Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB1-1.4010.128.2025.1.AW

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 3 czerwca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.128.2025.1.AW

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Uzupełnili go Państwo pismem z 12 maja 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawcą jest Podatkowa Grupa Kapitałowa (…) (dalej: PGK) reprezentowana przez spółkę dominującą w rozumieniu art. 1a ust. 2 pkt 1 lit. b Ustawy o CIT - A Sp. z o.o. z siedzibą w (…) (uprzednio działająca pod firmą: B Sp. z o.o.).

W dniu 9 listopada 2021 r. Spółki Grupy zawarły umowę o utworzeniu PGK (dalej: „Umowa”). Umowa ta została zawarta na okres 3 lat podatkowych (2022-2024). Rokiem podatkowym wybranym przez PGK jest rok kalendarzowy, przy czym pierwszy rok podatkowy rozpoczął się z dniem 1 stycznia 2022 roku.

W skład PGK - zgodnie z zawartą umową wchodziły następujące Spółki:

- C Sp. z o.o. z siedzibą w (…) (spółka dominująca),

- D Sp. z o.o. z siedzibą w (…),

- E Sp. z o.o. z siedzibą w (…),

- F Sp. z o.o. z siedzibą w (…).

Spółka dominująca, przedłożyła wcześniej wymienioną Umowę - zgodnie z art. 1a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”) - do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego. W dniu 30 grudnia 2021 roku Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał decyzję o rejestracji PGK.

Jednocześnie, w dniu 16 listopada 2023 r. spółka dominująca PGK, w tym okresie funkcjonująca już pod firmą A Sp. z o.o. (wcześniejsza nazwa B Sp. z o.o.) zawarła transakcje nabycia przedsiębiorstw spółek G Sp. z o.o. (z siedzibą w (…)) oraz H Sp. z o.o. (z siedzibą w (…)). Spółki G Sp. z o.o. oraz H Sp. z o.o nie wchodziły w skład PGK (Spółka D Sp. z o.o. wchodziła w skład PGK - innej PGK będącej częścią Grupy Kapitałowej, której częścią jest również PGK).

W związku z zakończeniem pierwszego okresu obowiązywania umowy PGK w dniu 13 listopada 2024 r. została zawarta umowa w sprawie przedłużenia okresu funkcjonowania PGK na czas nieokreślony („Umowa o przedłużeniu”). Na podstawie zawartej Umowy o przedłużeniu, w związku z wcześniej zachodzącymi procesami połączenia spółek wchodzących w skład PGK, w skład PGK wchodzą obecnie:

- A Sp. z o.o. z siedzibą w (…) (spółka dominująca) - uprzednio działającej pod firmą: B Sp. z o.o.,

- D Sp. z o.o. z siedzibą w (…).

Jednocześnie, w odniesieniu do Spółek:

- E Sp. z o.o. z siedzibą w (…), oraz

- F Sp. z o.o. z siedzibą w (…),

które wchodziły wcześniej w skład PGK, w dniu 1 września 2022 roku nastąpiło połączenie obu tych spółek przez ich przejęcie przez A Sp. z o.o. (spółkę dominującą Podatkowej Grupy Kapitałowej). Połączenie to nie stanowiło naruszenia warunków funkcjonowania PGK, w tym w szczególności art. 1a ust. 6 ustawy o CIT.

Spółka dominująca, przedłożyła wcześniej wymienioną Umowę o przedłużeniu do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego. W dniu 13 grudnia 2024 roku Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał decyzję o przedłużeniu funkcjonowania PGK w jej obecnym składzie.

Wnioskodawca wskazuje ponownie, że od 1 września 2022 r. w skład PGK wchodzą wyłącznie spółki A Sp. z o.o. (spółka dominująca) oraz C Sp. z o.o. Przy tym:

- A Sp. z o.o. jest podmiotem prowadzącym działalność leczniczą,

- C Sp. z o.o. jest podmiotem, który nie prowadzi działalności leczniczej.

Jednocześnie, w ramach rozliczeń PGK za okres 2024 r. znaczącą większość przychodów uzyskanych przez PGK (wynikających z zsumowania przychodów obu spółek wchodzących w skład PGK) pochodzić będzie z wykonywania działalności leczniczej, o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości zastosowania do PGK przepisów art. 24ca Ustawy o CIT za rok 2024 r., w tym w szczególności możliwości zastosowania w jej przypadku art. 24ca ust. 14 pkt 1) Ustawy o CIT, odnoszącego się do braku stosowania przepisu art. 24ca ust. 1 Ustawy o CIT.

Niezależnie, wątpliwość Wnioskodawcy odnosi się do kwestii możliwości zastosowania do PGK wyłączenia z art. 24ca ust. 14 pkt 5 lit. c) Ustawy o CIT (odnoszącego się do braku stosowania przepisu art. 24ca ust. 1 Ustawy o CIT).

W związku z tym Grupa wnosi o potwierdzenie, czy prawidłowo są przez nią interpretowane przepisy prawa podatkowego, do których stosowania zobowiązana jest PGK.

Pytania

Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym PGK jest zobowiązana do stosowania przepisu art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT w okresie 2022–2024 w związku z art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT? (pytanie ostatecznie przeformułowane w uzupełnieniu wniosku z 12 maja 2025 r.)

Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym PGK będzie, na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 5 lit. c) ustawy o CIT, podlegała wyłączeniu ze stosowania art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT, w sytuacji gdy większość łącznych przychodów PGK (wynikających ze zsumowania indywidualnych przychodów spółek wchodzących w jej skład) będzie pochodziła z działalności leczniczej (o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej), nawet jeżeli nie wszystkie spółki PGK będą prowadziły taką działalność leczniczą oraz indywidualnie nie każda z tych spółek będzie generować większości swoich przychodów z takiej działalności leczniczej?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1 i 2

Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:

   - poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo

   - osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%

- wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy).

Stosownie do art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników:

w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, oraz w kolejno następujących po sobie dwóch latach podatkowych, następujących bezpośrednio po tym roku podatkowym.

Przy tym, zgodnie z art. 24ca ust. 16 ustawy o CIT, przepisu ust. 14 pkt 1 nie stosuje się do podatników utworzonych w sposób określony w art. 19 ust. 1a.

Wyłączenie zawarte w ust. 16 ww. artykułu powoduje zatem, że wyłączenie stosowania przepisów o podatku minimalnym z art. 24ca ust. 14 pkt 1 ww. ustawy o CIT dla podmiotów rozpoczynających działalność nie znajduje zastosowania do podatników którzy zostali utworzeni w wyniku działań restrukturyzacyjnych wskazanych w art. 19 ust. 1 a ustawy o CIT.

Stosownie do art. 19 ust. 1a ustawy o CIT, podatnik, który został utworzony:

   - w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo

   - w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo

   - przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo

   - przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

   - przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

              - nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Niezależnie, stosownie do art. 24ca ust. 14 pkt 5 lit. c) ustawy o CIT, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników jeżeli w roku podatkowym większość uzyskanych przez nich przychodów innych niż z zysków kapitałowych zostało osiągniętych w związku z wykonywaniem działalności leczniczej, o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

„Minimalny podatek dochodowy” od osób prawnych określony w art. 24ca ustawy o CIT skierowany jest do spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT (tj. mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegających obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania), a także podatkowych grup kapitałowych, które za dany rok podatkowym poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%.

Przepis art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT wskazuje, że tzw. podatkiem minimalnym objęte są także PGK. Jednak art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT stanowi, że ww. zasad opodatkowania nie stosuje się do podatników w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność oraz w kolejno następujących po sobie dwóch latach podatkowych, następujących bezpośrednio po tym roku podatkowym.

Przepisy art. 24ca ustawy o CIT dokładnie określają dla podatku minimalnego, jakie podmioty nie mogą zostać uznane za podatników rozpoczynających działalność. Następuje to poprzez odesłanie do art. 19 ust. 1a ustawy o CIT i przykładowo są to podatnicy powstali w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału. Przepis ten nie wymienia nowo powstałych podatkowych grup kapitałowych.

Podatkowa grupa kapitałowa nie spełnia przesłanek wynikających z art. 19 ust. 1a ustawy o CIT. Zgodnie z art. 1a ust. 1 tej ustawy podatkowa grupa kapitałowa jest odrębnym podatnikiem podatku od osób prawnych. Status podatnika PGK nabywa z chwilą zarejestrowania przez Naczelnika Urzędu Skarbowego umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej, tym samym jakiekolwiek działania restrukturyzacyjne wynikające z art. 19 ust. 1a jej nie dotyczą.

Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, że nowo utworzona od 1 stycznia 2022 r. podatkowa grupa kapitałowa jest odrębnym, nieistniejącym wcześniej podatnikiem, który korzysta z wyłączenia z obowiązku zapłaty podatku minimalnego na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego stanu faktycznego, należy uznać, że PGK w roku rozpoczęcia działalności oraz w kolejnych 2 latach podatkowych następujących bezpośrednio po tym roku (tj. w latach 2022-2024), będzie korzystała z wyłączenia, o którym mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT.

Argumentując powyższe, należy przywołać interpretację z dnia 20 czerwca 2022 roku Znak: 0111-KDIB1-2.4010.187.2022.1.AW, w której to Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) potwierdził stanowisko, że dla PGK wskazanej w interpretacji znajduje zastosowanie art. 24ca ust. 14 pkt 1 Ustawy o CIT jako, że PGK wskazany w interpretacji jest nowym podatnikiem i tym samym jest traktowana przez organy podatkowe jako podatnik rozpoczynający swoją działalność. Organ swoją decyzję uzasadnia następująco: „PGK z chwilą zarejestrowania umowy w drodze decyzji przez naczelnika odpowiedniego urzędu skarbowego uzyska status podatnika CIT. Podatnik ten nie będzie następcą żadnej ze Spółek tworzących PGK, jako że jego byt prawno-podatkowy rozpocznie się z datą rejestracji przez organ podatkowy umowy o utworzenia PGK. Nowy podatnik pod postacią PGK powoływany jest konstytutywnie mocą decyzji organu podatkowego w sprawie rejestracji PGK”.

Analogiczne stanowisko wskazuje interpretacja z dnia 16 października 2023 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.424.2023.1.END w której DKIS wskazuje, że „Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, że nowo utworzona od 1 stycznia 2023 r. podatkowa grupa kapitałowa jest odrębnym, nieistniejącym wcześniej podatnikiem, który korzysta z wyłączenia z obowiązku zapłaty podatku minimalnego na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT”.

Podobne stanowisko co do uznania PGK jako podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności znajdują się w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego o sygnaturach: Znak: 0114-KDIP2-1.4010.493.2019.1.MR z dnia 21 stycznia 2020 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.133.2019.1.AS z dnia 16 maja 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.427.2018.1.MW z dnia 14 listopada 2018 r.

Jednocześnie - zgodnie z powyższym wnioskiem, że przepisy art. 19 ust. 1a ustawy o CIT (do których odsyła art. 24ca ust. 16 ustawy o CIT) nie mają w praktyce zastosowania do PGK - należy również uznać, że na zastosowanie art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT w stosunku do PGK nie będą miały wpływu okoliczności połączenia spółek wchodzących w skład PGK. Niezależnie zresztą - operacje te zostały - zgodnie z opisem stanu faktycznego - przeprowadzone już po dacie powstania PGK - zatem również z tego względu nie mogą one mieć wpływu na zastosowanie, w stosunku do PGK. Art. 24ca ust. 14 pkt 1 oraz ust. 16 ustawy o CIT odwołują się do rozpoczęcia działalności podatnika oraz sposobu jego powstania - na ich zastosowanie nie mają zatem wpływu operacje i okoliczności występujące po tym powstaniu podatnika.

Zgodnie z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, w zakresie PGK znajduje zastosowanie art. 24ca ust. 14 pkt 1) Ustawy o CIT. Zasadne jest uznanie PGK jako podatnika rozpoczynającego działalność i tym samym na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 1) Ustawy o CIT PGK będzie wyłączona spod obowiązku kalkulacji i uiszczania podatku przewidzianego w art. 24ca ust. 1 Ustawy o CIT w roku rozpoczęcia działalności (tj. 2022 roku), a także w dwóch latach podatkowych następujących bezpośrednio po nim (tj. w 2023 i 2024 roku).

Niezależnie PGK będzie wyłączona spod obowiązku kalkulacji i uiszczania podatku przewidzianego w art. 24ca ust. 1 Ustawy o CIT na podstawie przywołanego art. 24ca ust. 14 pkt 5 lit. c) ustawy o CIT, tj. w sytuacji gdy łączne przychody PGK pochodzą z działalności leczniczej (o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej). Przepis art. 24ca ust. 14 pkt 5 lit. c) ustawy o CIT będzie miał zastosowanie do PGK zarówno w rozliczeniu za okres 2024 r., jak również w każdym kolejnym roku, w którym spełnione będą powyższe warunki dotyczące przychodów PGK z działalności leczniczej we wskazanym wyżej rozumieniu.

Zgodnie z techniką określania wyniku podatkowego PGK, wynikających z art. 7a ustawy o CIT dochody PGK określa się poprzez sumowanie dochodów/strat wszystkich spółek tworzących taką PGK. W tym kontekście – określając wartość przychodu PGK dla zastosowania art. 24ca ust. 14 pkt 5 lit. c) ustawy o CIT należy dokonać zsumowania przychodów wszystkich spółek PGK i na podstawie tak zsumowanego przychodu ustalić czy występuje w tym zakresie nadwyżka wartości przychodów z działalności leczniczej ponad wartość przychodów z innych źródeł (z innej działalności).

Ponadto - treść art. 24ca ust. 14 pkt 5 lit. c) ustawy o CIT nie uzasadnia odwoływania się odrębnie do wartości przychodów poszczególnych spółek wchodzących w skład PGK - i na tej podstawie badania - dla jego ewentualnego stosowania - czy indywidualnie w przypadku każdej spółki z PGK występuje tego rodzaju większość przychodów z działalności leczniczej. Art. 24ca ust. 14 pkt 5 lit. c) ustawy o CIT odnosi się do podatnika i jego przychodów - podatnikiem w tym zakresie jest wyłącznie PGK, a nie indywidualnie każda ze spółek wchodząca w jej skład. W sytuacji, gdyby ustawodawca chciałby, aby warunek ten był badany indywidualnie w odniesieniu do każdej spółki PGK, wówczas takie zapisy powinny zostać zawarte wyraźnie w treści tego przepisu (taka technika została zastosowana w art. 24ca ust. 14 pkt 6 lit. c) ustawy o CIT, w którym wskazano, że przy badaniu wskazanych tam warunków należy uwzględniać wszystkie spółki należące do podatkowej grupy kapitałowej).

Innymi słowy - w sytuacji gdy większość łącznych przychodów PGK (wynikających ze zsumowania indywidualnych przychodów spółek wchodzących w jej skład) będzie pochodziła z działalności leczniczej (o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej), nawet jeżeli nie wszystkie spółki PGK będą prowadziły taką działalność leczniczą lub indywidualnie nie każda z tych spółek będzie generować większości swoich przychodów z takiej działalności leczniczej.

Przepis art. 24ca ust. 14 pkt 5 lit. c) ustawy o CIT będzie miała zastosowanie do PGK zarówno w rozliczeniu za okres 2024 r., jak również w każdym kolejnym roku, w którym spełnione będą powyższe warunki dotyczące przychodów PGK z działalności leczniczej we wskazanym wyżej rozumieniu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie wskazać należy, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest zatem ocena, czy w wyniku przejęcia doszło do naruszenia warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Natomiast art. 7 ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT,

Podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:

 1) poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo

 2) osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%

             - wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy).

Zgodnie z cytowanym art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT, minimalny podatek dochodowy w wysokości 10% podstawy opodatkowania skierowany jest - co do zasady - do podatników będących spółkami oraz podatkowymi grupami kapitałowymi, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, którzy w ramach działalności operacyjnej ponoszą stratę lub wykazują określony niski wskaźnik rentowności (udział dochodów w przychodach w wysokości nieprzekraczającej 2% (czyli 2% lub niższej).

Odwołanie w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT do dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT dotyczy określenia wskaźnika dochodowości. Chodzi bowiem o uwzględnienie w opodatkowaniu minimalnym podatkiem dochodowym nie tylko podatników, którzy ponieśli w roku podatkowym stratę, o której mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, ale również tych, którzy uzyskali nie większy niż 2% udział dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych (działalność operacyjna).

Ad 1

Państwa wątpliwość budzi kwestia ustalenia, czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym PGK jest zobowiązana do stosowania przepisu art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT w okresie 2022–2024 w związku z art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT.

Kwestie dotyczące podatkowej grupy kapitałowej reguluje art. 1a ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 1a ust. 1 ustawy o CIT,

Podatnikami mogą być również grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, zwane dalej „podatkowymi grupami kapitałowymi”.

W myśl art. 1a ust. 4 ustawy o CIT,

Umowa podlega zgłoszeniu przez spółkę dominującą do właściwego według jej siedziby naczelnika urzędu skarbowego, co najmniej na 45 dni przed rozpoczęciem roku podatkowego przyjętego przez podatkową grupę kapitałową. Organ ten jest właściwy w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym podatkowej grupy kapitałowej oraz składania sprawozdań finansowych przez spółki tworzące podatkową grupę kapitałową.

Z kolei art. 1a ust. 5 ustawy o CIT stanowi, że

Naczelnik urzędu skarbowego dokonuje, w formie decyzji, rejestracji umowy. W tej samej formie naczelnik urzędu skarbowego odmawia zarejestrowania umowy, jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a oraz ust. 3 i 4. Do decyzji o rejestracji umowy oraz do decyzji o odmowie rejestracji umowy stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej.

Przepis art. 24ca dotyczy tzw. podatku minimalnego - celem wprowadzenia tego przepisu było ograniczenie stosowania przez podatników mechanizmów optymalizacji mogących skutkować zmniejszeniem zobowiązań podatkowych poprzez zaniżanie dochodu podatkowego.

Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT,

Podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:

 1) poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo

 2) osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%

          - wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy).

Stosownie do art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT,

    Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników:

 1) w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, oraz w kolejno następujących po sobie dwóch latach podatkowych, następujących bezpośrednio po tym roku podatkowym.

Zgodnie z art. 24ca ust. 16 ustawy o CIT,

Przepisu ust. 14 pkt 1 nie stosuje się do podatników utworzonych w sposób określony w art. 19 ust. 1a.

Wyłączenie zawarte w ust. 16 ww. artykułu nie znajduje zastosowania do podatników którzy zostali utworzeni w wyniku działań restrukturyzacyjnych wskazanych w art. 19 ust. 1a ustawy o CIT.

Stosownie do art. 19 ust. 1a ustawy o CIT:

   Podatnik, który został utworzony:

 1) w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo

 2) w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo

 3) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo

 4) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

 5) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

           - nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

„Minimalny podatek dochodowy” od osób prawnych określony w art. 24ca ustawy o CIT skierowany jest do spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT (tj. mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegających obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania), a także podatkowych grup kapitałowych, które za dany rok podatkowym poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%.

Przepis art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT wskazuje, że tzw. podatkiem minimalnym objęte są także PGK. Jednak art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT stanowi, że ww. zasad opodatkowania nie stosuje się do podatników w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność oraz w kolejno następujących po sobie dwóch latach podatkowych, następujących bezpośrednio po tym roku podatkowym.

Przepisy art. 24ca ustawy o CIT dokładnie określają dla podatku minimalnego, jakie podmioty nie mogą zostać uznane za podatników rozpoczynających działalność. Następuje to poprzez odesłanie do art. 19 ust. 1a ustawy o CIT i przykładowo są to podatnicy powstali w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału. Przepis ten nie wymienia nowo powstałych podatkowych grup kapitałowych.

Podatkowa grupa kapitałowa nie spełnia przesłanek wynikających z art. 19 ust. 1a ustawy o CIT. Zgodnie z art. 1a ust. 1 tej ustawy podatkowa grupa kapitałowa jest odrębnym podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Status podatnika PGK nabywa z chwilą zarejestrowania przez naczelnika urzędu skarbowego umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej, tym samym jakiekolwiek działania restrukturyzacyjne wynikające z art. 19 ust. 1a jej nie dotyczą.

Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, że nowo utworzona Podatkowa Grupa Kapitałowa jest odrębnym, nieistniejącym wcześniej podatnikiem, który korzysta z wyłączenia z obowiązku zapłaty podatku minimalnego na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego opisu sprawy, należy zgodzić się z Państwem, że nowo utworzona PGK w roku rozpoczęcia działalności oraz w kolejnych 2 latach podatkowych następujących bezpośrednio po tym roku będzie korzystała z wyłączenia, o którym mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe Państwa stanowisko do pytania oznaczonego we wniosku nr 1 sprowadzające się do twierdzenia, że w zakresie PGK znajduje zastosowanie art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT w okolicznościach przedstawionych we wniosku zasadne jest uznanie PGK za podatnika rozpoczynającego działalność i tym samym na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT PGK będzie wyłączona spod obowiązku kalkulacji i uiszczania podatku przewidzianego w art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT w roku rozpoczęcia działalności (tj. 2022 r.), a także w dwóch latach podatkowych następujących bezpośrednio po nim (tj. w 2023 i 2024 r.), należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Państwa wątpliwość budzi również kwestia ustalenia, czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym PGK będzie, na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 5 lit. c ustawy o CIT, podlegała wyłączeniu ze stosowania z art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT, w sytuacji gdy większość łącznych przychodów PGK (wynikających ze zsumowania indywidualnych przychodów spółek wchodzących w jej skład) będzie pochodziła z działalności leczniczej (o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej), nawet jeżeli nie wszystkie spółki PGK będą prowadziły taką działalność leczniczą oraz indywidualnie nie każda z tych spółek będzie generować większości swoich przychodów z takiej działalności leczniczej.

Z art. 24ca ust. 1 ustawy CIT wynika, że

podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:

 1) poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo

 2) osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%

           - wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy).

Zgodnie z art. 24ca ust. 14 pkt 5 lit. c ustawy CIT,

przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, jeżeli w roku podatkowym większość uzyskanych przez nich przychodów innych niż z zysków kapitałowych zostało osiągniętych w związku z wykonywaniem działalności leczniczej, o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Natomiast, zgodnie z art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. ustawy o działalności leczniczej (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 799 ze zm.),

 1. Działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Świadczenia te mogą być udzielane za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.

 2. Działalność lecznicza może również polegać na:

 1) promocji zdrowia lub

 2) realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, w tym wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod leczenia.

Z kolei z opisu stanu faktycznego wniosku wynika, że znaczącą większość przychodów uzyskanych przez PGK (wynikających z zsumowania przychodów obu spółek wchodzących w skład PGK) pochodzić będzie z wykonywania działalności leczniczej. Nie precyzują Państwo, że większość przychodów PGK dotyczy przychodów innych niż z zysków kapitałowych, niemniej jednak założenie takie można przyjąć na tle przedstawionych we wniosku okoliczności, gdyż nie wskazują Państwo by PGK osiągała jakiekolwiek przychody z zysków kapitałowych.

Z art. 1a ustawy o CIT wynika, że PGK jest odrębnym podatnikiem podatku CIT. Także art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT wskazuje, że podatkiem minimalnym objęte są PGK. Zatem to podatkowa grupa kapitałowa jako podatnik powinna spełniać warunki określone przepisem art. 24ca ust. 14 pkt 5 lit. c ustawy CIT, gdyż przepis ten odnosi się do podatników jeżeli w roku podatkowym większość uzyskanych przez nich przychodów innych niż z zysków kapitałowych zostało osiągniętych w związku z wykonywaniem działalności leczniczej.

Bez wpływu na powyższe pozostaje indywidualna sytuacja danej spółki należącej do PGK w zakresie uzyskiwanych przez tą spółkę przychodów w związku z wykonywaniem działalności leczniczej, istotne jest by PGK jako podatnik spełniła warunki określone ww. przepisem art. 24ca ust. 14 pkt 5 lit. c ustawy CIT.

Wobec powyższego, skoro w ramach rozliczeń PGK za okres 2024 r. znaczącą większość przychodów uzyskanych przez PGK (wynikających z zsumowania przychodów obu spółek wchodzących w skład PGK) będzie pochodziła z działalności leczniczej (o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej), a jak wynika z art. 1a ust. 1 ustawy o CIT PGK jest odrębnym od tworzących ją spółek podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, to tym samym na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 5 lit. c ustawy o CIT, PGK będzie wyłączona spod obowiązku kalkulacji i uiszczania podatku przewidzianego w art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT za okres 2024 r.

Zatem, Państwa stanowisko do pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia:

   - czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym PGK jest zobowiązana do stosowania przepisu art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT w okresie 2022 - 2024 w związku z art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT - jest prawidłowe;

   - czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym PGK będzie, na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 5 lit. c ustawy o CIT, podlegała wyłączeniu ze stosowania z art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT, w sytuacji gdy większość łącznych przychodów PGK (wynikających ze zsumowania indywidualnych przychodów spółek wchodzących w jej skład) będzie pochodziła z działalności leczniczej (o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej), nawet jeżeli nie wszystkie spółki PGK będą prowadziły taką działalność leczniczą oraz indywidualnie nie każda z tych spółek będzie generować większości swoich przychodów z takiej działalności leczniczej - jest prawidłowe.

-

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.