Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Fundacja jest polskim rezydentem podatkowym, mającym siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Fundacja podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Podatek CIT”).

Celem działania Fundacji jest działalność kulturalna i edukacyjna rozumiana jako aktywizacja nowoczesnego społeczeństwa w zakresie poszerzenia, zdobywania, promowania i utrwalania wiedzy na tematy związane z szeroko pojętą kulturą i popkulturą azjatycką, czytelnictwem oraz dobrami współczesnej kultury i nauki.

Fundacja zamierza zawrzeć ze partnerem (dalej: „Partner”) umowę dotyczącą organizacji wspólnego przedsięwzięcia (dalej: „Umowa”) polegającego na organizacji wydarzenia promującego i rozpowszechniającego japońską kulturę. Celem Umowy będzie uzgodnienie warunków współpracy pomiędzy Fundacją a Partnerem przy współorganizacji konkretnego wydarzenia dotyczącego promocji japońskiej kultury i popkultury (dalej: „Wydarzenie”).

W ramach Umowy Fundacja i Partner będą wspólnie odpowiadać za następujące etapy przygotowania Wydarzenia. Poniżej przedstawiamy podział czynności pomiędzy Partnerem a Fundacją. (…)

Wszelkie czynności podejmowane przez strony Umowy (Partnera i Fundację) będą stanowić realizację postanowień Umowy i zmierzać do organizacji Wydarzenia, a także realizacji (przeprowadzenia), a więc będą realizacją wspólnego przedsięwzięcia wykonywanego na podstawie Umowy. Celem Fundacji oraz Partnera jest organizacja wspólnego przedsięwzięcia jakim jest wskazane powyżej Wydarzenie.

Partycypacja w przychodach i kosztach Wydarzenia

Umowa będzie określała w sposób procentowy podział ewentualnych zysków oraz podział ewentualnych strat pomiędzy Fundacją a Partnerem wypracowanych w toku organizacji Wydarzenia. Fundacja oraz Partner będą dokonywać rozliczeń pomiędzy sobą na podstawie noty księgowej. Strony będą dokonywać rozliczeń pomiędzy sobą na podstawie proporcji określonej w sposób procentowy w Umowie.

W związku z przyjętym w Umowie podziałem zadań zamiarem stron jest stała partycypacja w zysku z Wydarzenia. Strony zgodnie z Umową uprawnione będą do wynagrodzenia stanowiącego przychód ze sprzedaży biletów na Wydarzenie w ustalonej w Umowie proporcji dla Fundacji oraz Partnera. W przypadku gdy koszty realizacji Wydarzenia przekroczą uzyskany przychód ze sprzedaży biletów na Wydarzenie, strony Umowy przewidują pokrycie powstałej straty w określonej w Umowie proporcji.

Po zakończeniu Wydarzenia, w terminie przewidzianym w Umowie Strony dokonają ostatecznego rozliczenia na podstawie wystawianej noty księgowej. Fundacja i Partner dokonają pomiędzy sobą rozliczenia polegającego na wzajemnym wyrównaniu poziomu zysku lub straty, w zależności od uzyskanego przez Fundację i Partnera wyniku finansowego w związku z organizacją Wydarzenia, zgodnie z ustaloną w Umowie proporcją.

Oznacza to, że w momencie, w którym strony Umowy, poznają ostateczny wynik finansowy będący efektem organizacji Wydarzenia, Fundacja i Partner dokonają ostatecznego rozliczenia wyniku finansowego według proporcji określonej w Umowie. To rozliczenie pomiędzy stronami nastąpi poprzez wystawienie not księgowych. Płatności realizowane na podstawie wystawionych not mają na celu doprowadzenie do sytuacji, w której osiągnięty zysk z Wydarzenia zostanie podzielony na strony zgodnie z przyjętą w Umowie proporcją. W przypadku, w którym Wydarzenie nie przyniesie zysku (ujemny wynik finansowy Wydarzenia) wystawione noty będą miały na celu rozliczenie powstałej straty przy organizacji Wydarzenia według przyjętej w Umowie proporcji.

Rozliczenie wyniku finansowego będącego efektem organizacji Wydarzenia będzie odbywało się pomiędzy Partnerem a Fundacją na podstawie następujących założeń:

1)w oparciu o postanowienia Umowy strony (Partner i Fundacja) organizują Wydarzenie z uwzględnieniem podziału obowiązków określonego w Umowie;

2)po zakończeniu Wydarzenia strony Umowy (Partner i Fundacja) ustalą (policzą) wynik finansowy powstały w związku z organizacją Wydarzenia;

3)po ustaleniu (policzeniu) wyniku finansowego powstałego w związku z organizacją Wydarzenia zostanie wystawiona nota księgowa prowadząca do rozliczenia wyniku finansowego zgodnie z proporcją ustaloną w umowie:

a)w przypadku, gdy kwota (suma) przychodów powstałych w związku z organizacją Wydarzenia przekroczy sumę rzeczywistych wydatków związanych z organizacją Wydarzenia, nadwyżka przychodów, czyli osiągnięty zysk, będzie podlegać podziałowi pomiędzy stronami Umowy, rozliczenie będzie polegać na wystawieniu noty księgowej na kwotę wyrównującą podział zysku według ustalonej w Umowie proporcji,

b)w przypadku, gdy suma rzeczywistych wydatków związanych z organizacją Wydarzenia przekroczy sumę przychodów powstałych w związku z organizacją Wydarzenia, nadwyżka kosztów, czyli osiągnięta strata, będzie podlegać podziałowi pomiędzy stronami Umowy (rozlicznie będzie polegać na wystawieniu noty księgowej na kwotę wyrównującą podział straty według ustalonej w Umowie proporcji).

Pytania

1.Czy do rozliczenia uzyskanych przychodów i poniesionych kosztów przez Fundację w ramach realizacji Umowy będzie miał zastosowanie art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o CIT, tj. Fundacja powinna zaliczać do przychodów i kosztów podatkowych jedynie te kwoty, które przypadają jej zgodnie z proporcją ustaloną w Umowie?

2.Czy Fundacja powinna ustalić moment powstania przychodów przypadających na Fundację z tytułu Umowy na zasadach wynikających z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, a moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zgodnie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz potrącać te koszty w czasie na zasadach wynikających z art. 15 ust. 4 oraz ust. 4b-4e ustawy o CIT – w częściach przypadających odpowiednio na Fundację zgodnie z proporcją wynikającą z Umowy?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko do pytania nr 1

Zdaniem Fundacji, do rozliczenia uzyskanych przychodów i poniesionych kosztów przez Fundację w ramach Umowy będzie miał zastosowanie art. 1 i 2 (winno być: art. 5 ust. 1 i 2) ustawy o CIT, tj. Fundacja powinna zaliczać do przychodów i kosztów podatkowych jedynie te kwoty, które przypadają jej zgodnie z proporcją ustaloną w Umowie.

Stanowisko do pytania nr 2

Zdaniem Fundacji, Fundacja powinna ustalić moment powstania przychodów przypadających na nią z tytułu Umowy na zasadach wynikających z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, a moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz potrącać te koszty w czasie na zasadach wynikających z art. 15 ust. 4 oraz ust. 4b-4e ustawy o CIT – w częściach przypadający na Fundację zgodnie z proporcją wynikającą z Umowy.

Uzasadnienie stanowiska do pytań nr 1 i 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o CIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do art. 5 ust. 2 ustawy o CIT, zasady wskazane w ust. 1 art. 5 ustawy o CIT, stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Przepis art. 5 ustawy o CIT określa sposób podziału i opodatkowania przychodu ze źródeł wspólnych tj. przychodów będącymi źródłami wspólnymi dla więcej niż jednego podatnika (wyjątek stanowi przychód z udziału w spółce będącej osobą prawną). Identyczne reguły dotyczą rozliczania kosztów uzyskania przychodów oraz zwolnień i ulg podatkowych – oznacza to, że art. 5 ustawy o CIT w istocie ustanawia zasadę obliczania dochodu ze wspólnych źródeł przychodów i kosztów oraz wymiaru podatku od tego dochodu.

Zasadą jest, że przychody ze źródeł wspólnych przyporządkowuje się osobno u każdego z podatników. Przychód ze źródeł wspólnych stanowi taką część przychodu u każdej ze stron umowy o wspólne przedsięwzięcie (organizatorów przedsięwzięcia), jaka odpowiada udziałowi podatnika. Ustalona w określony powyżej sposób suma przychodu podlega łączeniu z innymi, podlegającymi opodatkowaniu na zasadach ogólnych, przychodami podatnika.

Ze wspólnym przedsięwzięciem mamy do czynienia w sytuacji, gdy kilka podmiotów decyduje się na realizację określonego celu i powstają między nimi takie więzi, które mają to umożliwić. To odróżnia wspólne przedsięwzięcie od relacji między wykonawcą a podwykonawcą. Ten ostatni realizuje bowiem tylko przydzielone mu zadanie, a cel jego działania nie jest tym samym, szerszym zakresowo celem przyświecającym generalnemu wykonawcy.

Art. 12 ust. 1-3 ustawy o CIT określa rodzaje przychodów (precyzuje co stanowi przychód). Ponadto, w art. 12 ust 4 ustawy o CIT określone zostały jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Analizując powyższe regulacje należy stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Tym samym, na gruncie ww. ustawy przychód powinien przede wszystkim cechować się definitywnością i określonością. Zgodnie z takim podejściem, za przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym może być uznany tylko definitywny, trwały i ostateczny (bezzwrotny) przyrost majątkowy.

Nie może to być zatem jakikolwiek przychód, lecz wyłącznie taki, w stosunku, do którego podatnikowi przysługuje prawo do jego otrzymania i który stanowić będzie jego trwałe przysporzenie majątkowe. Innymi słowy, przychodem będzie wyłącznie przysporzenie majątkowe o charakterze definitywnym, którego rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że jest należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje trwały charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika.

Zatem w sytuacji, w której to Fundacja lub Partner będą przekazywać określoną w umowie część zysku w związku z organizacją Wydarzenia, tj. środków pieniężnych, nie będąc uprawnionymi do dysponowania tymi aktywami, to wartość tych środków pieniężnych nie może być traktowana jako przychód podatkowy odpowiednio Partnera lub Fundacji w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o CIT.

W związku z tym należy uznać, że określając wysokość przychodów podatkowych przypadających na daną stronę Umowy (odpowiednio Partnera lub Fundację), jak również wysokość kosztów, podstawę opodatkowania i wysokość zobowiązania podatkowego, należy w pierwszym rzędzie kierować się zapisami umownymi i zawartymi w niej uregulowaniami w zakresie podziału zysku.

Oznacza to, że skoro Partner i Fundacja ustaliły w Umowie, że każde z nich posiada prawo do określonego udziału w zysku wypracowanego w zw. z organizacją Wydarzenia (realizacją Umowy) to takie postanowienie zawarte w Umowie jest wiążące przy ustalaniu udziału stron Umowy w przychodach i kosztach stosownie do treści art. 5 ustawy o CIT.

Powyższe, w ocenie Fundacji, oznacza, że powinni oni (Partner i Fundacja odrębnie) zaliczać do swoich przychodów podatkowych tylko tę część przychodów, która odpowiada im na podstawie zawartej Umowy, a tym samym nie powinni zaliczać też do ustalenia swojej podstawy opodatkowania kwot należnych drugiej stronie. Innymi słowy, Partner powinien zaliczać do swoich przychodów podatkowych tylko tę część przychodów pochodzących z organizacji Wydarzenia, która została przypisana dla Partnera w Umowie, a tym samym Partner nie powinien zaliczać do ustalenia podstawy opodatkowania kwot należnych Fundacji. I odwrotnie, Fundacja powinna zaliczać do swoich przychodów podatkowych tylko tę część przychodów podatkowych pochodzących z organizacji Wydarzenia, która została przypisana dla Fundacji w Umowie, a tym samym Fundacja nie powinna zaliczać do ustalenia podstawy opodatkowania kwot należnych Partnerowi.

Art. 15 ust. 1 ustawy o CIT definiuje pojęcie kosztów uzyskania przychodów, wskazując, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zgodnie z powyższym przepisem, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich poniesionych wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągnięcia lub zachowania przychodu. Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1)wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku został pokryty z zasobów majątkowych podatnika;

2)wydatek jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;

3)wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;

4)wydatek poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;

5)wydatek został właściwie udokumentowany;

6)wydatek nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, które zostały poniesione przez podatnika i których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami.

W zależności od stopnia powiązania kosztów z przychodami, koszty podatkowe można podzielić na:

1)bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód);

2)inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągniecia tzw. koszty pośrednie.

Ustawodawca nie zawarł w ustawie o CIT definicji kosztów pośrednich i bezpośrednich. Brak takowych definicji związany jest z nieokreślonością tych pojęć i brakiem stałych, niezmiennych kryteriów oceny wystąpienia bezpośredniego lub jedynie pośredniego związku takich kosztów z przychodami podatnika w konkretnym przypadku. W efekcie, te same wydatki mogą być w danych warunkach bezpośrednimi, zaś w innych jedynie pośrednimi kosztami uzyskania przychodu. Ocena tej kwestii musi być więc dokonywana w każdym przypadku na tle określonej sytuacji, przy uwzględnieniu indywidualnych cech działalności podatnika, w warunkach której wydatki te są ponoszone. Przy czym, jeżeli określone wydatki można powiązać z osiąganiem konkretnego przychodu, to bez względu na możliwość jednoczesnego wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów ocenić należy w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Natomiast przyjmuje się, że do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc te, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie. Kosztami takimi są zatem w szczególności wydatki związane z całokształtem działalności podatnika, wynikające z konieczności wywiązywania się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa czy warunkujące prowadzenie tej działalności, np. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników, podatki od nieruchomości. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Innymi słowy nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

W zależności od zakwalifikowania przedmiotowych wydatków do bezpośrednich lub pośrednich kosztów uzyskania przychodów, zastosowanie znajdą odpowiednio regulacje zawarte w art. 15 ust. 4b-4c lub ust. 4d-4e ustawy o CIT określające moment potrącenia przedmiotowych kosztów.

Rozliczenia pomiędzy podmiotami (fakturowanie, refakturowanie, wystawianie not księgowych) powinny być dokonywane w sposób umożliwiający właściwe i niebudzące wątpliwości określenie m.in. kosztów uzyskania przychodów podatkowych przypadających na poszczególnych wspólników realizujących umowę.

W związku z powyższym, w ocenie Fundacji, należy stwierdzić, że przychodami i kosztami uzyskania przychodu w związku z organizacją Wydarzenia, odpowiednio przez Partnera i Fundację, są wyłączenie przychody i koszty przypadające odpowiednio na Partnera i Fundację w odpowiedniej proporcji wskazanej w Umowie.

W odniesieniu do kwestii ustalenia przez Partnera i Fundację odpowiedniego momentu ujęcia przychodów oraz kosztów podatkowych związanych z Umową należy odwołać się do treści art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, zgodnie z którym za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3 tego art., uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m art. 12 ustawy o CIT, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Podsumowując, zdaniem Fundacji, Umowa dotycząca organizacji wspólnego przedsięwzięcia polegającego na organizacji Wydarzenia spełnia warunki określone w art. 5 ustawy o CIT. Oznacza to, że Partner i Fundacja powinny dla celów podatku dochodowego ustalać moment powstania wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego przychodów przypadających odrębnie na Partnera i Fundację z tytułu realizacji Umowy na zasadach wynikających z art. 12 ust. 3 oraz art. 12 ust. 3a-3e ustawy o CIT oraz ujmować jako koszty uzyskania przychodów zgodnie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz potrącać te koszty w czasie na zasadach wynikających z art. 15 ust. 4 oraz ust. 4b-4e ustawy o CIT – w części przypadającej odpowiednio na Partnera i odpowiednio na Fundację z treści Umowy.

Stanowisko Fundacji znajduje potwierdzenie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

1)z 1 sierpnia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.276.2024.3.MF;

2)z 3 listopada 2023 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.299.2023.3.DD;

3)z 21 września 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.336.2023.4.AND;

4)z 30 sierpnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.244.2019.3.AR;

5)z 6 września 2017 r., sygn. 0115-KDIT2-3.4010.65.2017.2.JG;

6)z 4 września 2017 r., sygn. 0112-KDIL3-2.4011.164.2017.2.MKA.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Kwestie osiągania przychodów i rozliczania kosztów związanych z udziałem we wspólnym przedsięwzięciu, uregulowane są w art. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „updop”, „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o CIT,

W myśl natomiast art. 5 ust. 2 ustawy o CIT,

W przepisach ustawy o CIT, nie ma definicji pojęcia „wspólne przedsięwzięcie”. Niewątpliwie z wykładni językowej przepisu art. 5 ust. 1 ustawy o CIT wynika, że w przepisie tym mowa jest o takim wspólnym przedsięwzięciu, które nie stanowi ani podejmowania działalności w ramach spółki prawa cywilnego, czy też spółki osobowej prawa handlowego, ani nie jest związane ze współwłasnością, współposiadaniem i współużytkowaniem.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera również definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 tej ustawy przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

Literalna wykładnia powołanego przepisu prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Do przychodów podatkowych podatnik winien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT,

W świetle art. 12 ust. 3a ustawy o CIT,

W myśl art. 12 ust. 3c ustawy o CIT,

W świetle art. 12 ust. 3d ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT,

Natomiast, art. 15 ust. 1 ustawy o CIT wskazuje, że

Zgodnie z przywołanymi przepisami, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich poniesionych wydatków, jeśli wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągnięcia lub zachowania przychodu.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

-wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku został pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

-wydatek jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-wydatek poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-wydatek został właściwie udokumentowany,

-wydatek nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie jego przychodu.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

-przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

-potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści, ponieważ o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na podatniku spoczywa więc ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT,

W świetle art. 15 ust. 4b ustawy o CIT,

W myśl art. 15 ust. 4c ustawy o CIT,

Jak stanowi art. 15 ust. 4d ustawy o CIT,

Natomiast, zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT,

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 dotyczą ustalenia, czy do rozliczenia uzyskanych przychodów i poniesionych kosztów przez Fundację w ramach realizacji Umowy będzie miał zastosowanie art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o CIT, tj. Fundacja powinna zaliczać do przychodów i kosztów podatkowych jedynie te kwoty, które przypadają jej zgodnie z proporcją ustaloną w Umowie.

Podkreślić należy, że przepis art. 5 ustawy o CIT określa sposób podziału i opodatkowania przychodu ze źródeł przychodów będących źródłami wspólnymi dla więcej niż jednego podatnika, z wyjątkiem przychodów z udziału w spółce będącej osobą prawną. Ponieważ identyczne reguły dotyczą rozliczania kosztów uzyskania przychodów oraz zwolnień i ulg podatkowych, komentowany przepis w istocie ustanawia zasadę obliczania dochodu ze wspólnych źródeł przychodów oraz wymiaru podatku od tego dochodu. Przychody ze źródeł wspólnych opodatkowuje się osobno u każdego z podatników. Przychód z omawianych źródeł stanowi taką część przychodu wspólników ze wspólnego przedsięwzięcia, jaka odpowiada udziałowi podatnika. Ustalona w powyższy sposób suma przychodu podlega łączeniu z innymi, podlegającymi opodatkowaniu na zasadach ogólnych, przychodami podatnika.

Zatem, z podatkowego punktu widzenia konsekwencją wspólnego przedsięwzięcia jest to, że przychody każdego z uczestników wspólnego przedsięwzięcia po pomniejszeniu o koszty uzyskania przychodów opodatkowane są odrębnie u każdego z nich, proporcjonalnie do posiadanych udziałów w tym przedsięwzięciu.

Zgadzam się z Państwem, że do rozliczenia uzyskanych przez Fundację przychodów i poniesionych kosztów w ramach realizacji Umowy będzie miał zastosowanie art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o CIT. Zatem, powinni Państwo zaliczać do przychodów i kosztów podatkowych jedynie te kwoty, które przypadają Państwu zgodnie z proporcją ustaloną w Umowie.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest więc prawidłowe.

Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 dotyczą ustalenia, czy Fundacja powinna ustalić moment powstania przychodów przypadających na Fundację z tytułu Umowy na zasadach wynikających z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, a moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zgodnie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz potrącać te koszty w czasie na zasadach wynikających z art. 15 ust. 4 oraz ust. 4b-4e ustawy o CIT – w częściach przypadających odpowiednio na Fundację zgodnie z proporcją wynikającą z Umowy.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości ponownie wskazuję, że wspólne przedsięwzięcie stanowi określony w umowie sposób uregulowania rozliczeń pomiędzy podmiotami tworzącymi umowę oraz wprowadza zasady, którymi strony powinny kierować się w swoich kontaktach. Przedsiębiorcy działający w ramach wspólnego przedsięwzięcia powinni dokonywać podziału kosztów, czy przychodów zgodnie z ustaleniami wynikającymi z porozumienia między uczestnikami umowy.

Skoro w Państwa sytuacji będzie miał zastosowanie art. 5 ustawy o CIT, to powinni Państwo jako strona Umowy dla celów podatku CIT ustalać moment powstania wskazanych we wniosku przychodów przypadających na Państwa zgodnie z proporcją wynikającą z Umowy na zasadach wynikających z art. 12 ust. 3 oraz art. 12 ust. 3a-3e ustawy o CIT oraz powinni Państwo ujmować jako koszty uzyskania przychodów wskazane we wniosku koszty ponoszone w ramach wspólnego przedsięwzięcia w części wynikającej z proporcji wskazanej w Umowie, przy uwzględnieniu zasad wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz potrącać te koszty w czasie na zasadach wynikających z art. 15 ust. 4 oraz ust. 4b-4e ustawy o CIT.

W zależności od zakwalifikowania przedmiotowych wydatków do bezpośrednich lub pośrednich kosztów uzyskania przychodów zastosowanie znajdą odpowiednio regulacje zawarte w art. 15 ust. 4b-4c lub ust. 4d-4e ustawy o CIT, określające moment potrącalności kosztów.

Wobec powyższego, Państwa stanowiska w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.