Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 16.12.2003, sygn. PDII-423/6/03, Urząd Skarbowy w Ostrowcu Świętokrzyskim
Temat interpretacji
W związku z Waszym pismem z dnia 30.10.2003 r. znak: L.dz. 752/2003 uzupełnionym pismem w dniu 12.11.2003 r. znak: L.dz. 768/2003, działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ostrowcu Św. udziela poniżej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie odpisów na fundusz rekultywacji.
Jednostki gospodarcze władające powierzchnią ziemi, na której występuje zanieczyszczenie gleby lub ziemi albo niekorzystne przekształcenie naturalnego ukształtowania terenu, jest obowiązany do przeprowadzenia ich rekultywacji - na podstawie art. 102, ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627 ze zm.). Wydatki na rekultywację mogą być ponoszone bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów bądź przez tworzenie funduszu rekultywacji. Fundusze rekultywacji tworzą zwykle te jednostki, które przewidują, że prace rekultywacyjne będą trwały dłużej niż 1 rok. Fundusz rekultywacyjny tworzy się w ciężar kosztów. Sprawa jest prosta, jeżeli planowane odpisy na fundusz rekultywacyjny pokrywają się w danym roku podatkowym z faktycznie poniesionymi na ten cel wydatkami.
Jeżeli jednak faktycznie poniesione wydatki na rekultywację terenów poeksploatacyjnych są niższe od utworzonego na dany rok podatkowy funduszu rekultywacyjnego, wówczas na funduszu pozostaje niewykorzystane saldo, które pomniejsza odpis (zapotrzebowanie na środki) w roku następnym.
O ile jednostka gospodarcza w roku następnym dokona pełnego planowanego odpisu na fundusz rekultywacyjny, to stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) odpisu na fundusz w wysokości przekraczającej kwotę określoną przez podatnika na dany rok w planie rekultywacji terenów poeksploatacyjnych, skorygowaną o kwotę pozostałości środków tego funduszu według stanu na początek roku, nie uważa się jednak za koszty uzyskania przychodów.
W przypadku, zatem, gdy z przyczyn niezależnych od podatnika faktyczne wykonanie rekultywacji odbiega od założeń przyjętych w planie - jednostka winna skorygować plan rekultywacji.
W konkretnej, zatem sytuacji, gdyby w roku 2004 jednostka dokonała odpisu na fundusz rekultywacji zgodnie z przyjętym planem i nie wykorzystała go na ten cel, to winna skorygować plan rekultywacji na rok następny, przy czym kwota wynikająca z tej korekty nie będzie stanowiła kosztu uzyskania przychodów.
Uznanie odpisów na fundusz rekultywacji za koszt uzyskania przychodów nie jest uzależnione od posiadania odrębnego rachunku bankowego.