Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB1-1.4010.235.2025.2.BS

ShutterStock
Nieprawidłowość zastosowania 20% stawki amortyzacji dla smartwatchy - Interpretacja indywidualna z dnia 12 czerwca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.235.2025.2.BS

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo, w odpowiedzi na wezwanie w dniu 2 czerwca 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką akcyjną, polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych). Spółka prowadzi działalność przede wszystkim w zakresie (...). Zgodnie z informacjami zawartymi w Krajowym Rejestrze Sądowym, przedmiotem działalności Spółki jest (...).

Od (...) Wnioskodawca należy do Podatkowej Grupy Kapitałowej X, w której skład, oprócz Wnioskodawcy (jako spółki zależnej) wchodzi także A (jako spółka dominująca) oraz B (jako spółka zależna). Podatkowa grupa kapitałowa powołana została na podstawie umowy z (...), a pierwszy rok podatkowy podatkowej grupy kapitałowej trwał od 1 stycznia do 31 grudnia (...). Na podstawie umowy z (...) roku A, Bank, B oraz Wnioskodawca przedłużyły funkcjonowanie X na kolejne 3 lata podatkowe, czyli na lata (...). Na podstawie umowy z (...) roku funkcjonowanie podatkowej grupy kapitałowe zostało przedłużone na kolejne 3 lata podatkowe, czyli na lata (...). Niniejszym, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od początku (...) r. jest podatkowa grupa kapitałowa, której członkiem jest Spółka (zgodnie z art. 1a ust. 1 ustawy o CIT).

Spółka w ramach prowadzanej działalności gospodarczej zawiera z klientami umowy leasingu operacyjnego, których przedmiotem może być sprzęt elektroniczny, w tym między innymi tzw. inteligentne zegarki (z ang.: „smartwatch”), łączące w sobie funkcje zegarka elektronicznego oraz telefonu komórkowego. Na rynku dostępne są różne modele smartwatchy, jednak ich wspólną cechą jest to, że łączą się z telefonami komórkowymi za pomocą połączenia Bluetooth oraz posiadają niektóre funkcje, właściwe dla telefonów komórkowych. Wybrane modele posiadają możliwość instalacji karty SIM lub eSIM, dzięki czemu funkcje telefonów komórkowych mogą realizować po rozłączeniu ze sparowanym telefonem komórkowym. Wspomniane funkcje smartwachy to m.in.:

  • wykonywanie i odbieranie połączeń telefonicznych za pomocą sieci bezprzewodowej,
  • wysyłanie i odbieranie wiadomości tekstowych za pomocą sieci bezprzewodowej,
  • dostęp do aplikacji mobilnych,
  • wykonywanie płatności zbliżeniowych,
  • monitorowanie aktywności fizycznej użytkownika np. pomiar liczby wykonanych korków, pomiar tętna, monitorowanie snu, itp.

Spółka, jako finansujący, zawiera z klientami umowy leasingu, w rozumieniu art. 709(1) ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm., dalej: „Kodeks cywilny”), będące jednocześnie umowami leasingu, zgodnie z art. 17a pkt 1 ustawy o CIT. Zawierane przez Spółkę umowy leasingu, których przedmiotem są inteligentne zegarki, stanowią umowy tzw. leasingu operacyjnego, o którym mowa w art. 17b ust. 1 ustawy o CIT.

Spółka nabywa inteligentne zegarki w celu oddania ich korzystającemu do używania na podstawie umowy leasingu. Spełniają one warunki uznania ich za środki trwałe w rozumieniu art. 16a ustawy o CIT oraz nie podlegają wyłączeniu od amortyzacji na podstawie art. 16c ustawy o CIT. Zgodnie z art. 16i ust. 1 ustawy o CIT, Spółka amortyzuje nabywane zegarki inteligentne metodą liniową, z zastosowaniem stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy o CIT (dalej: „Wykaz stawek amortyzacyjnych”).

Ponadto, zgodnie z art. 17b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, umowa leasingu operacyjnego powinna zostać zawarta na okres wynoszący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji środka trwałego, będącego przedmiotem leasingu. Normatywny okres amortyzacji, to zgodnie z art. 17a pkt 4 lit. a) ustawy o CIT okres, w którym odpisy amortyzacyjne, wynikające z zastosowania stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych, zrównują się z wartością początkową środków trwałych. Oznacza to, że w celu ustalenia minimalnego okresu trwania umów leasingu operacyjnego, których przedmiotem są inteligentne zegarki, Wnioskodawca powinien ustalić właściwą stawkę amortyzacji na podstawie Wykazu stawek amortyzacyjnych.

Wnioskodawca pragnie dodać, iż w dniu (...) r. zwrócił się do Głównego Urzędu Statystycznego (dalej: „GUS”) z wnioskiem o informację w zakresie przyporządkowania smartwatchy do odpowiednich grup Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU”). W odpowiedzi z dnia (...), sygn. (...), GUS wskazał, iż zarówno smartwatche z wbudowanym wejściem na kartę SIM oraz te z wirtualnym wejściem na kartę eSIM powinny być przyporządkowane do grupowania PKWiU 26.30.22.0 „Telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych”.

W uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło do Organu 2 czerwca 2025 r. wskazali Państwo, że smartwache zostały zaklasyfikowane przez Spółkę do grupowania 623 KŚT 2016 „Urządzenia odbiorcze i transmisyjne dla telefonii i telegrafii”.

Pytanie

Czy w odniesieniu do środków trwałych w postaci zegarków inteligentnych (z ang. smartwatch) zastosowanie ma roczna stawka amortyzacyjna wynosząca 20%, zgodnie z Wykazem stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło do Organu 2 czerwca 2025 r. w odniesieniu do środków trwałych w postaci zegarków inteligentnych należy stosować 20% stawkę amortyzacyjną określoną w Wykazie stawek amortyzacyjnych stanowiącym, załącznik nr 1 do ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  • budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  • maszyny, urządzenia i środki transportu,
  • inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 16i ust. 1 ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Źródłem informacji na temat stawek amortyzacyjnych jest więc Wykaz stawek amortyzacyjnych, stanowiący załącznik nr 1 do ustawy o CIT. Zegarki inteligentne nie zostały wymienione w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Niemniej jednak w poz. 06 Wykazu stawek amortyzacyjnych wymienione zostały „telefony komórkowe” ujęte w grupowaniu 629 (obecnie zgodnie z KŚT 2016 jest to grupa 623, do której smartwache zostały zaklasyfikowane w przez GUS w piśmie wydanym dla Spółki w dniu (...), sygn. (...)), dla których zastosowanie znajduje stawka amortyzacyjna wynosząca 20%. Zdaniem Wnioskodawcy, jest to najbardziej właściwa pozycja Wykazu stawek amortyzacyjnych, która powinna znaleźć zastosowanie także do zegarków inteligentnych.

Powyższe wynika z faktu, że smartwatch może funkcjonować jako urządzenie będące swoistym przedłużeniem funkcji telefonu komórkowego, poprzez sparowanie za pomocą technologii Bluetooth. Należy podkreślić, iż postęp technologiczny spowodował, że niektóre modele smartwatchy mogą całkowicie zastąpić telefon komórkowy, oferując analogiczne funkcjonalności, takie jak wykonywanie połączeń telefonicznych czy wysyłanie wiadomości tekstowych za pomocą sieci komórkowej, połączenia internetowego lub połączenia Bluetooth.

Ponadto, w powszechnym rozumieniu, w kontekście językowym, termin „smartwatch” odnosi się do urządzenia łączącego w sobie funkcje smartfonu oraz klasycznego zegarka. Zgodnie z definicją Wielkiego słownika języka polskiego (stworzonego z inicjatywy Komitetu Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk) pojęcie „smartwatch” zostało zdefiniowane jako „zegarek na rękę, który umożliwia korzystanie z aplikacji znajdujących się w smartfonie i został wyposażony w wiele funkcji ułatwiających prowadzenie aktywnego stylu życia i kontrolowanie stanu organizmu”.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, można uznać, iż smartwatch może pełnić w praktyce rolę smartfonu – w określony sposób zastępuje go lub stanowiąc swoiste „przedłużenie” smartfonu. W rezultacie, w świetle przepisów podatkowych, zdaniem Wnioskodawcy, urządzenia te powinny być traktowane analogicznie jak smartfony. Smartwatche stanowią bowiem obecnie ekwiwalent smartfonu, skutecznie zastępując go w wielu sytuacjach.

Powyższe podejście potwierdza uzyskana przez Wnioskodawcę klasyfikacja statystyczna wydana przez GUS z dnia (...), sygn. (...), w której wskazano, iż zarówno smartwatche z wbudowanym wejściem na kartę SIM oraz te z wirtualnym wejściem na kartę eSIM powinny być przyporządkowane do grupowania PKWiU 26.30.22.0 „Telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych”. Pomimo tego, że informacja udzielona przez GUS dotyczy grupowania PKWiU, zdaniem Wnioskodawcy, stanowi wskazówkę w zakresie klasyfikacji smartwatchy dla celów ustalenia właściwej stawki amortyzacyjnej dla tych urządzeń. Zgodnie bowiem z rozporządzeniem Rady Ministrów z 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) grupowanie KŚT 623, do którego zaliczane są telefony komórkowe, powiązane jest z grupowaniem PKWIU 26.30.22.0. Powyższe powiązanie prowadzi do wniosku, że smartwatche przyporządkowane do PKWIU 26.30.22.0 mieszczą się w tym samym grupowaniu KŚT 623 co smartfony.

Należy dodać, że wątpliwość w zakresie ustalenia stawki amortyzacji telefonów komórkowych może budzić niespójność pomiędzy nazwą środka trwałego, do którego należy zastosować stawkę 20% („telefony komórkowe”) a przyporządkowanym do niego w Wykazie stawek amortyzacyjnych rodzajem KŚT (629 – „Pozostałe urządzenia dla radiofonii, telewizji i telekomunikacji”). Wykaz stawek amortyzacyjnych zawarty w załączniku nr 1 do ustawy o CIT odwołuje się do symboli KŚT wprowadzonych Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. z 2016 r. poz. 1864 z późn. zm., dalej: „KŚT 2016”). KŚT 2016 natomiast zastąpiło Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. Nr 242, poz. 1622, dalej: „KŚT 2010”). W ramach KŚT 2010, w rodzaju 629 sklasyfikowano „Pozostałe urządzenia tele- i radiotechniczne”, wskazując jedocześnie, że rodzaj ten obejmuje telefony komórkowe. Natomiast w ramach KŚT 2016, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2018 r., w rodzaju 629 sklasyfikowano „Pozostałe urządzenia dla radiofonii, telewizji i telekomunikacji”, zaś w rodzaju 623 sklasyfikowano „Urządzenia odbiorcze i transmisyjne dla telefonii i telegrafii”, wskazując jednocześnie, że obejmuje on aparaty telefoniczne (przewodowe i do sieci komórkowych, smartfony). Jednocześnie, począwszy od dnia 1 stycznia 2018 r. w Wykazie stawek amortyzacyjnych stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy o CIT nie zostało zmienione przyporządkowanie „telefonów komórkowych”, dla których przewidziana jest 20% stawka amortyzacji, do rodzaju KŚT (pozostawiono rodzaj 629, który był właściwy dla telefonów komórkowych według KŚT 2010, zamiast zmienić go na rodzaj 623 właściwy według KŚT 2016). Nastąpiło to wbrew intencji ustawodawcy, jak bowiem wynika z uzasadnienia ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. poz. 2175 z późn. zm.) – ustawa ta miała na celu m.in. dostosowanie Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych do KŚT 2016, która zaczął obowiązywać z dniem 1 stycznia 2018 r. Wydaje się zatem, że pozostawienie w Wykazie stawek amortyzacyjnych przyporządkowania „telefonów komórkowych” do rodzaju 629 KŚT 2016 (który telefonów komórkowych nie obejmuje) stanowiło niedopatrzenie ustawodawcy i niedostosowanie odwołań użytych w tym wykazie do zmienionego KŚT 2016 względem KŚT 2010.

Intencją ustawodawcy nie była zmiana stawki amortyzacji właściwej dla telefonów komórkowych (np. na 10% przewidziane dla rodzaju 623 KŚT 2016). Gdyby ustawodawca miał zamiar to zrobić, to – zdaniem Wnioskodawcy – wyraziłby to wprost w ustawie, np. usuwając sformułowanie „telefony komórkowe” z załącznika 1 do ustawy o CIT. Ustawodawca tego jednak nie zrobił, a zatem należy uznać, że również po 1 stycznia 2018 r. miał zamiar utrzymać stawkę amortyzacji 20% dla telefonów komórkowych.

W świetle powyższej rozbieżności, zdaniem Wnioskodawcy, należy przyjąć, iż – posługując się wykładnią literalną – nadrzędne znaczenie w tej sytuacji ma opis wynikający bezpośrednio z Wykazu stawek amortyzacyjnych, a nie błędna referencja do KŚT 2016, która pod pozycją 629 nie ujmuje telefonów komórkowych. W przypadku sprzeczności pomiędzy nazwą środka trwałego i rodzajem KŚT (który to symbol KŚT odwołuje się do aktu prawnego innego niż ustawa o CIT i to niższego rzędu niż ustawa o CIT, bo do rozporządzenia), należy przyznać pierwszeństwo nazwie środka trwałego znajdującej się akcie prawnym wyższego rzędu (ustawie o CIT). 

W związku z powyższym, telefony komórkowe powinny być amortyzowane z wykorzystaniem wprost przewidzianej dla nich w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki 20%. Potwierdzeniem takiego podejścia jest interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (...) w dniu 21 maja 2020 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.74.2020.1.AP (dotycząca stawki amortyzacji właściwej dla telefonów komórkowych), a także w dniu 20 maja 2020 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010. 65.2020.1.BJ (dotycząca stawki amortyzacji właściwej dla smartfonów). W obu przypadkach, organ podatkowy potwierdził zastosowanie stawki amortyzacji w wysokości 20%.

Dodatkowym argumentem, potwierdzającym, że w odniesieniu do smartwatchy powinna mieć zastosowanie stawka amortyzacji wynosząca 20% jest fakt, iż smartwatche użytkowane są zazwyczaj nie dłużej niż kilka lat – zazwyczaj ok. 2-3 lata, a w przypadku droższych i bardziej zaawansowanych technologicznie modeli, maksymalnie do 5 lat, tj. przez okres analogiczny do okresu użytkowania telefonów komórkowych. Zgodnie natomiast z podejściem prezentowanym przez organy podatkowe (np. w interpretacji indywidualnej z dnia 9 kwietnia 2024 r., Znak: 0111- KDIB1-1.4010.110.2024.2.SH lub z dnia 24 czerwca 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.248.2024.1.AN), amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie, obniżenia kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w dłuższym okresie. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. W konsekwencji, zastosowanie niższej stawki amortyzacyjnej niż 20% prowadziłoby do normatywnego czasu amortyzacji smartwatchy znacząco przekraczającego rzeczywisty okres ich użytkowania.

W Wykazie stawek amortyzacyjnych wskazano, iż dla telefonów komórkowych właściwa stawka amortyzacyjna wynosi 20%. Mając na uwadze rozważania przedstawione powyżej, Wnioskodawca niniejszym wnosi o potwierdzenie, że smartwatche powinny korzystać ze stawki amortyzacyjnej przewidzianej w Wykazie stawek amortyzacyjnych dla telefonów komórkowych, tj. 20%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (…)

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o CIT:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Jak wynika zatem z powyższego, kosztem uzyskania przychodów mogą być również odpisy amortyzacyjne.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ww. ustawy:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 16f ust. 1 ustawy o CIT:

Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.

Na podstawie art. 16f ust. 3 ustawy o CIT,

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

W myśl art. 16d ww. ustawy:

1)Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 10 000 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

2)Składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4.

Jak wskazuje art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do treści art. 16i ust. 1 ww. ustawy:

Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Z powyższych przepisów wynika, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie obniżenia kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok (środków trwałych). Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Aby dany składnik majątku mógł zostać zaliczony do środków trwałych, musi stanowić własność lub współwłasność podatnika.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy do środków trwałych w postaci zegarków inteligentnych (z ang. smartwatch) zastosowanie ma roczna stawka amortyzacyjna wynosząca 20%, zgodnie z Wykazem stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy o CIT

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, wskazać należy, że z opisu sprawy wynika, iż Smartwache zostały zaklasyfikowane przez Państwa do grupowania 623 KŚT 2016 „Urządzenia odbiorcze i transmisyjne dla telefonii i telegrafii”.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiących Załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że dla obiektów sklasyfikowanych pod symbolem 623 obejmującym „Urządzenia telefoniczne systemów nośnych na liniach WN” stawka amortyzacyjna wynosi 4,5%. Jednakże mając na uwadze, że Smartwache zostały zaklasyfikowane przez Państwa do grupowania 623 KŚT 2016 „Urządzenia odbiorcze i transmisyjne dla telefonii i telegrafii, to stwierdzić należy, że nie stanowią one urządzeń telefonicznych systemów nośnych na liniach WN. Zatem ustalając stawkę amortyzacyjną dla wskazanych we wniosku zegarków inteligentnych należy przyjąć zgodnie z Wykazem stawek amortyzacyjnych, stawkę amortyzacyjną dla obiektów, sklasyfikowanych w grupie 6 Klasyfikacji Środków Trwałych – „Urządzenia techniczne”, dla których stawka amortyzacyjna wynosi 10%.

Jednocześnie odnosząc się do Państwa argumentacji zawartej w stanowisku wnioskodawcy w sprawie dot. wątpliwości w zakresie ustalenie stawki amortyzacyjnej telefonów komórkowych w związku z niespójnością nazewnictwa przyporządkowanego w Wykazie stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik Nr 1 do ustawy CIT odwołującym się do symboli KŚT oraz zmiany symbolu KŚT z 2016 r. wobec KŚT z 2010 r. do telefonów komórkowych pod symbolem 629, którą to argumentację odnosicie Państwo również do będących przedmiotem niniejszej interpretacji zegarków inteligentnych (smartwatch), zauważyć należy że taka argumentacja ma wyłącznie zastosowanie w odniesieniu do telefonów komórkowych, a nie do zegarków inteligentnych (smartwatch). Wskazać przy tym należy, że jak wskazaliście Państwo w uzupełnieniu wniosku ww. zegarki zaklasyfikowaliście do grupowania 623 KŚT 2016 jako „Urządzenia odbiorcze i transmisyjne dla telefonii i telegrafii”. Zatem ww. zegarki nie zostały przez Państwa zaklasyfikowane wg KŚT jako telefony komórkowe, a więc nie można Państwa argumentacji w zakresie telefonów komórkowych przełożyć na wątpliwość w zakresie ustalenia właściwej stawki amortyzacyjnej dla zegarków inteligentnych (smartwatch), które zostały zaklasyfikowane  jako Urządzenia odbiorcze i transmisyjne dla telefonii i telegrafii.  

Reasumując, skoro zegarki inteligentne – smartwatch zostały przez Państwa Spółkę zakwalifikowane do grupy 623 KŚT (co nie podlega ocenie w niniejszej interpretacji i stanowi element stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego), to właściwą stawką amortyzacyjną dla tych zegarków będzie stawka amortyzacyjna w wysokości 10%.

Zatem, Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zapadły one na gruncie odmiennych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych, niż przedstawiony w niniejszej sprawie, bowiem dotyczyły one telefonów/smartfonów, a nie tak jak w Państwa przypadku smartwatchy. Wskazane przez Państwa interpretacje potraktowane zostały jako element Państwa argumentacji lecz nie mogły one wpłynąć na ocenę prawidłowości analizowanej kwestii, gdyż są osadzone w odmiennych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.