Czy z tytułu należności wypłacanych zagranicznemu podmiotowi za opisane usługi Wnioskodawca ma obowiązek wystąpić w roli płatnika podatku u źródła, o ... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 13 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.423.2023.2.JKU

Temat interpretacji

Czy z tytułu należności wypłacanych zagranicznemu podmiotowi za opisane usługi Wnioskodawca ma obowiązek wystąpić w roli płatnika podatku u źródła, o którym mowa jest w art. 21 ustawy?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 14 lipca 2023 r., przesłany zgodnie z właściwością rzeczową przy piśmie Naczelnika Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego z 1 sierpnia 2023 r., w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia, czy z tytułu należności wypłacanych zagranicznemu podmiotowi za opisane usługi Wnioskodawca ma obowiązek wystąpić w roli płatnika podatku u źródła, o którym mowa jest w art. 21 ustawy.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 września 2023 r. (data wpływu tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

1. Wnioskodawca zawarł nową umowę w obszarze nabywania usług IT z podmiotem zagranicznym (Niemcy; dalej: „spółka niemiecka”). Jest to osoba prawna na gruncie prawa niemieckiego. Nabywane są następujące usługi (na fakturze pod jedną pozycją określoną jako „workplace”):

a) usługi w zakresie infrastruktury: Active Directory, WAN;

b) intranet;

c) system telefoniczny;

d) managed M365;

e) zarządzanie bezpieczeństwem IT.

2. Ponadto Wnioskodawca płaci podmiotowi zagranicznemu za użytkowanie systemu komputerowego SAP, jest tzw. end-user'em, czyli użytkownikiem końcowym.

Ad. 1.

Poniżej zostaną przestawione zasadnicze elementy składające się na wymienione usługi:

a) Active Directory/Konto AD:

Active Directory to usługa katalogowa oferująca zarządzanie dostępem i uprawnieniami do danych, serwera plików i aplikacji. Usługa umożliwia konfigurację serwerów i klientów za pomocą polityk (np. polityki zarządzania hasłami). Umożliwia również ustrukturalizowane zarządzanie grupami, osobami, użytkownikami i maszynami. Wymagane dane osobowe dla niemieckich pracowników są dostarczane przez Workday, dla innych podmiotów dane dostarczane są przez lokalny dział HR. Jakość danych w Active Directory zależy od indywidualnych wysiłków. Wszelkie obowiązkowe atrybuty AD muszą być zachowane przez interesariuszy:

- Lokalny dział HR pracowników Wnioskodawcy;

- Zamówienia lokalne dla pracowników zewnętrznych;

- Użytkownik funkcjonalny właściciela produktu.

Usługa WAN, to:

- Obsługa i zapewnienie dostępności połączenia sieciowego podmiotów zależnych lub partnerów grupy kapitałowej do Sieci Korporacyjnej;

- Usługa dostępna jest w różnych konfiguracjach tak, aby spełniać i wspierać potrzeby biznesowe. Standardowa konfiguracja oparta jest na lokalnie dostępnej infrastrukturze i rozmiarze podmiotu zależnego;

- Połączenie opierające się na technologii MPLS zawsze jest zapewniane w sposób redundantny, nawet jeżeli kopia zapasowa nie jest zazwyczaj dostępna z taką samą przepustowością;

- Połączenie S2S VPN może być wykorzystywane do łączenia partnerów grupy kapitałowej, ale nie zapewni jakości połączenia MPLS.

b) Intranet / X

Elementy usługowe środowiska platformy zawierają:

- Firmowe sieci społecznościowe, w tym międzynarodowe sieci Intranet, spotkania online, zarządzanie dokumentami i funkcje współedycji w czasie rzeczywistym;

- Narzędzie do międzynarodowej współpracy i komunikacji;

- Konserwację systemów, aktualizacje, dodatkowe środowisko programistyczne i testowe;

- Zarządzanie incydentami i system ticketowy;

- Konfigurację wtyczek, testowanie, wdrażanie i wsparcie;

- Szkolenie zespołów bazowych, przedstawicieli, użytkowników back-end i kadry kierowniczej;

- Bieżące usprawnienia projektowe, techniczne i administracyjne;

- Zmiany aspektów zarządzania i usprawnienia procesów organizacyjnych.

c) System telefoniczny

„System telefoniczny” oferuje następujące usługi:

- Zarządzanie dostawcą usług telekomunikacyjnych;

- Zapewnienie usług telekomunikacyjnych.

Usługi dodatkowe:

- Pomoc w przypadku eskalacji z zewnętrznym Dostawcą Usług Informatycznych;

- Szkolenie lokalnych „pomocników” w zakresie ich działalności.

d) Managed M365

„Managed M365” oferuje następujące usługi:

Zapewnia się, że zarówno nowoczesne narzędzia Microsoft do komunikacji i współpracy pracowników są dostępne i gotowe do użytku, jak i że zasady bezpieczeństwa właściwe dla platformy Microsoft są ustalone.

Zakres Usług:

- Administracja i polityka bezpieczeństwa IT dla dzierżawy platformy Microsoft 365;

- Dołączone aplikacje w wersji internetowej: Outlook, Sharepoint, Teams, Word, Excel & Powerpoint.

Zawarte usługi:

- Exchange: każdy użytkownik otrzymuje własną skrzynkę pocztową z pamięcią 100GB;

- OneDrive: 100GB pamięci OneDrive (rozszerzenie na żądanie);

- SharePoint: w celu wymiany danych;

- Teams: W celu spotkań online i jako program do rozmów;

- Zarządzanie Licencjami M365;

- Wielopoziomowe uwierzytelnianie dla użytkownika Microsoft 365;

- Dostęp warunkowy;

- Tworzenie kopii zapasowych (Mail, Sharepoint, OneDrive, Teams).

Usługi dodatkowe:

- Usługa administracyjna Microsoft 365, aktywne zarządzanie dzierżawą, monitorowanie;

- Analiza i optymalizacja licencji: kwartalna kontrola i optymalizacja licencji;

- Zarządzanie ustawieniami Centrum administracyjnego Microsoft 365;

- Zarządzanie zmianami.

e) Zarządzanie bezpieczeństwem IT

- Rozwiązanie antywirusowe (punkty końcowe + serwer): aktualne rozwiązania technologiczne ochrony antywirusowej punktów końcowych i serwerów z centralnym monitorowaniem (usługa obowiązkowa);

- System SOC, w tym system SIEM (aplikacje kluczowe): centralne centrum operacji bezpieczeństwa analizujące alerty wysyłane z rozwiązań antywirusowych i systemu SIEM oraz powiadamiające lokalne jednostki o możliwych alarmach, w tym o działaniach następczych, jak również informujące o lukach;

- Testy penetracyjne aplikacji: regularne testy penetracyjne aplikacji w zależności od stanu krytycznego; usługa świadczona jest wewnętrznie lub zewnętrznie w zależności od możliwości; usługa zawiera test powtórny po naprawie (usługa obowiązkowa);

- Konsultacje w zakresie bezpieczeństwa: w zależności od możliwości centralny dział bezpieczeństwa IT prowadzi konsultacje w kwestiach bezpieczeństwa IT;

- Bezpieczne opracowywanie oprogramowania: standardy, narzędzia, szkolenia i konsultacje zapewniane przez centralny dział bezpieczeństwa IT (w przygotowaniu);

- Reagowanie na incydenty: w przypadku cyberincydentu centralny dział bezpieczeństwa IT udzieli wsparcia i będzie współpracował z odpowiednimi działami korporacyjnymi, takimi jak dział prawny/ochrony danych/komunikacji/.

Wszelkie usługi dostępne są w godzinach pracy, w trakcie niemieckich/polskich dni wolnych od pracy usługi będą ograniczone.

W myśl umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a dostawcą usług IT, w przypadku, gdy usługi obejmują również prawa do oprogramowania, prawa własności intelektualnej w odniesieniu do oprogramowania nie są przenoszone na Klienta.

Ad. 2.

SAP (System ERP)

Opis Usług oferowanych przez oprogramowanie:

Elementy usługowe środowiska systemu SAP Template zawierają:

Narzędzia wspierające następujące procesy:

- Rachunkowość finansową;

- Księgowanie aktywów;

- Rozliczanie przychodów;

- Kontroling;

- System MRP (planowanie zapotrzebowania materiałowego);

- Zarządzanie materiałami;

- Kupowanie;

- Zarządzanie umowami;

- Zarządzanie zamówieniami i fakturowanie;

- Wynagrodzenie za sprzedaż (jedynie w DE3);

- Zarządzanie i planowanie zleceń serwisowych (PPS jedynie w DE3);

- Narzędzie do składania wniosków i skarg (CICO / CCC jedynie w DE3);

- Tworzenie raportów (ERP i BI).

Konserwację systemu.

Podstawowy rozwój obejmujący usprawnienia i zmiany. Wielkość i hierarchizacja usprawnień organizowana jest przez ABR (annual Business Review - roczny przegląd działalności biznesowej) i QBR (Ouarterly Business Review- kwartalny przegląd działalności biznesowej).

Wspierane są następujące interfejsy:

- Portal sieci Web;

- Interfejs ABRE (jedynie DE3), interface Mirus (jedynie NE3), interfejs WebNimbus (jedynie NE3, SE3);

- Interfejs zarządzania danymi wyjściowymi (jedynie DE3);

- Interfejs Inconso (Zarządzanie magazynem danych jedynie DE3);

- Interfejs CCInvoice (Zobowiązania jedynie DE3), interfejs Creditreform (jedynie DE3);

- Interfejs HFM;

- Interfejs MDE (jedynie DE3);

- Interfejs CRM, interfejs WOM (jedynie NE3);

- Interfejs bankowy, interfejs podatkowy;

- Interfejs e-fakturowania;

- Roboczy interfejs (dane pracownika) (jedynie DE3);

- SAP HCM (Wynagrodzenie jedynie DE3) i interfejs ADP (Koszty podróży jedynie DE3);

- Interfejs d3;

- SAP BW i Olik (Tworzenie raportów).

Wnioskodawca dysponuje certyfikatem rezydencji podmiotu zagranicznego.

W omawianym przypadku nie zachodzą przesłanki zwolnienia na podstawie przepisów art. 21 ust. 3-5 ustawy.

Wnioskodawca jest powiązany z podmiotem zagranicznym pośrednio powiązaniami kapitałowymi, a transakcje pomiędzy podmiotami są na poziomie rynkowym.

Podmiot zagraniczny nie prowadzi działalności w Polsce poprzez swój zakład.

Tytułem uzupełnienia, pismem z 26 września 2023 r., wskazali Państwo następujące odpowiedzi:

1) Czy w związku z nabywaniem usług IT, spółka niemiecka udostępnia Państwu przestrzeń dyskową - miejsce w chmurze, tj. czy mają Państwo do dyspozycji określoną objętość dysków na zewnętrznych serwerach komputerowych, w jaki sposób jest ona wykorzystywana (np. w celu przechowywania swoich plików, baz danych, przetwarzania danych)?

W związku z nabywaniem usług spółka niemiecka udostępnia przestrzeń dyskową - miejsce w chmurze, w celu przetwarzania danych, przechowywania plików, baz danych. Dostępna pojemność na dyskach jest zmienna i wynika z bieżącego zapotrzebowania.

2) Czy wykorzystują Państwo oprogramowania, o których mowa we wniosku i ich funkcjonalności w celach komercyjnych?

Oprogramowania (poza SAP), o których mowa we wniosku, wykorzystywane są w celach komercyjnych. Na dzień złożenia wniosku tylko na rzecz podmiotów wewnątrz grupy kapitałowej.

3) Czy dokonali Państwo płatności za oprogramowanie wykorzystywane do świadczenia usług, o których mowa w pkt 1 wniosku?

Tak, płatność za wykorzystywane oprogramowanie została uregulowana.

4) Czy Państwo oraz podmiot zagraniczny – spółka niemiecka - są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”)?

Tak.

5) Czy świadczone przez spółkę niemiecką usługi, tj. usługi w zakresie infrastruktury: Active Directory, WAN, intranet, system telefoniczny, managed M365, zarządzanie bezpieczeństwem IT – wymagają dostępu do oprogramowania od spółki niemieckiej? Jeśli tak, to jaki jest zakres uprawnień do tego oprogramowania?

Tak, nabywane od spółki niemieckiej usługi: M365, active directory, WAN, intranet, zarządzanie bezpieczeństwem IT wymagają dostępu do oprogramowania na poziomie użytkownika (przetwarzanie danych, przechowywanie), nadane są również uprawnienia administracyjne. System telefoniczny - dostęp do oprogramowania na poziomie użytkowania.

6) Czy w ramach świadczenia usług IT dochodzi do przeniesienia lub korzystania przez Państwa z praw autorskich lub jakichkolwiek praw pokrewnych?

W ramach świadczonych przez spółkę niemiecką usług nie dochodzi do przeniesienia praw autorskich lub pokrewnych, lecz posiadamy licencje na użytkowanie oprogramowania.

7) Na czym dokładnie (konkretnie) polegają usługi wskazane w pkt 1 stanu faktycznego, tj. usługi w zakresie infrastruktury: Active Directory, WAN, intranet, system telefoniczny, managed M365, zarządzanie bezpieczeństwem IT? Czy polegają one jedynie na udostępnieniu oprogramowania przez spółkę niemiecką, czy również związane są z wykonywaniem innych (jakich) czynności przez spółkę niemiecką?

Usługi wskazane w punkcie nie dotyczą jedynie udostępniania oprogramowania, ale również usługi szczegółowo omówionych we wniosku. Poniżej wyszczególniamy konkretne funkcje i zadania dotyczące nabywanych usług:

a) Active Directory/Konto AD:

Usługi w zakresie infrastruktury: Active Directory, WAN to de facto usługi polegające na konfigurowaniu i określaniu praw dostępu do konkretnych zasobów infrastruktury IT, a także zapewnieniu komunikacji elektronicznej pomiędzy poszczególnymi podmiotami w ramach grupy kapitałowej.

- Lokalny dział HR pracowników Wnioskodawcy;

- Zamówienia lokalne dla pracowników zewnętrznych;

- Użytkownik funkcjonalny właściciela produktu;

- itp.

Usługa WAN, to:

- Obsługa i zapewnienie dostępności połączenia sieciowego podmiotów zależnych lub partnerów grupy kapitałowej do Sieci Korporacyjnej.

- Połączenie opierające się na technologii MPLS zawsze jest zapewniane w sposób redundantny, nawet jeżeli kopia zapasowa nie jest zazwyczaj dostępna z taką samą przepustowością.

- Połączenie S2S VPN może być wykorzystywane do łączenia partnerów grupy kapitałowej, ale nie zapewni jakości połączenia MPLS.

b) Intranet /X

Elementy usługowe środowiska platformy zawierają:

- Firmowe sieci społecznościowe, w tym międzynarodowe sieci Intranet, spotkania online, zarządzanie dokumentami i funkcje współedycji w czasie rzeczywistym.

- Narzędzie do międzynarodowej współpracy i komunikacji.

- Konserwację systemów, aktualizacje, dodatkowe środowisko programistyczne i testowe.

- Zarządzanie incydentami i system ticketowy.

- Konfigurację wtyczek, testowanie, wdrażanie i wsparcie.

- Szkolenie zespołów bazowych, przedstawicieli, użytkowników back-end i kadry kierowniczej.

- Bieżące usprawnienia projektowe, techniczne i administracyjne.

- Zmiany aspektów zarządzania i usprawnienia procesów organizacyjnych.

c) System telefoniczny

Są to materialne (techniczne) usługi zapewniające łączność telefoniczną.

System telefoniczny oferuje następujące usługi:

Zakres Usług:

- Zarządzanie dostawcą usług telekomunikacyjnych.

- Zapewnienie usług telekomunikacyjnych.

Usługi dodatkowe:

- Pomoc w przypadku eskalacji z zewnętrznym Dostawcą Usług Informatycznych.

- Szkolenie lokalnych „pomocników” w zakresie ich działalności.

d) Managed M365

„Managed M365” oferuje następujące usługi:

Zakres Usług:

- Administracja i polityka bezpieczeństwa IT dla dzierżawy platformy Microsoft 365.

- Dołączone aplikacje w wersji internetowej: Outlook, Sharepoint, Teams, Word, Excel, Powerpoint.

- Zawarte usługi:

- Exchange: każdy użytkownik otrzymuje własną skrzynkę pocztową z pamięcią 100GB.

- OneDrive: 100GB pamięci OneDrive (rozszerzenie na żądanie).

- SharePoint: w celu wymiany danych.

- Teams: W celu spotkań online i jako program do rozmów.

- Zarządzanie Licencjami M365.

- Wielopoziomowe uwierzytelnianie dla użytkownika Microsoft 365

- Dostęp warunkowy.

- Tworzenie kopii zapasowych (Mail, Sharepoint, OneDrive, Teams).

Usługi dodatkowe:

- Usługa administracyjna Microsoft 365, aktywne zarządzanie dzierżawą, monitorowanie.

- Analiza i optymalizacja licencji: kwartalna kontrola i optymalizacja licencji.

- Zarządzanie ustawieniami Centrum administracyjnego Microsoft 365.

- Zarządzanie zmianami.

e) Zarządzanie bezpieczeństwem IT

Jest to kompleksowa usługa zapewniająca bezpieczeństwo danych na wielu poziomach oraz przywracająca to bezpieczeństwo w razie jego naruszenia.

Usługa obejmuje:

- Rozwiązanie antywirusowe (punkty końcowe + serwer): aktualne rozwiązania technologiczne ochrony antywirusowej punktów końcowych i serwerów z centralnym monitorowaniem (usługa obowiązkowa).

- Konsultacje w zakresie bezpieczeństwa: w zależności od możliwości centralny dział bezpieczeństwa IT prowadzi konsultacje w kwestiach bezpieczeństwa IT.

- Bezpieczne opracowywanie oprogramowania: standardy, narzędzia, szkolenia i konsultacje zapewniane przez centralny dział bezpieczeństwa IT (w przygotowaniu).

8) Na czym dokładnie (konkretnie) polegają usługi świadczone za pomocą oprogramowania SAP?

System SAP jest na udostępniany do prowadzenia ksiąg rachunkowych na potrzeby własne Spółki, obejmuje m.in. następujące obszary:

- Rachunkowość finansową

- Księga główna

- Należności

- Zobowiązania

- Środki Trwałe

- Rachunkowość Zarządczą

- Podział na miejsca powstawania kosztów i przychodów

- Raportowanie

- Logistyka

- Tworzenie kodów materiałowych do sprzedaży

- Wystawianie faktur sprzedażowych.

W ramach dostarczanej usługi dostępowej Spółka niemiecka zapewnia także rozwój systemu SAP, wprowadzanie niezbędnych zmian wynikających z przepisów prawa podatkowego i rachunkowości, zapewnia wsparcie techniczne.

Opis Usług oferowanych przez oprogramowanie:

Elementy usługowe środowiska systemu SAP Template zawierają:

- Narzędzia wspierające następujące procesy:

- Rachunkowość finansową;

- Księgowanie aktywów;

- Rozliczanie przychodów;

- Kontroling;

- System MRP (planowanie zapotrzebowania materiałowego);

- Zarządzanie materiałami;

- Kupowanie;

- Zarządzanie umowami;

- Zarządzanie zamówieniami i fakturowanie;

- Wynagrodzenie za sprzedaż (jedynie w DE3);

- Zarządzanie i planowanie zleceń serwisowych (PPS jedynie w DE3);

- Narzędzie do składania wniosków i skarg (CICO/CCC jedynie w DE3);

- Tworzenie raportów (ERP i BI).

- Konserwację systemu.

- Podstawowy rozwój obejmujący usprawnienia i zmiany. Wielkość i hierarchizacja usprawnień organizowana jest przez ABR (annual Business Review - roczny przegląd działalności biznesowej) i QBR (Quarterly Business Review - kwartalny przegląd działalności biznesowej).

Wspierane są następujące interfejsy:

- Portal sieci Web;

- Interfejs ABRE (jedynie DE3), interface Mirus (jedynie NE3), interfejs WebNimbus (jedynie NE3, SE3);

- Interfejs zarządzania danymi wyjściowymi (jedynie DE3);

- Interfejs Inconso (Zarządzanie magazynem danych jedynie DE3);

- Interfejs CCInvoice (Zobowiązania jedynie DE3), interfejs Creditreform (jedynie DE3);

- Interfejs HFM;

- Interfejs MDE (jedynie DE3);

- Interfejs CRM, interfejs WOM (jedynie NE3);

- Interfejs bankowy, interfejs podatkowy;

- Interfejs e-fakturowania;

- Roboczy interfejs (dane pracownika) (jedynie DE3);

- SAP HCM (Wynagrodzenie jedynie DE3) i interfejs ADP (Koszty podróży jedynie DE3);

- Interfejs d3;

- SAP BW i Qlik (Tworzenie raportów).

9) Czy kwota płatności na rzecz podmiotu zagranicznego będzie przekraczać 2.000.000 złotych w roku podatkowym?

Tak, kwota płatności w ciągu roku przekroczy 2 mln zł.

10) Jaki jest zakres Państwa działalności gospodarczej?

Spółka prowadzi działalność w zakresie usług wsparcia dla wybranych spółek operacyjnych Grupy. Przede wszystkim Spółka świadczy:

- usługi rozliczania danych pomiarowych na najemców i spółdzielnie,

- usługi księgowe i controllingowe,

- usługi IT.

Główna działalność Wnioskodawcy polega na elektronicznym przetwarzaniu danych pomiarowych, wprowadzaniu danych oraz aktualizowaniu bazy danych. Ponadto Spółka wykonuje usługi wsparcia dla klientów w zakresie związanym ze zdalnym monitorowaniem urządzeń pomiarowych, które stanowią działalność pomocniczą do usług rozliczania.

Spółka wspiera podmioty z Grupy również w zakresie świadczenia usług księgowych i controllingowych. Usługi te obejmują przede wszystkim działania z zakresu rachunkowości w zakresie księgowania zobowiązań, księgowania należności, ograniczony zakres księgowań w księdze głównej, wezwań do zapłaty i obsługi skarg (w tym całkowity proces odzyskiwania należności), a także zamknięć ksiąg rachunkowych. W ramach usług controllingowych świadczone przez Spółkę są usługi dotyczące przygotowywania raportów.

Usługi IT świadczone obejmują utrzymywanie, modyfikacje i rozwijanie oprogramowania wykorzystywanego w działaniach operacyjnych i rozliczeniowych. Usługi są realizowane zgodnie z instrukcjami i pod nadzorem spółki niemieckiej.

Przedmiot głównej działalności zgodnie z PKD 2007:

- 63, 11, Z: przetwarzanie danych; zarzadzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność.

Przedmiot pozostałej działalności zgodnie z PKD 2007:

- 62, 01, Z: działalność związana z oprogramowaniem;

- 62, 02, Z: działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki;

- 62,09, Z: pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych;

- 62, 03, Z: działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi;

- 58, 29, Z: działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania;

- 82, 99, Z: pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana;

- 69, 20, Z: działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe;

- 66, 19, Z: pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych;

- 70, 22, Z: pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarzadzania.

Pytanie

Czy z tytułu należności wypłacanych zagranicznemu podmiotowi za opisane usługi Wnioskodawca ma obowiązek wystąpić w roli płatnika podatku u źródła, o którym mowa jest w art. 21 ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu należności wypłacanych zagranicznemu podmiotowi za opisane usługi Wnioskodawca nie ma obowiązku występować w roli płatnika podatku u źródła, o którym mowa jest w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podstawowe przepisy mówiące o podatku u źródła (art. 21 ustawy) brzmią następująco:

1. Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów;

3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera

- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

2. Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z zacytowanych przepisów wynika, że podatek u źródła ma zastosowanie jedynie do wybranych przychodów podmiotów zagranicznych, wymienionych enumeratywnie w przepisie.

Ad. 1.

Analizując charakter usług świadczonych przez podmiot zagraniczny na rzecz Wnioskodawcy stwierdzić należy, że nie mieszczą się one w katalogu przychodów określonych w art. 21 ust. 1 ustawy. Poniżej zamieszczono wnioski z przeprowadzonej analizy.

Ad. a) usługi w zakresie infrastruktury: Active Directory, WAN to de facto usługi polegające na konfigurowaniu i określaniu praw dostępu do konkretnych zasobów infrastruktury IT, a także zapewnieniu komunikacji elektronicznej pomiędzy poszczególnymi podmiotami w ramach grupy kapitałowej. Z tymi usługami nie wiążą się żadne prawa autorskie, ani świadczenia niematerialne. Usługi te nie mieszczą się w zakresie kategorii przychodów określonych w przepisie art. 21 ust. 1 ustawy.

Ad. b) intranet

Usługa polega na zapewnieniu łączności elektronicznej wewnątrzkorporacyjnej, dostępu do firmowych platform społecznościowych, a także konfiguracji, konserwacji i udoskonalaniu jakości tej łączności. Z tymi usługami nie wiążą się żadne prawa autorskie, ani świadczenia niematerialne. Usługi te nie mieszczą się w zakresie kategorii przychodów określonych w przepisie art. 21 ust. 1 ustawy.

Ad. c) system telefoniczny

Są to materialne (techniczne) usługi zapewniające łączność telefoniczną. Usługi te nie mieszczą się w zakresie kategorii przychodów określonych w przepisie art. 21 ust. 1 ustawy.

Ad. d) managed M365

Usługa polega na zapewnieniu dostępu do narzędzi firmy Microsoft (edytory tekstów, arkusze kalkulacyjne, poczta elektroniczna itp.), umożliwieniu wymiany danych, przeprowadzania wideokonferencji i tworzenia kopii zapasowych danych. Z tymi usługami nie wiążą się żadne prawa autorskie, ani świadczenia niematerialne. Usługi te nie mieszczą się w zakresie kategorii przychodów określonych w przepisie art. 21 ust. 1 ustawy.

Ad. e) zarządzanie bezpieczeństwem IT

Jest to kompleksowa usługa zapewniająca bezpieczeństwo danych na wielu poziomach oraz przywracająca to bezpieczeństwo w razie jego naruszenia. Z tymi usługami nie wiążą się żadne prawa autorskie, ani świadczenia niematerialne. Usługi te nie mieszczą się w zakresie kategorii przychodów określonych w przepisie art. 21 ust. 1 ustawy.

Reasumując, opisane powyżej usługi są typowo informatyczne, choć ich formalne ujęcie w umowie (tłumaczenie z języka obcego) może niejednokrotnie być mylące. Usługi informatyczne nie są objęte podatkiem u źródła. Potwierdzają to interpretacje indywidualne np. pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 października 2020 r. 0114-KDIP2-1.4010.223.2020.2.OK.

Może powstać wątpliwość, czy niektóre usługi świadczone przez podmiot zagraniczny, które określane są jako „zarządzanie bezpieczeństwem”, „zarządzanie materiałami”, „zarządzanie umowami”, „zarządzanie magazynem danych”, „zarządzanie hasłami” itp. mieszczą się z zakresie usług zarządzania i kontroli wymienionych w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy.

Żaden z przepisów ustawy nie definiuje jednak pojęć zarządzania, ani kontroli. Stąd też należy się w tej kwestii odnieść do definicji słownikowej. Zgodnie z definicją Słownika Języka Polskiego (Internetowy Słownik Języka Polskiego, http://sjp.pwn.pl) „zarządzić” oznacza „wydać polecenie”, natomiast „zarządzać” - „sprawować nad czymś zarząd”. Z kolei pojęcie „kontrola” definiowane jest jako „sprawdzanie czegoś, zestawianie stanu faktycznego ze stanem wymaganym”, „nadzór nad kimś lub nad czymś”, bądź też „instytucja lub osoba sprawująca nad czymś nadzór”.

Natomiast Encyklopedia PWN definiuje zarządzanie jako „zbiór działań zmierzających do osiągnięcia określonego celu związanego z interesem (potrzebą) danego przedmiotu zarządzania, realizowanych w następującej sekwencji: planowanie (wybór celów i sposobów ich osiągania oraz precyzowanie stosownych zadań i terminów ich wykonania); organizowanie (przydzielanie i zapewnianie zasobów, niezbędnych do realizacji zaplanowanych działań, w sposób gwarantujący skuteczność i sprawność zarządzania); przewodzenie (kierowanie, motywowanie do współpracy w trakcie realizacji zadań); kontrolowanie (stała obserwacja postępów i podejmowanie korygujących decyzji)”.

W świetle powyższego, skłaniamy się do poglądu, że definicja zarządzania powinna odnosić się nie do określonych czynności o charakterze technicznym, lecz raczej do zbioru czynności z dziedziny teorii ekonomii, tj. utrzymywania kontroli nad prowadzeniem działalności gospodarczej jako takiej. W tym rozumieniu uważamy, że usługa typu „zarządzania bezpieczeństwem” nie jest tym „zarządzaniem”, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy. Podobnie, uważamy, że istnieją argumenty aby uznać, że również pojęcie „kontroli”, o którym mowa w tym przepisie raczej należy odnosić do prowadzenia działalności gospodarczej jako takiej, a nie wykonywania czynności o charakterze technicznym.

Termin „zarządzanie” robi w ostatnich latach zawrotną karierę. Jest to zapewne tłumaczenie i sprowadzenie na polski grunt angielskich słów „management” lub „managing”. Słyszy się o zarządzaniu incydentami, czasem, ryzkiem itp. Nie jest to zapewne ten sens zarządzania, o którym mowa jest w omawianym przepisie wprowadzonym do ustawy ponad 20 lat temu, gdy słowo to nie było tak często używane i nadużywane, jak obecnie.

Bardziej adekwatnym tłumaczeniem angielskiego „management” w tym kontekście byłoby „organizowanie” lub „administrowanie”.

Przy niektórych usługach może pojawić się aspekty hostingu, czyli udostępniania przestrzeni serwerowej usługodawcy (w Niemczech) usługobiorcy polskiemu, w ramach świadczenia usług informatycznych. Zgodnie z utartą linią orzeczniczą sądów administracyjnych nie należy tego traktować jako użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Poniżej przytoczymy tezy niektórych wyroków:

- Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 lutego 2023 r., II FSK 1571/20: Przy kwalifikacji prawnej serwerów komputerowych (w kategoriach urządzeń przemysłowych) wychodząc z językowego znaczenia takich słów, jak urządzenie, przemysł, przemysłowy, serwer; należy uwzględnić aspekt funkcjonalny, a więc okoliczność, do jakich celów i czynności dane urządzenie służy. Serwery komputerowe mogą bowiem również służyć do sterowania urządzeniami wykorzystywanymi w przemyśle, będąc częścią urządzenia przemysłowego. Natomiast serwer komputerowy sam w sobie nie może być uważany za urządzenie przemysłowe, jeżeli nie spełnia funkcji przemysłowych, a więc nie jest powiązany z jakimkolwiek urządzeniem przemysłowym, czyli biorącym udział w procesie produkcji.

- Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 2 czerwca 2021 r., I SA/Po 96/21: Usługa udostępnienia miejsca oraz zasobów serwera w postaci wirtualnej przestrzeni pamięci komputerowej wyklucza zakwalifikowanie takiej usługi jako oddania do użytkowania urządzenia przemysłowego.

- Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 18 marca 2021 r., III SA/Wa 1936/20: Należności za usługę przechowywania danych (hosting) nie są należnościami za użytkowanie czy prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego.

- Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 25 sierpnia 2020 r., I SA/Łd 799/19: Urządzenie przemysłowe to mechanizm lub zespół mechanizmów służący do wykonania określonych czynności zmierzających do produkcji materialnej polegającej na wydobywaniu z ziemi bogactw naturalnych i wytwarzaniu produktów w sposób masowy przy użyciu urządzeń mechanicznych zaś serwer czy też szerzej infrastruktura serwerowa lub przestrzeń dyskowa, których dotyczą usługi nabywane przez spółkę skarżącą, nie stanowią takich urządzeń. Z tego względu organ interpretacyjny dokonał błędnej wykładni pojęcia „urządzenia przemysłowego” wynikającego z treści art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., uznając, że pojęcie to należy rozumieć maksymalnie szeroko, w znaczeniu pojęcia „ICS eąuipment”, czyli „industrial, „comercial”, jako stanowiącego pewną nierozłączną kategorię międzynarodowego prawa podatkowego, a w konsekwencji, kwalifikując do kategorii „urządzeń przemysłowych” wymienione przez skarżącą zasoby serwerowni, tj. urządzenia serwerowe, pamięci masowej.

Ad. 2.

Odnosząc się do kwestii użytkowania systemu komputerowego SAP, stwierdzić należy, że nie następuje tutaj przeniesienie praw autorskich i usługa ta nie leży w zakresie przychodów określonych w art. 21 ust. 1 pkt ustawy. Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 2 ustawy należy także wziąć pod uwagę zapisy Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (zwanej dalej „umową”). Dysponując certyfikatem rezydencji podmiotu zagranicznego, konieczne jest uwzględnienie postanowień umowy, która ma priorytet nad przepisami krajowymi. W umowie tej czytamy:

Artykuł 12

Należności licencyjne

1. Należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Jednakże należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z jego ustawodawstwem, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

3. Określenie „należności licencyjne” użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Postanowienie to stosuje się odpowiednio do wszelkiego rodzaju wypłat za użytkowanie lub prawo do użytkowania nazwy, zdjęcia lub innych podobnych praw osobistych oraz do wypłat otrzymywanych jako wynagrodzenie za nagranie przez radio lub telewizję występów sportowców lub artystów.

4. Postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony, bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę tam położoną, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, faktycznie wiążą się z działalnością tego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

5. Uważa się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, jeżeli ich płatnikiem jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jednakże, jeżeli osoba płacąca należności licencyjne, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których powstał obowiązek zapłaty należności licencyjnych, a należności te są pokrywane przez ten zakład lub stałą placówkę, wówczas uważa się, iż należności licencyjne powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka.

6. Jeżeli w wyniku szczególnych powiązań między płatnikiem a osobą uprawnioną do należności licencyjnych lub między nimi a osobą trzecią kwota należności licencyjnych płacona za użytkowanie, prawo lub informację, przekracza kwotę, którą płatnik i osoba uprawniona do należności licencyjnych uzgodniliby bez tych powiązań, wówczas postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadwyżka ponad wymienioną kwotę podlega opodatkowaniu zgodnie z ustawodawstwem każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy.

Analiza przepisów art. 21 ust. 1 ustawy oraz umowy pozwala na sformułowanie wniosku, że wynagrodzenie dla podmiotu zagranicznego za użytkowanie oprogramowania bez przeniesienia praw autorskich nie podlega opodatkowaniu u źródła. Potwierdza to utrata linia orzecznicza:

- Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 20 maja 2022 r., I SA/Po 609/21: Wynagrodzenie z tytułu udzielonej licencji na korzystanie z oprogramowania komputerowego nie stanowi należności licencyjnych i nie podlega opodatkowaniu u źródła (w Polsce) zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

- Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 19 stycznia 2022 r., I SA/Gd 1035/21: Wynagrodzenie z tytułu udzielonej licencji na korzystanie z oprogramowania komputerowego nie stanowi należności licencyjnych i nie podlega opodatkowaniu u źródła (w Polsce) zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

- Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 grudnia 2017 r., II FSK 2913/15: Skoro w treści art. 12 ust. 3 umowy polsko-brytyjskiej oraz w art. 12 ust. 3 umowy polsko-niemieckiej nie wymieniono należności z tytułu licencji do korzystania z praw do programów komputerowych (jak uczyniono to w umowach z niektórymi innymi państwami), to nie można uznać, że opłaty za korzystanie z praw autorskich do programu komputerowego stanowią należności licencyjne.

Wszystkie powyższe argumenty, w naszym rozumieniu, uzasadniają nasze stanowisko, które powtórzymy: z tytułu należności wypłacanych zagranicznemu podmiotowi za opisane we wniosku usługi Wnioskodawca nie ma obowiązku wystąpić w roli płatnika podatku u źródła, o którym mowa jest w art. 21 ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”, „ustawa o CIT”):

Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 3 ust. 3 updop:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1) wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

2) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

3) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

4) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

4a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

5) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

6) niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.

Zgodnie z art. 3 ust. 5 updop:

Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 updop.

Na podstawie art. 21 ust. 1 updop:

Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1)z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

- ustala się w wysokości 20% przychodów;

- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 updop:

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2009 r. nr 114 poz. 946), mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

W rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajdą postanowienia zawarte w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec sporządzonej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz.U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90; dalej: „umowa polsko-niemiecka”).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej:

Należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W myśl art. 12 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej:

Jednakże należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z jego ustawodawstwem, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

Definicja należności licencyjnych jest zawarta w art. 12 ust. 3 umowy polsko-niemieckiej, który stanowi, że:

Określenie „należności licencyjne” użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Postanowienie to stosuje się odpowiednio do wszelkiego rodzaju wypłat za użytkowanie lub prawo do użytkowania nazwy, zdjęcia lub innych podobnych praw osobistych oraz do wypłat otrzymywanych jako wynagrodzenie za nagranie przez radio lub telewizję występów sportowców lub artystów.

Stosownie do art. 12 ust. 4 umowy polsko-niemieckiej:

Postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony, bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę tam położoną, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, faktycznie wiążą się z działalnością tego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

W art. 21 updop, wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

W myśl art. 26 ust. 1 updop:

Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

W celu określenia zakresu praw autorskich według polskich przepisów, należy odnieść się do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2509 ze zm., dalej: „UPA”), który stwierdza, że:

Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Jednocześnie jak stanowi art. 1 ust. 2 pkt 1 UPA:

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Zgodnie z art. 74 ust. 1 UPA:

Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Na podstawie art. 74 ust. 4 UPA:

Autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

1) trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

2) tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

3) rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Należy zauważyć, że w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, mieszczą się m.in. przychody z tytułu należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego.

Przepisy ustawy o CIT nie zawierają definicji urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego. Według Słownika języka polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) słowo „urządzenie” oznacza „mechanizm lub zespół mechanizmów, służący do wykonania określonych czynności”. Podobnie według Słownika języka polskiego (PWN Warszawa 1996 r. tom III, str. 575) urządzenie jest rodzajem mechanizmu lub zespołem elementów, przyrządów, służącym do wykonywania określonych czynności, ułatwiającym pracę; urządzenie przeładunkowe, transportowe.

Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), pojęcie „przemysł” oznacza produkcję materialną polegającą na wydobywaniu z ziemi bogactw naturalnych i wytwarzaniu produktów w sposób masowy przy użyciu urządzeń mechanicznych. Natomiast słowo „handel” oznacza działalność polegającą na kupnie, sprzedaży lub wymianie towarów i usług (Słownik języka polskiego www.sjp.pwn.pl). W zakresie pojęcia „przemysł” mieści się także przemysł paliwowo-energetyczny rozumiany jako „dział gospodarki zajmujący się wydobywaniem surowców energetycznych takich jak: węgiel, ropa naftowa i gaz ziemny oraz przetwarzaniem ich w elektrowniach i rafineriach” (por. serwis internetowy wikipedia.org).

Pojęcia przemysłowy, handlowy oznaczają odpowiednio – związany z przemysłem, handlem, mający zastosowanie w przemyśle, handlu (w tym w usługach) itp.

Zatem, pojęcie „urządzenie przemysłowe, naukowe lub handlowe” oznacza rodzaj mechanizmu lub zespół elementów, przyrządów, służący do wykonywania określonych czynności lub ułatwiający pracę, związany z produkcją materialną lub procesem sprzedaży towarów i usług oraz nauką, czyli szeroko rozumianą działalnością komercyjną.

Jak wskazuje Naczelny Sąd Administracyjny (por. wyrok z 6 czerwca 2018 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 1773/16 oraz z 5 czerwca 2018 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 1540/16) przy interpretowaniu pojęcia „urządzenia przemysłowe” trzeba mieć także na uwadze, że jego źródłem jest umowa międzynarodowa. Przy interpretacji pojęć zawartych w treści aktu prawa międzynarodowego istotny jest przede wszystkim cel regulacji. W wersji anglojęzycznej Modelowej Konwencji w sprawie dochodu i majątku OECD, na bazie której sporządzane są umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, pojęciu „urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego” odpowiada zwrot „industrial, commercial, or scientific equipment”. Chodzi tu zatem o wykorzystywanie urządzeń w celach komercyjnych, profesjonalnych, a nie prywatnych, zarówno w działalności przemysłowej, handlowej i naukowej.

Na powyższe wskazuje także NSA w wyroku z 17 lipca 2019 r., sygn. akt II FSK 1308/17 „(…) Pojęciem „urządzenie przemysłowe” posługuje się zarówno umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w art. 12 ust. 3, jak i ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 21 ust. 1 pkt 1. (…) Poszukując znaczenia tego określenia trzeba mieć na względzie, że wykładnia językowa, korzystając ze znaczeń przypisywanych poszczególnym słowom i zwrotom, musi uwzględniać tę cechę języka, że określone znaczenie przypisywać można zarówno poszczególnym wyrazom, jak i zwrotom, zdaniom i zespołem zadań. Każdy wyraz tekstu prawnego może mieć jedno lub więcej znaczeń, a znaczenie zwrotu zbudowanego z kilku wyrazów nie zawsze jest sumą tych znaczeń tych wyrazów. Znaczenie określonego zwrotu użytego w treści przepisu może być ponadto zdeterminowane sposobem ulokowania go w treści zdania, w który został użyty (por. B. Brzeziński „Wykładnia prawa podatkowego”, Gdańsk 2013 r., s. 28). Przy wykładni określenia „urządzenie przemysłowe” trzeba mieć na uwadze cały zwrot odnoszący się do tego pojęcia i sposób jego ulokowania w treści zdania. Część przepisu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT odnosząca się do urządzeń przemysłowych dotyczy wyodrębnionego zbioru rzeczy (urządzeń), których użytkowanie lub prawo użytkowania rodzi określone w tym przepisie konsekwencje podatkowe. Umieszczony między przecinkami zwrot normatywny „w tym również środka transportu”, mający charakter zwrotu wtrąconego, informuje adresata, że w zbiorze urządzeń przemysłowych zawarte są także środki transportu (por. NSA z dnia 3 kwietnia 2012 r., II FSK 1933/10). W tej sytuacji, wyjaśniając sens określenia „urządzenie przemysłowe” nie można wprost odwołać się tylko do znaczenia słownikowego słów „urządzenie” oraz „przemysłowe”, rozumianych odrębnie od znaczenia zawartego w tekście ustawy o CIT, bowiem prowadzić to będzie do błędnych wniosków. Normatywne zaliczenie do urządzeń przemysłowych także środków transportu, i to bez żadnych ograniczeń, wskazuje, że określenie „urządzenia przemysłowe” należy rozumieć możliwe szeroko, jako wszelkie urządzenia, które racjonalnie rzecz biorąc mogą być wykorzystywane w przemyśle. Zaliczenie urządzenia do „urządzeń przemysłowych” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT zależy od obiektywnych cech konstrukcyjnych i użytkowych tego urządzenia, a nie od okoliczności, czy tego w jaki sposób urządzenie to jest w danym okresie wykorzystywane”.

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 października 2016 r., sygn. akt II FSK 2416/14 „(…) Wyjaśniając sens tego pojęcia nie można wprost odwołać się tylko do znaczenia słownikowego pojęć: „urządzenie” oraz „przemysłowe”, rozumianych odrębnie od znaczenia zawartego w tekście Umowy i ustawy podatkowej. Zdaniem składu orzekającego odkodowanie znaczenia słownikowego tych wyrazów i to odrębnie każdego z nich, bez uwzględnienia całego fragmentu treści przepisu, prowadzi do błędnych wniosków. Skoro urządzeniami przemysłowymi są środki transportu, urządzenie handlowe czy też urządzenie naukowe, za chybione trzeba również uznać odwoływanie się przy poszukiwaniu pojęcia urządzenia przemysłowego do KŚT (Klasyfikacji Środków Trwałych). Przy interpretowaniu pojęcia „urządzenia przemysłowe” trzeba mieć także na uwadze, że jego źródłem jest umowa międzynarodowa. Przy interpretacji pojęć zawartych w treści aktu prawa międzynarodowego istotny jest przede wszystkim cel regulacji. Autor skargi kasacyjnej odwołując się do wersji anglojęzycznej Modelowej konwencji w sprawie dochodu i majątku OECD, na bazie której sporządzane są umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zwrócił uwagę, że pojęciu „urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego” odpowiada zwrot „industrial, commercial, or scientific equipment”. Chodzi tu zatem o wykorzystywanie urządzeń w celach komercyjnych, profesjonalnych a nie prywatnych, zarówno w działalności przemysłowej, handlowej i naukowej. Odpowiada temu definicja w polskiej ustawie podatkowej, w której do urządzeń przemysłowych zalicza się środki transportu oraz urządzenia naukowe i handlowe (…)”.

Tym samym, zarówno wykładnia językowa, jak i wykładnia celowościowa, prowadzą do wniosku, że pojęcie urządzenia przemysłowego obejmuje wszelkie urządzenia wykorzystywane w profesjonalnym obrocie, przy czym muszą one być związane z działalnością danego podmiotu. Nie muszą one jednak być wykorzystywane bezpośrednio w procesie produkcji.

Z treści wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca zawarł nową umowę w obszarze nabywania usług IT z podmiotem zagranicznym (Niemcy). Jest to osoba prawna na gruncie prawa niemieckiego. Nabywane są następujące usługi (na fakturze pod jedną pozycją określoną jako „workplace”): usługi w zakresie infrastruktury: Active Directory, WAN, intranet, system telefoniczny, managed M365, zarządzanie bezpieczeństwem IT. Ponadto, Wnioskodawca płaci podmiotowi zagranicznemu za użytkowanie systemu komputerowego SAP, jest tzw. end-user'em, czyli użytkownikiem końcowym. W związku z nabywaniem usług spółka niemiecka udostępnia przestrzeń dyskową - miejsce w chmurze, w celu przetwarzania danych, przechowywania plików, baz danych. Dostępna pojemność na dyskach jest zmienna i wynika z bieżącego zapotrzebowania. Oprogramowania (poza SAP), o których mowa we wniosku, wykorzystywane są w celach komercyjnych. Na dzień złożenia wniosku tylko na rzecz podmiotów wewnątrz grupy kapitałowej. W ramach świadczonych przez spółkę niemiecką usług nie dochodzi do przeniesienia praw autorskich lub pokrewnych, lecz Wnioskodawca posiada licencje na użytkowanie oprogramowania.

Należy zauważyć, że chmura internetowa to rodzaj usługi, która polega na przechowywaniu danych na serwerze usługodawcy. Jak bowiem wynika z internetowego Słownika języka polskiego „chmura” to „wirtualne miejsce w internecie umożliwiające przechowywanie dowolnych danych oraz szybki dostęp do nich z dowolnego urządzenia połączonego z siecią” (https://sjp.pwn.pl).

Infrastruktura informatyczna zarówno w wymiarze fizycznym, jak i wirtualnym stanowi mechanizm lub zespół elementów służących do wykonywania określonych czynności, tym samym należy ją traktować jako urządzenie przemysłowe. Serwery, routery, switch’e oraz firewall’e podobnie jak każdy komputer są „urządzeniami” niezależnie od tego czy urządzenia te funkcjonują w powiązaniu z siecią internetową i wymagają odpowiedniego oprogramowania.

W przedmiotowej sprawie mamy zatem do czynienia z korzystaniem z urządzenia przemysłowego, a więc z uzyskaniem przychodu z tytułu należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego (art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT).

Zdaniem Organu, należności z tytułu usługi udostępniania przestrzeni dyskowej należy zakwalifikować do tej grupy przychodów. Niewątpliwie bowiem urządzenie umożliwiające udostępnianie przestrzeni dyskowej wykorzystywanej do umieszczania w niej informacji (plików) służących wymianie jest urządzeniem przemysłowym. Wyłącznie zdalna forma korzystania z chmury internetowej charakteru tego nie zmienia.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wskazać należy, że wynagrodzenie za usługi udostępniania przestrzeni dyskowej – miejsca w chmurze, a więc urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego mieszczą się w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Oznacza to, że na Wnioskodawcy jako płatniku powstanie obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 26 ustawy o CIT w związku z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Niezależnie od powyższego, należy również zauważyć, że łączna subsumcja art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz powołanych przepisów prawa autorskiego nie pozostawia wątpliwości, że opłaty z tytułu licencji na oprogramowanie komputerowe co do zasady podlegają w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym u źródła.

Stwierdzić należy, że obowiązek pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT dotyczy wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

Zaznaczyć należy, że naliczenie lub nie podatku u źródła w przypadku zakupu licencji na użytkowanie oprogramowania zależy przede wszystkim od tego, jakie dokładnie prawa uzyskuje Wnioskodawca oraz w jaki sposób zamierza nabyte oprogramowanie wykorzystać. Jeżeli zakupiona została licencja na oprogramowanie, czyli produkt, który będzie wykorzystywany zgodnie z przeznaczeniem użytkownika końcowego (będzie użytkowany wyłącznie na własne potrzeby bez prawa do odsprzedaży oraz przekazania do używania podmiotom trzecim praw do korzystania z zakupionego zasobu), podatek u źródła nie będzie naliczany ani pobierany. W takiej sytuacji nie będą wówczas spełnione przesłanki uznania należności za taki zakup za podlegającą opodatkowaniu podatkiem u źródła. Nie stanowią ich bowiem takie opłaty, w zamian za które nie nabywa się praw autorskich bądź praw do dysponowania nimi w stosunku do przedmiotu licencji, nabywca nie będzie dokonywał dalszej odsprzedaży przedmiotu licencji bądź nie będzie udzielał sublicencji i może wykorzystywać przedmiot licencji jedynie do własnych potrzeb.

Jeśli jednak takie oprogramowanie zostało nabyte jako prawo do przetwarzania go w dalszej kolejności na cele realizacji projektów komercyjnych, z czego czerpane będą korzyści finansowe, powstaje co do zasady obowiązek naliczenia podatku u źródła.

Organ zauważa, że tylko jeżeli licencja na wykorzystywanie oprogramowania nie zezwala na jego modyfikowanie, powielanie, kopiowanie lub rozpowszechnianie, jak również nie pozwala na wykorzystywanie przedmiotu licencji w celach komercyjnych (zarobkowych), to mamy wówczas do czynienia z licencją typu end user, z tytułu której należności – na gruncie ustawy o CIT – nie są traktowane jako należności generujące obowiązek podatkowy w zakresie podatku u źródła.

Należy przyjąć, że za należności licencyjne nie uznaje się należności wykorzystywanych dla własnych potrzeb licencjobiorcy (tzw. licencja użytkownika końcowego, „end-user license”).

Tymczasem Wnioskodawca wyjaśnił, iż oprogramowania (poza SAP), o których mowa we wniosku, wykorzystywane są w celach komercyjnych. Nie może być w tym przypadku mowy o wykorzystywaniu licencji na oprogramowanie w zakresie infrastruktury: Active Directory, WAN, intranet, system telefoniczny, managed M365, zarządzanie bezpieczeństwem IT wyłącznie na własne potrzeby Wnioskodawcy.

Skoro więc Wnioskodawca nabył licencję na oprogramowanie jako prawo do przetwarzania jej na cele realizacji projektów komercyjnych (dalsze rozporządzanie nim) z czego czerpane są korzyści finansowe, to powstanie co do zasady obowiązek naliczenia podatku u źródła i Wnioskodawca będzie musiał pobrać podatek u źródła zgodnie z obowiązującą 20% stawką.

Zatem, z tytułu należności wypłacanych zagranicznemu podmiotowi za opisane usługi Wnioskodawca ma obowiązek wystąpić w roli płatnika podatku u źródła, o którym mowa jest w art. 21 ustawy o CIT.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.).

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie