Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 20.05.2005, sygn. TD/423-4/05, Urząd Skarbowy Poznań-Jeżyce

Temat interpretacji

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka w okresie od stycznia do maja 2004r. dokonywała na rachunek bankowy miesięcznych wpłat na rzecz Fundacji, działającej od 10 lat, która uzyskała status organizacji pożytku publicznego w dniu 29.12.2004r.

Zdaniem Podatnika na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych Spółce przysługuje prawo do odliczenia przekazanych darowizn łącznie do wysokości 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 tej ustawy.

Ustosunkowując się do stanowiska Podatnika wynikającego z przedstawionego stanu faktycznego, tutejszy organ podatkowy stwierdza co następuje:

Przepisy art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2004r., stanowią, iż podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873), organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych określonych w tej ustawie - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10 % dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1.

Możliwość odliczenia od dochodu darowizn uzależniona jest więc od rodzaju organizacji, na rzecz której przekazywana jest darowizna i od celu przekazania darowizny, który musi się mieścić w zakresie sfery zadań publicznych, o których mowa w art. 4 ww. ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r.

Art. 3 ust. 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie stanowi, że organizacjami, które mogą prowadzić działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych określonych w tej ustawie są organizacje pozarządowe, niebędące jednostkami sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, i niedziałające w celu osiągnięcia zysku, osoby prawne lub jednostki nieposiadające osobowości prawnej utworzone na podstawie przepisów ustaw, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4.

Działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego oraz przez stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego (art. 3 ust. 3 ww. ustawy).

Biorąc powyższe pod uwagę, darowizny podlegające odliczeniu od dochodu muszą być przekazane na:

- cele ściśle określone w art. 4 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie,

- rzecz organizacji, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ww. ustawy, prowadzących statutowo działalność w sferze zadań publicznych, o których mowa w art. 4 ust. 1 lub posiadających status organizacji pożytku publicznego.

Niespełnienie jednego z warunków oznacza, że darowizny nie będą podlegały odliczeniu od dochodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zatem przekazanie darowizn na rzecz organizacji pozarządowej mającej status organizacji pożytku publicznego lub organizacji pozarządowej lub kościelnej, która nie posiada statusu organizacji pożytku publicznego, lecz prowadzącej działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, o których mowa w art. 4 ust. 1, podlegają odliczeniu od dochodu do 10% jego wysokości, po udokumentowaniu dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna, dokumentem, z którego wynika wartość darowizny, oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego na dzień jej wydania.