Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14 a § 4 w związku z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, w indywidualnej sprawie podatnika, przedstawionej w piśmie z dnia 16 sierpnia 2006 r. (z datą wpływu do tutejszego Urzędu w dniu 20 września 2006 r.)
postanawia
uznać stanowisko Spółki w zakresie pytań oznaczonych numerami 1, 2 i 3 za prawidłowe.
UZASADNIENIE
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka xxx Polska Sp. z o.o. prowadzi działalność gospodarczą w dziedzinie diagnostyki laboratoryjnej. Spółka jest dystrybutorem odczynników i testów diagnostycznych oraz aparatury diagnostycznej. Aparatura jest sprzedawana bądź przekazywana klientom na podstawie zawieranych umów dzierżawy.
W 2005 r. Spółka dokonała sprzedaży aparatu, który zaliczony był do środków trwałych i zaewidencjonowany w rejestrze środków trwałych oraz podlegał amortyzacji. W momencie dokonania sprzedaży i wystawienia faktury Spółka odnotowała przychód z tytułu sprzedaży środka trwałego. Wartość netto różnica pomiędzy ceną zakupu i dotychczasowymi odpisami amortyzacyjnymi została zaliczona do kosztów podatkowych w momencie wyksięgowania sprzedanego aparatu z ewidencji środków trwałych.
Nabywca kilkakrotnie zgłaszał Spółce usterki w pracy aparatu stwierdzone w trakcie jego używania. W 2006 roku została podjęta decyzja o wymianie gwarancyjnej aparatu. W tym celu Spółka dokonała zakupu identycznego modelu aparatu, który został przekazany klientowi na podstawie protokołu przekazania. Jednocześnie został odebrany niesprawny aparat sprzedany w roku 2005.
Odebrany aparat został naprawiony przez Spółkę we własnym zakresie przez pracowników Spółki zatrudnionych na stanowisku specjalistów do spraw serwisu aparatów i przekazany innemu klientowi do używania na podstawie umowy dzierżawy.
W związku z powyższym stanem faktycznym Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:
1. Czy Spółka prawidłowo postąpiła zaliczając, do kosztów uzyskania przychodów za 2005 rok, wartość netto środka trwałego, który został sprzedany w 2005 roku, a następnie w 2006 r. został zwrócony sprzedawcy w ramach wymiany gwarancyjnej?
2. Czy Spółka prawidłowo postąpiła w związku z tym, że nie korygowała zeznania CIT-8 za 2005 rok w związku ze zdarzeniem opisanym w pkt. 1?
3. Czy Spółka prawidłowo postąpiła zaliczając do kosztów uzyskania przychodów za 2006 r. pełny koszt własny zakupionego nowego aparatu, w celu dokonania wymiany na gwarancji aparatu sprzedanego w 2005 r.?
4. Czy Spółka prawidłowo postąpiła, że w związku z wymianą gwarancyjną, nie zaliczyła zwróconego aparatu do ewidencji środków trwałych i nie kontynuowała amortyzacji tego aparatu, ani też nie dokonała wyceny tego aparatu tak jak w przypadku ujawnionych środków trwałych i nie zaliczyła do ewidencji środków trwałych jako nowego środka trwałego?
Zdaniem Spółki:
Ad. 1 Prawidłowo zaliczyła ona do przychodów roku 2005 cenę sprzedaży aparatu (zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy), do kosztów roku 2005 wartość netto sprzedanego aparatu, stanowiącego wcześniej składnik majątku trwałego Spółki (zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy). Zdaniem Spółki fakt, iż w następnym roku podatkowym dokonano wymiany gwarancyjnej nie powinien mieć wpływu na rozliczenie podatkowe roku 2005 sprzedaż środka trwałego została zrealizowana w roku 2005 i Spółka obowiązana była wykazać tę transakcję w księgach roku 2005.
Ad. 2 Spółka uważa, że dokonanie w roku 2006 wymiany gwarancyjnej w wyniku której Spółka odebrała od nabywcy niesprawny aparat nie stanowi przesłanki zobowiązującej Spółkę do korekty zeznania CIT-8 za rok podatkowy 2005. Wymiana, która miała miejsce w 2006 r. jest odrębnym zdarzeniem gospodarczym i jej dokonanie nie może mieć wpływu na rozliczenia podatkowe dotyczące roku 2005.
Ad. 3 Wartość nabytego w roku 2006 aparatu w celu rozpatrzenia reklamacji klienta powinna być zaliczona do kosztów roku podatkowego, w którym dokonano wymiany tj. do kosztów roku 2006. Spółka uważa, że w tym przypadku ma zastosowanie przepis art. 15 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym jeżeli zarachowanie kosztów w danym roku podatkowym nie było możliwe, są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.
Ad. 4 Spółka uważa, iż odebrany przez nią niesprawny aparat, który następnie został naprawiony we własnym zakresie i oddany do użytkowania innemu klientowi na podstawie umowy dzierżawy nie musi być ponownie wprowadzony do ewidencji środków trwałych jako ujawniony lub zwrócony środek trwały. Brak jest przepisów ustawy określających sposób ustalenia wartości początkowej, stanowiącej podstawę amortyzacji. Spółka nie dokonała zakupu przedmiotowego aparatu nie można więc ustalić ceny nabycia. Również przepisy dotyczące kosztów wytworzenia nie mogą mieć zastosowania niesprawny aparat został naprawiony przez Spółkę we własnym zakresie przez jej pracowników, w ramach ich obowiązków, bez dodatkowego wynagrodzenia nie można ustalić bezpośrednich kosztów robocizny związanej z naprawą aparatu.
Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie po zapoznaniu się z przedstawionymi okolicznościami uznając stanowisko Spółki w zakresie pytań oznaczonych numerami 1, 2 i 3 za prawidłowe, informuje, co następuje:
Ad. 1. Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku Spółka w 2005 r. dokonała sprzedaży aparatu zaliczonego przez nią do środków trwałych, zaewidencjonowanego w rejestrze środków trwałych, od którego dokonywała odpisów amortyzacyjnych. Spółka cenę sprzedaży aparatu zaliczyła do przychodów 2005 r., natomiast różnicę pomiędzy ceną zakupu i dotychczasowymi odpisami amortyzacyjnymi w momencie wyksięgowania sprzedanego aparatu z ewidencji środków trwałych zaliczyła w koszty uzyskania przychodów 2005 r.
Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) dalej updop - przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. W myśl natomiast art. 12 ust. 3 za. 1 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.
Zgodnie z powyższymi przepisami, Spółka postąpiła prawidłowo zaliczając do przychodów podatkowych 2005 r. wartość netto uzyskaną ze sprzedaży aparatu. Uznać należy bowiem, iż w momencie sprzedaży aparatu (środka trwałego) uzyskała ona przychód należny z prowadzonej działalności gospodarczej. Prawidłowo postąpiła również wykazując jako koszt uzyskania przychodu różnicę pomiędzy ceną (nabycia) zakupu, a dokonanymi przez nią odpisami amortyzacyjnymi. Zgodnie bowiem z powołanymi powyżej przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku sprzedaży środka trwałego, wydatki poniesione na jego nabycie zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami oraz pomniejszone o dokonane odpisy amortyzacyjne stanowią koszy uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży rzeczy bez względu na czas ich poniesienia.
Ad. 2. Odnosząc się do kwestii rozpatrzenia przez Spółkę reklamacji zgłoszonej przez nabywcę aparatu oraz momentu zaliczenia jej w koszty uzyskania przychodów Spółki Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zauważa co następuje:
Moment zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów określony został w art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosownie do powyższego przepisu koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe, w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.
W związku z tym, iż Spółka w ramach usługi gwarancyjnej dokonała wymiany aparatu na nowy, poniosła ona określone wydatki na zakupienie identycznego modelu aparatu. Jak wynika z treści złożonego wniosku rozpatrzenie reklamacji dokonane zostało już po zamknięciu ksiąg rachunkowych roku 2005. Spółka nie miała więc możliwości zarachowania poniesionych na wymianę gwarancyjną wydatków do kosztów podatkowych 2005 r. Wydatki te stanowią więc koszt uzyskania przychodu w roku ich faktycznego poniesienia tj. w roku 2006.
W związku z powyższym stanowisko Spółki dotyczące pytania oznaczonego numerem 2 dotyczącego korekty zeznania podatkowego CIT-8 za 2005 r., jest prawidłowe. Zdarzenie dotyczące wymiany aparatu w ramach gwarancji nastąpiło w następnym okresie rozliczeniowym nie powoduje więc obowiązku dokonania korekty zeznania CIT-8 za 2005 r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego zauważa, iż zwrotu aparatu nie można traktować w świetle art. 12 ust. 3 updop jako zwrotu towarów zmniejszających przychód 2005 r., gdyż przedmiotowy aparat stanowił środek trwały, a nie towar (nie był więc przedmiotem zakupionym w celu jego dalszej sprzedaży).
Ad. 3. Ze złożonego przez Spółkę wniosku wynika, iż Spółka dokonała sprzedaży aparatu. Nabywca kilkakrotnie zgłaszał Spółce usterki w pracy aparatu. Spółka podjęła więc decyzję o wymianie w ramach gwarancji aparatu na nowy. Spółka zakupiła więc identyczny model aparatu, przekazała go klientowi, jednocześnie odbierając od niego niesprawny aparat.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest spełnienie następujących kryteriów:
poniesienie wydatku przez podatnika,
definitywność (rzeczywistość) wydatku,
pozostawanie w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
wydatek powinien mieć wpływ na możliwość osiągania przychodów,
właściwe udokumentowanie.
Gwarancje związane ze świadczeniem usług gwarancyjnych i serwisowych, stosownie do art. 577 § 1 k.c. (Dział III Gwarancja jakości) polegają na tym, że sprzedawca udziela kupującemu na piśmie gwarancji co do jakości rzeczy sprzedanej. Sprzedawca jest zobowiązany do usunięcia wad fizycznych rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawniają się w terminie określonym w gwarancji. Gwarancja w świetle przedstawionych przepisów Kodeksu cywilnego stanowi zatem zobowiązanie sprzedawcy do usunięcia wad fizycznych rzeczy sprzedanej lub do wymiany rzeczy na niewadliwą i jest bezpośrednio związana z umową sprzedaży.
Generalnie wydatki związane z naprawami i wymianą gwarancyjną, jako związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę mogą zostać zaliczone przez nią w koszty uzyskania przychodu. W związku z powyższym stanowisko Spółki (dotyczące pytania oznaczonego numerem 3), iż zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów podlega pełny koszt własny zakupionego nowego aparatu jest prawidłowe. Jak już wyjaśniono powyżej w świetle art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przedmiotowe wydatki jako koszty wymiany gwarancyjnej stanowią koszty uzyskania przychodów roku 2006.
Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.
Interpretacja w zakresie pytania 4 dotyczącego zaliczenia zwróconego aparatu do ewidencji środków trwałych oraz dokonywania amortyzacji tego aparatu udzielona zostanie odrębnym postanowieniem.
Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego i faktycznego przedstawionego przez pytającego. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę zakresu praw i obowiązków Podatnika.
Zgodnie z treścią art. 14 b § 1 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14 b § 5 w/w ustawy.
Na podstawie art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 PLN (ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej Dz. U. z 2004 r. Nr 253 poz. 2532 ze zm.).