Interpretacja indywidualna z dnia 27.03.2015, sygn. ILPB3/423-712/14-4/PR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację szkoleń dla kontrahentów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z 23 grudnia 2014 r. (data wpływu 29 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z 6 marca 2015 r. (data wpływu 12 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka organizuje dla swoich kontrahentów szkolenia produktowe, które mają na celu zaprezentowanie kontrahentom towarów znajdujących się w ofercie handlowej Wnioskodawcy. Dodatkowo przedmiotem szkoleń są także różne aspekty prowadzenia działalności handlowej, mające na celu zwiększenie sprzedaży u kontrahentów, a w konsekwencji także u Wnioskodawcy.

Organizacja szkoleń dla kontrahentów Wnioskodawcy jest istotna ze względu na specyfikę prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Wnioskodawca sprzedaje bowiem wyroby medyczne, tj. aparaty słuchowe i wkładki uszne. Kontrahentami Wnioskodawcy są podmioty prowadzące gabinety protetyki słuchu. Kontrahenci nabywają ww. wyroby medyczne w celu ich dalszej odsprzedaży ostatecznym użytkownikom, tj. pacjentom, u których stwierdzono niedobór słuchu.

Niejednokrotnie protetycy słuchu, prowadząc swoją działalność, nie posiadają odpowiedniej wiedzy i doświadczenia w prowadzeniu działalności handlowej oraz kontaktach z pacjentami, co przekłada się na osiągane przez nich wyniki finansowe. W sposób bezpośredni wyniki finansowe gabinetów protetycznych przekładają się również na wyniki finansowe Wnioskodawcy, u którego protetycy ci zaopatrują się w zamawiane przez pacjentów aparaty słuchowe czy wkładki uszne.

Dlatego też, odpowiadając na zapotrzebowanie swoich kontrahentów w ww. zakresie, Wnioskodawca organizuje tzw. szkolenia regionalne dla swoich kontrahentów. Zaproszenia do udziału w organizowanych przez Wnioskodawcę szkoleniach przesyłane są do wszystkich podmiotów, z którymi Wnioskodawca współpracuje na danym obszarze. Kontrahenci w wyznaczonym terminie mogą zgłosić chęć udziału w organizowanym szkoleniu. Udział w szkoleniach jest bezpłatny. Szkolenia organizowane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru imprez o charakterze integracyjno-szkoleniowym. Szkolenia mają charakter merytorycznego spotkania. Uczestnicy w trakcie szkolenia mają możliwość skorzystania z drobnego poczęstunku, tj. kawa, herbata, ciastka, kanapki.

Przedmiotem otwartych szkoleń regionalnych jest:

• zapoznanie z ofertą handlową Wnioskodawcy, zaprezentowanie nowości pojawiających się w ofercie, przekazanie informacji o funkcjonalności i użyteczności poszczególnych aparatów słuchowych czy wkładek usznych. Wiedza taka jest niezbędna do skutecznego zaprezentowania pacjentom możliwych do nabycia aparatów słuchowych czy wkładek usznych;
• przedstawienie technik sprzedaży, kontaktów z klientami gabinetów protetycznych, skutecznego prowadzenia działalności handlowej. W okresie ostatnich 2 lat Wnioskodawca w ramach szkoleń przeprowadził cykle szkoleń regionalnych w ramach których przeprowadzono:
  1. warsztaty skutecznego przekazywania informacji, ze szczególnym uwzględnieniem technik komunikacyjnych dotyczących skutecznego wbijania się w pamięć;
  2. szkolenia dotyczące zasad komunikacji z pacjentem (ostatecznym nabywcą aparatów) warsztaty komunikacji wizualnej oraz interpersonalnej;
  3. szkolenie Nie sprzedawaj niech sami kupują szkolenie miało na celu przekazanie kontrahentom wskazówek dotyczących budowani długotrwałych relacji z klientami poprzez badanie potrzeb klienta oraz marketing narracyjny;
  4. szkolenia dotyczące profesjonalnej obsługi klienta szkolenia obejmowały następujące moduły: analiza rynku, sztuka dobrej komunikacji, inicjowanie ścieżki obsługi klienta, fazy procesu sprzedaż. Dodatkowo w ramach szkoleń z profesjonalnej obsługi klienta przeprowadzone został wykłady dotyczące emocji w sprzedaży (ćwiczenia w budowaniu relacji pacjentem), warsztaty skutecznego analizowania transakcji czy budowania wizerunku profesjonalisty.

Ponadto, w razie zgłoszenia zapotrzebowania przez poszczególnych kontrahentów, Wnioskodawca poza opisanymi wyżej otwartymi szkoleniami regionalnymi, organizuje również szkolenia zamknięte adresowane do konkretnych kontrahentów. Szkolenia te nie różnią się swym charakterem od opisanych wyżej otwartych szkoleń regionalnych. Wnioskodawca podejmuje decyzję o zorganizowaniu szkolenia adresowanego wyłącznie do pracowników konkretnego klienta w oparciu o prośbę takiego klienta. Prośba taka jest uzasadniana m.in. dużą rotacją pracowników, przeprowadzeniem szkolenia regionalnego przez Wnioskodawcę w terminie uniemożliwiającym uczestnictwo pracownikom danego podmiotu, itp. Przedmiotem szkoleń są kwestie wskazane powyżej, różnica polega jedynie na tym, że szkolenie jest dedykowane danemu klientowi i to na jego wyraźną prośbę. Decyzja o organizacji szkolenia jest podejmowana przez Wnioskodawcę w oparciu o dotychczasową współpracę z danym podmiotem, jego potencjał handlowy oraz perspektywy dalszej wzajemnej współpracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy koszty organizacji szkoleń, o których mowa w przedstawionym powyżej stanie faktycznym, w tym koszty wynajmu sali, koszty wykładowców, koszty materiałów szkoleniowych, koszty drobnego poczęstunku dla uczestników szkoleń (kawa, herbata, ciastka, kanapki), stanowią koszt uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 zd. pierwsze ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Dla uznania, iż dany wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu muszą być spełnione łącznie następujące warunki, tj.:

1. wydatek musi być definitywnie poniesiony,
2. wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodów (ewentualnie w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów),
3. wydatek powinien pozostawać w związku przyczynowym z prowadzoną działalnością podatnika,
4. wydatek powinien być właściwie udokumentowany,
5. możliwość uznania określonego wydatku za koszt uzyskania przychodu nie może zostać wyłączona na mocy art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W analizowanym stanie faktycznym szkolenia organizowane przez Wnioskodawcę dla kontrahentów Wnioskodawcy lub/i pracowników kontrahentów pozostają w ścisłym związku z uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę przychodami. Jak już wskazano powyżej, zasadniczym celem organizacji przedmiotowych szkoleń jest udzielenie wsparcia merytorycznego dla kontrahentów Wnioskodawcy w zakresie prowadzonej przez nie działalności. Kontrahenci protetycy, prowadzący gabinety protetyki słuchu, dzięki możliwości udziału w organizowanych przez Wnioskodawcę szkoleniach uzyskują możliwość poznania aktualnej oferty handlowej Wnioskodawcy, dowiadują się wszelkich szczegółów dotyczących zasad funkcjonowania i korzystania z urządzeń i wyrobów znajdujących się w ofercie handlowej Wnioskodawcy. Dzięki uzyskanym w ten sposób informacjom mogą służyć radą i pomocą ostatecznym użytkownikom wyrobów i urządzeń znajdujących się w ofercie handlowej Wnioskodawcy. W konsekwencji tzw. szkolenia produktowe wprost przekładają się na ich sprzedaż w gabinetach protetyki słuchu, a w związku z tym również na sprzedaż u Wnioskodawcy.

Szkolenia dotyczące technik sprzedaży, wsparcia w zakresie kontaktów z pacjentem (ostatecznym użytkownikiem wyrobów znajdujących się w ofercie handlowej Wnioskodawcy) również mają na celu zwiększenie sprzedaży u protetyków słuchu, kontrahentów Wnioskodawcy. Jest oczywistym, iż zwiększenie sprzedaży w gabinetach protetyki, z którymi współpracuje Wnioskodawca przekłada się również na wzrost sprzedaż Wnioskodawcy.

Oba rodzaje szkoleń mają zatem na celu zwiększenie sprzedaży wyrobów znajdujących się ofercie handlowej Wnioskodawcy. W związku z powyższym uznać należy, iż koszty organizacji takich szkoleń pozostają w bezpośrednim związku przyczynowym z osiąganymi przez Wnioskodawcę przychodami. Koszty te mają definitywny charakter, gdyż kontrahenci zapraszani do udziału w szkoleniu w żaden sposób nie partycypują w kosztach ich organizacji.

Wydatki na organizację szkoleń ponoszone przez Wnioskodawcę nie podlegają również wyłączeniu z katalogu kosztów, jakie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty te nie mogą być m.in. zakwalifikowane jako koszty związane z reprezentacją Wnioskodawcy, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy. Celem organizacji szkoleń, o których mowa w przedstawionym powyżej stanie faktycznym jest bowiem wyłącznie przekazanie kontrahentom wiedzy na temat sprzedawanych produktów oraz zasad wydajnej i efektywnej współpracy z pacjentami nabywającymi oferowane przez kontrahentów produktów. Szkolenia te nie mają na celu budowania dobrego wizerunku Wnioskodawcy.

Stanowisko takie potwierdza m.in. interpretacja indywidualna z 30 marca 2012 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn. ITPB1/415-1292/11/PSZ), w której stwierdzono jednoznacznie, iż: w sytuacji, gdy głównym celem organizacji szkoleń jest reklama towarów i usług oferowanych przez spółkę lub szkolenie osób uczestniczących w dystrybucji tych towarów (usług) i liczba uczestników nie była wynikiem ich selekcji, to wydatki na organizację tego spotkania mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Również ewentualne koszty wyżywienia można będzie uznać za koszt podatkowy, o ile zapewnienie poczęstunku stanowić będzie przejaw gościnności niewykraczający poza główny cel tych spotkań, tj. informowania klientów Spółki o oferowanych produktach, nowoczesnych technikach dystrybucji, informowania o właściwościach towarów, montażu urządzeń. Podobnie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Rzeszowie z 24 czerwca 2014 r. sygn. akt I SA/Rz 321/14 wskazano iż: Nie budzi bowiem wątpliwości, że będą kosztami uzyskania przychodu wydatki podatnika na organizację części merytorycznej szkolenia, czyli poświęconej zagadnieniom związanym z budowaniem sieci sprzedaży, określaniu technik tejże sprzedaży, informowaniu o cechach sprzedawanych towarów, nakreślaniu planów sprzedaży i innych tego typu zagadnień związanych ściśle z uzyskiwaniem przez spółkę przychodów. W skład tych kosztów wchodzić mogą, co oczywiste koszty wynajmu sali do organizowania takich zajęć, koszt wykładowców, wyżywienie, czy też zapewnienie uczestnikom szkolenia noclegu, jeżeli trwa ono dłużej niż jeden dzień.

W związku z powyższym koszty organizacji szkoleń ponoszone przez Wnioskodawcę podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, tut. organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Ustosunkowując się natomiast do powołanego przez Wnioskodawcę orzeczenia sądu administracyjnego należy stwierdzić, że jest ono rozstrzygnięciem wydanym w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niej się odnoszącej, w związku z tym nie ma waloru wykładni powszechnie obowiązującej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, tut. organ pragnie nadmienić, że pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.). Dokonując bowiem interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 605 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu