Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe w zakresie ustalenia, czy w przypadku rozszerzenia działalności o wynajem aut Spółka nadal będzie uprawniona do zaliczenia w całości do kosztów uzyskania przychodów kosztów rat kapitałowych w stosownej proporcji do wartości nie przekraczającej 150.000,00 zł oraz całości kosztów odsetek od rat leasingu operacyjnego oraz całości kosztów eksploatacji samochodu osobowego, który następnie będzie przekazywany do użytkowania osobom trzecim na podstawie umowy najmu i nieprawidłowe w zakresie podstawy prawnej mającej zastosowanie w sprawie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej m.in. w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo pismem z 16 maja 2025 r. (wpływ do Organu 21 maja 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka G Sp. z o.o. podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Rok obrotowy Spółki nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym, ponieważ rozpoczyna się 1 maja danego roku i kończy się 30 kwietnia kolejnego roku. Fakt ten zgłoszony został zarówno do Naczelnika Urzędu skarbowego, jak i ujawniony jest w Krajowym Rejestrze Sądowym. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i korzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Główna działalność Spółki opodatkowana podatkiem VAT koncentruje się na usługach związanych z (…). Przeważający profil działalności Spółki zawiera się w kodzie (…). Spółka zatrudnia obecnie (…) pracowników. (…) przychodów z działalności operacyjnej Spółki to przychody ze sprzedaży (…) dla udziałowca B w Szwecji, który posiada 100% udziałów.

Z racji tego, że jedynym udziałowcem Spółki jest Spółka szwedzka zajmująca się (…), a także (…), Spółka często jest wizytowana przez przedstawicieli zagranicznych kontrahentów, celem zapewnienia i potwierdzenia legalności, prawidłowości i zgodności z obowiązującymi standardami (…). W tym też celu Spółka posiada i utrzymuje od lat certyfikaty Jakości (…). Przedstawiciele (…) oraz pozostałych krajów skandynawskich przylatują do Polski liniami lotniczymi, natomiast w dobrym zwyczaju jest odbiór tych kontrahentów z lotnisk i przywiezienie ich do siedziby Spółki, a następnie odwiezienie ich na lot powrotny.

W tym celu Spółka w lutym 2025 r. zawarła umowę leasingu na samochód (…) o wartości przekraczającej 150.000 zł (dalej: „samochód”) z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, a tym samym do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Samochód wskazany we wniosku posiada numer rejestracyjny (…), przeznaczony jest do przewozu (…). Rodzaj pojazdu wskazany w dowodzie rejestracyjnym: „samochód osobowy”.

Wskazany samochód jest samochodem osobowym w rozumieniu art. 4a pkt 9a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.). Spółka zaprowadziła stosowną ewidencję przebiegu pojazdu, wpisała samochód do obowiązującego w Spółce Regulaminu używania samochodów służbowych do celów wyłącznie służbowych, złożyła informację VAT-26 i odliczyła 100% podatku VAT od wstępnej opłaty leasingowej obliczając stosowną proporcję do wartości nie przekraczającej 150.000,00 zł. oraz zaliczyła 100% opłaty wstępnej do kosztów uzyskania przychodów stosując odpowiednią proporcję do wartości nie przekraczającej 150.000,00 zł.

Obecnie samochód jest używany tylko i wyłącznie do wyjazdu na targi branżowe, na dostarczanie dokumentów przetargowych do instytucji w Polsce oraz do przywozu kontrahentów z lotnisk do Spółki oraz odwożenia tychże kontrahentów na lotniska docelowe.

W czasie, kiedy samochód nie jest wykorzystywany na potrzeby Spółki, Spółka planuje rozpocząć oddawanie samochodu do odpłatnego używania zarówno podmiotom zewnętrznym, jak również pracownikom. W tym celu Spółka planuje poszerzyć zakres swojej działalności o (…).

Zdaniem Spółki jest to działanie uzasadnione ekonomicznie, ponieważ samochód będzie „pracował na siebie” w większym zakresie. Każdy wynajem odbywać się będzie na podstawie umowy najmu, w  której określony będzie m.in. czas trwania najmu. Czas trwania najmu może wynosić od jednego do kilkunastu dni. Wynajem będzie odbywać się zarówno na rzecz podmiotów niepowiązanych, jak i powiązanych oraz na rzecz pracowników. Za każdym razem wynajem będzie odpłatny, a Spółka będzie dokumentować transakcje fakturami VAT lub paragonami fiskalnymi. Każdorazowe wynagrodzenie z tytułu umów najmu zawieranych przez Wnioskodawcę z podmiotami trzecimi i pracownikami będzie ustalane na poziomie rynkowym.

W trakcie pomiędzy umowami najmu auto będzie wykorzystywane tylko i wyłącznie do celów działalności. W tym czasie auto będzie garażowane na terenie siedziby Spółki na parkingu strzeżonym i monitorowanym przez niezależną firmę.

Spółka posiada regulamin użytkowania Samochodu, który wyklucza używanie go do celów innych niż do działalności gospodarczej, a w szczególności do celów prywatnych pracowników lub osób trzecich. W okresach, gdy nie będzie zawarta żadna umowa najmu samochodu, samochód będzie używany tylko na potrzeby działalności gospodarczej Spółki, w tym jego dotankowania, serwisu, przeglądu technicznego. Regulamin określa osoby uprawnione do ww. czynności. Regulamin określa, że Samochód jest garażowany w przeznaczonym do tego miejscu, którym jest siedziba Spółki.

Wszelkie koszty związane z eksploatacją pojazdu, takie jak: części zamienne, materiały eksploatacyjne, a także koszty ubezpieczenia Samochodu będzie ponosiła Spółka.

Spółka będzie również transportowała samochód w celu wykonania niezbędnych do prawidłowego użytkowania pojazdu usług serwisowych.

Samochód wykorzystywany jest i będzie jedynie do celów działalności gospodarczej, w tym do najmu oraz wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca wyklucza tym samym użytkowanie samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Oprócz posiadanego regulaminu użytkowania Wnioskodawca zabezpiecza klucze do Samochodu przed nieautoryzowanym użyciem poprzez zamknięcie ich w sejfie.

Spółka nadal będzie prowadziła ewidencję przebiegu pojazdu wpisując w nią każdorazowy wyjazd oraz każdorazowe wynajęcie auta. Spółka od momentu nabycia Samochodu zalicza do kosztów uzyskania przychodów w stosownej proporcji do wartości nie przekraczającej 150.000 zł., koszty leasingu, wydatki eksploatacyjne oraz składki ubezpieczeniowe związane z samochodem.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 16 maja 2025 r. wskazali Państwo, iż:

   1. Zawarta przez Spółkę G umowa leasingu operacyjnego spełnia warunki określone w art. 17b ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm.).

   2. Spółka wymieniając we wniosku wydatki eksploatacyjne miała na myśli przede wszystkim wydatki niezbędne do skutecznego użytkowania auta, czyli zakup paliwa, płynu do spryskiwaczy, płynu chłodniczego, płynu hamulcowego, niezbędne naprawy, badania diagnostyczne, wymianę opon, zakup i wymianę części zamiennych, naprawy powypadkowe, czyszczenie tapicerki czy mycie auta.

   3. Przytaczając we Wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej pojęcie „inne wydatki związane z samochodem” Spółka G miała na myśli tę samą grupę wydatków eksploatacyjnych wymienionych w punkcie ad 2.

   4. W regulaminie w sprawie zasad użytkowania samochodów do celów służbowych zawarto m.in:

W § 2. „Cel i zakres użytkowania

   1. Samochody służbowe wykazane w Załączniku nr 1 niniejszego Regulaminu wykorzystywane są przez Użytkowników uprawnionych do korzystania z samochodów służbowych (wpisanych do Załącznika nr 2) wyłącznie w celach służbowych związanych z realizacją obowiązków wynikających z łączącej go z Pracodawcą umowy o pracę lub innych poleceń służbowych wydanych przez Zarząd lub Prokurenta Spółki.

   2. Samochód służbowy pozostaje do dyspozycji Użytkowników tylko i wyłącznie w czasie pracy lub w czasie wypełniania przez nich obowiązków na rzecz Pracodawcy lub zlecającego wykonanie danego zadania. Użytkownik nie jest uprawniony do korzystania z samochodu służbowego w czasie wolnym od pracy lub w celach niezwiązanych z działalnością Pracodawcy.

   5. Użytkownik nie jest uprawniony do przekazywania samochodu służbowego do używania osobom trzecim bez wyraźnej zgody Pracodawcy.”

W § 5. „Miejsce parkowania samochodu

Po godzinach pracy lub po wykonaniu zadań związanych z działalnością parkowanie Samochodów służbowych może mieć miejsce jedynie w następujących miejscach:

- na parkingu G Sp. z o.o.

- za zgodą pracodawcy w miejscu wykonywania zadań służbowych (np. targi branżowe, parkingi hotelowe w delegacji służbowej).”

W § 6. „Ewidencja przebiegu pojazdu służbowego

 1. Pracodawca, wykorzystując Samochody służbowe na potrzeby działalności Spółki składa Naczelnikowi Urzędu Skarbowego informację o tych pojazdach na druku VAT-26.

 2. Zgłoszenie Naczelnikowi Urzędu Skarbowego informacji o ww. samochodach służbowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności jest ściśle związane z obowiązkiem prowadzenia ewidencji przebiegu tych samochodów służbowych. 

 3. Ewidencje przebiegu samochodów służbowych należy prowadzić odrębnie dla każdego samochodu służbowego -zgodnie ze wzorem w Załączniku nr 3 do Regulaminu.

 4. Obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu samochodu służbowego spoczywa na Użytkownikach wymienionych w Załączniku nr 2 do Regulaminu.

 5. Kontrola prawidłowości prowadzenia ewidencji przebiegu samochodu służbowego należy do sekretarki/księgowej, która potwierdza prawidłowość dokonanych wpisów swoim podpisem.”

W § 8. „Zakres wpisu użytkownika w ewidencji przebiegu samochodu służbowego

 1. Użytkownik obowiązany jest każdorazowo po wykorzystywaniu samochodu służbowego do dokonania wpisu w prowadzonej ewidencji samochodu służbowego.

2. Wpis w ewidencji przebiegu samochodu służbowego, o którym mowa w ust. 1zawiera:

 a) numer kolejny wpisu,

 b) datę wyjazdu,

 c) opis trasy wyjazdu (skąd-dokąd),

 d) cel wyjazdu,

 e) liczbę faktycznie przejechanych kilometrów,

  f) imię i nazwisko Użytkownika (osoby kierującej pojazdem),

 g) stan licznika na dzień udostępnienia pojazdu,

 h) stan licznika na dzień zwrotu pojazdu,

  i) Podpis użytkownika.

         3. Ewidencja przebiegu pojazdu powinna być prowadzona na bieżąco, przez co rozumie się uzupełnianie jej po dokonaniu każdego przejazdu.

         4. Wpisy w ewidencji przebiegu pojazdu powinny być sporządzane w sposób staranny, czytelny i trwały.

5. Jeden wiersz zapisu w ewidencji przebiegu pojazdu odpowiada jednej trasie przejazdu Samochodu służbowego z/do miejsca parkowania samochodu służbowego z/do miejsca wykonania zadania służbowego.

6. W przypadku realizacji wielu zadań służbowych obejmujących jeden wyjazd z miejsca parkowania samochodu służbowego, ewidencja przebiegu samochodu służbowego powinna zawierać każde docelowe miejsce wykonywania zadania służbowego.

7. Ewidencję przebiegu samochodu służbowego należy wypełniać rzetelnie, zgodnie ze stanem rzeczywistym i w sposób niewadliwy.”

 5. Klucz do samochodu służbowego zabezpieczony jest w sejfie, do którego dostęp ma wyłącznie sekretarka/księgowa odpowiedzialna za kontrolę prawidłowości prowadzenia ewidencji pojazdu oraz Prokurent Spółki. Klucz do samochodu udostępniany jest na podstawie wystawionej delegacji służbowej lub na polecenie wyjazdu służbowego Zarządu Spółki lub Prokurenta Spółki. Klucz do samochodu służbowego ma prawo pobrać wyłącznie osoba upoważniona do kierowania samochodem służbowym, wpisana do Załącznika nr 2 na podstawie delegacji lub polecenia służbowego wydanego przez Zarząd lub Prokurenta Spółki.

 6. Samochód używany będzie przez upoważnionych pracowników firmy, wpisanych do Załącznika nr 2 Regulaminu, w tym również przez kadrę kierowniczą i Zarząd tylko i wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej. W przypadku użytkowania auta na potrzeby Spółki do działalności gospodarczej, Spółka nie będzie zawierała umów najmu z pracownikami Spółki. Spółka nadal będzie prowadziła ewidencję przebiegu pojazdu i tym samym Spółka wyklucza możliwość używania samochodu na potrzeby inne niż prowadzona działalność gospodarcza.

 7. Samochód nigdy nie był, ani też w przyszłości nie będzie wykorzystywany przez pracowników do celów innych niż działalność opodatkowana.

Spółka nadmienia, że w umowie najmu z przyszłym najemcą bieżące koszty eksploatacyjne obejmujące paliwo, płyn do spryskiwaczy, płyn chłodzący i płyn hamulcowy będą leżały pod stronie najemcy.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 16 maja 2025 r.)

Czy w przypadku rozszerzenia działalności o wynajem aut Spółka nadal będzie uprawniona do zaliczenia w całości do kosztów uzyskania przychodów kosztów rat kapitałowych w stosownej proporcji do wartości nie przekraczającej 150.000,00 zł oraz całości kosztów odsetek od rat leasingu operacyjnego oraz całości kosztów eksploatacji samochodu osobowego, który następnie będzie przekazywany do użytkowania osobom trzecim na podstawie umowy najmu?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Państwa stanowisko w sprawie

Art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia ich źródła za wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę:

 a) 225 000 zł - w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 278, 340) oraz w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy,

 b) 150 000 zł - w przypadku pozostałych samochodów osobowych.

W art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT wskazano, że do kosztów uzyskania przychodu nie zalicza się 25% wydatków poniesionych, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej - jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Z kolei, zgodnie z art. 16 ust. 5f ustawy o CIT, w przypadku nieprowadzenia przez podatnika ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika.

W myśl jednak art. 16 ust. 5g ustawy o CIT, przepisu ust. 5f nie stosuje się, jeżeli podatnik na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie jest obowiązany do prowadzenia takiej ewidencji, z wyjątkiem przypadku, gdy brak tego obowiązku wynika z art. 86a ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie z art. 16 ust. 5b ustawy o CIT wynika, że przepisu ust. 1 pkt 4 nie stosuje się do odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, jeżeli ten samochód został oddany przez podatnika do odpłatnego używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, a oddawanie w odpłatne używanie na podstawie takiej umowy stanowi przedmiot działalności podatnika.

Zgodnie z art. 16 ust. 5f ustawy o CIT, w przypadku nieprowadzenia przez podatnika ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, uznaje się, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika.

Spółka zamierza rozszerzyć prowadzenie działalności o wynajem samochodów osobowych zgodnie z kodem (…). Spółka nabyła samochód w celu używania go w działalności gospodarczej. Spółka nosi się z zamiarem oddawania go do odpłatnego użytkowania (wynajem) innym podmiotom oraz pracownikom Spółki.

Dodatkowo Spółka będzie ponosiła koszty rat leasingowych oraz koszty eksploatacyjne związane z  prawidłowym funkcjonowaniem pojazdu. Samochód przeznaczony jest jedynie do celów działalności gospodarczej, nie jest i nie będzie wykorzystywany do innych celów. Spółka zaprowadziła ewidencję przebiegu pojazdu, złożyła informację VAT-26 oraz wprowadziła samochód do obowiązującego w Spółce Regulaminu korzystania z samochodu osobowego do celów działalności gospodarczej.

W myśl art. 16 ust. 5c ustawy o CIT, w przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 49a, stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Stanowisko Spółki w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku w piśmie z dnia 16 maja 2025 r.) brzmi:

Zdaniem Spółki, ma ona prawo do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów:

   - kosztów rat leasingowych w części odsetek w pełnej wysokości oraz części rat kapitałowych w proporcji do wartości nie przekraczającej 150.000,00 zł, co wynika z art. 16 ust. 5b ustawy o CIT, gdyż samochód jest przeznaczony wyłącznie do działalności gospodarczej i w przyszłości do oddawania w odpłatny najem,

   - kosztów eksploatacyjnych i innych wydatków związanych z samochodem w pełnej wysokości, co wynika a contrario z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT, gdyż samochód jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą, prowadzoną przez Spółkę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie postawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem inne kwestie wynikające z opisu sprawy i Państwa własnego stanowiska w sprawie, nie objęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 278 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”),

Z niniejszej regulacji wynika, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

- jest definitywny, a więc bezzwrotny,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów,

- został właściwie udokumentowany.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o CIT,

Jak wynika z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT:

    amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

   - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT,

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę:

 a) 225 000 zł - w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz.U. z 2024 r. poz. 1289, 1853 i 1881) oraz w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy,

 b) 150 000 zł - w przypadku pozostałych samochodów osobowych.

Jak wynika z art. 16 ust. 1 pkt 49a stanowi, że

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT,

Jednocześnie, z art. 16 ust. 5b ustawy o CIT wynika, że

W myśl art. 16 ust. 5c ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 16 ust. 5f ustawy o CIT,

Stosownie do art. 16 ust. 5g ustawy o CIT,

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego m.in. wynika, iż w lutym 2025 r. zawarli Państwo umowę leasingu na samochód (…) o wartości przekraczającej 150.000 zł z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, a tym samym do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wskazany samochód jest samochodem osobowym w rozumieniu art. 4a pkt 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zaprowadzili Państwo stosowną ewidencję przebiegu pojazdu, wpisali Państwo samochód do obowiązującego w Spółce Regulaminu używania samochodów służbowych do celów wyłącznie służbowych.

Samochód wykorzystywany jest i będzie jedynie do celów działalności gospodarczej, w tym do najmu oraz wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wykluczają Państwo tym samym użytkowanie samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Zawarta przez Spółkę G umowa leasingu operacyjnego spełnia warunki określone w art. 17b ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w przypadku rozszerzenia działalności o wynajem aut Spółka nadal będzie uprawniona do zaliczenia w całości do kosztów uzyskania przychodów kosztów rat kapitałowych w stosownej proporcji do wartości nie przekraczającej 150.000,00 zł oraz całości kosztów odsetek od rat leasingu operacyjnego oraz całości kosztów eksploatacji samochodu osobowego, który następnie będzie przekazywany do użytkowania osobom trzecim na podstawie umowy najmu.

Odnosząc się do ustalenia, czy w przypadku rozszerzenia działalności o wynajem aut Spółka nadal będzie uprawniona do zaliczenia w całości do kosztów uzyskania przychodów kosztów rat kapitałowych w stosownej proporcji do wartości nie przekraczającej 150.000,00 zł oraz całości kosztów odsetek od rat leasingu operacyjnego, należy zauważyć, że zgodnie z art. 16 ust. 5c ustawy o CIT, w przypadku samochodów osobowych oddanych do użytkowania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT, ograniczenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego.

Zawarcie umów leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest samochód osobowy skutkuje tym, że możecie Państwo do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć tą część opłaty wstępnej i każdej miesięcznej raty (w części dotyczącej spłaty wartości samochodu), która proporcjonalnie do ceny samochodu nie przekracza 150.000 zł. Zatem, jeżeli wartość samochodu będącego przedmiotem leasingu przekracza 150.000 zł, to ww. wydatki nie będą kosztem w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego, będącego przedmiotem tej umowy. Zatem, powyższy limit 150.000 zł ma zastosowanie do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego - części kapitałowej raty leasingowej. Natomiast limit ten nie będzie dotyczył części odsetkowej takiej opłaty, która będzie kosztem w całości bez ograniczenia kwotowego.

Zatem, będziecie Państwo mogli zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w przypadku leasingu operacyjnego - część rat kapitałowych (proporcjonalnie do wartości samochodu) tj. z zastosowaniem ograniczenia wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT oraz całość rat odsetkowych.

Tym samym, zgodzić się należy z Państwa stanowiskiem, że będziecie Państwo mogli zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w przypadku leasingu operacyjnego - część rat kapitałowych (proporcjonalnie do wartości samochodu) oraz całość rat odsetkowych, jednakże na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 49a w zw. z art. 16 ust. 5c ustawy o CIT, a nie jak Państwo wskazali, na podstawie  art. 16 ust. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zauważyć bowiem należy, że zgodnie z art. 16 ust. 5b analizowanej ustawy art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, który dotyczy ograniczenia w zaliczeniu do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia samochodów osobowych nie stosuje się w przypadku gdy samochód ten został oddany przez podatnika do odpłatnego używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, a oddawanie w odpłatne używanie na podstawie takiej umowy stanowi przedmiot działalności podatnika.

Literalna wykładnia tego przepisu, która nie budzi żadnych wątpliwości wskazuje jedynie na art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, tym samym nie ma podstaw aby zastosować go także do ograniczenia wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT dotyczącego kosztów ponoszonych z tytułu umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie:

   - ustalenia, czy będziecie Państwo mogli zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w przypadku leasingu operacyjnego - część rat kapitałowych (proporcjonalnie do wartości samochodu) tj. z zastosowaniem ograniczenia wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT oraz całość rat odsetkowych jest prawidłowe,

   - podstawy prawnej mającej zastosowanie w sprawie jest nieprawidłowe.

Kolejnym budzącym Państwa wątpliwość zagadnieniem jest zastosowanie ograniczenia wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT, tj. ustalenie, czy mają Państwo prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów  kosztów eksploatacyjnych i innych wydatków związanych z samochodem w pełnej wysokości, gdyż samochód jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą, prowadzoną przez Państwa Spółkę.

Z uzasadnienia wprowadzonych od 1 stycznia 2019 r. zmian przepisu art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT wynika, że: „Proponowana regulacja zmierza do przyjęcia - w omawianym zakresie - w ustawach o podatku dochodowym rozwiązań podobnych do funkcjonujących obecnie w podatku od towarów i usług. Zakłada się zatem wprowadzenie regulacji, zgodnie z którą wszelkie wydatki związane z korzystaniem z samochodu osobowego służącego podatnikowi także do innych celów niż działalność gospodarcza podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 75% tych wydatków. Możliwość zaliczenia do kosztów 100% takich wydatków dotyczyć będzie tylko wykorzystywania samochodu osobowego wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym podatnik będzie musiał prowadzić ewidencję potwierdzającą wykorzystywanie samochodu osobowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (wykorzystywana będzie w tym zakresie ewidencja stosowana dla celów VAT)”.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że samochód, o którym mowa we wniosku wykorzystywany jest i będzie jedynie do celów działalności gospodarczej, w tym do najmu oraz wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wykluczają Państwo tym samym użytkowanie samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Zaprowadzili Państwo stosowną ewidencję przebiegu pojazdu, wpisali Państwo samochód do obowiązującego w Spółce Regulaminu używania samochodów służbowych do celów wyłącznie służbowych. Wymieniając we wniosku wydatki eksploatacyjne mieli Państwo na myśli przede wszystkim wydatki niezbędne do skutecznego użytkowania auta, czyli zakup paliwa, płynu do spryskiwaczy, płynu chłodniczego, płynu hamulcowego, niezbędne naprawy, badania diagnostyczne, wymianę opon, zakup i wymianę części zamiennych, naprawy powypadkowe, czyszczenie tapicerki czy mycie auta.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, iż ograniczenie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT ma zastosowanie w sytuacji, gdy samochód ten będzie wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Zatem, należy stwierdzić, że w związku z faktem, że leasingowany samochód (…) jest i będzie wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej, w Państwa sytuacji nie będzie miało zastosowania ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT.

Tym samym mają Państwo prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów eksploatacyjnych i innych wydatków związanych z samochodem w pełnej wysokości, gdyż samochód jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą, prowadzoną przez Państwa Spółkę.

Stanowisko Państwa w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Nadmienić również należy, że w pozostałym zakresie, tj. dotyczącym podatku od towarów i usług wydane zostanie/zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.