Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 4 i art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Spółki dotyczące stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych opisane w piśmie z dnia 8 lutego 2007 r. jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z 8 lutego 2007 r., które do kancelarii tutejszego urzędu wpłynęło 14 lutego 2007 r., Spółka zwróciła się do Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny jest następujący:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji ............ a także świadczeniu usług najmu i dzierżawy. Spółka posiada też dwa ośrodki wypoczynkowe będące zakładowymi obiektami socjalnymi. Usługi ośrodków sprzedawane są zarówno osobom uprawnionym do korzystania z tworzonego przez Spółkę Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych jak też osobom nie będącym pracownikami Spółki.Koszty utrzymania ośrodków w niewielkim stopniu pokrywane są środkami ZFŚS, a podstawowym źródłem ich finansowania są środki obrotowe Spółki. Wydatki na utrzymanie obiektów - poza opłaconymi z ZFŚS - Spółka uznaje za koszty uzyskania przychodu.Przychody uzyskane z opłat za korzystanie z usług ośrodków Spółka w całości przeznacza na zwiększenie ZFŚS.Zdaniem Spółki przedstawiony wyżej sposób postępowania jest prawidłowy.Spółka zwróciła się z pytaniem, czy prawidłowo kwalifikuje wydatki poniesione z środków obrotowych Spółki, związane z utrzymaniem przedmiotowych obiektów, do kosztów uzyskania przychodów?

Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawia następujące stanowisko:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. zwanej dalej ustawą): Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy (...). Cytowana powyżej ustawa w art. 16 ust. 1 pkt 55 określa, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów utrzymania zakładowych obiektów socjalnych, w części pokrytej ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Zakładowe obiekty socjalne są uznane za obiekty zakładu pracy i finansowane są ze środków ogólnych zakładu. Zgodnie z przepisem zawartym w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 04 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.) ustawa ta określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na dofinansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z tego Funduszu oraz na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych. Dofinansowanie oznacza, że zakład pracy może dofinansować koszty utrzymania zakładowych obiektów socjalnych, a nie finansować je w całości ze środków tego Funduszu.

Reasumując, w świetle powołanych wyżej przepisów oraz przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wydatki ponoszone przez Spółkę na obiekty zakładowej działalności socjalnej mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów przy spełnieniu warunku, że nie są ponoszone z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lecz ze środków obrotowych Spółki.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż przedmiotowa interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień jej wydania.Zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej poniższa interpretacja nie jest wiążąca dla Spółki, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Spółki do czasu jej zmiany lub uchylenia przez organ odwoławczy oraz do czasu zmiany przepisów prawnych.Stosownie do postanowień art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 i art. 223 § 1, w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.