Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stwierdz... - Interpretacja - PSUS/PB-RI-PDP/423/322/P/27/06/IL

ShutterStock

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 24.01.2006, sygn. PSUS/PB-RI-PDP/423/322/P/27/06/IL, Pierwszy Śląski Urząd Skarbowy w Sosnowcu

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stwierdzam, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 24.10.2005r., który wpłynął w dniu 25.10.2005r. uzupełnionym pismem z dnia 04.01.2006r. (wpływ do Urzędu: 06.01.2006r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych jest prawidłowe.

W dniu 25.10.2005r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art.14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.

  • stan faktyczny opisany przez Wnioskodawcę:

We wniosku złożonym na podstawie art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny: Spółka wystawia faktury korygujące dotyczące dostawy wewnątrzwspólnotowej oraz eksportu. Wartości w walutach obcych wykazane na fakturach korygujących przeliczane są po kursie średnim NBP z dnia wystawienia faktury korygującej".

  • pytanie Wnioskodawcy:

Spółka zwróciła się z następującymi pytaniami: "Z jakiego dnia kurs waluty obcej należy zastosować do przeliczania kwot wyrażonych w walucie obcej, wykazanych na fakturach korygujących dot. wewnątrzwspólnotowej dostawy lub eksportu towarów? Czy należy zastosować wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski bieżący kurs średni waluty obcej na dzień wystawienia faktury korygującej, czy też na dzień wystawienia faktury korygowanej (kurs "historyczny")? Jeżeli do przeliczenia kwot na złote zastosujemy kurs z dnia wystawienia faktury korygującej, to czy możemy zgodnie z tym zwiększyć lub zmniejszyć (w zależności czy korygujemy na plus czy minus fakturę historyczną) podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w miesiącu, w którym odbiorca odebrał fakturę korygującą. Czy dopuszczalne jest przeliczenie kwot wykazanych na fakturze korygującej w walucie obcej z zastosowaniem kursu historycznego (z dnia wystawienia faktury korygowanej) gdyż takie rozwiązanie jest dla podatnika najbardziej optymalne, bo nie destabilizuje przychodów dodatkowo o różnice kursowe wynikające z wahnięć kursów pomiędzy dniem wystawienia pierwszej i korygującej faktury."

  • stanowisko Wnioskodawcy:

"Do przeliczenia kwot wykazanych na fakturach korygujących w walucie obcej właściwe jest zastosowanie kursu historycznego, tj. bieżącego kursu średniego NBP z dnia wystawienia faktury korygowanej.

Podstawowe znaczenie dla takiego stanowiska ma zasada wyrażona w art. 12 ust 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.00.54.654 z późn. zmianami, dalej Ustawa) zgodnie z którą przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich z dnia uzyskania przychodu, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. Przepis art. 12 ust. 3 Ustawy stanowi, iż za przychody związane z działalnością gospodarczą <...> osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane <...>. Jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.

Dalej - w art. 12 ust. 3a Ustawa stanowi, iż za datę powstania tak rozumianego przychodu, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c i 3d - niemających tu zastosowania) dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:

1)wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub

2)wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub

3)otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia - w pozostałych przypadkach.

Na podstawie powyższych przepisów należy stwierdzić, iż Spółka uzyskuje przychód w dniu wystawienia faktury (historycznej). Faktura korygująca nie kreuje przychodu a jedynie może mieć wpływ na jego zmniejszenie lub zwiększenie.

W przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma podstaw do zastosowania dla przeliczenia kwot wyrażonych w walutach obcych na fakturach korygujących kursu innego, niż z dnia powstania przychodu tj. z dnia wystawienia faktury pierwotnej (historycznej). Gdyby przyjąć tezę odmienną - pomiędzy dniem powstania przychodu i dniem wystawienia faktury korygującej powstałyby różnice kursowe (przy założeniu, że nastąpiła zmiana kursów walut pomiędzy tymi datami), czego nie przewidział prawodawca w cytowanym wyżej paragrafie 12 ust. 3."

Ocena prawna stanowiska pytającego.

W związku z opisanym powyżej stanem faktycznym, wskazać należy, iż zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich z dnia uzyskania przychodu, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.

Stosownie natomiast do treści art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.

Jednocześnie w myśl art. 12 ust. 3a tej ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3 uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c i 3d, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:

1)wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub

2)wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub

3)otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia - w pozostałych przypadkach.

Tak więc w świetle powyższego, należy uznać, iż momentem powstania przychodu do rozliczania faktur korygujących wystawianych na rzecz kontrahenta zagranicznego będzie dzień wystawienia faktury pierwotnej i zastosowanie średniego kursu walut z dnia wystawienia faktury pierwotnej.

Faktura korygująca wystawiona przez Spółkę na rzecz kontrahenta zagranicznego nie dokumentuje wykonania nowej czynności, lecz koryguje wcześniejszą transakcję.

Należy więc stwierdzić, że stanowisko zaprezentowane przez podatnika jest prawidłowe.

W zakresie podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne postanowienie.

Postanowienie niniejsze - na podstawie art. 143 Ordynacji podatkowej (tekst jednolity: Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu.

Pierwszy Śląski Urząd Skarbowy w Sosnowcu