Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka Akcyjna z siedzibą w (...) (dalej zwana: „Spółką”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółka nie wchodzi w skład podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu art. 1a ust. 1 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. Spółka jest podatnikiem VAT, przez co jest zobowiązana do przesyłania do właściwego urzędu skarbowego plików JPK-VAT (w części deklaracyjnej i ewidencyjnej) w określonym terminie.

Spółka oprócz działalności gospodarczej prowadzi działalność likwidacyjną, która działalnością gospodarczą nie jest. Spółka w tym zakresie posiada szczególny status (...). Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. b (...). Takim przedsiębiorstwem (...) jest Spółka. Zgodnie z art. 2 pkt. 1 lit. a ustawy likwidację zakładu (...) oraz działania polikwidacyjne na terenach (...) może prowadzić także spółka (...), będąca jednoosobową spółką Skarbu Państwa. Oznacza to, że działalność likwidacyjną może prowadzić spółka, której podstawowym przedmiotem działalności jest działalność likwidacyjna, ale także spółka (...), o której mowa w art. 2 pkt 1 lit. (winno być: lit. a). Na marginesie należy dodać, że spółka, o której mowa w art. 2 pkt 1 lit. b ustawy o (...) może również prowadzić (...) na podstawie koncesji. Jeśli działalność likwidacyjną i działania polikwidacyjne prowadzi spółka, o której mowa w art. 2 pkt 1 lit. a ustawy o (...).

Spółka poza przychodami z działalności (...) osiąga również dochody wolne od podatku z tytułu subwencji, dopłat - wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

Spółka rozpoznaje zarówno przychody podatkowe jak i przychody bilansowe. Spółka zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o rachunkowości sporządza roczne sprawozdanie finansowe podlegające badaniu przez biegłego rewidenta. Spółka sporządza Bilans oraz Rachunek zysków i strat w wariancie kalkulacyjnym oraz porównawczym gdzie kwoty przychodów netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów a także pozostałe pozycje rachunku zysków i strat w obu wariantach znacznie się różnią, a różnice te wynikają z prezentacji danych zgodnie z ustawą o rachunkowości.

Spółka jest właścicielem nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, część z nieruchomości została oddana w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Spółka stosownie do treści art. 24b ust. 1 ustawy o CIT odprowadza w formie miesięcznych zaliczek podatek od przychodu ze środków trwałych będących budynkami w wysokości 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

Z uwagi na specyfikę działalności Spółki w poszczególnych latach mogą występować trzy warianty dotyczące różnicy pomiędzy wysokością podatku od przychodów z budynków a wysokością zaliczki na podatek dochodowy obliczanej na zasadach ogólnych.

Po pierwsze w danym okresie rozliczeniowym wysokość podatku od przychodów z budynków może być niższa niż wysokość zaliczki obliczanej na zasadach wynikających z art. 25 ustawy o CIT.

Po drugie wysokość podatku od przychodów z budynków za dany miesiąc będzie wyższa niż wysokość zaliczki na podatek obliczanej na zasadach wynikających z art. 25 ustawy o CIT.

Po trzecie wysokość podatku od przychodów z budynków za dany miesiąc będzie wyższa niż wysokość zaliczki na podatek obliczanej na zasadach wynikających z art. 25 ustawy o CIT, jednakże po odliczeniu od wysokości zaliczki obliczanej na zasadach wynikających z art. 25 ustawy o CIT straty z lat poprzednich wysokość zaliczki jest niższa niż wysokość podatku od przychodów z budynków.

Zgodnie z regulacją art. 24b ust. 13 ustawy o CIT podatnicy mogą nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 (obliczanej na zasadach ogólnych), za dany miesiąc. Jednocześnie na mocy art. 24b ust. 14 ustawy o CIT, kwotę zapłaconego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku od przychodów z budynków odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT za rok podatkowy. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie z treści przepisu art. 24b ust. 15 ustawy o CIT wynika, że kwota podatku od przychodów z budynków nieodliczona na podstawie art. 24b ust. 14 (a więc w deklaracji za dany rok podatkowy), podlega zwrotowi na wniosek podatnika bez wydawania decyzji o zwrocie podatku, jeżeli wniosek nie budzi wątpliwości. Oznacza to że jeśli Spółka jako podatnik nie wykazałaby kwoty zapłaconego i nieodliczonego podatku w deklaracji CIT-8 za dany rok, to może w tym zakresie nie korygować deklaracji a wyłącznie złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty w tym zakresie na podstawie cytowanego przepisu.

Pytanie

Czy możliwe jest nieopłacanie przez Wnioskodawcę podatku od przychodów z budynków, w sytuacji w której wysokość zaliczki na podatek od przychodów za dany miesiąc jest niższa niż wysokość zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT (obliczanej na zasadach ogólnych) zarówno w sytuacji w której wysokość zaliczki o której mowa w art. 25 ustawy o CIT nie jest pomniejszana o stratę z lat poprzednich jak i w sytuacji, w której Wnioskodawca dokonuje obniżenia kwoty zaliczki o stratę z lat poprzednich?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, w pierwszym z opisywanych przypadków Wnioskodawca jako podmiot mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów na terytorium RP, będący właścicielem nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z których część została oddana w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, stosownie do treści art. 24b ust. 1 ustawy o CIT zobowiązana jest do odprowadzania w formie miesięcznych zaliczek podatek od przychodu ze środków trwałych będących budynkami w wysokości 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc (podatek od przychodów z budynków). Wnioskodawca będzie (winno być: nie będzie) zobowiązany do zapłaty podatku jeśli wysokość podatku od przychodów z budynków może być niższa niż wysokość zaliczki obliczanej na zasadach wynikających z art. 25 ustawy o CIT.

Jeżeli natomiast wysokość podatku od przychodów z budynków za dany miesiąc będzie wyższa niż wysokość zaliczki na podatek obliczanej na zasadach wynikających z art. 25 ustawy o CIT, albo też wysokość podatku od przychodów z budynków za dany miesiąc będzie wyższa niż wysokość zaliczki na podatek obliczanej na zasadach wynikających z art. 25 ustawy o CIT, jednakże po odliczeniu od wysokości zaliczki obliczanej na zasadach wynikających z art. 25 ustawy o CIT straty z lat poprzednich wysokość zaliczki jest niższa niż wysokość podatku od przychodów z budynków zgodnie z regulacją art. 24b ust. 13 ustawy o CIT.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 24b ust. 12 Ustawy o CIT, Wnioskodawca uprawniony jest do obniżenia kwoty zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy. Ponadto zgodnie z art. 24b ust. 13 ustawy o CIT, podatnicy mogą nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25, za dany miesiąc. Skoro więc Wnioskodawca dokonując wyliczenia podatku ustala, że wysokość podatku od przychodów z budynków jest niższa niż wysokość zaliczki obliczanej na zasadach ogólnych wynikających z art. 25 ustawy o CIT, to może nie wpłacać tego podatku.

Zgodnie z regulacją art. 24b ust. 1 ustawy o CIT Podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:

1) stanowi własność albo współwłasność podatnika,

2) został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,

3) jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

        - zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

Na mocy art. 25b ust. 11 ustawy o CIT, Podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek od przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. Jeżeli podatnik przed upływem terminu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, złoży zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, podatek od przychodów z budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca nie później niż w terminie złożenia tego zeznania.

Zgodnie z art. 24b ust. 12 Ustawy o CIT, kwotę zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków podatnicy odliczają od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25. W przypadku gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek od przychodów z budynków zapłacony za miesiące przypadające na dany kwartał.

Z kolei zgodnie z regulacją art. 24b ust. 13 ustawy o CIT, podatnicy mogą nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 Ustawy o CIT, za dany miesiąc.

Ponadto kwotę zapłaconego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku od przychodów z budynków odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 za rok podatkowy. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 (art. 24b ust. 14 ustawy o CIT).

Mając na uwadze powyższe regulacje, należy przyjąć, że w sytuacji, w której Wnioskodawca dokonując wyliczenia wysokości podatku od przychodów z budynków oraz wysokości zaliczki na podatek o której mowa w art. 2 (winno być: art. 25) ustawy o CIT ustala, że wysokość podatku od przychodów z budynków jest niższa niż wysokość zaliczki na podatek, może nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, niezależnie od tego czy obliczenia tego dokonuje z uwzględnieniem rozliczenia straty z lat poprzednich czy nie.

Należy wskazać, że sama możliwość obniżenia zaliczki o stratę z lat poprzednich była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo w interpretacji z dnia 28 kwietnia 2021 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.97.2021.1.AN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził: „(...) podatnik może odliczyć stratę podatkową wówczas, gdy osiągnie dochód podatkowy. Nie ma natomiast możliwości rozliczenia straty podatkowej w roku podatkowym, w którym nie osiągnięto dochodu. Jeżeli zatem podatnik osiąga dochód w trakcie trwania roku podatkowego, tj. stwierdza w trakcie roku podatkowego, że obowiązany jest do wykazania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych, to zasadne jest uznanie, że osiągnął on dochód, który może obniżyć o kwotę straty w odpowiedniej wysokości. Oznacza to, że podatnik nie musi czekać do momentu sporządzenia rocznego zeznania podatkowego, w którym wykaże dochód z całego roku podatkowego i dopiero wówczas obniży jego wysokość o odpowiednią kwotę straty”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm. dalej: „updop”):

W myśl art. 24b ust. 3 updop:

Art. 24b ust. 6 updop stanowi, że:

Zgodnie z art. 24b ust. 9 updop:

Na mocy art. 24b ust. 11 updop:

Państwa wątpliwość w niniejszej sprawie dotyczy ustalenia, czy możliwe jest nieopłacanie przez Spółkę podatku od przychodów z budynków, w sytuacji w której wysokość tego podatku za dany miesiąc jest niższa niż wysokość zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 updop - w sytuacji, kiedy odliczają Państwo stratę z lat poprzednich, jak również kiedy nie dokonują Państwo takiego odliczenia.

Odnosząc się do powyższego, w pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 24b ust. 12 updop:

Jak stanowi art. 24b ust. 13 updop:

Stosownie do art. 24b ust. 14 updop:

Zgodnie z art. 24b ust. 15 updop:

Z kolei, art. 25 ust 1 updop stanowi, że:

W myśl art. 25 ust. 1a updop:

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy ustalona przez Państwa w danym miesiącu wartość podatku od przychodów z budynków, o którym mowa w art. 24b updop, będzie niższa od zaliczki na podatek dochodowy, obliczanej na podstawie art. 25 updop (zarówno po wcześniejszym odliczeniu straty z lat ubiegłych, jak i w sytuacji, gdy nie dokonują Państwo takiego odliczenia), nie będą Państwo zobowiązani do wpłaty podatku od przychodów z budynków za dany miesiąc, na podstawie art. 24b ust. 13 updop.

Końcowo należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 7 ust. 1 updop:

Stosownie do art. 7 ust. 2 updop:

W myśl art. 7 ust. 5 updop:

O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

 1) obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

 2) obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Jak wynika z cytowanych przepisów, o stratę w rozumieniu art. 7 ust. 5 updop obniża się dochód, który dopiero po dokonaniu stosownych odliczeń, stanowi podstawę ustalania zaliczek, zgodnie 25 ust. 1 updop.

Ponadto, jak wynika z powołanego wcześniej art. 24b ust. 11 updop:

Stwierdzić zatem należy, że w przeciwieństwie do podatku, obliczanego na zasadach ogólnych, podatek od przychodów z budynków nie jest opłacany w formie zaliczek.

Kwestie te nie miały jednakże wpływu na ocenę istoty przedstawionego przez Państwa stanowiska w sprawie.

Podsumowując, Państwa stanowisko, z powyższymi zastrzeżeniami, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanej interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.