Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zakładu przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2007 r. (data wpływu 12 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku uwzględniania w zaliczkach na podatek dochodowy od osób prawnych oraz w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (druk CIT-8) przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z administrowaniem nieruchomościami w zakresie obejmującym najem i dzierżawę składników majątkowych Gminy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2007 r. Zakład złożył ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej prawidłowości uwzględniania w zaliczkach na podatek dochodowy od osób prawnych oraz rocznej deklaracji CIT-8 przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z administrowaniem nieruchomościami w zakresie obejmującym najem i dzierżawę składników majątkowych Gminy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zakład jest jednostką organizacyjną Gminy (zakładem budżetowym), która nie posiada osobowości prawnej. Zadaniem Zakładu jest gospodarowanie oddanym mu w administrowanie zasobem lokalowym Gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle obowiązujących przepisów Zakład nie powinien przy wyliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych oraz rocznej deklaracji CIT-8 ujmować przychodów i kosztów ich uzyskania związanych z administrowaniem nieruchomościami w zakresie obejmującym najem i dzierżawę składników majątkowych Gminy.

Zakład podkreślił, że zgodnie z przepisami art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych, zakład budżetowy odpłatnie wykonuje wyodrębnione zadania i pokrywa koszty swojej działalności z przychodów własnych, z zastrzeżeniem możliwości otrzymania dotacji przedmiotowej, podmiotowej oraz celowej.

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, dochody z tytuły administrowania przez Zakład majątkiem gminy stanowią dochód własny Gminy.

Ponadto zgodnie z zapisem § 46 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjną, wydanego na podstawie delegacji zawartej w art. 28 ustawy o finansach publicznych, wpływy z tytułu najmu i dzierżawy składników majątkowych Gminy pomniejszone o koszty ich uzyskania stanowią dochód Gminy.

Zakład wskazał również na treść wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 maja 1998 r. sygn. akt SA/Sz 1305/97, zgodnie z którym otrzymanymi pieniędzmi lub wartościami pieniężnymi w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są tylko takie wartości, którymi podatnik może rozporządzać jak własnymi. Zakład nie może rozporządzać nadwyżką wpływów nad kosztami ich uzyskania, ponieważ stanowią one dochód Gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, przychodem jest również wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie. Jak stanowi art. 12 ust. 3 powołanej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W konsekwencji do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które są należne Zakładowi. Nie są to zatem przychody jakiekolwiek, lecz tylko te w stosunku, do których Zakładowi przysługuje uprawnienie do ich otrzymania i które stanowią przysporzenie majątku podatnika. Otrzymanymi pieniędzmi lub wartościami pieniężnymi są w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy, tylko wartości, które powiększają aktywa majątkowe podatnika, a więc takie, którymi może on rozporządzać jak własnymi. Natomiast jak wyraźnie zaznaczył wnioskujący, dochody z tytuły administrowania przez Zakład majątkiem gminy stanowią dochód własny Gminy. Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 203, poz. 1966 ze zm.) źródłami dochodów własnych gminy są dochody z majątku gminy.

Jednostki samorządu terytorialnego prowadzą gospodarkę komunalną na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43 ze zm.). Zgodnie z art. 1 ust. 2 powołanej ustawy, gospodarka komunalna obejmuje w szczególności zadania o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych. Jednocześnie w art. 2 ustawodawca wskazuje bezpośrednio na podmioty, które mogą prowadzić gospodarkę komunalną, są to w szczególności zakład budżetowy lub spółka prawa handlowego.

Sposób prowadzenia gospodarki finansowej zakładów budżetowych określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształcaniu w inną formę organizacyjno-prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783).

Zgodnie z § 46 ust. 1 powołanego rozporządzenia wpływy z tytułu dochodów z najmu i dzierżawy składników majątkowych Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego oraz innych umów o podobnym charakterze w pobranych kwotach są przekazywane przez zakład budżetowy odpowiednio na dochody budżetu państwa lub na dochody budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 2.

W § 46 ust. 2 ww. rozporządzenia wskazano, że przychodami zakładu budżetowego mogą być wpływy związane ze świadczonymi przez zakład budżetowy usługami związanymi z administrowaniem, zarządzaniem nieruchomościami w zakresie obejmującym najem i dzierżawę składników majątkowych odpowiednio Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego oraz innych umów o podobnym charakterze. Natomiast na podstawie § 46 ust. 3 ww. rozporządzenia wpływy z tytułu świadczonych usług, o których mowa w ust. 2, pomniejszone o koszty ich uzyskania stanowią dochody budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż zajęte przez Zakład stanowisko w kwestii braku obowiązku uwzględniania przy wyliczaniu zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób prawnych oraz w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (druk CIT-8), przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z administrowaniem nieruchomościami w zakresie obejmującym najem i dzierżawę składników majątkowych Gminy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, powoduje iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.