Temat interpretacji

Postanowienie

Na podstawie art. 216, art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 12.12.2006 r. wpłynął do tut. urzędu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego (uzupełniony pismem z dn. 17.01.2007 r.), w którym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka dnia 22 listopada 2006 r. otrzymała fakturę VAT za gaz, abonament oraz opłatę dystrybucyjną stałą i zmienną za okres od 10.05.2006 r. do 06.11.2006 r. Na fakturze umieszczono termin płatności 30.11.2006 r. Jednostka w księgach rachunkowych zaewidencjonowała fakturę kosztową w miesiącu listopadzie, zaliczając ją do kosztów uzyskania przychodów oraz odliczyła podatek naliczony.

Na całość kosztów za gaz wynikających z wyżej przedstawionej faktury Spółka wystawiła w dniu 28.11.2006 r. z datą sprzedaży 28.11.2006 r. refaktury na właścicieli mieszkań. Na refakturze ustalono termin płatności na miesiąc grudzień 2006 r.

Refaktura została ujęta w księgach rachunkowych do przychodów podatkowych w miesiącu listopadzie 2006 r.

Jednostka pyta czy właściwie określa miesiąc, w którym zalicza do przychodów podatkowych przychód z faktury sprzedaży usług medialnych, na podstawie otrzymanej faktury za gaz, wystawionej dnia 16.11.2006 r. z terminem płatności 30.11.2006 r.

Zajęto następujące stanowisko:

Spółka uważa, że wystawiona w dniu 28.11.2006 r. faktura sprzedaży powinna być zaliczona do przychodów podatkowych w miesiącu listopadzie tj. w dacie sprzedaży.

Zgodnie z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) stosownie do swojej właściwości miejscowej naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola, albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

Pojęcie refakturowania nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego. Jednak przyjęta praktyka jak i orzecznictwo dopuszczają sytuację, w której koszty usług, których odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez ich wykonawcę, mogą być w ramach zawartych umów, przenoszone na faktycznego odbiorcę poprzez wystawienie tzw. refaktur.

Refakturowanie polega na zafakturowaniu odsprzedaży usług bez doliczania jakiejkolwiek marży. Celem refakturowania jest przeniesienie poniesionych kosztów przez podmiot refakturujący na podmiot, który z danych usług faktycznie korzystał, mimo, że podmiot refakturujący fizycznie danej usługi nie świadczy.

Refakturowanie usług może nastąpić pod tym warunkiem, że strony łączy umowa określająca sprzedaż o charakterze zasadniczym, zaś refakturowanie jest jedynie sprzedażą uboczną służącą realizacji zawartej umowy.

Stosownie do art. 12 ust.3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm), w brzmieniu obowiązującym w 2006 r., za przychody związane z działalnością gospodarczą osiągnięte w roku podatkowym uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym w 2006 r., za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust.3, uważa się z zastrzeżeniem ust.3c i ust.3d, dzień wystawienia faktury, nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:
- wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub
- wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub
- otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia w pozostałych przypadkach.

Stosownie natomiast do art.12 ust.3d w/w ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2006 r., w przypadku rozliczeń z tytułu:
- dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub gazu przewodowego,
świadczenia usług telekomunikacyjnych, radiokomunikacyjnych, z wyjątkiem usług opłacanych za pomocą żetonów (monet) lub kart, w tym telefonicznych,
- usług rozprowadzania wody, gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów
- za datę powstania przychodu należnego uważa się wynikający z faktury termin płatności, a jeżeli termin nie jest określony, ostatni dzień miesiąca, w którym wystawiono fakturę.

W stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę art.12 ust.3d nie ma zastosowania. Przepis ten bowiem dotyczy rozliczeń przychodów przez producentów i bezpośrednich dostawców wyżej wymienionych usług, a Spółka jest jedynie pośrednikiem w przekazywaniu opłat za te usługi, poprzez ich refakturowanie.

Przyjmuje się, że refakturowanie usług jest możliwe wtedy, gdy strony zawarły między sobą umowę przewidującą taką możliwość.

W związku z tym, iż Spółka nie jest dostawcą gazu przewodowego, a tylko pośrednikiem w przekazywaniu opłat za te świadczenia, którymi z kolei obciąża najemców, zastosowanie znajduje pkt 3 cytowanego na wstępie art.12 ust.3a.

Przepis ten stanowi, iż za datę powstania przychodów z tego tytułu należy przyjąć każdorazowo datę wystawienia faktury, jednak nie później niż ostatni dzień miesiąca, w którym otrzymano zapłatę.

W świetle powyższego przychód należny z tytułu refakturowania mediów na rzecz najemców (odbiorców) powinien być wykazany w miesiącu listopadzie w dacie wystawienia refaktury (tj. 28.11.2006 r.).

Pouczenie

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14 a § 4, w związku z art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.