Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 maja 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka z o. o. Spółka komandytowa powstała z przekształcenia spółki jawnej w 2016 r. Spółka prowadzi jako podstawową działalność (…). Spółka zakupiła nieruchomość gruntową zgodnie z dwoma aktami notarialnymi dokonanymi w roku (…), która znajduje się w ewidencji środków trwałych. Na tej nieruchomości Spółka własnym nakładem wybudowała budynek biurowo-usługowy, który użytkuje na potrzeby własne oraz częściowo wynajmuje. Budynek został przyjęty do ewidencji środków trwałych w 2011 r. W latach 2014-2015 Spółka poniosła nakłady na modernizację budynku, których wartość przekraczała w każdym roku 15 000zł, wobec czego zwiększyły wartość początkową nieruchomości i są rozliczane w czasie, poprzez amortyzację, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c i art. 16g ust. 13 ustawy o CIT. Wspólnikami Spółki są trzy osoby fizyczne jako komandytariusze oraz spółka z o. o. jako komplementariusz, w której udziałowcami są ci sami wspólnicy będący komandytariuszami w Spółce. Wszyscy wspólnicy są polskimi rezydentami podatkowymi. Przekształcenie Spółki Jawnej w 2016 r. dokonane zostało w trybie art. 551 § 1 kodeksu spółek handlowych, czego skutkiem było pełne następstwo prawne spółki przekształconej względem spółki przekształcanej, w myśl art. 553 § 1 kodeksu spółek handlowych. Oznacza to, że Spółka Komandytowa przejęła majątek Spółki Jawnej. Wkładem poszczególnych wspólników do Spółki Komandytowej był udział każdego wspólnika w majątku Spółki Jawnej. Spółka Jawna po przekształceniu w Spółkę z o. o. spółkę komandytową nie była podatnikiem CIT do 30 kwietnia 2021 r. Wspólnicy podlegali opodatkowaniu na bieżąco z tytułu całości osiągniętych przychodów pomniejszonych o koszty uzyskania przychodów. Dochód komplementariusza ujmowany był jako dochody z innych źródeł. Dochody nie podlegały zwolnieniu z podatku. Spółka w skutek decyzji wspólników od 1 maja 2021 r. stała się samodzielnym podatnikiem CIT, natomiast komandytariusze uzyskują z tytułu uczestnictwa w Spółce przychody z kapitałów pieniężnych. Przez cały okres działalności Spółki wypracowany zysk był wypłacany w części lub nie był wypłacany w ogóle wspólnikom. Wypracowany w danym roku obrotowym zysk pozostawał w Spółce zaksięgowany na rozrachunkach ze wspólnikami. Decyzje o pozostawieniu zysku w Spółce były podejmowane uchwałami wspólników. Wspólnicy w bieżącym roku zamierzają podjąć uchwałę, w wyniku której chcą dokonać przeniesienia własności nieruchomości do majątku prywatnego wspólników, wyłącznie osób fizycznych, w zamian za nieodebrane zyski. Przeniesienie własności nieruchomości nastąpi po podjęciu uchwały na podstawie umów o świadczenie w miejsce wykonania zobowiązania z uwzględnieniem proporcji wynikających z ich udziałów w zyskach Spółki oraz z uwzględnieniem kwot pozostawionych w Spółce przez każdego ze wspólników. Interpretacją indywidualną nr 0114-KDIP2-2.4010.138.2024.3.RK z 15 maja 2024 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że wypłata przez Spółkę zatrzymanych zysków w formie niepieniężnej poprzez przeniesienie na rzecz wspólników prawa własności (rzeczowa wypłata zysków) jest wykonaniem świadczenia niepieniężnego z tytułu wypłaty zysków (wypełnia hipotezę art. 14a ustawy o CIT) i powoduje powstanie u niej przychodu w wysokości zobowiązania uregulowanego w następstwie tego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego. Wobec tego w Spółce powstanie przychód podatkowy rozpoznany na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, w związku z art. 14a ust. 1 tej ustawy. Wartość nieruchomości została określona w sposób wiarygodny przez biegłego w tym zakresie rzeczoznawcę na dzień 7 marca 2025 r.

W piśmie z 21 maja 2025 r., będącym uzupełnieniem wniosku, wskazali Państwo, że w złożonym wniosku zostały popełnione omyłki pisarskie i wskazano, że modernizacja była w latach 2014-2015, natomiast w rzeczywistości nakłady na modernizacje były ponoszone w latach 2015-2016. Dodatkowo, we wniosku napisano że jest to budynek biurowo- usługowy, natomiast w rzeczywistości (w ewidencji środków trwałych) jest to budynek usługowy.

W związku z budową budynku usługowego przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z poniesionymi wydatkami na modernizację budynku usługowego, które ponieśliśmy w roku 2015 i 2016, mieliśmy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wydatki poniesione na modernizację w 2015 r. były wyższe niż 30% wartości początkowej budynku, natomiast wydatki poniesione na modernizację w 2016 r. były niższe niż 30% wartości początkowej budynku

Po poniesieniu nakładów na ulepszenie budynku w latach 2015 i 2016 w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym w stosunku do, których mieliśmy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a wydatki na jego ulepszenie jak zapisano powyżej, przekroczyły 30% wartości początkowej doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT - użytkował obecny właściciel będący zarazem pierwszym właścicielem.

Od pierwszego zasiedlenia budynku po jego ulepszeniu przekraczającym 30% wartości początkowej w myśl w/w definicji do dnia wycofania budynku usługowego z działalności gospodarczej minie okres dłuższy niż 2 lata.

Budynek usługowy był i jest wykorzystywany wyłącznie na cele działalności opodatkowanej. Poszczególne etapy modernizacji budynku usługowego do ewidencji środków trwałych zostały przyjęte w następujących terminach:

2015 r. - 17/09/2015

2016 r. - 18/05/2016 i 30/08/2016.

Nakłady te zostały poniesione wyłącznie na jeden budynek usługowy, nie usługowo- biurowy.

Zamiar wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej jest planowany na miesiąc lipiec lub sierpień 2025 r., a gdyby z jakichkolwiek przyczyn byłoby to niemożliwe to może on ulec przesunięciu na termin późniejszy.

Pytanie

W opisanej sytuacji, gdy przeniesienie własności nieruchomości na rzecz komandytariuszy spowoduje powstanie po stronie Spółki przychodu, czy do kosztów uzyskania przychodów Spółka będzie mogła zaliczyć dla gruntu - wydatki poniesione na ich zakup, dla budynku - cenę jego nabycia (wybudowania), pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Państwa stanowisko w sprawie

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a)nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b)nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

c)ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Zatem, zdaniem Spółki, kosztami uzyskania przychodu z tytułu przeniesienia własności nieruchomości będzie wartość początkowa pomniejszona o odpisy amortyzacyjne dokonane do końca miesiąca, w którym zbyto środki trwałe (a więc będzie to niezamortyzowana wartość początkowa ww. środków trwałych pozostała na dzień ich zbycia) oraz wartość początkowa gruntu, która w momencie odpłatnego zbycia stanie się kosztem uzyskania przychodu. (Pismo z 2 października 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB1-1.4010.400.2023.2.AND).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „updop”):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

-został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-został właściwie udokumentowany,

-nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

W myśl art. 15 ust. 6 updop:

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Odnosząc się do sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów, w sytuacji przeniesienia własności nieruchomości do majątku prywatnego wspólników, stwierdzić należy, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 updop:

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a)nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b)nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

c)ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

W świetle art. 16a ust. 1 updop:

amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do treści art. 16h ust. 1 pkt 1 updop:

odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Odnosząc powyższe przepisy na grunt przedmiotowej sprawy, wskazać należy, że przeniesienie własności nieruchomości nastąpi po podjęciu uchwały na podstawie umów o świadczenie w miejsce wykonania zobowiązania z uwzględnieniem proporcji wynikających z ich udziałów w zyskach Spółki oraz z uwzględnieniem kwot pozostawionych w Spółce przez każdego ze wspólników.

Zatem, kosztami uzyskania przychodu z tytułu przeniesienia własności nieruchomości będzie wartość początkowa pomniejszona o odpisy amortyzacyjne dokonane do końca miesiąca, w którym przeniesiono własność nieruchomości (a więc będzie to niezamortyzowana wartość początkowa ww. środków trwałych pozostała na dzień ich przeniesienia) oraz wartość początkowa gruntu, która w momencie przeniesienia własności stanie się kosztem uzyskania przychodu.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy opisanej sytuacji, gdy przeniesienie własności nieruchomości na rzecz komandytariuszy spowoduje powstanie po stronie Spółki przychodu, czy do kosztów uzyskania przychodów Spółka będzie mogła zaliczyć dla gruntu - wydatki poniesione na ich zakup, dla budynku - cenę jego nabycia (wybudowania), pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Nadmieniam, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, dotyczącego podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.