Czy wydatki związane z zakupem towarów i usług na potrzeby wymiany elementów infrastruktury elektroenergetycznej, które następnie zostaną nieodpłatnie... - Interpretacja - 0111-KDIB1-1.4010.398.2023.4.BS

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 10 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.398.2023.4.BS

Temat interpretacji

Czy wydatki związane z zakupem towarów i usług na potrzeby wymiany elementów infrastruktury elektroenergetycznej, które następnie zostaną nieodpłatnie przekazane X, będą stanowić koszty uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki związane z zakupem towarów i usług na potrzeby wymiany elementów infrastruktury elektroenergetycznej, które następnie zostaną nieodpłatnie przekazane X, będą stanowić koszty uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 września 2023 r. (wpływ 25 września 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka”, „B” lub „Wnioskodawca”) z siedzibą w C, zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług, jest producentem (…).

Spółka prowadzi działalność produkcyjną m.in. w Zakładzie BA. W obiekcie tym działa system sterowania i nadzoru sieci elektroenergetycznej SN.

W związku z eksploatacją infrastruktury sieci elektroenergetycznej na potrzeby produkcji prowadzonej przez B niezbędna stała się modernizacja zabezpieczeń oraz telezabezpieczeń w rozdzielni 110 kV. Urządzenia te muszą być skomunikowane z terminalami pola w Głównym Punkcie Zasilającym D (GPZ D). Część prac modernizacyjnych musi być wykonana w GPZ D. Prace te będą obejmować wyłączenie pola linii, demontaż dotychczasowych urządzeń, montaż nowych urządzeń oraz ich konfigurację. Nowe urządzenia, które zostaną zamontowane, nie będą mogły być odłączone od GPZ D bez ich istotnej zmiany.

Prace modernizacyjne obejmujące GPZ D są niezbędne dla dokonania modernizacji zabezpieczeń oraz telezabezpieczeń sieci elektroenergetycznej. Modernizacja ta jest niezbędna dla zapewnienia bezpiecznego korzystania z sieci elektroenergetycznej na potrzeby działalności produkcyjnej w Zakładzie BA.

Spółka zamierza zlecić taką modernizację zabezpieczeń oraz telezabezpieczeń sieci elektroenergetycznej oraz ją sfinansować.

GPZ D, oraz całość infrastruktury składającej się na GPZ D należy do X Sp. z o.o. (dalej: „X”).

X uzależnia umożliwienie Spółce wykonania prac modernizacyjnych infrastruktury elektroenergetycznej stanowiącej własność X, od zawarcia umowy z X. Zgodnie z tą umową, B miałby nieodpłatnie przekazać X wymienione elementy infrastruktury elektroenergetycznej po modernizacji.

Wydatki poniesione na modernizację zabezpieczeń oraz telezabezpieczeń sieci elektroenergetycznej będą związane z działalnością gospodarczą B, gdyż modernizacja ta pozwoli kontynuować produkcję w Zakładzie BA i osiągać przychody.

X Sp. z o.o. i B nie są podmiotami powiązanymi.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo m.in., że:

  1. Nieruchomości położone (…) (Zakład BA) stanowią własność A Sp. z o. o. (dalej jako: „B” albo „Spółka”).
  2. Sieci elektroenergetyczne w Zakładzie w (…) stanowią własność Spółki tak samo jak rozdzielnia 110 kV.

Główny Punkt Zasilającym D (dalej jako: „GPZ D”) jest własnością X Sp. z o.o. (dalej jako „X”). B modernizując własną sieć elektroenergetyczną musi zmodernizować też GPZ D. X nie potrzebuje tej modernizacji. B posiada zgodę X na wykonanie modernizacji w należącym do X GPZ D.

  1. W zamian za przekazanie X zamontowanej przez B infrastruktury w GPZ D X zgodziła się na przeprowadzenie prac modernizacyjnych w GPZ, a w zasadzie w sieci należącej do B. Bez przeprowadzenia modernizacji w GPZ D nie możliwe jest zmodernizowanie zabezpieczeń sieci należącej do B w Zakładzie w (…). Jeżeli tę zgodę uznać za świadczenie wzajemne, to tak w zamian za przekazanie infrastruktury zamontowanej w GPZ D, X umożliwiła B modernizację zabezpieczeń oraz telezabezpieczeń sieci elektroenergetycznej w (…).
  2. X nie zobowiązała się do żadnych innych świadczeń wzajemnych na rzecz B.
  3. Wydatki poniesione na modernizację GPZ D nie zostaną Spółce w żaden sposób zwrócone. Są to wydatki służące zabezpieczeniu źródła przychodów jakim jest (…) i służą prowadzonej przez B działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług; dotyczy to także wydatków poniesionych na modernizację GPZ D.

W tym miejscu należy wyjaśnić, iż rolą zabezpieczeń i telezabezpieczeń sieci elektroenergetycznej jest kontrola oraz sterowanie pracą systemu elektroenergetycznego zarówno w stanach normalnych, jak i zakłóceniowych. Pełnią one funkcje ochronne oraz mają wpływ na pewność pracy systemu elektroenergetycznego, gdyż zajmują się procesami samoczynnego zapobiegania i eliminacji zakłóceń. Urządzenia te kontrolują pracę poszczególnych elementów systemu elektroenergetycznego oraz realizują funkcje doradcze (ostrzegawcze) lub decyzyjne (eliminacyjne), w przypadku zagrożenia lub wystąpienia zakłócenia.

  1. Faktury VAT z tytułu nabycia towarów i usług niezbędnych do modernizacji GPZ D będą wystawiane na B.
  2. Energia elektryczna jest szeroko wykorzystywana w procesie produkcji (…).

Modernizacja zabezpieczeń sieci elektroenergetycznej za pośrednictwem, której ta energia jest dostarczana i rozporowadzana do punktów odbioru, w tym w GPZ D, służyć ma lepszemu zabezpieczeniu sieci elektroenergetycznej Zakładu produkcji (…). Produkcja i sprzedaż (…) jest działalnością opodatkowaną VAT. Aby zmodernizować zabezpieczenia sieci eletroenergetycznej w zakładzie produkcji (…) niezbędna jest modernizacja w GPZ D, który należy do X. Bez modernizacji w GPZ D nie można zmodernizować sieci w zakładzie należącym do B.

Warunkiem zgody na modernizację GPZ D jest przekazanie X nieodpłatnie zmodernizowanych elementów infrastruktury w GPZ D.

Tym samym nieodpłatne przekazanie elementów infrastruktury w GPZ D na rzecz X służy działalności prowadzonej przez B w zakładzie produkcji (…). X tej modernizacji nie potrzebuje, modernizacji GPZ D potrzebuje wyłącznie B na potrzeby (…).

Wydatki te mają na celu zabezpieczenie i rozwój źródła przychodów jakim jest produkcja (…).

Pytanie

Czy wydatki związane z zakupem towarów i usług na potrzeby wymiany elementów infrastruktury elektroenergetycznej, które następnie zostaną nieodpłatnie przekazane X, będą stanowić koszty uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Jak wskazano w piśmie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 stycznia 2022 r.: „kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty” (vide: Pismo z dnia 31 stycznia 2022 r., wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1-2.4010.530.2021.3.MZA, Rozliczenia CIT w związku z przekazaniem gminie wybudowanych dróg, http://sip.mf.gov.pl).

Co więcej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: „do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie, np. koszty ogólne zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym, nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów” (vide: Pismo z dnia 31 stycznia 2022 r., wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1-2.4010.530.2021.3.MZA, Rozliczenia CIT w związku z przekazaniem gminie wybudowanych dróg, http://sip.mf.gov.pl).

Fakt, iż elementy związane z przesyłem mediów zostaną następnie nieodpłatnie przekazane innemu podmiotowi nie niweczy możliwości uznania kosztów związanych z tymi elementami za pośrednie koszty uzyskania przychodu. Jak wskazano w piśmie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 lutego 2023 r., które, co istotne, dotyczyło kosztów przebudowy sieci elektroenergetycznej, następnie nieodpłatnie przekazanej zakładowi energetycznemu: „Oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą, trzeba wziąć pod uwagę jego «celowość». Nie każdy wydatek da się bezpośrednio powiązać z konkretnym przychodem. Tak jest w tym przypadku: Wydatki na przebudowę Linii nie wiążą się bezpośrednio z uzyskaniem przychodu. Jednak pozostawienie Linii w dotychczasowym stanie skutkowałoby niemożliwością realizacji Inwestycji w zaplanowanym zakresie ze względu na ograniczenia techniczne dotyczące istniejącej infrastruktury energetycznej (wykluczenie z użytkowania szerokiego pasa ziemi wzdłuż Linii). Wydatki na tzw. skablowanie Linii zostaną poniesione ze względu na konieczność przystosowania dotychczasowej, napowietrznej linii energetycznej do planowanej budowy nowej siedziby firmy. Celem przebudowy Linii jest pełna realizacja Inwestycji, aby zapewnić Spółce odpowiednią przestrzeń biurową oraz magazynową do dalszego rozwoju działalności gospodarczej, a w konsekwencji - dalszego generowania przychodów. Uznać należy zatem, ze Wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą i poniesiony zostanie w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów” (vide: Pismo z dnia 17 lutego 2023 r., wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-2.4010. 304.2022.1.PK, Wydatki na przebudowę linii energetycznej jako koszt podatkowy, http://sip.mf.gov.pl)

W realiach niniejszej sprawy, modernizacja GPZ D jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania urządzeń produkcyjnych w Zakładzie BA. W ten sposób inwestycja ta przyczynia się do powstania u Wnioskodawcy przychodów. Tym samym koszty ponoszone w związku z modernizacją tych urządzeń mogą być zaliczone przez niego (przypis Organu) do kosztów uzyskania przychodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”),

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Z przepisu tego wynika, że poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Pierwsza z wymienionych przesłanek odnosi się do możliwości przypisania faktu poniesienia kosztu do osoby podatnika. Kosztem uzyskania przychodu mogą być wyłącznie koszty obciążające samego podatnika – wartość ciężarów, jakie ponosi podatnik w toku prowadzenia działalności (funkcjonowania). Poniesienie kosztu w rozumieniu omawianej ustawy jest świadomym, celowym działaniem podatnika. Polega na faktycznym i definitywnym przesunięciu określonej wartości z jego majątku do majątku innego podmiotu. W szczególności, może mieć postać wydatkowania środków pieniężnych bądź przekazania innych wartości majątkowych.

Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł – obiektywnie oceniając – oczekiwać takiego efektu.

Enumeratywnie wymieniony w art. 16 ust. 1 ww. ustawy katalog kosztów niestanowiących kosztów podatkowych nie oznacza bowiem, że inne koszty w nim niewymienione tymi kosztami nie mogą być. W takim przypadku należy badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodów (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów).

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

Generalnie należy więc przyjąć, że kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, w tym także dla zagwarantowania jego funkcjonowania.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje również pojęć: „źródła przychodów”, „zachowanie źródła przychodów”, „zabezpieczenie źródła przychodów. Korzystając z zasad wykładni językowej, można jednak wskazać, że zgodnie ze znaczeniem tych pojęć funkcjonującym na gruncie języka powszechnego (tak: http://sjp.pwn.pl; Słownik języka polskiego. Tom III., pod red. M. Szymczaka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1981; A. Dąbrówka, E. Geller, R. Turczyn, Słownik synonimów, Warszawa 2001):

  • mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”; „przyczyna czegoś”; synonimami tego pojęcia są m.in. zarzewie, czynnik sprawczy, powód, pochodzenie;
  • „zachować”, „zachowywać” oznacza „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „podtrzymać, utrzymać coś”;
  • „zabezpieczać”, „zabezpieczyć” to „zapewnić ochronę przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynić bezpiecznym”, „zapewnić utrzymanie się czegoś w dotychczasowym stanie”, „uczynić coś mocniejszym, trwalszym, odpornym na szkodliwe działanie czegoś”, „zapobiec niszczeniu czegoś”.

Wobec powyższego, źródłem przychodu w rozumieniu ww. ustawy są wszelkie stany, zdarzenia lub czynności (a także zespoły zdarzeń lub czynności), które powodują uzyskiwanie przychodu – są przyczyną jego powstawania. Źródło przychodów można określić szeroko, w sposób ogólny (np. rodzaj działalności prowadzonej przez podatnika), jak i w sposób bardziej precyzyjny (np. stosunek prawny, którego stroną jest podatnik; składnik majątku podatnika). W szczególności, źródłami przychodów są stany, zdarzenia lub czynności będące powodem (podstawą, przyczyną) uzyskania przez podatnika przysporzeń i wartości wymienionych w art. 12 ust. 1 tej ustawy. Zachowaniem albo zabezpieczeniem tych źródeł są natomiast działania podejmowane przez podatnika odpowiednio w celu ich utrzymania (zapobieżenia ich utracie) albo zapobieżenia ich niszczeniu.

Należy przy tym podkreślić, że sam fakt poniesienia danego wydatku w związku z prowadzoną działalnością nie jest decydujący dla uznania, że spełnia on przesłankę celowości, wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie każdy bowiem wydatek ponoszony - co oczywiste - w ramach prowadzonej działalności ma na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła.

Katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów zawarty w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma charakter zamknięty. Ujęte w nim wyłączenia mają różny charakter i pełnią różne funkcje, w szczególności, część spośród nich prowadzi do bezwzględnego wyłączenia określonych rodzajów kosztów z kategorii kosztów podatkowych, część służy limitowaniu wysokości rozpoznawanych przez podatników rodzajów kosztów uzyskania przychodów (uniemożliwia zaliczenie do kosztów podatkowych wartości przewyższających ustalony przez ustawodawcę poziom wydatków), część – „przesunięciu” momentu rozpoznawania określonych kosztów, wykluczeniu ich związku albo powiązaniu ich z konkretnym przychodem lub momentem podatkowym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność produkcyjną m.in. w Zakładzie BA. W obiekcie tym działa system sterowania i nadzoru sieci elektroenergetycznej SN. W związku z eksploatacją infrastruktury sieci elektroenergetycznej na potrzeby produkcji prowadzonej przez B niezbędna stała się modernizacja zabezpieczeń oraz telezabezpieczeń w rozdzielni 110 kV. Urządzenia te muszą być skomunikowane z terminalami pola w Głównym Punkcie Zasilającym D (GPZ D). Część prac modernizacyjnych musi być wykonana w GPZ D. Prace te będą obejmować wyłączenie pola linii, demontaż dotychczasowych urządzeń, montaż nowych urządzeń oraz ich konfigurację. Nowe urządzenia, które zostaną zamontowane, nie będą mogły być odłączone od GPZ D bez ich istotnej zmiany.

Prace modernizacyjne obejmujące GPZ D są niezbędne dla dokonania modernizacji zabezpieczeń oraz telezabezpieczeń sieci elektroenergetycznej. Modernizacja ta jest niezbędna dla zapewnienia bezpiecznego korzystania z sieci elektroenergetycznej na potrzeby działalności produkcyjnej w Zakładzie BA.

Wydatki poniesione na modernizację zabezpieczeń oraz telezabezpieczeń sieci elektroenergetycznej będą związane z działalnością gospodarczą B, gdyż modernizacja ta pozwoli kontynuować produkcję w Zakładzie BA i osiągać przychody.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy wydatki związane z zakupem towarów i usług na potrzeby wymiany elementów infrastruktury elektroenergetycznej, które następnie zostaną nieodpłatnie przekazane X, będą stanowić koszty uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie będzie istniał związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami jakie Wnioskodawca poniesie na modernizację opisanej we wniosku infrastruktury elektroenergetycznej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji, Wnioskodawca będzie mógł wskazane we wniosku wydatki zaliczyć do kosztów podatkowych prowadzonej działalności gospodarczej, o ile nie zostaną one w jakikolwiek sposób zwrócone Wnioskodawcy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy wyłącznie podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast w zakresie podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).