Interpretacja indywidualna z dnia 07.12.2007, sygn. ILPB3/423-104/07-2/ŁM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 03 września 2007 r. (data wpływu 10.09.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji lokalu użytkowego będącego własnością Spółdzielni jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji lokalu użytkowego będącego własnością Spółdzielni.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia Mieszkaniowa funkcjonuje w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15.12.2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116, ze zm.). Spółdzielnia jest właścicielem lokalu użytkowego wybudowanego w 1973 r. z przeznaczeniem na wynajem. Środki na budowę lokalu użytkowego pochodziły z funduszu zasobowego Spółdzielni i lokal ten zaliczony został do zasobów mieszkaniowych zgodnie z obowiązującymi ówcześnie uregulowaniami prawnymi. W związku z zaliczeniem lokalu użytkowego w najmie do zasobów mieszkaniowych zgodnie z art. 16c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, lokal ten nie podlegał amortyzacji. W 2007 r. Spółdzielnia zamierza dokonać ulepszenia ww. lokalu poprzez jego przebudowę, finansując prace ze środków własnych. Wartość prac ulepszeniowych przekroczy kwotę 3.500,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki poniesione na ulepszenie poprzez przebudowę lokalu użytkowego w najmie zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych zwiększą wartość środka trwałego. Z uwagi na brak w obowiązujących przepisach, zarówno w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych definicji zasobów mieszkaniowych, Spółdzielnia przyjęła pojęcie zasobów mieszkaniowych w brzmieniu wynikającym z pisma Ministerstwa Finansów z dnia 22 grudnia 2006 r., zgodnie z którym wynajmowany lokal użytkowy nie stanowi zasobu mieszkaniowego. W związku z zaliczeniem lokalu użytkowego w najmie do zasobów niemieszkaniowych, nie stosuje się art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wobec powyższego Spółdzielnia uważa, że od kwoty wydatków poniesionych w bieżącym roku na ulepszenie lokalu użytkowego w najmie, należy dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a - 16m ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdza się, co następuje.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 w/w ustawy, zwane środkami trwałymi.

Jednym z istotnych warunków dokonywania amortyzacji podatkowej jest posiadanie tytułu własności do danego środka trwałego. W związku z powyższym, Spółdzielnia Mieszkaniowa ma prawo, na mocy ww. art. 16a ust. 1, do amortyzacji budynków będących jej własnością, a więc m.in. lokalu użytkowego w najmie.

Jednakże zgodnie z art. 16c pkt 1 i pkt 2 tej ustawy - amortyzacji nie podlegają - grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służące działalności społeczno - wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe.

Pojęcie to nie zostało określone w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Również ustawodawca w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych posługuje się pojęciem zasobów mieszkaniowych spółdzielni, nie wyjaśniając go. Z brzmienia powyższego zapisu wynika, że wolą ustawodawcy jest szerokie potraktowanie pojęcia zasobów mieszkaniowych, nie ograniczające się jedynie do lokali mieszkalnych, lecz również do całej infrastruktury towarzyszącej lokalom mieszkalnym (budowle, urządzenia) będące mieniem Spółdzielni, która ma zapewnić zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jej członków. Do takiej konkluzji skłania ponadto przepis art. 2 cyt, ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, w świetle którego lokalem w rozumieniu ustawy jest samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Lokale te, jak wyżej wskazano, nie podlegają amortyzacji.

Jest to jak najbardziej uzasadnione, gdyż odpowiednikiem amortyzacji jest podstawowy odpis na fundusz remontowy dotyczący zasobów mieszkaniowych, obciążający koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi stanowiącymi mienie spółdzielni.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Podatnika w złożonym wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.