Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 22.09.2006, sygn. PD-Ia-423-5/06, Urząd Skarbowy w Lesznie

Temat interpretacji

Pismem z dnia 22 sierpnia 2006r. Podatnik zwrócił się o interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Zgromadzenie Wspólników, podejmując uchwałę o podziale zysku za 2004r., zadecydowało o przeznaczeniu jego części na wypłatę dywidendy. Umowa Spółki ani uchwała Zgromadzenia Wspólników nie określiły terminu wypłaty dywidendy.Z uwagi na konieczność zapewnienia terminowej obsługi finansowej bieżącej działalności Spółki w okresie po podjęciu uchwały o podziale zysku za 2004r., wypłata dywidendy nie została zrealizowana.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem - czy w opisanej sytuacji uzyskał przychód?

Wnioskodawca uważa, że w sytuacji opóźnienia w wypłacie dywidendy Spółka nie otrzymuje przychodu w postaci nieodpłatnego świadczenia. Finansowanie przez Spółkę w okresie ww. zwłoki bieżącej statutowej działalności nie jest korzyścią otrzymaną od wspólników a wyrazem polityki Spółki w zakresie kolejności spłacania zobowiązań. Jest to zatem typowa sytuacja zwłoki dłużnika i bez znaczenia pozostaje charakter długu jak i osoba wierzyciela. Bez znaczenia w sprawie, zdaniem Wnioskodawcy, pozostaje również, czy wspólnicy wystąpią z roszczeniem o odsetki z tytułu zwłoki w zapłacie dywidendy czy też nie.

W wyniku analizy stanu faktycznego przedstawionej sprawy oraz mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa, tutejszy organ podatkowy informuje:

Kwestie dotyczące przeznaczenia zysku osiągniętego przez spółkę z o.o. regulują przepisy art. 191 197 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000r. Nr 90, poz. 1037 ze zm.). Zgodnie z przepisem art. 191 § 1 ww. ustawy, wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników. Zgodnie zaś z art. 193 § 1 ww. Kodeksu spółek handlowych, uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Z § 3 ww. artykułu wynika, że dzień dywidendy wyznacza się w ciągu 2 miesięcy od dnia powzięcia uchwały, o której mowa wyżej.

Dywidenda jest płatna w terminie wyznaczonym przez umowę spółki lub uchwałę wspólników. Jeżeli brak odpowiedniego zapisu w tej materii, należy przyjąć, że świadczenie jest natychmiast wymagalne, po powzięciu uchwały o podziale zysku.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) wiąże obowiązek podatkowy z osiągnięciem dochodu bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty (art. 7). Źródła przychodu określa ogólnie art. 12 ust. 1-3, wymieniając wśród nich m. in. nieodpłatne świadczenia. Natomiast art. 12 ust. 4 w sposób wyczerpujący określa co nie jest przychodem w rozumieniu ustawy.I odwrotnie wszelkie inne przychody niż określone w art. 12 ust. 4, stanowiące przysporzenie aktywów spółki, uznać należy za przychód powodujący powstanie obowiązku podatkowego zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przez nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, należy więc rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie w majątku tej osoby mające konkretny wymiar finansowy.Należy do nich również zaliczyć niewypłacenie przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością należnego udziałowcom zysku (dywidendy) i pozostawienie go do dyspozycji spółki jeśli z tego tytułu spółka nie wypłaciła udziałowcom odsetek.

Stan taki powoduje zatem po stronie spółki korzyść, a więc przychód, którego wielkości odpowiada wysokość odsetek, które spółka musiałaby zapłacić przy zaciągnięciu kredytu bankowego w wysokości zatrzymanej kwoty zysku.

Biorąc powyższe pod uwagę, tutejszy organ podatkowy nie potwierdza stanowiska w sprawie i uznaje je za nieprawidłowe.

Interpretacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu jej sporządzenia.