Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporząd... - Interpretacja - IPPB3/423-1295/08-2/AS

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 23.10.2008, sygn. IPPB3/423-1295/08-2/AS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13.08.2008 r. (data wpływu 21.08.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przygotowaniem i wydaniem posiłków pracownikom Spółki prowadzącej działalność w zakresie usług gastronomicznych i hotelowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.08.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przygotowaniem i wydaniem posiłków pracownikom Spółki prowadzącej działalność w zakresie usług gastronomicznych i hotelowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność w zakresie usług gastronomicznych i hotelowych. Praca w hotelu jest pracą w ruchu ciągłym, zmianowym, a na niektórych stanowiskach w systemie 12- godzinnym.

W celu poprawy warunków pracy, zaspokojenia podstawowych potrzeb pracowników i godziwych warunków pracy Spółka chciałaby zapewnić pracownikom wyżywienie.

Posiłki byłyby sporządzane we własnym zakresie. Zapewnienia pracownikom posiłków umożliwiłoby również wprowadzanie do regulaminu pracy zakazu wnoszenia na teren zakładu żywności i napojów. Zakaz tan ma na celu zachowanie zasad sanitarnych i ułatwianie kontroli nad towarami spożywczymi Spółki.

Przedmiotowy wniosek dotyczy 2 zdarzeń przyszłych : w podatku od towarów i usług oraz w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie nieodpłatnego przekazywania posiłków pracownikom, natomiast opłata została uiszczona w kwocie 75 zł, tj. w wysokości odpowiadającej 1 zdarzeniu przyszłemu.

W związku z powyższym na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 25.08.2008 r. wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie wniosku poprzez wskazanie, którego zdarzenia przyszłego dotyczy uiszczona kwota - w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 01.09.2008 r.

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w terminie pismem z dnia 01.09.2008 r. (data wpływu 04.09.2008 r.) poprzez uiszczenie opłaty dodatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie Nr 1. Wniosek odnośnie pytania Nr 2 zostanie rozpatrzony w odrębnej interpretacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki na rzecz pracowników, jako nie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będą stanowiły koszty uzyskania przychodu dla Spółki. Wydatki na rzecz pracowników, do których pracodawca nie jest zobligowany innymi przepisami prawa, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu, gdyż pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskiwanym przychodem. Należy uznać, że dbałość o pracownika przyczynia się w sposób bezpośredni do uzyskania przychodu. W sposób pośredni na poprawę efektywności prowadzonej działalności wpłynie zakaz wnoszenia na teren zakładu żywności i napojów. Spółka na nadzieję na eliminacje działań niepożądanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Oznacza to, że zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów może nastąpić jeżeli poniesione wydatki:

  • pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami,
  • nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.


Należy ponadto wskazać, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża Podatnika.

W stanie faktycznym opisanym we wniosku Spółka prowadzi działalność w zakresie usług gastronomicznych i hotelowych. Praca w hotelu jest pracą w ruchu ciągłym, zmianowym, a na niektórych stanowiskach w systemie 12- godzinnym.

W celu poprawy warunków pracy, zaspokojenia podstawowych potrzeb pracowników i godziwych warunków pracy Spółka chciałaby zapewnić pracownikom wyżywienie. Posiłki byłyby sporządzane we własnym zakresie. Zapewnienia pracownikom posiłków umożliwiłoby również wprowadzanie do regulaminu pracy zakazu wnoszenia na teren zakładu żywności i napojów. Zakaz tan ma na celu zachowanie zasad sanitarnych i ułatwianie kontroli nad towarami spożywczymi Spółki.

Stosownie do postanowień art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) pracodawca obowiązany jest zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeśli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych.

Przepisy wykonawcze regulujące powyższy obowiązek to:

  • rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279) oraz
  • rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 ze zm.).

Pierwsze z wymienionych rozporządzeń dotyczy obowiązku pracodawcy wobec pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych. Natomiast drugie z zacytowanych rozporządzeń określa obowiązki pracodawcy w zakresie zapewnienia wszystkim pracownikom wody zdatnej do picia lub innych napojów. Jednocześnie należy wskazać, iż ustawodawca nie sprecyzował, jakiego rodzaju mają to być napoje, pozostawiając decyzję w gestii pracodawcy, pod warunkiem, iż woda i inne napoje będą dostępne w ilościach zaspokajających potrzeby pracowników w ciągu całej zmiany roboczej. Z powyższego wynika zatem, iż w sytuacji, gdy pracodawca ponosząc wydatki na rzecz pracownika, realizuje ciążący na nim ustawowy obowiązek zapewnienia pracownikom napojów, wydatki takie będą stanowiły koszt uzyskania przychodów.

Z kolei wydatki na zakup artykułów spożywczych dla pracowników oraz koszty przygotowania i wydania posiłków, do których ponoszenia pracodawca nie jest zobowiązany, mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodu, pod warunkiem, że pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskiwanymi przychodami.

Podsumowując, w oparciu o powyższe przepisy prawa należy stwierdzić, iż koszty przygotowania i wydania posiłków, jeśli pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskiwanymi przychodami, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów dla Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie