Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Głównym przedmiotem działalności spółki jest (…).

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą specjalizująca się w dystrybucji nowoczesnych wyrobów medycznych. Wnioskodawca koncentruje się na dostarczaniu wysokiej jakości (…). Firma współpracuje z (...) producentami z różnych krajów europejskich, m.in. z Francji, Niemiec, Hiszpanii i Włoch. Firma kładzie nacisk na profesjonalne doradztwo, rzetelną obsługę oraz dostarczanie produktów spełniających najwyższe standardy jakości.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni posiada kontrahentów z kraju oraz z zagranicy. Jednym ze sposobów pozyskiwania przez Wnioskodawczynię Klientów jest kontakt telefoniczny lub mailowy. Innym jest prowadzenie szkoleń – prezentacji nowych produktów medycznych jakie oferuje Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni szkolenia – prezentacje (w tym m.in. operacje pokazowe) prowadzi zarówno w kraju jak i poza granicami kraju. Prowadzenie szkoleń poza granicami kraju wynika m.in. z tego, że oferowane przez Wnioskodawczynię produkty są innowacyjne w skali kraju. Stąd polscy lekarze, którzy już znają dany wyrób medyczny nie chcą dzielić się między sobą wiedzą z uwagi na konkurencję na rynku medycznym (każdy z lekarzy – właścicieli placówek chce być w posiadaniu innowacyjnej usługi przez jak najdłuższy czas, nie chcąc aby jego konkurent ją posiadał). Dlatego Wnioskodawczyni zmuszona jest czasami zatrudnić lekarzy specjalistów lub ośrodki za granicą, które już stosują dany wyrób medyczny i wyrażają zgodę na przeprowadzenie szkolenia zarówno dla potencjalnych nabywców jak również lekarzy, którzy będą stosowali już zakupione wyroby medyczne.

Wnioskodawczyni wskazuje na następujące sytuacje:

1.Szkolenie krajowe – Placówka w której zatrudniony jest lekarz i która nabyła produkty potrzebuje przeszkolenia lekarzy z zakresu stosowania zakupionych wyrobów medycznych albo placówka która zmierza nabyć wyroby medyczne jest zainteresowana szkoleniem swoich lekarzy. Szkolenie organizuje Wnioskodawczyni jako dostawca/sprzedawca wyrobów medycznych. W szkoleniu uczestniczą zarówno lekarze danej placówki, która już zakupiła dany wyrób – wymagający przeszkolenia, jak również lekarze z innych ośrodków medycznych których zaprosiła Wnioskodawczyni ponieważ chce im zaprezentować nowy wyrób medyczny w praktyce i pozyskać tym samym klienta, zachęci go do zakupu produktu.

W ramach szkolenia ponoszone są następujące koszty: noclegi dla uczestników szkolenia, kolacja, ewentualnie obiad następnego dnia, wyżywienie w trakcie szkolenia (do południa) dostarczany na blok operacyjny. Jeżeli niezbędne jest dwudniowe szkolenie to noclegi i wyżywienie jest zapewniane przez Wnioskodawczynię na cały okres szkolenia.

Zdarza się, że w ramach organizacji szkolenia Wnioskodawczyni ponosi koszty udostępnienia pomieszczeń, zakupu odzieży medycznej i innych środków zużytych przez szpital w związku z organizacją szkolenia, a także wynagrodzenie lekarza i personelu szkolącego.

W szkoleniu biorą udział również przedstawiciele medyczni (przedstawiciel handlowy ds. sprzedaży produktów medycznych), którzy współpracują z Wnioskodawczynią w formie B2B. Biorą udział w zabiegach pokazowych, ponieważ opiekują się swoimi klientami na miejscu, wyjaśniają wątpliwości lekarzy, co do wyrobu, jego budowy, różnych zastosowań, itp., itd. Jeżeli, któryś z przedstawicieli nie zna dobrze wyrobu, to zabieg pokazowy dla przedstawicieli jest doskonałą okazją do nauczenia się/przypomnienia sobie zastosowań i właściwości wyrobu medycznego. Wnioskodawczyni w swoim portfolio ma dużo wyrobów medycznych i nie każdy przedstawiciel dobrze się czuje w danej dziedzinie. Przedstawiciele Wnioskodawczyni muszą posiadać wiedzę co do działania danego produktu po to, aby zaprezentować a finalnie sprzedać produkt lekarzowi (klientowi). Do przeprowadzania szkoleń zaangażowani są wybitni specjaliści zarówno z kraju jak i za granicy. Jak wskazano powyżej osoby szkolące (lekarze) wystawiają Wnioskodawczyni faktury za swoje usługi.

Wielokrotnie zdarza się, że lekarze którzy opanują w trakcie szkolenia odpowiednią technikę posługiwania się danym narzędziem rekomendują zatrudniającym im jednostką medycznym zakup od Wnioskodawczyni sprzętu medycznego. Brak przeszkolenia lekarzy powodowałby brak możliwości sprzedaży sprzętu ponieważ, żaden z lekarzy nie wyraża chęci zakupu sprzętu bez przeszkolenia z zakresu używania produktu na żywo. Brak przeszkolenia skutkowałby brakiem możliwości używania zakupionego sprzętu medycznego i przyjmowania oraz leczenia pacjentów przy użyciu produktów znanych na rynku.

2.Szkolenie zagraniczne – Często w Polsce brakuje lekarzy którzy mogliby przeprowadzić szkolenie w zakresie używania danego wyrobu medycznego oferowanego przez Wnioskodawczynię. Placówka w której zatrudniony jest lekarz i która nabywa produkty potrzebuje przeszkolenia lekarzy z zakresu stosowania produktów medycznych, czego dokonuje Wnioskodawczyni w zagranicznej placówce medycznej. W ramach pokazów i szkolenia (operacji pokazowej) ponoszone są następujące koszty: koszty biletów lotniczych/kolejowych, noclegi dla uczestników szkolenia, kolacja, wyżywienie w trakcie szkolenia (do południa) dostarczany na blok operacyjny. Jeżeli niezbędne jest dwudniowe szkolenie to również wyżywienie jest na dwa dni oraz transport, organizowany przez spółkę w formie podróży (…) lub w formie zakupu biletów lotniczych oraz ew. transferów Taxi. Za granicą Wnioskodawczyni nie ponosi kosztu zabiegów pokazowych wystawianych przez lekarzy ponieważ, za zabiegi pokazowe płaci dostawca produktów dla Wnioskodawczyni (które wnioskodawczyni dalej odsprzedaje na rynku polskim). Szkolenia w zakresie nowych/innowacyjnych w Polsce produktów nie są przeprowadzane w Polsce z uwagi na brak wyszkolonych specjalistów albo brak zgody osób obsługujących dane urządzenia na przeprowadzenie szkolenia. Często chodzi o nowe wyroby na rynku polskim, dlatego nieliczni polscy lekarze, którzy posiadają umiejętność obsługi danego produktu nie zawsze chcą się podzielić nabytymi przez siebie umiejętnościami – zarówno z uwagi na konkurencję jak i brak wystarczających umiejętności do wykonania szkolenia.

W szkoleniu biorą udział również przedstawiciele handlowi, którzy współpracują z Wnioskodawczynią w formie B2B. Biorą udział w zabiegach pokazowych ponieważ opiekują się swoimi klientami(lekarzami mającymi obsługiwać produkty) na miejscu, wyjaśniają wątpliwości lekarzy, co do wyrobu, jego budowy, różnych zastosowań, itp., itd. Jeżeli nie znają dobrze wyrobu, to zabieg pokazowy dla przedstawicieli jest doskonałą okazją do nauczenia się/przypomnienia sobie zastosowań i właściwości wyrobu medycznego.

Wnioskodawczyni w swoim portfolio ma dużo wyrobów medycznych i nie każdy przedstawiciel dobrze się czuje w danej dziedzinie. Przedstawiciele Wnioskodawczyni muszą posiadać wiedzę co do działania danego produktu po to, aby zaprezentować a finalnie sprzedać produkt lekarzowi (klientowi). Do przeprowadzania szkoleń zaangażowani są wybitni specjaliści. Lekarze którzy opanują w trakcie szkolenia odpowiednią technikę posługiwania się danym narzędziem dokonują finalnego zakupu od Wnioskodawczyni sprzętu medycznego. Warto wskazać, że w szkoleniach biorą udział również potencjalni nabywcy, celem zachęcenia ich do nabycia produktu od Wnioskodawczyni. Oprócz osób chcących zakupić produkt w szkoleniu uczestniczą również osoby które produkt już nabyły i oczekują przeszkolenia z jego obsługi. Brak przeszkolenia lekarzy powodowałby brak możliwości sprzedaży sprzętu ponieważ, żaden z lekarzy nie wyraża chęci zakupu sprzętu bez przeszkolenia z zakresu używania produktu na żywo. Brak przeszkolenia skutkowałby brakiem możliwości używania zakupionego sprzętu medycznego i przyjmowania oraz leczenia pacjentów przy użyciu produktów oferowanych przez Wnioskodawczynie. W przypadku nowych produktów Wnioskodawczyni nie ma innej możliwości jak przeprowadzić szkolenie za granicą celem sprzedaży produktu ponieważ w Polsce nikt szkoleń z tego zakresu nie przeprowadza.

Pytania

1.Czy w opisanym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni zgodnie z którym koszty organizacji pokazów/szkoleń przeprowadzane na terytorium Polski dla potencjalnych oraz obecnych klientów spółki, ponoszone przez Wnioskodawczynię, stanowią koszty uzyskania przychodu Spółki?

2.Czy w opisanym stanie faktycznym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni zgodnie z którym koszty szkoleń przeprowadzanych poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej dla potencjalnych oraz obecnych klientów spółki, ponoszone przez Wnioskodawczynię, stanowią koszty uzyskania przychodu Spółki?

Państwa stanowisko w sprawie

W zakresie pytań od 1 do 2 należy odpowiedzieć twierdząco.

Zdaniem Spółki wydatki, które Spółka ponosi w związku ze szkoleniami przeprowadzanymi dla lekarzy zarówno w kraju jak i szkoleniami związanymi z wyjazdami zagranicznymi stanowią koszty uzyskania przychodów.

Omawiana grupa wydatków będzie ponoszona przez Spółkę w sposób definitywny, a także w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Wydatki na szkolenia krajowe oraz szkolenia w ramach wyjazdów zagranicznych zdaniem Spółki nie należą do grup wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Celem ogólnym szkoleń zarówno w Polsce jak i zagranicą będzie wyszkolenie przyszłych użytkowników (lekarzy) sprzętu medycznego, zwiększenie wiedzy przedstawicieli handlowych(medycznych) oraz możliwe zwiększenie popytu na usługi oferowane przez Spółkę, który to sprzęt medyczny będzie nabywany od Wnioskodawczyni. Wyjazdy na szkolenia będą również miały na celu zwiększenie rentowności współpracy z danym klientem (np. zwiększony zakres usług w odniesieniu do dotychczasowego klienta) lub nawiązanie współpracy (np. podpisanie umowy ostatecznej z potencjalnym klientem).

Mając na uwadze powyższe, celem ponoszenia wydatków na szkolenia w Polsce oraz wydatków na szkolenia wyjazdowe zagraniczne jest każdorazowo uzyskanie, zachowanie bądź zabezpieczenie źródła przychodów, a zatem zdaniem Spółki wydatki te powinny być traktowane jako koszty uzyskania przychodów.

Stanowisko powyższe znajduje między innymi potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez:

1. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 sierpnia 2018 roku; Znak: 0114-KDIP2- 2.4010.256.2018.1.SO,

2. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 kwietnia 2024 roku; Znak: 0111-KDIB1-1.4010.66.2024.2.MF,

3. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 października 2023 roku; Znak: 0114-KDIP2-2.4010.407.2023.3.ASK.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych  (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „updop”) kosztami uzyskania przychodów są „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1”.

Na tle powyższego przepisu uznaje się, że kosztami podatkowymi mogą być wszystkie poniesione przez podatnika wydatki, za wyjątkiem tych określonych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym także kiedy służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Należy podkreślić, że kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i te pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, jeżeli zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody w przyszłości.

W praktyce wykładni powyższych przepisów wskazuje się, że zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów zależy w szczególności od tego czy:

• wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany.

W art. 16 ust. 1 updop brak jest przepisu wprost wyłączającego z kosztów uzyskania przychodów wydatku ponoszonego przez podmioty współpracujące z podatnikami na podstawie umów cywilnych. Dlatego też w dalszej części Spółka skupiła się na wykazaniu, że w analizowanym stanie faktycznym spełnione są przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 updop, które umożliwiać będą uznanie tych wydatków za koszty uzyskania przychodów.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, specyfika zadań wykonywanych przez Przedstawicieli wiąże się z koniecznością podróżowania wraz z klientem, celem odpowiadania na jego pytania oraz przeprowadzenia go przez proces szkolenia, tak aby klient dokonał finalnej ostatecznej decyzji o zakupie produktu sprzedawanego prze spółkę. Dodatkowo przedstawiciele handlowi (sprzedawcy sprzętu medycznego/konsultanci) współpracujący ze spółką doszkalają się w trakcie szkoleń przeprowadzanych dla lekarzy – szkolenia pokazowe – celem lepszego przeszkolenia i możliwości odpowiedzi na potencjalne pytania lekarzy w Polsce, co przedkłada się na wzmożone zainteresowanie produktami sprzedawanymi przez Wnioskodawczynie. W sytuacji, w której Konsultant/przedstawiciel handlowy odbywa podróż służbową, ponosi on określone wydatki związane z realizacją usług na rzecz Spółki. Wnioskodawczyni nabywa dla przedstawiciela oraz lekarza (klienta), który nabędzie od spółki produktu usługi transportu, hotelowe, a także nabywa usługi gastronomiczne w trakcie przeprowadzanych szkoleń. Spółka w dalszej kolejności obciąża kosztami swoich odbiorców. Wynagrodzenie za sprzedawane produkty skalkulowane jest tak aby pokrywać koszty szkolenia nabywających produkty lekarzy oraz szkolenia przedstawicieli handlowych. W cenę produktu zostanie wliczona równowartość kosztów.

Spółka zauważa, że jako zlecający wykonanie usługi jest zobowiązana do pokrycia Przedstawicielom wydatków poniesionych w związku z realizacją świadczonych usług, zgodnie z umowami cywilnoprawnymi, tworzącymi stosunek prawny pomiędzy Spółką, a Przedstawicielem.

W okolicznościach będących przedmiotem wniosku ponoszenie przez Spółkę kosztów na rzecz zakupu biletów transportowych, noclegów, wyżywienia na szkoleniu wynika ściśle z konieczności odbywania podróży przedstawicieli handlowych wraz z lekarzami celem wyszkolenia klienta nabywającego innowacyjny produkt. Z perspektywy Spółki jako podmiotu zlecającego świadczenie usług przez Konsultantów wydatki te są nieodłącznym elementem kosztów usług świadczonych przez Konsultantów na rzecz Spółki. W konsekwencji, wydatki te pozostawać będą w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, a ich poniesienie będzie pozostawać w związku przyczynowym z powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych.

W konsekwencji powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że koszty jakie ponosi spółka w związku z koniecznością przeprowadzania szkoleń dla lekarzy oraz w których uczestniczą przedstawiciele handlowi, będą w pełni stanowiły koszty uzyskania przychodu Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop.

W myśl art. 15 ust. 1 updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Należy mieć na względzie, że liczne wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów zawiera wspomniany art. 16 ust. 1 updop. I tak, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie wydatki ponoszone na ww. cele noszą znamiona reprezentacji. Definicji pojęcia „reprezentacja” dokonał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11: „Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że „reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 updop stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia. Ponownie podkreślić należy, że dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy”.

Przedstawione we wniosku wydatki ponoszone przez Wnioskodawczynie na organizację szkoleń dla klientów nie mają charakteru reprezentacji i są to oczywiste wydatki niezbędne do przeprowadzenia procesu sprzedaży oraz procesu szkolenia przedstawicieli handlowych. Wydatki ponoszone przez Spółkę będą udokumentowane fakturami wystawionymi na Spółkę. Spółka w taki sposób kalkuluje wynagrodzenie za sprzedawane produkty medyczne, że w cenie zakupu produktu medycznego znajdują się już wydatki na przeprowadzenie szkolenia dla lekarzy nabywających produkty medyczne oraz podróż przedstawiciela handlowego, który ma wspierać lekarza oraz doszkalać się w zakresie użytku poszczególnych produktów oferowanych przez Wnioskodawczynie. W efekcie ciężar kosztów poniesionych przez Spółkę jest przerzucany na finalnego odbiorcę usług/przedmiotów sprzedawanych przez Wnioskodawcę.

Zdaniem Spółki, koszty ponoszone na przeprowadzenie szkoleń – pokazowych operacji, są niezbędne do przeprowadzenia procesu sprzedaży (nikt nie dokona zakupu produktu, którego nie będzie potrafił używać, albo do którego zakupu nie będzie przekonany) będą w pełni stanowiły koszty uzyskania przychodu Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z faktem, że faktury są wystawiane na Spółkę i przez nią opłacane, wydatki ponoszone przez Spółkę – aby można je było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów – muszą spełniać przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 updop.

Wydatki ponoszone przez Spółkę dla lekarzy (klientów) i przedstawicieli medycznych na bilety lotnicze, transport z lotniska do hotelu, przejazdy do klientów, usługi hotelowe, ew. opłaty parkingowe, usługi taxi, bilety komunikacji miejskiej czy też wydatki na organizację szkoleń (operacji pokazowych) tj. usługi gastronomiczne, zakup żywności, napojów należy uznać za związane z działalnością Spółki, ponieważ Przedstawiciele świadczą usługi na rzecz klientów Spółki lub potencjalnych klientów spółki. Wydatki faktycznie poniesione na szkolenia dla lekarzy oraz towarzyszących im przedstawicieli medycznych są nieodłącznym elementem kosztów usług świadczonych przez Wnioskodawczynię. Wydatki te pozostawać będą w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, a ich poniesienie będzie pozostawać w związku przyczynowym z powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych.

Podsumowując, Podatnik stoi na stanowisku, że koszty ponoszone przez spółkę dotyczące prowadzenia szkoleń (operacji/zabiegów pokazowych), z wykorzystaniem wyrobów medycznych oferowanych przez Wnioskodawczynię, stanowią koszty uzyskania przychodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do niniejszej sprawy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym: