Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Uzupełnili go Państwo pismem z 30 kwietnia 2025 r. (wpływ do Urzędu 5 maja 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku z 30 kwietnia 2025 r.)

A Spółka komandytowa powstała (…) roku w wyniku przekształcenia spółki cywilnej.

Spółka posiada siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jest podatnikiem VAT w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.).

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest (…). Spółka realizuje projekty polegające na budowie oraz sprzedaży apartamentów (…) na terenie Polski. Realizacja projektów odbywa się w oparciu o współpracę z podwykonawcami z branży ogólnobudowlanej.

Obecnie finalizowana jest inwestycja (…) polegająca na wybudowaniu apartamentów w miejscowości (…). (...) to inwestycja, oferująca unikalne mieszkania na sprzedaż, zlokalizowana (…). Apartamenty przeznaczone są do sprzedaży zarówno na rzecz odbiorców indywidualnych jak i przedsiębiorców.

Równolegle rozpoczęła się kolejna inwestycja polegająca na budowie apartamentów w (…).

W styczniu 2025 wspólnicy Spółki podjęli decyzję o zamiarze zakupu jachtu (…). Jacht pływałby po (…). Jachtem pływaliby wspólnicy Spółki po (…) znajdujących się w okolicy realizowanych inwestycji. Jacht miałby umieszczone duże logo Spółki i dużą nazwę Spółki (oznaczenie znajdowałoby się na głównym żaglu). Na burcie jachtu znajdowałby się adres strony internetowej Spółki oraz logo i nazwa Spółki. Głównym celem zakupu jachtu oraz realizowanych rejsów byłoby promowanie Spółki i jej produktów (czyli apartamentów) poprzez dotarcie do grona potencjalnych inwestorów (celowany sektor odbiorców docelowych - zamożni inwestorzy).

Szacowany koszt zakupu jachtu wynosi (…) zł netto.

Jacht będzie wykorzystywany wyłącznie dla celów działalności gospodarczej zarówno jako forma mobilnej reklamy jak i odpłatne udostępnianie osobom trzecim w formie najmu. Spółka dokona w tym celu zmian w PKD aktualizując przedmiot swojej działalności.

W porównaniu z dotychczas realizowanymi działaniami reklamowymi ta forma promocji jest najbardziej skuteczna ponieważ najlepiej komunikuję się z odbiorcą i umożliwia kreowanie oczekiwanych zachowań z jego strony. Zatem ze względu na specyfikę produktów jest to najbardziej trafna i efektywna forma reklamy, dająca największą szansę dotarcia do wybranego grona klientów i zachęcenia ich do zakupu. W efekcie tych działań reklamowych nastąpi zainteresowanie klientów apartamentami a następnie ich sprzedaż, a więc istnieje wyraźny, skorelowany dodatnio związek między zakupem jachtu i jego wykorzystaniem we wskazany sposób a sprzedażą apartamentów i osiągnięciem z tego tytułu przychodów.

Wszystkie wydatki związane zarówno z zakupem jachtu jak i jego eksploatacją będą dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Spółkę A Sp. K.

Do wydatków eksploatacyjnych należy zaliczyć: wydatki na zakup paliwa, ewentualne remonty oraz konserwację, koszty serwisowania, koszty postoju jachtu, koszty korzystania z infrastruktury portowej oraz ubezpieczenie.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 30 kwietnia 2025 r.)

Czy Spółka ma prawo zakwalifikować zakup jachtu jako zakup środka trwałego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą i zaliczyć odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów oraz czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z eksploatacją jachtu zgodnie z art. 16f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 30 kwietnia 2025 r.)

Zdaniem Spółki odpowiedź na pytanie powinna być twierdząca.

Zgodnie z przepisem art. 15 updop kosztami są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wspomniany jacht byłby środkiem potrzebnym do dalszego rozwoju Spółki i osiągania przez nią przychodów poprzez rozpowszechnianie informacji o Spółce i jej produktach. Istnieje zatem bezpośredni związek między poniesionym wydatkiem, a spodziewanym przychodem. Ponadto koszty związane z jego użytkowaniem (ubezpieczenie, potencjalne naprawy, opłaty portowe, itp.) można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, a sam jacht można zaliczyć do środków trwałych, gdyż przewidywany okres użytkowania wyniesie więcej niż rok.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytanie). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

   - musi zostać poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

   - musi być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

   - musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

   - musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

   - musi zostać właściwie udokumentowany,

   - nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodów. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodów odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodów.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

 a) „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

 b) „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

 c) „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy,

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w styczniu 2025 wspólnicy Spółki podjęli decyzję o zamiarze zakupu jachtu (…). Jachtem pływaliby wspólnicy Spółki po (…) znajdujących się w okolicy realizowanych inwestycji. Jacht miałby umieszczone duże logo Spółki i dużą nazwę Spółki (oznaczenie znajdowałoby się na głównym żaglu). Na burcie jachtu znajdowałby się adres strony internetowej Spółki oraz logo i nazwa Spółki. Głównym celem zakupu jachtu oraz realizowanych rejsów byłoby promowanie Spółki i jej produktów (czyli apartamentów) poprzez dotarcie do grona potencjalnych inwestorów (celowany sektor odbiorców docelowych - zamożni inwestorzy). Szacowany koszt zakupu jachtu wynosi (…) zł netto.

Jacht będzie wykorzystywany wyłącznie dla celów działalności gospodarczej zarówno jako forma mobilnej reklamy jak i odpłatne udostępnianie osobom trzecim w formie najmu. Spółka dokona w tym celu zmian w PKD aktualizując przedmiot swojej działalności.

W porównaniu z dotychczas realizowanymi działaniami reklamowymi ta forma promocji jest najbardziej skuteczna ponieważ najlepiej komunikuję się z odbiorcą i umożliwia kreowanie oczekiwanych zachowań z jego strony. Zatem ze względu na specyfikę produktów jest to najbardziej trafna i efektywna forma reklamy, dająca największą szansę dotarcia do wybranego grona klientów i zachęcenia ich do zakupu. W efekcie tych działań reklamowych nastąpi zainteresowanie klientów apartamentami a następnie ich sprzedaż, a więc istnieje wyraźny, skorelowany dodatnio związek między zakupem jachtu i jego wykorzystaniem we wskazany sposób, a sprzedażą apartamentów i osiągnięciem z tego tytułu przychodów.

Wszystkie wydatki związane zarówno z zakupem jachtu jak i jego eksploatacją będą dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Spółkę A Sp. K.

Do wydatków eksploatacyjnych należy zaliczyć: wydatki na zakup paliwa, ewentualne remonty oraz konserwację, koszty serwisowania, koszty postoju jachtu, koszty korzystania z infrastruktury portowej oraz ubezpieczenie.

Odnosząc się do możliwości uznania za środek trwały opisanego we wniosku jachtu oraz możliwość zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od jego wartości początkowej do kosztów uzyskania przychodów wskazać należy, że zasady dotyczące amortyzacji środków trwałych zawarte zostały w art. 16a-16m ww. ustawy.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT,

amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

   - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

 W myśl art. 16f ustawy o CIT,

 1. Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.

 2. Podatnicy będący armatorami, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych od zamówionego przez nich taboru transportu morskiego w budowie, o którym mowa w art. 16a ust. 2 pkt 4.

 3. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

 4. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zostały przewłaszczone w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu, dokonuje dotychczasowy właściciel, w tym pożyczkobiorca lub kredytobiorca.

Na podstawie wyżej cytowanego przepisu tj. art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, wymienione w pkt 1-3 powyższej regulacji środki trwałe będą podlegały amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

   - zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,

   - stanowią własność lub współwłasność podatnika - amortyzacji podatkowej podlegają wyłącznie środki trwałe, do których przysługuje podatnikowi prawo własności, z wyjątkiem środków używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego oraz tych wymienionych w art. 16a ust. 2 ustawy o CIT,

   - są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania - ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, że warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, ponadto sprawne technicznie i zalegalizowane prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie,

   - przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok - to podatnik samodzielnie decyduje o tym, jak długo będzie używany dany składnik,

   - są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu,

   - nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c ustawy o CIT.

Treść powołanych wyżej przepisów oznacza, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie, obniżenia kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w dłuższym okresie. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie Stawek Amortyzacyjnych.

Odnosząc się z zatem do możliwości uznania za środek trwały ww. jachtu i możliwości zaliczenia do koszów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od jego wartości początkowej w pierwszej kolejności zauważyć należy, że aby składnik majątku został uznany za środek trwały musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby zw. z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Fakt iż, jacht miałby umieszczone duże logo Spółki i dużą nazwę Spółki (oznaczenie znajdowałoby się na głównym żaglu) oraz na burcie jachtu znajdowałby się adres strony internetowej Spółki oraz logo i nazwa Spółki - nie jest wystarczającą przesłanką przesądzającą, że jacht ten jest wykorzystywany na potrzeby zw. z działalnością gospodarczą. Jednakże ze względu na fakt, że jacht będzie nie tylko służył jako forma mobilnej reklamy ale również będzie odpłatnie udostępniany osobom trzecim w formie najmu i w tym celu dokonacie Państwo zmian w PKD aktualizując przedmiot swojej działalności, to fakt ten przesądza o tym, że jacht będzie wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą, ponieważ z tego tytułu (z najmu jachtu) będziecie Państwo uzyskiwać konkretne przychody.

Zatem pierwszy i podstawowy warunek jaki powinien spełniać składnik majątku aby został uznany za środek trwały na gruncie ustawy o CIT zostanie spełniony.

Również pozostałe warunki wynikające z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT zostaną spełnione w odniesieniu do ww. jachtu, tj. zostanie przez Pastwa nabyty, będzie stanowił Państwa własność, będzie kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania, a przewidywany okres jego używania będzie dłuższy niż rok. W związku z powyższym ww. jacht może zostać uznany za środek trwały w Państwa działalności.  

W konsekwencji odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej jachtu będą mogły stanowić koszty podatkowe tej działalności.

Uwzględniając powyższe, Państwa stanowisko w zakresie możliwości uznania za środek trwały ww. jachtu i możliwości zaliczenia do koszów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od jego wartości początkowej uznano za prawidłowe.

Podobnie jak ww. odpisy amortyzacyjne, tak również wydatki eksploatacyjne, tj. wydatki na zakup paliwa, ewentualne remonty oraz konserwację, koszty serwisowania, koszty postoju jachtu, koszty korzystania z infrastruktury portowej oraz ubezpieczenie, ww. jachtu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Wydatki te są bowiem związane z samym faktem posiadania ww. jachtu, jego utrzymania oraz użytkowania. Zatem, skoro jacht jest środkiem trwałym to wydatki związane z jej posiadaniem, utrzymaniem i użytkowaniem mogą również stanowić dla Państwa Spółki kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności, będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.