Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB1-3.4010.321.2025.1.MBD

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) (dalej: „Wnioskodawca”) jest spółką prawa handlowego oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka podlega opodatkowaniu w Polsce od całości osiąganych dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Dla celów rozliczeń podatkowych Wnioskodawca prowadzi pełną księgowość (księgi rachunkowe).

Spółka, w ramach prowadzonej działalności, realizowała, realizuje i planuje w przyszłości prowadzić działalność badawczo-rozwojową zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 26 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm. - dalej „Ustawa o CIT”) (dalej: „Działalność B+R”). W związku z tym, korzysta z ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d-e Ustawy o CIT (dalej: „Ulga B+R”), i zamierza rozliczać ją również za kolejne lata podatkowe, pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w przywołanych przepisach.

W celu realizacji Działalności B+R Spółka zatrudniała, zatrudnia oraz zamierza w przyszłości zatrudniać specjalistów na podstawie umów o pracę i/lub umów zlecenia (dalej: „Specjaliści B+R”). W związku z tym Spółka odprowadzała, odprowadza i nadal będzie odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z art. 31a-31c, art. 32, art. 38 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm., dalej: „Ustawa o PIT”), co skutkuje obowiązkiem obliczania i pobierania tych zaliczek oraz zryczałtowanego podatku, o których mowa w art. 18db ust. 2 Ustawy o CIT, na zasadach określonych w przepisach Ustawy o PIT. Spółka składała, składa i planuje nadal składać deklaracje PIT-4R.

Rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym.

W związku z tym, że:

-Ulga B+R przysługująca za lata podatkowe 2019-2024 przewyższała kwotę osiągniętego dochodu, oraz

-Spółka przewiduje możliwość wystąpienia analogicznej sytuacji w odniesieniu do kolejnych lat podatkowych,

Spółka dysponuje kosztami kwalifikowanymi do Ulgi B+R, które zgodnie z art. 18d ust. 8 Ustawy o CIT (dalej: „Aktywo B+R”), pozostają do odliczenia w kolejnych latach podatkowych. Jednocześnie, zakłada możliwość generowania Aktywa B+R w przyszłych okresach rozliczeniowych.

W związku z powyższym, Spółka podjęła działania mające na celu skorzystanie z odliczenia przewidzianego w art. 18db Ustawy o CIT (dalej: „Ulga na Innowacyjnych Pracowników” lub „Ulga IP”).

Spółka w aktualnym roku podatkowym korzysta i zamierza nadal korzystać z przysługującego odliczenia, o którym mowa w powyższym przepisie tj. pomniejsza kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek PIT, tj. zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT, o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej Spółkę w danym roku podatkowym.

Wynagrodzenia Specjalistów B+R należne za dany miesiąc Spółka wypłaca do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który są należne. Zaliczki na podatek dochodowy są traktowane przez Spółkę jako pobrane w momencie wypłaty wynagrodzenia, a ich przekazanie na rachunek właściwego urzędu skarbowego odbywa się zgodnie z obowiązującymi przepisami, tj. do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu ich pobrania.

W dniu 31 marca 2025 r. Spółka złożyła zeznanie podatkowe, o którym mowa w art. 27 ust. 1 Ustawy o CIT, za rok podatkowy 2024. Od kwietnia 2025 r., czyli od miesiąca następującego po złożeniu zeznania za rok 2024, Spółka rozpoczęła korzystanie z ulgi na innowacyjnych pracowników. Pierwsze rozliczenie ulgi dotyczyło wynagrodzeń należnych za marzec 2025 r., które zostały wypłacone do 10 kwietnia 2025 r. Zaliczki PIT od tych wynagrodzeń powinny zostać odprowadzone na rachunek właściwego urzędu skarbowego do 20 maja 2025 r.

Spółka planuje kontynuować stosowanie Ulgi IP do końca roku podatkowego 2025. Ostatnie zaliczki, które będą mogły zostać uwzględnione w ramach ulgi, dotyczyć będą wynagrodzenia należnego za listopad 2025 r., wypłaconego do 10 grudnia 2025 r., Zaliczki PIT związane z tym wynagrodzeniem, co do zasady, podlegają przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego do 20 stycznia 2026 r. Korzystając z ulgi na innowacyjnych pracowników i zatrzymując zaliczki, Spółka planuje maksymalnie wykorzystać dostępny limit tej ulgi, przy jednoczesnym zapewnieniu pełnej zgodności z wymogami wynikającymi z obowiązujących przepisów prawa. W latach kolejnych Spółka zamierza kontynuować korzystanie z Ulgi IP w sposób zgodny z przepisami prawa. Przewiduje terminowe składanie zeznań podatkowych oraz, w przypadku posiadania Aktywa B+R, planuje stosowanie analogicznego podejścia jak w roku podatkowym 2025. Dzięki temu Spółka będzie mogła systematycznie pomniejszać zaliczki PIT w ramach przysługujących jej uprawnień, wspierając jednocześnie swoją działalność badawczo-rozwojową.

Analogiczne podejście Spółka planuje stosować również w przypadku złożenia zeznania w innym miesiącu. Niezależnie od momentu złożenia zeznania, Spółka dostosuje rozliczenie ulgi do zasad określonych w art. 18db ust. 4 Ustawy o CIT, tj. rozpocznie korzystanie z ulgi począwszy od miesiąca następującego po miesiącu złożenia zeznania. Takie podejście zapewnia zgodność z przepisami oraz umożliwia pełne wykorzystanie ulgi w danym roku podatkowym.

Aby zapewnić prawidłową realizację odliczenia Ulgi B+R, ograniczającą się wyłącznie do kosztów związanych z Działalnością B+R, Spółka prowadzi szczegółową dokumentację czasu pracy. W tej dokumentacji rejestrowane są informacje o miesięcznym, faktycznym zaangażowaniu czasowym poszczególnych Specjalistów B+R w realizację działań badawczo-rozwojowych. W ramach tego procesu pracownicy prowadzą rejestrację swojego czasu pracy twórczej.

Dodatkowo, Spółka posiada ewidencję nieobecności specjalistów, która wykorzystywana jest pomocniczo do ustalenia „ogólnego czasu pracy”. Dzięki temu możliwe jest dokładne wskazanie, którzy Specjaliści B+R w danym miesiącu przeznaczyli co najmniej 50% swojego ogólnego czasu pracy na prace twórcze, spełniając w ten sposób wymogi ustawowe.

Jednocześnie, Spółka zaznacza, że zgodnie z prowadzoną ewidencją czasu pracy, możliwe są przypadki, w których dany Specjalista B+R poświęca mniej niż 100% czasu pracy na prace twórcze, jednocześnie spełniając minimalny ustawowy próg zaangażowania wynoszący 50%, określony w art. 18db ust. 3 Ustawy o CIT. Taka sytuacja może mieć miejsce na przykład w przypadku realizacji innych zadań, które nie wykluczają spełnienia wymogów ulgi.

Prowadzona dokumentacja umożliwia Spółce zachowanie pełnej przejrzystości w rozliczaniu kosztów kwalifikowanych związanych z Działalnością B+R oraz zapewnienie zgodności z przepisami podatkowymi. Dzięki temu Spółka może wiarygodnie wykazać, że ulga jest stosowana jedynie w odniesieniu do wydatków spełniających ustawowe kryteria, co minimalizuje ryzyko potencjalnych wątpliwości podczas kontroli podatkowych.

Spółka wskazuje ponadto, że spełnia wszystkie warunki do korzystania z Ulgi B+R wskazane w art. 18d-e Ustawy o CIT i dokonuje (oraz zamierza dokonać w przyszłości) odliczenia tej ulgi spełniając wszystkie ustawowe wymogi związane z rozliczeniem przedmiotowego mechanizmu.

Wnioskodawca spełnia również warunki określone w art. 18db Ustawy o CIT do skorzystania z Ulgi na Innowacyjnych Pracowników, z zastrzeżeniem kwestii będących przedmiotem niniejszego wniosku.

Wnioskodawca podkreśla, że zgodnie z art. 18db ust. 2 - zaliczki PIT pobrane od dochodu (przychodu) osób fizycznych będących Specjalistami B+R pochodzą z tytułu:

a)stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego;

b)wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia;

c)praw autorskich (jeśli dotyczy).

Przez osoby fizyczne Spółka, zgodnie z art. 18db ust. 4 ustawy o CIT, rozumie osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową, których czas:

a)pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% (w rozumieniu przepisów prawa pracy); lub

b)przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

Ponadto, Wnioskodawca nie jest i nie zamierza być zakładem pracy chronionej w rozumieniu art. 28 ust. 1 Ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 44 ze zm.). Spółka nie utraciła również statusu zakładu pracy chronionej w okresie ostatnich 5 lat.

Spółka nie uzyskuje oraz nie planuje uzyskiwać przychodów z zysków kapitałowych, a w razie ich potencjalnego uzyskania nie zamierza korzystać z odliczenia w ramach tzw. Ulgi na Innowacyjnych Pracowników (która została określona w art. 18db Ustawy o CIT) w stosunku do tych przychodów.

Wniosek ma na celu potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy wskazanego w zaprezentowanych pytaniach odnoszących się do opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego na gruncie obowiązujących przepisów.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym, w przypadku gdy pobór zaliczki na podatek dochodowy następuje w momencie wypłaty wynagrodzenia, pierwszym miesiącem objętym rozliczeniem ulgi na innowacyjnych pracowników (Ulgi IP), o której mowa w art. 18db ustawy o CIT, powinien być miesiąc wypłaty wynagrodzeń przypadający po miesiącu złożenia zeznania podatkowego, a w konsekwencji ostatnim miesiącem, w którym Spółka może skorzystać z Ulgi IP, będzie miesiąc grudzień danego roku podatkowego, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, na podstawie art. 18db ustawy o CIT, Spółka jest i będzie uprawniona do wielokrotnego korzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników (Ulgi IP) w trakcie roku podatkowego, w szczególności:

-do końca danego roku podatkowego,

-lub do momentu wyczerpania limitu stanowiącego iloczyn nierozliczonych kosztów kwalifikowanych oraz aktualnej stawki podatku CIT,

niezależnie od tego, czy rozliczenie ulgi następuje bezpośrednio po złożeniu zeznania podatkowego, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, na podstawie art. 18db ustawy o CIT, w przypadku gdy pobór zaliczki na podatek dochodowy następuje w momencie wypłaty wynagrodzenia, pierwszym miesiącem objętym rozliczeniem ulgi na innowacyjnych pracowników (Ulgi IP) w danym roku podatkowym jest miesiąc wypłaty wynagrodzeń przypadający po miesiącu złożenia zeznania podatkowego, a ostatnim miesiącem, w którym można skorzystać z ulgi, jest miesiąc grudzień danego roku podatkowego, w którym to wypłacane jest wynagrodzenie należne za listopad.

Jednocześnie, Spółka jest uprawniona do wielokrotnego korzystania z Ulgi IP w trakcie roku podatkowego, w tym do końca roku lub do wyczerpania limitu stanowiącego iloczyn nierozliczonych kosztów kwalifikowanych oraz aktualnej stawki CIT, niezależnie od momentu rozpoczęcia stosowania tej ulgi w trakcie roku podatkowego.

Przepisy odnośnie Ulgi na Innowacyjnych Pracowników

Zgodnie z art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 Ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową (dalej: „koszty kwalifikowane”). Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 8 i 9 Ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1 Ustawy o CIT. Przepisu art. 18d ust. 8 zdanie drugie i trzecie nie stosuje się, jeżeli podatnik wykaże w zeznaniu kwotę przysługującą mu zgodnie z art. 18da Ustawy o CIT.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (dalej: „Ustawa Zmieniająca”) wprowadzono do Ustawy o CIT art. 18db, zgodnie z którym podatnicy posiadający nierozliczoną w roku poprzednim Ulgę B+R mogą odliczyć zaliczki PIT Specjalistów B+R, z tytułu:

-stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy,

-wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło,

-praw autorskich.

Zgodnie z art. 18db ust. 3 Ustawy o CIT, osobami fizycznymi, od których zaliczek PIT można dokonać ww. odliczenia są osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową, których czas:

-pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50%; lub

-przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

Stosownie do art. 18db ust. 4 Ustawy o CIT, przedmiotowe pomniejszenie kwot wskazanych w art. 18db ust. 2 Ustawy o CIT, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie.

W myśl art. 18db ust. 5 ustawy o CIT, przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania do:

1)zaliczek przekazywanych na zasadach określonych w art. 38 ust. 2-2c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2)podatnika, któremu przysługuje kwota określona w art. 18da.

Zgodnie z art. 18db ust. 6 ustawy o CIT - jeżeli podatnik utracił prawo do odliczenia, o którym mowa w ust. 1, dolicza kwoty poprzednio odliczone w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym utracił to prawo.

Z powyższych przepisów wynika, że ulga określona w art. 18db ustawy o CIT jest adresowana do podatników podatku dochodowego (będących płatnikami), którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową i ze względu na stratę lub niski dochód nie mogli w całości lub w części odliczyć w ramach ulgi B+R wydatków kwalifikowanych określonych w art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT, poniesionych w danym roku.

Ulga umożliwia płatnikowi zmniejszenie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych odprowadzanych od wynagrodzeń pracowników wskazanych w art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, o kwotę nieodliczonych wydatków kwalifikowanych. Odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn nieodliczonych wydatków kwalifikowanych i obowiązującej danego podatnika stawki podatku dochodowego.

Ad. 1

Z literalnego brzmienia powyższego przepisu, tj. art. 18db ust. 4 ustawy o CIT wynika, że prawo do pomniejszenia kwot podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, przysługuje podatnikowi począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z utrwalonym stanowiskiem doktryny oraz orzecznictwa, wykładnia językowa przepisu prawa ma pierwszeństwo przed innymi rodzajami wykładni, takimi jak systemową czy celowościową. Odstąpienie od literalnego brzmienia przepisu jest dopuszczalne wyłącznie w sytuacjach wyjątkowych, w szczególności gdy zastosowanie reguł wykładni językowej nie pozwala na wyprowadzenie jednoznacznej normy postępowania z danego tekstu prawnego lub gdy prowadziłoby to do oczywistej sprzeczności z treścią innych norm prawnych.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 kwietnia 2014 r., sygn. akt: II FSK 1077/12 wskazał, że wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice.

Z Uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 1 marca 2007 r., III CZP 94/06, wynika wprost, że wykładnia celowościowa i systemowa nie powinny negować jednoznacznego wyniku poprawnie dokonanej wykładni językowej i prowadzić do niedopuszczalnego wykreowania mocą orzeczenia sądowego pożądanej, ale niewyrażonej w przepisie normy prawnej.

Powyższe oznacza, że jeżeli przepis prawa jest jednoznaczny w swej warstwie językowej, nie zachodzi potrzeba, ani możliwość, stosowania innych metod wykładni.

Tym samym, zgodnie z powyższym brzmieniem przepisu - prawo do stosowania przedmiotowej ulgi przysługuje podatnikowi począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie.

Ulga na innowacyjnych pracowników umożliwia podatnikom, jako płatnikom, obniżenie kwoty zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń osób zatrudnionych przy działalności badawczo-rozwojowej, na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub w związku z prawami autorskimi. Warunkiem skorzystania z ulgi jest, aby zatrudnieni przeznaczali co najmniej 50% swojego czasu pracy na tę działalność.

Niewykorzystaną w poprzednim roku kwotę ulgi B+R odlicza się od bieżących zaliczek na PIT od wynagrodzeń innowacyjnych pracowników. Należy podkreślić, że ulga na innowacyjnych pracowników skutkuje jedynie zwolnieniem podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, pełniącego funkcję płatnika zaliczek oraz zryczałtowanego podatku, z obowiązku wpłaty pobranych środków z wynagrodzeń lub świadczeń pracowników do urzędu skarbowego. W związku z tym, podmiot korzystający z ulgi pozostaje nadal zobowiązany do poboru zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, zwolniony jest wyłącznie z obowiązku ich odprowadzenia na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Podatnik (płatnik) nabywa prawo do pomniejszenia kwoty zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego, które podlegają przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego, począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu złożenia zeznania CIT-8. W konsekwencji, ulga odnosi się do określonych zaliczek (pobranych w miesiącu następującym bezpośrednio po złożeniu zeznania), wyznaczając jednoznaczną granicę, które zaliczki mogą zostać pomniejszone, a które nie kwalifikują się do pomniejszenia w ramach tej ulgi.

W opisanym stanie faktycznym, zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, zostało złożone w dniu 31 marca 2025 r.

Wnioskodawca dokonuje wypłaty wynagrodzeń do 10. tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który są należne. Wnioskodawca, jako pobór zaliczki, traktuje moment ich zatrzymania w chwili wypłaty wynagrodzeń, co jest zgodne z aktualnym orzecznictwem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, w wyroku z 8 stycznia 2025 r., sygn. akt: I SA/Gd 863/24, wskazał, że z punktu widzenia skorzystania z ulgi, a więc zatrzymania części zaliczek pracowników, znaczenie ma moment pobrania tych zaliczek (moment wypłaty wynagrodzenia). W orzeczeniu tym sąd wskazał, że z literalnego brzmienia przytoczonego wyżej przepisu art. 18db ustawy o PIT wynika, że pomniejszenie kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek ma zastosowanie do zaliczek pobranych od należności za pracę osób bezpośrednio zaangażowanych w działalność badawczo-rozwojową (...) Przy czym uprawnienie do pomniejszenia przysługuje od miesiąca następującego po miesiącu w którym złożono Zeznanie. Rację ma zatem Dyrektor, że ulga odnosi się do zaliczek pobranych po miesiącu, w którym złożono Zeznanie. W miesiącu złożenia Zeznania ulga nie przysługuje, a zatem zaliczki pobrane za ten miesiąc podlegają przekazaniu do urzędu skarbowego na zasadach ogólnych.

Tym samym, zgodnie z powyżej wskazanymi przepisami - na tle przedstawionego opisu stanu faktycznego, Spółka uważa, że jeśli złożyła zeznanie CIT-8 w marcu 2025 r., to mogła po raz pierwszy pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek PIT, pobranych z wynagrodzenia za marzec 2025 r. wypłacanego do 10 kwietnia 2025 r., od którego pobór zaliczki następuje również w kwietniu, a terminem jej przekazania do urzędu skarbowego jest 20 maja 2025 r.

W przedstawionym przypadku, kwiecień jest miesiącem następującym bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, zatem zaliczka pobrana w tym miesiącu jest pierwszą zaliczką pobraną i podlegającą przekazaniu do urzędu skarbowego od wypłacanych wynagrodzeń.

Spółka po raz ostatni w danym roku podatkowym będzie mogła skorzystać z ulgi na innowacyjnych pracowników w odniesieniu do wynagrodzenia należnego za listopad, które zostanie wypłacone w grudniu tego samego roku. W takim przypadku zaliczka na podatek PIT, pobrana z tego wynagrodzenia w momencie jego wypłaty w grudniu, podlega wpłacie na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20 stycznia następnego roku. Tym samym, wynagrodzenie za listopad, wypłacone w grudniu, stanowi ostatnią podstawę do rozliczenia ulgi w danym roku podatkowym.

W tym zakresie stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 16 stycznia 2025 r., nr: 0114-KDIP2-1.4010.663.2024.1.MR1, w której organ wskazał, że z przepisu art. 18db ust. 2 ustawy CIT wynika, że przepis ust. 1 ma zastosowanie do zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu: (...). Możliwość skorzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników zależy więc od daty pobrania zaliczek PIT od wypłacanych wynagrodzeń a nie od miesiąca za który należne jest wynagrodzenie (...). Tym samym, wynagrodzenia za listopad wypłacone w grudniu, w stosunku do których w grudniu zostaną pobrane z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych będą ostatnimi wynagrodzeniami roku podatkowego, w stosunku do których Spółka będzie uprawniona do zastosowania Ulgi.

W odniesieniu do przyszłych lat podatkowych, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku wcześniejszego złożenia zeznania rocznego, na przykład w styczniu, prawo do skorzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników przysługiwałoby już w odniesieniu do zaliczek PIT pobranych z wynagrodzenia za styczeń, które są wypłacane do 10 lutego i podlegają wpłacie na rachunek urzędu skarbowego do 20 marca danego roku. Jednocześnie, niezależnie od miesiąca złożenia zeznania, ostatnim miesiącem danego roku podatkowego, w którym Spółka mogłaby skorzystać z ulgi, będzie zawsze grudzień. W tym przypadku ulga będzie odnosiła się do zaliczek PIT pobranych z wynagrodzenia za listopad, które zostanie wypłacone (i od którego zaliczki zostaną pobrane) do 10 grudnia tego samego roku, z terminem wpłaty na rachunek urzędu skarbowego do 20 stycznia roku następnego. W ten sposób Wnioskodawca uwzględnia zarówno możliwość wcześniejszego rozpoczęcia rozliczania ulgi, jak i jej zakończenia zgodnie z zasadami określonymi w przepisach prawa podatkowego.

Stanowisko Spółki potwierdza również praktyka interpretacyjna. DKIS w interpretacji indywidualnej z 24 lutego 2025 r., nr: 0111-KDIB1-3.4010.35.2025.2.MBD wskazał: uprawnienie do pomniejszenia kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego przysługuje podatnikowi (płatnikowi) począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym został złożony CIT-8. Z ulgi na innowacyjnych pracowników wynika również, że ww. ulga uprawnia wyłącznie do zwolnienia podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (pełniącego rolę płatnika zaliczek oraz zryczałtowanego podatku) z obowiązku wpłaty pobranych środków z wynagrodzeń świadczeń pracowników. Tym samym, odwołuje się ona do konkretnej zaliczki (pobranej w miesiącu przypadającym bezpośrednio po złożeniu zeznania), ustanawiając wyraźną granicę, które zaliczki mogą podlegać pomniejszeniu, a które nie mogą być pomniejszone w ramach wskazanej ulgi.

Ponadto, w interpretacji indywidualnej z 20 września 2023 r., nr: 0114-KDIP2-1.4010.443.2023.1.MR1, DKIS wskazał następująco: Biorąc pod uwagę literalne brzmienie przepisów jak i celowość przepisu mającego wprowadzić preferencję podatkową dla podatników zajmujących się działalnością innowacyjną, podatnik ma prawo do skorzystania z omawianej preferencji (w związku z posiadanym aktywem B+R oraz występowaniem pracowników B+R) najpóźniej w ostatnim miesiącu tegoż roku podatkowego, w którym złożono Zeznanie za poprzedni rok podatkowy.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie którym Spółka na zasadach określonych w art. 18db Ustawy o CIT, ma i będzie miała prawo do odliczenia – w ramach Ulgi na Innowacyjnych Pracowników - zaliczek PIT pobranych od wynagrodzeń wypłaconych w miesiącu następującym bezpośrednio po miesiącu złożenia Zeznania (należnych za miesiąc, w którym złożono Zeznanie).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku złożenia Zeznania CIT za rok podatkowy w miesiącu „x”, będzie on miał prawo do skorzystania z Ulgi na Innowacyjnych Pracowników już w miesiącu „x+1”, tj. w zakresie zaliczek (na podatek dochodowy oraz zryczałtowany podatek dochodowy, o których mowa w art. 31 oraz art. 41 ust. 1 i 4 Ustawy o PIT) pobranych w miesiącu następującym bezpośrednio po miesiącu złożenia Zeznania tj. x+1 (należnych za miesiąc „x”, tj. ten, w którym złożono Zeznanie CIT).

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, złożenie przez podatnika zeznania w marcu kwalifikuje podatnika do skorzystania z Ulgi na Innowacyjnych Pracowników (przy założeniu, że pozostałe warunki wymagane do skorzystania z Ulgi IP zostaną spełnione) w miesiącu kolejnym - kwietniu. Jednocześnie, po raz ostatni w danym roku podatkowym, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z ulgi w odniesieniu do zaliczki pobranej w grudniu (z tytułu wynagrodzenia należnego za listopad).

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie którym Spółka na zasadach określonych w art. 18db Ustawy o CIT, ma i będzie miała prawo do odliczenia - w ramach Ulgi na Innowacyjnych Pracowników - zaliczek PIT pobranych w miesiącu następującym bezpośrednio po miesiącu złożenia Zeznania (nawet jeśli dotyczą one wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym złożono Zeznanie). Prawo do skorzystania z ulgi po raz ostatni w danym roku podatkowym odnosi się do zaliczek pobranych w grudniu.

Ad. 2

Spółka stoi na stanowisku, że jest uprawniona do wielokrotnego korzystania z Ulgi IP w trakcie roku podatkowego, zarówno do końca roku, jak i do wyczerpania limitu stanowiącego iloczyn nierozliczonych kosztów kwalifikowanych oraz aktualnej stawki podatku CIT, niezależnie od miesiąca, w którym rozpocznie rozliczanie ulgi.

Zgodnie z opisanym stanem faktycznym, Spółka rozpoczęła rozliczanie Aktywa B+R wynikającego z niewykorzystanej Ulgi B+R poprzez skorzystanie z uprawnienia przewidzianego w art. 18db Ustawy o CIT. Tym samym, Spółka rozpoczęła rozliczanie Ulgi na Innowacyjnych Pracowników zgodnie z art. 18db ust. 4 Ustawy o CIT, tj. od miesiąca następującego po miesiącu złożenia zeznania rocznego, o którym mowa w art. 27 ust. 1 Ustawy o CIT, i zamierza kontynuować to działanie do końca danego roku podatkowego. Przykładowo, po złożeniu zeznania w marcu 2025 r., Spółka rozpoczęła korzystanie z ulgi w kwietniu 2025 r., zatrzymując zaliczki należne za marzec, pobrane w kwietniu tego samego roku.

Zdaniem Spółki, podobne działania będą możliwe również w odniesieniu do zaliczek pobranych za kolejne miesiące roku podatkowego, pod warunkiem spełnienia wymaganych przesłanek, aż do końca roku lub wyczerpania przysługującego limitu ulgi. W przyszłych latach podatkowych, pod warunkiem spełnienia warunków do korzystania z Ulgi IP, Spółka będzie mogła w ten sam sposób korzystać z ulgi przez cały rok podatkowy, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu złożenia zeznania podatkowego za dany rok, aż do jego końca. Wnioskodawca podkreśla, że takie podejście pozostaje w pełni zgodne z przepisami art. 18db Ustawy o CIT oraz zasadami rozliczania Ulgi IP.

Zdaniem Wnioskodawcy, Ulga na Innowacyjnych Pracowników ma charakter ciągły, co oznacza, że można z niej korzystać wielokrotnie w trakcie roku podatkowego. Wynika to z brzmienia art. 18db Ustawy o CIT, który nie ogranicza możliwości pomniejszania zaliczek PIT wyłącznie do jednorazowego skorzystania z ulgi, lecz dopuszcza jej stosowanie w każdym kolejnym miesiącu, aż do wyczerpania przysługującego limitu.

Przepisy art. 18db Ustawy o CIT wskazują, że ulga opiera się na możliwości pomniejszenia kwoty zaliczek PIT od wynagrodzeń Specjalistów B+R o wartość niewykorzystanych kosztów kwalifikowanych. W szczególności art. 18db ust. 4 precyzuje, że prawo do ulgi przysługuje od miesiąca następującego po miesiącu złożenia Zeznania, do końca roku podatkowego. Takie sformułowanie przepisów w sposób jednoznaczny pozwala wnioskować, że ulga może być rozliczana w kolejnych miesiącach roku podatkowego, bez ograniczenia jej do jednorazowego zastosowania.

Istotnym argumentem przemawiającym za możliwością wielokrotnego korzystania z ulgi jest jej cel, którym jest wsparcie działalności badawczo-rozwojowej (B+R). Ulga IP została zaprojektowana jako mechanizm umożliwiający płatnikom zaliczek PIT efektywniejsze zarządzanie finansami w trakcie roku podatkowego. Poprzez możliwość cyklicznego pomniejszania zaliczek o kwoty wynikające z ulgi, podatnicy mogą regularnie korzystać z dodatkowych środków na działalność B+R, co wspiera ich rozwój i innowacyjność.

Warto również podkreślić, że literalna wykładnia przepisów nie zawiera żadnych ograniczeń co do liczby miesięcy, w których podatnik może skorzystać z ulgi. Dopóki limit ulgi wynikający z iloczynu kosztów kwalifikowanych i aktualnej stawki CIT nie zostanie wyczerpany, podatnik ma prawo pomniejszać kolejne zaliczki PIT. Z punktu widzenia systemowego, takie rozwiązanie jest spójne z ogólnymi zasadami CIT, które pozwalają na rozliczanie ulg w sposób proporcjonalny do poniesionych kosztów kwalifikowanych.

Co więcej, mechanizm ulgi wprost odwołuje się do pojęcia „miesiąca”, co podkreśla jej cykliczny charakter. Zgodnie z art. 18db ust. 4 Ustawy o CIT, możliwość pomniejszania zaliczek PIT odnosi się do każdego miesiąca następującego po miesiącu złożenia Zeznania, co oznacza, że ulga działa w sposób powtarzalny w odniesieniu do każdego kolejnego okresu rozliczeniowego w roku podatkowym.

Praktyczne zastosowanie ulgi również potwierdza jej ciągły charakter. Wnioskodawca, zatrudniając Specjalistów B+R, cyklicznie wypłaca im wynagrodzenia, od których pobiera zaliczki PIT. W każdym miesiącu, w którym Spółka spełnia warunki do korzystania z ulgi, ma ona możliwość pomniejszenia tych zaliczek o przysługujące Aktywo B+R. Taki model rozliczeń pozwala podatnikom efektywnie gospodarować środkami finansowymi przez cały rok.

Charakter ciągły ulgi wspiera również realizację zasady neutralności podatkowej. Dzięki temu, że podatnicy mogą korzystać z ulgi w każdym miesiącu, w którym spełnione są ustawowe warunki, ulga nie wpływa negatywnie na płynność finansową przedsiębiorstw, lecz umożliwia im utrzymanie stabilności finansowej w dłuższym okresie.

Ulga IP, wprowadzona jako narzędzie wspierające innowacyjność, została zaprojektowana tak, aby jej korzyści były rozłożone w czasie. Pozwala to podatnikom na stopniowe, równomierne wykorzystanie ulgi w zależności od potrzeb i ponoszonych kosztów kwalifikowanych. W konsekwencji, ulga nie tylko wspiera bieżącą działalność B+R, ale także motywuje do systematycznego zwiększania nakładów na innowacyjność.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, możliwość wielokrotnego korzystania z Ulgi IP w trakcie roku podatkowego, znajduje swoje pełne uzasadnienie w brzmieniu przepisów Ustawy o CIT, ich wykładni systemowej oraz celowościowej. Ulga działa w sposób ciągły i powtarzalny, co pozwala podatnikom na efektywne wykorzystanie przysługujących im uprawnień aż do momentu wyczerpania limitu ulgi lub zakończenia roku podatkowego. Dzięki temu podatnicy mogą elastycznie dostosowywać swoje działania do bieżących potrzeb w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Końcowo odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa we wniosku wyroków sądowych, zauważyć należy, że stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i odnoszą się tylko do nich, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. W konsekwencji, nie mogą wpływać na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych rozstrzygnięć jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy jednakże stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach osadzonych w określonych stanach faktycznych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w  przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej zgodnie z którym:

interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.