
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe
Szanowni Państwo,
Stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w części dotyczącej przyjęcia, że:
- w celu obliczenia wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, Spółka nie powinna uwzględniać:
- przychodów z dotacji otrzymanych NCBiR, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania oraz kosztów uzyskania przychodów sfinansowanych z tych dotacji - jest prawidłowe;
- odliczeń od podstawy opodatkowania (tj. odliczonych w zeznaniu rocznym kwot kosztów w ramach ulgi badawczo - rozwojowej, ulgi na robotyzację oraz ulgi na prototyp - jest prawidłowe;
- w celu obliczenia wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, Spółka powinna wyłączyć z kalkulacji wskaźnika dochodowości zaliczone w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów:
- 20 % kosztów wynagrodzeń - poprzez zmniejszenie o te wartości łącznych kosztów uzyskania przychodów ujętych w danym roku podatkowym - jest prawidłowe;
- odpisy amortyzacyjne od własnych środków własnych - poprzez zmniejszenie o te wartości łącznych kosztów uzyskania przychodów ujętych w danym roku podatkowym - jest nieprawidłowe;
- opłaty leasingowe - poprzez zmniejszenie o te wartości łącznych kosztów uzyskania przychodów ujętych w danym roku podatkowym - jest prawidłowe;
- w przypadku, gdy wskaźnik dochodowości za rok 2024 jest wyższy niż 2%, Spółka postąpi prawidłowo stosując wyłączenie z opodatkowania podatkiem minimalnym na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT dla lat podatkowych 2025, 2026 oraz 2024 - jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
7 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu obliczenia wskaźnika dochodowości na potrzeby podatku minimalnego oraz możliwości zastosowania wyłączeniu. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka") jest polskim rezydentem podatkowym i podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy), w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym.
Spółka prowadzi działalność gospodarczą, przy czym jej podstawowym zakresem zgodnie z KRS jest produkcja pozostałych części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (kod PKD: 29.32.Z). Spółka zajmuje się m.in. produkcją katalizatorów do silników spalinowych, jak również działalnością badawczo-rozwojową (dalej: „B+R”).
W 2024 r. Spółka osiągała przychody z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych. Spółka nie osiągała przychodów z zysków kapitałowych. Spółka uzyskała też dotacje z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (dalej: „NCBiR”) w zakresie niektórych z realizowanych prac badawczo-rozwojowych, którą rozpoznała jako przychody niepodatkowe, a koszty sfinansowane dotacją jako koszty niepodatkowe. Przy czym w 2024 r. nie były to istotne kwoty.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka uwzględnia w kosztach uzyskania przychodu odpisy amortyzacyjne wynikające z nabycia lub ulepszenia środków trwałych. Zgodnie z przyjętą polityką, w przypadku gdy wartość początkowa środków trwałych nie przekracza 3.500 zł, Spółka zalicza koszty związane z ich nabyciem jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów. Środki trwałe posiadane przez Spółkę to m.in. roboty, maszyny i urządzenia produkcyjne, wózki widłowe, urządzenia biurowe, w tym komputery.
Ponadto Spółka wykorzystuje w swojej działalności także maszyny produkcyjne, wózki widłowe oraz samochody osobowe, z których korzysta na podstawie umów leasingu operacyjnego lub umów leasingu finansowego, który podatkowo jest rozpoznany jako leasing operacyjny na zasadach wskazanych w Ustawie o CIT. Spółka za koszt uzyskania przychodu ujmuje opłaty ustalone w wyżej wskazanych umowach leasingów (dalej: „Opłaty leasingowe”). Niektóre umowy leasingu zawarte przez Spółkę stanowią tzw. leasing zwrotny.
Dodatkowo, w związku z profilem działalności Wnioskodawca zatrudnia pracowników, na rzecz których dokonuje wypłaty wynagrodzeń oraz ponosi świadczenia, o których mowa w art. 15 ust. 4g-4h Ustawy o CIT (dalej łącznie jako: "Koszty Wynagrodzeń"). W celu sprecyzowania wyżej zdefiniowanego pojęcia Spółka pragnie zaznaczyć, że przez Koszty Wynagrodzeń ma na myśli:
- należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych , oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy,
- sfinansowane przez Spółkę jako płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych , oraz składki na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
- wpłaty dokonywane do pracowniczych planów kapitałowych (PPK), o których mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych , w części finansowanej przez podmiot zatrudniający.
Ponadto, Wnioskodawca w 2024 r. korzystał z prawa do preferencyjnego rozliczenia kosztów działalności B+R w ramach ulgi badawczo-rozwojowej zgodnie z zasadami określonymi w art. 18d Ustawy o CIT, a także kosztów związanych z ulgą na robotyzację na podstawie art. 38eb Ustawy o CIT oraz ulgą na prototyp, o której mowa w art. 18ea Ustawy o CIT. Tym samym, Spółka w zeznaniu rocznym CIT-8 za 2024 r. odliczyła od podstawy opodatkowania, w dozwolonej wysokości, koszty kwalifikowane związane z wyżej wymienionymi ulgami (dalej łącznie zwane: „Odliczenia od podstawy opodatkowania”). Przy czym odliczenie kwoty ulgi B+R dotyczyło kosztów kwalifikowanych poniesionych w bieżącym roku podatkowym oraz kwoty nieodliczonej ulgi z 2023 roku.
Począwszy od początku roku 2024, zgodnie z brzmieniem uchwalonego art. 24ca ust. 1 Ustawy o CIT, Wnioskodawca jest zobowiązany do dokonywania weryfikacji w danym roku podatkowym czy udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o CIT, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, przekracza 2% (dalej: „Wskaźnik dochodowości”). Jednocześnie ustawodawca w ust. 2 tego artykułu ustawy wprowadził szereg wyłączeń mających na celu korektę wyliczanego Wskaźnika dochodowości. Wynik takiej kalkulacji determinuje czy Spółka stanie się zobligowana do obliczenia minimalnego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 24ca Ustawy o CIT (dalej: "Podatek minimalny").
Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca, w celu obliczenia Wskaźnika dochodowości, nie uwzględnia przychodów z dotacji otrzymanych z NCBiR, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania, oraz kosztów uzyskania przychodów sfinansowanych z tych dotacji.
Ponadto na potrzeby wyliczenia Wskaźnika dochodowości, Spółka nie uwzględniła również Odliczeń od podstawy opodatkowania (tj. wskazanych powyżej ulg podatkowych), które zostały uwzględnione w zeznaniu rocznym CIT-8 za 2024 r.
Jednocześnie dla celów obliczenia udziału dochodów w przychodach, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT (tj. Wskaźnika dochodowości) Spółka nie uwzględni następujących kosztów uzyskania przychodów danego roku podatkowego:
- odpisów amortyzacyjnych,
- Opłat leasingowych,
- 20% kosztów uzyskania przychodów z tytułu Kosztów wynagrodzeń.
Wskaźnik dochodowości obliczony według zasad wskazanych powyżej przekroczył wartość 2% w 2024 r.
Spółka poniżej przedstawia kalkulację Wskaźnika dochodowości na podstawie danych 2024 r.
|
Tytuł |
Kwota PLN |
|
|
A |
Przychody ze źródeł przychodów położonych na terytorium RP |
(…) |
|
B |
Koszty uzyskania przychodów: |
(…) |
|
C |
Dochód (art. 7 ust. 2 ustawy) [A-B] |
(…) |
|
D |
Odliczenia zmniejszające podstawę opodatkowania z tytułu kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową |
(…) |
|
E |
Odliczenia zmniejszające podstawę opodatkowania z tytułu ulgi na robotyzację oraz ulgi na prototyp |
(…) 544,66 |
|
F |
Wartość odpisów amortyzacyjnych |
(…) |
|
G |
Wartość opłat leasingowych |
(…) |
|
H |
20% kosztów uzyskania przychodów z tytułu Kosztów wynagrodzeń. |
(…) |
|
I |
Dochód wyliczony na potrzeby obliczenia wskaźnika dochodowości [C+F+G+H] |
(…) |
|
Wskaźnik dochodowości [I/A] |
(…) % |
Spółka nie prowadzi i nigdy nie prowadziła działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia ani działalności na podstawie decyzji o wsparciu, o których mowa w ustawie o wspieraniu nowych inwestycji . Spółka nie korzysta zatem ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy o CIT.
Mając na uwadze powyższe regulacje, Spółka powzięła wątpliwość w zakresie kalkulacji Wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT. Spółka pragnie potwierdzić prawidłowość metodologii obliczenia Wskaźnika dochodowości.
Pytania
1.Czy w celu obliczenia Wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, Spółka nie powinna uwzględniać:
- przychodów z dotacji otrzymanych z NCBiR, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania oraz kosztów uzyskania przychodów sfinansowanych z tych dotacji, oraz
- Odliczeń od podstawy opodatkowania?
2.Czy w celu ustalenia Wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, Spółka powinna wyłączyć z kalkulacji Wskaźnika dochodowości zaliczone w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów:
- 20% Kosztów Wynagrodzeń,
- odpisy amortyzacyjne od własnych środków własnych,
- Opłaty leasingowe,
poprzez zmniejszenie o te wartości łącznych kosztów uzyskania przychodów ujętych w danym roku podatkowym?
3.Czy skoro Wskaźnik dochodowości obliczony dla 2024 roku jest wyższy niż 2%, to Spółka postąpi prawidłowo stosując wyłączenie z opodatkowania Podatkiem minimalnym na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 9 Ustawy o CIT dla lat podatkowych 2025, 2026 oraz 2027?
Państwa stanowisko w sprawie
1.Zdaniem Wnioskodawcy w celu obliczenia Wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, Spółka nie powinna uwzględniać:
- przychodów z dotacji otrzymanych z NCBiR, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania oraz kosztów uzyskania przychodów sfinansowanych z tych dotacji,
- Odliczeń od podstawy opodatkowania (tj. odliczonych w zeznaniu rocznym kwot kosztów w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, ulgi na robotyzację oraz ulgi na prototyp).
2.Zdaniem Wnioskodawcy w celu ustalenia Wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, Spółka powinna wyłączyć z kalkulacji Wskaźnika dochodowości zaliczone w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów:
- 20% Kosztów Wynagrodzeń,
- odpisy amortyzacyjne od własnych środków własnych,
- Opłaty leasingowe,
poprzez zmniejszenie o te wartości łącznych kosztów uzyskania przychodów ujętych w danym roku podatkowym.
3.Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy Wskaźnik dochodowości za 2024 rok jest wyższy niż 2%, postąpi on prawidłowo stosując wyłączenie z opodatkowania Podatkiem minimalnym na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 9 Ustawy o CIT dla lat podatkowych 2025, 2026 oraz 2027.
UZASADNIENIE
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1
Zgodnie z art. 24ca ust. 1 Ustawy o CIT, podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:
1)poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo
2)osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%
- wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy).
Jak stanowi art. 7 ust. 1 Ustawy o CIT: Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Natomiast art. 7 ust. 2 Ustawy o CIT stanowi, że: Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Zgodnie z cytowanym na wstępie art. 24ca ust. 1 Ustawy o CIT, minimalny podatek dochodowy w wysokości 10% podstawy opodatkowania obejmuje, co do zasady, podatników będących spółkami oraz podatkowe grupy kapitałowe, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, którzy w ramach działalności operacyjnej ponoszą stratę lub wykazują określony niski Wskaźnik dochodowości (udział dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nieprzekraczającej 2%).
Treść art. 7 Ustawy o CIT prezentuje podstawowe zasady ustalania dochodu do opodatkowania. Zgodnie wskazanymi w nim ogólnymi zasadami, dochodem jest suma dochodów osiągniętych z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. Dochód dla każdego z tych źródeł wyliczamy odrębnie jako różnicę między przychodami z danego źródła i przypisanego do tego źródła kosztami.
Dla określenia kwoty dochodów oraz przychodów, których zestawienie pozwoli na określenie udziału dochodów w przychodach, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, należy zastosować reguły wynikające z art. 7 ust. 1 Ustawy o CIT. Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Przepis art. 7 ust. 1 Ustawy o CIT określa, że przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest dochód, nie precyzując jednocześnie, w jaki sposób należy określić ten dochód. Takie wskazówki znajdują się dopiero w kolejnych jednostkach redakcyjnych art. 7 Ustawy o CIT.
Stosownie do art. 7 ust. 2 Ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Zgodnie zaś z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 Ustawy o CIT, przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów ze źródeł położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.
Dotacje otrzymane z NCBiR
Norma prawna wywiedziona z przytoczonych przepisów stanowi, że dochodem, o który mowa w art. 7 ust. 1 Ustawy o CIT (stanowiącym przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym), jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych ze źródła przychodów położonego w Polsce lub za granicą nad kosztami uzyskania tych przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym i nie zostały zwolnione od podatku. Jeżeli zaś dochody z określonych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku, wówczas przychodów uzyskanych z tych źródeł oraz kosztów związanych z tymi przychodami nie uwzględnia się przy obliczaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem CIT.
Upraszczając, skoro przychodów ze źródeł niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz kosztów ich uzyskania nie uwzględnia się przy obliczaniu dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 Ustawy o CIT, to tym samym przychodów tych i kosztów ich uzyskania nie powinno uwzględniać się również przy obliczaniu udziału dochodów w przychodach, o których mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, gdyż przepis ten wprost odsyła w tym względzie do art. 7 ust. 1 Ustawy o CIT.
Powyższe podejście potwierdził również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w:
- Interpretacji indywidualnej z dnia 19 listopada 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.496.2024.1.AS: „(...) stosownie do art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 Ustawy o CIT, przychodów z dotacji, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania oraz kosztów uzyskania przychodów sfinansowanych z tych dotacji nie należy uwzględniać przy obliczaniu udziału dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT".
- Interpretacji indywidualnej z dnia 7 września 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.381.2022.1.ES, w której to odstępując od uzasadnienia przyznał racje wnioskodawcy, iż przychodów z dotacji otrzymywanych przez nią oraz kosztów uzyskania przychodów sfinansowanych z tych dotacji nie należy uwzględniać przy obliczaniu udziału dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT.
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, przychodów z dotacji otrzymywanych przez Spółkę ze środków NCBiR oraz kosztów uzyskania przychodów sfinansowanych z tych dotacji nie należy uwzględniać przy obliczaniu udziału dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT.
Odliczenia od podstawy opodatkowani (ulga B+R, ulga na robotyzację, ulga na prototyp)
Zdaniem Spółki, z treści analizowanych przepisów, nie wynika również aby Spółka, przy obliczaniu Wskaźnika dochodowości miała obowiązek odliczenia uwzględnionych w zeznaniu rocznym CIT-8 ulg podatkowych (tj. kosztów działalności B+R w ramach ulgi badawczo-rozwojowej zgodnie z zasadami określonymi w art. 18d Ustawy o CIT, a także kosztów związanych z ulgą na robotyzację na podstawie art. 38eb Ustawy o CIT oraz ulgą na prototyp, o której mowa w art. 18ea Ustawy o CIT).
Co więcej, Spółka pragnie również zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 18d ust. 1 Ustawy CIT: podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 Ustawy, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo- rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Zgodnie z art. 38eb ust. 1 Ustawy o CIT: Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Zgodnie z art. 18ea ust. 1 Ustawy o CIT: Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.
Przepisy dotyczące obliczenia udziału w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT odsyłają do ustalenia dochodu na podstawie art. 7 ust. 1 Ustawy o CIT - dochód ten oblicza się bez pomniejszenia o jakiekolwiek ulgi podatkowe. Dopiero podstawa opodatkowania ustalana w oparciu o art. 18 Ustawy o CIT, którą stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 Ustawy o CIT - jest pomniejszana o ulgi podatkowe wskazane w art. 18d, 18ea oraz 38eb Ustawy o CIT.
Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że w przepisach Ustawy o CIT brak jest normy prawnej statuującej obowiązek pomniejszenia dochodu, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, o przysługujące Odliczenia od podstawy opodatkowania (tj. ulgę B+R, ulgę na robotyzację czy ulgę na prototyp). Wobec braku odmiennych uregulowań w przepisach o podatku minimalnym, należy zatem przyjąć, że obliczając dochód na potrzeby ustalenia Wskaźnika dochodowości, o którym mowa art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, nie należy pomniejszać go o Odliczenia od podstawy opodatkowania.
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w celu ustalenia Wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, Spółka nie powinna dokonywać pomniejszenia dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych poprzez odliczenie kwoty ulgi B+R, ulgi na prototyp i ulgi na robotyzację, jako że taki obowiązek nie posiada swojego źródła w ustawie o CIT.
Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy w celu obliczenia Wskaźnika dochodowości (tj. udziału dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT), Spółka nie powinna uwzględniać:
- przychodów z dotacji otrzymanych z NCBiR, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania oraz kosztów uzyskania przychodów sfinansowanych z tych dotacji,
- Odliczeń od podstawy opodatkowania (tj. odliczonych w zeznaniu rocznym kwot kosztów w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, ulgi na robotyzację oraz ulgi na prototyp).
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2
Koszty wynagrodzeń
Zgodnie z art. 24ca ust. 2 pkt 8 Ustawy o CIT, dla celów obliczenia Wskaźnika dochodowości, nie uwzględnia się: 20% kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 4g-4h.
Zgodnie z treścią art. 15 ust. 4g Ustawy o CIT, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, z zastrzeżeniem ust. 4ga, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.
Zgodnie z art. 15 ust. 4ga Ustawy o CIT, wpłaty dokonywane do pracowniczych planów kapitałowych, o których mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40a, w części finansowanej przez podmiot zatrudniający w rozumieniu tej Ustawy, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są one należne, pod warunkiem że zostaną opłacone w terminie wynikającym z przepisów tej Ustawy. W przypadku uchybienia temu terminowi do wpłat tych stosuje się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 57aa.
Z kolei, jak stanowi art. 15 ust. 4h Ustawy o CIT, składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone w terminie wynikającym z odrębnych przepisów. W przypadku uchybienia temu terminowi do składek tych stosuje się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.
Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 57 Ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania stażu uczniowskiego, o którym mowa w art. 121a Ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 737 z późn. zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.
Zgodnie natomiast z treścią art. 16 ust. 1 pkt 57aa Ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: niedokonanych wpłat do pracowniczych planów kapitałowych, o których mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych, w części finansowanej przez podmiot zatrudniający, z zastrzeżeniem pkt 40a.
W myśl art. 16 ust. 1 pkt 57a Ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.
Dalej natomiast, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57aa Ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: niedokonanych wpłat do pracowniczych planów kapitałowych, o których mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych, w części finansowanej przez podmiot zatrudniający, z zastrzeżeniem pkt 40a (tj. wpłat dokonywanych do pracowniczych planów kapitałowych, o których mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych - od nagród i premii wypłaconych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym).
W ocenie Wnioskodawcy, z literalnego brzmienia art. 24ca ust. 2 pkt 8 Ustawy o CIT, odczytywanego łącznie z treścią odwołania do regulacji art. 15 ust. 4g-4h, wynika, że w ramach kalkulacji Wskaźnika dochodowości dla danego roku podatkowego ustawodawca dopuszcza możliwość pomniejszenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych w danym okresie o 20% kosztów uzyskania przychodów poniesionych z tytułu Kosztów Wynagrodzeń.
Powyższe podejście potwierdził również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 15 marca 2024 r., 0114-KDIP2-2.4010.16.2024.1.SP.
Spółka pragnie przy tym zaznaczyć, że dla potrzeb obniżenia ww. kosztów o 20% będzie brała pod uwagę wyłącznie koszty, które ujęła w danym roku jako koszt podatkowy.
Opłaty z tytułu leasingu
Zgodnie z art. 24ca ust. 2 pkt 3 Ustawy o CIT przy obliczaniu Wskaźnika dochodowości, nie uwzględnia się: zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów opłat ustalonych w umowie określonej w art. 17a pkt 1 Ustawy o CIT.
Stosownie do treści art. 17a pkt 1 Ustawy o CIT, ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.
Zgodnie z art. 7091 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 z późn. zm.; dalej: „k.c.”), przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się - w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa - nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego. Definicja ta wymienia następujące podstawowe cechy umowy leasingu:
1)leasingu dokonuje zawsze podmiot będący przedsiębiorcą i prowadzący działalność w tym zakresie (finansujący);
2)udzielający leasingu musi nabyć przedmiot tej umowy od oznaczonego zbywcy;
3)udzielający leasingu powinien oddać przedmiot leasingu do odpłatnego używania;
4)z tytułu wymienionego w pkt 3 będą pobierane pożytki (wynagrodzenie) przez czas oznaczony;
5)korzystający z przedmiotu leasingu powinien płacić finansującemu raty za użytkowanie przedmiotu leasingu;
6)suma rat płaconych przez korzystającego w okresie umowy leasingu powinna być co najmniej równa cenie przedmiotu leasingu.
Jeśli umowa nie spełnia któregoś z ww. punktów, to nie będzie stanowić umowy leasingu. Najczęściej będzie ona wtedy umową najmu lub dzierżawy.
Zgodnie z wspomnianym wyżej art. 17a pkt 1 przez umowę leasingu rozumie się zatem zasadniczo umowę uregulowaną w art. 7091 k.c. Ustawodawca przyjmuje jednak, że na gruncie podatkowym umową leasingu może być także każda inna umowa, na mocy której jedna ze stron, zwana finansującym, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej korzystającym, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty. Podatkowa umowa leasingu powinna mieć zatem następujące cechy:
1)finansujący powinien oddać przedmiot leasingu do odpłatnego używania;
2)finansujący powinien pobierać pożytki lub wynagrodzenie określone w ustawie lub umowie;
3)przedmiot leasingu otrzymuje do używania korzystający;
4)przedmiotem leasingu mogą być wyłącznie podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty lub prawo wieczystego użytkowania gruntów.
Z powyższych warunków, zdaniem Spółki, wynika, że art. 17a pkt 1 Ustawy o CIT dotyczy zatem tzw. leasingu operacyjnego, czyli sytuacji, w której to leasingodawca jest właścicielem przedmiotu leasingu.
Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, z literalnego brzmienia art. 24ca ust. 2 pkt 3, a także z treści korespondujących z nim przepisów wynika konieczność wyłączenia z kalkulacji Wskaźnika dochodowości wszelkich opłat wynikających z tzw. podatkowego leasingu operacyjnego, które podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym.
Odpisy amortyzacyjne
Zgodnie z art. 24ca ust. 2 pkt 1 Ustawy o CIT przy obliczaniu Wskaźnika dochodowości, nie uwzględnia się: zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne, kosztów wynikających z nabycia, wytworzenia lub ulepszenia środków trwałych lub wykorzystywania środków trwałych na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający.
Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy, wątpliwości nie pozostawia również możliwość wyłączenia ze wskaźnika dochodowości kosztów zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne, kosztów wynikających z nabycia, wytworzenia lub ulepszenia środków trwałych.
Wszelkie dotychczas opisane pomniejszenia mają na celu uzasadnione wpłynięcie na poprawę Wskaźnika dochodowości. Zgodnie bowiem z treścią uzasadnieniem do Ustawy modyfikującej przedmiotowe regulacje w zakresie Podatku minimalnego (tj. ustawa z 7 października 2022 r. o zmianie Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z 2022. poz. 2180; dalej: „Uzasadnienie Projektu”), ustawodawca ma świadomość, że nie zawsze wyniki podatkowe danego podmiotu (strata lub niski poziom dochodowości) są rezultatem działań optymalizacyjnych. Aby uniknąć nadmiernego obciążenia po stronie podmiotów, których wynik podatkowych odbiega od oczekiwanego, ale nie jest efektem zamierzonych działań optymalizacyjnych, ustawodawca zdecydował się na zastosowanie szeregu modyfikacji metodologii wyliczania Wskaźnika dochodowości.
Do wspomnianych wyżej modyfikacji - co wynika z Uzasadnienia Projektu, ale na co również wskazał sam Minister Finansów w odpowiedzi udzielonej 30 stycznia 2024 r. - należy kwalifikować wyłączenie ze Wskaźnika dochodowości m.in.:
- kwoty 20% kosztów uzyskania przychodów z tytułu Kosztów Wynagrodzeń;
- opłaty z tytułu umowy leasingu operacyjnego;
- odpisy amortyzacyjne od środków trwałych;
- odpisy amortyzacyjne od środka trwałego wykorzystywanego na podstawie umowy leasingu finansowego, jeżeli odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający.
Mając na uwadze powyższe rozważania, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że metodologia obliczenia Wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 z uwzględnieniem ust. 2, opisana w stanie faktycznym jest prawidłowa. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy w celu ustalenia Wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, Spółka powinna wyłączyć z kalkulacji Wskaźnika dochodowości zaliczone w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodu:
- 20% kosztów uzyskania przychodów z tytułu Kosztów Wynagrodzeń,
- odpisy amortyzacyjne od własnych środków własnych,
- Opłaty leasingowe,
poprzez zmniejszenie o te wartości łącznych kosztów uzyskania przychodu ujętych w danym roku podatkowym.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3
Zgodnie z brzmieniem art. 24ca ust. 14 pkt 9 Ustawy o CIT, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników którzy osiągnęli udział, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w jednym z trzech lat podatkowych bezpośrednio poprzedzających rok podatkowy, za który należny jest minimalny podatek dochodowy, w wysokości co najmniej 2%.
W ocenie Wnioskodawcy, literalne brzmienie przepisu przesądza zatem, że z obowiązku zapłaty minimalnego podatku dochodowego wyłączone zostały podmioty, które choć spełniły warunki opisane w art. 24ca ust. 1 Ustawy o CIT, jednocześnie osiągnęły co najmniej dwuprocentowy udział dochodów w przychodach z działalności innej niż zyski kapitałowej w jednym z trzech lat podatkowych bezpośrednio poprzedzających rok podatkowy, za który należny jest minimalny podatek dochodowy.
Biorąc pod uwagę powyższe, podmioty, które historycznie osiągnęły co najmniej dwuprocentowy Wskaźnik dochodowości, zostały wyłączone spod regulacji w zakresie minimalnego podatku. Innymi słowy, podmioty, które osiągnęły dwuprocentowy udział dochodów w przychodach ze źródła przychodów innych niż zyski kapitałowe, w jednym z trzech lat podatkowych bezpośrednio poprzedzających rok podatkowy za który należny jest ten podatek - nie podlegają opodatkowaniu Podatkiem minimalnym.
Mając na względzie wskazane wyłączenie, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2, w 2024 r. przekroczy wartość 2%, będzie on uprawniony do skorzystania z wyłączenia z opodatkowania Podatkiem minimalnym na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 9 Ustawy o CIT. Przedmiotowe wyłączenie będzie znajdowało zastosowanie odpowiednio:
- w okresie od 1 stycznia 2025 r. do 31 grudnia 2025 r.,
- w okresie od 1 stycznia 2026 r. do 31 grudnia 2026 r. oraz
- w okresie od 1 stycznia 2027 r. do 31 grudnia 2027 r.
W ocenie Wnioskodawcy, powyższe wnioski są zgodne zarówno z wykładnią językową, jak i wykładnią celowościową. Zgodnie bowiem z Uzasadnieniem Projektu, celem wprowadzenia podatku minimalnego jest przeciwdziałanie nieuczciwym praktykom podmiotów, które w sposób zamierzony wykazują permanentną stratę lub niską rentowność, dążąc do nadmiernej optymalizacji podatkowej. Ustawodawca nie ma natomiast na celu objęcia opodatkowaniem Podatkiem minimalnym przedsiębiorstw, których działalność przechodzi jedynie przejściowy kryzys. W związku z tym, zdaniem Spółki, w przypadku, gdyby udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych, przekroczył w 2024 r. próg 2%, możliwość skorzystania z wyłączenia z opodatkowania Podatkiem minimalnym przez kolejne następujące po sobie 3 lata podatkowe, jest działaniem jak najbardziej uzasadnionym oraz zgodnym z obowiązującymi przepisami.
Wnioskodawca pragnie przy tym również zauważyć, że podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w sprawie Podatkowej Grupy Kapitałowej, do której w zakresie stosowania zwolnienia przewidzianego w art. 24ca ust. 14 pkt 9 zastosowanie mają tożsame przepisy. Jak wskazał w uzasadnieniu do interpretacji indywidualnej z dnia 22 lipca 2024 r., 0114-KDIP2-2.4010.247.2024.1.ASK: „W powołanym przepisie art. 24ca ust. 14 pkt 9 Ustawy o CIT ustawodawca wyraźnie wskazuje, że przepis art. 24ca ust. 1 Ustawy o CIT nakładający na podatników obowiązek zapłaty podatku minimalnego nie ma zastosowania do podatników, którzy osiągnęli udział, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w jednym z trzech lat podatkowych bezpośrednio poprzedzających rok podatkowy, za który należny jest minimalny podatek dochodowy, w wysokości co najmniej 2%. (...)."
Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku, gdy udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2, w 2024 r. będzie wyższy niż 2%, postąpi on prawidłowo stosując wyłączenie z opodatkowania Podatkiem minimalnym na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 9 Ustawy o CIT w następujących po sobie 3 latach podatkowych, tj. 2025, 2026 oraz 2027.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, w kwesti dotyczącej przyjęcia, że:
- w celu obliczenia wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, Spółka nie powinna uwzględniać:
- przychodów z dotacji otrzymanych NCBiR, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania oraz kosztów uzyskania przychodów sfinansowanych z tych dotacji - jest prawidłowe;
- odliczeń od podstawy opodatkowania (tj. odliczonych w zeznaniu rocznym kwot kosztów w ramach ulgi badawczo - rozwojowej, ulgi na robotyzację oraz ulgi na prototyp - jest prawidłowe;
- w celu obliczenia wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, Spółka powinna wyłączyć z kalkulacji wskaźnika dochodowości zaliczone w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów:
- 20 % kosztów wynagrodzeń - poprzez zmniejszenie o te wartości łącznych kosztów uzyskania przychodów ujętych w danym roku podatkowym - jest prawidłowe;
- Odpisy amortyzacyjne od własnych środków własnych - poprzez zmniejszenie o te wartości łącznych kosztów uzyskania przychodów ujętych w danym roku podatkowym - jest nieprawidłowe;
- Opłaty leasingowe - poprzez zmniejszenie o te wartości łącznych kosztów uzyskania przychodów ujętych w danym roku podatkowym - jest prawidłowe;
- w przypadku, gdy wskaźnik dochodowości za rok 2024 jest wyższy niż 2%, Spółka postąpi prawidłowo stosując wyłączenie z opodatkowania podatkiem minimalnym na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT dla lat podatkowych 2025, 2026 oraz 2024 - jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Odpowiedź na pytanie nr 1
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Natomiast art. 7 ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że:
dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
W myśl art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT:
Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:
1) przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku;
Stosownie natomiast do art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT:
Wolne od podatku są:
47) dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach;
Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT:
podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:
1) poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo
2) osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%
- wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy).
Zgodnie z cytowanym art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT, minimalny podatek dochodowy w wysokości 10% podstawy opodatkowania skierowany jest - co do zasady - do podatników będących spółkami oraz podatkowymi grupami kapitałowymi, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, którzy w ramach działalności operacyjnej ponoszą stratę lub wykazują określony niski wskaźnik rentowności (udział dochodów w przychodach w wysokości nieprzekraczającej 2% (czyli 2% lub niższej).
Odwołanie w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT do dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT dotyczy określenia wskaźnika dochodowości. Chodzi bowiem o uwzględnienie w opodatkowaniu minimalnym podatkiem dochodowym nie tylko podatników, którzy ponieśli w roku podatkowym stratę, o której mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, ale również tych, którzy uzyskali nie większy niż 2% udział dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych (działalność operacyjna).
Oznacza to, że dla określenia kwoty dochodów oraz przychodów, których zestawienie pozwoli na określenie udziału dochodów w przychodach, o których mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, należy zastosować reguły wynikające z art. 7 ust. 1 - 3 ustawy o CIT.
Jak wynika z art. 24ca ust. 14 pkt 5 lit. d ustawy o CIT:
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników:
5) jeżeli w roku podatkowym większość uzyskanych przez nich przychodów innych niż z zysków kapitałowych zostało osiągniętych w związku z:
d) transakcjami, o których mowa w ust. 2 pkt 2;
W myśl art. 24ca ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT:
dla celów obliczenia straty oraz udziału dochodów w przychodach, o których mowa w ust. 1, nie uwzględnia się przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio lub pośrednio związanych z tymi przychodami odpowiednio osiągniętych albo poniesionych w związku z transakcją, jeżeli:
a) cena lub sposób określenia ceny przedmiotu transakcji wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych oraz
b) podatnik w roku podatkowym poniósł stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych z transakcji, o której mowa w lit. a, albo osiągnął udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych w przychodach innych niż z zysków kapitałowych wynikający z takiej transakcji w wysokości nie większej niż 2%, przy czym obliczenia straty i udziału dochodów w przychodach dokonuje się odrębnie dla transakcji tego samego rodzaju.
Celem wprowadzenia tych przepisów było uwolnienie od obowiązku obciążenia minimalnym podatkiem dochodowym podmiotów, które nie mają możliwości swobodnego kształtowania cen sprzedawanych towarów czy świadczonych usług.
Jak wynika z opisu sprawy, Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji pozostałych części i akcesoriów do pojazdów silnikowych. Spółka zajmuje się m.in. produkcją katalizatorów do silników spalinowych, jak również działalnością badawczo-rozwojową. W 2024 r. Spółka osiągnęła przychody z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych. Spółka nie osiągała przychodów z zysków kapitałowych. Spółka uzyskała też dotacje z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju („NCBiR”) w zakresie niektórych z realizowanych prac badawczo-rozwojowych, którą rozpoznała jako przychody niepodatkowe, a koszty sfinansowane dotacją jako koszty niepodatkowe. Przy czym w 2024 r. nie były to istotne kwoty. W 2024 r. Spółka korzystała z prawa do preferencyjnego rozliczenia kosztów działalności B+R w ramach ulgi badawczo-rozwojowej zgodnie z zasadami określonymi w art. 18d Ustawy o CIT, a także kosztów związanych z ulgą na robotyzację na podstawie art. 38eb Ustawy o CIT oraz ulgą na prototyp, o której mowa w art. 18ea Ustawy o CIT. Spółka w zeznaniu rocznym CIT-8 za 2024 r. odliczyła od podstawy opodatkowania, w dozwolonej wysokości, koszty kwalifikowane związane z wyżej wymienionymi ulgami. Przy czym odliczenie kwoty ulgi B+R dotyczyło kosztów kwalifikowanych poniesionych w bieżącym roku podatkowym oraz kwoty nieodliczonej ulgi z 2023 roku. W celu obliczenia Wskaźnika dochodowości Spółka, nie uwzględnia przychodów z dotacji otrzymanych z NCBiR, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania, oraz kosztów uzyskania przychodów sfinansowanych z tych dotacji.
Ponadto na potrzeby wyliczenia Wskaźnika dochodowości, Spółka nie uwzględniła również Odliczeń od podstawy opodatkowania (tj. wskazanych powyżej ulg podatkowych), które zostały uwzględnione w zeznaniu rocznym CIT-8 za 2024 r.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii przyjęcia, że w celu obliczenia wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, Spółka nie powinna uwzględniać przychodów z dotacji otrzymanych NCBiR, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania oraz kosztów uzyskania przychodów sfinansowanych z tych dotacji.
Wskazać należy, że NCBiR jest Instytucją Pośredniczącą w przekazywaniu funduszy w ramach programów operacyjnych. Zadania Narodowego Centrum Badań i Rozwoju związane z Funduszami Europejskimi obejmują m.in. obowiązek sprawnego wypłacania i rozliczania przyznanych dotacji na innowacje, jak również zapewnienie merytorycznego wsparcia dla beneficjentów i grantobiorców realizujących projekty z funduszy UE. Poprzez swoje działania NCBiR łączy środowiska biznesu i nauki, co przekłada się na wzrost innowacyjności całej gospodarki.
Stosownie do art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT, przychodów z dotacji, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania oraz kosztów uzyskania przychodów sfinansowanych z dotacji nie należy uwzględniać przy obliczaniu udziału dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.
Zatem, w świetle wyżej wymienionych przepisów prawa podatkowego oraz przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że w celu obliczenia wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, Spółka nie powinna uwzględniać przychodów z dotacji otrzymanych z NCBiR, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania oraz kosztów uzyskania przychodów sfinansowanych z tych dotacji.
W odniesieniu do Państwa wątpliwości w zakresie przyjęcia, że w celu obliczenia wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, Spółka nie powinna uwzględniać odliczeń od postawy opodatkowania, ponownie należy wskazać na treść art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z ww. artykułem minimalny podatek dochodowy w wysokości 10 % podstawy opodatkowania skierowany jest, co do zasady, do podatników będących spółkami oraz podatkowymi grupami kapitałowymi, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, którzy w ramach działalności operacyjnej ponoszą stratę lub wykazują określony niski wskaźnik dochodowości (udział dochodów w przychodach w wysokości nieprzekraczającej 2% (2% lub niższej). Należy przy tym zauważyć, że przedmiotowa regulacja na potrzeby określenia wskaźnika dochodowości odwołuje się do „dochodu” w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o CIT.
Pojęcie to w korelacji z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym.
Sposób kalkulacji wskaźnika dochodowości określony w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT odwołuje się do dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT.
Zatem dochód, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT jest wartością niepomniejszaną o jakiekolwiek ulgi. Możliwość dokonania ewentualnych odliczeń będzie miała miejsce od podstawy opodatkowania obliczonej zgodnie z art. 24ca ust. 3 ustawy o CIT.
Jak wynika z opisu sprawy 2024 r. Spółka korzystała z prawa do preferencyjnego rozliczenia kosztów działalności B+R w ramach ulgi badawczo-rozwojowej zgodnie z zasadami określonymi w art. 18d Ustawy o CIT, a także kosztów związanych z ulgą na robotyzację na podstawie art. 38eb Ustawy o CIT oraz ulgą na prototyp, o której mowa w art. 18ea Ustawy o CIT. Tym samym, Spółka w zeznaniu rocznym CIT-8 za 2024 r. odliczyła od podstawy opodatkowania, w dozwolonej wysokości, koszty kwalifikowane związane z wyżej wymienionymi ulgami. Przy czym odliczenie kwoty ulgi B+R dotyczyło kosztów kwalifikowanych poniesionych w bieżącym roku podatkowym oraz kwoty nieodliczonej ulgi z 2023 roku. Na potrzeby wyliczenia Wskaźnika dochodowości, Spółka nie uwzględniła również Odliczeń od podstawy opodatkowania (tj. wskazanych ulg podatkowych), które zostały uwzględnione w zeznaniu rocznym CIT-8 za 2024 r.
Tym samym, w celu obliczenia wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, Spółka nie powinna uwzględniać odliczenia od postawy opodatkowania tj. koszty kwalifikowane związane z ulgą na robotyzację, ulgą na prototyp oraz ulgą badawczo-rozwojową.
W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 1, w kwestii dotyczącej przyjęcia, że w celu obliczenia wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, Spółka nie powinna uwzględniać:
- przychodów z dotacji otrzymanych NCBiR, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania oraz kosztów uzyskania przychodów sfinansowanych z tych dotacji - jest prawidłowe;
- odliczeń od podstawy opodatkowania (tj. odliczonych w zeznaniu rocznym kwot kosztów w ramach ulgi badawczo - rozwojowej, ulgi na robotyzację oraz ulgi na prototyp - jest prawidłowe;
Odpowiedź na pytanie nr 2
Przedmiotem Państwa wątpliwości jest również kwestia przyjęcia, że w celu obliczenia wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, Spółka powinna wyłączyć z kalkulacji wskaźnika dochodowości zaliczone w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów:
- 20 % kosztów wynagrodzeń;
- Odpisy amortyzacyjne od własnych środków własnych;
- Opłaty leasingowe;
- poprzez zmniejszenie o te wartości łącznych kosztów uzyskania przychodów ujętych w danym roku podatkowym.
W odniesieniu do powyższego, ponownie wskazać należy na treść art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym:
1. Podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:
1) poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo
2) osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%
- wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy).
W myśl art. 24ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy:
Dla celów obliczenia straty oraz udziału dochodów w przychodach, o których mowa w ust. 1, nie uwzględnia się:
8) 20% kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 4g-4h.
Na podstawie art. 15 ust. 4g ustawy o CIT:
Należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, z zastrzeżeniem ust. 4ga, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.
Zgodnie z art. 15 ust. 4ga ww. ustawy:
Wpłaty dokonywane do pracowniczych planów kapitałowych, o których mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40a, w części finansowanej przez podmiot zatrudniający w rozumieniu tej ustawy, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są one należne, pod warunkiem że zostaną opłacone w terminie wynikającym z przepisów tej ustawy. W przypadku uchybienia temu terminowi do wpłat tych stosuje się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 57aa.
Stosownie do art. 15 ust. 4h ustawy o CIT:
Składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone w terminie wynikającym z odrębnych przepisów. W przypadku uchybienia temu terminowi do składek tych stosuje się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.
W myśl art. 16 ust. 1 pkt 40, pkt 57 - 57aa ustawy o CIT:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:
40a) wpłat dokonywanych do pracowniczych planów kapitałowych, o których mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych - od nagród i premii wypłaconych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym;
(…)
57) niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania stażu uczniowskiego, o którym mowa w art. 121a ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz.U. z 2024 r. poz. 737, 854, 1562, 1635 i 1933), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g;
57a) nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek;
57aa) niedokonanych wpłat do pracowniczych planów kapitałowych, o których mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych, w części finansowanej przez podmiot zatrudniający, z zastrzeżeniem pkt 40a;
Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Druk nr 2544, dalej „uzasadnienie do projektu zmian”):
Zmiana ust. 2 dotyczącym metodologii wyliczania wskaźnika rentowności, polega na doprecyzowaniu brzmienia dotychczasowych wyłączeń (także w związku z podwyższeniem wskaźnika rentowności do 2%) oraz wprowadzeniu nowych pozycji nieuwzględnionych przy wyliczaniu rentowności.
(…)
Pkt 8 - wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów 20 % kosztów z tytułu wynagrodzeń (lit. a), składek na ubezpieczenie społeczne do tych wynagrodzeń (lit. b), a także wpłat do pracowniczych planów kapitałowych (lit. c). Zgodnie z przepisem odstąpiono od propozycji wyłączenia ze wskaźnika wzrostu kosztów i związanej z tym konieczności porównywania wartości rok do roku. Wyłączenie będzie obejmować wszystkie wymienione pozycje (lit. a - c) jednak do wysokości nieprzekraczającej 20 %.
Jak wynika z opisu sprawy Spółka zatrudnia pracowników, na rzecz których dokonuje wypłaty wynagrodzeń oraz ponosi świadczenia, o których mowa w art. 15 ust. 4g-4h Ustawy o CIT. W celu sprecyzowania wyżej zdefiniowanego pojęcia Spółka pragnie zaznaczyć, że przez Koszty Wynagrodzeń ma na myśli:
- należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych , oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy,
- sfinansowane przez Spółkę jako płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych , oraz składki na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
- wpłaty dokonywane do pracowniczych planów kapitałowych (PPK), o których mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych , w części finansowanej przez podmiot zatrudniający.
Jednocześnie dla celów obliczenia udziału dochodów w przychodach, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT (tj. Wskaźnika dochodowości) Spółka nie uwzględni następujących kosztów uzyskania przychodów danego roku podatkowego:
- odpisów amortyzacyjnych,
- opłat leasingowych,
- 20% kosztów uzyskania przychodów z tytułu Kosztów wynagrodzeń.
Wskaźnik dochodowości obliczony według zasad wskazanych powyżej przekroczył wartość 2% w 2024 r.
Tym samym, w celu obliczenia wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, Spółka powinna wyłączyć z kalkulacji wskaźnika dochodowości zaliczone w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów 20 % kosztów wynagrodzeń poprzez zmniejszenie o te wartości łącznych kosztów uzyskania przychodów ujętych w danym roku podatkowym.
W odniesieniu natomiast do opłat z tytułu leasingu wskazać należy na treść art. 24ca ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy o CIT, w myśl którego:
Dla celów obliczenia straty oraz udziału dochodów w przychodach, o których mowa w ust. 1, nie uwzględnia się:
1) zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne, kosztów wynikających z nabycia, wytworzenia lub ulepszenia środków trwałych lub wykorzystywania środków trwałych na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający;
3) zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów opłat ustalonych w umowie określonej w art. 17a pkt 1;
Stosownie do art. 17a pkt 1 cytowanej ustawy:
Ilekroć w rozdziale jest mowa o:
1) umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów;
Zgodnie z art. 7091 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 z późń. zm.):
Przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.
Zatem, w świetle powyższego stwierdzić należy, że z kalkulacji wskaźnika dochodowości wyłącza się z kosztów uzyskania przychodów opłaty z tytułu umowy leasingu, w tym odpisy amortyzacyjne od środka trwałego wykorzystywanego na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, jeżeli odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający.
Jak wynika w wniosku Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej uwzględnia w kosztach uzyskania przychodu odpisy amortyzacyjne wynikające z nabycia lub ulepszenia środków trwałych. Środki trwałe posiadane przez Spółkę to m.in. roboty, maszyny i urządzenia produkcyjne, wózki widłowe, urządzenia biurowe, w tym komputery.
Mając na uwadze treść art. 24ca ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, stwierdzić należy, że Spółka nie powinna wyłączyć z kalkulacji wskaźnika dochodowości odpisów amortyzacyjnych od własnych środków trwałych. Wynika z literalnego brzmienia ww. przepisu. Zgodnie z jego treścią wyłączeniu podlegają tylko odpisy amortyzacyjne od środków trwałych będących przedmiotem leasingu określonego w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT.
Natomiast w odniesieniu do opłat leasingowych Spółka powinna wyłączyć z kalkulacji wskaźnika dochodowości zaliczone w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów opłaty leasingowe, bowiem wynika to z literalnego brzmienia art. 24ca ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 w kwestii dotyczącej przyjęcia, że w celu obliczenia wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, Spółka powinna wyłączyć z kalkulacji wskaźnika dochodowości zaliczone w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów:
- 20 % kosztów wynagrodzeń - poprzez zmniejszenie o te wartości łącznych kosztów uzyskania przychodów ujętych w danym roku podatkowym - jest prawidłowe;
- Odpisy amortyzacyjne od własnych środków własnych - poprzez zmniejszenie o te wartości łącznych kosztów uzyskania przychodów ujętych w danym roku podatkowym - jest nieprawidłowe;
- Opłaty leasingowe - poprzez zmniejszenie o te wartości łącznych kosztów uzyskania przychodów ujętych w danym roku podatkowym - jest prawidłowe.
Odpowiedź na pytanie nr 3
Podkreślenia wymaga fakt, że w odpowiedzi na pytanie nr 2 Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że w celu ustalenia wskaźnika dochodowości Spółka nie powinna wyłączyć z kalkulacji wskaźnika dochodowości zaliczone w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od własnych środków trwałych poprzez zmniejszenie o te wartości łącznych kosztów uzyskania przychodów ujętych w danym roku podatkowym. W świetle powyższego przedstawiona przez Państwa kalkulacja wskaźnika dochodowości za 2024 r. jest nieprawidłowa. Jednakże wydając interpretację indywidualną przyjął za Wnioskodawcą, że wskaźnik dochodowości przekroczył wartość 2 % w 2024 r.
Przedmiotem Państwa wątpliwości przedstawionych w pytaniu nr 3 jest kwestia ustalenia czy w przypadku gdy wskaźnik dochodowości za 2024 rok jest wyższy niż 2%, Spółka postąpi prawidłowo stosując wyłączenie z opodatkowania Podatkiem minimalnym na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT dla lat podatkowych 2025, 2026 oraz 2027.
Zatem ponownie należy wskazać na treść art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym :
Podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:
1)poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo
2)osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%
- wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy).
W myśl art. 24ca ust. 11 ustawy o CIT:
podatnicy obowiązani do zapłaty minimalnego podatku dochodowego są obowiązani w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, wykazać podstawę opodatkowania, pomniejszenia, o których mowa w ust. 10, i kwotę minimalnego podatku dochodowego.
Jak stanowi art. 24ca ust. 12 ww. ustawy:
podatnicy są obowiązani wpłacić na rachunek urzędu skarbowego należny minimalny podatek dochodowy w terminie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, przy czym kwotę minimalnego podatku dochodowego podlegającą wpłacie pomniejsza się o należny za ten sam rok podatkowy podatek obliczony zgodnie z art. 19.
Zgodnie natomiast z art. 24ca ust. 13 ustawy o CIT:
kwotę zapłaconego za dany rok podatkowy minimalnego podatku dochodowego odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 19. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, za kolejno następujące po sobie 3 lata podatkowe następujące bezpośrednio po roku, za który podatnik wpłacił minimalny podatek dochodowy.
Stosownie do art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT:
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników:
9) którzy osiągnęli udział, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w jednym z trzech lat podatkowych bezpośrednio poprzedzających rok podatkowy, za który należny jest minimalny podatek dochodowy, w wysokości co najmniej 2%
Wymieniony art. 27 ust. 1 ustawy o CIT stanowi natomiast, że:
podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d i 1da, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku.
Wskazać również należy, że w myśl art. 38ec ustawy CIT,
1. Zwalnia się podatników obowiązanych do zapłaty minimalnego podatku dochodowego z obowiązków określonych w art. 24ca za okres od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2023 r.
2. W przypadku podatników, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2024 r. a zakończy się po dniu 31 grudnia 2023 r., zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się do końca tego roku podatkowego.
W powołanym przepisie art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT ustawodawca wyraźnie wskazuje, że przepis art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT nakładający na podatników obowiązek zapłaty podatku minimalnego nie ma zastosowania do podatników, którzy osiągnęli udział, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w jednym z trzech lat podatkowych bezpośrednio poprzedzających rok podatkowy, za który należny jest minimalny podatek dochodowy, w wysokości co najmniej 2%. We wniosku wskazali Państwo, że w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2024 r., wskaźnik dochodowości obliczony według zasad wskazanych w opisie sprawy przekroczył 2%, a rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Oznacza to, że osiągnęli Państwo wymagany ustawowo udział dochodów w przychodach z działalności innej niż zyski kapitałowe, w jednym z trzech lat podatkowych bezpośrednio poprzedzających rok podatkowy, za który należny jest podatek minimalny.
Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że spełniają Państwo warunki, o których mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT i tym samym są Państwo uprawnieni do skorzystania z wyłączenia z opodatkowania minimalnym podatkiem na podstawie art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT. Przedmiotowe wyłączenie obejmie okres od 1 stycznia 2025 r. do 31 grudnia 2027 r.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 należy więc uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
- zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji indywidualnej.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. .
