Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 02.06.2006, sygn. 1472/ROP1/423-322/172/06/DP, Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki A... Sp. z o.o. z dnia 29.03.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 30.03.2006 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

postanawia

uznać stanowisko Spółki za prawidłowe

U Z A S A D N I E N I E

Zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym Spółka zajmuje się profesjonalnym zarządzaniem eksploatacją autorskich praw majątkowych od utworów muzycznych, słowno-muzycznych i słownych oraz filmowych, dysponując odpowiednimi środkami technicznymi i organizacyjnymi do prowadzenia działalności w tym zakresie w oparciu o katalog utworów różnych wykonawców.

Działając w opisanym zakresie w charakterze wydawcy lub pod-wydawcy, Spółka dysponuje prawami innych osób w odniesieniu do tzw.:

- praw mechanicznych, czyli utrwalania i zwielokrotniania, np. techniką zapisu magnetycznego czy techniką cyfrową,

- praw publicznych, czyli publicznego wykonywania, odtwarzania, wyświetlania, nadawania za pomocą wizji lub fonii,

- wprowadzania do pamięci komputera oraz publicznego udostępniania, w szczególności w sieci Internet,

- synchronizacji utworów z katalogu z filmami fabularnymi i innymi dziełmi audiowizualnymi oraz do włączania takich utworów do innych utworów audiowizualnych oraz produktów multimedialnych.

Działalność Spółki w pewnej części prowadzona jest we współpracy ze Stowarzyszeniem .

Podatnik nie wybrał uproszczonego trybu płatności zaliczek.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wnioskodawca obciąża polskich kontrahentów wystawiając im faktury z tytułu synchronizacji utworów z Katalogu z filmami fabularnymi i innymi dziełami audiowizualnymi, np. za wykorzystanie praw do utworu muzycznego w reklamie telewizyjnej przez polski podmiot będący twórcą reklamy.

W takim wypadku Spółka wykazuje przychód w dacie wystawienia faktury polskiemu podmiotowi za prawo do wykorzystania utworu, uwzględniając przepis art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W oparciu o umowę z właścicielem praw autorskich, Spółka - będąc pod-wydawcą - obowiązana jest do przekazywania właścicielowi tych praw należności z tytułu opisanej wyżej synchronizacji w oparciu o tzw. raport operacyjny wykorzystania praw autorskich generowany przez system informatyczny.

Wspomniany wyżej system informatyczny - w oparciu o dane z umowy zawartej z właścicielem praw - generuje również informacje o kosztach Spółki na moment rozliczenia, to jest o kwotach jakie Spółka obowiązana jest zapłacić właścicielowi praw. Należności te, określone co do rodzaju i kwoty, odnoszą się do danego miesiąca odzwierciedlając wszystkie dane rachunkowe mimo, iż nie zostały jeszcze poniesione.

W związku z powyższym stanem faktycznym podatnik zapytuje:

Czy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych, który nie wybrał uproszczonego sposobu zapłaty zaliczek, uprawniony jest do wykazania jako kosztu uzyskania przychodu kosztów potwierdzonych umową z kontrahentem i wydrukiem z systemu komputerowego, określonych co do rodzaju i kwoty, odnoszących się do przychodów danego miesiąca, chociaż ich jeszcze nie poniesiono?

W opinii podatnika koszty poniesione w celu uzyskania przychodów można potrącić w roku (miesiącu) podatkowym, w którym przychód ten wystąpił, niezależnie od tego kiedy je poniesiono, bowiem odnoszą się do danego miesiąca roku podatkowego, są określone co do rodzaju i kwoty, i zostały zarachowane mimo tego, iż nie zostały poniesione. Wszystkie trzy wymienione warunki występują łącznie. Takie ujmowanie kosztów pozwala na współmierne odniesienie kosztów do przychodów uzyskiwanych w okresach, których te koszty dotyczą. Na poparcie swojego stanowiska Podatnik powołuje się na stanowisko organów podatkowych przyjęte w sprawach o podobnym stanie faktycznym.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie podziela stanowisko Spółki zawarte we wniosku i wyjaśnia, co następuje.

Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych obowiązani są, zgodnie z dyspozycją art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654. ze zm.), do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Zgodnie z cytowanym przepisem określenie podstaw opodatkowania następuje na podstawie ksiąg rachunkowych, prowadzonych według przepisów ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r., Nr 76, poz. 694 ze zm.). Jeżeli wydatki poniesione przez podatnika w celu uzyskania przychodu zostały prawidłowo udokumentowane i zaewidencjonowane w prowadzonej ewidencji podatkowej, podlegają uwzględnieniu przy ustalaniu podstawy opodatkowania jako koszty uzyskania przychodu.

Ustawową definicję kosztów uzyskania przychodów zawiera art. 15 ust. 1 w/w ustawy zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami. Są to więc koszty bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle związane z przychodami. Koszty pośrednie obejmują wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, nie pozwalają więc na wykazanie związku z konkretnymi przychodami uzyskiwanymi w okresach np. miesięcznych.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą tj. są potrącane także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącane w roku, w którym zostały poniesione.

W świetle zacytowanych przepisów podatnik ma prawo do uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów danego okresu rozliczeniowego (roku, miesiąca), kosztów dotyczących tego okresu, które nie zostały jeszcze poniesione - tylko wówczas - gdy są one znane co do rodzaju i kwoty, a przepisy z zakresu rachunkowości pozwalają na zarachowanie ich w ewidencji księgowej. Jednak w przypadku braku dowodów księgowych, umożliwiających zarachowanie w danym roku (miesiącu) podatkowym - podatnik będzie mógł je rozliczyć dopiero w roku (miesiącu) ich rzeczywistego poniesienia.

Reasumując: koszty uzyskania przychodów można potrącić w roku (miesiącu) podatkowym, w którym przychód ten wystąpił (lub racjonalnie oceniając powinien wystąpić) niezależnie od tego kiedy je poniesiono, jeżeli:

- odnoszą się do danego roku (miesiąca) podatkowego,

- są określone co do rodzaju i kwoty,

- zostały zarachowane mimo ich nieponiesienia.

Wymienione wyżej warunki muszą wystąpić łącznie.

Opisany we wniosku stan faktyczny wypełnia dyspozycję art. 15 ust. 4 ww. ustawy, zatem stanowisko strony w przedmiotowej sprawie należy uznać za prawidłowe.

Na uwagę zasługuje fakt, że uwzględnienie przez podatnika wydatków poniesionych w celu uzyskania przychodu przy ustalaniu podstawy opodatkowania wymaga prawidłowego udokumentowania ich i zaewidencjonowania w prowadzonej ewidencji podatkowej. Tutejszy organ podatkowy zauważa, iż dokonanie oceny prawidłowości udokumentowania wydatków poniesionych przez podatnika w opisanym stanie faktycznym nie może być przedmiotem interpretacji, ponieważ ocena taka może być dokonana jedynie w ramach postępowania podatkowego.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego i jest ważna w stanie prawnym obowiązującym w dniu wydania postanowienia. Interpretacja jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego. Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej przedmiotowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 w/w ustawy.