Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art.216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz.60 z późn. zm) stwierdzam, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 28.12.2005 r. Spółka zwróciła się do Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

Z opisanego przez Wnioskującego stanu faktycznego wynika , że Spółka w celu zwiększenia sprzedaży na swoich halach C., ma zamiar wprowadzić Regulamin promocji lojalnościowej- NAGRADZAMY LOJALNOŚĆ. Spółka wytypowała asortyment towarów objętych promocją, których zakup jest premiowany. Za dokonanie zakupów tych towarów klient otrzymuje nagrodę. Nagrodami w promocji są bony towarowe Spółki, uprawniające do zakupu dowolnych produktów z oferty Spółki. Przy dokonywaniu następnych zakupów , końcowa zapłata klienta pomniejszana jest o wartość wynikającą z bonu towarowego. Bony towarowe nie podlegają wymianie na gotówkę, nie mogą też być przedmiotem sprzedaży lub zamiany. Jedynym warunkiem przyznania bonów towarowych jest dokonanie przez klientów zakupów towarów objętych promocją w danym okresie. Przyznanie bonu towarowego jest jednostronną, nieekwiwalentną inicjatywą Spółki, która chce wynagrodzić swoich klientów.

Z załączonego do pisma Regulaminu wynika, że bony towarowe występują w nominałach 10, 20, 50 i 100 zł. Bon uprawnia do zapłaty nim za fakturę o wartości brutto równej nominałowi bonu. Do otrzymania bonu uprawnieni są klienci, których łączne zakupy netto w całej firmie w danym miesiącu kalendarzowym zawierają się w trzech przedziałach.W zależności od tego, w którym przedziale mieszczą się zakupy (obrót) netto w danym miesiącu kalendarzowym klient otrzymuje bon towarowy o wartości 1%, 2% lub 3% dokonanych zakupów netto. Bon towarowy służy do zapłaty za towar zakupiony przez klienta w następnych transakcjach handlowych dokonywanych w Spółce, bony towarowe nie podlegają wymianie na gotówkę, nie mogą być przedmiotem sprzedaży lub innego obrotu poza płatnością zgodnie z Regulaminem.

Pytanie Spółki brzmi :

Kiedy Spółka może zaliczyć wartość bonów towarowych do kosztów uzyskania przychodu?.

Stanowisko podatnika w tej sprawie :

Stosownie do art.15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są wszystkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Wyjątek stanowią wydatki wyraźnie wskazane w ustawie jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.Niewątpliwie celem Spółki, wydającej klientom bony towarowe jest zachęcenie klientów do dokonywania coraz większych zakupów w jej placówkach handlowych. Istotą bonu towarowego jest to, że w momencie jego wydania klientowi nie powoduje on jakiegokolwiek uszczerbku w majątku spółki(Spółka nie wie nawet czy Klient z niego skorzysta i kiedy go ewentualnie wykorzysta), a dopiero w momencie jego realizacji, tj. w kolejnej transakcji z klientem, w której będzie on wykorzystany jako forma zapłaty. Chociaż wartość nominalna bonu jest określona, to nie jest on nabyty przez klienta za wynagrodzeniem i nie stanowi niczego innego, poza dokumentem uprawniającym do zapłaty nim w kolejnej transakcji. W świetle powyższego Spółka uważa, że zaliczenie bonu towarowego w koszty uzyskania przychodu powinno odbywać się w momencie jego faktycznej realizacji wykorzystania jako środek płatniczy w kolejnej transakcji z klientem

Ustosunkowując się do powyższego, stwierdza się co następuje:

Zgodnie z art.15 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz.654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1. Przepisy w zakresie podatku dochodowego nie zawierają ścisłego katalogu wydatków, które są traktowane jako koszty uzyskania przychodów. Aby dany wydatek mógł być zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodów musi być rzeczywiście poniesiony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w celu uzyskania przychodów. Musi zatem istnieć związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem.

Stosownie do postanowień art.15 ust.4 cyt. wyżej ustawy koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą , tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Z powołanych przepisów wynika, że przy zaliczeniu kosztów uzyskania przychodów do danego roku podatkowego należy kierować się w szczególności bezpośrednim związkiem przychodów i kosztów okresu podatkowego, a dopiero w dalszej kolejności momentem poniesienia wydatków. Koszty ponoszone w celu uzyskania przychodów można potrącić w tym roku, w którym ten przychód wystąpił bądź powinien wystąpić. Art.15 ust.4 wskazanej ustawy przewiduje pewien wyjątek od tej zasady.A mianowicie koszty, których zarachowanie nie było możliwe w roku podatkowym do którego się odnoszą, są potrącalne w roku ich poniesienia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w celu zwiększenia sprzedaży swoich towarów Spółka będzie nagradzać klientów bonami towarowymi. Przyznanie bonu towarowego jest uzależnione od spełnienia określonych warunków przez kupującego, tj. osiągnięcia pewnego pułapu obrotów towarów objętych promocją, w danym okresie. Nagroda w postaci bonu ma motywować klientów do dalszej współpracy i zwiększania zakupów. W wyniku tego Spółka oczekuje zwiększenia osiąganych przez siebie przychodów. Bony realizowane będą przy dokonywaniu następnych zakupów w ten sposób , iż końcowa zapłata pomniejszana będzie o wartość wynikającą z bonu towarowego.

W tym momencie będzie on wykorzystany jako forma zapłaty. Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy stwierdza się, iż zaliczenie bonu w koszty uzyskania przychodów powinno nastąpić w momencie jego faktycznej realizacji, tj. wykorzystania bonu jako środka płatniczego. Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i jest ważna w stanie prawnym obowiązującym w dniu wydania postanowienia.

Zgodnie z art.14 b par. 1 i par.2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie zgodnie z art.236 w związku z art.14 a par.4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego.