Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka z o.o. został utworzony 26 stycznia 2017 r. na podstawie uchwały nr (…) Województwa (…) z (…) Województwo (…) (dalej również: „Województwo”) posiada 100% udziałów w kapitale Spółki. Fundusz jest spółką celową powołaną do realizacji zadań publicznych samorządu wojewódzkiego (wspierania i promowania rozwoju Województwa (…)), a nie komercyjną.

W związku z powyższym, wypracowany przez Spółkę zysk nie podlega podziałowi między wspólników, lecz przeznaczany jest wyłącznie na realizację jej celów.

W dniu (…) Województwo zawarło ze Spółką umowę w sprawie powierzenia realizacji dwóch zadań publicznych (dalej: „Umowa”), a mianowicie:

 1. zadania instytucji zarządzającej w rozumieniu art. 25 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2016 r., poz. 383 ze zm. - dalej: „u.z.p.p.r.”), polegającego na zarządzaniu środkami finansowymi pochodzącymi z wkładów wniesionych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2007-2013, przyjętego uchwałą Zarządu Województwa (…) Nr (…) z (…) w sprawie przyjęcia Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…0, zmienionego uchwałą Nr (…) z (…) (dalej: „R”) do Instrumentów Inżynierii Finansowej (dalej: „IIF”), zaangażowanych w obowiązujące umowy z tzw. Pośrednikami Finansowymi - w ramach tego zadania Wykonawca przejął całość praw i obowiązków wynikających z umów zawartych z Pośrednikami Finansowymi dotychczas przysługujących Zarządowi Województwa (…) jako instytucji zarządzającej R,

 2. zadania w zakresie zarządzania środkami finansowymi pochodzącymi z wkładów wniesionych w ramach R dla IIF, zwróconych lub niezaangażowanych, o których mowa w art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz. U. z 2016 r., poz. 217 ze zm., dalej: „Ustawa wdrożeniowa”), zgodnie z którym zarząd województwa, po wykonaniu zobowiązań z zawartych umów o dofinansowanie, jest wyłącznym dysponentem środków niezaangażowanych w umowy z ostatecznymi odbiorcami wsparcia i zwracanych przez tych odbiorców oraz jest zobowiązany do ich ponownego wykorzystania na cele określone w art. 78 ust. 7 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z dnia 31 lipca 2006 r., s. 1, ze zm. - dalej: „Rozporządzenie 1083”).

W tym miejscu należy wyjaśnić, że jako Pośrednika Finansowego należy rozumieć - w zależności od kontekstu:

   - podmiot publiczny lub prywatny odpowiedzialny za zwrotne udostępnienie wsparcia tzw. Odbiorcom Wsparcia (małym i średnim przedsiębiorstwom z terenu województwa (…) stanowiących ostatecznych beneficjentów IIF) ze środków finansowych, stanowiących wkład finansowy pochodzący z R do instrumentów inżynierii finansowej wdrażanych na podstawie art. 44 Rozporządzenia 1083,

   - podmiot publiczny lub prywatny, odrębny od Spółki, wybrany w określonym trybie przez Wnioskodawcę w celu wdrażania Instrumentu Finansowego (środek pomocy finansowej mogący przybrać formę inwestycji kapitałowych, pożyczek lub poręczeń oferowany przez Pośrednika Finansowego na rzecz Odbiorców wsparcia na podstawie Umowy) odpowiedzialny za zwrotne udostępnienie wsparcia Odbiorcom Wsparcia; zgodnie z Umową Pośrednik Finansowy pełni rolę podmiotu wdrażającego Instrument Finansowy.

Umowa dotyczy zatem świadczenia przez Wnioskodawcę usług w zakresie zarządzania tzw. Wkładem Finansowym, na który składają się następujące aktywa:

 1) wkłady wniesione w ramach R do IIF, zaangażowane w obowiązujące umowy z Pośrednikami Finansowymi (zadanie nr 1),

 2) środki finansowe pochodzące z wkładów wniesionych w ramach R dla IIF, zwrócone lub niezaangażowane, o których mowa w art. 98 ust. 1 Ustawy wdrożeniowej (zadanie nr 2).

Dodatkowo w tym miejscu wyjaśnić należy, że pojęcie „Instrumentu Inżynierii Finansowej” (IIF) oznacza fundusze zdefiniowane w art. 44 Rozporządzenia 1083.

Zadanie nr 1 jest związane jest z kontynuacją realizacji R, który jako jeden z priorytetów inwestycyjnych (w ramach osi priorytetowej 5. Wzmocnienie konkurencyjności przedsiębiorstw) przewiduje wsparcie dla małych i średnich przedsiębiorstwach obejmujące uruchomienie nowych i wzmocnienie kapitałowe istniejących instytucji finansowego wsparcia przedsiębiorczości - funduszy pożyczkowych i funduszy poręczeniowych.

Realizacja R w zakresie środków zaangażowanych w umowy zawarte przez Zarząd Województwa z Pośrednikami Finansowymi w perspektywie finansowej 2007-2013 następuje na podstawie przepisów Rozporządzenia 1083 oraz u.z.p.p.r. i - co do zasady - nie mają do nich zastosowania przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 20 grudnia 2013 r., s. 320 - dalej: „Rozporządzenie Ogólne”), oraz Ustawy wdrożeniowej, które dotyczą z kolei realizacji programów operacyjnych w perspektywie finansowej 2014-2020.

Zgodnie z art. 152 ust. 1 Rozporządzenia Ogólnego, rozporządzenie to nie ma wpływu na kontynuację albo modyfikację, w tym całkowite lub częściowe anulowanie pomocy zatwierdzonej przez Komisję na podstawie Rozporządzenia 1083 lub wszelkich innych przepisów prawa mających zastosowanie do tej pomocy na dzień 31 grudnia 2013 r. Niniejsze rozporządzenie lub takie inne przepisy prawa mające zastosowanie stosują się nadal po dniu 31 grudnia 2013 r. do tej pomocy lub do danych operacji aż do ich zamknięcia. Dla celów cyt. przepisu pojęcie „pomoc” obejmuje m.in. programy operacyjne.

Zarząd Województwa (…) jest instytucją zarządzającą R na podstawie u.z.p.p.r. i działając w tym charakterze zawarła szereg umów z tzw. Pośrednikami Finansowymi, które zostały wymienione w załączniku do Umowy. Jak wskazano już powyżej, Wnioskodawca przejął prawa i obowiązki Zarządu Województwa (…) wynikające z ww. umów z Pośrednikami Finansowymi, którzy wdrażali IIF i udzielili z IIF wsparcia tzw. Odbiorcom Wsparcia.

Realizowane w ramach zadania nr 1 przedsięwzięcie opiera się zatem na strukturze kaskadowej, na którą składają się:

 1) Wnioskodawca - wykonujący na podstawie Umowy funkcje instytucji zarządzającej R w zakresie wkładów wniesionych w ramach R na lata 2007-2013 do IIF zaangażowanych w obowiązujące umowy z Pośrednikami Finansowymi,

 2) Pośrednicy Finansowi - pojęcie w kontekście zadania nr 1 oznacza podmioty publiczne lub prywatne odpowiedzialne za zwrotne udostępnianie wsparcia Odbiorcom Wsparcia ze środków finansowych, stanowiących wkład finansowy pochodzący z R na lata 2007-2013 do IIF wdrażanych na podstawie art. 44 Rozporządzenia nr 1083;

 3) Odbiorcy Wsparcia - pojęcie w kontekście zadania nr 1 oznacza ostatecznych odbiorców wsparcia udzielonego z IIF - małe i średnie przedsiębiorstwa z terenu województwa (…).

W związku z przejęciem wkładów wniesionych w ramach R na lata 2007-2013 do IIF zaangażowanych w obowiązujące jeszcze umowy z Pośrednikami Finansowymi, wraz z prawami i obowiązkami przysługującymi dotychczas Zarządowi Województwa, Wnioskodawca wykonuje następujące zadania:

 1) monitorowanie w formie sprawozdania kwartalnego zwrotu środków przez Pośredników Finansowych na wyodrębniony w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunek bankowy,

 2) zatwierdzanie sprawozdania kwartalnego składanego przez Pośredników Finansowych w okresie wyjścia z IIF,

 3) rozliczanie zwrotu środków oraz ryczałtu na koszty administracji i zarządzania funduszem poręczeniowym lub funduszem pożyczkowym ponoszonych przez Pośredników Finansowych w okresie wyjścia z IIF,

 4) rozliczanie z Pośrednikami Finansowymi kosztów związanych z prowadzonymi postępowaniami egzekucyjnymi,

 5) dokonywanie kontroli w zakresie prawidłowości realizacji postanowień umów z Pośrednikami Finansowymi.

Zadanie nr 2 związane jest natomiast z koniecznością ponownego rozdysponowania środków finansowych zwróconych z IIF w ramach R zgodnie z dyspozycją art. 98 ust. 1 Ustawy wdrożeniowej.

W celu realizacji ww. zadania publicznego Zarząd Województwa (…) uchwałą Nr (…) z dnia (…) przyjął dokument „Strategia inwestycyjna dla środków finansowych z instrumentów inżynierii finansowej Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…)” (dalej: „Strategia”).

Dokument ten stanowi podstawę do określenia sposobu wykorzystania środków finansowych pochodzących z wkładów wniesionych w ramach R do IIF, wdrażanych na podstawie art. 44 Rozporządzenia 1083. Strategia została przygotowana w związku z podejmowaniem działań związanych z zakończeniem perspektywy finansowej 2007-2013 stanowi ona załącznik do umowy powierzenia zadań zawieranej między Województwem (…) a podmiotem pełniącym rolę tzw. funduszu powierniczego (w tym przypadku Sp. z o.o.).

Środki zwrócone z IIF nie posiadają statusu środków europejskich, co oznacza, że nie podlegają reżimowi prawnemu i zasadom wdrażania i rozliczania funduszy strukturalnych, z zastrzeżeniem zachowania ich przeznaczenia zgodnie z ww. art. 78 ust. 7 Rozporządzenia 1083/2006. Zgodnie z regulacjami zawartymi w przedmiotowym przepisie, zasoby zwrócone na rzecz operacji z inwestycji dokonywanych z funduszy, określonych w art. 44 lub pozostałe, po uwzględnieniu wszystkich gwarancji muszą zostać powtórnie wykorzystane przez właściwe organy państwa członkowskiego na rzecz projektów z zakresu rozwoju obszarów miejskich lub na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw.

W opinii Komisji Europejskiej (nota COCOF/10/0014/05 z dnia 8 lutego 2012 r.) należy przez to rozumieć wykorzystanie tych środków na ten sam typ działania, któremu miały pierwotnie służyć i w tym samym regionie objętym programem operacyjnym. Również odsetki i inne dochody podlegające zwrotowi uzyskane z tytułu płatności z R do IIF, należy powtórnie wykorzystać na korzyść tego samego typu działania.

W zakresie zadania nr 2, Umowa określa ponadto zasady świadczenia przez wykonawcę usług publicznych w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkańców Województwa (…), poprzez udostępnianie Odbiorcom Wsparcia, za pośrednictwem Pośredników Finansowych, wsparcia w formie inwestycji kapitałowych, pożyczek lub poręczeń (Instrumentów Finansowych).

W celu realizacji powierzonych zadań publicznych, Wykonawca ustanowił we własnym imieniu i na rzecz Województwa Fundusz Powierniczy (fundusz tworzony w celu zapewnienia wsparcia w postaci środków finansowych dla Instrumentów Finansowych), dla którego założył rachunek bankowy w (…), służący przechowywaniu ww. Wkładu Finansowego, jak również przychodów z tytułu odsetek i innych korzyści, a także środków zwróconych do Instrumentu Finansowego. Wykonawca objął tym samym rolę tzw. Menadżera Funduszu Powierniczego (dalej: „MFP”) w okresie realizacji Umowy. Wykonawca odpowiedzialny jest za wykonywanie operacji z użyciem ww. rachunku Funduszu Powierniczego, w tym płatności związanych z umowami operacyjnymi podpisanymi z Pośrednikami Finansowymi.

Ze wskazanego powyżej rachunku bankowego realizowane są wyłącznie następujące operacje:

1) płatności wymagane w związku z umowami zawartymi z Pośrednikami Finansowymi, w tym wynagrodzenie należne Pośrednikom Finansowym,

2) opłata za zarządzanie i administrację Funduszem Powierniczym należna Spółce,

3) płatności związane ze świadczeniami publiczno-prawnymi,

4) inne uzasadnione płatności związane z realizacją powierzonego zadania zatwierdzone przez Województwo.

Rachunek bankowy, o którym mowa powyżej przez cały okres realizacji Umowy pozostaje wydzielony od pozostałych zasobów Spółki i wykorzystywany wyłącznie do celów realizacji Umowy, poprzez operacje bankowe wskazane w Umowie.

Środki w celu wykonania zadania powierzonego Wykonawcy są uruchamiane z rachunku do obsługi IIF pochodzącymi z R, założonym w Banku Gospodarstwa Krajowego. Zarząd Województwa (…) jest wyłącznym dysponentem środków zgromadzonych na tym rachunku na podstawie art. 98 ust. 4 pkt 2 Ustawy wdrożeniowej. Co również istotne, z ww. rachunku w Banku Gospodarstwa Krajowego na rachunek Funduszu Powierniczego są przelewane również środki zwracane przez Pośredników Finansowych na podstawie umów, w stosunku do których Wnioskodawca przejął prawa i obowiązki Zarządu Województwa w ramach opisanego powyżej zadania nr 1 (przejęcie zadań instytucji zarządzającej), tym samym stają się one środkami, o których mowa w zadaniu nr 2 i również są ponownie zagospodarowywane na podstawie art. 98 ust. 4 pkt 2 Ustawy wdrożeniowej.

Spółka, w celu realizacji powierzonych zadań zobowiązała się do prowadzenia wyodrębnionej ewidencji księgowej dla operacji Funduszu Powierniczego zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Realizowane przedsięwzięcie również opiera się na strukturze kaskadowej, na którą składają się:

 1) Województwo (…) - dysponent środków finansowych pochodzących z wkładów wniesionych w ramach R, przekazujący Wnioskodawcy wykonywanie własnych zadań publicznych wynikających z art. 98 ust. 1 Ustawy wdrożeniowej,

 2) Menadżer Funduszu Powierniczego, którego rolę pełni Wnioskodawca,

 3) Pośrednicy Finansowi - pojęcie to w kontekście zadania nr 2 oznacza podmiot publiczny lub prywatny, odrębny od Wykonawcy, wybrany w określonym trybie przez Wykonawcę w celu wdrażania Instrumentu Finansowego, odpowiedzialny za zwrotne udostepnienie wsparcia Odbiorcom Wsparcia; Pośrednik Finansowy pełni rolę podmiotu wdrażającego Instrument Finansowy,

 4) Odbiorcy Wsparcia - w kontekście zadania nr 2 jest to podmiot otrzymujący wsparcie finansowe od Pośrednika Finansowego z Instrumentu Finansowego w ramach umowy inwestycyjnej - małe i średnie przedsiębiorstwa z terenu województwa (…) (dalej: „MŚP”).

Zgodnie z Umową, podstawowymi zadaniami MFP są m.in.:

 1) realizacja Umowy zgodnie z obowiązującymi przepisami, w sposób celowy, legalny i gospodarczy,

 2) ścisła współpraca z Województwem w czasie realizacji Umowy,

 3) realizacja Strategii, w tym przeprowadzanie odpowiednich badań i analiz,

 4) lokowanie środków finansowych niezaangażowanych i wypłaconych, pozostających u Wykonawcy oraz przychodów wygenerowanych na tych środkach, z zachowaniem zasad bezpieczeństwa i na warunkach rynkowych,

 5) przygotowywanie i przedstawianie Województwu do zatwierdzenia procedur związanych z realizacją powierzonego zadania, w tym trybu i warunków wyboru Pośredników Finansowych,

 6) organizacja wyboru Pośredników Finansowych,

 7) negocjowanie projektów umów z Pośrednikami Finansowymi oraz zawieranie i aneksowanie umów z Pośrednikami Finansowymi,

 8) przekazywanie do wiadomości Województwa kopii umów zawartych z Pośrednikami Finansowymi oraz

 9) monitorowanie postępu osiąganego przez Pośredników Finansowych,

    10)kontrola Pośredników Finansowych zgodnie z zasadami określonymi w Umowie,

    11) monitorowanie wdrażania przez Pośredników Finansowych zaleceń pokontrolnych,

    12) przekazywanie Pośrednikom Finansowym szczegółowych zasad i zaleceń wypełniania obowiązków, w tym obowiązków informacyjno-promocyjnych,

    13)niezwłoczne informowanie Województwa o wszelkich ujawnionych w trakcie Umowy istotnych problemach uniemożliwiających lub w istotny sposób opóźniających wykonanie powierzonego zadania,

    14) monitorowanie postępu realizacji powierzonych zadań, w tym przedkładanie Województwu do zatwierdzenia sprawozdań kwartalnych oraz sprawozdania końcowego,

    15)prowadzenie działań informacyjno-promocyjnych.

Pośrednicy Finansowi są wybierani przez MFP w trybach określonych przez Prawo zamówień publicznych i są odpowiedzialni za utworzenie Instrumentu Finansowego, do którego MFP wnosi następnie wkład finansowy w celu udzielenia z niego wsparcia finansowego dla Ostatecznych Odbiorców, tj. MŚP. Pośrednicy Finansowi zawierają umowy operacyjne z MFP. Zawierają również tzw. umowy inwestycyjne z Odbiorcami Wsparcia w celu finansowania przedsięwzięcia realizowanego przez Odbiorcę Wsparcia z Instrumentu Finansowego.

Powyższe formy działania mają na celu udzielenie wsparcia dla MŚP poprzez wzmocnienie ich działań inwestycyjnych, a także zapewnienie im dynamicznego rozwoju i przewagi konkurencyjnej na rynku, co stanowi realizację polityki rozwoju Województwa i zaspokajanie zbiorowych potrzeb mieszkańców jednostki samorządu terytorialnego.

Obrana przez Województwo forma realizowania wymienionych powyżej zadań publicznych, poprzez wykorzystanie usług wyspecjalizowanego podmiotu, jest zgodna z przepisami prawa oraz pożądana z punktu widzenia samorządu Województwa. Z uwagi na interes publiczny regionu i w związku z faktem, że Spółka z o.o. jest podmiotem celowym powołanym do realizacji zadań zleconych przez Województwo, stanowiących zadania własne Województwa, poprzez świadczenie usług, zostało przeprowadzone postępowanie w sprawie udzielenia zamówienia z wolnej ręki, o którym mowa w art. 67 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1579). Udzielenie zamówienia nastąpiło na podstawie spełniania przez Województwo oraz Fundusz następujących warunków, określonych w ww. art. 67 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy:

 1) zamawiający sprawuje nad tą osobą prawną kontrolę, odpowiadającą kontroli sprawowanej nad własnymi jednostkami, polegającą na dominującym wpływie na cele strategiczne oraz istotne decyzje dotyczące zarządzania sprawami tej osoby prawnej; warunek ten jest również spełniony, gdy kontrolę taką sprawuje inna osoba prawna kontrolowana przez zamawiającego w taki sam sposób,

 2) ponad 90% działalności kontrolowanej osoby prawnej dotyczy wykonywania zadań powierzonych jej przez zamawiającego sprawującego kontrolę lub przez inną osobę prawną, nad którą ten zamawiający sprawuje kontrolę, o której mowa w lit. a),

 3) w kontrolowanej osobie prawnej nie ma bezpośredniego udziału kapitału prywatnego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy pokreślić, że Spółka jest spółką celową, powołaną do realizacji zadań publicznych powierzanych przez Województwo, której właścicielem jest Województwo, tym samym Województwo ma dominujący wpływ na cele strategiczne oraz istotne decyzje Spółki, a także sprawuje kontrolę nad Spółką.

Powierzone Spółce środki w ramach Umowy są źródłem dodatkowych funduszy w postaci odsetek oraz wszelkich innych korzyści powstałych na wskutek obrotu tymi środkami w ramach Umowy.

W Umowie zaś wskazano, że wszelkie przychody osiągnięte z tytułu zarządzania powierzonymi środkami finansowymi, Wnioskodawca jest zobowiązany zwrócić w całości na rachunek bankowy wskazany przez Województwo, a następnie zostaną one ponownie wykorzystane na mocy zawarcia nowej umowy na tożsamy cel (umowa z 31 stycznia 2024 r., o której mowa poniżej).

Umowa została zawarta na czas określony - od dnia zawarcia do 31 stycznia 2024 r.

Od 20 grudnia 2017 r. (zawarcie Umowy) do 31 stycznia 2024 r. (zawarcie nowej umowy, która była już przedmiotem rozważań Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej - interpretacja indywidualna sygn. 0111-KDIB1-3.4010.636.2024.1.MBD z 15 stycznia 2025 r., w której Organ stwierdził, że opisane we wniosku środki nie stanowią przychodów Spółki) zaangażowane środki stanowiły wyłącznie środki ponownie zaangażowane zgodnie z art. 98 ust. 1 Ustawy wdrożeniowej.

Mając na uwadze, że zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, pojęcie przychodów obejmuje m.in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a zatem jest bardzo szerokie, Spółka występuje o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w celu oceny przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej skutków podatkowych przedsięwzięcia.

Pytania

 1. Czy wygenerowane przez Spółkę środki w postaci odsetek oraz wszelkich innych korzyści powstałych na wskutek obrotu powierzonymi Wnioskodawcy środkami w ramach Umowy są przychodami Wnioskodawcy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o CIT?

 2. W przypadku uznania przez Organ, że ww. środki stanową przychody Spółki w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, czy przychody, jakie wygeneruje zagospodarowanie opisanych we wniosku środków w szczególności odsetki i inne przychody osiągnięte z inwestycji realizowanych przez Spółkę w ramach Umowy są zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wygenerowane środki w postaci odsetek oraz wszelkich innych korzyści powstałych na wskutek obrotu powierzonymi Wnioskodawcy środkami w ramach Umowy są, nie są przychodami Wnioskodawcy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o CIT.

Jak wskazuje w szczególności art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Powyższa regulacja nie definiuje ściśle pojęcia przychodu, jednakże można stwierdzić, że przychodem jest wszelkie trwałe, bezzwrotne i definitywne przysporzenia majątkowe w postaci środków pieniężnych, dóbr majątkowych oraz świadczeń w naturze, niezależnie od tytułu prawnego ich uzyskania przez podatnika. W przypadku podatników prowadzących działalność gospodarczą, przychodem są również kwoty należne, nawet gdy nie zostały faktycznie otrzymane, pod warunkiem, że kwoty te spełniają warunki wymienione powyżej (trwały, bezzwrotny i definitywny charakter).

Do przychodów podatkowych można więc zaliczyć jedynie przychody, które są danemu podatnikowi należne, tj. w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Definitywny charakter przychodu objawia się zaś w ten sposób, że faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa.

Przenosząc powyższe na płaszczyznę analizowanej sprawy, Województwo powierzyło Spółce realizację dwóch zadań publicznych.

W tym celu powierzono Spółce Wkład Finansowy, który po jego prawidłowym wykorzystaniu zostaje zwrócony na specjalny rachunek bankowy w postaci środków zwróconych.

Zagospodarowane środki zarówno, generują dodatkowe fundusze, które, zdaniem Wnioskodawcy, nie stanowią jego przychodów w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż nie stanowią one trwałego, bezzwrotnego i definitywnego przysporzenia majątkowego w postaci środków pieniężnych, dóbr majątkowych czy świadczeń w naturze ani kwot należnych spełniających warunki wymienione powyżej (trwałych, bezzwrotnych i definitywny charakter). W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka jest zobowiązana do oddzielenia powierzonych w ramach Umowy środków od pozostałych zasobów Spółki.

Wyżej wymienione oddzielenie powierzonych w ramach Umowy środków od pozostałych zasobów Spółki objawia się prowadzeniem dla nich odrębnego rachunku bankowego jak również ewidencji księgowej.

Oprócz powyższego, w czasie realizacji Projektu, Wnioskodawca może wykorzystywać ww. środki wyłącznie na cele wskazane w Umowie.

Natomiast, po zakończeniu obowiązywania Umowy, Spółka jest zobowiązania do systematycznego zwrotu opisach we wniosku środków na wskazany rachunek bankowy. Trudno jest więc mówić, aby wygenerowane środki miały dla Wnioskodawcy trwały, bezzwrotny i definitywny charakter.

Podsumowując powyższe, ze względu na fakt, że:

1) opisane środki pozostają wyodrębnione od majątku Spółki,

2) wnioskodawca nie może swobodnie ich rozdysponować,

3) podatnik jest zobowiązany do zwrotu opisanych środków po zakończeniu realizacji Umowy

środki wygenerowane na powierzonym kapitale nie stanowią przychodów Spółki.

Ad. 2

W przypadku uznania przez Organ, że stanowisko Spółki odnośnie pytania nr 1 jest nieprawidłowe, zdaniem Wnioskodawcy, wygenerowane środki w postaci odsetek oraz wszelkich innych korzyści powstałych na wskutek obrotu powierzonymi Wnioskodawcy środkami w ramach Umowy stanowią przychody Spółki polegające zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o CIT podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Z powyższego wynika, że podatnik posiadający siedzibę na terytorium kraju ma nieograniczony obowiązek podatkowy. Nie mniej, w ustawie przewidziano również wyłączenia oraz zwolnienia z obowiązku podatkowego i tak w myśl art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT, zwalnia się od opodatkowania przychody podmiotu wdrażającego instrument finansowy, o którym mowa w rozdziale 10 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 lub w rozdziale 10 ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027, w szczególności odsetki, opłaty gwarancyjne, dywidendy i inne przychody osiągnięte z inwestycji realizowanych przez ten podmiot - w części zwiększającej wkład finansowy z programów służących realizacji umowy partnerstwa.

Brzmienie przytoczonego przepisu wskazuje, że ustawodawca wprowadził dwie przesłanki jego zastosowania:

1) podmiotową - określającą podmiot wdrażający instrument finansowy oraz

2) przedmiotową - określającą rodzaj przychodów oraz warunkującą ich zwolnienie w części zwiększającej wkład finansowy z programu operacyjnego.

Powyższe wskazuje, że zwolnienie dotyczy jedynie tej części przychodu, która zwiększa wkład finansowy z regionalnych programów operacyjnych. Oprócz powyższego, Spółka musi być podmiotem wdrażającym instrument finansowy, o którym mowa w rozdziale 10 Ustawy Wdrożeniowej.

Co niezwykle istotne, ustawodawca nie określił w ramach normy art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT, wymogu określającego źródło pochodzenia środków inwestowanych, tj. ustawodawca nie wskazał, że przychody muszą być osiągnięte ze środków pochodzących z programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 lub ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027.

Opisane we wniosku ponownie inwestowane środki pochodzące ze środków z R, powinny być więc wolne od podatku, w szczególności gdy, tak jak w przypadku Spółki, są one wykorzystywane zgodnie z Ustawą Wdrożeniową. Powyższe oznacza, że środki są zagospodarowywane zgodnie z Ustawą Wdrożeniową (ww. ustawa ma do tych środków zastosowanie), do której odnosi się art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT.

Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną (np. interpretacja indywidualna z 21 stycznia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.610.2021.1.AK) odniesienie do rozdziału 10 ustawy wdrożeniowej tyczy się jedynie instrumentu finansowego, nie zaś samego podmiotu wdrażającego. Nie jest więc istotne, czy Spółka jest sama w sobie „podmiotem wdrażającym” w rozumieniu przepisów Rozdziału 10 Ustawy Wdrożeniowej.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego „wdrażać” oznacza „wprowadzać coś nowego do użytku”. Zgodnie z Umową Województwo powierzyło wiele istotnych zadań w związku z ponownym wykorzystaniem środków finansowych Spółce. Tym samym, Wnioskodawca jest zobowiązany do m.in. zarządzania wkładem finansowym, utworzenia Funduszu Powierniczego wraz z jego zarządzaniem i nadzorowaniem, wnoszenia środków finansowych pochodzących ze zwrotów i ich udostępniania.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że Spółka jest podmiotem wdrażającym.

Przechodząc do przesłanki przedmiotowej, jak wskazano w opisie stanu faktycznego wszelkie przychody osiągnięte z tytułu zarządzania powierzonymi środkami finansowymi, zwracane będą w całości na wskazany przez Województwo rachunek bankowy i zostaną ponownie wykorzystane na tożsamy cel zgodnie z nową umową (wskazana umowa była przedmiotem rozważań Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.636.2024.1.MBD z 15 stycznia 2025 r.), a więc zwiększają wkład programu.

Dodatkowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej z 31 sierpnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.263.2021.1.AK wskazał, że: „Należy zaznaczyć, że z uwagi na mające zastosowanie do działalności Funduszu normy prawa unijnego oraz prawa krajowego (tj. art. 44 i 45 Rozporządzenia Ogólnego oraz art. 29 Ustawy Wdrożeniowej), wszystkie zwroty z inwestycji dokonanych w ramach instrumentu finansowego X, będą zawsze miały status przypisanych do wkładu publicznego i muszą być ponownie wykorzystane na realizację celów określonych w Ustawie Wdrożeniowej oraz Rozporządzeniu Ogólnym. Oznacza to, że Środki z inwestycji uzyskiwane przez Fundusz, ze względu na odgórnie ustalone zasady, zostaną przeznaczone w kolejnym obrocie na wsparcie realizacji określonych celów publicznych przez co będą zwiększać wkład finansowy z programu operacyjnego. Spełniona jest zatem przesłanka przedmiotowa, umożliwiająca zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 53a Ustawy o CIT, do Środków z inwestycji uzyskiwanych przez Fundusz”.

Zaprezentowany przez Dyrektora KIS sposób wykładni należy przyjąć z pełną aprobatą i w tym miejscu należy zaznaczyć, że ustawodawca, oprócz ww. dwóch przesłanek, nie wskazał, żadnych dodatkowych kryteriów odnośnie do możliwości zastosowania omawianego zwolnienia.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że omawiane przychody będą zwiększać wkład finansowy z programu operacyjnego, a więc przesłanka przedmiotowa zostanie spełniona.

Jedyną wątpliwość Spółki budzi stwierdzenie „instrument finansowy, o którym mowa w rozdziale 10 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020” w kontekście przesłanki podmiotowej.

Z powyższego wynika, że aby zwolnienie miało zastosowanie Spółka musi wdrażać instrument finansowy w rozumieniu rozdziału 10 Ustawy Wdrożeniowej. Jednakże w samym rozdziale 10 Ustawy Wdrożeniowej, nie ma zawartej konkretnej definicji instrumentu finansowego, stąd też wątpliwości Wnioskodawcy.

Z rozdziału 10 Ustawy Wdrożeniowej wynika, m.in. że „Instytucja zarządzająca może zapewnić wkład finansowy ze środków programu operacyjnego na rzecz instrumentów finansowych na zasadach określonych w części drugiej w tytule IV rozporządzenia ogólnego.”.

Dodatkowo, zgodnie z art. 2 Ustawy Wdrożeniowej, który wprowadza definicje do ustawy, instrumentem finansowym jest instrument finansowy, o którym mowa w części drugiej w tytule IV rozporządzenia ogólnego.

Powyższe wskazuje, że w celu zdefiniowania instrumentu finansowego należy sięgnąć do tytułu IV Rozporządzenia Ogólnego, który określa m.in., że:

 1) EFSI mogą być wykorzystywane w celu wspierania instrumentów finansowych w ramach jednego lub kilku programów, w tym zorganizowanych poprzez fundusze funduszy, aby przyczynić się do osiągnięcia celów szczegółowych określonych w ramach priorytetu.

 2) Instrumenty finansowe wdraża się, by wesprzeć inwestycje, które uznaje się jako finansowo wykonalne i nie otrzymujące wystarczającego finansowania ze źródeł rynkowych. Stosując przepisy niniejszego tytułu, instytucje zarządzające, podmioty wdrażające fundusze funduszy i podmioty wdrażające instrumenty finansowe zapewniają zgodność z obowiązującymi przepisami prawa, w szczególności w zakresie pomocy państwa i zamówień publicznych.

Z powyższego również nie wynika dokładna definicja instrumentów finansowych, jednakże wskazano tu, że muszą one wspierać inwestycje finansowo wykonalne i nie otrzymujące wystarczającego finansowania ze źródeł rynkowych, co w przypadku Instrumentów Finansowych ma miejsce. Opisane we wniosku Instrumenty Finansowe są wykorzystywane w celu m.in. pomocy rozwoju MŚP, które na rynkowych warunkach mają ograniczone zdolności pozyskania finansowania zewnętrznego i często są niekorzystne finansowo.

Idąc dalej zgodnie z definicją instrumentu finansowego zawartą w art. 2 pkt 11 Rozporządzenia Ogólnego, „instrumenty finansowe” oznaczają instrumenty finansowe określone w rozporządzeniu finansowym, o ile w niniejszym rozporządzeniu nie przewidziano inaczej.

Przechodząc więc do Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz. U. UE. L. z 2012 r. Nr 298, str. 1 ze zm.), „instrumenty finansowe” oznaczają unijne środki wsparcia finansowego przekazywane z budżetu na zasadzie komplementarności w celu osiągnięcia określonego celu lub określonych celów polityki Unii.

Instrumenty takie mogą przybierać formę inwestycji kapitałowych lub quasi kapitałowych, pożyczek lub gwarancji lub innych instrumentów opartych na podziale ryzyka, a w stosownych przypadkach mogą być łączone z dotacjami (art. 2 lit. p).

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że opisane we wniosku Instrumenty Finansowe spełniają również powyższe przesłanki. Okoliczność, że obecnie środki te nie posiadają statusu środków europejskich nie oznacza automatycznie, że nie stanowią one środków unijnych.

Nieposiadanie statusu środków europejskich w praktyce oznacza tyle, że nie podlegają one reżimowi prawnemu i zasadom wdrażania i rozliczania funduszy strukturalnych, z zastrzeżeniem zachowania ich odpowiedniego zastosowania, co w przypadku Spółki jest spełnione. Niemniej, środki te zostały przekazane z EFSI, są więc środkami unijnymi. Forma Instrumentów Finansowych również została zachowana.

Co więcej, art. 98 Ustawy Wdrożeniowej, warunkuje ponowne wykorzystanie środków: „niezaangażowane w ramach umów z odbiorcami wsparcia udzielanego przez instrumenty inżynierii finansowej oraz środki zwracane przez tych odbiorców do instrumentów inżynierii finansowej są ponownie wykorzystywane na realizację celów określonych w art. 78 ust. 7 tego rozporządzenia, zgodnie z art. 152 ust. 1 rozporządzenia ogólnego.”.

I tak art. 78 ust. 7 Rozporządzenia 1083 stanowi:

„Odsetki uzyskane z tytułu płatności z programów operacyjnych do funduszy określone w art. 44 wykorzystywane są na finansowanie któregokolwiek z następujących:

 a) projektów z zakresu rozwoju obszarów miejskich w przypadku funduszy na rzecz rozwoju obszarów miejskich;

 b) instrumentów inżynierii finansowej dla małych i średnich przedsiębiorstw;

 c) w przypadku funduszy lub innych systemów zachęt zapewniających pożyczki, gwarancji dla inwestycji dotyczących wsparcia podlegającego zwrotowi lub równoważnych instrumentów dotyczących efektywności energetycznej i wykorzystania energii odnawialnej w budynkach, w tym w istniejącym budownictwie mieszkaniowym.

Zasoby zwrócone na rzecz operacji z inwestycji dokonanych z funduszy, określonych w art. 44, lub pozostałe po uwzględnieniu wszystkich gwarancji zostają powtórnie wykorzystane przez właściwe organy państwa członkowskiego na rzecz projektów z zakresu rozwoju obszarów miejskich, na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw lub efektywności energetycznej i wykorzystania energii odnawialnej w budynkach, w tym w istniejącym budownictwie mieszkaniowym.”.

Przepis z art. 152 ust. 1 Rozporządzenia Ogólnego, to z kolei przepis przejściowy wskazujący na dalsze zastosowanie Rozporządzenia 1083/2006, tj.: Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na kontynuację albo modyfikację, w tym całkowite lub częściowe anulowanie pomocy zatwierdzonej przez Komisję na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1083/2006 lub wszelkich innych przepisów prawa mających zastosowanie do tej pomocy na dzień 31 grudnia 2013 r. To rozporządzenie lub takie inne przepisy prawa mające zastosowanie stosują się nadal po dniu 31 grudnia 2013 r. do tej pomocy lub do danych operacji aż do ich zamknięcia. Dla celów niniejszego ustępu pomoc obejmuje programy operacyjne i duże projekty.

Skoro więc w Umowie zastrzeżono, że re-użycie środków odbywa się na podstawie art. 98 Ustawy wdrożeniowej, należy stwierdzić, że oferowana pomoc zwrotna w ramach Instrumentów Finansowych wpisuje się w przesłankę z art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT.

Podsumowując, odnosząc się do wykładni systemowej i celowościowej należy zauważyć, że wprowadzając zwolnienie, Ustawodawca miał na celu wyeliminowanie ryzyka uszczuplenia środków przeznaczonych na cele publiczne oraz zachęcanie podmiotów do wielokrotnego obrotu tymi środkami, tj. na maksymalne wykorzystanie środków na realizację projektów.

Powyższe dodatkowo potwierdza, że wolą ustawodawcy nie było wyeliminowanie z powyższego zwolnienia przychodów osiągniętych z środków pierwotnie udostępnionych w ramach R. Skoro pierwotnym zamysłem ustawodawcy było, aby środki w ramach programu operacyjnego nie zostały uszczuplone przez podatek oraz chęć najefektywniejszego wykorzystania tych środków, a w dodatku w samej Ustawie Wdrożeniowej przewidziano różne formy ponownego wykorzystania tych środków w tym środków pochodzących z R, należy stwierdzić, że takie przychody też powinny podlegać zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych. Co więcej ponowne wykorzystanie środków stanowi niejako przymus ustawodawcy, gdyż nie używa on sformułowania „środki mogą być ponownie wykorzystane”, a „są ponownie wykorzystywane”.

Potwierdzeniem powyższego jest pismo Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju, podpisane przez Dyrektora Departamentu Koordynacji Wdrażania Funduszy UE, stanowiące odpowiedź na pismo Ministerstwa Finansów (Departament Podatków Dochodowych) z 26 stycznia 2018 r. (sygn. DD6.8223.5.2018), w którym wskazano, że: „Celem wprowadzenia w art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT, zwolnienia od podatku dochodowego przychodów podmiotów wdrażających instrumenty finansowe była ochrona przed opodatkowaniem i - w konsekwencji - uszczupleniem publicznych środków programów operacyjnych Polityki Spójności przeznaczonych na wdrażanie instrumentów finansowych. (...) Nałożenie na te środki podatku dochodowego powodowałoby uszczuplenie środków, które w kolejnym obrocie muszą być przeznaczone na wsparcie realizacji określonych celów publicznych. Zwolnienie podatkowe wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT, pozwala zatem maksymalizować korzyści wynikające z użycia i wielokrotnego obrotu zwrotnych form finansowania projektów o istotnym znaczeniu dla gospodarki, ale przede wszystkim pozwala na wypełnienie obowiązków spoczywających na instytucjach zarządzających oraz państwie członkowskim, wynikających z prawa unijnego. (...) w opinii Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju, wszystkie dochody przypisane do wkładu publicznego w ramach instrumentów finansowych realizowanych w programach operacyjnych, niezależnie od sposobu ich wypracowania, korzystają ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT.” (pismo to zostało przytoczone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0111-KDIB1-2.4010.650.2021.1.AK z 3 lutego 2022 r.).

Mając na uwadze, że zgodne z Umową ponowne wykorzystanie środków będzie się odbywało zgodnie z art. 98 Ustawy wdrożeniowej, a więc na cele zgodne z celami programu, należy stwierdzić, że przychody z nich uzyskane, w części zwiększającej wkład finansowy z programów służących realizacji umowy partnerstwa powinny być zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 53a ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „updop”):

W piśmiennictwie oraz judykaturze, przychód podatkowy identyfikowany jest z trwałym przysporzeniem majątkowym zwiększającym wartość aktywów (zob. P. Małecki, M. Mazurkiewicz, CIT. Podatki i rachunkowość - Komentarz do art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, LEX 2014). Z kolei w wyroku z 12 lutego 2013 r., sygn. akt II FSK 1248/11 Naczelny Sąd Administracyjny wyraził pogląd, zgodnie z którym z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem jest ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Przychodem jest zatem takie przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, które definitywnie powiększa aktywa osoby prawnej.

Otrzymane świadczenie może być więc uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi. Zasadne jest więc twierdzenie, że w przypadku, gdy w efekcie danego zdarzenia stan majątkowy podatnika nie ulegnie zmianie, nie dojdzie do osiągnięcia przez niego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Jedynie w przypadku uzyskania przez podatnika przysporzenia majątkowego o charakterze definitywnym, w sposób stały i obiektywny zwiększającego aktywa podatnika (bądź też zmniejszającego jego pasywa), powstanie przychód podlegający opodatkowaniu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, należy uznać, że Państwa stanowisko w zakresie ustalenia czy wygenerowane przez Państwa środki w postaci odsetek oraz wszelkich innych korzyści powstałych na wskutek obrotu powierzonymi Wnioskodawcy środkami w ramach Umowy są przychodami Wnioskodawcy w rozumieniu art. 12 ust. 1 updop, jest prawidłowe.

Jak wynika z opisu sprawy, w dniu (…) Województwo zawarło z Państwem umowę w sprawie powierzenia realizacji dwóch zadań publicznych (dalej: „Umowa”). Umowa dotyczy świadczenia przez Państwa usług w zakresie zarządzania tzw. Wkładem Finansowym, na który składają się następujące aktywa:

 1) wkłady wniesione w ramach R do IIF, zaangażowane w obowiązujące umowy z Pośrednikami Finansowymi (zadanie nr 1),

 2) środki finansowe pochodzące z wkładów wniesionych w ramach R dla IIF, zwrócone lub niezaangażowane, o których mowa w art. 98 ust. 1 Ustawy wdrożeniowej (zadanie nr 2).

W celu realizacji powierzonych zadań publicznych, Wykonawca ustanowił we własnym imieniu i na rzecz Województwa Fundusz Powierniczy (fundusz tworzony w celu zapewnienia wsparcia w postaci środków finansowych dla Instrumentów Finansowych), dla którego założył rachunek bankowy w (…), służący przechowywaniu ww. Wkładu Finansowego, jak również przychodów z tytułu odsetek i innych korzyści, a także środków zwróconych do Instrumentu Finansowego. Wykonawca objął tym samym rolę tzw. Menadżera Funduszu Powierniczego (dalej: „MFP”) w okresie realizacji Umowy. Rachunek bankowy, o którym mowa powyżej przez cały okres realizacji Umowy pozostaje wydzielony od pozostałych Państwa zasobów i wykorzystywany wyłącznie do celów realizacji Umowy, poprzez operacje bankowe wskazane w Umowie. Powierzone Państwu środki w ramach Umowy są źródłem dodatkowych funduszy w postaci odsetek oraz wszelkich innych korzyści powstałych na wskutek obrotu tymi środkami w ramach Umowy. W Umowie wskazano, że wszelkie przychody osiągnięte z tytułu zarządzania powierzonymi środkami finansowymi, jesteście Państwo zobowiązani zwrócić w całości na rachunek bankowy wskazany przez Województwo, a następnie zostaną one ponownie wykorzystane na mocy zawarcia nowej umowy na tożsamy cel.

Zatem, środki powierzone Państwu w ramach realizacji postanowień Umowy, a następnie przeznaczone na wsparcie Odbiorców Wsparcia, stanowią źródło dodatkowych funduszy w postaci odsetek oraz wszelkich innych korzyści powstałych na wskutek obrotu tymi środkami w ramach Umowy. Co istotne, ww. środki są wyodrębnione od pozostałych Państwa środków, a Państwo jako Menadżer Funduszu Powierniczego jesteście zobowiązani do ich zwrotu w całości na rachunek bankowy wskazany przez Województwo, które następnie zostaną ponownie wykorzystane na mocy zawarcia nowej umowy na tożsamy cel.

W świetle powyższego opisu, trudno uznać przychody w postaci odsetek oraz wszelkich innych korzyści powstałych na wskutek obrotu powierzonymi Wnioskodawcy środkami w ramach Umowy, za Państwa przychody. Wygenerowane ww. środki są wyodrębnione od pozostałych Państwa środków i jesteście Państwo zobowiązani do ich zwrotu Województwu, w celu ich ponownego wykorzystania na mocy zawarcia nowej umowy na tożsamy cel. Powyższy mechanizm wskazuje, że Państwo w istocie nie uzyskujecie przychodów w postaci odsetek oraz wszelkich innych korzyści powstałych na wskutek obrotu powierzonymi Państwu środkami w ramach Umowy, a pełnicie jedynie funkcję pośrednika w przekazywaniu tych środków finansowych.

Dodatkowo, jesteście Państwo spółką celową, powołaną do realizacji zadań publicznych samorządu wojewódzkiego, wspierania i promowania rozwoju Województwa (…). W związku z realizacją tego celu, w ramach zawartej (…) umowy z Województwem, będziecie Państwo realizować zadania w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2007-2013.

Zatem, skoro przychody, jakie wygenerują zaangażowane przez Państwa środki w ramach Projektu, w szczególności odsetki oraz wszelkie inne korzyści powstałe na wskutek obrotu powierzonymi Państwu środkami w ramach Umowy, nie stanowią Państwa definitywnego przysporzenia majątkowego, nie stanowią one przychodów w rozumieniu art. 12 ust. 1 updop.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, uznałem za prawidłowe.

W konsekwencji powyższego, ponieważ pytanie nr 2 zostało zadane warunkowo, tj. na okoliczność gdy Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 zostałoby ocenione jako nieprawidłowe, ocena w zakresie tego pytania jest bezzasadna.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.