Temat interpretacji

Według art. 22 ust. 4 znowelizowanej po 01.05.2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1265) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami) "zwalnia się od podatku dochodowego dochody z dywidend oraz innych dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółek, które łącznie spełniają następujące warunki:

1. nie mają siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2. podlegają w państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,
3. dochody (przychody) uzyskiwane są z udziału w zysku osoby prawnej, w której kapitale spółka uzyskująca ten dochód posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów nieprzerwanie przez okres nie krótszy niż dwa lata".

Zwolnienie powyższe nie jest uwarunkowane faktem członkostwa lub braku członkostwa Rzeczpospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, więc zgodnie z brzmieniem powyższego przepisu warunki wystarczające do uzyskania przedmiotowego zwolnienia są określone w punktach 1 - 3.

Jednocześnie w art. 26 ust. 1 w/w ustawy jest określony dokument potwierdzający spełnienie powyższych warunków: "osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 są obowiązane jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym przez niego zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej".

Natomiast art. 26 ust. 3 w/w ustawy mówi, że "płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1 i 2 pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. W terminie przekazania kwoty pobranego podatku płatnicy są obowiązani przesłać urzędowi skarbowemu deklarację, a podatnikowi - informację o pobranym podatku, sporządzone według ustalonych wzorów". Więc zgodnie z brzmieniem powyższego przepisu obowiązek złożenia deklaracji jest uwarunkowany pobraniem podatku od faktycznie osiągniętego dochodu. W sytuacji braku dochodu jako podstawy pobrania podatku nie ma obowiązku składania deklaracji.