Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 29.05.2006, sygn. ZD/406-55/CIT/06, Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu

Temat interpretacji

W dniu 3.03.2006r. do tutejszego organu podatkowego wpłynął wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uzupełniony pismem z dnia 19.04.2006r. (wpływ do tutejszego organu podatkowego w dniu 24.04.2006r.).

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest dystrybutorem izolacji budowlanych i technicznych. Jednostka sprzedaje towary m.in. na podstawie umowy o współpracy (dalej: "Umowa"). Nabywcy towarów (dalej: "Nabywcy") wykonują w ramach Umowy określone świadczenia na rzecz Spółki, mające na celu zwiększenie popytu na towary Wnioskodawcy. Na podstawie Umowy, w zamian za te świadczenia Spółka udziela im trzy rodzaje bonusów/premii pieniężnych (w zależności od rodzajów świadczenia):

a) bonus roczny stanowiący wynagrodzenie kontrahenta Spółki za dokonanie zakupu towarów o określonej wartości lub ilości w ciągu roku kalendarzowego,

b) bonus od zakupów zrealizowanych przez podwykonawców stanowiący wynagrodzenie kontrahenta za usługi promocji towarów Spółki wśród podwykonawców,

c) bonus kooperacyjny stanowiący bezpośrednie wynagrodzenie kontrahenta Spółki za świadczenie usług polegających na powstrzymywaniu się od zakupów podobnych towarów u innych niż Wnioskodawca dostawców.

Wartość ww. bonusów jest ustalana na podstawie obrotów zrealizowanych pomiędzy Wnioskodawcą a Nabywcami w danym okresie rozliczeniowym (roku kalendarzowym). Rozliczenie z tytułu ww. bonusów następuje w okresach rocznych, w ciągu 90 dni od zakończenia każdego roku kalendarzowego, na podstawie wystawionej przez Nabywcę towarów faktury VAT.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny, Spółka wnioskuje o potwierdzenie swojego stanowiska, iż wartość netto wypłacanych bonusów stanowi koszt uzyskania przychodów Spółki dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (dalej CIT), na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie Wnioskodawca wyjaśnił, że przez sformułowanie "wartości netto wypłacanych przez Spółkę bonusów" rozumie kwotę nieuwzględniającą podatku od towarów i usług, wskazaną w fakturach wystawianych przez nabywców towarów Spółki, a obejmującą kwoty bonusów/premii pieniężnych, wypłacanych przez Spółkę nabywcom z tytułu świadczonych przez nich usług, których zakres szczegółowo opisano we wniosku.

Spółka stoi na stanowisku, iż wartość netto bonusów wymienionych w stanie faktycznym stanowi koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy dla celów podatku CIT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu, o ile łącznie spełnione są następujące warunki:

- wydatek został poniesiony w celu uzyskania przychodu,

oraz

- wydatek nie jest wymieniony w negatywnym katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów, tj. w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Bonusy będące wynagrodzeniem za ww. usługi Nabywców nie zostały wymienione wśród wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania, tj. w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Z drugiej strony, wydatki na nabycie przedmiotowych usług (wartość bonusów netto) są wydatkami poniesionymi w celu uzyskania przychodu. Pomiędzy nabywaniem tych usług a uzyskiwanym przez Spółkę przychodem istnieje bowiem bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy. Bonusy są wypłacane tylko w przypadku uzyskania przychodu wypłacanego przez Spółkę z tytułu sprzedaży towarów, a ich wysokość jest tym wyższa, im wyższe są przychody Spółki z tego tytułu, tj. im lepsze są efekty usług świadczonych przez Nabywców.

Reasumując, ponieważ w wyniku nabycia usług Nabywców, Spółka osiąga określony przychód, a bez ich nabycia wielkość osiąganych przychodów z tytułu sprzedaży towarów bez wątpienia byłaby niższa, to wynagrodzenie z tytułu ich nabycia (wartość bonusów netto) należy uznać za wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu, a tym samym za wydatki stanowiące koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy dla celów podatku CIT.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie stanowiska, iż wartość (netto) wypłacanych bonusów stanowi koszt uzyskania przychodów Spółki dla celów podatku CIT.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów i to zarówno w zakresie kosztów bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami.

Premie pieniężne w postaci bonusów, których Wnioskujący w oparciu o zawarte z nabywcami umowy o współpracy, zobowiązany jest udzielić swoim partnerom handlowym, stanowią odrębne świadczenia, których wysokość uzależniona jest od wysokości obrotów, zrealizowanych pomiędzy Spółką a Jej kontrahentami w danym okresie rozliczeniowym. A zatem wysokość wypłaty tych świadczeń jest uwarunkowana wystąpieniem określonego poziomu obrotu towarów, dystrybuowanych przez Spółkę. Niewątpliwie zatem premie pieniężne, których wartość wzrasta wraz ze wzrostem obrotu produktami Wnioskującego stanowią bodziec do zwiększania przez kontrahentów Spółki zakupów Jej towarów oraz podejmowania innych, wymienionych we wniosku Spółki, działań, promujących towary Wnioskodawcy. W konsekwencji przyczyniać się to będzie do uzyskania przez Spółkę wyższego przychodu z tytułu sprzedaży towarów. Poniesienie wydatku w postaci premii pieniężnej w formie bonusów za uzyskiwanie określonych obrotów w transakcjach ze Spółką, za świadczenie przez Jej kontrahentów usług promocji towarów Spółki wśród podwykonawców oraz tytułem wynagrodzenia dla kontrahentów Spółki za powstrzymywanie się od zakupów podobnych towarów u innych niż Spółka dostawców, jest więc racjonalnie i gospodarczo uzasadnione. W wyniku nabycia usług promocyjnych u kontrahentów Spółki, osiąga ona bowiem określony przychód, który bez świadczenia tych usług byłby prawdopodobnie niższy. Sam zaś bonus jest instrumentem stymulującym dla kontrahentów Spółki do kontynuacji i zwiększania rozmiarów współpracy gospodarczej pomiędzy podmiotami. Pomiędzy ww. wydatkami a uzyskanym przychodem występuje zatem związek przyczynowo-skutkowy. Tym samym spełnione zostają warunki, określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do uznania przedmiotowych wydatków za koszt uzyskania przychodów. Jednocześnie wskazuje się, że ww. wydatki nie zostały wymienione w katalogu negatywnym, wskazanym w przepisie art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej, jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż wydatki związane z realizacją omawianej premii pieniężnej w formie bonusu stanowią koszty uzyskania przychodów dla Spółki.

Podkreślić dodatkowo należy, iż stosownie do przytoczonych regulacji art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej, ciężar dowodu celowości poniesienia kosztów podatkowych spoczywa na Podatniku. Zobligowany jest On do udokumentowania, iż w momencie podejmowania decyzji o zaliczeniu wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów mógł obiektywnie zakładać, że przedmiotowy koszt wpłynie na generowanie przychodów - jest celowy.

Wnioskująca wskazuje, iż "wartość netto" wypłacanych bonusów stanowi koszt uzyskania przychodów, przy czym przez sformułowanie "wartości netto wypłacanych przez Spółkę bonusów" rozumie Ona kwotę nieuwzględniającą podatku od towarów i usług, wskazaną w fakturach wystawianych przez nabywców towarów Spółki, a obejmującą kwoty bonusów/premii pieniężnych, wypłacanych przez Spółkę nabywcom z tytułu świadczonych przez nich usług. Odnosząc się do powyższej kwestii, wskazuje się, iż - co do zasady - podatek od towarów i usług, w tym podatek naliczony, nie stanowi kosztów podatkowych. Zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług (...).

Podatnik rozpoznaje w kosztach podatkowych "wartość netto" wypłacanych bonusów, tj. wartość nieuwzględniającą podatku od towarów i usług, wskazaną w fakturach wystawianych przez nabywców. Z uwagi na przepis art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy podatkowej, Spółka postępuje prawidłowo.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.