Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 08.02.2006r. (data wpływu do Urzędu 10.02.2006r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. potwierdzenia, że rozwiązanie odpisu aktualizującego na wierzytelności nie spowoduje powstania przychodów do opodatkowania, w sytuacji uprzedniego przejęcia tych odpisów w wyniku nabycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

- uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Według przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że w ubiegłych latach Spółka nabyła przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. W ramach tej transakcji Spółka nabyła, między innymi, wierzytelności, a wraz z nimi zostały przejęte rezerwy na należności nieściągalne, zwane zgodnie z aktualnym brzmieniem ustawy o rachunkowości odpisami aktualizującymi należności. Odpisy aktualizujące obniżały bilansową wartość należności, a także miały wpływ na ustalenie ceny nabycia przedsiębiorstwa.Przejęte odpisy aktualizujące nie stanowiły kosztu uzyskania przychodów w Spółce.Obecnie wystąpiły okoliczności, że dłużnicy dokonali spłaty części omawianych wierzytelności. Jednocześnie, wobec uzyskania spłaty wierzytelności objętej odpisem aktualizującym Spółka rozwiązała odpis aktualizujący. Zgodnie z zasadami rachunkowości rozwiązanie odpisu jest odnoszone na przychody. W związku z powyższym Spółka zwraca się z prośbą o uzyskanie interpretacji organu podatkowego, w kwestii podatkowego potraktowania rozwiązania odpisu aktualizującego, w szczególności zaś chodzi o potwierdzenie, że przychody bilansowe z rozwiązanego odpisu aktualizującego nie stanowią przychodów w rozumieniu przepisów podatkowych.

Stanowisko Spółki:

Według Spółki rozwiązanie odpisu aktualizującego nie powoduje powstania przychodów podatkowych, co Spółka uzasadnia tym, że odpis aktualizujący nie stanowił u niej kosztów uzyskania przychodów. Na potwierdzenie swojej tezy Spółka przywołuje art. 12 ust. 1 pkt 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z którego wynika, że przychód podatkowy w przypadku rozwiązania odpisu aktualizującego należności powstałby pod warunkiem uprzedniego potraktowania tego odpisu jako kosztu podatkowego. W przedstawionym stanie faktycznym warunek ten nie był spełniony.

Przepisy prawa podatkowego mające zastosowanie w sprawie:

W odniesieniu do kwestii rozwiązania odpisu aktualizującego oraz nie uznania ww. odpisu jako przychodu do opodatkowania, Naczelnik tut. Urzędu podziela stanowisko Podatnika.Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodem jest równowartość odpisów aktualizujących wartość należności, w sytuacji, gdy zostały one uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w przypadku ustania przyczyn, dla których dokonano tych odpisów. Z powołanego przepisu wynika, iż stanowi przychód odpis aktualizujący od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 12 ust. 3 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie art. 16 ust. 2a pkt 1 ww. ustawy, oraz nastąpiło ustanie przyczyn, które warunkowały dokonanie odpisów aktualizujących wartość należności, wymienionych w art. 35b ust. 1 ustawy o rachunkowości (Dz.U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm). Wymienione wyżej warunki muszą wystąpić łącznie.Ustawodawca, w celu wyeliminowania obciążenia podatkowego związanego z zarachowaniem nieściągalnej wierzytelności przez przedsiębiorcę jako przychodu podatkowego, wprowadził dwie instytucje prawa podatkowego umożliwiające tymczasowe (w postaci odpisu aktualizującego wartość wierzytelności) lub definitywne zaliczenie wartości takich wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów.Rozpoznanie odpisu aktualizującego wartość wierzytelności jako kosztu uzyskania przychodów ma charakter przejściowy, gdyż w momencie umorzenia, przedawnienia lub odpisania (przed jej przedawnieniem), podatnik zobowiązany jest do zmniejszenia odpisu i wykazania analizowanej wartości jako przychodu podatkowego. Obowiązek rozpoznania przychodu podatkowego dotyczy także zmniejszenia odpisu aktualizującego w przypadku ustania przyczyn, dla których został on dokonany.Jednakże, aby rozpoznanie odpisu aktualizującego wartość wierzytelności mogło być rozpoznane jako przychód podatkowy, to odpisy te winny być uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Warunek ten w tym konkretnym przypadku nie został spełniony.

W oparciu o wyżej przytoczone przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny sprawy, Naczelnik tut. Urzędu potwierdza, że rozwiązane w związku ze spłatą wierzytelności odpisy aktualizujące nie powinny być uznane przez Spółkę za przychody do opodatkowania, gdyż nie spełniały podstawowego warunku koniecznego do tego, aby Spółka mogła wykazać je jako przychody podatkowe, a mianowicie nie stanowiły uprzednio w Spółce kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.