Dotyczy ustalenia czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, w związku z ponoszeniem wydatków na Szkolenia Współpracowników, w świ... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 18 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.294.2023.3.KM

Temat interpretacji

Dotyczy ustalenia czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, w związku z ponoszeniem wydatków na Szkolenia Współpracowników, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty te będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 maja 2023 r. do tut. Organu wpłynął Państwa wniosek z 29 maja 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, w związku z ponoszeniem wydatków na Szkolenia Współpracowników, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, koszty te będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 sierpnia 2023 r. (data wpływu: 16 sierpnia 2023 r.) i pismem z 10 sierpnia 2023 r. (data wpływu: 16 sierpnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka działająca pod firmą: P. Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca jest także czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową należącą do (…) grupy kapitałowej (dalej: „Grupa Kapitałowa”) świadczącej usługi w obszarze IT (marketingu internetowego). W ramach swojej działalności Grupa Kapitałowa, wypracowała szereg rozwiązań w postaci algorytmów i programów służących do rozwoju strategii marketingowych w Internecie. Generalnie rzecz ujmując, Grupa Kapitałowa prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie świadczenia na rzecz klientów usług retargetingu cyfrowego w oparciu o tzw. real-time bidding technology w cyfrowych sieciach reklamowych. Co więcej, Grupa Kapitałowa oferuje swoje usługi polegające na wykorzystaniu innowacyjnych technologii pozwalających na precyzyjne dobieranie odbiorców reklam w celu zwiększenia ilości sprzedaży produktów.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż powierzchni reklamowej (banerów reklamowych) pojawiających się w aplikacji mobilnej oraz na stronie internetowej, w której prezentowane są oferty różnych sieci handlowych (dalej: „Aplikacja”). Aplikacja jest dostępna w sklepach online: (…).

Spółka prowadzi również kampanie reklamowe zmierzające do pozyskania nowych użytkowników, co przekłada się na wzrost atrakcyjności powierzchni reklamowej w Aplikacji.

Ponadto, w skład Grupy Kapitałowej wchodzą spółki, skupiające się na tworzeniu i udostępnianiu oprogramowania dla firm w obszarze social media marketingu i obsługi klienta, a także wsparciu działalności dot. content marketingu oraz influencer marketingu.

Z uwagi na skalę międzynarodowej działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, jak również specyfikę sektora IT, Spółka podejmuje szereg działań mających na celu m.in. poznanie oraz lepsze zrozumienie branży w której działa. Jednym z takich działań jest udział współpracowników Wnioskodawcy – osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą i świadczących usługi na rzecz Spółki w trybie business-to-business, tzw. „B2B” (dalej: „Współpracownicy”), w szkoleniach/kursach, które można podzielić na następujące typy:

1. szkolenia bezpośrednio związane z zakresem świadczonych usług przez Współpracownika na rzecz Spółki;

2. szkolenia, których tematyka nie jest związana bezpośrednio z konkretnymi usługami świadczonymi przez Współpracownika na rzecz Spółki, ale może mieć wpływ na ogólny rozwój pożądanych kompetencji danego Współpracownika, które są często niezbędne współpracy ze Spółką;

(dalej: „Szkolenia”).

Celem Szkoleń jest zwiększenie kompetencji Współpracownika Spółki, ulepszenie jakości świadczonych przez niego usług oraz motywowanie Współpracownika Wnioskodawcy do bardziej efektywnej/wydajnej pracy na rzecz Spółki. Szkolenia są również niezbędne dla prawidłowego wykonywania pracy i realizacji zlecenia dla Spółki.

Fakt poniesienia przez Spółkę wydatków na Szkolenia nie ma wpływu na wysokość wynagrodzenia przysługującego i wypłacanego współpracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o współpracy. Współpracownicy otrzymują wynagrodzenie ustalone w umowie z danym Współpracownikiem.

Finansowanie Szkoleń nie jest elementem takiej umowy. Poniesienie tego wydatku – czyli sfinansowanie Szkolenia – jest jednak wydatkiem niezbędnym w aspekcie zwiększenia efektywności wykonania zlecenia dla klienta Spółki, a w efekcie, zwiększenia szans na uzyskanie przychodu.

Współpracownicy Wnioskodawcy prowadzą własną działalność gospodarczą. Niemniej jednak, są stałym elementem całego zespołu Spółki, uczestnicząc w projektach przez nią realizowanych. Jednocześnie Współpracownicy nie są klientami Spółki.

W związku z powyższym opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy wydatki ponoszone na szkolenie Współpracowników będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT w związku z zakupem Szkoleń.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał m.in., że:

a) szkolenia bezpośrednio związane z zakresem świadczonych usług przez Współpracownika na rzecz Spółki

Szkolenia Współpracowników związane bezpośrednio z zakresem świadczonych usług mogą być przeprowadzane zarówno stacjonarnie (zarówno w Polsce jak i zagranicą) jak i zdalnie (połączenie przez środki komunikacji elektronicznej – na przykład: Teams/Skype/Google Meets).

Co do zasady o tym, gdzie odbywa się dane szkolenie decyduje organizator szkolenia (profesjonalny podmiot organizujący szkolenie).

Decyzja o wyborze konkretnego szkolenia nie zależy od miejsca, w którym się odbywa, lecz od atrakcyjności oferty szkoleniowej, prezentowanej przez dany ośrodek szkoleniowy/centrum szkoleniowe/inne podmioty organizujące szkolenia. Poprzez atrakcyjność oferty szkoleniowej, Wnioskodawca rozumie między innymi tematykę szkolenia (przydatność w zw. z zakresem świadczonych przez Współpracownika usług), jakość szkolenia, dostępność oferty szkoleniowej na rynku oraz konkurencyjność ceny szkolenia.

b) szkolenia, których tematyka nie jest związana bezpośrednio z konkretnymi usługami świadczonymi przez Współpracownika na rzecz Spółki, ale może mieć wpływ na ogólny rozwój pożądanych kompetencji danego Współpracownika, które często są niezbędne do współpracy ze Spółką

Podobnie jak w przypadku szkoleń bezpośrednio związanych z zakresem świadczonych usług, szkolenia, których tematyka nie jest bezpośrednio związana z zakresem świadczonych usług mogą być przeprowadzane zarówno stacjonarnie (w Polsce lub zagranicą) jak i zdalnie (połączenie przez środki komunikacji elektronicznej – na przykład: Teams/Skype/Google Meets).

Co do zasady o tym, gdzie odbywa się dane szkolenie decyduje organizator szkolenia (profesjonalny podmiot organizujący szkolenie).

c) szkolenia bezpośrednio związane z zakresem świadczonych usług przez Współpracownika na rzecz Spółki

Wnioskodawca nie jest w stanie jednoznacznie wskazać czasu trwania szkoleń. Na rynku usług szkoleniowych dostępne są szkolenia związane z zakresem usług świadczonych przez Współpracowników, które mogą trwać zarówno kilka godzin jak i kilka dni. Czas trwania szkolenia zależy od oferty szkoleniowej prezentowanej przez ośrodki szkoleniowe/centra szkoleniowe/inne podmioty organizujące szkolenia. Współpracownik wraz ze Spółką dokonują wyboru szkoleń w zależności od ich biznesowej użyteczności (związku z zakresem świadczonych usług), nie zaś samego czasu trwania (z uwzględnieniem codziennych obowiązków Współpracownika związanych z wykonywaniem zadań w ramach umowy zawartej ze Spółką).

W ramach wydatku na szkolenia, Wnioskodawca nie finansuje atrakcji turystycznych oraz wypoczynkowych dla Współpracowników.

d) szkolenia, których tematyka nie jest związana bezpośrednio z konkretnymi usługami świadczonymi przez Współpracownika na rzecz Spółki, ale może mieć wpływ na ogólny rozwój pożądanych kompetencji danego Współpracownika, które często są niezbędne do współpracy ze Spółką

Wnioskodawca nie jest w stanie jednoznacznie wskazać czasu trwania szkoleń. Na rynku usług szkoleniowych dostępne są szkolenia związane z rozwojem ogólnych kompetencji biznesowych Współpracownika, które mogą trwać zarówno kilka godzin jak i kilka dni. Czas trwania szkolenia zależy od oferty szkoleniowej prezentowanej przez ośrodki szkoleniowe/centra szkoleniowe/inne podmioty organizujące szkolenia. Współpracownik wraz ze Spółką dokonują wyboru szkoleń w zależności od ich biznesowej użyteczności (analizy jakie biznesowe kompetencje Współpracownika byłyby przydatne we Współpracy ze Spółką), nie zaś samego czasu trwania (z uwzględnieniem codziennych obowiązków Współpracownika związanych z wykonywaniem zadań w ramach umowy zawartej ze Spółką).

W ramach wydatku na szkolenia, Wnioskodawca nie finansuje atrakcji turystycznych oraz wypoczynkowych dla Współpracowników.

e) szkolenia bezpośrednio związane z zakresem świadczonych usług przez Współpracownika na rzecz Spółki

W przypadku, w którym Współpracownik dokonuje zakupu szkolenia, następnie zaś Spółka na podstawie przedstawionych dowodów dokonuje zwrotu równowartości szkolenia, sfinansowanie szkoleń wiąże się z koniecznością przekazania dowodu uiszczenia wpłaty za szkolenie oraz dowodu potwierdzającego zakup usługi szkoleniowej Spółce. W ten sposób, Współpracownik jest zobowiązany, do udowodnienia w sposób pośredni, że uczestniczył w danym szkoleniu oraz że dokonał za nie zapłaty. Niemniej, Współpracownik nie jest zobowiązany do spełnienia dodatkowych warunków, prócz opisanych powyżej. Model stosowany przez Spółkę nie przewiduje sytuacji, w których Współpracownik byłby zobowiązany do zwrotu poniesionych kosztów Szkoleń. Weryfikacja zdobytych umiejętności odbywa się poprzez realizację przez Współpracownika codziennych zadań wykonywanych na rzecz Spółki.

f) szkolenia, których tematyka nie jest związana bezpośrednio z konkretnymi usługami świadczonymi przez Współpracownika na rzecz Spółki, ale może mieć wpływ na ogólny rozwój pożądanych kompetencji danego Współpracownika, które często są niezbędne do współpracy ze Spółką

g) szkolenia bezpośrednio związane z zakresem świadczonych usług przez Współpracownika na rzecz Spółki

To, którzy Współpracownicy w danym czasie biorą udział w szkoleniach zależy od dostępności oferty szkoleniowej. W szkoleniach mają możliwość brać udział wszyscy Współpracownicy po zawarciu umowy o świadczenie usług ze Spółką, jeżeli tylko szkolenia będą miały związek z zakresem świadczonych przez nich usług (również w rozumieniu ogólnego rozwoju pożądanych kompetencji, niezbędnych do współpracy ze Spółką – punkt „b” poniżej). Spółka umożliwia udział w szkoleniach weryfikując, czy szkolenie ma związek z zakresem świadczonych przez Współpracownika usług - Współpracownik wypełnia wniosek o finansowanie szkolenia określając rodzaj (przedmiot/temat) szkolenia, podając nazwę podmiotu prowadzącego szkolenie oraz określając koszt szkolenia. Współpracownicy nie są udziałowcami Spółki.

h) szkolenia, których tematyka nie jest związana bezpośrednio z konkretnymi usługami świadczonymi przez Współpracownika na rzecz Spółki, ale może mieć wpływ na ogólny rozwój pożądanych kompetencji danego Współpracownika, które często są niezbędne do współpracy ze Spółką

To, którzy Współpracownicy w danym czasie biorą udział w szkoleniach zależy od dostępności oferty szkoleniowej. W szkoleniach mają możliwość brać udział wszyscy Współpracownicy po zawarciu umowy o świadczenie usług ze Spółką, jeżeli tylko szkolenia będą miały związek z zakresem świadczonych przez nich usług (również w rozumieniu ogólnego rozwoju pożądanych kompetencji, niezbędnych do współpracy ze Spółką). Spółka umożliwia udział w szkoleniach weryfikując czy szkolenie będzie miało wpływ na rozwój kompetencji danego Współpracownika - Współpracownik wypełnia wniosek o finansowanie szkolenia określając rodzaj (przedmiot/temat), szkolenia, podając nazwę podmiotu prowadzącego szkolenie oraz określając koszt szkolenia. Współpracownicy nie są udziałowcami Spółki.

i) szkolenia bezpośrednio związane z zakresem świadczonych usług przez Współpracownika na rzecz Spółki

Finansowanie szkoleń przez Spółkę współpracującą z Współpracownikami jest utartą praktyką rynkową (praktykowaną przez podmioty konkurencyjne na rynku reklamy internetowej/IT).

Z potencjalną odmową finansowania szkoleń przez Spółkę związane jest następujące ryzyko:

- w przypadku konieczności finansowania szkoleń we własnych zakresie, Współpracownicy mniej chętnie rozwijaliby wiedzę niezbędną do świadczenia usług na rzecz Spółki, co mogłoby przyczynić się do konieczności podjęcia współpracy z kolejnymi/innymi specjalistami (posiadającymi dane kompetencje), a w związku z tym Spółka byłaby zmuszona do zwiększenia kosztów (związanych z poszukiwaniem kolejnych specjalistów),

- jak wynika z obserwacji rynku – finansowanie szkoleń dla Współpracowników jest utartą praktyką. Tym samym, Współpracownicy mogliby mniej chętnie nawiązywać stosunek współpracy ze Spółką bądź z niego rezygnować, co z kolei, również mogłoby przyczynić się do zwiększenia kosztów związanych z nawiązaniem współpracy z kolejnymi podmiotami oraz do potencjalnego zmniejszenia przychodu.

j) szkolenia, których tematyka nie jest związana bezpośrednio z konkretnymi usługami świadczonymi przez Współpracownika na rzecz Spółki, ale może mieć wpływ na ogólny rozwój pożądanych kompetencji danego Współpracownika, które często są niezbędne do współpracy ze Spółką

Finansowanie szkoleń przez Spółkę współpracującą z Współpracownikami jest utartą praktyką rynkową (praktykowaną przez podmioty konkurencyjne na rynku reklamy internetowej/IT).

Z potencjalną odmową finansowania szkoleń przez Spółkę związane jest następujące ryzyko:

- w przypadku konieczności finansowania szkoleń we własnych zakresie, Współpracownicy mniej chętnie rozwijaliby wiedzę niezbędną do współpracy ze Spółką, co mogłoby przyczynić się do konieczności podjęcia współpracy z kolejnymi/innymi specjalistami (posiadającymi dane kompetencje), a w związku z tym Spółka byłaby zmuszona do zwiększenia kosztów (związanych z poszukiwaniem kolejnych specjalistów),

k) szkolenia bezpośrednio związane z zakresem świadczonych usług przez Współpracownika na rzecz Spółki

Koszty Szkoleń obejmują w szczególności kursy, zajęcia tematyczne oraz szkolenia, które świadczone są bezpośrednio przez podmiotu wyspecjalizowane w prowadzeniu tego typu wydarzeń.

Spółka pragnie podkreślić, że nie dokonuje zwrotu kosztów wydatków niezwiązanymi ze szkoleniami – tj. wydatków związanych z rozrywką bądź atrakcjami turystycznymi niezwiązanymi ze szkoleniami.

l) szkolenia, których tematyka nie jest związana bezpośrednio z konkretnymi usługami świadczonymi przez Współpracownika na rzecz Spółki, ale może mieć wpływ na ogólny rozwój pożądanych kompetencji danego Współpracownika, które często są niezbędne do współpracy ze Spółką

Koszty Szkoleń obejmują w szczególności kursy, zajęcia tematyczne oraz szkolenia, które świadczone są bezpośrednio przez podmiotu wyspecjalizowane w prowadzeniu tego typu wydarzeń.

m) szkolenia bezpośrednio związane z zakresem świadczonych usług przez Współpracownika na rzecz Spółki

Jak zostało podniesione przez Wnioskodawcę w treści złożonego Wniosku, w ocenie Spółki, istnieje wyraźny związek przyczynowo–skutkowy między wydatkami na szkolenia a przychodem Spółki. Szkolenia związane z zakresem świadczonych usług przez Współpracownika pozwalają na podnoszenie kwalifikacji, wiedzy i kompetencji Współpracowników w zakresie wykonywanych zadań. W związku z tym, Współpracownicy nabywając konkretną wiedzę mogą zwiększać profesjonalizm swoich usług, przyczyniając się tym samym do zwiększenia (osiągnięcia) przychodu Spółki (poprzez udział w nowych projektach, na który to udział pozwala im zdobyta wiedza) oraz ograniczenia kosztów. Jednocześnie, finansowanie kosztów szkoleń stanowi standard/praktykę w branży, w której działa Spółka, której brak wdrożenia w Spółce skutkowałby ryzykiem zakończenia współpracy przez aktualnych Współpracowników i trudności w pozyskaniu nowych.

n) szkolenia, których tematyka nie jest związana bezpośrednio z konkretnymi usługami świadczonymi przez Współpracownika na rzecz Spółki, ale może mieć wpływ na ogólny rozwój pożądanych kompetencji danego Współpracownika, które często są niezbędne do współpracy ze Spółką

Jak zostało podniesione przez Wnioskodawcę w treści złożonego Wniosku, w ocenie Spółki, istnieje związek przyczynowo–skutkowy między wydatkami na szkolenia a przychodem Spółki. Szkolenia mające wpływ na ogólny rozwój kompetencji danego Współpracownika pozwalają na podnoszenie kwalifikacji, wiedzy i kompetencji Współpracowników w zakresie wykonywanych zadań. Współpracownicy, rozwijając ogólne kompetencje, mogą zwiększać profesjonalizm swoich usług, przyczyniając się tym samym do zwiększenia (osiągnięcia) przychodu Spółki (poprzez udział w nowych projektach, na który to udział pozwala im zdobyta wiedza) oraz ograniczenia kosztów. Jednocześnie, finansowanie kosztów szkoleń stanowi standard/praktykę w branży, w której działa Spółka, której brak wdrożenia w Spółce skutkowałby ryzykiem zakończenia współpracy przez aktualnych Współpracowników i trudności w pozyskaniu nowych.

Finansowanie szkoleń na rzecz Współpracowników (Freelancerów, Zleceniobiorców, etc.), zarówno o tematyce bezpośrednio związanej z umową jak i szkoleń, których tematyka nie jest związana bezpośrednio z konkretnymi usługami jest utartą praktyką rynkową. Wnioskodawca pragnie przywołać jedną z najnowszych interpretacji indywidualnych w tym zakresie (interpretacja z dnia 13 lipca 2023 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.228.2023. 2.PK), w której to interpretacji Wnioskodawca podkreślił, że w Spółce realizowane są następujące szkolenia:

a) szkolenia branżowe, które mogą zostać wykorzystane przez Freelancera przy realizacji kolejnych Projektów - np. kursy z programowania, kursy zawodowe, szkolenia z konkretnych języków programowania, kursy certyfikacyjne;

b) szkolenia z tzw. kompetencji miękkich, których tematyka nie jest/nie będzie związana bezpośrednio z konkretnymi Projektami, ale ma wpływ na ogólny sposób realizacji Projektów przez danego Freelancera, a także na nabycie lub rozwój kompetencji danego Freelancera pożądanych (często niezbędnych) we współpracy ze Spółką.

Natomiast jak wskazał organ podatkowy: „Poprzez finansowanie Szkoleń Spółka podnosi kwalifikacje Freelancerów, które są przez nich wykorzystywane do wykonywania zadań na rzecz Spółki Stwierdzić należy, że wydatki ponoszone przez Państwa na Szkolenia dla Freelancerów spełniają przesłanki uznania ich za koszty uzyskania przychodów”.

Tym samym, organ podatkowy wydając pozytywną interpretację na rzecz wnioskodawcy, potwierdził, że wydatki na szkolenia mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy, ponieważ wpływają na zachowanie, zabezpieczenie źródła przychodów lub osiąganie przychodów z tego źródła.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, w związku z ponoszeniem wydatków na Szkolenia Współpracowników, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty te będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z ponoszeniem wydatków na szkolenie współpracowników, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), koszty te będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Koszty uzyskania przychodów – zasady ogólne.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Treść przywołanej regulacji implikuje wniosek, iż dla możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów podatkowych na gruncie ustawy o CIT konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:

1. istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a osiągnięciem przychodu, zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła;

2. właściwe udokumentowanie wydatku;

3. wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów;

4. wydatek został poniesiony przez podatnika i ma charakter definitywny.

Zdaniem Wnioskodawcy, w kontekście powyższego przepisu, możliwe jest zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów świadczeń niewynikających z kontraktów/umów w typie tzw. „B2B”.

W ocenie Wnioskodawcy, w ustawie o CIT – w odniesieniu do wskazanych w opisie stanu faktycznego wydatków – zastosowanie znajdują ww. zasady ogólne kwalifikacji danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

Związek wskazanych wydatków z przychodem.

W ocenie Wnioskodawcy, w kontekście powyższego należy wskazać, że przy określaniu czy dany wydatek może być uznany za koszt, istotna jest jego celowość tzn. konieczne jest, aby jego poniesienie było ukierunkowane na osiągnięcie przychodu, zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła.

Drugorzędne znaczenie ma przy tym fakt, czy wydatek ostatecznie doprowadzi do powstania przychodu – ustawodawca formułując powyższą regulację położył nacisk na możliwość przypisania działaniom podatnika przymiotu celowości i zasadności, poprzez przyjęcie, iż przychód na którego osiągnięcie (zachowanie, zabezpieczenie) ukierunkowane są te działania ma jedynie potencjalny charakter. Ponadto, powszechnie akceptowany jest pogląd, iż nie jest konieczne, aby poniesiony wydatek można było powiązać z określonym przychodem w sposób bezpośredni - istnieją wydatki, które jako koszty ponoszone na działalność ogólną danego podmiotu przyczyniają się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów w sposób pośredni.

W ustawach o podatku dochodowym nie wskazano wprost, co należy rozumieć przez poniesienie kosztu „w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów”. Kwestie te wyjaśnił m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach indywidualnych z 24 sierpnia 2016 r. (Znak: IBPB-1-3/4510-717/16-1/APO lub Znak: IBPB-1-1/4510-203/16-1/DW).

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w powyższych interpretacjach wyjaśnił, że: „(...) przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu” oraz „(...) zdefiniowanie celu osiągnięcia przychodu nie może być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w (...) art. 15 ust. 1 ww. ustawy nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu. Możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodów uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że poniesiony wydatek przysporzy mu spodziewanego przychodu lub przyczyni się do zabezpieczenia źródła przychodów”.

Ponadto, w judykaturze zwraca się uwagę, że za kierunkowe kryterium wykładni art. 15 ust. 1 ustawy o CIT trzeba przyjąć kryterium celu poniesionego kosztu. Wiąże się ono z zamiarem działania podatnika zdeterminowanym na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła, a tym samym we wpływie (bezpośrednim lub pośrednim) ponoszonego wydatku na powstanie lub zwiększenie osiąganego przychodu lub we wpływie na zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła. W tym kontekście istotne jest również, aby ocena zachowania podatnika, kwalifikującego określony wydatek jako koszt podatkowy, była dokonywana z perspektywy jego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wiedzy na temat tego, czy dany wydatek może obiektywnie przyczynić się do realizacji pożądanego celu - osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła - co jednak oczywiście nie oznacza, że cel ten musi być zawsze osiągnięty (m.in. w wyroku WSA w Bydgoszczy z 22 października 2019 r., sygn. akt I SA/Bd 501/19).

Podkreśla się także, że użyty w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT termin „w celu”, oznacza pozostawanie wydatku w takim związku z przychodem lub zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła, że poniesienie go ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, tzn. czy z punktu widzenia obiektywnych przesłanek racjonalne jest poniesienie wydatku mające na celu dążenie do osiągnięcia przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zatem oceniać racjonalność określonego działania. Ponadto istotna jest ocena, czy w istocie poniesiony koszt będzie pośrednio bądź bezpośrednio pozostawał w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wskazuje się także, że przy interpretacji omawianego przepisu należy uwzględnić także dynamikę procesów i zjawisk gospodarczych. Istotne jest więc, aby kwalifikując, dany wydatek, jako koszt podatkowy uwzględniać również kwestię logicznego ciągu zdarzeń determinujących określone i konkretne działania podatnika. Należy zatem oceniać racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu, a fakt, że podatnik nie osiągnął oczekiwanego efektu gospodarczego nie dyskwalifikuje poniesionego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu. Należy bowiem zauważyć, że w procesie działań gospodarczych przedsiębiorca dąży nie tylko do maksymalizacji przychodów ale i minimalizacji strat (por. wyrok WSA w Gliwicach z 25 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/GI 1331/18, i powołane tam orzecznictwo).

Wnioskodawca pragnie wskazać również, iż Słownik Języka Polskiego wskazuje, że przez pojęcie „osiągnąć” należy rozumieć jako „uzyskać coś”, przez „zachować” zaś należy rozumieć „dochować coś w stanie niezmienionym, nienaruszonym, utrzymać”. Termin „zabezpieczyć” oznacza z kolei „uczynić bezpiecznym, dać ochronę, ochronić”. Przyjmuje się, iż koszty związane z osiągnięciem przychodu oznaczają koszty związane (chociażby potencjalne) z jego wygenerowaniem. Koszty związane z zachowaniem źródła przychodów oznaczają z kolei wydatki poniesione, aby przychody z danego źródła występowały w stanie nienaruszonym (niezmienionym) oraz aby źródło to w dalszym ciągu istniało. Koszty związane z zabezpieczeniem źródła przychodów określane są zaś jako koszty, które podatnik poniósł w związku z ochroną istniejącego źródła przychodów, tak aby zapewnić mu bezpieczne funkcjonowanie.

Uczestnictwo współpracowników Spółki w Szkoleniach bezsprzecznie podnosi poziom wiedzy i kwalifikacje kadry Wnioskodawcy, a także zaangażowanie/motywację w świadczeniu usług na rzecz Wnioskodawcy, co w konsekwencji skutkuje umocnieniem pozycji rynkowej Spółki. Wyraża się ona poprzez zwiększenie jakości w zakresie obsługi klientów Spółki, poprawą wydajności i organizacji pracy, a także dysponowaniem przez Wnioskodawcę profesjonalnym zespołem posiadającym odpowiednie kompetencje do wykonywania określonego typu usług. W ocenie Wnioskodawcy, profesjonalizacja współpracowników w sposób pośredni skutkuje zwiększeniem przychodów Spółki tj. przekłada się na całokształt jej funkcjonowania oraz jakości świadczonych usług.

Dlatego też, w ocenie Spółki można bez wątpienia wskazać na, istnienie związku przyczynowo–skutkowego między wydatkami na Szkolenia a przychodem Spółki.

Szkolenia pozwalają na:

1.podnoszenie kwalifikacji, wiedzy i kompetencji Współpracowników;

2.mają pozytywny wpływ na ich zaangażowanie i motywację w świadczeniu usług na rzecz Spółki oraz na budowę/umacnianie pozycji rynkowej Spółki (poprzez zwiększenie jakości świadczonych usług, poprawę wydajności i organizacji pracy, dysponowaniem wyszkolonym zespołem posiadającym odpowiednie kompetencje do realizacji swoich zadań w kontekście zleceń od klientów). Poprzez budowanie więzi z danym podmiotem, Szkolenia mają także wpływ na zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów - posiadanie kompetentnego zespołu (tu: „Współpracowników”) jest kluczowe dla sprawnego działania każdego przedsiębiorcy. To ich praca bowiem i jej efekty pozwalają de facto na funkcjonowanie tego podmiotu i prowadzenie przez niego działalności gospodarczej;

3.Szkolenia stanowią, obok wynagrodzenia, także czynnik, który może wpływać na decyzję danego Współpracownika o rozpoczęciu lub kontynuowaniu współpracy z danym podmiotem. W szczególności zapewnienie dostępu do szkoleń może więc mieć wpływ na możliwość zawarcia/kontynuowania współpracy z najlepszymi specjalistami w danej dziedzinie.

Jak wskazywano wcześniej, istnienie związku przyczynowo–skutkowego jest kluczowym elementem dla możliwości rozpoznania kosztu podatkowego u danego podatnika. Zdaniem Spółki wydatek na Szkolenia należy uznać za celowy, racjonalny i związany z osiągnięciem, zachowaniem i zabezpieczeniem źródła przychodów.

Właściwe udokumentowanie wydatku.

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż ustawodawca nie określił wymogów formalnych odnośnie dokumentacji poniesionych kosztów. W związku z tym każdy wydatek, który został udokumentowany w taki sposób, że możliwe jest zweryfikowanie przesłanek z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, może być przez podatnika zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. W ocenie Wnioskodawcy, bez znaczenia w świetle przywołanej regulacji art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, pozostaje więc forma dowodu uzasadniającego poniesienie danego wydatku. Wskazany przepis prawa nie określa sposobu w jaki powinna być przechowywana dokumentacja podatkowa.

Równocześnie można zauważyć, że na gruncie prawa podatkowego obowiązuje zasada otwartego katalogu środków dowodowych. Zgodnie z art. 180 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (tj. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.; dalej: „Op.”), jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Taka wykładnia oznacza zatem, że wydatek może zostać udokumentowany również w inny sposób niż za pomocą faktury.

Podobnie do powyższego zagadnienia podchodzą również sądy administracyjne. Tytułem przykładu, Wnioskodawca pragnie przywołać treść wyroku NSA z 15 maja 2018 roku (sygn. akt II FSK 1034/16), w którym to sąd stwierdził, że: „Natomiast możliwość rozpoznania kosztu mimo braku faktury/rachunku zarezerwowana jest wyłącznie do przypadków, gdy brak ten ma charakter trwały; nie chodzi tu zatem o chwilowy brak faktury, wynikający z normalnego toku czynności wystawiającego ją podmiotu, czy nawet opóźnienia po jego stronie, ale o przypadki, kiedy faktura/rachunek w ogóle nie będą wystawione”.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Wyłączenie z katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jako kolejny warunek zaliczenia danego wydatku w koszty uzyskania przychodów wskazuje jego wyłączenie z katalogu określonym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Ustawodawca w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT wskazał w sposób enumeratywny wydatki, które nie mogą stanowić kosztów podatkowych. W ocenie Wnioskodawcy, wydatki poczynione na Szkolenia nie zostały wymienione w omawianym katalogu.

Definicji pojęcia „reprezentacja” dokonał Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11: „Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że „reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia. Ponownie podkreślić należy, że dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy”.

Zdaniem Wnioskodawcy, odnosząc się do wydatków na Szkolenia należy wskazać, że uczestnictwo współpracowników Wnioskodawcy w Szkoleniach ma na celu podniesienie poziomu wiedzy i kwalifikacji kadry, a także zaangażowania i motywacji w świadczeniu usług na rzecz Wnioskodawcy, co w konsekwencji skutkuje umocnieniem pozycji rynkowej Spółki, poprzez zwiększenie jakości obsługi klientów, poprawę wydajności i organizacji pracy. Niemniej jednak, w tym miejscu należy wskazać, że w opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowana przywołany wyżej przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Jak podaje Wnioskodawca, wydatki będące przedmiotem analizy, ponoszone są oraz będą w przyszłości przez Wnioskodawcę w ramach zawartych kontraktów oraz tylko na czas ich trwania. Celem Szkoleń nie jest bowiem wykreowanie pozytywnego wizerunku Spółki, gdyż nie biorą w nich udziału bezpośredni klienci Spółki, będący ostatecznymi nabywcami produktów czy potencjalni klienci. Szkolenia mają charakter wyłącznie wewnętrzny, nie zaś zewnętrzny (reprezentacyjny), gdyż organizowane są dla osób świadczących na rzecz Spółki określone zadania. W konsekwencji, Szkolenia są niezbędne dla pełnej realizacji zobowiązań przez jego uczestników w sposób zgodny z wytycznymi Spółki. Co więcej, że Szkolenia nie mają charakteru kreowania wizerunku Spółki w stosunku do konkretnych osób. Celem Szkoleń jest m.in. przekazanie informacji, których zakres wykonywania działań pokrywa się z ich tematyką świadczenia usług na rzecz Spółki, bądź może mieć wpływ na ogólny rozwój pożądanych kompetencji danego Współpracownika, które są często niezbędne współpracy ze Spółką. Powyższe, w ocenie Wnioskodawcy wyklucza zakwalifikowanie kosztów Szkoleń jako wydatków o charakterze reprezentacyjnym.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, wymienionych wydatków nie można zakwalifikować do kategorii kosztów poniesionych na reprezentację, tj. uregulowanych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Poniesienie wydatku i jego definitywny charakter.

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, iż kolejną przesłanką wskazaną w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT jest poniesienie wydatku i jego definitywny charakter. Poniesienie kosztu – w potocznym rozumowaniu tego pojęcia - oznacza pokrycie danego wydatku z własnych środków majątkowych podatnika.

Z kolei, obciążenie majątku podatnika określonym kosztem oznacza również, że taki wydatek nie może zostać podatnikowi w żaden sposób zwrócony, bądź refakturowany na inny podmiot. W efekcie, poniesiony wydatek powinien mieć charakter definitywny (por. orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 marca 1996 r. sygn. akt SA/Ka 332/95).

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wymienione koszty Szkoleń są pokrywane ze środków pieniężnych Spółki oraz nie są w jakikolwiek sposób zwracane/refakturowane.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki dotyczące Szkoleń należy uznać za poniesione i o definitywnym charakterze.

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż przedstawione stanowisko, znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”, „DKIS”), w szczególności w:

1. interpretacji indywidualnej z dnia 10 listopada 2022 r. (Znak: 0114-KDIP2-2.4010.53. 2022.3.AP), w której organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe, potwierdzając jednocześnie, że koszty dla współpracowników będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów;

2. interpretacji indywidualnej z dnia 30 sierpnia 2018 r. (Znak: 0114-KDIP2-1.4010.287. 2018.1.KS), w której organ podatkowy stanął na stanowisku, wskazując że: „(...) w opisanym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowana przywołany wyżej przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. Jak podaje Wnioskodawca, wydatki będące przedmiotem analizy, ponoszone są przez Wnioskodawcę w ramach zawartych kontraktów, tylko na czas trwania kontraktu i skalkulowane w wynagrodzeniu współpracowników, co wyklucza zakwalifikowanie ich jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym. Podsumowując, wydatki, ponoszone przez Wnioskodawcę zarówno na organizację szkoleń/konferencji współpracowników, jak i na pakiet benefitów dla współpracowników mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, wynikają z zawartych kontraktów ze współpracownikami, zostały skalkulowane w wynagrodzeniu za usługi współpracowników, a przede wszystkim są skierowane na zwiększenie uzyskiwanych przychodów”.

Co więcej, powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w innych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, w szczególności wskazać należy następujące rozstrzygnięcia:

1. z dnia 10 listopada 2015 r. (Znak: ILPB3/4510-1-380/15-3/JG), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu potwierdził możliwość zaliczenia w koszty podatkowe wydatku na szkolenia, zarówno dla swoich pracowników, jak i pracowników kontrahentów będących dystrybutorami niewyłącznymi produktów wywarzanych przez podatnika;

2. z dnia 30 lipca 2015 r. (Znak: IBPB-1-3/4510-67/15/IŻ), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach podkreślił, iż: „przechodząc do zbadania istnienia związku przyczynowego, jaki winien zachodzić pomiędzy wydatkiem a przychodem podatkowym, należy zauważyć, że wydatki związane z organizacją szkoleń, które Spółka poniesie m.in. na wynajem pokoi hotelowych dla handlowców, zakup usług gastronomicznych (wyżywienie, napoje, catering), koszty materiałów szkoleniowych oraz wieczorny posiłek zostaną poniesione – jak wskazała Spółka – w celu zwiększenia motywacji pracowników oraz zwiększenia efektywności pracy zespołów, a także podniesienia kwalifikacji osób uczestniczących w szkoleniach, co w dalszej perspektywie może przyczyniać się do poprawy atmosfery pracy i w konsekwencji do zwiększenia wydajności i efektywności pracy z przełożeniem na uzyskiwane przez Spółkę przychody”;

3. z dnia 20 października 2014 r. (Znak: ILPB3/423-356/14-2/JG), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu potwierdził stanowisko podatnika, że: „przepis art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy interpretować w ten sposób, że wydatki na organizację szkoleń wewnętrznych, narad i spotkań (w tym wydatki na posiłki, nocleg i wynajem sali konferencyjnej) ponoszone na uczestników będących przedstawicielami handlowymi, prowadzącymi własną działalność gospodarczą, Spółka powinna zaliczać do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki te nie stanowią przy tym kosztów reprezentacji, wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów”.

Reasumując powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z ponoszeniem wydatków na szkolenie Współpracowników, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, koszty te będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, że każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Jednocześnie podkreślić należy, że nieujęcie danego wydatku w katalogu kosztów niepotrącalnych, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie oznacza automatycznie, że inne koszty w nim niewymienione, tymi kosztami mogą być. W takim przypadku należy bowiem badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodu (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu).

Zgodnie bowiem z cytowanym powyżej art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Nadmienić należy, że za koszty reprezentacji uważa się wydatki ponoszone na budowanie określonego wizerunku Spółki w oczach jej potencjalnych lub obecnych kontrahentów. Jak wskazują Państwo we wniosku Współpracownicy nie są klientami Spółki. Wobec tego, stwierdzić należy, że Szkolenia nie są przeprowadzane dla osób nabywających usługi Wnioskodawcy. Celem przeprowadzania Szkoleń – jak wskazuje Wnioskodawca – jest zwiększenie kompetencji Współpracownika Spółki, ulepszenie jakości świadczonych przez niego usług oraz motywowanie Współpracownika Wnioskodawcy do bardziej efektywnej/wydajnej pracy na rzecz Spółki. Szkolenia są również niezbędne dla prawidłowego wykonywania pracy i realizacji zlecenia dla Spółki.

Wskazać należy, że uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien więc wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym. W tym celu każdorazowo wymagana jest ocena istnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy wydatki na Szkolenia Współpracowników, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy i jego uzupełnienia wynika w szczególności, że z uwagi na skalę międzynarodowej działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, jak również specyfikę sektora IT, Spółka podejmuje szereg działań mających na celu m.in. poznanie oraz lepsze zrozumienie branży w której działa. Jednym z takich działań jest udział Współpracowników Wnioskodawcy – osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą i świadczących usługi na rzecz Spółki w trybie business-to-business, tzw. „B2B”, w szkoleniach/kursach: bezpośrednio związanych z zakresem świadczonych usług przez Współpracownika na rzecz Spółki oraz szkoleniach, których tematyka nie jest związana bezpośrednio z konkretnymi usługami świadczonymi przez Współpracownika na rzecz Spółki, ale może mieć wpływ na ogólny rozwój pożądanych kompetencji danego Współpracownika, które są często niezbędne współpracy ze Spółką.

Szkolenia mają związek z czynnościami opodatkowanymi, ewentualnie niepodlegającymi opodatkowaniu w Polsce (w przypadkach gdy Spółka świadczy usługi na rzecz podatnika z innego kraju – wówczas obowiązuje tzw. reverse chargé, tj. zgodnie z art. 28b ustawy o VAT). Wiedza nabyta na Szkoleniach jest wykorzystywana przez Współpracowników przy realizacji projektów generujących przychód po stronie Spółki z działalności opodatkowanej VAT (lub rozliczanej na zasadzie art. 28b ustawy o VAT). Celem Szkoleń jest zwiększenie kompetencji Współpracownika Spółki, ulepszenie jakości świadczonych przez niego usług oraz motywowanie Współpracownika Wnioskodawcy do bardziej efektywnej/wydajnej pracy na rzecz Spółki. Szkolenia są również niezbędne dla prawidłowego wykonywania pracy i realizacji zlecenia dla Spółki. Fakt poniesienia przez Spółkę wydatków na Szkolenia nie ma wpływu na wysokość wynagrodzenia przysługującego i wypłacanego współpracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o współpracy. Współpracownicy otrzymują wynagrodzenie ustalone w umowie z danym Współpracownikiem. Finansowanie Szkoleń nie jest elementem takiej umowy. Poniesienie tego wydatku – czyli sfinansowanie Szkolenia – jest jednak wydatkiem niezbędnym w aspekcie zwiększenia efektywności wykonania zlecenia dla klienta Spółki, a w efekcie, zwiększenia szans na uzyskanie przychodu. Współpracownicy Wnioskodawcy prowadzą własną działalność gospodarczą, niemniej jednak, są stałym elementem całego zespołu Spółki, uczestnicząc w projektach przez nią realizowanych. Jednocześnie Współpracownicy nie są klientami Spółki.

W ramach wydatku na Szkolenia, o których mowa we wniosku, Wnioskodawca nie finansuje atrakcji turystycznych oraz wypoczynkowych dla Współpracowników.

W przypadku konieczności finansowania szkoleń we własnych zakresie, Współpracownicy mniej chętnie rozwijaliby wiedzę niezbędną do świadczenia usług na rzecz Spółki, co mogłoby przyczynić się do konieczności podjęcia współpracy z kolejnymi/innymi specjalistami (posiadającymi dane kompetencje), a w związku z tym Spółka byłaby zmuszona do zwiększenia kosztów (związanych z poszukiwaniem kolejnych specjalistów).

Bez finansowania szkoleń Współpracownicy mogliby mniej chętnie nawiązywać stosunek współpracy ze Spółką bądź z niego rezygnować, co z kolei, również mogłoby przyczynić się do zwiększenia kosztów związanych z nawiązaniem współpracy z kolejnymi podmiotami oraz do potencjalnego zmniejszenia przychodu.

Dokonując zatem oceny charakteru wydatków poniesionych przez Państwa w związku z odbywaniem przez Współpracowników Szkoleń, biorąc pod uwagę przytoczone powyżej wyjaśnienia, stwierdzić należy, że w przedstawionych powyżej okolicznościach wydatki poniesione na Szkolenia Współpracowników stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ jak wskazano we wniosku, wiedza nabyta podczas Szkoleń jest wykorzystywana przez Współpracowników przy realizacji projektów generujących przychód po stronie Spółki.

Ponadto z informacji zawartych we wniosku i jego uzupełnienia jasno wynika, że istnieje związek przyczynowo–skutkowy pomiędzy wydatkami poniesionymi na Szkolenia Współpracowników a osiągnięciem przez Wnioskodawcę przychodów i zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła. Jak zostało wskazane we wniosku, sfinansowanie Szkolenia jest wydatkiem niezbędnym w aspekcie zwiększenia efektywności wykonania zlecenia dla klienta Spółki, a w efekcie, zwiększenia szans na uzyskania przychodu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądów administracyjnych, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie