Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 06.06.2005, sygn. PD/423-35/05/32204, Drugi Śląski Urząd Skarbowy w Bielsku-Białej

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej stwierdza, że stanowisko podatnika .................. - przedstawione we wniosku z dnia 03.03.2005 r. (wpływ do tut. Urzędu 07.03.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów kosztów jakimi zostaje obciążony Oddziale przez Spółkę matkę tj. kosztów zarządu, sekretariatu, prac inżynierów, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 marca 2005 r. do Naczelnika Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w BielskuBiałej wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.Pismem z dnia 17.03.2005 r. znak: PD/443-71/OS/SJ-15754 oraz pismem z dnia 20.05.2005r. znak: PD/423-35/05/29076 organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione w dniu 04.04.2005 r. a następnie w dniu 27.05.2005 r.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Spółka w złożonym wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przedstawiła następujący stan faktyczny: Spółka z o.o. Oddział w Polsce - zakład w rozumieniu ustawy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami, otrzymuje od Spółki matki w Niemczech noty obciążeniowe dotyczące kosztów prac inżynierów, zarządu, sekretariatu z tytułu częściowo wykonywanych prac projektowych przez niemieckich inżynierów ­ pracowników spółki matki. Oddział w Polsce uzyskuje przychody z projektów logistycznych polegających na zaprojektowaniu systemów logistycznych sieci dystrybucji, łańcuchów dostaw, magazynów i itp. Umowy na świadczenie usług polegających na projektowaniu systemów logistycznych kontrahentami zawiera podmiot polski - Oddział w Polsce. Oddział w Polsce wystawia fakturę za sprzedaż tych że usług i otrzymuje należność za wykonanie projektu. W umowach zawieranych z kontrahentami oprócz szczegółowych etapów prac i sposobu ich wykonania, są wymienione osoby, które ten projekt będą wykonywać. Znajdują się tam pracownicy Spółki - matki z Niemiec jak i firmy zewnętrzne - którym pod zlecane są niektóre prace. Prace wykonywane przez pracowników Spółki - matki są wykonywane w Niemczech i przesyłane drogą elektroniczną, bądź przywożone przez Dyrektora Oddziału polskiego, który nadzoruje zakład ­ oddział w Polsce. Całość projektu jest firmowana firmą Oddziału w Polsce i to Oddział ponosi odpowiedzialność za wykonanie projektu. Nie istnieje porozumienie (umowa, zobowiązanie, itp.) pomiędzy Spółką-matką (podmiot zagraniczny) a Oddziałem w Polsce na świadczenie przez Spółkę-matkę usług zarządzania, sekretarskich, projektowych na rzecz Oddziału-córki. Koszty, jakie ponosi Oddział w Polsce wynikają z otrzymywanych dokumentów obciążeniowych (nota obciążeniowa) od Spółki-matki za ww. usługi. Oddział przyjmuje, iż są to koszty, jakie Spółka matka poniosła w związku z częściowym wykonaniem na rzecz Oddziału ww. prac (projektowych, kreślarskich, sekretarsko-biurowych, itp.) Należność, jaka wynika z not obciążeniowych od Spółki-matki jest zobowiązaniem (kosztem) Oddziału w Polsce. Oddział w Polsce płaci Spółce-matce za ww. prace na podstawie otrzymanych not, gdyż to na jego rzecz są wykonywane prace. Oddział nie wypłaca pracownikom niemieckim wynagrodzenia za prace wykonywane na rzecz Oddziału. Wynagrodzenie wypłaca Spółka w Berlinie.W związku z przedstawionym stanem faktycznym podatnik zapytuje, czy koszty jakimi oddział w Polsce zostaje obciążony tj. koszty zarządu, sekretariatu, prac inżynierów, stanowią koszty uzyskania przychodu Oddziału?

Stanowisko podatnika: Zdaniem Oddziału noty obciążeniowe, które otrzymuje ze spółki matki z Niemiec nie są wewnątrzwspólnotowym nabyciem usług i stanowią koszty uzyskania przychodu. Spółka matka z Niemiec jest przecież tą samą firmą tylko w innym kraju i nie można uznać, iż jest to usługa. Jest to cześć kosztów, jakie poniosła spółka matka na rzecz oddziału spółki w Polsce z tytułu częściowo wykonanych prac. W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mówi się, iż wszelkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu stanowią koszty uzyskania przychodu. Zdaniem Oddziału noty, które otrzymuje Oddział ze Spółki matki są takimi kosztami. Natomiast w ustawie o podatku VAT nie ma przepisu, który regulowałby przedstawioną sytuację w związku z powyższym te koszty nie dotyczą ustawy o podatku VAT i nie mogą być opodatkowane żadną stawką podatkową. Jednocześnie Podatnik wyjaśnił, iż zgodnie z ustawą o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami jest zakładem i rozlicza się z dochodów uzyskanych na terytorium Polski z podatku dochodowego od osób prawnych stawką 19% i co miesiąc składa deklarację CIT -2, a na koniec roku bilans, rachunek zysków i strat oraz informacje dodatkową wraz z deklaracją CIT-8. Podatek dochodowy Podatnik płaci od całości swoich dochodów w Polsce nie dzieląc go na żadne części.

W przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie znajdują następujące przepisy: - art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.), stanowiący, iż dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,- art. 5 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec z dnia 14 maja 2003r. w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z dnia 20 stycznia 2005 r. Nr 12, poz. 90) który stanowi, iż w rozumieniu niniejszej Umowy określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie albo częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.
Określenie "zakład" obejmuje w szczególności: miejsce zarządu, filię, biuro, fabrykę, warsztat i kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego kamieniołom lub inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych. - art. 7 ust. 1 ww. Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec, który stanowi, iż zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.
- art. 7 ust. 2 ww. Umowy, stanowiący, że jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 niniejszego artykułu, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.
- art. 7 ust. 3 ww. Umowy, stanowiący, iż przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych dla tego zakładu włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie indziej.
- art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) stanowiący, iż podatnicy, którzy nie maja na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski,
- art. 9 ust.1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i należnego podatku.
- art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodu.
Na podstawie art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.) dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Jak stanowi art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i należnego podatku. W celu jednakże uniknięcia opodatkowania tych samych dochodów dwukrotnie, tj. w państwie siedziby lub zarządu zagranicznej osoby prawnej i w Polsce, zawierane są umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W związku z tym badając sytuację podatkową zagranicznej osoby prawnej nie mającej w Polsce siedziby lub zarządu - jeśli z krajem siedziby lub zarządu tego podmiotu zawarta została przez Polskę taka umowa - należy stosować postanowienia właściwej umowy.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 przywołanej powyżej umowy pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec z dnia 14 maja 2003 r. w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z dnia 20 stycznia 2005 r. Nr 12, poz. 90), zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.
Definicja zakładu zamieszczona została w art. 5 ww. Umowy. W myśl tego przepisu określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie albo częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.
Określenie "zakład" obejmuje w szczególności: miejsce zarządu, filię, biuro, zakład fabryczny, warsztat i kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom lub inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.
Zgodnie z postanowieniami art. 7 ust. 2 wyż. cyt. Umowy, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 tego artykułu, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem. Natomiast ustęp 3 tegoż artykułu stanowi, iż przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych dla tego zakładu włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie indziej.
Jak wynika z pisma Oddziału, stanowi on zakład spółki niemieckiej i stosownie do ww. przepisów podlega obowiązkowi podatkowemu od całości dochodów, które osiąga na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, według polskich przepisów podatkowych.
Konsekwencją tego jest przypisanie do Oddziału przychodów i kosztów ponoszonych przez ten Oddział w związku z prowadzoną działalnością. Spółka macierzysta, która uruchomiła ten Oddział ma prawo do wynagrodzenia za funkcje pełnione na rzecz Oddziału. Wysokość wynagrodzenia przysługującego Spółce z tego tytułu powinna być ustalona w sposób porównywalny do zasad rynkowych stosowanych pomiędzy podmiotami niezależnymi. Jeżeli w wyniku istniejących powiązań ustalone zostaną warunki różniące się od rynkowych, wówczas zastosowanie znajdzie art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Jednocześnie stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Jak wynika z cytowanego przepisu, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów wydatek musi być poniesiony przez podatnika, w sposób racjonalny uzasadniony, mieć bezpośredni związek z działalnością prowadzoną przez podatnika, a ponadto musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów, tj. między wydatkiem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy tego typu, aby poniesienie wydatku mogło mieć wpływ na osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.
Jeżeli wymogi te są spełnione, wymienione we wniosku koszty stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.