Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 5 maja 2025 r., które wpłynęło 8 maja 2025 r. - w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca X Sp. z o.o. jest osobą prawną, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium kraju w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o CIT. Prowadzi ona działalność gospodarczą w oparciu o wpis do rejestru przedsiębiorców, prowadzonego przez właściwy miejscowo sąd rejestrowy.

Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na tworzeniu oprogramowania i świadczy usługi, (…). (…).

Głównymi klientami Wnioskodawcy są zarządcy (…), gdyż Wnioskodawca tworzy rozwiązania dla (…). Misją działania Wnioskodawcy jest (…).

Wnioskodawca stworzył i rozwija innowacyjne technologicznie zaawansowane programy, które nie tylko odzwierciedlają potrzeby rynku i klientów, ale kształtują je w taki sposób, aby mogły przyczynić się do znacznego usprawnienia procesów biznesowych, prowadząc do innowacji procesowych u nabywców programów komputerowych.

W tym zakresie Wnioskodawca prowadzi prace związane z tworzeniem nowego i innowacyjnego oprogramowania oraz jego stałego rozwijania, czy też ulepszania. Działania te mają na celu dostarczanie programów spełniających wszelkie wymagania kontrahentów.

Stworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie składa się z szeregu współpracujących ze sobą modułów, przy czym każdy z modułów jest osobnym programem. Stworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie składa się z wersji desktopowej (…), na które składa się Y modułów (programów) pozwalających dopasować wybór poszczególnych modułów do potrzeb (…) oraz z dwóch usług w wersji przeglądarkowej - Z oraz A.

Na każdy moduł w ramach wersji desktopowej Wnioskodawca udziela osobnej licencji, gdyż klient może zakupić na start całość (Y modułów) lub dokupować je w czasie. Z ogólnych warunków sprzedaży, które obowiązują u Wnioskodawcy wynika, iż poprzez zawarcie umowy Kupujący nie nabywa majątkowych praw autorskich do programu komputerowego w rozumieniu przepisów Prawa autorskiego, ale wyłącznie egzemplarz programu komputerowego z prawem do korzystania z niego (licencja niewyłączna) w granicach określonych w dziale niniejszym. Wnioskodawca rozwija następujące Y modułów w ramach wersji desktopowej: (…).

Do korzystania z oprogramowania Wnioskodawcy niezbędne jest dodatkowo posiadanie przez docelowego klienta odpowiedniej ilości stanowisk bazy danych, której producentem jest firma SAP. Obecnie klienci zakupują wymaganą bazę danych samodzielnie poprzez dedykowaną stronę producenta. Wnioskodawca zapewnia jedynie szczegółową instrukcję procesu zakupowego.

W tym roku, Wnioskodawca rozpoczął także oferowanie dotychczasowym Klientom oraz potencjalnie nowym Klientom swoje moduły desktopowe, opisane powyżej, które są dostarczane za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS - Software as a Service). Są one dostarczane w formie usługi chmurowej. Odbywa się to w formie „uchmurowienia” modułów w wersji desktopowej. Wnioskodawca przy tej usłudze nie udziela żadnych licencji na moduły w wersji desktopowej.

Z kolei systemy - Z oraz A to linia produktowa u Wnioskodawcy, działająca we współpracy z modułami w wersji desktopowej a nie jako ich wersja przeglądarkowa, które to systemy są udostępniane Klientom jako usługa. Jest to oprogramowanie w formie aplikacji internetowych (SaaS - Software as a Service). Klient, który korzysta z usług Z oraz A w ramach usługi SaaS musi zakupić (uzyskać licencję od Wnioskodawcy) na co najmniej 1 moduł (…) wersji desktopowej, ponieważ system desktopowy eksportuje pewne dane początkowe do w/w systemów. Nie dotyczy to jednak sytuacji, gdy Klient skorzysta z modułów desktopowych za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS - Software as a Service), które są dostarczane w formie usługi chmurowej. W takim przypadku Klient może korzystać z usług Z oraz A w ramach usługi SaaS, bez konieczności zakupu licencji na co najmniej 1 moduł (…) wersji desktopowej.

Środowisko branżowe, w którym funkcjonuje Spółka, cechuje się szybko pojawiającymi się możliwościami oraz nowymi oczekiwaniami ze strony klientów Spółki. Poprzez chęć dostosowywania się do zmian, Wnioskodawca stale unowocześnia swoją ofertę, co w konsekwencji powoduje powstawanie nowych obszarów prowadzonej przez Wnioskodawcę aktywności związanej z rozwojem lub tworzeniem nowych procesów/technologii/rozwiązań.

Zakres prac programistycznych wykonywanych w tym zakresie przez zespół pracowników/ współpracowników Wnioskodawcy obejmuje w szczególności następujące rodzaje czynności:

a) przygotowywanie założeń i wymagań, które muszą zostać zrealizowane w ramach prowadzonych prac programistycznych;

b) rozwój nowych narzędzi informatycznych i elementów produktów do wykorzystania w produktach oferowanych przez Wnioskodawcę lub też do dalszego rozwoju produktów Spółki, w tym aplikacji mobilnej;

c) opracowanie nowych elementów modułów: algorytmów, skryptów, struktur i architektury;

d) opracowywanie i budowanie prototypów rozwiązań w celu zbadania i porównania ich przydatności w środowisku testowym na etapie dalszych prac nad nowymi rozwiązaniami/produktami;

e) testowanie i walidacja oprogramowania w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania;

 f) udoskonalanie możliwości integracji pomiędzy poszczególnymi modułami;

g) wprowadzanie udoskonaleń do istniejących produktów;

h) ulepszanie istniejących i wprowadzanie nowych funkcjonalności, modułów i zastosowań do oferowanych produktów, zwiększona integracja między modułami, nowe analizy lub innego rodzaju raporty, itp.;

 i) zdobywanie nowej wiedzy oraz poznawanie najnowszych rozwiązań z dziedziny, której dotyczy tworzone rozwiązanie, w celu wykorzystania ich w opracowywaniu nowych rozwiązań i produktów;

 j) wyszukiwanie odpowiednich technologii i prowadzenie prac nad badaniem ich użyteczności na potrzeby tworzenia innowacyjnych rozwiązań informatycznych.

Moduły od początku ulegały, ulegają i będą ulegały zmianom wynikającym ze zmian w oferowanych usługach przez Wnioskodawcę, dodawaniu nowy usług i funkcjonalności, odpowiadając na zmieniające się potrzeby klientów. Ponieważ moduły na bieżąco są rozwijane, po zrealizowaniu jednych harmonogramów prac, rozpoczynane są nowe lub modyfikowane dotychczasowe. Projekty rozwijania modułów podlegają w ten sposób stałej ewolucji. Wnioskodawca posiada dedykowany zespół informatyków zajmujących się opracowywaniem i udoskonalaniem rozwiązań informatycznych umożliwiających i usprawniających działanie poszczególnych modułów.

Zbudowanie systemu modułów na tej nowatorskiej architekturze implikuje możliwość wykorzystania nowatorskich koncepcji programistycznych, które mają na celu dostarczanie unikalnych funkcjonalności stanowiących realną wartość dodaną dla klientów Wnioskodawcy. Przygotowywane funkcjonalności, a w szczególności sposób ich umiejscowienia w oprogramowaniu, konkretne ich działanie, jest często odmienne niż u konkurentów.

Ponadto, modularność i elastyczność poszczególnych modułów pozwalająca na łatwe wprowadzanie kolejnych zmian, co samo w sobie jest rozwiązaniem innowacyjnym. Mając zapewnioną swobodę tworzenia oprogramowania i stosowania nowych technologii programistycznych Wnioskodawca ma możliwość dodawania i rozwijania nowych specyficznych funkcjonalności, które powstają odpowiadając na potrzeby użytkowników i pozwalają uznać przedmiotowe moduły za nowatorskie, w szczególności u Wnioskodawcy. Pozwalają na wiele ułatwień w funkcjonowaniu całego Oprogramowania (zwiększona integracja między modułami, nowe analizy lub innego rodzaju raporty, itp.), większej ich otwartości na narzędzia zewnętrzne, które to zmiany w znacznym stopniu podwyższają efektywność ich użytkowania przez klientów. Wśród prac zrealizowanych w ostatnich latach w ramach tej zwiększenia funkcjonalności modułów wymienić można m.in.: (…).

Innym przykładem prac rozwojowych jest rozwijanie modułów i usługi Z oraz A w ramach modelu abonamentowego SaaS pod konkretne potrzeby rynkowe. Zaliczamy do nich zarówno realizacje zapotrzebowania na nowe potrzeby obecnych klientów, jak i potencjalnych użytkowników modułów. Poza innowacyjnością i coraz szerszą integracją u oferowanych przez Wnioskodawców modułów wprowadza także innowacyjne rozwiązania w komunikacji z obecnymi i potencjalnymi klientami. Wśród zrealizowanych zadań w tej kategorii wskazać można m.in.: (…).

Zdaniem Wnioskodawcy, stworzenie modułów i ich dalsze rozwijanie polega na prowadzeniu przez Spółkę działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe (w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, dalej: „Ustawa o SWiN”), podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy Spółki oraz wykorzystania posiadanych zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Dlatego też, nie powinno budzić wątpliwości, że działalność Wnioskodawcy prowadzona w związku z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem praw własności intelektualnej, w tym kwalifikowanych praw własności intelektualnej będących przedmiotem sprzedaży (tj. moduły wskazane we wniosku w wersji desktopowej lub udostępniane jako usługa Z oraz A w ramach modelu abonamentowego SaaS oraz udostępniane za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej) stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na wstępie realizowanych prac, Wnioskodawca postawił sobie za cel stworzenie oprogramowania, które składa się z szeregu modułów (programów), które pozwoli w elastyczny sposób budować przewagę konkurencyjną poprzez dostarczanie użytkownikom końcowym szerokiego spektrum innowacyjnych funkcjonalności. Wiąże się to z tworzeniem kodu spełniającego założone wskaźniki jakości i efektywności, zachowującego odpowiednie struktury i realizującego cele biznesowe klientów. Tworzona architektura ma na celu poprawę poszczególnych modułów oraz możliwości ich rozbudowywania. Wszystkie cele były osiągane przy wykorzystaniu pracy własnej Wnioskodawcy (przez dedykowane 2 zespoły produkcyjne złożone z projektantów, programistów i testerów oraz 2 informatyków w ramach współpracy B2B) oraz finansowane ze środków własnych Wnioskodawcy oraz rozwijany na komputerach, serwerach lokalnych i oprogramowaniu będących własnością Wnioskodawcy oraz serwerach leasingowanych i dzierżawionych u dostawców zewnętrznych opłacanych przez Wnioskodawcę.

Systematyczność Wnioskodawcy polega na metodycznym prowadzeniu prac z wykorzystaniem i uwzględnieniem cyklu wytwarzania funkcjonalności poprawiających działanie poszczególnych modułów oraz adaptacji w nim wzorców projektowych oraz dobrych praktyk programistycznych. Harmonogramy prac są ustalane na początku każdego cyklu oraz etapu prac programistycznych nad modułami, ze względu na różne specyfiki realizowanych w jego trakcie zadań. Cykle produkcyjne polegają na realizowaniu zaplanowanego harmonogramu w postaci realizacji kolejnych kamieni milowych. Cykle produkcyjne w ramach których opracowywane i priorytetyzowane są mniejsze elementy składające się na większą całość wyzwań stawianych przez kamień milowy. Cykle produkcyjne u Wnioskodawcy trwają ok 6 tygodni i po każdym cyklu następuje 2 tygodniowy „cooldown”. W ramach cyklu produkcyjnego każdy z obszarów ma przypisanych do niego programistów, którzy przez kolejne 6 tygodni będą realizować tematy z danego źródła. W ramach 2 tygodni „cooldown”, po zakończeniu cyklu, będą poświęcać czas na opisanie wykonanych zmian, przygotowanie publikacji wersji, szlify po uruchomieniu nowych funkcji i itp. Zasadniczo wszystkie zmiany, jakie wprowadza Wnioskodawca w modułach, są udostępniane klientom w ramach kolejnych updatepack'ów. Po każdym zakończonym cyklu dokonywana jest aktualizacja modułów. W ramach trwania prac badawczo-rozwojowych w procesie ulepszania poszczególnych modułów i usług, dedykowany zespół informatyków nabył nową wiedzę, którą z powodzeniem wykorzystał już w kolejnych etapach prac programistycznych nad poszczególnymi modułami (tj. prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej). Każdy z etapów prac programistycznych nad modułami i usługami wiązał się ze zdobyciem nowej wiedzy, pozwalającej na opracowywanie istotnych ulepszeń stosowanych dotychczas rozwiązań, produktów lub procesów, które po zakończeniu prac programistycznych są i będą mogły zostać wykorzystane w przyszłości w działalności operacyjnej Wnioskodawcy.

Przed rozpoczęciem prac nad modułami, Wnioskodawca dysponował wiedzą zdobytą i funkcjonującą na rynku w zakresie rozwoju oprogramowania w dziedzinie działalności, w jakiej funkcjonuje Wnioskodawca (…). Dodatkowo, Wnioskodawca dysponuje zdobytą wiedzą i doświadczeniem członków zespołów produkcyjnych złożonych z analityków, projektantów, programistów i testerów Wnioskodawcy, którą pozyskali z reguły w ramach dotychczasowego doświadczenia zawodowego zgromadzonego przy współpracy z innymi podmiotami oraz podnoszenie swoich kompetencji poprzez naukę i samorozwój.

Prace związane z modułami i usługami, są ukierunkowane na stworzenie nowych rozwiązań, ponieważ rozwijanie i ulepszanie modułów ma na celu dostarczanie użytkownikom końcowym innowacyjnych rozwiązań i funkcjonalności, dlatego wymagane było zastosowanie podejścia mającego na celu eksplorację problemów oraz rozwiązywanie ich za pomocą nieszablonowych i nowatorskich technik programistycznych.

Efekty pracy w zakresie wytworzenia, rozwoju/ulepszenia modułów:

a) odznaczają się i będą odznaczać, w okresie którego dotyczy wniosek, oryginalnym, twórczym charakterem;

b) będą kreacją nowej funkcjonalności usług świadczonych przez Wnioskodawcę;

c) nie są i nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

d) nie są jedynie „techniczną”, a są „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów realizowanych w ramach prac programistycznych nad modułami.

Biorąc pod uwagę, że poszczególne moduły zostały wytworzone przez Wnioskodawcę (i również przez Wnioskodawcę są te moduły rozwijane/ulepszane) stanowi to przejaw jego indywidualnej, twórczej działalności i zostały utrwalone w postaci cyfrowej, dlatego, w ocenie Wnioskodawcy, każdy moduł stanowi utwór w rozumieniu wskazanym w art. 1 ust. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 z późn. zm.) oraz powinien korzystać z ochrony, o której mowa w art 74 ust. 1 ww. ustawy. Pierwszy dochód do którego planowane jest zastosowanie preferencyjnej stawki 5% CIT został osiągnięty przez Wnioskodawcę 3 stycznia 2025 r.

Wnioskodawca będzie prowadził techniką komputerową dedykowaną, odrębną ewidencję na kontach pozabilansowych (mającą charakter pomocniczy w stosunku do księgi głównej), która umożliwia wyodrębnienie pozycji wskazanych w art. 24e ust. 1 ustawy o CIT, w ten sposób jednocześnie umożliwiającą prawidłowe i terminowe ustalenie wysokości dochodów w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za każdy rok podatkowy, za który Wnioskodawca chce skorzystać z preferencji IP Box. Wnioskodawca precyzyjnie dzieli przychody w księgach rachunkowych ze względu na sprzedaż poszczególnych modułów bazując na danych cennikowych.

Głównymi kosztami Wnioskodawcy w prowadzonej działalności są koszty bezpośrednio w następujący sposób funkcjonalnie związane z tworzeniem i rozwojem modułów, tj.:

1. koszty wynagrodzeń pracowników z tytułu umów o pracę, zleceniobiorców, a także współpracowników, prowadzących indywidualną działalność gospodarczą w formule współpracy B2B (przez podmiot powiązany ze Spółką) - biorących udział w tworzeniu modułów;

2. koszty zakupu środków trwałych, sprzętu, wyposażenia i akcesoriów komputerowych, oprogramowania i urządzeń peryferyjnych - Wnioskodawca stale unowocześnia posiadany sprzęt komputerowy przez wymianę jego podzespołów oraz wykorzystywanych urządzeń peryferyjnych. Na szybko zmieniającym się rynku technologii, niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby do spadku wydajności i efektywności jego pracy. Tym samym poniesione koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych są niezbędne dla tworzenia modułów;

3. usługa hostingu modułów desktopowych i ich udostępniania w formie usługi (jako SaaS);

4. koszty hostingu/utrzymania serwerów; dla sprawnej konfiguracji modułów;

5. licencje na oprogramowanie i niezbędne narzędzia do projektów.

Przychód jaki Wnioskodawca uzyskuje z tytułu wytwarzanego oprogramowania podzielić można na dwie kategorie - opłaty jednorazowe i opłaty cykliczne.

Z jednorazową opłatą związany przychód z tytułu udzielania Klientom licencji niewyłącznej do modułów w wersji desktopowej lub z tytułu rozszerzenia posiadanych limitów (w zakresie stanowisk lub innych parametrów, które wynikają z niektórych modułów).

Przychody cykliczne u Wnioskodawcy generują systemy (A, Z) udostępniane Klientom w formie usługi (abonament), jak również opłata za dostęp do nowych wersji modułów desktopowych.

Wnioskodawca szacuje także, iż uzyska w tym roku pierwsze przychody (abonament) z tytułu udostępniania Klientom modułów desktopowych za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS - Software as a Service) w formie usługi chmurowej.

Tytułem uzupełnienia pismem z 5 maja 2025 r. wskazali Państwo co następuje:

1) Czy dla korzystania przez Państwa klientów z modułów:

a) w wersji desktopowej,

b) udostępnianych klientom jako usługa Z oraz A (model abonamentowy SaaS),

c) udostępnianych klientom za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej

wymagane jest posiadanie licencji i w konsekwencji uzyskują Państwo dochody z tytułu opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, które dotyczą kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Odpowiedź Wnioskodawcy Ad. 1:

a) Tak, dla modułów w wersji desktopowej wymagane jest posiadanie licencji, za które Wnioskodawca uzyskuje dochody z tytułu opłat wynikających z udzielenia licencji oraz za ich aktualizację (tj. pozyskanie licencji na nowe wersje modułów).

b) i c) Zarówno w przypadku udostępniania modułów klientom usługi Z oraz A (jako model abonamentowy SaaS) oraz za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej, Wnioskodawca nie udziela Klientom licencji oraz nie pobiera opłat z tytułu licencji. Oba rozwiązania są udostępniane klientom w formie modelu abonamentowego (typu SaaS).

Kontynuacja pytania nr 1:

Jeśli nie, proszę o wskazanie jakiego rodzaju dochody Państwo uzyskują w związku z korzystaniem z ww. modułów oraz czy są to dochody wymienione w art. 24d ust. 7 ustawy o CIT, tj.:

  a) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

  b) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

  c) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W przypadku uzyskiwania dochodów innych niż z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, proszę o odpowiednie przeformułowanie pytania oznaczonego we wniosku nr 2.

Kontynuacja odpowiedzi Wnioskodawcy ad. 1:

Zarówno w przypadku udostępniania klientom usługi Z oraz A (jako model abonamentowy SaaS) oraz za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej, dochody jakie uzyskuje z w/w źródeł Wnioskodawca, to dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie sprzedaży produktu lub usługi i są to dochody wymienione w art. 24d ust. 7 ustawy o CIT.

2) Czy każdy z Y modułów stanowi całość w sensie technologicznym (tj. program komputerowy złożony z wielu elementów), funkcjonalnym oraz komercyjnym?

Odpowiedź Wnioskodawcy ad. 2:

Tak, każdy z Y modułów stanowi całość w sensie technologicznym (tj. program komputerowy złożony z wielu elementów), funkcjonalnym oraz komercyjnym.

3) Czy każdy z Y modułów podlega odrębnej ochronie prawnej na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź Wnioskodawcy ad. 3:

Tak, każdy z Y modułów podlega odrębnej ochronie prawnej na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

4) Na czym polegają rozliczenia w przypadku uzyskiwania przez Państwa dochodów w postaci opłat licencyjnych, o których mowa w pytaniu nr 2, tj. czy:

a) z udzielonej licencji wynika, że jesteście Państwo zobowiązani w ramach umowy licencji do świadczenia na rzecz klientów dodatkowych usług związanych z obsługą modułów, które podlegają licencjonowaniu? Jeśli tak, to jakie to usługi?

b) w ramach udzielania licencji zawierają Państwo umowę o świadczenia usług dla klienta, z której wynika prawo klienta wyłącznie do korzystania z oprogramowania?

c) wartość opłaty licencyjnej jest odgórnie narzucona przez Państwa na klienta i wobec tego klient zobowiązany jest do uiszczania konkretnej opłaty licencyjnej?

Odpowiedź Wnioskodawcy ad. 4:

a) dla modułów w wersji desktopowej, w ramach umowy licencyjnej Wnioskodawca jest zobowiązany do świadczenia na rzecz klientów dodatkowych usług związanych z obsługą modułów, które podlegają licencjonowaniu. Wnioskodawca udziela gwarancji (na 12 msc od daty udzielenia licencji), co potencjalnie może dla Wnioskodawcy oznaczać konieczność naprawy ich błędu czy wady.

b) Tylko w przypadku udostępniania klientom modułów za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej, umowa przewiduje prawo klienta do wyłącznego korzystania z oprogramowania. W przypadku udostępniania modułów Klientom w wersji desktopowej w ramach udzielanej licencji, Klienci nie otrzymują prawa do wyłącznego korzystania z oprogramowania, gdyż otrzymują wyłącznie egzemplarz programu komputerowego z prawem do korzystania z niego (licencja niewyłączna).

c) Tak, wartość opłat (zarówno za zakup, jak i aktualizację licencji) jest odgórnie narzucona na klienta przez Wnioskodawcę i wobec tego klient zobowiązany jest do uiszczania konkretnej opłaty licencyjnej.

5) Czy na fakturach wystawianych na rzecz klientów lub w umowach zawartych z klientami wyodrębniają Państwo wynagrodzenie z tytułu opłat licencyjnych od wynagrodzeń za ewentualne świadczenie innych usług? Jeśli nie, proszę wskazać dlaczego.

Odpowiedź Wnioskodawcy ad. 5:

Tak, Wnioskodawca na fakturach wystawianych na rzecz klientów oraz w umowach zawartych z klientami wyodrębnia wynagrodzenie z tytułu opłat licencyjnych od wynagrodzeń za ewentualne świadczenie innych usług.

6) Jakie konkretnie wydatki ponoszą Państwo w ramach:

a) usług hostingu modułów desktopowych i ich udostępniania w formie usługi (jako SaaS),

b) kosztów hostingu/utrzymania serwerów: dla sprawnej konfiguracji modułów,

c) kosztów wsparcia technicznego potrzebnego do tworzenia modułów,

d) licencji na oprogramowanie i niezbędne narzędzia do projektów?

Odpowiedź Wnioskodawcy ad. 6:

a) W ramach hostingu desktopu i ich udostępnienia w formie usługi jako SaaS, Wnioskodawca poniósł następujące koszty: (…)

b) W ramach kosztów hostingu/utrzymania serwerów: dla sprawnej konfiguracji modułów - Są to wydatki związane z serwerami oraz z innymi urządzania sieciowymi, które są niezbędne do hostingu usług za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS - Software as a Service).

c) W opisie stanu faktycznego, jak i w jego ocenie prawnej dotyczącego pytania nr 3 doszło do oczywistej omyłki pisarskiej w zakresie kosztów wsparcia technicznego potrzebnych do tworzenia modułów, które błędnie zostały wskazane w opisie stanu faktycznego oraz w ocenie prawnej. Poniżej Wnioskodawca przeformułował stanowisko w powyższym zakresie.

d) W ramach licencji na oprogramowanie i niezbędne narzędzia do projektów (…).

Jakie przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu poszczególnych wydatków, będących przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku nr 3, z prowadzoną bezpośrednio przez Państwa działalnością mającą znamiona działalności badawczo-rozwojowej związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, tj. należy podać (odrębnie dla każdego z wymienionych wydatków) jaki jest związek poniesionych przez Państwa wydatków z wytworzeniem/rozwojem kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Odpowiedź Wnioskodawcy na dalszą część pytania nr 6:

1. koszty wynagrodzeń pracowników z tytułu umów o pracę, zleceniobiorców, a także współpracowników, prowadzących indywidualną działalność gospodarczą w formule współpracy B2B (przez podmiot powiązany ze Spółką) - są to koszty wynagrodzeń dla członków zespołu produkcyjnego u Wnioskodawcy, złożonego z analityków, projektantów, programistów i testerów Wnioskodawcy, którzy biorą udział w ulepszaniu i rozwoju kwalifikowanych praw własności intelektualnych będących przedmiotem sprzedaży (tj. moduły wskazane we wniosku w wersji desktopowej modułów) oraz w udostępnianiu jako usługi Z oraz A w ramach modelu abonamentowego SaaS, a także udostępnianiu za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej. Do tworzenia, ulepszania i rozwoju modułów, stanowiących kwalifikowane prawa własności, jest potrzebny wykwalifikowany personel, bez którego nie byłoby to możliwe.

2. koszty zakupu, środków trwałych, sprzętu, wyposażenia i akcesoriów komputerowych, oprogramowania i urządzeń peryferyjnych - Wnioskodawca stale unowocześnia posiadany sprzęt komputerowy przez wymianę jego podzespołów oraz wykorzystywanych urządzeń peryferyjnych. Na szybko zmieniającym się rynku technologii, niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby do spadku wydajności i efektywności jego pracy. Tym samym poniesione koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych są niezbędne dla tworzenia modułów oraz mają na celu udostępnianie modułów jako usługi Z oraz A w ramach modelu abonamentowego SaaS, a także udostępnianie modułów za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej.

3. usługa hostingu modułów desktopowych i ich udostępniania w formie usługi (jako SaaS) - te koszty są konieczne do hostingu modułów desktopowych, które umożliwiają udostępnianie i zarządzanie modułami desktoptowym czyli kwalifikowanymi prawami własności, aby było możliwe ich dostarczania za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS - Software as a Service). Są one dostarczane w formie usługi chmurowej. Odbywa się to w formie „uchmurowienia” modułów w wersji desktopowej.

4. koszty hostingu/utrzymania serwerów; dla sprawnej konfiguracji modułów - są to wydatki związane z serwerami oraz innymi urządzania sieciowymi, które są niezbędnymi do hostingu (udostępnienia i zarządzania) usługami za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS - Software as a Service).

5. licencje na oprogramowanie i niezbędne narzędzia do projektów - Koszty poniesione przez Wnioskodawcę z tego tytułu są niezbędna do tworzenia, rozwoju i ulepszania modułów linii desktop. Jest to środowisko pracy dla każdego programistów, będącego członkiem zespołu, w ramach linii desktop.

7) Jakie konkretnie „środki trwałe, sprzęt, wyposażenie i akcesoria komputerowe” nabyli Państwo w związku z prowadzoną bezpośrednio przez Państwa działalnością mającą znamiona działalności badawczo-rozwojowej związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

    Odpowiedź Wnioskodawcy ad. 7:

Wnioskodawca wskazuje następujące „środki trwałe, sprzęt, wyposażenie i akcesoria komputerowe” w związku z prowadzoną bezpośrednio przez Państwa działalnością mającą znamiona działalności badawczo-rozwojowej związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej:

a) serwery, licencje na oprogramowanie i narzędzia niezbędne do wytwarzania oprogramowania,

b) laptopy/komputery stacjonarne wraz z akcesoriami (typu dodatkowe dyski/ karty) dla programistów, projektantów oraz innych osób uczestniczących w wytwarzania oprogramowania.

  8) Czy ww. sprzęt, wyposażenie i akcesoria komputerowe stanowią u Państwa środek trwały?

Odpowiedź Wnioskodawcy ad. 8:

Tak, u Wnioskodawcy ww. sprzęt, wyposażenie i akcesoria komputerowe stanowią środek trwały.

9) Czy kosztami uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne od wartości środków trwałych?

Odpowiedź Wnioskodawcy ad. 9:

Tak, u Wnioskodawcy kosztami uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne od wartości środków trwałych.

10) Czy w ramach umów zawartych ze współpracownikami prowadzącymi działalność gospodarczą w formule współpracy B2B, powiązanymi z Państwa Spółką, nabywają Państwo wyniki ich prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, czy też nabywają Państwo kwalifikowane prawa własności intelektualnej?

Odpowiedź Wnioskodawcy ad. 10:

W ramach umów zawartych ze współpracownikami prowadzącymi działalność gospodarczą w formule współpracy B2B, powiązanymi ze Spółką, Wnioskodawca nabywa kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Pytania

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wskazane we wniosku Y modułów w wersji desktopowej lub udostępniane Klientom jako usługa Z oraz A w ramach modelu abonamentowego SaaS albo udostępniane Klientom za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego) przez co w celu skorzystania z opodatkowania na podstawie art. 24d ustawy o CIT (ulga IP Box), dla każdego z tych Y modułów w wersji desktopowej lub udostępniane klientom jako usługa Z oraz A (model abonamentowy SaaS) albo udostępniane klientom za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej należy odrębnie ustalić dochód zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT?

2. Czy dochód osiągany przez Wnioskodawcę z tytułu udzielenia licencji dla modułów wskazanych we wniosku w wersji desktopowej oraz dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie sprzedaży produktu lub usługi z tytułu udostępniania klientom w/w modułów jako usługa Z oraz A (model abonamentowy SaaS) i z tytułu udostępniania klientom w/w modułów za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej, będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%? (pytanie przeformułowane w uzupełnieniu wniosku)

3. Czy ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania wszystkich kosztów, opisanych w niniejszym wniosku, do jego litery „a”?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, poszczególne moduły stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, tj. autorskie prawa do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Spółkę w ramach prowadzonej przez nią działalność badawczo- rozwojowej.

Regulacje dotyczące stosowania preferencji IP BOX zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust 2 ww. ustawy, są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

   - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższego, kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

   - zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,

   - należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop,

   - podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o CIT, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a+b)*1,3/ (a+b+c+d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d, zostały określone w art. 24e ww. ustawy, który stanowi, że podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o CIT, w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Zgodnie ze wskazanym powyżej art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, kwalifikowane prawa własności intelektualnej mają dotyczyć przedmiotu ochrony, który został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ponadto wskazać należy, że dochodem kwalifikującym się do ulgi IP Box jest dochód uzyskany z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z dnia 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation. (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 z późn. zm., dalej: „Ustawa o prawie autorskim”).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy o prawie autorskim, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Z uwagi na brak definicji legalnej pojęcia „program komputerowy” należy wskazać na komentarz do Ustawy o IP pod red. Wojciecha Machała, zgodnie z którym: „(...) program komputerowy ujmuje się jako zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio w komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Uszczegółowiając, należy zwrócić uwagę, że ów zbiór instrukcji może być wyrażony słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (...). Próba zdefiniowania programu komputerowego od strony technicznej pozwala wskazać, że program komputerowy jest sekwencją symboli, które opisują wykonywane instrukcje zgodnie z określonymi regułami przybierającymi postać języka programowania. Przyjmuje się również definicję, zgodnie z którą program komputerowy to uporządkowany ciąg instrukcji zapisanych w określonym języku lub językach programowania, przeznaczony do przetwarzania przez komputer (...). Ujmując zatem definicję niezwykle zwięźle, można wskazać, że pojęcie programu komputerowego należy rozumieć jako algorytm zapisany w języku programowania. Program komputerowy może być wykonywany przez procesor zastosowany zarówno w komputerze, jak i w innych maszynach.” (Krysińska Joanna, Art. 74. (w:) Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, Wolters Kluwer Polska, 2019, dostęp elektroniczny Lex).

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. 0 ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy.

Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Na gruncie powyższej definicji programu komputerowego, moduły, które zostały stworzone i są w dalszym ciągu systematycznie rozwijany przez Spółkę, stanowią zestaw instrukcji/poleceń przeznaczonych do użycia w celu uzyskania określonego rezultatu oraz ma na celu zapewnienie klientom skorzystania z usług (…) oferowanych za pośrednictwem oprogramowania należącego do Spółki.

Moduły powstały w efekcie wykonywania przez kilkanaście lat prac programistycznych przy wykorzystaniu pracy własnej Wnioskodawcy (przez dedykowany zespół informatyków oraz 2 informatyków w ramach współpracy B2B). Moduły tworzą kompleksowy system informatyczny, które są powiązane ze sobą, obejmujące różne obszary odpowiedzialności. Moduły zostały zaprojektowane z myślą o efektywnej obsłudze różnorodnych funkcji i interakcji użytkownika (klienta) w celu jak najefektywniejszej obsługi procesu (…).

Podsumowując, moduły tworzą zaawansowany system, który integruje różnorodne technologie, umożliwiając w efekcie obsługę zróżnicowanych funkcji i zapewniając kompleksowe rozwiązanie dla użytkowników zamierzających skorzystać z oferty Wnioskodawcy.

Mając na uwadze całość powyższych rozważań, to poszczególne moduły stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, tj. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Spółkę w ramach prowadzonej przez nią działalności badawczo-rozwojowej.

Opodatkowanie według preferencyjnej stawki wynikającej z art. 24d ustawy o CIT, odnosi się nie tylko do dochodu z wytworzenia przedmiotu ochrony, czyli wykreowanego nowego kwalifikowanego IP od podstaw, ale także ma zastosowanie do rozwinięcia lub ulepszenia przedmiotu ochrony. Rozwinięcie lub ulepszenie oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP.

Wnioskodawca stworzył oprogramowanie, które składa się z szeregu współpracujących ze sobą modułów, przy czym każdy z modułów jest osobnym programem. Stworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie składa się z wersji desktopowej (…), na którą składa się Y modułów (programów) pozwalających dopasować wybór poszczególnych modułów do potrzeb (…) oraz z dwóch usług w wersji przeglądarkowej - Z (mobilny dostęp do danych) oraz A (portal). Na każdy moduł w ramach wersji desktopowej Wnioskodawca udziela osobnej licencji, gdyż klient może zakupić na start całość (Y modułów) lub dokupować je w czasie.

W tym roku, Wnioskodawca rozpoczął oferowanie swoich modułów desktopowych za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS - Software as a Service), które są dostarczane w formie usługi chmurowej. Odbywa się to w formie „uchmurowienia” modułów w wersji desktopowej.

Z kolei systemy- Z oraz A to linia produktowa u Wnioskodawcy, działająca we współpracy z modułami w wersji desktopowej a nie jako ich wersja przeglądarkowa, które to programy są udostępniane Klientom jako usługa SaaS. Klient, który korzysta z usług Z oraz e- kartoteka w ramach usługi SaaS musi zakupić (uzyskać licencję od Wnioskodawcy) na co najmniej 1 moduł (…) wersji desktopowej, ponieważ system desktopowy eksportuje pewne dane początkowe do w/w systemów. Nie dotyczy to jednak sytuacji, gdy Klient skorzysta z modułów desktopowych za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS - Software as a Service), które są dostarczane w formie usługi chmurowej. W takim przypadku Klient może korzystać z usług Z oraz A w ramach usługi SaaS, bez konieczności zakupu licencji na co najmniej 1 moduł (…) wersji desktopowej.

W ramach przedmiotowego rozwoju poszczególnych modułów i usług, przy wykorzystaniu pracy własnej Wnioskodawcy - 2 zespoły produkcyjne złożone z projektantów, programistów i testerów oraz 2 informatyków w ramach współpracy B2B - na bieżąco opracowują nowe funkcjonalności i rozwijają systemy i procesy operacyjne oraz informatyczne, pozwalające na coraz lepsze zaspokojenie potrzeb klientów, dzięki czemu mogą oni korzystać z pełnej gamy nowoczesnych i komplementarnych rozwiązań o wysokim potencjale nowości w zakresie nowoczesnej platformy wysyłkowej. Każdy z etapów prac programistycznych nad modułami wiąże się ze zdobyciem nowej wiedzy, pozwalającej na opracowywanie istotnych ulepszeń stosowanych dotychczas rozwiązań, produktów lub procesów, które po zakończeniu prac programistycznych są i będą mogły zostać wykorzystane w przyszłości w działalności operacyjnej Wnioskodawcy. Prace programistyczne nad modułami nieustannie wiążą się z twórczym i nowatorskim wykorzystaniem nowoopracowanych lub istniejących już technik, które znajdują nowe zastosowania i kończą się pozytywnym wynikiem. Prace te wiążą się także z opracowywaniem nowych funkcji, bibliotek, algorytmów, będących wkładem w dokonujący się postęp technologiczny. Wnioskodawca rozwija lub ulepsza moduły, procesy, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u konkurencji.

Poszczególne moduły zostały wytworzone, a także rozwijane lub ulepszane w ramach działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że poszczególne Y modułów w wersji desktopowej lub udostępnianych klientom jako usługa Z oraz A w ramach modelu abonamentowego SaaS albo udostępnianych klientom za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, tj. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Poszczególne wytwory działalności Wnioskodawcy tj. Y modułów w wersji desktopowej, które są także udostępniane klientom jako usługa Z oraz A w ramach modelu abonamentowego SaaS albo za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej zostały wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo- rozwojowej i podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych jako programy komputerowe lub funkcjonalne części programu komputerowego.

Zatem, stwierdzić należy, że każdy z moduł stanowi całość w sensie technologicznym (program komputerowy złożony z wielu elementów), funkcjonalnym oraz komercyjnym, przez co każdy z tych Y modułów w wersji desktopowej lub udostępnianych klientom jako usługa Z oraz e- kartoteka w ramach modelu abonamentowego SaaS albo udostępnianych klientom za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej należy uznać za osobne kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Z uwagi na fakt, iż ewidencja jest prowadzona zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tym samym wskazane we wniosku Y modułów w wersji desktopowej lub udostępnianych klientom jako usługa Z oraz A w ramach modelu abonamentowego SaaS albo udostępnianych klientom za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej, które zostały wytworzone, a teraz są ulepszane i rozwijane przez Wnioskodawcę stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego) przez co w celu skorzystania z opodatkowania na podstawie art. 24d ustawy o CIT (ulga IP Box), dla każdego z tych Y modułów w wersji desktopowej lub udostępnianych klientom jako usługa Z oraz A w ramach modelu abonamentowego SaaS albo udostępnianych klientom za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej należy odrębnie ustalić dochód zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód osiągany przez Wnioskodawcę z tytułu udzielenia licencji dla modułów wskazanych we wniosku w wersji desktopowej oraz dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie sprzedaży produktu lub usługi z tytułu udostępniania klientom modułów wskazanych we wniosku jako usługa Z oraz e- kartoteka (model abonamentowy SaaS) i z tytułu udostępniania klientom w/w modułów za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej, będzie podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%.

Zarówno tworzone, jak i rozwijane moduły są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie bowiem z art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest, że podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw. W odesłaniu do ustawy o prawach autorskich w art. 1 ustawodawca wskazuje, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Wnioskodawca ponosi koszty, które mogą być uznane za bezpośrednie, bowiem są związane bezpośrednio z tworzeniem i rozwojem poszczególnych modułów. Wobec czego Wnioskodawca jest w stanie ustalić wskaźnik Nexus dla tworzonych IP.

Z kolei art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT przewiduje możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej także wówczas, jeśli prawo to jest uwzględnione w cenie sprzedaży lub usługi. Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „uwzględnione w cenie”. W języku polskim „uwzględnić” oznacza „wziąć pod uwagę”, zastosować się” (Słownik języka polskiego PWN, Słownik języka polskiego red. W. Doroszewskiego,https://sjp.pwn.pl/ doroszewski/uwzgledniac;5513357.html), „zauważać,” „brać pod uwagę”, „nie lekceważyć”, „liczyć się czymś” (Słownik współczesnego języka polskiego, Warszawa 1996, s. 1198). Cena należna jest za sprzedaż towaru lub usługi, a więc stanowi świadczenie pieniężne należne sprzedawcy (wykonawcy usługi) za ten towar lub usługę. Kalkulując cenę uwzględnia się koszty bezpośrednie produkcji związane z zakupem surowca niezbędnego do produkcji oraz opakowań, koszty pośrednie produkcji, popyt i podaż na dany produkt lub usługę, a także zysk przedsiębiorcy.

Na wysokość ceny może także wpływać, co nie budzi wątpliwości, wykorzystanie przy produkcji kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wpływających na nowoczesność, użytkowanie czy też indywidualność produktu. Cena musi mieć przy tym charakter rynkowy, na co wskazuje konieczność odpowiedniego stosowania art. 11c u.p.d.o.p., wskazującego na konieczność stosowania zasady ceny rynkowej (art. 24d ust. 8 u.p.d.o.p.). Wysokość dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zależy zatem od kalkulacji ceny i wpływu na jej wysokość wszystkich kosztów związanych z produkcją towaru lub wykonaniem usługi. Zauważyć należy, że art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawa o CIT dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem sprzedaży nie jest licencja na korzystanie z prawa własności intelektualnej, ani to prawo (te kwestie uregulowano w art. 24d ust. 7 pkt 1 i 2 ustawa o CIT), ale produkt (usługa), przy którego wytworzeniu wykorzystano to prawo. Ustawodawca wymaga zatem przy ustaleniu wysokości dochodu określenia, jaka część ceny wynika z wykorzystania tego prawa przy wytworzeniu towaru lub usługi, a jaka ma zapewnić pokrycie kosztów jego wytworzenia. Jest to zgodne z ogólnym założeniem, wynikającym z konieczności zapobieżenia szkodliwej konkurencji podatkowej i powiązaniu preferencji podatkowej z efektem prac badawczo-rozwojowych. Nie wskazując maksymalnej części ceny za produkt lub usługę, jaką stanowić ma dochód z prawa własności intelektualnej, ustawodawca przewiduje hipotetycznie także i taką sytuację, gdy dochód ten będzie równy cenie towaru lub usługi. Do podatnika należy jednak wykazanie, że taka sytuacja rzeczywiście ma miejsce (tak, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 sierpnia 2023 r. o sygn. II FSK 175/21). Nierozerwalność, pomiędzy modułem czyli kwalifikowanym prawem własności a ceną usługi oznacza zatem jedynie to, że cena produktu lub usługi musi się wiązać z wykorzystaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co ma miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym.

Opisane we wniosku Y modułów, które są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego) powinny być uwzględnione w cenie sprzedaży usługi. Dochody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu udostępniania klientom modułów wskazanych we wniosku jako usługa Z oraz A (model abonamentowy SaaS) i z tytułu udostępniania klientom w/w modułów za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej, należy uznać za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uwzględnionych w cenie sprzedaży usługi, o których mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT.

W myśl art. 24e ust. 1 ustawy o CIT, podmiot zobowiązany jest prowadzić księgi rachunkowe, w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnić koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz dokonywać stosownych zapisów w tych księgach umożliwiających wyodrębnienie każdego modułu.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca spełnia przesłanki w myśl art. 24e ust. 1 ustawy o CIT, to ma prawo do opodatkowania dochodu z tytułu kwalifikowanych praw autorskich i z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnych uwzględnionych w cenie sprzedaży usługi w stawce 5%.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania wszystkich kosztów, opisanych w niniejszym wniosku do jego litery „a”. Ustawodawca w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik Nexus. Jedną ze składowych mających zastosowanie w przedmiotowym wskaźników, są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, Wnioskodawca ustali odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli Wnioskodawca poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo- rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 24d ust. 5 ustawy o CIT.

Głównymi kosztami Wnioskodawcy w prowadzonej działalności są koszty bezpośrednio w następujący sposób funkcjonalnie związane z tworzeniem i rozwojem modułów, tj.:

1.koszty wynagrodzeń pracowników z tytułu umów o pracę, zleceniobiorców wraz z kosztem składek na ubezpieczenie społeczne, a także koszty wynagrodzeń dla współpracowników, prowadzących indywidualną działalność gospodarczą w formule współpracy B2B (przez podmiot powiązany ze Spółką) - osoby te są potrzebne Wnioskodawcy do tworzenia oraz rozwijania stosownych modułów. Natomiast koszt składek na ubezpieczenie społeczne jest to obowiązkowy koszt prowadzenia działalności przez Wnioskodawcę;

2. koszty zakupu, środków trwałych, sprzętu, wyposażenia i akcesoriów komputerowych, oprogramowania i urządzeń peryferyjnych - Wnioskodawca stale unowocześnia posiadany sprzęt komputerowy przez wymianę jego podzespołów oraz wykorzystywanych urządzeń peryferyjnych. Na szybko zmieniającym się rynku technologii, niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby do spadku wydajności i efektywności jego pracy. Tym samym poniesione koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych są niezbędne dla tworzenia modułów;

3. usługa hostingu modułów desktopowych i ich udostępnianie w formie usługi (jako SaaS);

4. koszty hostingu/utrzymania serwerów; dla sprawnej konfiguracji modułów;

5. licencje na oprogramowanie i niezbędne narzędzia do projektów.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(...) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Reasumując - wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę od pkt 1 do pkt 5 powyżej mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, przy zachowaniu właściwej proporcji, o których mowa w lit. a wzoru z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Regulacje dotyczące stosowania preferencji IP Box zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „updop”, „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 24d ust. 1 updop,

W myśl art. 24d ust. 2 updop,

   kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

   - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 updop,

Dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 updop. Zgodnie z treścią tego przepisu:

Stosownie do art. 24d ust. 5 updop,

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 24d ust. 7 updop,

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

 1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

 2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

 3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

 4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 24d ust. 8 updop,

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d updop, zostały określone w art. 24e updop.

W myśl art. 24e ust. 1 updop,

    podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 updop,

Do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z cytowanym powyżej art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, zalicza się autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, ustawa o CIT nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm., dalej: „Ustawa o prawie autorskim”).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim:

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy:

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa podkreślić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop;

3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zatem, warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Jak Państwo wskazali w opisie stanu faktycznego, Państwa działalność prowadzona w związku z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem praw własności intelektualnej, w tym kwalifikowanych praw własności intelektualnej będących przedmiotem sprzedaży (tj. moduły wskazane we wniosku w wersji desktopowej lub udostępniane jako usługa Z oraz A w ramach modelu abonamentowego SaaS oraz udostępniane za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej) stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT.

Odnosząc przedstawione uregulowania prawne do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, że wskazane przez Państwa we wniosku Y modułów w wersji desktopowej lub udostępniane Klientom jako usługa Z oraz A w ramach modelu abonamentowego SaaS albo udostępniane Klientom za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej stanowią autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych, które spełnia definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Jak wynika z treści wniosku oraz jego uzupełnienia, każdy z Y modułów stanowi całość w sensie technologicznym (tj. program komputerowy złożony z wielu elementów), funkcjonalnym oraz komercyjnym, a także każdy z Y modułów podlega odrębnej ochronie prawnej na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zatem, zgadzam się z Państwem, że dla każdego z tych Y modułów w wersji desktopowej lub udostępnianych klientom jako usługa Z oraz A (model abonamentowy SaaS) albo udostępnianych klientom za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej należy odrębnie ustalić dochód zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 2, zgadzam się z Państwem, że mogą Państwo zastosować stawkę 5% do dochodu osiąganego z tytułu udzielenia licencji dla modułów wskazanych we wniosku w wersji desktopowej.

Jak wynika z opisu sprawy, dla modułów w wersji desktopowej wymagane jest posiadanie licencji, za które uzyskują Państwo dochody z tytułu opłat wynikających z udzielenia licencji oraz za ich aktualizację (tj. pozyskanie licencji na nowe wersje modułów). Na każdy moduł w ramach wersji desktopowej udzielają Państwo osobnej licencji, gdyż klient może zakupić na start całość (Y modułów) lub dokupować je w czasie. Z ogólnych warunków sprzedaży, które obowiązują u Państwa wynika, iż poprzez zawarcie umowy Kupujący nie nabywa majątkowych praw autorskich do programu komputerowego w rozumieniu przepisów Prawa autorskiego, ale wyłącznie egzemplarz programu komputerowego z prawem do korzystania z niego (licencja niewyłączna) w granicach określonych w dziale niniejszym.

Zatem, dochód osiągany przez Państwa z tytułu udzielenia licencji dla modułów wskazanych we wniosku w wersji desktopowej może zostać opodatkowany preferencyjną stawką 5%, zgodnie z art. 24d ust. 7 pkt 1 updop, tj. jako dochód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Odnosząc się natomiast do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie sprzedaży produktu lub usługi z tytułu udostępniania klientom modułów jako usługa Z oraz A (model abonamentowy SaaS) i z tytułu udostępniania klientom modułów za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej, należy wskazać, że udostępnienie programu komputerowego w model SaaS (ang. Software as a service) w rzeczywistości oznacza, że jego odbiorcą jest użytkownik końcowy, który otrzymuje dostęp do oprogramowania jako usługi, a nie w ramach umowy licencyjnej. Tym samym, dochód uzyskiwany z opłat za dostęp do oprogramowania komputerowego w modelu SaaS stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 updop.

Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będzie wyłącznie ta część ceny sprzedaży usługi, która dotyczy kwalifikowanego IP, a więc w cenie której został uwzględniony kwalifikowany IP, a nie cała wartość sprzedaży usługi.

To oznacza, że kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej jest wyłącznie dochód z samego kwalifikowanego IP, który jest uwzględniony (zawarty) w cenie produktu, czy usługi, a nie cała wartość produktu/usługi zawarta w cenie sprzedaży.

Zatem, mogą Państwo zastosować stawkę 5% do dochodu osiąganego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi z tytułu tworzenia i rozwijania programów komputerowych udostępnianych Klientom jako usługa Z oraz A w ramach modelu abonamentowego SaaS albo udostępniane Klientom za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej, zgodnie z art. 24d ust. 7 pkt 3 updop.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 3, wskazać należy, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem (rozwojem) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Z objaśnień Ministerstwa Finansów dot. IP-BOX (akapit nr 114) wynika, że do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło.

Wskazać należy, że przepisy IP Box dają podatnikowi możliwość nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów, zarówno powiązanych jak i niepowiązanych. Należy jednak pamiętać, że koszty poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od innego podmiotu podatnik będzie musiał umieścić w odpowiednim miejscu we współczynniku nexus, tj. koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotu niepowiązanego - w literze b, a koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotów powiązanych - w literze c.

Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze d wzoru nexus.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazuję, że wydatki funkcjonalnie związane z tworzeniem i rozwojem kwalifikowanych praw własności intelektualnej ponoszone przez Państwa na:

- wynagrodzenia pracowników z tytułu umów o pracę, zleceniobiorców biorących udział w tworzeniu modułów,

- zakup środków trwałych, sprzętu, wyposażenia i akcesoriów komputerowych, oprogramowania i urządzeń peryferyjnych,

- usługę hostingu modułów desktopowych i ich udostępniania w formie usługi (jako SaaS),

- hosting/utrzymanie serwerów,

- licencje na oprogramowanie i niezbędne narzędzia do projektów

mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 24d ust. 4 updop, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast, koszty wynagrodzeń współpracowników prowadzących indywidualną działalność gospodarczą w formule współpracy B2B (przez podmiot powiązany ze Spółką) powinni Państwo kwalifikować do litery „d” wskaźnika nexus. Bowiem, jak wskazali Państwo w uzupełnieniu wniosku z 5 maja 2025 r., w ramach umów zawartych ze współpracownikami prowadzącymi działalność gospodarczą w formule współpracy B2B, powiązanymi ze Spółką, nabywają Państwo kwalifikowane prawa własności intelektualnej. W tym zakresie Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 dotyczące uwzględnienia kosztów opisanych w przedmiotowym wniosku do litery „a” wskaźnika nexus, wyłączając z tego koszty wynagrodzeń dla współpracowników prowadzących indywidualną działalność gospodarczą w formule współpracy B2B (przez podmiot powiązany ze Spółką) jest prawidłowe.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

   - wskazane we wniosku Y modułów w wersji desktopowej lub udostępniane Klientom jako usługa Z oraz A w ramach modelu abonamentowego SaaS albo udostępniane Klientom za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego) przez co w celu skorzystania z opodatkowania na podstawie art. 24d ustawy o CIT (ulga IP Box), dla każdego z tych Y modułów w wersji desktopowej lub udostępniane klientom jako usługa Z oraz A (model abonamentowy SaaS) albo udostępniane klientom za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej należy odrębnie ustalić dochód zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT - jest prawidłowe;

   - dochód osiągany przez Wnioskodawcę z tytułu udzielenia licencji dla modułów wskazanych we wniosku w wersji desktopowej oraz dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie sprzedaży produktu lub usługi z tytułu udostępniania klientom w/w modułów jako usługa Z oraz A (model abonamentowy SaaS) i z tytułu udostępniania klientom w/w modułów za pośrednictwem aplikacji internetowej (SaaS) w formie usługi chmurowej, będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5% - jest prawidłowe;

   - ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania wszystkich kosztów, opisanych w niniejszym wniosku, do jego litery „a”, w zakresie:

  - kosztów wynagrodzeń dla współpracowników prowadzących indywidualną działalność gospodarczą w formule współpracy B2B (przez podmiot powiązany ze Spółką) - jest nieprawidłowe,

  - w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.