Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 04.07.2006, sygn. 1471/DPD2/423-60/06/AB/3a, Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie
Temat interpretacji
P O S T A N O W I E N I E
Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku X S.A. z dnia 31 marca 2006r. (data wpływu do Urzędu 05.04.2006r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny
postanawia
uznać stanowisko Strony za prawidłowe.
Uzasadnienie
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Podatnik prowadzi obrót energią elektryczną, w tym energią pochodzącą ze źródeł odnawialnych oraz jej sprzedaż do odbiorców końcowych. Spółka posiada świadectwa pochodzenia z konwersji oraz nabyte po dniu 01.10.2005r. W dniu 01.10.2005r. nastąpiła zmiana przepisów prawa energetycznego w zakresie obrotu energią elektryczną ze źródeł odnawialnych. W efekcie tej zmiany dotychczasowe świadectwa pochodzenia, będące jedynie dokumentem potwierdzającym pochodzenie energii elektrycznej, stały się towarem giełdowym w rozumieniu przepisów ustawy o giełdach towarowych. Zgodnie z art. 9e ust. 3 prawa energetycznego, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: Prezes URE) wydaje podmiotom produkującym energię ze źródeł odnawialnych świadectwa pochodzenia. Świadectwa pochodzenia są następnie zapisywane w rejestrze prowadzonym przy Towarowej Giełdzie Energii. Prawa majątkowe z nich wynikające powstają wraz z zapisem na koncie ewidencyjnym w rejestrze. Wpis oraz zmiany w rejestrze świadectw pochodzenia podlegają opłacie o charakterze administracyjnym (art. 9e ust. 12 w/w ustawy). Natomiast wydawanie świadectw jest bezpłatne.
Na podstawie art. 9a Prawa energetycznego, przedsiębiorstwa energetyczne, zajmujące się m.in. obrotem energią elektryczną i sprzedające tę energię odbiorcom końcowym, są zobowiązane do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia Prezesowi URE. W przypadku umorzenia świadectwa pochodzenia, wygasają prawa majątkowe wynikające z tego świadectwa.W świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego, wątpliwości Spółki dotyczą możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ceny zapłaconej za zbywane świadectwa pochodzenia. Według Podatnika, kosztami uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży świadectw pochodzenia będzie cena ich nabycia. Koszty te należy rozpoznać w momencie sprzedaży świadectw. Natomiast w przypadku zbycia świadectw pochodzenia uzyskanych w wyniku konwersji, Spółka nie będzie uprawniona do rozpoznania kosztów z tytułu ich sprzedaży.
W ocenie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie przedstawiona argumentacja Strony jest prawidłowa.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Oznacza to, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Są to więc koszty bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy. Koszty, których nie można bezpośrednio lub pośrednio wiązać z uzyskanym przychodem, gdyż są związane z całokształtem działalności podatnika, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu z chwilą ich faktycznego poniesienia.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8b w/w ustawy, nie uważa sie za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 16g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych. Ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych rozumie się przez to, stosownie do art. 16 ust. 1b w/w ustawy, prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny towarów, walut obcych, waluty polskiej, złota dewizowego, platyny dewizowej lub papierów wartościowych, albo od wysokości stóp procentowych lub indeksów, a w szczególności opcje i kontrakty terminowe.
Z powyższego wynika, że katalog instrumentów zaliczanych do pochodnych instrumentów finansowych jest katalogiem otwartym. Definicję instrumentów finansowych zawiera art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2005r. Nr 183, poz. 1538). Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. e cyt. ustawy, instrumentami finansowymi są m.in. prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od wartości oznaczonych co do gatunku rzeczy, określonych rodzajów energii, mierników i limitów wielkości produkcji lub emisji zanieczyszczeń, określone jako pochodne instrumenty towarowe. Świadectwa pochodzenia, zdefiniowane w art. 9e ust. 6 ustawy z dnia 10.04.1997r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2003r. Nr 153, poz. 1504 ze zm.), odpowiadają definicji instrumentów finansowych zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. W myśl bowiem art. 9 e ust. 6 ustawy - Prawo energetyczne, prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia są zbywalne i stanowią towar giełdowy, o którym mowa w art. 2 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 26.10.2000r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2000r. Nr 103. poz. 1099 ze zm.). Art. 2 pkt 2 lit. d ustawy o giełdach towarowych stanowi, że towarem giełdowym są m.in. dopuszczone do obrotu na danej giełdzie towarowej prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od wartości oznaczonych co do gatunku rzeczy, określonych rodzajów energii, mierników i limitów produkcji lub emisji zanieczyszczeń. Powyższa definicja odpowiada zatem cytowanej powyżej definicji pochodnych instrumentów towarowych, zawartej w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi.
W świetle cytowanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że świadectwa pochodzenia odpowiadają definicji pochodnych instrumentów finansowych, zawartej w art. 16 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym do wydatków poniesionych na ich nabycie ma zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 8b w/w ustawy. Świadectwa pochodzenia stanowią prawa majątkowe, które jako towar giełdowy, posiadają określona cenę, która uzależniona jest bezpośrednio lub pośrednio od wartości określonych rodzajów energii. Spółka, aby uzyskać prawo majątkowe musi zapłacić za nie określona cenę. W związku z czym, ma prawo zaliczyć poniesione przez siebie wydatki na zakup określonych świadectw pochodzenia do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy ustalaniu dochodu z ich odpłatnego zbycia. Jednocześnie w przypadku odpłatnego zbycia świadectw pochodzenia nabytych w drodze konwersji, nie powstają koszty uzyskania przychodów.Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie. Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.
Jednocześnie Naczelnik tut. Urzędu informuje, że interpretacje co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w części dotyczącej pozostałych pytań zawartych we wniosku z dnia 31.03.2006r., zostaną udzielone odrębnymi postanowieniami.