Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 6 czerwca 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka Akcyjna prowadzi na terytorium RP działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług (…). Spółka jest polskim rezydentem podatkowym, w związku z czym na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o CIT podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca planuje nawiązać współpracę z jednym z klubów sportowych działających na terenie województwa X. W ramach planowanej współpracy Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę sponsorską (dalej: „Umowa”, „Umowa sponsorska”) z klubem sportowym prowadzącym działalność w formie spółki akcyjnej (dalej: „Sponsorowany”, „Klub”, „Klub sportowy”).

Klub funkcjonuje jako klub sportowy w rozumieniu ustawy o sporcie (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1488 ze zm. - dalej: „Ustawa o Sporcie”). Umowa sponsorska ma zostać zawarta w najbliższym czasie i obowiązywać od momentu podpisania. Wnioskodawca zakłada, że Umowa - na analogicznych lub zbliżonych warunkach - będzie mogła być kontynuowana także w kolejnych latach.

Sponsorowany prowadzi działalność polegającą na funkcjonowaniu klubu sportowego, wspieraniu rozwoju oraz popularyzacji kultury fizycznej i sportu, w tym (…) jako dyscypliny sportowej, a także bierze udział w profesjonalnych zawodach sportowych. Celem Klubu jest również promocja sportu oraz działalność na rzecz rozwoju i promocji Miasta (…) oraz regionu (…), realizowana m.in. poprzez uczestnictwo w rozgrywkach sportowych.

W ramach planowanej współpracy Sponsorowany ma zobowiązać się do promocji Sponsora podczas meczów poprzez ekspozycję jego logo oraz nazwy na nośnikach reklamowych.

Klub aktywnie wspiera dyscyplinę sportową przy okazji organizowanych wydarzeń sportowych. Uzyskiwane przez niego dochody są w całości przeznaczane na realizację celów statutowych zgodnych z Ustawą o Sporcie - w szczególności na działania mające na celu zapewnienie jak najlepszych warunków do rozwoju i upowszechniania sportu.

Dodatkowo Klub prowadzi działalność gospodarczą wspomagającą realizację celów statutowych, m.in. poprzez sprzedaż gadżetów klubowych oraz biletów na mecze. Dochody z tej działalności również służą realizacji celów statutowych.

Zgodnie ze Statutem Klubu, nie działa on w celu osiągnięcia zysku - cały dochód przeznaczany jest na działalność statutową, bez wypłaty zysków akcjonariuszom. Taki model jednoznacznie potwierdza niezarobkowy charakter działalności Klubu.

Wnioskodawca zakłada, że Klub - również dzięki środkom pochodzącym ze sponsoringu - będzie nadal dynamicznie się rozwijał i dążył do realizacji ambitnych celów, takich jak awans do wyższej klasy rozgrywkowej oraz rozwój współpracy ze Szkołą Mistrzostwa Sportowego (…), której celem jest szkolenie zawodników w sposób kompleksowy - zarówno pod względem technicznym, taktycznym, merytorycznym, jak i mentalnym.

Po podpisaniu Umowy Spółka zobowiąże się do przekazywania Klubowi wynagrodzenia, którego wysokość będzie zależna od nadanego statusu Sponsora. Sponsorowany przeznaczy otrzymane środki na pokrycie potrzeb damskiej drużyny (…), w szczególności na:

- organizację zawodów sportowych,

- utrzymanie zawodników,

- realizację procesu szkoleniowego,

- zakup sprzętu sportowego,

- uczestnictwo w zawodach,

- koszty korzystania z obiektów sportowych,

- finansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzeń dla kadry szkoleniowej,

- wydatki związane z utrzymaniem zawodników, w tym:

- wynagrodzenia i premie,

- zakup sprzętu,

- ubezpieczenia NNW,

- wynajem mieszkań dla zawodników spoza regionu,

- wyjazdy szkoleniowe.

Z punktu widzenia Wnioskodawcy, zawarcie Umowy sponsoringowej przyniesie wymierne korzyści biznesowe i wizerunkowe. W szczególności, współpraca z Klubem umożliwi Wnioskodawcy zwiększenie rozpoznawalności marki oraz dotarcie z przekazem marketingowym do szerokiej grupy odbiorców, w tym do lokalnych społeczności, kibiców oraz potencjalnych klientów. Promocja realizowana będzie m.in. poprzez ekspozycję logotypu Wnioskodawcy podczas zawodów sportowych, na materiałach promocyjnych i w przestrzeni medialnej związanej z działalnością Klubu. Działania te stanowić będą element strategii marketingowej Spółki, ukierunkowanej na budowę lojalności konsumenckiej oraz wzmocnienie pozytywnego wizerunku firmy jako aktywnego uczestnika życia społecznego. Dodatkowo, wspieranie działalności sportowej Klubu wpisuje się w politykę społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR), co przekłada się na wzrost reputacji Wnioskodawcy jako podmiotu wspierającego rozwój lokalnych inicjatyw.

Wydatki z tytułu Umowy sponsorsko-reklamowej zostaną poniesione przez Wnioskodawcę zgodnie z jej postanowieniami, celem wsparcia działalności prowadzonej przez Klub. Zdaniem Wnioskodawcy, przyszła współpraca wpłynie pozytywnie na postrzeganie Spółki przez kontrahentów oraz potwierdzi jej dobrą kondycję finansową i rzetelność.

Spółka podkreśla, że wydatki z tytułu zawartej umowy będą pozostawać w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, a także będą pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i będą poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Wydatki te nie zostaną odliczone od podstawy opodatkowania ani w żaden sposób zwrócone Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie zamierza również ubiegać się o ich zwrot ani dokonywać odliczeń w innym zakresie niż objęty niniejszym wnioskiem.

W ocenie Wnioskodawcy, finansowe wsparcie Klubu przyczyni się do poprawy warunków uprawiania sportu przez jego członków oraz do zwiększenia dostępności sportowej oferty Klubu dla społeczności lokalnej. Inwestycje w nowy sprzęt, szkolenia czy kadrę trenerską wspomogą realizację celów statutowych Klubu, takich jak awans sportowy oraz rozwój młodych talentów.

W piśmie z 6 czerwca 2025 r., będącym uzupełnieniem wniosku, wskazaliście Państwo, że:

 1) Klub sportowy z którym Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę sponsorską jest spółką akcyjną, a więc podmiotem działającym w formie prawnej, która zasadniczo może działać w celu osiągania zysku. Jednakże statut Klubu zawiera postanowienia, zgodnie z którymi:

 a) Wszystkie dochody uzyskiwane przez Klub są przeznaczane na realizację celów statutowych zgodnych z ustawą o sporcie, w szczególności na działania służące zapewnieniu jak najlepszych warunków do rozwoju i upowszechniania sportu.

 b) Klub nie działa w celu osiągnięcia zysku - całość dochodu przeznaczana jest na działalność statutową, bez wypłat dla akcjonariuszy.

W związku z powyższym, mimo formy prawnej spółki akcyjnej, Klub działa zgodnie z zasadą niedziałania w celu osiągnięcia zysku i realizuje cele statutowe określone w ustawie o sporcie.

Warto nadmienić, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 16 stycznia 2025 r. o sygn. 0114-KDIP2-1.4010.567.2024.5.PP wskazał, że „(...) okoliczność, że klub sportowy jest prowadzony w formie sp. z o.o. lub spółki akcyjnej nie wyłącza automatycznie możliwości zastosowania ulgi określonej we wskazanych przepisach ustawy o CIT”.

Wnioskodawca wskazuje, iż Klub otrzymuje dotacje z jednostek samorządu takich jak Urząd Miasta, Starostwo Powiatowe oraz Urząd Marszałkowski. Instytucje te potwierdziły tym samym, że statut Klubu jest właściwie i zgodny z wymogami niezbędnymi do przyznawania dotacji, co odpowiada brzmieniu art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie, tj.:

„Klub sportowy, działający na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego, niedziałający w celu osiągnięcia zysku, może otrzymywać dotację celową z budżetu tej jednostki na podstawie uchwały, o której mowa w art. 27 obowiązek tworzenia warunków sprzyjających rozwojowi sportu ust. 2, z zastosowaniem przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1270, z późn. zm.) w zakresie udzielania dotacji celowych dla podmiotów niezaliczanych do sektora finansów publicznych i niedziałających w celu osiągnięcia zysku.”.

Tym samym Klub sportowy z którym Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę sponsorską spełnia przesłanki wskazane w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie.

 2) Klub sportowy z którym Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę sponsorską nie jest wpisany do ewidencji klubów sportowych prowadzonej na podstawie rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki z dnia 18 października 2011 r. (Dz. U. Nr 243, poz. 1449). Wynika to z faktu, że Klub działa w formie spółki akcyjnej, która nie jest podmiotem przewidzianym do rejestracji w tej ewidencji. Ewidencja ta dotyczy przede wszystkim klubów sportowych działających w formie stowarzyszeń lub innych organizacji niedziałających w celu osiągnięcia zysku.

Pomimo braku wpisu do ww. ewidencji, Klub realizuje swoją działalność sportową zgodnie z przepisami ustawy o sporcie oraz zapisami statutu, w szczególności koncentrując się na rozwijaniu i upowszechnianiu sportu oraz przeznaczaniu całości dochodów na cele statutowe. Wpis do ewidencji nie ma charakteru konstytutywnego dla potrzeb ustalenia czy danemu podmiotowi przysługuje status klubu sportowego w rozumieniu ustawy o sporcie.

Tym samym Klub sportowy z którym Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę sponsorską spełnia przesłanki wskazane w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie.

 3) Zgodnie ze wstępnymi ustaleniami, środki wypłacane przez Wnioskodawcę Klubowi zostaną przeznaczone na:

a) Stypendia dla zawodników;

b) Organizację meczów rozgrywanych przez Klub;

c) Pokrycie kosztów wyjazdów na mecze, zarówno krajowe, jak i zagraniczne.

Dokładne postanowienia w zakresie przeznaczenia środków zostaną określone i szczegółowo uregulowane w treści Umowy sponsorskiej zawieranej pomiędzy Wnioskodawcą a Klubem.

Zapisy Umowy sponsoringowej będą miały na celu wpływ na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków Klubu sportowego, który otrzyma środki finansowe oraz zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten Klub.

Dodatkowo Klub oświadcza, że otrzymane przez niego środki będą w całości przeznaczone na finansowanie wydatków związanych z celem opisanym w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie tj. zakup sprzętu sportowego, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowanie wynagrodzenia kadry szkoleniowej dla poprawy warunków uprawiania sportu przez członków Klubu lub zwiększenia dostępności społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez Klub.

Tym samym Wnioskodawca będzie znał przeznaczenie środków przekazywanych Klubowi.

 4) Finansowanie przez Wnioskodawcę Klubu wpłynie na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków Klubu sportowego, który otrzyma środki finansowe oraz zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten Klub.

 5) Wnioskodawca uzyskuje przychody inne niż zysków kapitałowych, zaś kwota odliczenia ulgi nie przekroczy dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

 6) Wydatki sfinansowanie przez Wnioskodawcę w ramach sponsorowania Klubu będą spełniały wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w związku z tym będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu.

Pytanie

Czy ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na finansowanie działalności sportowej Klubu sportowego, w części w jakiej środki te przeznaczane są przez Klub na organizację zawodów sportowych, realizację szkolenia sportowego, zakup sprzętu sportowego, uczestnictwo w zawodach, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenie kadry szkoleniowej oraz utrzymanie zawodników będą stanowić koszt przeznaczony na cel z zakresu sportu w rozumieniu art. 28 ust. 2 ustawy o Sporcie, a w konsekwencji, czy wymienione wydatki mogą zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i czy w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu, na podstawie art. 18ee ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki które ponosić on będzie na finansowanie działalności sportowej Klubu sportowego, w części w jakiej środki te są przeznaczane przez Klub na organizację zawodów sportowych, realizację szkolenia sportowego, zakup sprzętu sportowego, uczestnictwo w zawodach, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkoleniowych, sfinansowanie stypendiów sportowych, wynagrodzenie kadry szkoleniowej oraz utrzymanie zawodników (obejmujące wynagrodzenia i premie, zakup sprzętu, ubezpieczenia NNW, wynajem mieszkań i wyjazdy szkoleniowe), stanowić będą koszty przeznaczone na cel z zakresu sportu w rozumieniu art. 28 ust. 2 Ustawy o Sporcie.

W konsekwencji, zgodnie z art. 18ee ustawy o CIT, Wnioskodawca będzie mógł odliczyć od podstawy opodatkowania kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność sportową.

Zgodnie z art. 18ee ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż zyski kapitałowe może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów poniesionych m.in. na działalność sportową - w szczególności finansowanie klubu sportowego na realizację celów określonych w art. 28 ust. 2 ustawy o Sporcie.

Z treści opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Klub sportowy, z którym Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę sponsorską, działa w formie spółki akcyjnej, nie działa w celu osiągnięcia zysku, a jego dochody przeznaczane są wyłącznie na realizację celów statutowych, zgodnych z ustawą o Sporcie - w tym na rozwój i promocję sportu oraz społeczności lokalnych.

Wydatki Wnioskodawcy, które będą ponoszone z tytułu zawartej umowy sponsorsko- reklamowej pozostawać będą w bezpośrednim związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, gdyż przyczynią się do budowy wizerunku firmy, zwiększenia rozpoznawalności marki oraz dotarcia do lokalnych społeczności i potencjalnych klientów. Ponadto, działania te stanowić będą element strategii marketingowej oraz polityki CSR, mającej na celu wzmocnienie pozytywnego wizerunku Spółki.

Wydatki te zostaną poniesione przez Wnioskodawcę z jego majątku, nie zostaną mu zwrócone ani nie będą odliczone w inny sposób, a także zostaną należycie udokumentowane - co spełnia warunki uznania ich za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę treść art. 28 ust. 2 ustawy o Sporcie - zgodnie z którym celami z zakresu sportu są m.in. organizacja zawodów, szkolenia, zakup sprzętu, finansowanie kadry szkoleniowej i stypendiów - oraz fakt, że katalog ten ma charakter otwarty („w szczególności”), Wnioskodawca stoi na stanowisku, że również wydatki ponoszone przez Klub na utrzymanie zawodników, w tym wynagrodzenia, zakwaterowanie czy ubezpieczenia, mieszczą się w ramach kosztów kwalifikujących się do ulgi podatkowej, o której mowa w art. 18ee ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

 1. Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

 2. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

   - został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

   - jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

   - pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

   - poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

   - został właściwie udokumentowany,

   - nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, że koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zauważyć należy, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”.

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo, że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty reklamy. Wydatki poniesione na reklamę, jako niewymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem, że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Wśród działań podejmowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, mających na celu kształtowanie popytu na oferowane przez nie towary, usługi bądź markę można wyróżnić sponsoring. Jest on definiowany, jako „finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności” (Słownik wyrazów obcych PWN - wersja internetowa). Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego, bądź też mieć charakter jednostronny. Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych - żadne przepisy nie zawierają bowiem ich definicji. Możliwość ich zawarcia wynikać będzie z reguły ogólnej zawartej w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r., poz. 1061 ze zm.), który zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym.

Sponsoring jest jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty. Sponsorowanie ma także kształtować pozytywny wizerunek firmy i popularyzować jej nazwę na rynku. Zwiększenie popularności firmy może mieć wpływ na wzrost uzyskiwanych przez nią przychodów.

Umowa sponsoringu może przybrać formę tzw. sponsoringu właściwego (wzajemność świadczeń) lub sponsoringu niewłaściwego (który swoim charakterem zbliżony jest do darowizny, gdyż zawiera się w jednostronnym zobowiązaniu się sponsora do finansowania sponsorowanego).

Gdy umowa zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, wartości rzeczowych lub świadczeń, sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym, można mówić o tzw. sponsoringu właściwym. Stanowi on w istocie odpłatne nabycie usług reklamowych. Koszty sponsoringu właściwego stanowią wówczas w całości koszty uzyskania przychodów sponsora.

W związku z tym, że w przepisach brak jest regulacji odnoszących się do umowy sponsoringu koniecznym jest, aby strony sformułowały w umowie w sposób szczegółowy wzajemne prawa i obowiązki. Przede wszystkim przedmiotowa umowa musi być umową o świadczenie wzajemne tego typu, że sponsor zobowiąże się do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, a sponsorowany zobowiąże się do podjęcia działań popularyzujących przedsiębiorcę (np. reklamowania nazwy sponsora, logo czy prowadzonej przez niego działalności). W szczególności istotne jest, aby w sposób jak najbardziej precyzyjny zostały określone wzajemne świadczenia stron oraz jeżeli jest to możliwe, wartość tych świadczeń. Należy bowiem zaznaczyć, że w przypadku tego typu umów występuje zasada ekwiwalentności świadczeń w odniesieniu do kosztów podatkowych.

W konsekwencji, tylko takie ukształtowanie w umowie obowiązków sponsorowanego daje podatnikowi korzyści, które pozwalają stwierdzić związek przyczynowo-skutkowy z przychodem, a tym samym możliwość zaliczenia wydatku poniesionego na sponsoring do kosztów uzyskania przychodów w myśl ww. art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 18ee ust. 1, ust. 2, ust. 3, ust. 8, ust. 9, ust. 10, ust. 11 ustawy o CIT:

 1. Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność:

1) sportową,

2) kulturalną w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,

3) wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę

   - przy czym kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

 2. Za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową uznaje się koszty poniesione na finansowanie:

 1) klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy;

 2) stypendium sportowego;

 3) imprezy sportowej, niebędącej masową imprezą sportową, o której mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz.U. z 2023 r. poz. 616).

 3. Przez stypendium sportowe, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, rozumie się finansowane przez podatnika jednostronne, bezzwrotne świadczenie pieniężne, które jest przyznawane przez jednostki samorządu terytorialnego, ministra właściwego do spraw kultury fizycznej, organizacje pożytku publicznego lub kluby sportowe, za osiągnięcie określonego wyniku sportowego lub umożliwiające przygotowanie się do imprezy sportowej.

Koszty, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

          9. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty, o których mowa w ust. 1.

         10. Podatnik korzystający z odliczenia składa w terminie złożenia zeznania, w którym dokonuje tego odliczenia, informację, według ustalonego wzoru, zawierającą wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu.

          11. W przypadku skorzystania z odliczenia kosztów, o których mowa w ust. 1, przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

W myśl art. w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1488 ze zm., dalej: „ustawa o sporcie”):

sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

W myśl art. 3 ustawy o sporcie:

1. Działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego.

2. Klub sportowy działa jako osoba prawna.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie:

Jak wynika z art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, do którego odwołuje się art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT:

dotacja, o której mowa w ust. 1, ma służyć realizacji celu publicznego, o którym mowa w art. 27 ust. 2, i może być przeznaczona w szczególności na:

1) realizację programów szkolenia sportowego,

2) zakup sprzętu sportowego,

3) pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4) pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5) sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej

   - jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

Należy wskazać, że zawarte w art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, odesłanie do art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie oznacza, że koszt powinien być poniesiony na klub sportowy niedziałający w celu osiągnięcia zysku.

Z powołanych przepisów wynika, że dla zastosowania przez podatnika preferencji podatkowej wynikającej z art. 18ee ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT istotne jest przekazanie przez podatnika środków finansowych na podstawie umowy sponsoringowej klubowi sportowemu, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie, ale także aby środki te zostały przeznaczone na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie tj. realizację programów szkolenia sportowego, zakup sprzętu sportowego, pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej.

Przy czym okoliczność, że klub sportowy jest prowadzony w formie spółki akcyjnej nie wyłącza automatycznie możliwości zastosowania ulgi określonej we wskazanych przepisach ustawy o CIT.

Jak bowiem Państwo wskazują, Statut Klubu zawiera postanowienie, zgodnie z którym Klub nie działa w celu osiągnięcia zysku.

Ulga sponsoringowa (CSR: ang. Corporate Social Responsibility, społeczna odpowiedzialność biznesu) ma przynieść korzyści podmiotom działającym w określonym obszarze CSR.

Społeczna odpowiedzialność biznesu to strategia zarządzania, zgodnie z którą przedsiębiorstwa w swoich działaniach dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego. Należy zwrócić uwagę na aspekt świadomości działań podatnika oraz przyjętą przez niego strategię ich realizacji. CSR ma na celu budowanie pozytywnego obioru danego podmiotu w społeczeństwie. Zaufanie konsumentów, obywateli ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie celów finansowych, a więc powiększenie przychodów. Realizacja celów CSR nie następuje zatem przez sam wydatek ale przez zbudowanie wizerunku podmiotu, który przełoży się na skutki finansowe. Świadome inwestowanie w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga informowania o tych działaniach. Takie działania powinny wynikać z wcześniejszej strategii i planu działania, na które podatnik może powołać się w przypadku wątpliwości kategoryzacji wydatku na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem, uznać należy, że czynniki te przemawiają za tym, że ponoszone wydatki na realizację tego procesu powiększają podatkowe koszty uzyskania przychodów.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy ponoszone przez Państwa wydatki na finansowanie działalności sportowej Klubu sportowego, w części w jakiej środki te przeznaczane są przez Klub na organizację zawodów sportowych, realizację szkolenia sportowego, zakup sprzętu sportowego, uczestnictwo w zawodach, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenie kadry szkoleniowej oraz utrzymanie zawodników będą stanowić koszt przeznaczony na cel z zakresu sportu w rozumieniu art. 28 ust. 2 ustawy o Sporcie, a w konsekwencji, czy wymienione wydatki mogą zostać przez Państwa uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i czy w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu, na podstawie art. 18ee ustawy o CIT.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, należy przywołać cytowany już powyżej art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, zgodnie z którym finansowanie klubu sportowego musi zostać przeznaczone na:

1) realizację programów szkolenia sportowego,

2) zakup sprzętu sportowego,

3) pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4) pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5) sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej

   - jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

Z opisu wynika, że po podpisaniu umowy sponsorskiej Państwa Spółka zobowiąże się do przekazywania Klubowi sportowemu wynagrodzenia, którego wysokość będzie zależna od nadanego statusu Sponsora. Sponsorowany przeznaczy otrzymane środki na pokrycie potrzeb damskiej drużyny (…), w szczególności na:

- organizację zawodów sportowych,

- utrzymanie zawodników,

- realizację procesu szkoleniowego,

- zakup sprzętu sportowego,

- uczestnictwo w zawodach,

- koszty korzystania z obiektów sportowych,

- finansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzeń dla kadry szkoleniowej,

- wydatki związane z utrzymaniem zawodników, w tym:

- wynagrodzenia i premie,

- zakup sprzętu,

- ubezpieczenia NNW,

- wynajem mieszkań dla zawodników spoza regionu,

- wyjazdy szkoleniowe.

W świetle powyższego należy zauważyć, że ponoszone przez Państwa wydatki na finansowanie działalności sportowej Klubu sportowego, na pokrycie potrzeb damskiej drużyny (…):

- organizację zawodów sportowych,

- realizację procesu szkoleniowego,

- zakup sprzętu sportowego,

- uczestnictwo w zawodach,

- koszty korzystania z obiektów sportowych,

- finansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzeń dla kadry szkoleniowej,

będą stanowić koszty poniesione na działalność sportową, o której mowa w art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, w zw. z art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, o ile w istocie ponoszenie tych wydatków wpłynie na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków Klubu sportowego, który otrzyma środki, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten Klub.

Podobnie należy ocenić wydatki poniesione na utrzymanie zawodników, w części dotyczącej kosztów:

- wynagrodzenia i premii,

- zakupu sprzętu,

- ubezpieczenia NNW,

- wyjazdów szkoleniowych.

Natomiast, nie można zgodzić się z Państwem w kwestii uznania wydatków poniesionych na wynajem mieszkań dla zawodników spoza regionu, za wydatki poniesione na cele określone w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie.

Nie sposób uznać, że sfinansowanie tych kosztów wpłynie na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego i zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub. Wydatki te nie są bowiem związane z uprawianiem sportu, zatem nie mogą doprowadzić do poprawy warunków uprawiania sportu przez członków Klubu, jak również wpływać na zwiększenie dostępności społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez Klub.

W konsekwencji, ww. wydatki nie stanowią kosztów poniesionych na działalność sportową, o której mowa w art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, w zw. z art. 28 ust. 2 ustawy o  sporcie.

Zatem, Państwa stanowisko w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy ponoszone przez Państwa wydatki na finansowanie działalności sportowej Klubu sportowego, w części w jakiej środki te przeznaczane są przez Klub na organizację zawodów sportowych, realizację szkolenia sportowego, zakup sprzętu sportowego, uczestnictwo w zawodach, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenie kadry szkoleniowej oraz utrzymanie zawodników będą stanowić koszt przeznaczony na cel z zakresu sportu w rozumieniu art. 28 ust. 2 ustawy o Sporcie, a w konsekwencji, czy wymienione wydatki mogą zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i czy w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu, na podstawie art. 18ee ustawy o CIT:

- w części w jakiej środki te przeznaczane są przez Klub na wynajem mieszkań dla zawodników spoza regionu, uznałem za nieprawidłowe,

- w pozostałej części, uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.