Temat interpretacji

Działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w związku z wnioskiem Spółki z dnia 09.02.2004 r. (data wpływu 12.02.2004 r.) o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczących obowiązku złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) CIT-8, w przypadku połączenia przez przejęcie spółki z o.o., wyjaśnia się co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż połączenie Spółki z o.o. (przejmującej) z inną Spółką z o.o. (przejmowaną) nastąpiło w dniu 22.12.2003 r. (data wpisu połączenia do Krajowego Rejestru Sądowego). Połączenie nastąpiło przez przejęcie w trybie art. 492 § 1 pkt 1 w związku z art. 516 § 6 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą za udziały, które Spółka przejmująca wydała jedynemu wspólnikowi Spółki przejmowanej (sobie) na podstawie uchwał Nadzwyczajnych Zgromadzeń Wspólników spółki przejmowanej i spółki przejmującej (łączenie przez przejęcie). Określenie dnia połączenia w Kodeksie spółek handlowych zawarto w art. 493 § 2 zgodnie, z którym "połączenie następuje z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej (dzień połączenia). Wpis ten wywołuje skutek wykreślenia spółki przejmowanej". Zgodnie z art. 494 § 1 Kodeksu spółek handlowych spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej. Na podstawie art. 93 § 1 i 2 wyżej wymienionej ustawy Ordynacja podatkowa, osoba prawna łącząca się poprzez przejęcie innej osoby prawnej wstępuje we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się spółek.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) ksiąg rachunkowych można nie zamykać i nie otwierać w przypadku m.in. połączenia jednostek, gdy w myśl ustawy rozliczenie przejęcia jednostki następuje metodą łączenia udziałów i nie powoduje powstania nowej jednostki. Ponieważ spółka przejmująca posiadała 100% udziałów w spółce przejętej, a przejęcie nastąpiło metodą łączenia udziałów, zgodnie z art. 44c ust. 2 pkt 2 przywołanej ustawy o rachunkowości w zaistniałej sytuacji nie istniał obowiązek zamykania ksiąg rachunkowych. Zgodnie z art. 44 c ust. 3 tejże ustawy łączenie metodą łączenia udziałów polega na sumowaniu poszczególnych pozycji odpowiednich aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów połączonych spółek, według stanu na dzień połączenia, po uprzednim doprowadzeniu ich wartości do jednolitych metod wyceny i dokonaniu wyłączeń. Powyższe połączenie powinno znaleźć odzwierciedlenie w księgach rachunkowych spółki, na którą przechodzi majątek spółki przejmowanej tj. w księgach spółki przejmującej. Spółka przejmowana swój byt jako samodzielna jednostka zakończyła 21.12.2003 r. Świadczy o tym fakt, iż spółka przejmująca wstąpiła we wszelkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej z dniem 22.12.2003r.

Zatem w dniu 31.12.2003 r. nie mamy do czynienia z istnieniem dwu odrębnych bytów prawnych zobowiązanych do złożenia zeznań o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), w związku z zakończeniem roku podatkowego, gdyż rok podatkowy kończy się tylko dla spółki przejmującej. Zobowiązanie do złożenia zeznania przez spółkę przejmowaną, prowadziłoby do sytuacji, że ewentualne zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2003 r. wykazane byłoby dwukrotnie, raz w zeznaniu tegoż podmiotu, drugi raz w zeznaniu składanym przez podmiot przejmujący, gdyż jak już wyżej wyjaśniono, na dzień połączenia, spółki zobowiązane były do zsumowania odpowiednich pozycji swoich aktywów, pasywów, przychodów i kosztów i wykazaniu ich w księgach spółki przejmującej.

Skoro nie powstał obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych spółki przejmowanej, oznacza to, że w omawianym przypadku nie będzie miał zastosowania art. 8 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiący że "jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego".

W związku z powyższym stanowisko zaprezentowane przez Podatnika uznaje się za właściwe.