Czy należności na rzecz Wynajmującego z tytułu opisanych we wniosku usług najmu Pojemników mieszczą się w katalogu wskazanym w art. 21 ust. 1 ustawy o... - Interpretacja - 0111-KDIB1-2.4010.501.2023.1.MC

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 24 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.501.2023.1.MC

Temat interpretacji

Czy należności na rzecz Wynajmującego z tytułu opisanych we wniosku usług najmu Pojemników mieszczą się w katalogu wskazanym w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w związku z tym, czy Wnioskodawca jest obowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku u źródła zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT przy wypłacie na rzecz Wynajmującego wynagrodzenia z tytułu wspomnianych usług najmu?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia  o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy należności na rzecz Wynajmującego z tytułu opisanych we wniosku usług najmu Pojemników mieszczą się w katalogu wskazanym w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a  w  związku z tym, czy Wnioskodawca jest obowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku u źródła zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT przy wypłacie na rzecz Wynajmującego wynagrodzenia z tytułu wspomnianych usług najmu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest w rozumieniu ustawy z dnia 15  lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”), rezydentem podatkowym w Rzeczypospolitej Polskiej - podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Przedmiot przeważającej działalności przedsiębiorcy to produkcja klejów (PKD 20.52.Z). Przedmiot pozostałej działalności przedsiębiorcy to naprawa, konserwacja i instalowanie maszyn i urządzeń (PKD 33), działalność związana ze zbieraniem, przetwarzaniem i  unieszkodliwianiem odpadów; odzysk surowców (PKD 38), handel hurtowy, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi (PKD 46), transport lądowy oraz transport rurociągowy (PKD 49), magazynowanie i działalność usługowa wspomagająca transport (PKD 52), badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych (PKD 72.10), reklama (PKD 73.1), pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna (PKD 74), działalność związana z pakowaniem (PKD 82.92). W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży kleju termotopliwego wykorzystywanego w  przemyśle higienicznym. Wnioskodawca ma zamiar nabywać od podmiotu z siedzibą w  Niemczech, tj. niebędącego polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy o CIT (dalej: „Wynajmujący”) usługi najmu pojemników (…) (dalej: „Pojemniki”). Pojemniki (…) to wytrzymałe opakowania wielokrotnego użytku do dużych obciążeń zaprojektowane do transportu suchych ładunków o dużej gęstości, takich jak kleje, materiały opakowaniowe i składniki produktów higieny osobistej. Pojemność jednego Pojemnika to 708 litrów. Wykonany jest z polipropylenu z recyklingu poużytkowego (PCR). Pojemniki są zgodne z normą ISO 13194:2011. Pojemniki posiadają drzwi po obu stronach, ułatwiające napełnianie i opróżnianie. Opcjonalnie mogą być wyposażone w jedną lub dwie wewnętrzne półki nośne dla lepszej ochrony zawartości. Pokrywę Pojemnika można zawiesić z czterech stron. Przy pełnym obciążeniu Pojemniki można układać w stosy do 5 sztuk, natomiast po opróżnieniu można je złożyć na płasko, minimalizując przestrzeń magazynową i  transportową. Pojemniki charakteryzują się prostą, nieskomplikowaną konstrukcją. Pojemniki nie zawierają takich elementów jak mechanizmy, przekładnie, dźwignie, napędy lub inne ruchome współpracujące ze sobą części. Jedynymi ruchomymi częściami mogą być zamki bądź zatrzaski zabezpieczające przed otwarciem Pojemników, zawiasy służące złożeniu opróżnionych Pojemników oraz osobne pokrywy służące przykryciu od góry Pojemników. Nabywana przez Wnioskodawcę usługa polega na wynajmie Pojemników za dzienną stawkę oraz niekiedy na odbiorze przez Wynajmującego Pojemników od klienta Spółki, myciu ich i  dostawie do Spółki. Pojemniki z towarem (klejem) będą krążyły między fabryką Wnioskodawcy w Polsce a jego klientami końcowymi. W jednym przypadku Spółka sama będzie odbierała pojemniki od klienta i napełniała je ponownie, a następnie wysyłała. W  pozostałych przypadkach Spółka będzie napełniać pojemniki i wysyłać do klienta, a  następnie Wynajmujący będzie odbierał puste pojemniki od klienta Spółki, mył je i  dostarczał do Spółki. Pojemniki będą krążyły w ilości zgodnie z wysyłanym przez Wnioskodawcę zamówieniem, jednak nie zawsze będą to te same pojemniki.

Pytanie

Czy należności na rzecz Wynajmującego z tytułu opisanych we wniosku usług najmu Pojemników mieszczą się w katalogu wskazanym w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a  w  związku z tym, czy Wnioskodawca jest obowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku u źródła zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT przy wypłacie na rzecz Wynajmującego wynagrodzenia z tytułu wspomnianych usług najmu?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku, Pojemniki najmowane od Wynajmującego nie mieszczą się w katalogu wskazanym w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji Wnioskodawca nie jest zobowiązany do poboru tzw. podatku u źródła od płatności za najem ww. Pojemników. 

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy nieposiadający siedziby lub zarządu w Polsce podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają w Polsce.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników nie będących rezydentami uważa się dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Z kolei jak wynika z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Polski przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów m.in. za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego ustala się w wysokości 20% przychodów (tzw. podatek u źródła).

Jednocześnie, przepis art. 26 ust. 1 ustawy o CIT nakłada na osoby prawne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, obowiązek poboru podatku u źródła od dokonywanych wypłat.

Powyższe regulacje stosuje się z uwzględnieniem postanowień umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska, a zastosowanie preferencyjnej stawki wynikającej z ww. umów lub zaniechanie poboru podatku u źródła uwarunkowane jest posiadaniem przez płatnika certyfikatu rezydencji zagranicznego podmiotu, na rzecz którego dokonywane są płatności.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje oraz fakt, że Wynajmujący jest niemieckim rezydentem podatkowym, to w przedstawionym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) potencjalnie może znaleźć zastosowanie Umowa zawarta między Rzecząpospolitą Polską a  Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90, dalej: „Umowa o UPO”).

Należy wskazać, że definicja legalna wskazanego wyżej pojęcia „urządzenie przemysłowe” nie została wprowadzona przez prawodawcę ani w ustawie o CIT, ani w żadnym innym akcie normatywnym.

W konsekwencji, przy dokonywaniu wykładni przedmiotowego pojęcia zasadnym jest odniesienie się do językowego znaczenia przywołanego terminu. Zgodnie z art. 12 Umowy o UPO:

1.należności licencyjne, powstające w umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie,

2.powyższe należności licencyjne mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z jego ustawodawstwem, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto należności licencyjnych,  

3.określenie „należności licencyjne” użyte powyżej oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

W celu określenia:

-czy w związku z wypłatami dokonywanymi przez Wnioskodawcę na rzecz Wynajmującego z  tytułu korzystania z Pojemników po stronie Wynajmującego powstają przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem CIT w Polsce na podstawie przepisów art. 3 ust. 2 w  związku z art. 3 ust. 3 i ust. 5 oraz art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, oraz

-czy Wnioskodawca jest zobligowany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat, - konieczne jest zbadanie, czy w badanym przypadku dochodzi do wypłat należności objętych katalogiem wskazanym w przepisie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a  jeżeli tak, to czy oraz w jakim zakresie UPO PL-DE, dokonuje ewentualnej modyfikacji zasad opodatkowania wynikających z przepisów ustawy o CIT.

W opinii Wnioskodawcy, przychody Wynajmującego z tytułu opłat za wynajem Pojemników nie mieszczą się w żadnej z kategorii przychodów wymienionych w przepisie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. W praktyce ewentualną wątpliwość w tym zakresie może budzić jedynie pojęcie wymienionych w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodów „za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego” (wskazanych także w art. 12 ust. 3 UPO PL-DE), jednakże zdaniem Wnioskodawcy przedstawiona niżej argumentacja potwierdza, że opisywane przychody Wynajmującego nie mieszczą się w tej kategorii przychodów. Wnioskodawca zwraca uwagę, że zarówno w ustawie o CIT jak i w Umowie o UPO brak jest definicji legalnej pojęcia „urządzenie przemysłowe” oraz „urządzenie handlowe”. Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 2 UPO PD-DE, przy stosowaniu tej umowy przez umawiające się państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie, które nie zostało w niej zdefiniowane, będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się w danym czasie zgodnie z prawem tego państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie umowa, przy czym znaczenie wynikające ze stosowanego ustawodawstwa podatkowego tego państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego państwa.

Biorąc pod uwagę powyższe, dla potrzeb wykładni przepisów UPO PL-DE pojęcia „urządzenie przemysłowe” oraz „urządzenie handlowe” powinny być wykładane tak samo jak dla potrzeby wykładni przepisu art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. Niemniej, ponieważ pojęcia te nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o CIT, powinny one być interpretowane zgodnie z ich powszechnym, potocznym rozumieniem. W słownikach języka polskiego w praktyce brak jest definicji pojęć „urządzenie przemysłowe”, czy „urządzenie handlowe” jako takich. Zasadne jest zatem odrębne ustalenie znaczeń „urządzenie”, „przemysł” oraz „handel” a następnie zrekonstruowanie definicji „urządzenia przemysłowego” oraz „urządzenia handlowego” poprzez zespolenie definicji słownikowych. Zgodnie z Internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl):

-pojęcie „urządzenie” należy rozumieć jako „mechanizm lub zespól mechanizmów, służący do wykonywania określonych czynności”,

-pojęcie „przemysł” należy rozumieć jako „produkcja materialna polegająca na wydobywaniu z ziemi bogactw naturalnych i wytwarzaniu produktów w sposób masowy przy użyciu urządzeń mechanicznych”,

-pojęcie „handel” należy rozumieć jako „działalność polegająca na kupnie, sprzedaży lub wymianie towarów i usług”.

Równocześnie pod pojęciem „mechanizmu” rozumieć należy „zespół współpracujących ze sobą części maszyny lub przyrządu, wykonujących jakąś pracę” (zgodnie z Internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl).

W kontekście powyższego, w opinii Spółki, należy stwierdzić, że najmowane od Wynajmującego Pojemniki nie mogą zostać uznane za urządzenia. Jak wskazują przywołane definicje - urządzenie jest bowiem zespołem elementów tworzących bardziej skomplikowaną całość niż ma to miejsce w przypadku Pojemników. Dodać również należy, że najmowane Pojemniki nie zawierają elementów takich jak mechanizmy, przekładnie, dźwignie, napędy lub inne ruchome współpracujące ze sobą części. Biorąc pod uwagę powyższe, aby uznać dany obiekt:

-za urządzenie przemysłowe, musi spełniać on łącznie następujące warunki: stanowić mechanizm lub zespół mechanizmów, przeznaczony do wykonywania określonych czynności, oraz być wykorzystywany w produkcji materialnej polegającej na wydobywaniu bogactw naturalnych lub wytwarzaniu produktów w sposób masowy przy użyciu urządzeń przemysłowych,

-za urządzenie handlowe, musi spełniać on łącznie następujące warunki: stanowić mechanizm lub zespół mechanizmów, przeznaczony do wykonywania określonych czynności, oraz być wykorzystywany w działalności polegającej na kupnie i sprzedaży lub wymianie towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe należy przede wszystkim stwierdzić, że Pojemniki nie mieszczą się w pojęciu „urządzenia”. „Urządzenie” to zespół elementów (tj.  mechanizm a więc zespół współpracujących ze sobą części maszyny lub przyrządu) lub zespół mechanizmów tworzący bardziej skomplikowaną całość niż ma to miejsce w przypadku Pojemników. Pojemniki nie zawierają takich elementów jak: mechanizmy, przekładnie, dźwignie, napędy lub inne ruchome współpracujące ze sobą części. Jedynymi ruchomymi częściami mogą być zamki albo zatrzaski zabezpieczające Pojemniki przed otwarciem podczas transportu oraz zawiasy służące złożeniu Pojemników, gdy nie jest w nich przechowywany towar. Cel stosowania rzeczonych Pojemników nie polega na wytwarzaniu produktów i wydobycia bogactw naturalnych na masową skale, jego zastosowanie nie łączy się z przemysłem. Nie są więc one bezpośrednio związane z procesem produkcji, nie uczestniczą w tym procesie. Ich jedynym celem jest przechowywanie i zapewnienie bezpiecznego transportu wyprodukowanych przez Spółkę towarów. Jak zostało wykazane pojemniki będące przedmiotem wniosku nie posiadają żadnej z cech wymienionych w definicjach, wobec czego nie powinny być zakwalifikowane jako urządzenia przemysłowe. Odnosząc się z kolei do pojęcia „urządzenie handlowe", powinno ono charakteryzować się kumulatywnie: złożoną konstrukcją, części urządzenia muszą współpracować ze sobą, ma ono być związane ze sprzedażą lub zakupem w celu osiągnięcia zysku.

Jak wskazywał wcześniej Wnioskodawca, przedmiotowe pojemniki charakteryzują się bardzo prostą konstrukcją, nie posiadają mechanizmów. Motywacją Wnioskodawcy jest zapewnienie właściwych warunków do przechowywania i transportu towaru. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowe pojemniki nie mogą być uznane za urządzenie handlowe, bowiem nie posiadają cech określonych w definicji urządzenia handlowego.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy poprzez dokonanie wykładni językowej zasadne jest stwierdzenie, że rzeczone pojemniki będące przedmiotem umowy najmu zawartej z niemieckim kontrahentem nie wchodzą w zakres pojęciowy zarówno urządzenia przemysłowego, jak i urządzenia handlowego.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzone jest w licznych interpretacjach podatkowych. Przykładami takich rozstrzygnięć są:

-interpretacja indywidualna z 9 grudnia 2022 r. Znak: 0111-KDIB  2.4010.711.2022.1.ANK, w której organ uznał, że: Pojemniki najmowane przez Wnioskodawcę od Kontrahentów nie stanowią „urządzeń przemysłowych”, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji że Wnioskodawca nie jest zobowiązany do poboru tzw. podatku u źródła od płatności za najem ww. Pojemników,

-interpretacja indywidualna z 11 grudnia 2019 r. Znak: 0111-KDIB2 3.4010.324.

2019.2.AZE, w której organ uznał, że: wydatki ponoszone przez Spółkę z tytułu najmu Pojemników nie stanowią zapłaty za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a co za tym idzie Spółka nie jest zobowiązana do poboru tzw. podatku u źródła od ww. płatności,

-interpretacja indywidualna z 13 listopada 2019 r. Znak: 0111-KDIB1- 2.4010.391.

2019.1.SK, w której organ potwierdził, że: rzeczone pojemniki będące przedmiotem umowy najmu zawartej z  niemieckim kontrahentem nie wchodzą w zakres pojęciowy zarówno urządzenia przemysłowego, jak i urządzenia handlowego.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzone jest także w orzecznictwie i interpretacjach podatkowych.

W rezultacie należności wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz Podmiotu A, będącego nierezydentem, nie są objęte dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.;

-interpretacja indywidualna z 4 września 2019 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.297.2019.2.AP, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z  którym: Pojemniki, które Spółka najmuje od Spółki XY., nie mieszczą się w definicji pojęcia „urządzenia przemysłowego”. W związku z tym, Spółka nie jest zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodu uzyskiwanego przez XY z  tytułu wynagrodzenia za najem Pojemników,

-interpretacja indywidualna z 1 sierpnia 2019 r. Znak: 0111-KDIB1- 2.4010.268.2019.1.BG, w której organ zgodził się ze wskazaniem, że: Pojemniki, które Spółka najmuje od Spółki X, nie mieszczą się w definicji pojęcia „urządzenia przemysłowego”. W związku z tym, Spółka nie jest zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodu uzyskiwanego przez Spółkę X z tytułu wynagrodzenia za najem Pojemników,

-interpretacja indywidualna z 16 lipca 2019 r. Znak: 0111- KDIB1-1.4010.200.2019.2.NL, w której organ wskazał, że: wykładnia językowa art. 21 ustawy o  podatku dochodowym od osób prawnych, potwierdza, iż palet oraz pojemników nie należy traktować jako urządzeń przemysłowych ani urządzeń handlowych, o których mowa w  ust. 1 pkt 1 ww. przepisu. W  związku z powyższym, przychody z tytułu płatności za wynajmowane palety oraz pojemniki nie mieszczą się w kategorii przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W efekcie, Wnioskodawca nie jest zobowiązany jako płatnik do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z  tytułu dokonania płatności za wynajmowane palety oraz pojemniki,  

-interpretacja indywidualna z 30 maja 2019 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.133.2019.1.BM, w której organ zgodził się z Wnioskodawcą, że: opłaty na rzecz Kontrahenta z  tytułu korzystania z pojemników transportowych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem CIT w  Polsce na podstawie przepisów art. 3 ust. 2 w związku z art. 3 ust. 3 i   ust. 5 oraz art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, w związku z czym stosownie do przepisu art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, Wnioskodawca nie jest zobligowany jako płatnik do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłat przedmiotowych opłat,

-interpretacja indywidualna z 22  marca 2019 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.26.2019.1.BKD, w której organ zgodził się z  Wnioskodawcą, że: pojemniki wynajmowane od Spółek z UE nie są urządzeniem przemysłowym, w związku z czym wynagrodzenia tych Spółek uzyskiwanych z tytułu najmu pojemników nie należy opodatkować podatkiem dochodowym od osób prawnych zgodnie z  art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 poz. 2383).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.