Spółka w złożonym wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przedstawiła następujący stan faktyczny:A...l sp. z o.o. zawarła umowę najmu na podstawie ... - Interpretacja - PD/423-119/05/11674/2006

Shutterstock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 20.02.2006, sygn. PD/423-119/05/11674/2006, Drugi Śląski Urząd Skarbowy w Bielsku-Białej

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Spółka w złożonym wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przedstawiła następujący stan faktyczny:A...l sp. z o.o. zawarła umowę najmu na podstawie której wynajmujący udostępnia jej odpłatnie urządzenie. Przedmiotowe urządzenie A...l wykorzystuje do celów produkcyjnych. Zgodnie z warunkami umowy najmu A....l zobowiązał się na własny koszt do demontażu urządzenia u wynajmującego, ich transportu i montażu u siebie.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym podatnik pyta, czy koszty związane z demontażem, transportem i montażem urządzeń ponoszone przez najemcę mogą być zaliczone przez A.... do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia czy też powinny być traktowane jako inwestycja w obcym środku trwałym i podlegać zaliczeniu do kosztów podatkowych poprzez amortyzację.Stanowisko podatnika:Zważywszy na fakt, iż umowa najmu ma na celu zapewnienie Spółce maszyn pozwalających produkować wyroby, a więc docelowo uzyskiwać przychody. Stwierdzić należy, iż koszty z nią związane ponoszone są w celu uzyskania przychodów. W związku z powyższym na podstawie ogólnej dyspozycji wynikającej z art. 15 ustawy powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dotyczy to zarówno opłat wynikających bezpośrednio z umowy jak i kosztów związanych z doprowadzeniem do korzystania z urządzenia a więc jego demontażu, transportu i montażu.Co do sposobu odnoszenia przedmiotowych kosztów do kosztów podatkowych tj. traktować jako koszt jednorazowy czy też amortyzować stwierdzić należy, iż przedmiotowe wydatki nie stanowią inwestycji w obcym środku trwałym, gdyż z nie mają charakteru ulepszenia (modernizacji).W związku z powyższym zdaniem Spółki przedmiotowe koszty powinny stać się kosztami uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia a nie poprzez odpisy amortyzacyjne od inwestycji w obcym środku trwałym.Podobne stanowisko w prezentuje również Ministerstwo Finansów np. w piśmie PB3/GM-8214- l27/02 z 10 czerwca 2002 roku wyjaśniając, iż: "w odniesieniu do kosztów, których nie można bezpośrednio powiązać z uzyskiwanymi przychodami, gdyż są związane z całokształtem działalności podatnika, podlegają one zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z chwilą ich faktycznego poniesienia ".Również NSA w wyroku 2 l marca 1997r. sygn. Akt I S.A./Gd 3280/95 zajął stanowisko, iż: "Organ podatkowy, pomijając przy ustalaniu podstawy opodatkowania poniesione wydatki i arbitralnie ustalając, że dany wydatek nie jest kosztem uzyskania przychodu, działa niezgodnie z prawem, (...). Teza o tym, że wydatek jest tylko wtedy celowy, gdy przynosi określony efekt w postaci przychodu pomija w ogóle ryzyko prowadzenia działalności i wyklucza ponoszenie strat (...). Natomiast w wyroku z 12 maja 1999r. sygn. Akt I S.A./Wr 482/97 NSA zaprezentował podejście mające bezpośrednie przełożenie na stan faktyczny zaistniały w Spółce, a mianowicie stwierdził, iż: "Kosztem uzyskania przychodów są wszelkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu, w tym, również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak, aby źródło przynosiło przychody również w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim (...), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

W przedstawionym stanie faktycznym tut. organ podatkowy stwierdza, iż zasady kwalifikowania kosztów zostały uregulowane w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), stosownie do którego, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1(...), stosownie zaś do brzmienia art. 15 ust. 4 powołanej powyżej ustawy, koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Zgodnie z przywołaną regulacją art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, lub też związane z funkcjonowaniem firmy.Regulacja cytowanego powyżej art. 15 ust. 4 ustawy o pdop ustanawia zasadę potrącania kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, którego dotyczą. Jeżeli jednak poniesione wydatki nie można bezpośrednio powiązać z uzyskanymi przychodami w roku podatkowym, to mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów tego roku podatkowego, w którym zostały poniesione. Wydatki poniesione w celu wypełnienia postanowień wynikających z zawartej umowy najmu, zobowiązujących Spółkę do demontażu, transportu i montażu wynajmowanych urządzeń na własny koszt, wykazują oczywisty związek przyczynowo - skutkowy z prowadzoną działalnością gospodarczą, a co się z tym wiąże, z uzyskiwanymi z niej przychodami. Ustawa podatkowa nie definiuje wprost pojęcia "inwestycji w obcych środkach trwałych". W praktyce przyjmuje się, że inwestycją w obcym środku trwałym są nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, który jest używany na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy. Wymienione we wniosku działania w świetle powołanych przepisów ustawowych nie mają charakteru ulepszenia środka trwałego i nie powodują zwiększenia jego wartości i w związku z tym czynności te nie są inwestycją w obcym środku trwałym.Wobec powyższego Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z przeniesieniem urządzeń na terytorium własnego zakładu jednorazowo, w momencie ich poniesienia.

Drugi Śląski Urząd Skarbowy w Bielsku-Białej