Temat interpretacji
Czy ustalając wartość początkową zakupionego gruntu Spółka powinna uwzględnić kwotę prowizji należnej Pośrednikowi na podstawie umowy pośrednictwa?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 21 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej zakupionego gruntu - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 21 sierpnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej zakupionego gruntu.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Spółka w dniu 05 października 2006r. zawarła ze spółką zajmującą się profesjonalnie pośrednictwem w obrocie nieruchomościami (dalej: Pośrednik) umowę pośrednictwa dotyczącą obrotu nieruchomościami z prawem wyłączności (dalej: umowa pośrednictwa). W ramach w/w umowy Spółka powierzyła Pośrednikowi podjęcie czynności zmierzających do zakupu niezabudowanej działki gruntowej, przeznaczonej na przyszłą inwestycję realizowaną przez Spółkę. Za doprowadzenie do transakcji zakupu nieruchomości gruntowej wskazanej Spółce przez Pośrednika, Spółka zobowiązała się do zapłaty określonej prowizji. Ustalono, iż prowizja stanie się należna Pośrednikowi po zawarciu przez Spółkę umowy kupna-sprzedaży nieruchomości (dalej: umowa zakupu gruntu), pod warunkiem, iż wskazana Spółce przez Pośrednika nieruchomość gruntowa będzie znajdowała się, najpóźniej na dzień zawarcia umowy zakupu gruntu, na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.
W dniu 30 lipca 2008 r. Spółka podpisała, sporządzoną w formie aktu notarialnego, umowę zakupu, przenoszącą na Spółkę własność gruntu, wskazanego Spółce przez Pośrednika, spełniającego warunki zastrzeżone w umowie pośrednictwa. Pod datą 31 lipca 2008r. Spółka wprowadziła zakupiony grunt do ewidencji środków trwałych ustalając wartość początkową gruntu w cenie nabycia, uwzględniając w niej koszty opłat notarialnych związanych z zakupem gruntu. Spółka omyłkowo, nieumyślnie nie uwzględniła w wartości początkowej gruntu w/w prowizji. Pośrednik, zgodnie z umową pośrednictwa, w dniu 5 sierpnia 2008 r. wystawił fakturę za prowizję z tytułu zakupu nieruchomości. Spółka nie otrzymała oryginału w/w faktury, w związku z tym, w 2009 roku poprosiła Pośrednika o wystawienie duplikatu faktury - duplikat wpłynął do Spółki w dniu 03 lipca 2009 r. Na podstawie otrzymanego duplikatu faktury Spółka w dniu 20 lipca 2009 skorygowała wartość początkową zakupionego gruntu. Na podstawie porozumienia zawartego z Pośrednikiem w dniu 16 czerwca 2009 r. Spółka zapłaciła Pośrednikowi I ratę prowizji w dniu 01 lipca 2009, natomiast II rata stanie się należna 30 grudnia 2009r.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy ustalając wartość początkową zakupionego gruntu Spółka powinna uwzględnić kwotę prowizji należnej Pośrednikowi na podstawie umowy pośrednictwa...
Zdaniem Spółki, w świetle art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia. Natomiast zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.
Zdaniem Spółki, za cenę należną zbywcy rozumieć należy faktyczną wartość, którą podatnik jest zobowiązany przekazać w zamian za nabycie danego środka trwałego niezależnie od sposobu i terminów płatności. Tak więc, brak zapłaty kwoty prowizji do dnia przekazania w/w gruntu do używania nie ma wpływu na określenie jego wartości początkowej.
Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w piśmie z dnia 14 września 2005 r. Urzędu Skarbowego, w którym to piśmie czytamy, iż za cenę należną zbywcy należy rozumieć faktyczną wartość, którą podatnik jest zobowiązany przekazać w zamian za nabycie danego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, niezależnie od sposobu i terminów płatności. W celu określenia wartości początkowej danego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej bez znaczenia jest fakt nieuiszczenia zapłaty do dnia przekazania tego środka do użycia.
Takie samo stanowisko prezentuje Dyrektor izby Skarbowej w Warszawie w wyjaśnieniu z dnia 27 października 2005 r., w którym to wyjaśnieniu czytamy, iż kwotę należną sprzedającemu, przy ustaleniu wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, zwiększają te odsetki związane z zakupem, które zostały naliczone do dnia przyjęcia do używania środka trwałego, i które jednocześnie miały prawo być naliczone, gdyż zgodnie z umową dotyczyły okresu do dnia przyjęcia środka trwałego do używania.
W ocenie Spółki prowizja, określona w umowie pośrednictwa, zawartej z Pośrednikiem, zwiększa wartość początkową nabytego gruntu, ponieważ jej kwota została precyzyjnie określona w powyższej umowie i zgodnie z nią prowizja winna była być naliczona do dnia wprowadzenia zakupionego gruntu do ewidencji środków trwałych z uwagi na wypełnienie przez Pośrednika czynności, które doprowadziły do realizacji transakcji zakupu gruntu. Fakt podpisania przez Spółkę umowy zakupu gruntu stanowił ostatni czynnik sankcjonujący wykonanie przez Pośrednika czynności będących przedmiotem umowy pośrednictwa. Tak więc kwota prowizji znana była Spółce w momencie wprowadzania gruntu do ewidencji środków trwałych, natomiast sama księgowa korekta wartości środka trwałego nastąpiła w okresie późniejszym, tj. w miesiącu, w którym do Spółki wpłynęła faktura VAT za wykonanie usługi pośrednictwa.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Stosownie do przepisu art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wartością początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 - 14, w razie odpłatnego nabycia, jest cena ich nabycia. Zgodnie z art. 16g ust. 3 tejże ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
Od ustalonej na podstawie w/w przepisów wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych. Wartość początkowa składnika majątku podlegającego amortyzacji powinna zostać określona na dzień przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, kiedy to najpóźniej nastąpić powinno wprowadzenie składnika majątku do ewidencji środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Cena nabycia, stanowiąca wartość początkową nabytego odpłatnie składnika majątkowego, obejmuje koszty związane z jego zakupem, w tym prowizję. Wartość początkową środka trwałego zwiększa prowizja, która została naliczona do dnia przyjęcia do używania środka trwałego, i która jednocześnie miała prawo być naliczona, gdyż zgodnie z umową dotyczyła okresu do dnia przyjęcia środka trwałego do używania.
Ze stanu faktycznego wynika, iż Spółka zawarła umowę z pośrednikiem w celu podjęcia czynności zmierzających do zakupu niezabudowanej działki gruntowej, przeznaczonej na przyszłą inwestycję realizowaną przez Spółkę. Za doprowadzenie do transakcji zakupu nieruchomości gruntowej wskazanej Spółce przez pośrednika, Spółka zobowiązała się do zapłaty określonej prowizji. Pośrednik spełnił warunki ww. umowy.
W związku z powyższym skoro kwota prowizji była ustalona w umowie pośrednictwa i z dniem podpisania umowy sprzedaży stała się wymagalna, co nastąpiło przed wprowadzeniem gruntu do ewidencji środków trwałych, Spółka winna skorygować wartość początkową zakupionego gruntu o kwotę ww. prowizji.
Przy czym dla celów podatkowych, korekta wartości początkowej winna nastąpić wstecz, gdyż wartość początkowa środka trwałego od samego początku winna obejmować również ww. prowizję pośrednika.
Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Jednocześnie informuje się, iż wydając niniejszą interpretację nie wzięto pod uwagę powołanych przez Wnioskodawcę pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, potwierdzających, jego zdaniem, prezentowane przez niego stanowisko. Interpretacje te nie stanowią bowiem źródła prawa i zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podatników.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach