Interpretacja indywidualna z dnia 06.12.2013, sygn. ITPB4/423-138b/13/MT, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Czy Spółka prawidłowo wylicza różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 updop, rozpoznawane z tytułu wycen wartości środków pieniężnych w walucie obcej otrzymywanych na rachunek bankowy prowadzony dla potrzeb Zakładu Spółki w Niemczech, przelewanych do Centrali Spółki w Polsce i sprzedawanych przez Centralę Spółki, w Polsce?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowości wyliczania tzw. różnic kursowych na własnych środkach przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2013 r. (data wpływu 23 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, uzupełnionym pismem Spółki z dnia 18 listopada 2013 r. (data wpływu 22 listopada 2013 r.) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych z tytułu wycen wartości środków pieniężnych w walucie obcej otrzymywanych przez Zakład Spółki w Niemczech, przelewanych do Centrali Spółki w Polsce i sprzedawanych przez Centralę Spółki.

Wniosek został następnie uzupełniony w odpowiedzi na wezwanie organu z dnia 7 listopada 2013 r. znak ITPB4/423-138/13-2/MT poprzez:

• doprecyzowanie treści wniosku pismem z dnia 18 listopada 2013 r. (data wpływu: 22 listopada 2013 r.);
• uiszczenie w dniu 19 listopada 2013 r. brakującej opłaty od wniosku (40 zł).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

M. Sp. z o.o. (dalej: Spółka albo Wnioskodawca) jest polskim rezydentem podatkowym. Przedmiotem jej działalności jest głównie świadczenie usług w zakresie uboju i rozbioru trzody chlewnej w zakładach mięsnych na terenie Niemiec, oddelegowanymi pracownikami. Spółka dokonuje świadczenia usług na podstawie kontraktów, które są realizowane poprzez jej filię mającą siedzibę w Niemczech. Na terenie kraju Spółka koncentruje się natomiast na trzech obszarach działalności: turystyce, ochronie środowiska oraz rolnictwie.

Filia w Niemczech stanowi zakład podatkowy w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, który podlega obowiązkowi podatkowemu z tytułu osiąganych zysków na terenie Niemiec (dalej: Zakład). Spółka sporządza łączne sprawozdanie finansowe, które obejmuje również przychody i koszty Zakładu w Niemczech, a także składa zeznania podatkowe (CIT-8) w Polsce od całości swoich przychodów, z tym, że dochód osiągnięty na terenie Niemiec (i tam opodatkowany) podlega w Polsce zwolnieniu od opodatkowania.

Spółka rozdziela przychody i koszty na te, które są osiągnięte i poniesione przez Zakład w Niemczech i te, które winny być rozliczone w Polsce jako związane z działalnością Spółki w Polsce (tzw. Centralą). Część wydatków stanowią koszty, które dotyczą zarówno Centrali, jak i Zakładu w Niemczech i są rozliczone przy zastosowaniu proporcji wynikającej z wielkości przychodów.

W toku prowadzonej działalności część kosztów to różnego rodzaju operacje na działalności finansowej (odsetki, różnice kursowe). Dokonując rozliczenia podatkowego, na podstawie ksiąg rachunkowych, Spółka uwzględnia odpowiednio w przychodach bądź kosztach podatkowych m.in. różnice kursowe wynikające ze sprzedaży walut obcych. Spółka dokonuje sprzedaży waluty obcej (najczęściej euro), która stanowi jej własne środki pieniężne. Środki te pochodzą z Zakładu w Niemczech, który wypracowane zyski przelewa na rachunki bankowe w Polsce. Przekazywane przez Zakład środki stanowią jego zyski i pochodzą z zapłaty za wykonane przez Zakład usługi i dostawy towarów. Spółka otrzymuje od swojego Zakładu środki pieniężne (euro), które następnie sprzedaje w Polsce i wydatkuje na działalność gospodarczą Spółki. Zrealizowane w ten sposób różnice kursowe Spółka uwzględnia w rozliczeniu podatkowym dokonywanym w Polsce, tj. traktuje odpowiednio jako przychody osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bądź koszty uzyskania ww. przychodów.

Tego rodzaju różnice kursowe ujęte zostały na kontach 750-032, 750-033, 751-032, 751-033 i wynikają ze sprzedaży w Polsce waluty (tj. euro), czyli sprzedaży własnych środków pieniężnych. Tak pozyskane środki są przeznaczone na regulowanie różnych zobowiązań Spółki np. składek na ubezpieczenie społeczne należnych od płatnika, należności wynikających z faktur związanych z wydatkami Centrali wystawionych przez kontrahentów, dywidendy, wynagrodzeń pracowników (z wyłączeniem pracowników Zakładu).

Spółka nie ujmuje w rozliczeniu podatkowym dokonywanym w Polsce wszystkich różnic kursowych. Spółka nie rozlicza podatkowo w Polsce różnic kursowych związanych z zapłatą w euro za zobowiązania Zakładu w Niemczech, uznając, że tego typu różnice kursowe są związane z rozliczeniem kosztów Zakładu i pozostają w związku z podatkowym ujęciem tych wydatków w rozliczeniu przedstawianym w Niemczech (tego rodzaju różnice kursowe ujęte są koncie nr 750-031, 751-031).

W odpowiedzi na wezwanie organu Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny, wskazując następujące okoliczności:

• Spółka dokonuje rozliczenia różnic kursowych w oparciu o art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w oparciu o tzw. podatkową metodę ustalania różnic kursowych.
• Wpływ środków pieniężnych w walucie obcej, wycenianych przez Spółkę dla potrzeb ustalenia różnic kursowych, do Zakładu w Niemczech jest wynikiem regulowania należności przez kontrahentów.
• Środki pieniężne w walucie obcej, wyceniane przez Spółkę dla potrzeb ustalenia przedmiotowych różnic kursowych, wpływają na rachunek bankowy prowadzony w Niemczech (rachunek prowadzony jest dla potrzeb Zakładu Spółki, ale biorąc pod uwagę fakt jedności Spółki jest to także jeden z rachunków bankowych Spółki).

W związku z przedstawionym stanem faktycznym zadano następujące pytania.

1. Czy opisane w stanie faktycznym różnice kursowe, powstające w związku ze sprzedażą własnej waluty obcej w Polsce, otrzymanej od Zakładu Spółki w Niemczech, stanowią przychody bądź koszty uzyskania przychodów w Polsce...
2. Czy Spółka prawidłowo wylicza opisane w stanie faktycznym różnice kursowe stosując faktyczny kurs waluty z dnia jej sprzedaży w Polsce oraz kurs waluty z dnia jej wpływu na rachunek bankowy Zakładu w Niemczech, tj. kurs średni Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego otrzymanie należności...

Niniejsza interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego. Wniosek Spółki w pozostałym zakresie jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

We własnym stanowisku w zakresie pytania drugiego Spółka wskazała, że zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 15a ust. 2 pkt 3 ww. ustawy dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5. Odpowiednio, stosownie do art. 15a ust. 3 pkt 3 ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, gdy wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Stosownie do art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Zdaniem Wnioskodawcy, z powyższego wynika, że wpływ na rachunek walutowy środków pieniężnych pochodzących z zakupu wycenia się po kursie faktycznie zastosowanym (np. po kursie sprzedaży banku, z którego podatnik korzystał), natomiast zapłatę należności na rachunek walutowy należy wycenić po kursie średnim Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego otrzymanie należności. Z kolei do sprzedaży waluty posiadanej na rachunku walutowym stosuje się kurs faktycznie zastosowany, co wynika z przytoczonych przepisów i znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 marca 2012 r. znak IPPB5/423-1174/11-2/IŚ, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 4 czerwca 2012 r. znak IPTPB3/423-81/12-3/KJ i wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 kwietnia 2011 r. sygn. akt II FSK 2058/09.

Spółka uważa, że przedstawiony sposób obliczania różnic kursowych od własnych środków pieniężnych znajduje bezpośrednie oparcie w obowiązujących, przytoczonych przepisach prawa. Jedyną wątpliwość może wzbudzać to, czy Spółka prawidłowo przyjmuje dzień, na jaki dokonuje wyceny otrzymanej waluty. W ocenie Wnioskodawcy jest to bowiem dzień, w którym środki te wpłynęły na rachunek Zakładu. Istota problemu sprowadza się zatem do prawidłowego ustalenia dnia wpływu waluty, o którym mowa w przytoczonych przepisach. Za tym, że jest to dzień wpływu waluty na rachunki bankowe Zakładu w Niemczech przemawiają zdaniem Spółki następujące argumenty:

• Spółka stanowi jedną osobę prawną i w momencie wpływu waluty na rachunek bankowy (choćby był to rachunek Zakładu) waluta staje się własnością Spółki;
• przepływ waluty pomiędzy Zakładem a Centralą stanowi transakcję wewnętrzną, która pozostaje obojętna podatkowo i nie stanowi o nabyciu waluty, czy jej otrzymaniu jako zapłaty za należności Spółki.

W odpowiedzi na wezwanie organu Wnioskodawca doprecyzował własne stanowisko w zakresie pytania drugiego, poprzez wskazanie, że jego zdaniem w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego:

• dniem wpływu środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej (w rozumieniu art. 15 ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) jest dzień wpływu środków pieniężnych na rachunek bankowy Zakładu Spółki w Niemczech;
• dla potrzeb ustalenia przedmiotowych różnic kursowych wpływ środków w walucie obcej powinien być wyceniany według kursu średniego Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego wpływ tych środków na rachunek bankowy Zakładu w Niemczech;
• dla potrzeb ustalenia przedmiotowych różnic kursowych wypływ środków w walucie obcej (czyli ich sprzedaż) powinien być wyceniany według faktycznie zastosowanego kursu waluty z dnia sprzedaży (czyli kursu nabycia stosowanego przez bank, z którego usług Spółka korzysta).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pytania drugiego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.), różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Na mocy art. 15a ust. 3 pkt 3 tej ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Różnice kursowe unormowane w art. 15 ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych to tzw. różnice kursowe od własnych środków pieniężnych podatnika zgromadzonych w walutach obcych. Różnice te powstają pomiędzy wyceną środków lub wartości pieniężnych dokonywaną na moment ich wpływu do podatnika i ponownie na moment ich wypływu. Dla ustalania omawianych różnic kursowych nie ma znaczenia, czy wpływy środków walutowych wiązały się z powstaniem przychodów, czy też miały charakter uzyskania wartości neutralnych podatkowo. Nie jest również istotne, czy wypływy środków stanowią poniesienie kosztów uzyskania przychodów czy wydatków niestanowiących kosztów podatkowych.

Wyceny środków w walutach obcych dla potrzeb ustalenia ww. różnic kursowych dokonuje się:

• na dzień wpływu otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej;
• na dzień zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych.

Wycena jest dokonywana według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Zgodnie z zastrzeżeniem zawartym w art. 15a ust. 4 omawianej ustawy (w brzmieniu tego przepisu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2012 r.), przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia kursu faktycznie zastosowanego. Na gruncie obowiązujących regulacji uznaje się, że przez kurs faktycznie zastosowany należy rozumieć kurs zrealizowany, kurs rzeczywiście zastosowany dla celów danej transakcji. Faktycznym zastosowaniem kursu waluty jest przewalutowanie (wymiana) wartości pieniężnej wyrażonej w walucie na złote użycie kursu waluty jako ceny waluty.

Z powyższych względów, sytuacjami, w których dla celów ustalania podatkowych różnic kursowych uwzględnia się kurs faktycznie zastosowany są: zakup waluty, sprzedaż waluty oraz otrzymanie należności i zapłata zobowiązań, jeśli wiąże się z nimi wymiana wartości wyrażonych w walucie obcej na złote polskie. Jeżeli natomiast w związku z daną operacją finansową nie występuje sprzedaż lub kupno waluty obcej oraz nie dochodzi do przewalutowania otrzymanej należności lub płaconego zobowiązania z zastosowaniem kursu faktycznego (tj. nie dochodzi do realnej wymiany waluty obcej na złote), przy obliczaniu różnic kursowych z art. 15a ust. 2 i 3, uwzględnia się kurs średni Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień tej operacji.

Drugie z zastrzeżeń, które wskazano w art. 15 ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy skutków posłużenia się przez podatnika nierynkowym kursem faktycznie zastosowanym. I tak, stosownie do art. 15a ust. 5 ww. ustawy, jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.

Podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, według przyjętej metody stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać w trakcie roku podatkowego (art. 15a ust. 8).

W analizowanym przypadku sprzedaży waluty obcej w banku, po stronie Wnioskodawcy powstać mogą różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odzwierciedlające różnicę pomiędzy wartością sprzedawanych środków pieniężnych wyrażonych w walucie obcej:

• w dniu ich wpływu do Spółki, przeliczoną według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, z zastrzeżeniem art. 15a ust. 4 i 5 oraz
• w dniu ich wypływu ze Spółki, tj. sprzedaży waluty, przeliczoną według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia, z zastrzeżeniem art. 15a ust. 4 i 5.

W odniesieniu do wątpliwości Spółki dotyczących prawidłowego określenia momentu wpływu środków pieniężnych dla potrzeb obliczenia przedmiotowych różnic kursowych, należy podkreślić, że utworzenie na terytorium danego państwa zakładu, nie powoduje powstania nowego podmiotu podatkowego. Zakład w Niemczech nie stanowi odrębnego podmiotu podatkowego w stosunku do Spółki, a jedynie wyodrębnioną organizacyjnie część Spółki (jednostkę organizacyjną Spółki). Dochody wykazywane przez Zakład są dochodami Spółki, a środki pieniężne wpływające do Zakładu jej środkami pieniężnymi (Spółka jest właścicielem tych środków w okresie pomiędzy ich wpływem a wypływem.). Tym samym, przesunięcia środków pieniężnych pomiędzy Spółka (Centralą, jednostką macierzystą) a jej Zakładem mają charakter wewnętrznych przepływów środków finansowych Spółki i jako takie nie wywołują skutków podatkowych w podatku dochodowym.

Wobec powyższego, w opisanym stanie faktycznym wpływ środków pieniężnych w walucie obcej w rozumieniu art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych następuje w momencie ich wpływu na rachunek bankowy Zakładu (tj. rachunek bankowy Spółki prowadzony dla potrzeb Zakładu). Późniejsze przesunięcie tych środków na rachunek bankowy Centrali Spółki w Polsce jako wewnętrzne przesunięcie środków w ramach Spółki nie może być traktowane jako wpływ waluty w rozumieniu ww. przepisów.

W odniesieniu do zagadnienia kursu, jaki należy zastosować do celów przeliczenia wartości przedmiotowych środków pieniężnych w walucie obcej na złote, należy podkreślić, że wpływ środków do Spółki następuje w związku z uregulowaniem zobowiązań na rzecz Spółki. Zobowiązania te są wyrażone w walucie obcej i wpływają na rachunek bankowy prowadzony w walucie obcej. Na moment wpływu tych środków nie występuje operacja kupna waluty obcej, nie dochodzi do przewalutowania otrzymanej należności na złote ani do zapłaty zobowiązania z faktycznym zastosowaniem kursu waluty w stosunku do złotego.

Wobec tego, dla celów wyceny wartości przedmiotowych środków pieniężnych w dniu ich wpływu do Spółki nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty. Stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 w zw. z art. 15a ust. 4 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy zatem zastosować kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu tych środków na rachunek Zakładu Spółki w Niemczech.

Wypływ przedmiotowych środków ze Spółki następuje natomiast w drodze sprzedaży waluty. Wobec tego, stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 w zw. z art. 15a ust. 4 zdanie pierwsze ustawy, dla przeliczenia należy przyjąć kurs faktycznie zastosowany, tj. kurs po jakim nastąpił zakup waluty przez jej nabywcę. W sytuacji, gdy sprzedaż waluty jest dokonywana na rzecz banku, z którego usług korzysta Spółka, właściwy jest kurs nabycia waluty zastosowany przez bank do tej transakcji sprzedaży.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy