym podatnikiem VAT. Jest polskim rezydentem podatkowym i ma w Polsce nieograniczony obwiązek podatkowy.

Podstawowy zakres działalności, to:

-70.22.Z POZOSTAŁE DORADZTWO W ZAKRESIE PROWADZENIA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ I ZARZĄDZANIA

Ponadto Spółka w zakresie działalności ma m.in. także:

-01.49.Z, CHÓW I HODOWLA POZOSTAŁYCH ZWIERZĄT

-01.43.Z, CHÓW I HODOWLA KONI I POZOSTAŁYCH ZWIERZĄT KONIOWATYCH

W posiadaniu Spółki znajduje się pies rasy X (nr standardu rasy FCI (…)). FCI, to skrót Międzynarodowej Federacji Kynologicznej. Pochodzenie oraz rasa psa zostały udokumentowane rodowodem Związku Kynologicznego w Polsce. Obecnie w Polskim Związku Kynologicznym prowadzone są czynności zmierzające do uzyskania dokumentów potwierdzających uprawnienia hodowlane psa jako reproduktora, zgodnie z Regulaminem Hodowli Psów Rasowych obowiązującym w strukturach FCI.

Zamierzeniem Spółki jest wykorzystywanie psa do reprodukcji (krycia suk tej samej rasy), w celu umożliwienia właścicielom suk uzyskania szczeniąt o wysokiej wartości hodowlanej i użytkowej. Potomstwo to może być następnie zgłaszane do udziału w wystawach oraz zawodach kynologicznych. W związku z tym Spółka będzie uzyskiwała przychód z tytułu świadczenia usług reprodukcyjnych – tj. za krycie, na podstawie indywidualnych umów z właścicielami suk.

Dodatkowo, w dalszej perspektywie, Spółka planuje zakup nieruchomości (działki), która będzie wykorzystywana do hodowli innych zwierząt, w tym m.in. koni. Na terenie tej działki pies będzie pełnił również funkcję stróżującą, zwiększając bezpieczeństwo terenu i inwentarza.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 4 lipca 2025 r. udzielając odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania wskazali Państwo poniższe:

1)Jakie konkretnie koszty związane z zakupem oraz utrzymaniem psa zamierzacie Państwo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów? Czy będą to wyłącznie koszty wskazane w pytaniu zawartym we wniosku, tj. koszty związane z nabyciem psa oraz koszty zakupu karmy, opieki weterynaryjnej, szkoleń, zakupu akcesoriów (smycze, obroże, kagańce, legowiska, transporter), czy również inne? Proszę wymienić konkretnie jakie to koszty?

Odp.: Poza kosztami wymienionymi we wniosku i w wezwaniu wymienić należy:

a)kojec,

b)udział w wystawach,

c)pobyt w psim hotelu,

d)psie zabawki,

e)w ramach opieki weterynaryjnej, oczywiście leki i inne środki medyczne zalecone przez weterynarza.

2)Czy poniesione wydatki będą pokrywane ze środków Spółki?

Odp.: Tak.

3)Czy wydatki będą dokumentowane za pomocą faktur wystawianych na Spółkę?

Odp.: Tak.

4)Czy wartość poniesionych wydatków w żaden sposób nie zostanie Państwu zwrócona?

Odp.: Na dzień sporządzenia niniejszego pisma Wnioskodawca nie dysponuje żadną wiedzą na temat ewentualnego zwrotu poniesionych wydatków; nie ma takich planów.

Pytanie

Czy wszelkie koszty związane z nabyciem i utrzymaniem psa – a w szczególności koszt zakupu, karmy, opieki weterynaryjnej, szkoleń, zakupu akcesoriów (takich jak smycze, obroże, kagańce, legowiska, transporter itp.) – mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie koszty związane z nabyciem i utrzymaniem psa – a w szczególności koszt zakupu, karmy, opieki weterynaryjnej, szkoleń, zakupu akcesoriów (takich jak smycze, obroże, kagańce, legowiska, transporter itp.) – mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Zagadnienie kosztów uzyskania przychodów uregulowane jest ogólnie w przepisie art. 15 ust. 1 ustawy: Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Z bogatej, utartej linii orzeczniczej sądów administracyjnych wynika, że związek kosztów uzyskania przychodów z przychodami może być bezpośredni lub pośredni. Ponadto sformułowanie w zacytowanym wyżej przepisie „w celu” oznacza tyle co „z zamiarem”, a zatem poniesienie racjonalnego wydatku nie musi w każdym przypadku skutkować uzyskaniem konkretnego przychodu.

Jak zaznaczono w opisie zdarzenia przyszłego, wnioskodawca będzie uzyskiwał przychody z tytułu świadczenia usług reprodukcyjnych przy wykorzystaniu psa. Oczywistym jest, że zwierzęciu należy zapewnić odpowiednie warunki do życia, zatem konieczne jest w szczególności jego karmienie, zapewnienie szeroko pojętej opieki weterynaryjnej oraz akcesoriów niezbędnych do jego funkcjonowania oraz bezpieczeństwa osób i mienia znajdującego się w jego pobliżu (np. smycze, obroże, kagańce, legowiska, transporter itp.).

Ponadto zgodnie z przepisami Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt utrzymujący zwierzęta zobowiązany jest do zapewnienia im opieki i właściwych warunków bytowania, a warunki chowu lub hodowli zwierząt nie mogą powodować urazów i uszkodzeń ciała lub innych cierpień. Niezależnie od tego warunki hodowli, utrzymywania i transportu zwierząt określone są w wielu aktach prawnych Unii Europejskiej.

Powyższe argumenty, z których wynika, że wydatki wymienione w zapytaniu:

-   ponoszone są bezpośrednio w celu uzyskania przychodu,

-   wynikają nie tylko ze względów zdroworozsądkowych, ale z obowiązujących aktów prawnych a biorąc równocześnie pod uwagę, że nie są wymienione w negatywnym katalogu zapisanym w przepisie art. 16 ust. 1 ustawy wskazują, że wypełniają one przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy, zatem mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Podobnie w przypadku psa stróżującego, wydatki na jego utrzymanie (wyżywienia, opiekę weterynaryjna i akcesoria) są kosztami uzyskania przychodów, gdyż służą zabezpieczeniu źródła przychodów.

Stanowisko powyższe potwierdzają liczne indywidulane interpretacje przepisów wydanych przez Dyrektora KIS np.: z 19 kwietnia 2021 r., Znak: 0113-KDIPT2-1.4011.45.2021.2.DJD, z 8 listopada 2021 r., Znak: 0113-KDIPT2-1.4011.757.2021.2.ISL, z 25 października 2023 r., Znak: 0112-KDWL.4011. 75.2023.1.WS, z 16 marca 2023 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.25.2023.2.KK, z 28 sierpnia 2024 r., Znak: 0113-KDIPT2-1.4011.505.2024.2.HJ.

Na szczególny komentarz zasługuje kwestia kosztów nabycia psa. Mimo, że w Klasyfikacji Środków Trwałych zwierzęta traktowane są jako środki trwałe (sklasyfikowane są w grupie 9), to art. 16a ustawy nie wymienia ich w definicji środków trwałych, a ZAŁĄCZNIK Nr 1 do ustawy - WYKAZ ROCZNYCH STAWEK AMORTYZACYJNYCH nie przewiduje stawek amortyzacyjnych dla zwierząt. W związku z tym koszty nabycia psa, jako spełniające przesłanki wymienione w art. 15 ust. 1 ustawy można bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. W tym przypadku znajdujemy także potwierdzenie w licznych indywidulanych interpretacjach przepisów Dyrektora KIS np. z 28 maja 2014 r., Znak: IPPB1/415-266/14-2/AM, z 28 maja 2019 r., Znak: 0114-KDIP3-1.4011.160.2019.2.AC, z dnia 19 kwietnia 2021 r., Znak: 0113-KDIPT2-1.4011.45.2021.2.DJD.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie wskazać należy, że zgodnie ze wskazaniem w uzupełnieniu wniosku z 4 lipca 2025 r., niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy możliwości zaliczenia przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych wyłącznie na nabycie psa oraz kosztów zakupu karmy, opieki weterynaryjnej (leki i inne środki medyczne zalecone przez weterynarza), kosztów szkoleń, zakupu akcesoriów (takich jak smycze, obroże, kagańce, legowiska, transporter) oraz wydatków poniesionych na kojec, udział w wystawach, pobyt w psim hotelu, psie zabawki. Ewentualne inne wydatki niewymienione we wniosku oraz w jego uzupełnieniu nie zostały objęte niniejszą interpretacją.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

-   został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-   jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-   pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-   poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-   został właściwie udokumentowany,

-   nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo–skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

-przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

-potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

a.„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

b.„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

c.„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podatnik, oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą, winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik, uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu, odnosi ewidentne korzyści, ponieważ o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy koszty związane z nabyciem psa oraz koszty zakupu karmy, opieki weterynaryjnej (leki i inne środki medyczne zalecone przez weterynarza), koszty szkoleń, zakupu akcesoriów (takich jak smycze, obroże, kagańce, legowiska, transporter) oraz wydatki poniesione na kojec, udział w wystawach, pobyt w psim hotelu, psie zabawki – mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Z treści wniosku i uzupełnienia wynika, że prowadzą Państwo działalność m.in. w zakresie chowu i hodowli pozostałych zwierząt (PKD 01.49.Z). W posiadaniu Spółki znajduje się pies rasy X. Obecnie w Polskim Związku Kynologicznym prowadzone są czynności zmierzające do uzyskania dokumentów potwierdzających uprawnienia hodowlane psa jako reproduktora, zgodnie z Regulaminem Hodowli Psów Rasowych obowiązującym w strukturach FCI.

Zamierzeniem Spółki jest wykorzystywanie psa do reprodukcji (krycia suk tej samej rasy), w związku z tym Spółka będzie uzyskiwała przychód z tytułu świadczenia usług reprodukcyjnych – tj. za krycie, na podstawie indywidualnych umów z właścicielami suk.

Dodatkowo, w dalszej perspektywie, Spółka planuje zakup nieruchomości (działki), która będzie wykorzystywana do hodowli innych zwierząt, w tym m.in. koni. Na terenie tej działki pies będzie pełnił również funkcję stróżującą, zwiększając bezpieczeństwo terenu i inwentarza.

Należy mieć na uwadze, że „celowy” wydatek to przede wszystkim ten, który racjonalnie przyczynia się do osiągnięcia przychodu, ewentualnie zachowania lub zabezpieczenia jego źródła. Działania takie muszą mieć zatem charakter pozytywny, wpływający na przychód podatkowy.

Za takie wydatki można uznać wydatki związane z nabyciem psa oraz koszty zakupu karmy, opieki weterynaryjnej (leki i inne środki medyczne zalecone przez weterynarza), koszty szkoleń, zakupu akcesoriów (takich jak smycze, obroże, kagańce, legowiska, transporter) oraz wydatki poniesione na kojec, udział w wystawach, pobyt w psim hotelu, psie zabawki, bowiem będą one poniesione przez Państwa w związku z prowadzoną działalnością w zakresie reprodukcji psa. W tej perspektywie są to wydatki racjonalne, powiązane z osiąganiem przychodu przez Państwa Spółkę.

Nie sposób również przypisać ww. wydatków do wyłączeń wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Jest to katalog, który enumeratywnie wylicza rodzaje wydatków, których nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie powyższego uznać należy, że ww. wydatki mają związek przyczynowo–skutkowy z działaniami Spółki, mającymi na celu osiągnięcie przychodu związanego ze świadczeniem usług reprodukcyjnych, bądź w przyszłości z ochroną (zabezpieczeniem) majątku Spółki

Podsumowując, wydatki związane z nabyciem psa oraz koszty zakupu karmy, opieki weterynaryjnej (leki i inne środki medyczne zalecone przez weterynarza), koszty szkoleń, zakupu akcesoriów (takich jak smycze, obroże, kagańce, legowiska, transporter) oraz wydatki poniesione na kojec, udział w wystawach, pobyt w psim hotelu, psie zabawki, będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, o ile w istocie będą spełniały łącznie wszystkie warunki uprawniające zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego Państwa stanowisko z ww. zastrzeżeniem należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto podkreślić należy, że informacja wskazująca, że wytwarzane oprogramowanie powstało w ramach prowadzonych prac rozwojowych została przyjęta jako niepodlegający ocenie element opisu zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.